Leasing operacyjny.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·nieprawidłowe – w części dotyczącej ustalenia wartości pojazdu dla celów podatkowych,

·prawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 6 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się: 43.21.Z Wykonywanie instalacji elektrycznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca chce zawrzeć umowę leasingu operacyjnego (dalej: „umowa leasingu”) na samochód osobowy (…) o wartości (...) zł netto wraz z opłatą końcową (dalej: „przedmiot umowy leasingu”, „samochód”).

Samochód spełnia definicję samochodu osobowego uregulowaną w art. 5a pkt 19a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f. „).

Na powyższą wartość samochodu składać się będą:

1)opłaty związane z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego, w tym opłata wstępna oraz raty leasingowe (część kapitałowa) w łącznej wysokości (...) zł netto + podatek VAT;

2)opłata końcowa związana z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego w wysokości (...) netto + podatek VAT.

Wnioskodawca zaznaczył, że opłata końcowa nie jest związana z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu, lecz stanowi odrębne świadczenie na rzecz finansującego, w ramach której leasingobiorca może wykupić przedmiot umowy leasingu na własność.

Samochód będzie wykorzystywany w 100% w działalności gospodarczej, w związku z powyższym zostanie założona ewidencja przebiegu pojazdu i zostanie założona w urzędzie skarbowym deklaracja VAT-26.

W związku z tym, aby móc skorzystać w 100% z odliczenia podatku VAT, jak i podatku dochodowego w proporcji do 150.000,00 zł, Pan (…) będzie przede wszystkim:

-wykorzystywać pojazd tylko i wyłącznie do przejazdów firmowych,

-zgłosi samochód w urzędzie skarbowym za pomocą VAT-26,

-założy kilometrówkę i będzie wprowadzać do niej trasy oraz stany liczników, z uwzględnieniem zapisów art. 86a ust. 7 ustawy o VAT,

-wprowadzi zasady użytkowania pojazdu w specjalnym regulaminie.

Umowa leasingu, o której mowa we wniosku, będzie spełniać warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.:

-umowa leasingu zostanie zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji samochodu,

-suma ustalonych opłat w umowie leasingu, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, będzie odpowiadała co najmniej wartości początkowej samochodu.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych limit 150 000 zł dotyczy wyłącznie opłat związanych z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), natomiast nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 47a u.p.d.o.f. limit 150 000 zł dotyczy wyłącznie opłat związanych z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu (tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), natomiast nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47a u.p.d.o.f.:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Wykup samochodu z leasingu, na podstawie przepisów u.p.d.o.f., jest transakcją podatkowo odrębną od samego leasingu.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu operacyjnego zostały uregulowane w rozdziale 4a u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 u.p.d.o.f. przez umowę leasingu należy rozumieć:

(...) umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Na podstawie art. 23b ust. 1 u.p.d.o.f.:

(...) opłaty ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód dla finansującego i mogą stanowić koszt uzyskania przychodu dla korzystającego.

Z kolei, na podstawie art. 23c pkt 2 u.p.d.o.f.:

Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy, kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto.

Mając powyższe na uwadze, transakcje związane z używaniem samochodu osobowego w ramach tzw. umowy leasingu operacyjnego, w tym opłata wstępna i opłaty związane z ratami leasingowymi, stanowią odrębną dla celów podatkowych transakcję od transakcji wykupu samochodu osobowego z leasingu, dlatego limit 150 000 zł wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 47a u.p.f.o.f. powinien być naliczany wyłącznie dla transakcji związanych z używaniem samochodu osobowego.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że można ująć kwotę do 150 000,00 zł netto, na którą zawiera się opłata wstępna i raty kapitałowe, w kosztach uzyskania przychodów.

Wnioskodawca uważa, iż limit 150 000 zł uregulowany w art. 23 ust. 1 pkt 47a u.p.d.o.f. dotyczy wyłącznie transakcji związanych z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego, w tym czynszu inicjalnego i rat leasingowych, natomiast nie dotyczy transakcji wykupu, co zostało wielokrotnie potwierdzone w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych na podstawie analogicznego stanu faktycznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest:

·nieprawidłowe – w części dotyczącej ustalenia wartości pojazdu dla celów podatkowych,

·prawidłowe – w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym powyżej przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważam, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie stwierdzić, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Dlatego kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodów z tego źródła bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do działalności gospodarczej kosztami uzyskania przychodów są racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów z tego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien – w myśl powołanego przepisu – spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Podkreślam również, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei art. 23a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

W świetle art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 23b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, że:

Na podstawie powyższych przepisów stwierdzam, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 tej ustawy, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione wydatki związane z przedmiotem umowy leasingu.

Przy ocenie możliwości zaliczenia wydatków związanych z umową leasingu operacyjnego do kosztów uzyskania przychodów należy także mieć na uwadze generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w przywołanym na początku art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten rozciąga limit rozliczania wydatków na korzystanie z samochodu osobowego na umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze. Limit ten koresponduje z (podwyższanym) limitem stosowanym przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od nabytego samochodu i ustalany jest proporcją wartości samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu, najmu (itp.) i kwoty 150 000 zł.

Z przepisu tego wynika zatem, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dotyczące samochodu osobowego opłaty wynikające z umów leasingu w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Zgodnie z art. 23 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 23 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem powyższy limit 150 000 zł ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego – części kapitałowej raty leasingowej.

Natomiast część odsetkowa raty nie jest limitowana. Można ją w całości rozliczyć w podatkowych kosztach. Zatem, podatnicy mogą w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów część odsetkową raty leasingowej.

W przypadku zawarcia umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego o wartości wyższej niż 150 000 zł, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć opłaty w wysokości nieprzekraczającej ich części ustalonej w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Jak wynika z cytowanego już art. 23 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość samochodu, jak i opłat wynikających z umowy leasingu operacyjnego dla potrzeb stosowania art. 23 ust. 1 pkt 47a tej ustawy – powinna obejmować również podatek od towarów i usług, w takiej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty o zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Zatem zawarcie umowy leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy o wartości powyżej 150 000 zł, skutkuje tym, że leasingobiorca do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyjmuje wartość samochodu osobowego ustaloną jako wartość netto wynikającą z umowy powiększoną o podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi dla korzystającego podatku naliczonego oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi korzystającemu nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Wartość samochodu wynikająca z umowy musi odpowiadać faktycznej (aktualnej) wartości rynkowej takiego samochodu na dzień jej zawarcia.

Niezależnie od powyższego należy pamiętać, że w przypadku umowy leasingu, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, wartość samochodu osobowego powinna wynikać z umowy, na podstawie której podatnik korzysta z danego samochodu. Wartość przedmiotu umowy powinna odzwierciedlać jego wartość rynkową. Jeżeli w umowie określono wartość samochodu, która znacznie odbiega od wartości rynkowej, działanie takie może zostać poczytane jako obejście prawa podatkowego.

Wobec tego przy ustaleniu wartości pojazdu dla celów podatkowych należy uwzględnić wartość pojazdu wynikającą z umowy leasingu (w Pana przypadku będą to: opłata wstępna, raty kapitałowe oraz kwota wykupu).

Odnosząc się do kwestii dotyczącej tzw. wykupu przedmiotu leasingu, wskazuję, że wykup przedmiotu leasingu jest podatkowo transakcją odrębną od samego leasingu, a w związku z tym limit 150 000 zł powinien Pan naliczyć osobno dla leasingu oraz osobno dla wykupu.

Zwracam uwagę, że kwota opłaty końcowej, dotycząca ewentualnego wykupu samochodu osobowego po zakończeniu umowy leasingu, nie ma wpływu na wysokość opłat wynikających z zawartej umowy leasingu operacyjnego limitowanej na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 47a powołanej ustawy. Limit wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie dotyczył (ewentualnego) wykupu samochodu osobowego na podstawie zawartej umowy leasingu, tj. w przypadku dokonywania późniejszych odpisów amortyzacyjnych. Natomiast wynikające z umowy leasingu operacyjnego opłaty objęte będą odrębnym limitem, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, będą przysługiwać Panu dwa limity odnoszące się do kwoty 150 000 zł w odniesieniu do zawartej umowy leasingu operacyjnego, tj. jeden wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy (dotyczący opłat wynikających z umowy leasingu), a drugi określony w art. 23 ust. 1 pkt 4 tej ustawy dotyczący ewentualnych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po wykupie przedmiotu umowy leasingu operacyjnego (przy obliczaniu którego należy uwzględnić wartość wykupu leasingowanego samochodu).

Podsumowanie: prawidłowe jest Pana stanowisko, zgodnie z którym wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych limit 150 000 zł dotyczy wyłącznie opłat związanych z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego (tj. opłaty wstępnej i rat leasingowych), natomiast nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego.

Natomiast nieprawidłowe jest Pana stanowisko, że można ująć w kosztach uzyskania przychodów w całości kwotę nieprzekraczającą 150 000 zł brutto, na którą składają się opłata wstępna i raty kapitałowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).