Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 19 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 17 kwietnia 2024 r. (wpływ 17 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 1 września 2014 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f.”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W okresie od 1 czerwca 2019 r. do dnia dzisiejszego, Wnioskodawca współpracował ze spółkami E. Sp. z o.o., S. oraz W. Sp. z o.o. Przedmiotem niniejszego Wniosku, jeśli chodzi o zaistniałe stany faktyczne, jest opodatkowanie dochodów z praw własności intelektualnej wytworzonych w ramach współpracy z tymi podmiotami. Wnioskodawca w przyszłości zmierza nadal współpracować na takich samych jak obecnie zasadach ze spółką W. Sp. z o.o. i z innymi kontrahentami. Przedmiotem niniejszego Wniosku, jeśli chodzi o zdarzenie przyszłe, jest opodatkowanie dochodów z praw własności intelektualnej, które powstaną w ramach współpracy z W. w przyszłości, na analogicznych zasadach jak opisane w niniejszym wniosku.

Realizowane prace rozwojowe i przeniesienie praw do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz spółek E. Sp. z o.o., S. oraz W. Sp. z o.o. (dalej łącznie: „Spółki”)

Umowa z E. Sp. z o.o.

Wnioskodawca, na podstawie umowy z dnia 1 kwietnia 2019 r. (dalej: „Umowa 1”), w okresie od 1 kwietnia 2019 r. do 31 maja 2020 r., świadczył na rzecz spółki E. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: „E.”) usługi programistyczne. Tworzył kod oprogramowania dla platformy (…), dalej: „Platforma”.

Platforma służy użytkownikom do organizacji i zarządzania kursami, szkoleniami i innymi zajęciami oraz wszelkimi podobnymi usługami świadczonymi cyklicznie lub jednorazowo. Wyróżniała się na tle innych rozwiązań kompleksowością i oryginalnością zarówno z punktu widzenia użytkowników, jak i z punktu widzenia podmiotów organizujących szkolenia, kursy i zajęcia. Z punktu widzenia podmiotów organizujących tego typu wydarzenia, Platforma wyróżniała się między innymi:

• możliwością zarządzania zapisami na zajęcia w każdym czasie (zapisy na zajęcia odbywają się online, całą dobę, 7 dni w tygodniu),
• możliwością udostępniania rezerwacji online w postach na social mediach (art. platforma ...) i
• możliwością przyjmowania przelewów on-line i płatności BLIK od klientów.

Z punktu widzenia użytkowników zajęć, Platforma umożliwia zarządzanie swoim rozwojem profesjonalnym czy osobistym, pozwalając na zbadanie możliwości, a następnie zaplanowanie i zorganizowanie planu zajęć. Ponadto, umożliwia stały wgląd w stan swoich kursów, wygodne dokonywanie płatności i zarządzanie nimi za pomocą konta użytkownika na Platformie oraz pozostawanie w stałym kontakcie z prowadzącym zajęcia.

Realizując zadania wynikające z zawartej Umowy 1, Wnioskodawca zajmował się przede wszystkim rozwojem istniejącego oprogramowania o nowe funkcjonalności, tj. możliwość nadania mu nowych zastosowań.

W praktyce Wnioskodawca tworzył nowe programy komputerowe – kody źródłowe, które były wykorzystywane do ulepszenia i rozwijania Platformy.

Wnioskodawca stworzył i rozwijał Platformę korzystając z języków Angular oraz JavaScript. Wnioskodawca w ramach projektu dokonał implementacji nowych rozwiązań na podstawie wcześniej przygotowanych przez zamawiającego wytycznych.

Czynności projektowania i tworzenia programów komputerowych – kodu źródłowego nie miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowiły systematyczny rozwój Platformy. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia ich nowych zastosowań.

Wnioskodawca zajmował się wdrażaniem nowych funkcjonalności (tj. tworzeniem nowych programów komputerowych umożliwiających dodanie ich do Platformy), które miały na celu poprawę użyteczności albo funkcjonalności Platformy.

Prace nad Platformą realizowane były przez kilkuosobowy zespół programistów, w skład którego wchodził Wnioskodawca. Kody źródłowe stanowiące części poszczególnych funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę, opracowywane były przez niego samodzielnie. Wnioskodawca oraz pozostali programiści nie mieli uprawnień, aby ingerować nawzajem w swoją pracę (w pracę innego programisty).

Wnioskodawca wykonywał więc swoje zadania od początku do końca samodzielnie, na własny rachunek i odpowiedzialność. E. miała prawo do weryfikacji jakości pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę i ewentualnie wniesienia do niej uwag.

Funkcjonalności, za które odpowiedzialny był Wnioskodawca polegały art. na opracowaniu następujących rozwiązań:

1. moduł umożliwiający zarządzanie cyklicznymi oraz jednorazowymi zajęciami przez szkołę/placówkę/prowadzącego zajęcia,

2. moduł rozliczeń między prowadzącym zajęcia oraz kursantami,

3. moduł umożliwiający zapisywanie się kursantów na zajęcia jednorazowe oraz cykliczne,

4. moduł karnetów oraz rozszerzenie grafiku o rozliczenie zajęć seryjnych.

Prowadzone prace miały na celu rozwój Platformy, tak by odpowiadała ona wymogom wszystkich użytkowników oraz wprowadzała innowacje zmierzające do poprawy jej funkcjonowania. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę miały więc na celu zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii – programów komputerowych).

Platforma wraz z tworzonymi przez Wnioskodawcę funkcjonalnościami jest rozwiązaniem niewystępującym dotychczas w praktyce gospodarczej oraz na tyle innowacyjnym, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących. Według wiedzy Wnioskodawcy, w momencie tworzenia Platformy nie było i nie ma obecnie bezpośredniej konkurencji świadczącej analogiczne usługi w tożsamy sposób. Aplikacją spełniającą podobną rolę, lecz w zupełnie innym obszarze jest art. aplikacja Booksy.

Dotyczy ona umawiania wizyt w branży beauty, w zakładach kosmetycznych i fryzjerskich, a jej zakres działania, funkcjonalności i cele są zupełnie inne, niż Platformy. Platforma była jedynym rozwiązaniem na rynku odpowiadającym na potrzeby samorozwoju i szeroko pojętego dokształcania się użytkowników.

Funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę stanowią w istocie moduły (odrębne programy komputerowe) stworzone w oparciu o nowy, odrębny kod źródłowy, który można wprowadzić do istniejącego oprogramowania lub go z niego usunąć. Każda funkcjonalność stanowi zatem odrębny program i odrębny utwór od Platformy (choć stanowi jej istotną nową część).

Reasumując, efektem prac B+R Wnioskodawcy w ramach Umowy 1 były programy komputerowe rozumiane jako algorytmy – zestawy instrukcji przeznaczonych do wykonywania, bezpośrednio lub pośrednio w komputerze i innych urządzeniach technicznych (telefony, maszyny, etc.), czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Innymi słowy, wytworzone, rozwinięte lub ulepszone programy komputerowe służyły i będą służyć do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń.

Umowa z S.

Wnioskodawca, na podstawie umowy z dnia 13 maja 2020 r. (dalej: „Umowa 2”) w okresie od 1 czerwca 2020 r. do 31 maja 2022 r., świadczył na rzecz spółki S. z siedzibą w Szwajcarii, (…), Szwajcaria, numer identyfikacyjny dla celów podatkowych: (…) (dalej: „S.”) usługi programistyczne polegające na wytwarzaniu oprogramowania. Umowa 2 została zmodyfikowana aneksem z 10 kwietnia 2021 r. skutecznym od dnia obowiązywania Umowy 2, czyli od 1 czerwca 2020 r.

Zgodnie z postanowieniami Umowy 2 Wnioskodawca przeniósł na S. całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych tworzonych w ramach współpracy. Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie z tytułu wytworzenia oprogramowania i przeniesienia całości praw autorskich do tego oprogramowania na S.

W ramach Umowy 2 Wnioskodawca pracował nad 2 różnymi modułami dotyczącymi zarządzania licencjami:

1. Moduł „Manager odnowy” (ang. „Reneval manager”) – moduł zarządzania odnawianiem licencji oprogramowania, planowania cyklicznych umów licencyjnych, obsługi różnych typów licencji oraz umów licencyjnych wielo-regionowych (w tym międzykontynentalnych uwzględniających lokalne prawo), oraz pokazujący statystyki zakupionych licencji oraz oszczędności wynikających z przedłużania licencji.

2. Moduł „Manager transakcji” (ang. „Transaction manager”) – moduł śledzenia realizacji zamówionych licencji, komunikacja z opiekunem umowy oraz tzw. vendorem realizującym dostarczenie oprogramowania.

Jeśli chodzi o „Managera odnowy”, dotyczył on zarządzania odnawianiem umów licencyjnych. Pozwalał głównie na śledzenie momentów, w których trzeba odnowić licencję art. na oprogramowanie lub skontaktować się ze sprzedawcą.

Jeśli chodzi o Managera Transakcji, służył on śledzeniu transakcji związanych z zakupami licencji nabytych z wykorzystaniem Managera odnowy. Dzięki Managerowi transakcji, można „podejrzeć”, do kogo konkretnie trafiło dane zamówienie i jak jest realizowane.

W przypadku przedsiębiorstw zatrudniających wielu programistów w różnych częściach świata, terminowe odnawianie licencji na oprogramowanie jest bardzo ważne, ponieważ niedopilnowanie terminów bądź innych kwestii wpływających art. na cenę licencji może spowodować przestoje w świadczeniu usług i generować straty.

W praktyce Wnioskodawca tworzył nowe programy komputerowe – kody źródłowe, które były wykorzystywane do stworzenia, ulepszenia i rozwijania obu Modułów służących zarówno do zarządzania umowami zakupu, jak i operowania zawieranymi transakcjami, umawiania terminów i zasad współpracy między dostawcą licencji a kupującym. Wnioskodawca w ramach projektu dokonał implementacji Modułów na podstawie wcześniej stworzonych wytycznych. Do stworzenia modułów wykorzystał języki Angular oraz JavaScript.

Czynności projektowania i tworzenia programów komputerowych – kodu źródłowego – nie miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowiły systematyczny rozwój Modułów.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia ich nowych zastosowań.

Wnioskodawca zajmował się wdrażaniem nowych funkcjonalności, które miały na celu poprawę użyteczności Modułów. Kody źródłowe stanowiące części poszczególnych funkcjonalności tworzone były przez Wnioskodawcę samodzielnie. Wnioskodawca ani pozostali programiści zaangażowani w projekt nie mieli uprawnień, aby ingerować nawzajem w swoją pracę. Wnioskodawca wykonywał więc swoje zadania od początku do końca samodzielnie, na własny rachunek i odpowiedzialność. S. miała prawo do weryfikacji jakości pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę i ewentualnie wniesienia do niej uwag. Prowadzone prace miały na celu stworzenie i rozwój stworzonego oprogramowania, tak by odpowiadało ono wymogom wszystkich użytkowników oraz wprowadzało innowacje zmierzające do poprawy jej funkcjonowania. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę miały więc na celu zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii – programów komputerowych).

Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest unikatowe. Według wiedzy Wnioskodawcy, w momencie pracy nad Modułami nie było bezpośredniej konkurencji świadczącej analogiczne usługi w tożsamy sposób. Oprogramowanie to jest rozwiązaniem niewystępującym dotychczas w praktyce gospodarczej oraz na tyle innowacyjnym, że w znacznym stopniu odróżniało się od rozwiązań już funkcjonujących.

Funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę stanowią w istocie odrębne programy komputerowe stworzone w oparciu o nowy, odrębny kod źródłowy, który można wprowadzić do istniejącego oprogramowania lub go z niego usunąć. Każdy program stworzony w celu ulepszenia lub zmiany funkcjonowania modułów jest to odrębny program i odrębny utwór.

Efektem prac B+R Wnioskodawcy, były programy komputerowe rozumiane jako algorytmy – zestawy instrukcji przeznaczonych do wykonywania, bezpośrednio lub pośrednio w komputerze i innych urządzeniach technicznych, czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Innymi słowy, wytworzone, rozwinięte lub ulepszone programy komputerowe służyły do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń.

Umowa z W. Sp. z o.o.

Wnioskodawca, na podstawie umowy z dnia 12 maja 2022 r. (dalej: „Umowa 3”) w okresie od 1 czerwca 2022 r. do dnia dzisiejszego, a także w przyszłości, świadczy i będzie świadczył na rzecz spółki W. Sp. z o.o. z siedzibą w (…), NIP (…)  (dalej: „W.”) usługi programistyczne polegające na wytwarzaniu oprogramowania. Zgodnie z postanowieniami Umowy 3, Wnioskodawca przenosi na W. całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych tworzonych w ramach współpracy.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu wytworzenia oprogramowania i przeniesienia całości praw autorskich do tego oprogramowania na W.

W. jest podmiotem zajmującym się rekrutacją specjalistów i podejmowaniem z nimi współpracy przy konkretnych projektach, należących do inwestorów. Jest zatem pośrednikiem, biorącym na siebie ciężar rekrutacji i zarządzania realizacją usług przez programistów, pracujących na rzecz konkretnych inwestorów.

Wnioskodawca współpracuje z W. na rzecz innej spółki – (…), NIP: (…), świadczącej z kolei usługi udostępniania oprogramowania na rzecz banków z siedzibą w Danii.

W praktyce, Wnioskodawca rozwija oprogramowanie dla banków, nazwane „Moduł Inwestycje”. Moduł ten ma za zadanie weryfikację zwrotów z inwestycji przez banki, tworzenie raportów podatkowych, umożliwianie podglądu instrumentów finansowych na konkretnych giełdach. Ponadto Wnioskodawca pracuje nad przystosowaniem Modułu Inwestycji do wyświetlania na urządzeniach mobilnych. Polega to na implementacji nowych funkcjonalności, żeby dane mogły być zaprezentowane w szybki i przystępny sposób.

Podobnie, jak w dwóch pozostałych, opisanych powyżej przypadkach, czynności projektowania i tworzenia programów komputerowych – kodu źródłowego, nie miały i nie będą miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój Modułu. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia ich nowych zastosowań.

Wnioskodawca zajmuje się wdrażaniem nowych funkcjonalności, które mają na celu poprawę użyteczności albo funkcjonalności modułu. Kody źródłowe stanowiące części poszczególnych funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę, opracowywane są przez niego samodzielnie. Wnioskodawca oraz ewentualnie pozostali programiści nie mają uprawnień, aby ingerować w pracę innego programisty. Wnioskodawca wykonuje więc swoje zadania od początku do końca samodzielnie, na własny rachunek i odpowiedzialność. Usługobiorca ma prawo do weryfikacji jakości pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę i ewentualnie wniesienia do niej uwag.

Funkcjonalności, za które odpowiedzialny jest Wnioskodawca polegają na opracowaniu modułu inwestycji. Moduł inwestycji umożliwia śledzenie cen instrumentów inwestycyjnych, zakup oraz sprzedaż instrumentów inwestycyjnych, śledzenie zwrotów z poszczególnych inwestycji, rozliczenie podatkowe poczynionych inwestycji.

Prowadzone prace miały, mają i będą miały na celu stworzenie i rozwój stworzonego oprogramowania, tak by odpowiadało ono wymogom wszystkich użytkowników oraz wprowadzało innowacje zmierzające do poprawy jej funkcjonowania. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają więc na celu zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii – programów komputerowych).

Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest unikatowe. Według wiedzy Wnioskodawcy, nie ma obecnie bezpośredniej konkurencji świadczącej analogiczne usługi w tożsamy sposób. Oprogramowanie to jest rozwiązaniem niewystępującym dotychczas w praktyce gospodarczej oraz na tyle innowacyjnym, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących.

Funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę stanowią w istocie odrębne programy komputerowe stworzone w oparciu o nowy, odrębny kod źródłowy, który można wprowadzić do istniejącego oprogramowania lub go z niego usunąć. Każdy program stworzony w celu ulepszenia lub zmiany funkcjonowania Modułów jest to odrębny program i odrębny utwór.

Efektem prac B+R Wnioskodawcy, są i będą programy komputerowe rozumiane jako algorytmy – zestawy instrukcji przeznaczonych do wykonywania, bezpośrednio lub pośrednio w komputerze i innych urządzeniach technicznych (telefony, maszyny, etc.), czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Innymi słowy, wytworzone, rozwinięte lub ulepszone programy komputerowe służą i będą służyć do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń.

PRACE WNIOSKODAWCY – TWÓRCZY CHARAKTER

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”).

W trakcie ww. prac, Wnioskodawca tworzy lub modyfikuje kod źródłowy, który jest zbiorem komend (instrukcji) adresowanych do komputera. Tworzenie i modyfikowanie kodu wiąże się z tworzeniem struktur danych, komponowaniem grup instrukcji w funkcje, a także z tworzeniem logicznych powiązań pomiędzy funkcjami. W zakresie prac B+R, Wnioskodawca tworzy programy komputerowe indywidualnie, tj. jego prace nie są wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz są wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od Wnioskodawcy kreatywności. Wnioskodawca ma pełną dowolność w zakresie sposobu wyrażenia danego programu komputerowego. To on decyduje w jaki sposób należy stworzyć lub rozwinąć (zakodować) dany program. Jest to zatem praca kreatywna i twórcza.

Programy komputerowe stwarzane (wytwarzane, rozwijane lub ulepszane) przez Wnioskodawcę mają charakter indywidualny – stanowią nowy wytwór jego intelektu, nie polegają na tzw. kopiuj-wklej stworzonych wcześniej rozwiązań.

PRACE WNIOSKODAWCY – SYSTEMATYCZNOŚĆ

Działalność Wnioskodawcy w ramach wszystkich trzech Umów podejmowana była i jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac, z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność działania Wnioskodawcy przejawia się tym, że dla realizowanych przez Wnioskodawcę zadań dotyczących wdrożenia poszczególnych funkcjonalności istnieje harmonogram z wyznaczonymi celami. Z uwagi na twórczy charakter prac oraz wykorzystywanie prototypów w celu ustalenia ostatecznego kształtu danej funkcjonalności, harmonogram może ulegać zmianom. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę są jednak zaplanowane i prowadzone w sposób systematyczny. Zarządzanie zadaniami w ramach prac odbywało się przez aplikację JIRA (Umowa 1), MS Teams i Azure (Umowa 2) i Jira (Umowa 3).

Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz były i są prowadzone w sposób ciągły i zorganizowany, z nastawieniem na rozwój i ulepszanie jakości świadczonych usług w przyszłości. Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny według najlepszych praktyk, jakie Wnioskodawca wypracował w ramach działalności gospodarczej jako osoba posiadająca odpowiednie kompetencje w zakresie tworzenia technologii informatycznych.

PONOSZONE KOSZTY

Wnioskodawca ponosił, ponosi lub będzie ponosił w szczególności następujące koszty w celu realizacji Umów 1, 2 i 3:

1. koszty zakupu sprzętu komputerowego, podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych (art. drukarka, mikrofon, słuchawki, dysk przenośny), urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego);

2. koszty zakupu usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i dostęp do Internetu);

3. koszty zakupu specjalistycznej literatury związanej z wytworzeniem oprogramowania;

4. koszty szkoleń;

5. koszty zakupu materiałów i sprzętu papierniczo-biurowego;

6. koszty obsługi księgowej;

7. koszty leasingu / amortyzacji samochodu osobowego;

8. koszt użytkowania samochodu osobowego;

9. koszty utrzymania samochodu (zakup ubezpieczenia, przeglądy gwarancyjne, wymiany płynów eksploatacyjnych, części samochodowych, zakupu paliwa);

10. składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy.

Od 1 czerwca 2019 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia

koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przeniósł na każdą z wymienionych spółek, w ramach zawartych Umów 1, 2 i 3, całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

EWIDENCJA PRZYCHODÓW I KOSZTÓW

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb u.p.d.o.f. ewidencję (odnośnie wszystkich trzech Umów).

Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmujące wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

EWIDENCJA KWALIFIKOWANYCH PRAW IP

Dzieła (programy komputerowe) stwarzane (wytwarzane, rozwijane lub ulepszane) przez Wnioskodawcę są utrwalane poprzez ich zapisanie w tzw. repozytorium kodów źródłowych poszczególnych spółek (E. Sp. z o.o., S. i W.).

Wnioskodawca prowadzi własną ewidencję programów komputerowych (kwalifikowanych praw IP) przenoszonych na spółki będące kontrahentami Wnioskodawcy i zapisanych w repozytorium kodów tych spółek.

Ewidencja ta zawiera, m.in.:

1. Rodzaj kwalifikowanego prawa IP - oznaczenie programu komputerowego (kwalifikowanego prawa IP) oraz jego krótki opis;

2. Datę zapisania w repozytorium (o ile repozytorium jest przez daną spółkę prowadzone);

3. Numer/indywidualne oznaczenie w repozytorium lub ścieżkę, pod którą możliwe jest odszukanie kodu w repozytorium spółki (o ile takie repozytorium jest przez daną spółkę prowadzone).

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb u.p.d.o.f., które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.).

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniach rocznych za lata 2019, 2020, 2021 i 2022 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z W. lub z innym podmiotem na zasadach analogicznych do opisanych powyżej również w latach następnych, dlatego też zamierza w następnych latach równie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca sprostował treść stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że umowa z E. została zawarta 1 kwietnia 2019 r. Dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z E. z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% dotyczy zatem okresu od 1 kwietnia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. (9 miesięcy roku 2019). Data 1 czerwca 2019 została wskazana przez pomyłkę.

W przypadku umowy z E. funkcjonalności, za które odpowiedzialny był Wnioskodawca polegały na opracowaniu następujących rozwiązań:

1. moduł umożliwiający zarządzanie cyklicznymi oraz jednorazowymi zajęciami przez

szkołę/placówkę/prowadzącego zajęcia,

2. moduł rozliczeń między prowadzącym zajęcia oraz kursantami,

3. moduł umożliwiający zapisywanie się kursantów na zajęcia jednorazowe oraz cykliczne,

4. moduł karnetów oraz rozszerzenie grafiku o rozliczenie zajęć seryjnych.

Co ważne, prowadzone prace miały na celu rozwój Platformy, tak by odpowiadała ona wymogom wszystkich użytkowników oraz wprowadzała innowacje zmierzające do poprawy jej funkcjonowania. „Poprawa funkcjonowania” oznacza na przykład szybsze działanie danej funkcjonalności, bardziej intuicyjny w ocenie zamawiającego algorytm postępowania przez użytkowników, możliwość oceny zagregowanych danych przez zamawiającego.

W przypadku umowy z S., Wnioskodawca stworzył dwa moduły:

• Moduł „Manager odnowy” (ang. „Reneval manager”) – moduł zarządzania odnawianiem licencji oprogramowania, planowania cyklicznych umów licencyjnych, obsługi różnych typów licencji oraz umów licencyjnych wielo-regionowych (w tym międzykontynentalnych uwzględniających lokalne prawo), oraz pokazujący statystyki zakupionych licencji oraz oszczędności wynikających z przedłużania licencji.
• Moduł „Manager transakcji” (ang. „Transaction manager”) – moduł śledzenia realizacji zamówionych licencji, komunikacja z opiekunem umowy oraz tzw. Vendorem realizującym dostarczenie oprogramowania.

Wnioskodawca tworzył kody źródłowe, które były wykorzystywane do stworzenia, ulepszenia i rozwijania obu Modułów służących zarówno do zarządzania umowami zakupu, jak i operowania zawieranymi transakcjami, umawiania terminów i zasad współpracy między dostawcą licencji a kupującym. Wnioskodawca w ramach projektu dokonał implementacji Modułów na podstawie wcześniej stworzonych wytycznych.

W przypadku umowy z W., jak wskazano na str. 7 Wniosku, Wnioskodawca rozwija oprogramowanie dla banków, nazwane „Moduł Inwestycje”. Moduł ten ma za zadanie weryfikację zwrotów z inwestycji przez banki, tworzenie raportów podatkowych, umożliwianie podglądu instrumentów finansowych na konkretnych giełdach. Ponadto Wnioskodawca pracuje nad przystosowaniem Modułu Inwestycji do wyświetlania na urządzeniach mobilnych. Polega to na implementacji nowych funkcjonalności, żeby dane mogły być zaprezentowane w szybki i przystępny sposób. Wnioskodawca wykonuje zatem czynności projektowania i tworzenia programów komputerowych.

W ramach współpracy ze wszystkimi wskazanymi powyżej kontrahentami, twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „programu komputerowego” przejawia się, tym, że: „Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”).

W trakcie ww. prac, Wnioskodawca tworzy lub modyfikuje kod źródłowy, który jest zbiorem komend (instrukcji) adresowanych do komputera. Tworzenie i modyfikowanie kodu wiąże się z tworzeniem struktur danych, komponowaniem grup instrukcji w funkcje, a także z tworzeniem logicznych powiązań pomiędzy funkcjami. W zakresie prac B+R, Wnioskodawca tworzy programy komputerowe indywidualnie, tj. jego prace nie są wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz są wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od Wnioskodawcy kreatywności. Wnioskodawca ma pełną dowolność w zakresie sposobu wyrażenia danego programu komputerowego. To on decyduje w jaki sposób należy stworzyć lub rozwinąć (zakodować) dany program. Jest to zatem praca kreatywna i twórcza. Programy komputerowe stwarzane (wytwarzane, rozwijane lub ulepszane) przez Wnioskodawcę mają charakter indywidualny – stanowią nowy wytwór jego intelektu, nie polegają na tzw. Kopiuj – wklej stworzonych wcześniej rozwiązań.

Odnośnie E.: W ramach tej Umowy Wnioskodawca opracowywał aplikację (będącą

programem komputerowym). Konkretnie, są to kody źródłowe, które były wykorzystywane do ulepszenia i rozwijania Platformy.

Odnośnie S.: Wnioskodawca tworzył nowe programy komputerowe – kody źródłowe, które były wykorzystywane do stworzenia, ulepszenia i rozwijania obu Modułów (Manager odnowy i Manager transakcji) służących zarówno do zarządzania umowami zakupu, jak i operowania zawieranymi transakcjami, umawiania terminów i zasad współpracy między dostawcą licencji a kupującym. Moduły – części składowe większej aplikacji (która też jest programem komputerowym). Wnioskodawca w ramach projektu dokonał implementacji Modułów na podstawie wcześniej stworzonych wytycznych. Moduły to wyizolowane fragmenty większej aplikacji.

Odnośnie W.: Wnioskodawca tworzy nowe programy komputerowe – kody źródłowe, które były wykorzystywane do stworzenia, ulepszenia i rozwijania tzw. „Modułu inwestycje”, będącego oprogramowaniem dla banków. Moduł ten ma za zadanie weryfikację zwrotów z inwestycji przez banki, tworzenie raportów podatkowych, umożliwianie podglądu instrumentów finansowych na konkretnych giełdach. Ponadto Wnioskodawca pracuje nad przystosowaniem Modułu inwestycji do wyświetlania na urządzeniach mobilnych. Polega to na implementacji nowych funkcjonalności, żeby dane mogły być zaprezentowane w szybki i przystępny sposób. Jest to jeden moduł w aplikacji bankowej, z której później korzystają banki.

Wnioskodawca przedstawił technologie zastosowane przy tworzeniu programów komputerowych:

Odnośnie E.: „Wnioskodawca stworzył i rozwijał Platformę korzystając z języków Angular oraz JavaScript.”

Odnośnie S.: Do stworzenia modułów wykorzystał języki Angular oraz JavaScript.

Odnośnie W.: Do stworzenia Modułu Wnioskodawca wykorzystał wiedzę z zakresu matematyki, logiki, programowania, algorytmiki i baz danych oraz znane języki programowania i frameworki (Angular, Javascript).

Odnośnie E.: Platforma służy użytkownikom do organizacji i zarządzania kursami, szkoleniami i innymi zajęciami oraz wszelkimi podobnymi usługami świadczonymi cyklicznie lub jednorazowo. Wyróżniała się na tle innych rozwiązań kompleksowością i oryginalnością zarówno z punktu widzenia użytkowników, jak i z punktu widzenia podmiotów organizujących szkolenia, kursy i zajęcia. Z punktu widzenia podmiotów organizujących tego typu wydarzenia, Platforma wyróżniała się między innymi:

• możliwością zarządzania zapisami na zajęcia w każdym czasie (zapisy na zajęcia odbywają się online, całą dobę, 7 dni w tygodniu),
• możliwością udostępniania rezerwacji online w postach na social mediach (art. Platforma Facebook, LinkedIn, Instagram) i
• możliwością przyjmowania przelewów on-line i płatności BLIK od klientów.

Z punktu widzenia użytkowników zajęć, Platforma umożliwia zarządzanie swoim rozwojem profesjonalnym czy osobistym, pozwalając na zbadanie możliwości, a następnie zaplanowanie i zorganizowanie planu zajęć. Ponadto, umożliwia stały wgląd w stan swoich kursów, wygodne dokonywanie płatności i zarządzanie nimi za pomocą konta użytkownika na Platformie oraz pozostawanie w stałym kontakcie z prowadzącym zajęcia.

Odnośnie S.: W ramach umowy Wnioskodawca pracował nad 2 różnymi modułami dotyczącymi zarządzania licencjami:

• Moduł „Manager odnowy” (ang. „Reneval manager”) – moduł zarządzania odnawianiem licencji oprogramowania, planowania cyklicznych umów licencyjnych, obsługi różnych typów licencji oraz umów licencyjnych wielo-regionowych (w tym międzykontynentalnych uwzględniających lokalne prawo), oraz pokazujący statystyki zakupionych licencji oraz oszczędności wynikających z przedłużania licencji.
• Moduł „Manager transakcji” (ang. „Transaction manager”) - moduł śledzenia realizacji zamówionych licencji, komunikacja z opiekunem umowy oraz tzw. Vendorem realizującym dostarczenie oprogramowania.

Jeśli chodzi o „Managera odnowy”, dotyczył on zarządzania odnawianiem umów licencyjnych. Pozwalał głównie na śledzenie momentów, w których trzeba odnowić licencję art. na oprogramowanie lub skontaktować się ze sprzedawcą.

Jeśli chodzi o Managera Transakcji, służył on śledzeniu transakcji związanych z zakupami licencji nabytych z wykorzystaniem Managera odnowy. Dzięki Managerowi transakcji, można „podejrzeć”, do kogo konkretnie trafiło dane zamówienie i jak jest realizowane.

Odnośnie W.: Wnioskodawca rozwija oprogramowanie dla banków, nazwane „Moduł inwestycje”. Moduł ten ma za zadanie weryfikację zwrotów z inwestycji przez banki, tworzenie raportów podatkowych, umożliwianie podglądu instrumentów finansowych na konkretnych giełdach. Ponadto Wnioskodawca pracuje nad przystosowaniem Modułu Inwestycji do wyświetlania na urządzeniach mobilnych. Polega to na implementacji nowych funkcjonalności, żeby dane mogły być zaprezentowane w szybki i przystępny sposób.

Odnośnie wszystkich Umów opisywanych we wniosku: Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”).

W trakcie ww. prac, Wnioskodawca tworzy lub modyfikuje kod źródłowy, który jest zbiorem komend (instrukcji) adresowanych do komputera. Tworzenie i modyfikowanie kodu wiąże się z tworzeniem struktur danych, komponowaniem grup instrukcji w funkcje, a także z tworzeniem logicznych powiązań pomiędzy funkcjami. W zakresie prac B+R, Wnioskodawca tworzy programy komputerowe indywidualnie, tj. jego prace nie są wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz są wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od Wnioskodawcy kreatywności. Wnioskodawca ma pełną dowolność w zakresie sposobu wyrażenia danego programu komputerowego. To on decyduje w jaki sposób należy stworzyć lub rozwinąć (zakodować) dany program. Jest to zatem praca kreatywna i twórcza.

Programy komputerowe stwarzane (wytwarzane, rozwijane lub ulepszane) przez Wnioskodawcę mają charakter indywidualny – stanowią nowy wytwór jego intelektu, nie polegają na tzw. Kopiuj-wklej stworzonych wcześniej rozwiązań.

Wnioskodawca w swojej pracy realizuje zamówienie kontrahenta w sposób jedyny w swoim rodzaju, tworząc oprogramowanie tak, aby zaplanowane przez tego kontrahenta funkcjonalności działały jak najlepiej. Całość napisanego kodu jest unikalna i jest pracą twórczą.

Wskazał Pan cele tworzenia poszczególnych utworów:

Odnośnie E.: rozwój Platformy wymagał pisania nowego oprogramowania w celu rozwoju nowych funkcjonalności i cech Platformy. Wnioskodawca tworzył nowe programy komputerowe – kody źródłowe, które były wykorzystywane do ulepszenia i rozwijania Platformy.

Wnioskodawca w ramach projektu dokonał implementacji nowych rozwiązań na podstawie wcześniej przygotowanych przez zamawiającego wytycznych. Oprogramowanie to było rozwiązaniem niewystępującym dotychczas w praktyce gospodarczej oraz na tyle innowacyjnym, że w znacznym stopniu odróżniało się od rozwiązań już funkcjonujących.

Odnośnie S.: Wnioskodawca tworzył nowe programy komputerowe – kody źródłowe, które były wykorzystywane do stworzenia, ulepszenia i rozwijania obu Modułów służących zarówno do zarządzania umowami zakupu, jak i operowania zawieranymi transakcjami, umawiania terminów i zasad współpracy między dostawcą licencji a kupującym. Wnioskodawca w ramach projektu dokonał implementacji Modułów na podstawie wcześniej stworzonych wytycznych. Oprogramowanie to było rozwiązaniem niewystępującym dotychczas w praktyce gospodarczej oraz na tyle innowacyjnym, że w znacznym stopniu odróżniało się od rozwiązań już funkcjonujących.

Odnośnie W.: Prowadzone prace miały, mają i będą miały na celu stworzenie i rozwój stworzonego oprogramowania, tak by odpowiadało ono wymogom wszystkich użytkowników oraz wprowadzało innowacje zmierzające do poprawy jej funkcjonowania. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają więc na celu zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii – programów komputerowych). Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest unikatowe. Według wiedzy Wnioskodawcy, nie ma obecnie bezpośredniej konkurencji świadczącej analogiczne usługi w tożsamy sposób. Oprogramowanie to jest rozwiązaniem niewystępującym dotychczas w praktyce gospodarczej oraz na tyle innowacyjnym, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących.

Powodem wytworzenia przez Wnioskodawcę nowych programów komputerowych jest posiadanie przez niego wiedzy z zakresu matematyki, logiki, programowania, algorytmiki i baz danych, a także zdolności wymyślania nowych rozwiązań informatycznych. Reasumując,

Wnioskodawca może tworzyć innowacyjne oprogramowanie, ponieważ posiada odpowiednie wykształcenie, wiedzę i talent.

Oryginalność Pana „programu komputerowego” polega na tym, że wcześniej takiego oprogramowania, jak tworzone przez Wnioskodawcę, nie było, a tworzone rozwiązania nie są na zasadzie „kopiuj-wklej”.

Wnioskodawca tworzy lub modyfikuje kod źródłowy, który jest zbiorem komend (instrukcji) adresowanych do komputera. Tworzenie i modyfikowanie kodu wiąże się z tworzeniem struktur danych, komponowaniem grup instrukcji w funkcje, a także z tworzeniem logicznych powiązań pomiędzy funkcjami. Wnioskodawca tworzy programy komputerowe indywidualnie, tj. jego prace nie są wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz są wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od Wnioskodawcy kreatywności. Wnioskodawca ma pełną dowolność w zakresie sposobu wyrażenia danego programu komputerowego. To on decyduje w jaki sposób należy stworzyć lub rozwinąć (zakodować) dany program.

O nowatorstwie programu decyduje twórcza myśl, odnalezienie najwłaściwszego rozwiązania informatycznego w danej sytuacji.

W momencie podpisywania każdej z umów na dostarczenie odpowiedniego fragmentu oprogramowania stawiany był konkretny cel stworzenia określonego modułu lub nowej funkcjonalności programu w zamian za wynagrodzenie. Zarządzanie zadaniami w ramach prac odbywało się przez aplikację JIRA (Umowa 1), MS Teams i Azure (Umowa 2) i Jira (Umowa 3).

Cele i rezultaty są też opisane w opisie stanu faktycznego Wniosku.

W przypadku współpracy z E. zakres prac jest ustalany w dwutygodniowych odstępach (sprintach). W przypadku współpracy z S. ukończenie danego projektu lub jego fragmentu – poszczególnych funkcjonalności - jest osiągnięciem cząstkowych celów.

W przypadku W. cele są oznaczane najczęściej raz na kwartał. W danym kwartale należy wykonać w danym module konkretne funkcjonalności. Harmonogram prac jest ustalany z kontrahentem właśnie w taki sposób. Opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania dokonywane było przez Wnioskodawcę samodzielnie, z wykorzystaniem zasobów opisanych we Wniosku jako koszty działalności.

W przypadku współpracy z E. zakres prac jest ustalany w dwutygodniowych odstępach (sprintach). W przypadku umowy z S. planowanie dotyczy okresów 2- 3-tygodniowych (scrum).

W przypadku W. cele są oznaczane najczęściej raz na kwartał, np. w taki sposób, że jest ustalone, że w danym kwartale należy wykonać w danym module konkretne funkcjonalności. Harmonogram prac jest ustalany z kontrahentem właśnie w taki sposób.

Wnioskodawca wprowadza zaplanowane wcześniej funkcjonalności, które kontrahent weryfikuje. W czasie dłuższych okresów następują ogromne zmiany gospodarcze, np. na rynku inwestycji, które uniemożliwiają szczegółowe długoterminowe planowanie funkcjonalności.

Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny według najlepszych praktyk, jakie Wnioskodawca wypracował w ramach działalności gospodarczej jako osoba posiadająca odpowiednie kompetencje w zakresie tworzenia technologii informatycznych. Wnioskodawca posługuje się wiedzą wyniesioną ze studiów i doświadczenia z poprzednich projektów.

Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego oprogramowania, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu matematyki, logiki, programowania, algorytmiki i baz danych oraz przy wykorzystaniu znanych języków programowania i frameworków. Jednocześnie, działania Wnioskodawcy nie mogą być traktowane jako rutynowe czy niezaawansowane - w zakresie prac B+R dotyczących programowania, działania Wnioskodawcy nie polegają na rutynowych czynnościach polegających na usuwaniu błędów, czy wprowadzaniu prostych modyfikacji systemów danej spółki.

Wykorzystana jest wiedza i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Pisanie oprogramowania przypomina pisanie książki – trzeba opierać się na zdobytej wiedzy i doświadczeniu jednocześnie szkoląc się, prowadząc badania i starając się przewidzieć przyszłość w zakresie technologii informatycznej.

Wnioskodawca jest informatykiem i dotychczas oferował również tworzenie unikatowego oprogramowania i tworzenia kodu źródłowego.

Wnioskodawca opiera się za każdym razem na posiadanej wiedzy (studia, szkolenia i doświadczenie zawodowe), tworząc nowe rozwiązania.

Wnioskodawca planuje tworzenie poszczególnych funkcjonalności w niewielkich odstępach czasu, w porozumieniu z klientem. Wnioskodawca działa w metodyce AGILE, jednocześnie zakres prac jest ustalany w np. dwutygodniowych odstępach (sprintach), długofalowe planowanie dotyczy okresów kwartalnych.

Celem jest realizacja potrzeb klienta w jak najlepszy sposób - przygotowanie danej funkcjonalności tak, aby jej cele były jak najlepiej realizowane – co wyklucza myślenie szablonowe i korzystanie z rozwiązań istniejących.

Wnioskodawca tworzył nową funkcjonalność i wymyślał, w jaki sposób zrobić to jak najlepiej. Niekiedy niezbędne było branie udziału w szkoleniach. Wnioskodawca musi jednak nie tylko posiadać aktualną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania, ale też wyprzedzać istniejący dorobek w tym zakresie.

Wszystkie prowadzone prace miały na celu rozwój Platformy lub Modułów, tak by odpowiadały one wymogom wszystkich użytkowników oraz wprowadzały innowacje zmierzające do poprawy ich funkcjonowania. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę miały więc na celu zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług.

Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które Wnioskodawca nazywa „programem komputerowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

- zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

- nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie pod konkretne zamówienia i zawsze w toku prac pojawiają się nowe problemy które wymagają modyfikacji koncepcji, dodatkowych ustaleń. Wnioskodawca działa w metodyce AGILE, dlatego reaguje na bieżąco na potrzeby kontrahentów, tworząc nowe funkcjonalności.

- Efekty prac Wnioskodawcy są zawsze twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez klientów.

Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które Wnioskodawca nazywa „programem komputerowym”, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przysługują Wnioskodawcy majątkowe prawa autorskie do tego „programu komputerowego”.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę praw do „programu komputerowego”, tj. prawa autorskie do programu komputerowego.

Zgodnie z umową z E., przeniesienie praw następuje z chwilą przekazania przez Wnioskodawcę utworów klientowi. Zgodnie z umowami z S. i W., przeniesienie praw autorskich następuje w momencie ustalenia utworu. W myśl żadnej z umów nie jest wymagane osobne potwierdzenie faktu przeniesienia praw.

Doprecyzowując kwestię poniesienia kosztów zakupu materiałów i sprzętu  papierniczo-biurowego, Wnioskodawca wskazał, że poniósł te koszty w okresie od 1 kwietnia 2019 r. do dnia złożenia Wniosku i ponosi je stale do dnia dzisiejszego. Ponadto Wnioskodawca przewiduje, że będzie je ponosił też w przyszłości. Ponieważ działalność Wnioskodawcy wymaga różnych form (niekiedy schematy lub algorytmy są szkicowane na papierze, drukowane w formie grafik, które są omawiane na spotkaniach z klientem, lub prezentowane w formie opisowej), Wnioskodawca potrzebuje wszelkich materiałów dotyczących działalności programistycznej i świadczonych przez niego usług: papieru, notatników, ołówków, długopisów, zakreślaczy i flamastrów, tonerów, zszywaczy, dziurkaczy, teczek, koszulek, segregatorów.

Doprecyzowując kwestię poniesienia kosztów użytkowania samochodu, Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy wydatków na paliwo, ubezpieczenie, leasing operacyjny, serwis bieżący i naprawy, myjnię samochodową, zabezpieczenie powłoki auta, opony, usługi wymiany i przechowywania opon, akcesoria samochodowe (np. wieszak na marynarkę). Koszty te ponoszone są od początku prowadzenia działalności gospodarczej, w nieregularnych odstępach czasowych. Przedstawione wydatki są konieczne do realizacji zleceń programistycznych.

Wnioskodawca poniósł te koszty w okresie od 1 kwietnia 2019 r. do dnia złożenia Wniosku i ponosi je stale do dnia dzisiejszego. Ponadto Wnioskodawca przewiduje, że będzie je ponosił też w przyszłości.

Samochód był i jest niezbędny w celu przemieszczania się i realizacji projektów w poszczególnych latach podatkowych. Praca Wnioskodawcy wymaga spotkań z kontrahentami (każdy projekt oparty jest na indywidualnych potrzebach klientów) i z innymi osobami zaangażowanymi w realizację danego projektu rozwojowego. Wnioskodawca działa w metodyce AGILE, dlatego reaguje na bieżąco na potrzeby kontrahentów tworząc nowe funkcjonalności.

Wnioskodawca wskazał funkcjonalny związek poszczególnych wydatków opisanych we wniosku z poszczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie programu komputerowego:

• koszty zakupu sprzętu komputerowego, podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych (art. drukarka, mikrofon, słuchawki, dysk przenośny), urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego) to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę. Przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programu;

• koszty zakupu usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i dostęp do Internetu); - abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, natomiast koszt opłaty za Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych. Oprogramowanie zarówno w procesie jego tworzenia jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci. Jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez Internetu. W świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego i elektronicznego z siecią internetową;

• koszty zakupu specjalistycznej literatury związanej z wytworzeniem oprogramowania jest uzasadnione podobnie jak ponoszenie wydatków na nieustanne kształcenie się Wnioskodawcy w branży IT, która podlega ciągłym zmianom. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy i poznaje nowe technologie;

• koszty związane z udziałem w szkoleniach i konferencjach (np. bilety lotnicze, bilety kolejowe, taksówki, hotel, dieta, bilety wstępu) wynikają stąd, że Wnioskodawca niekiedy uczestniczy w szkoleniach i konferencjach branżowych. W związku z czym ponosi koszty związane z noclegiem (np. zakwaterowanie w hotelu) oraz koszt dojazdu do wyznaczonego miejsca (np. samochód, bilety lotnicze, bilety kolejowe, taksówki). Ponieważ w branży IT przemiany technologiczne następują bardzo szybko, Wnioskodawca musi nieustannie się szkolić a nawet wyprzedzać to, co jest na rynku, co wymaga spotkań z kontrahentami i z innymi osobami zaangażowanymi w realizację danego projektu rozwojowego.

• koszty zakupu materiałów i sprzętu papierniczo-biurowego; Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura (np. biurko, krzesło, lampka). Ponieważ Wnioskodawca świadczy usługi najczęściej ze swojego biura, wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej; tworzenie dokumentacji projektowej i praca twórcza wymagają natomiast wykorzystania materiałów biurowych opisanych powyżej, czyli papieru, długopisów, ołówków, zakreślaczy, tonera i innych, wskazanych.
• koszty obsługi księgowej; obsługa księgowa pozwala na prowadzenie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Koszt ten jest nieodzowny, jeśli działalność Wnioskodawcy ma być prawidłowo ewidencjonowana. Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego;
• koszty leasingu/amortyzacji samochodu osobowego; koszty użytkowania samochodu osobowego; koszty utrzymania samochodu (zakup ubezpieczenia, przeglądy gwarancyjne, wymiany płynów eksploatacyjnych, części samochodowych, zakupu paliwa), koszt związany z amortyzacją/leasingiem oraz użytkowaniem samochodu (np. paliwo, ubezpieczenie, serwis) umożliwia Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia lub konferencje poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Podkreślić należy, iż zakup i użytkowanie samochodu jest wprost związane z wytworzeniem oprogramowania;
• składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy - te obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową.

W okresie w jakim realizowany jest dany projekt, Wnioskodawca uznaje, że te wydatki są realizowane w związku z tym projektem. Jeżeli nie ma możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Dotychczas Wnioskodawca zaliczał do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”. W przyszłości Wnioskodawca może wykonywać pracę, która nie daje prawa do ulgi IP Box i wtedy będzie to robione proporcjonalnie.

Pytania

1.Czy opisana we wniosku działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f.? (stany faktyczne i zdarzenie przyszłe)

2.Czy na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f. w zeznaniach rocznych za rok podatkowy 2019 i lata następne Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego? (stany faktyczne i zdarzenie przyszłe)

3.Czy w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez

Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., proporcjonalnie w stosunku, w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy? (stany faktyczne i zdarzenie przyszłe)

4.Czy Wnioskodawca w prawidłowy sposób ewidencjonuje kwalifikowane prawa IP w związku z którymi osiąga przychody z tytułu sprzedaży (przeniesienia) praw autorskich do programów komputerowych (tzw. kwalifikowanego prawa IP)? (stany faktyczne i zdarzenie przyszłe)

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie 1-3. W zakresie pytania Nr 4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. i oznacza działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe są natomiast określane zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 u.p.d.o.f. w zw. z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z ww. przepisami, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są natomiast działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on i będzie prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu nowego oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach każdego projektu stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawem autorskim.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego oprogramowania, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu matematyki, logiki, programowania, algorytmiki i baz danych oraz przy wykorzystaniu znanych języków programowania i frameworków. Jednocześnie, działania Wnioskodawcy nie mogą być traktowane jako rutynowe czy niezaawansowane - w zakresie prac B+R dotyczących programowania, działania Wnioskodawcy nie polegają na rutynowych czynnościach polegających na usuwaniu błędów, czy wprowadzaniu prostych modyfikacji systemów danej spółki. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ me mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

W związku z tym prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia nowych funkcjonalności, modułów, aplikacji oraz programów spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania na Spółki, zgodnie z art. 30ca u.p.d.o.f.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa zmieniająca wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f., kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f.).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności

intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f., podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.).

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od kwalifikowanych dochodów ze sprzedaży autorskiego oprogramowania w przypadku tworzenia utworów i prowadzenia do nich oddzielnej ewidencji.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Przepis ten kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu

komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP-Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP-Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca rozwija oprogramowanie poprzez tworzenie kodu źródłowego. Stworzenie nowego kodu źródłowego prowadzi w istocie do powstania nowego oprogramowania komputerowego lub ulepszeniu funkcjonalności dotychczas istniejącego oprogramowania, poprzez poszerzenie go o nowe zastosowania.

Praca polegająca na wykonywaniu tych czynności ma charakter jednoznacznie twórczy, nie jest efektem działań powtarzalnych, a jej wynikiem jest zmodyfikowany, stworzony od początku kod źródłowy, będący nowym wytworem intelektu podlegającym ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego Wnioskodawca traci prawa własności, z chwilą przeniesienia ich na Spółkę.

Reasumując:

1. Wnioskodawca w ramach własnej działalności badawczo-rozwojowej wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie według przepisów prawa polskiego,

2. Wnioskodawca osiągnął dochód ze sprzedaży tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3. Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f. dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f., dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe regulacje, w realiach sprawy istotne jest przyporządkowanie kosztów prowadzonej działalności do przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zadanie to wypełnia ewidencja prowadzona przez podatnika, o której mowa w art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę mają i będą mieć charakter kosztów pośrednich, związanych z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej, a nie tylko z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, co oznacza, że w kalkulacji dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej mogą one zostać uwzględnione częściowo. Zdaniem Wnioskodawcy, racjonalnym sposobem pośredniej alokacji tych kosztów dla potrzeb preferencji IP Box jest zatem przyporządkowanie ich w takiej samej proporcji, w jakiej przychód związany ze sprzedażą kwalifikowanych praw własności intelektualnej pozostaje do łącznego przychodu Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Źródła przychodów

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja działalności badawczo-rozwojowej

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja prac rozwojowych

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że od 1 września 2014 r. prowadzi Pan  jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). W okresie od 1 czerwca 2019 r. do dnia dzisiejszego, Wnioskodawca współpracował z trzema spółkami. W ramach Umowy 1 tworzył Pan kod oprogramowania dla platformy.

W ramach Umowy 2 świadczył Pan na rzecz drugiej spółki usługi programistyczne polegające na wytwarzaniu oprogramowania. W ramach Umowy 2 Wnioskodawca pracował nad 2 różnymi modułami dotyczącymi zarządzania licencjami:

1. Moduł „Manager odnowy” (ang. „Reneval manager”) – moduł zarządzania odnawianiem licencji oprogramowania, planowania cyklicznych umów licencyjnych, obsługi różnych typów licencji oraz umów licencyjnych wielo-regionowych (w tym międzykontynentalnych uwzględniających lokalne prawo), oraz pokazujący statystyki zakupionych licencji oraz oszczędności wynikających z przedłużania licencji.

2. Moduł „Manager transakcji” (ang. „Transaction manager”) – moduł śledzenia realizacji zamówionych licencji, komunikacja z opiekunem umowy oraz tzw. vendorem realizującym dostarczenie oprogramowania.

Na podstawie umowy 3 świadczy i będzie świadczył Pan na rzecz spółki  usługi programistyczne polegające na wytwarzaniu oprogramowania.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku). 

Kryteria działalności badawczo-rozwojowej

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w  praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia ich nowych zastosowań. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”).

W trakcie ww. prac, tworzy Pan lub modyfikuje kod źródłowy, który jest zbiorem komend (instrukcji) adresowanych do komputera. Tworzenie i modyfikowanie kodu wiąże się z tworzeniem struktur danych, komponowaniem grup instrukcji w funkcje, a także z tworzeniem logicznych powiązań pomiędzy funkcjami. W zakresie prac B+R, tworzy Pan programy komputerowe indywidualnie, tj. jego prace nie są wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz są wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od Pana kreatywności. Ma Pan pełną dowolność w zakresie sposobu wyrażenia danego programu komputerowego. To Pan decyduje w jaki sposób należy stworzyć lub rozwinąć (zakodować) dany program. Jest to zatem praca kreatywna i twórcza.

Programy komputerowe stwarzane (wytwarzane, rozwijane lub ulepszane) przez Pana mają charakter indywidualny – stanowią nowy wytwór jego intelektu, nie polegają na tzw. kopiuj-wklej stworzonych wcześniej rozwiązań.

Ponadto, wskazał Pan, że efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które nazywa Pan „programem komputerowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

- zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

- nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

Wytwarza Pan oprogramowanie pod konkretne zamówienia i zawsze w toku prac pojawiają się nowe problemy które wymagają modyfikacji koncepcji, dodatkowych ustaleń. Działa Pan w metodyce AGILE, dlatego reaguje na bieżąco na potrzeby kontrahentów, tworząc nowe funkcjonalności.

- Efekty Pana prac są zawsze twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez klientów.

Przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tego „programu komputerowego”.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że czynności projektowania i tworzenia programów komputerowych - kodu źródłowego, nie miały i nie będą miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój Modułu. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia ich nowych zastosowań. Pana działalność w ramach wszystkich trzech Umów podejmowana była i jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac, z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność Pana działania przejawia się tym, że dla realizowanych przez Pana zadań dotyczących wdrożenia poszczególnych funkcjonalności istnieje harmonogram z wyznaczonymi celami. Z uwagi na twórczy charakter prac oraz wykorzystywanie prototypów w celu ustalenia ostatecznego kształtu danej funkcjonalności, harmonogram może ulegać zmianom. Prace prowadzone przez Pana są jednak zaplanowane i prowadzone w sposób systematyczny. Zarządzanie zadaniami w ramach prac odbywało się przez aplikację JIRA (Umowa 1), MS Teams i Azure (Umowa 2) i Jira (Umowa 3).

Pana działania nie mają charakteru jednorazowego, lecz były i są prowadzone w sposób ciągły i zorganizowany, z nastawieniem na rozwój i ulepszanie jakości świadczonych usług w przyszłości. Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny według najlepszych praktyk, jakie Pan wypracował w ramach działalności gospodarczej jako osoba posiadająca odpowiednie kompetencje w zakresie tworzenia technologii informatycznych.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.  

Wskazał Pan, że oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny według najlepszych praktyk, jakie Pan wypracował w ramach działalności gospodarczej jako osoba posiadająca odpowiednie kompetencje w zakresie tworzenia technologii informatycznych. Posługuje się Pan wiedzą wyniesioną ze studiów i doświadczenia z poprzednich projektów. Pana działalność przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego oprogramowania, przy wykorzystaniu Pana wiedzy z zakresu matematyki, logiki, programowania, algorytmiki i baz danych oraz przy wykorzystaniu znanych języków programowania i frameworków. Jednocześnie, Pana działania nie mogą być traktowane jako rutynowe czy niezaawansowane - w zakresie prac B+R dotyczących programowania, działania Pana nie polegają na rutynowych czynnościach polegających na usuwaniu błędów, czy wprowadzaniu prostych modyfikacji systemów danej spółki. Wykorzystana jest wiedza i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Jest Pan informatykiem i dotychczas oferował również tworzenie unikatowego oprogramowania i tworzenia kodu źródłowego. Opiera się Pan za każdym razem na posiadanej wiedzy (studia, szkolenia i doświadczenie zawodowe), tworząc nowe rozwiązania. Stworzył i rozwijał Pan programy komputerowe korzystając z języków Angular oraz JavaScript.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii)prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. 

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach podejmowanej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia ich nowych zastosowań. Wskazał Pan, że efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które nazywa Pan „programem komputerowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

- zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

- nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

- Efekty Pana prac są zawsze twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez klientów.

Przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tego „programu komputerowego”.

Wyjaśnił Pan, że czynności projektowania i tworzenia programów komputerowych – kodu źródłowego, nie miały i nie będą miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój Modułu. Wykorzystuje Pan wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Stworzył i rozwijał Pan programy komputerowe korzystając z języków Angular oraz JavaScript.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że opisane prace rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Pana spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy i rozwija Pan Oprogramowanie;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)przenosi Pan prawa majątkowe do powstałych utworów na Zleceniodawcę;

5)powyższe przeniesienie następuje odpłatnie na mocy umowy;

6)dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskuje Pan ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych;

7)prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniach podatkowych za lata 2019, 2020, 2021, 2022 oraz lata kolejne, jeżeli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Uwzględnienie kosztów przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

O ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus, obliczanego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu - w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim:

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Ww. przepis w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. wskazuje, że:

Dlatego też w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Pana w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, proporcjonalnie w stosunku, w jakim pozostaje wysokość kwalifikowanych przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych Pana przychodów.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).