Ulga na powrót.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2024 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami, które wpłynęły 24 i 28 kwietnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem Hiszpanii, urodził się Pan w …, tam też Pan mieszkał, uczył się i studiował. W trakcie studiów odbył Pan płatny staż (2019 r.), od którego został odprowadzony podatek do urzędów podatkowych w Hiszpanii. W 2021 r. ukończył Pan studia inżynierskie na … w … (…). We wrześniu 2021 r. rozpoczął Pan studia magisterskie na tej samej uczelni. W dniu 1 kwietnia 2022 r. podpisał Pan półroczną umowę o pracę na pełny etat w Polsce (umowa została przedłużona o kolejne pół roku w październiku 2022 r.). W dniu 28 marca 2022 r. zameldował się Pan na pobyt stały w … (mieszkanie rodziny Pana partnerki), uzyskał Pan numer PESEL, a w dniu 17 kwietnia 2022 r. zarejestrowano Panu pobyt i dostał Pan kartę pobytu obywatela UE. Wcześniej w Polsce bywał Pan okresowo, odwiedzając Pana partnerkę i jej rodzinę, jednak nie dłużej niż 183 dni w roku. Do końca 2021 r. był Pan hiszpańskim rezydentem podatkowym. Pracował Pan na etat do dnia 4 kwietnia 2023 r. Z dniem 5 kwietnia 2023 r. założył Pan jednoosobową działalność gospodarczą z obszaru …. Od tego momentu sam regularnie odprowadza Pan podatki dochodowe i ZUS. Wiąże Pan swoje dalsze życie z Polską, jako że mieszka tu Pana partnerka, ma Pan firmę i stałe dochody. Suma przychodów za 2023 r. nie przekroczyła kwoty 85 528 zł oraz prawdopodobnie przekroczy za lata podatkowe 2024, 2025 i 2026.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 kwietnia 2024 r. wskazał Pan że:

-Dokładna data Pan przyjazdu do Polski z zamiarem przesiedlenia się na stałe – 28 marca 2022 r.

-Od momentu przyjazdu do Polski Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajduje się w Polsce.

-W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Pracuje Pan od dnia 4 kwietnia 2022 r. (umowa o pracę i później działalność gospodarcza).

-W okresie do dnia 31 grudnia 2021 r. nie miał Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

-Nie miał Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających lata 2019-2021.

-Nie miał Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2022 r. (tj. w latach 2019-2021) oraz od początku 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

-Miał Pan miejsce zamieszkania w Hiszpanii nieprzerwanie co najmniej przez okres trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2022 r. (tj. w latach 2019-2021) oraz od początku 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

-W odpowiedzi na pytanie czy posiada Pan certyfikat rezydencji lub inny dowód/inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską w latach 2019-2021 oraz w 2022 r. do dnia, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski (np. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy lub inne) wskazał Pan, że w związku z tym, iż w latach 2019-2021 oraz do dnia 28 marca 2022 r. (kiedy przyjechał Pan do Polski na stałe) nie pracował Pan (z wyjątkiem praktyk odbytych w okresie 25 kwietnia-15 września 2019 r.), w związku z tym nie składał Pan zeznań podatkowych (za praktyki dostał Pan wynagrodzenie w wysokości 3 104 euro, jednak było ono poniżej progu, od którego trzeba złożyć zeznanie podatkowe). Do uzupełnienia wniosku załącza Pan jednak faktury z lat akademickich 2019/2020, 2020/2021 (studia inżynierskie) oraz 2021/2022 (studia magisterskie), jak również umowę o praktyki między uczelnią a firmą …. Mieszkał Pan w tym okresie (2019 r.-28 marzec 2022 r.) z rodzicami pod adresem …, …. Adres ten widnieje na Pana dowodzie osobistym (kopię załączył Pan do uzupełniania wniosku) jako adres zameldowania (rewers dowodu, Domicilio).

-Ponadto wskazał Pan, że do uzupełnienia wniosku załączył Pan:

·umowa na praktyki między uczelnią (…) a firmą … zrealizowane 25 kwietnia 2019 r.-15 września 2019 r. (…),

·faktura za 1. semestr roku akademickiego 2019/2020,

·faktura za 2. semestr roku akademickiego 2019/2020,

·faktura za 1. semestr roku akademickiego 2020/2021,

·faktura za 2. semestr roku akademickiego 2020/2021,

·faktura za 1. semestr roku akademickiego 2021/2022,

·hiszpański dowód osobisty potwierdzający adres zameldowania.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 kwietnia 2024 r. wskazał Pan, że posiada Pan dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską (w Hiszpanii) w latach 2019-2021 oraz w 2022 r. do dnia, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski. Są to faktury za kolejne semestry studiów, umowa o praktyki, które potwierdzają, że mieszkał Pan na terenie Hiszpanii, a więc był Pan tamtejszym rezydentem podatkowym. Był Pan również w tym okresie wpisany w rozliczeniach rocznych (Declaración de renta) Pana ojca jako członek rodziny, widnieje tam Pana imię, nazwisko, adres zameldowania, nr dowodu osobistego.

Pytanie

Czy przysługuje Panu ulga na powrót za lata podatkowe 2023-2026 (rozliczane w latach 2024-2027)?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że spełnia Pan warunki ulgi na powrót:

-przeniósł Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski – po 31 grudnia 2021 r. – stał się polskim rezydentem podatkowym,

-nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: trzy lata kalendarzowe poprzedzające 2022 r. (kiedy się Pan przeniósł) oraz w okresie od początku roku do dnia 27 marca 2022 r., w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski,

-posiada Pan obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej (Hiszpanii),

-nie korzystał Pan uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Omawiana ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że jest Pan obywatelem Hiszpanii i tam też Pan mieszkał do dnia 28 marca 2022 r., kiedy przyjechał Pan do Polski na stałe. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu

Zatem wskazać należy, że spełnił Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Z treści wniosku wynika, że mieszkał Pan w Hiszpanii do dnia 28 marca 2022 r., kiedy przyjechał Pan do Polski na stałe. Nie miał Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2022 r. (tj. w latach 2019-2021) oraz od początku 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem, spełnił Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Jednym z warunków wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy jest posiadanie przez podatnika obywatelstwa obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej.

Z treści wniosku wynika, że posiada Pan obywatelstwo hiszpańskie.

Wobec powyższego wskazać należy, że spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Pana obywatelstwa innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ww. ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

W opisie sprawy wskazał Pan, że posiada Pan dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską (w Hiszpanii) w latach 2019-2021 oraz w 2022 r. do dnia, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski. Są to faktury za kolejne semestry studiów, umowa o praktyki, które potwierdzają, że mieszkał Pan na terenie Hiszpanii. Był Pan również w tym okresie wpisany w rozliczeniach rocznych (Declaración de renta) Pana ojca jako członek rodziny.

Z treści wniosku wynika zatem, że posiada Pan dokumenty potwierdzające, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się w Hiszpanii. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy, jako że skorzystanie z przedmiotowej ulgi jest możliwe dopiero poczynając od rozliczenia za rok 2022.

Stosownie do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 53 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, ponieważ – jak wskazał Pan w opisie sprawy – przeniósł Pan swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania będzie obejmowało przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. a)-d) ww. ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, tj. w latach 2022-2025, albo od początku roku następnego, tj. w latach 2023-2026.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego mającego zastosowanie do zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Fakt zmiany Pana rezydencji podatkowej przyjęto jako podany przez Pana element opisu sprawy. Rolą organu interpretacyjnego nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (Organ nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego), a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez wnioskodawcę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).