Przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 19 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi na powrót. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 19 marca 2024 r. (wpływ 19 marca 2024 r.) oraz pismem z 27 marca 2024 r. (wpływ 27 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nazywa się Pani (…). Jest Pani obywatelką Białorusi. 15 listopada 2019 r. w (...) otrzymała Pani decyzję o wydaniu Karty Polaka. Termin jej ważności to 15 listopada 2029 r. Teraz ma Pani stały pobyt decyzją z 29 grudnia 2022 r. Po otrzymaniu Karty Polaka w latach 2019-2021 była Pani w Polsce raz na wakacjach i przebywała Pani tu nie dłużej niż miesiąc. Do 2022 roku nie miała Pani stałego miejsca zamieszkania na terytorium Polski, nigdy nie płaciła Pani podatków i nie korzystała z żadnych ulg. Pani stałym miejscem zamieszkania były Białoruś i Szwecja.

Z początkiem 2022 roku zaczęła się Pani przygotowywać do przeprowadzki do Polski, żeby mogła Pani mieszkać i pracować w Polsce. 29 kwietnia 2022 r. otworzyła Pani konto w Banku (…). Pani relokacja do Polski nastąpiła 29 maja 2022 r., co potwierdza ostatni stempel wjazdu do Polski z Białorusi. Zarejestrowała Pani PESEL 30 maja 2022 r. Zarejestrowała Pani jednoosobową działalność gospodarczą w CEIDG 18 czerwca 2022 r. (…). W lipcu wynajęła Pani mieszkanie pod adresem (…). Teraz mieszka Pani pod adresem: (…). Od 2022 r. Pani centrum interesów życiowych była Polska.

Pierwsza wpłata do ZUS nastąpiła 18 sierpnia 2022 r. za lipiec. Pierwsza wpłata do PIT-36 nastąpiła 17 października 2022 r. za wrzesień.

W związku z powyższym liczy Pani, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, może Pani skorzystać z ulgi na powrót od dochodów otrzymanych w latach: 2022, 2023, 2024, 2025.

5 lutego 2024 roku skontaktował się z Panią pracownik Urzędu Skarbowego (…) i powiedział, że nie może Pani skorzystać z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT.

Napisała Pani odpowiedź do pracownika Urzędu Skarbowego, w którym załączyła Pani link (https://www.interpretacje.pl/pit/9318030,mozliwosc-skorzystania-z-ulgi-na-powrotinterpretacja-0115kdit2.html) do indywidualnej interpretacji z podobną sytuacją.

Otrzymała Pani odpowiedź od pracownika US:

Ulgę na powrót reguluje art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT. Na stronie podatki.gov.pl Ministerstwa Finansów w objaśnieniach do ulgi wymienione są wymagania, które podatnik powinien spełnić by móc skorzystać z ulgi na powrót:

Kto może skorzystać z ulgi

Możesz skorzystać z ulgi, jeżeli:

• w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski - po 31 grudnia 2021 r. - stałeś się polskim rezydentem podatkowym oraz
• nie miałeś miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
• trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniłeś miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz
• okres od początku roku, w którym zmieniłeś miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniłeś miejsce zamieszkania na terytorium Polski, oraz
• posiadasz polskie obywatelstwo, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
• miałeś miejsce zamieszkania: co najmniej przez trzyletni okres w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki lub na terytorium Polski przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających trzyletni okres oraz
• posiadasz certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia oraz
• nie korzystałeś uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia.

W swojej wiadomości podała Pani sygnaturę interpretacji indywidualnej, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w sprawie podobnej do Pani sytuacji. Interpretacje indywidualne są wiążące tylko w jednej, konkretnej sprawie, więc jeśli uważa Pani, że również powinna mieć prawo do zwolnienia z podatku w ramach tej ulgi, może Pani wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej w Pani sprawie.

Dla urzędów skarbowych te wytyczne są wiążące a ponieważ nie spełnia Pani warunków w nich zawartych, jesteśmy zmuszeni odmówić Pani możliwości skorzystania z tej ulgi.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce od 29 maja 2022 r. Załączyła Pani PIT-36 za 2022 r., gdzie wskazane są dochody otrzymane z zagranicy.

Zmieniła Pani swoje miejsce zamieszkania na Polskę, bo przeprowadziła się Pani na stałe do Polski, żeby pracować i budować swoje życie w Polsce. W Szwecji mieszkała Pani od października 2021 roku do kwietnia 2022 roku.

Nie miała Pani miejsca zamieszkania nieprzerwanie co najmniej przez okres trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Centrum interesów osobistych w Polsce posiada Pani od 29 maja 2022 r., co potwierdza ostatni stempel wjazdu do Polski z Białorusi, ale przygotowywać zaczęła się Pani wcześniej. Na przykład 29 kwietnia 2022 r. otworzyła Pani konto w Banku (…). 30 maja 2022 r. zarejestrowała Pani PESEL. 18 czerwca 2022 r. wysłała Pani dokumenty na otwarcie działalności gospodarczej. 11 lipca 2022 r. wynajęła Pani mieszkanie pod adresem (…). Teraz mieszka Pani pod innym adresem: (…). 26 sierpnia 2022 r. złożyła Pani dokumenty na pobyt stały, co potwierdza stempel w paszporcie. Na początku 2023 roku otrzymała Pani zezwolenie na pobyt stały.

Pierwsza wpłata do ZUS nastąpiła 18 sierpnia 2022 r. za miesiąc lipiec. Pierwsza wpłata do PIT-36 nastąpiła 17 października 2022 r. za miesiąc wrzesień.

Nieograniczony obowiązek podatkowy posiada Pani od 29 maja 2022 r., co potwierdza ostatni stempel wjazdu do Polski z Białorusi w paszporcie.

Nie planuje Pani powrotu na Białoruś. Planuje Pani mieszkać i pracować w Polsce. Na początku tego [2024] roku złożyła Pani dokumenty o obywatelstwo polskie - czeka Pani na decyzję.

Załączyła Pani PIT ze Szwecji za rok 2022 i umowę o pracę od 1 marca 2022 r.

Wskazała Pani, że była rezydentem podatkowym Białorusi w latach 2019-2021. Załączyła Pani do uzupełnienia dokumenty, które potwierdzają ww. informację.

18 lipca 2022 r. zawarła Pani umowę o świadczenie usług z (…) sp. z o.o. Pani dochody z działalności gospodarczej w 2022 r. i 2023 r. były opodatkowane na zasadach ogólnych, a od 2024 r. ryczałtem. Powołując się na dochody za 2023 rok, suma dochodów będzie przekraczała sumę 85 528 PLN. Nie korzystała Pani z ulgi na powrót.

Pytanie

Czy może Pani skorzystać z ulgi na powrót na podstawie Karty Polaka w latach: 2022, 2023, 2024, 2025?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, może Pani skorzystać z ulgi na powrót w odniesieniu do dochodów otrzymanych w latach: 2022, 2023, 2024, 2025.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

• nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
• na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ponadto, z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ponadto, w celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że centrum interesów życiowych w Polsce ma Pani od maja 2022 r. Do Polski przeprowadziła się Pani z zamiarem stałego pobytu. Wskazała Pani, że od 29 maja 2022 r. podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.

W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Zatem, spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy.

Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) jest posiadanie przez podatnika Karty Polaka.

Do Polski przeprowadziła się Pani w związku z posiadaniem Karty Polaka. Pani zamiary pozostania w Polsce są poważne: otrzymała Pani nr PESEL, założyła Pani działalność gospodarczą, a na początku 2023 roku otrzymała Pani zezwolenie na pobyt stały.

Zatem spełniła Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Panią Karty Polaka.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia wynika, że posiada Pani dokumenty potwierdzające Pani rezydencję podatkowa na Białorusi w latach 2019-2021. Ponadto posiada Pani inne dokumenty potwierdzające, że Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się w Szwecji, tj. umowę o pracę i zeznanie podatkowe. Spełniła Pani zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełniła Pani również obwarowanie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 cyt. ustawy podatkowej, jako że skorzystanie z rzeczonej ulgi jest możliwe dopiero od złożenia rozliczenia za rok 2022.

Zatem, na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazała Pani, że suma Pani przychodów w następnych latach podatkowych po 2023 r. przekroczy kwotę 85 528 zł.

Ulga na powrót obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy - w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Skoro przeniosła Pani swoje miejsce zamieszkania do Polski w 2022 r., to ulga na powrót przysługuje Pani w latach 2022-2025 albo od początku roku następnego, tj. w latach 2023-2026. Ww. ulga przysługuje do kwoty przychodu nieprzekraczającej w roku podatkowym 85 528 zł.

Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Fakt, że ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce od 29 maja 2022 r. przyjęto jako podany przez Panią element opisu zdarzenia przyszłego. Rolą organu interpretacyjnego nie jest ustalanie stanu faktycznego (nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego), a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez wnioskodawcę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania kontrolnego czy podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto, nadmienić należy, że dokumenty załączone do wniosku o interpretację nie podlegały ocenie i analizie. Wszystkie istotne dla sprawy informacje zinterpretowane zostały na podstawie przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia przyszłego, zawartego we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).