Możliwość skorzystania z całości kwoty ulgi prorodzinnej na pełnoletnie dziecko.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 marca 2024 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pani matką trojga dzieci: A.A ur. (...) 2005 r., B.B ur. (...) 2018 r., C.B. ur. (...) 2019 r.

Syn A.A. posiada orzeczenie o niepełnosprawności w związku z (...).

Obecnie pozostaje Pani w związku małżeńskim z ojcem dwójki ostatnich dzieci, tj. B. i C. Z ojcem A nie była Pani w związku małżeńskim. Ojciec A – D. A, mieszka w A, posiada ograniczone prawa rodzicielskie – zgodnie z postanowieniem Sądu z (...) 2020 r. – do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka, takich jak wybór szkoły i sposób leczenia oraz ma zasądzone alimenty, które płaci w kwocie (...) zł. Władza rodzicielska została powierzona Pani oraz ustalono miejsce pobytu A. przy Pani. Dodatkowo, (...) 2020 r. została podpisana ugoda sądowa co do kontaktów ojca z małoletnim A. A. Kontakty miały odbywać się poza miejscem zamieszkania A, bez Pani udziału:

-w soboty przypadające w 3; 9; 12; 18; 21; 40; 46 tydzień każdego roku kalendarzowego od godz. 10:30 do godz. 21:00;

-w soboty i niedziele przypadające w: 6; 24; 36; 42; 48; 50 tydzień każdego roku kalendarzowego od godz. 10:30 w sobotę do godz. 13:00 w niedzielę;

-w lata nieparzyste w Święta Bożego Narodzenia od 23 grudnia, od godz. 14:00 do 2 stycznia do godz. 14:00;

-w lata nieparzyste w Święta Wielkanocne od Wielkiego Czwartku od godz. 14:00 do Poniedziałku Wielkanocnego do godz. 14:00;

-w lata parzyste w dni wolne w czasie tzw. „Majówki” od soboty 30 kwietnia 2022 r. od godz. 14:00 do 3 maja 2022 r. do godz. 14:00;

-w wakacje letnie w miesiącu sierpniu od 1 sierpnia od godz. 14:00 do 31 sierpnia do godz. 14:00;

-w drugi tydzień ferii zimowych od poniedziałku od godz. 14:00 do niedzieli do godz. 14:00.

(...) 2023 r. A A skończył 18 lat, jednak nadal kontynuuje naukę oraz mieszka z Panią, nie pracuje.

Do 2016 r. rozliczała Pani całą ulgę prorodzinną, zgodnie z ustaleniami z ojcem, który w 2017 r. zmienił zdanie i zaczął rozliczać ulgę w połowie, również za lata wstecz. Zostało wszczęte postępowanie skarbowe celem wyjaśnienia, które zakończyło się korektą z Pani strony do połowy ulgi za 2012 r., a za pozostałe lata nie musiała Pani robić korekt i ulga pozostała rozliczona w pełnej wysokości. Zgodnie z zaleceniem urzędu skarbowego, który stwierdził, że jeśli nie ma porozumienia między rodzicami, to organ nie jest od rozstrzygania sporów rodzinnych i powinni rozliczać się po połowie, od 2017 r. do 2022 r. ulga była rozliczana po połowie przez każdego z rodziców.

W 2022 r. kontakty ojca z A stopniowo wygasały, zarówno osobiste jak i telefoniczne. Nie zostały już wykorzystane wszystkie daty co do kontaktów ustalonych w porozumieniu. Ojciec A nie uczestniczył w wychowaniu dziecka. W 2023 r. nie doszło do żadnego kontaktu osobistego A z ojcem. D. A nie uczestniczy w życiu syna, nie stara się o dobre relacje z synem, nie podejmuje żadnych decyzji z nim związanych. Jego rola ogranicza się do płacenia alimentów. Poinformowała go Pani, że za 2023 r. rozliczy ulgę w całości, jednak A. A. wyraża inne stanowisko argumentując to słowami „Ulgę będę rozliczał w połowie kwoty, do ukończeniu 25. roku życia, jeśli A będzie się uczył lub studiował. Będę to robił z racji tego, że utrzymuję pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem ciążącego na mnie obowiązku alimentacyjnego.”.

Od 2022 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą i rozlicza się według skali podatkowej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Na syna B i córkę C urodzonych odpowiednio w roku 2018 i 2019 posiada Pani prawo do odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej w związku z wykonywaniem władzy rodzicielskiej względem tych dzieci. Korzysta Pani z tej ulgi odpowiednio na syna B od 2018 r. oraz na córkę od 2019 r. w całości. Tym samym Pani mąż nie korzysta z ulgi prorodzinnej.

Ostatnie orzeczenie o stopniu niepełnosprawności syna A zostało wydane (...) 2022 r. (wydane do (...) 2024 r.), symbol przyczyny niepełnosprawności (...), stan umiarkowany, a w orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność istnieje od wczesnego dzieciństwa. Orzeczenie zostało wydane przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w (...). Poprzednie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności odpowiednio datowane na (...) 2021 r. do (...) 2022 r., oraz wcześniejsze od (...) 2020 r. do (...) 2021 r.

Pani syn A. A nigdy nie został umieszczony w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Syn A. A. nie wstąpił w związek małżeński, jest kawalerem.

W roku 2023 zarówno do momentu uzyskania przez syna A pełnoletności, tj. do miesiąca maja, jak i do końca roku, i do dnia obecnego nie doszło do żadnego kontaktu osobistego A z ojcem, wyłącznie Pani sama bez udziału drugiego rodzica, wykonywała władzę rodzicielską względem tego dziecka sprawując pieczę nad nim i jego majątkiem, zajmując się jego wychowaniem, dbając o jego zdrowie i bezpieczeństwo, troszcząc się o jego prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny, realizowanie obowiązku szkolnego, uczestnicząc w jego życiu szkolnym i pozaszkolnym i ojciec dziecka nie wykonywał tej władzy nawet w ograniczonym zakresie. Jego działania ograniczają się jedynie do płacenia alimentów zasądzonych przez sąd.

Wszystkie Pani dzieci, w tym A mieszkają z Panią. A zarówno do ukończenia pełnoletności (maj 2023 r.) zgodnie z wyrokiem sądu jak i obecnie mieszka z Panią.

Syn A pozostaje i będzie pozostawał na Pani utrzymaniu w związku z wykonywaniem przez Panią obowiązku alimentacyjnego.

Ojciec A płaci jedynie alimenty zasądzone sądownie, nie partycypuje w pozostałych kosztach utrzymania.

A po otrzymaniu orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, czyli od 2020 r. otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny z tytułu niepełnosprawności. Obecnie otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny w okresie od (...) 2022 r. do (...) 2024 r. „na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r, poz.735 ze zm.) , art. 16, art. 24 ust. 2a oraz art. 3 pkt 7 i pkt 11 w związku z art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U z 2022r, poz. 615), rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 sierpnia 2021 r. w sprawie wysokości dochodu rodziny albo dochodu osoby uczącej się stanowiących podstawę ubiegania się o zasiłek rodzinny i specjalny zasiłek opiekuńczy, wysokości świadczeń rodzinnych oraz wysokości zasiłku dla opiekuna (Dz. U.2021 r., poz. 1481) […]”. W najbliższym czasie planuje Pani złożenie wniosku o rentę socjalną na syna A. Dotychczas nie korzystał z tego świadczenia.

A uczy się w Liceum Ogólnokształcącym (...), obecnie jest w (...) maturalnej klasie, to czy będzie kontynuował naukę będzie zależało od wyniku egzaminu maturalnego.

A zarówno w roku 2023 jak i obecnie nie pracuje i nie osiągnął żadnych dochodów

W 2023 r. jak i w innych latach w stosunku do Pani syna A nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz nie miały zastosowania przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym ani ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytania

1.W jakiej wysokości przysługuje Pani ulga za 2023 r. na syna A. A.?

2.W jakiej wysokości będzie Pani przysługiwała ulga za kolejne lata na syna A. A., w sytuacji gdy syn będzie kontynuował naukę, a rola ojca będzie ograniczała się jedynie do płacenia alimentów?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, w związku z brakiem wykonywania władzy rodzicielskiej przez D. A. i miejscem zamieszkania syna przy Pani, to Pani należy się pełna ulga prorodzinna. Samo płacenie alimentów na dziecko nie oznacza wykonywania władzy rodzicielskiej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na podstawie art. 27f ust. 2 przywołanej ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

W myśl art. 27f ust. 2a cytowanej ustawy:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Art. 27f ust. 2c wskazanej ustawy stanowi, że:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Z art. 27f ust. 2d powołanej ustawy wynika, że:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:

1)osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2)osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Na mocy art. 27f ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Limity dochodów określone w ust. 2 pkt 1 nie dotyczą podatnika i jego małżonka, którzy wykonywali władzę, pełnili funkcję albo sprawowali opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego dziecka, posiadającego orzeczenie albo decyzję, o których mowa w art. 26 ust. 7d.

Z art. 27f ust. 3 omawianej ustawy wynika, że:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Na gruncie art. 27f ust. 4 ww. ustawy:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

W świetle art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Art. 26 § 1 powołanego Kodeksu stanowi, że:

Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Na mocy art. 26 § 2 komentowanego Kodeksu:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Z art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Na podstawie zatem ogólnej zasady wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

W myśl art. 95 § 1 wskazanego Kodeksu:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

Art. 97 § 1 przytoczonego Kodeksu stanowi, że:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Podkreślić należy, że samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie, czyli wykonywanie wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Wykonywać pieczę (zgodnie z definicją Wielkiego Słownika Języka Polskiego oraz słownika synonimów) – to m.in. sprawować nad kimś lub czymś bezpośrednią, osobistą opiekę, troszczyć się, baczyć, czuwać, nadzorować.

W konsekwencji, samo płacenie alimentów na dziecko oraz sporadyczne spotkania z małoletnim dzieckiem nie są rozstrzygające dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic.

Z brzmienia art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzice mogą odliczyć od podatku:

a)w dowolnej proporcji przez nich ustalonej,

b)w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy:

-zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub

-gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.

Natomiast w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Wedle art. 27f ust. 6 przywołanej ustawy:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e i 8, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Na mocy art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

-podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Stosownie do art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

-w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Jak wynika z art. 27f ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Na mocy art. 6 ust. 8 omawianej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W myśl zacytowanych przepisów, warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na pełnoletnie dzieci jest utrzymywanie ich w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.) jako:

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo dostarczania tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.

Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków, itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury, itp.

Art. 133 § 1 powołanego Kodeksu stanowi natomiast, że:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, uprawnionymi do skorzystania z ulgi prorodzinnej określonej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku dzieci pełnoletnich, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, lub do ukończenia 25. roku życia, które uczą się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie, są podatnicy utrzymujący te dzieci, w związku z wykonywaniem przez nich, nawet przymusowo – zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym – obowiązku alimentacyjnego.

Przy czym, jeżeli oboje rodzice utrzymują pełnoletnie dziecko, tzn. wypełniają swoje obowiązki alimentacyjne, wówczas decyzję o sposobie podziału przysługującej kwoty ustawodawca pozostawił rodzicom, zaznaczając, że kwota ulgi na dziecko dotyczy łącznie ich obojga i mogą oni odliczyć ją w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy wypełniają swoje obowiązki alimentacyjne, ulga przysługuje każdemu z rodziców w częściach równych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w 2023 r. nie doszło do żadnego kontaktu osobistego A. z ojcem i wyłącznie Pani sama bez udziału drugiego rodzica wykonywała władzę rodzicielską względem tego dziecka i miejsce zamieszkania syna było przy Pani, to uznać należy, że przysługuje Pani ulga prorodzinna na to dziecko, wynikająca z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości za miesiące do uzyskania przez syna A pełnoletności, czyli od stycznia do maja włącznie.

Natomiast wobec tego, że ww. syn uzyskał w maju 2023 r. pełnoletność i – jak Pani wskazuje w opisie zdarzenia – pozostaje i będzie pozostawał na Pani utrzymaniu w związku z wykonywaniem przez Panią obowiązku alimentacyjnego i jego ojciec płaci zasądzone sądownie alimenty, to przysługuje Pani prawo do odliczenie połowy przysługującej kwoty ulgi prorodzinnej na to dziecko od czerwca 2023 r.

Skoro bowiem jednym z wymogów warunkujących dokonywanie odliczeń wynikających z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ramach omawianej ulgi jest utrzymywanie pełnoletnich dzieci w związku z wykonywaniem, nawet przymusowo, obowiązku alimentacyjnego, to w sytuacji gdy ojciec dziecka uiszczał i będzie uiszczał alimenty, wykonując obowiązek alimentacyjny wobec syna A, który uzyskał pełnoletność w maju 2023 r., tj. nie pozostawał już pod władzą rodzicielską, nie przysługuje Pani prawo do skorzystania na to dziecko z ulgi prorodzinnej za cały 2023 r. i lata następne w pełnej wysokości, a jedynie od czerwca 2023 r. ma Pani prawo do odliczenia połowy przysługującej kwoty ulgi na to dziecko.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W toku postępowania w sprawie wydania interpretacji tut. organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W rezultacie w wydanej interpretacji organ nie rozstrzyga, który z rodziców i w jakim zakresie wykonuje władzę rodzicielską. Poczynienie pełnych ustaleń faktycznych na okoliczność, czy rodzic małoletniego dziecka faktycznie wykonywał w stosunku do dziecka władzę rodzicielską i ewentualnie w jakim okresie, jest możliwe wyłącznie w postępowaniu podatkowym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.