Przychód z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń - pakiet współpracownika .

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 22 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy udostępnienie przez kontrahenta w ramach umowy pakietu współpracownika, w tym w szczególności telefonu komórkowego, sprzętu komputerowego oraz umożliwienie korzystania z infrastruktury biurowej kontrahenta w związku ze świadczeniem na jego rzecz usług, stanowi dla Pana przychód z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą … i jest polskim rezydentem podatkowym rozliczającym się podatkowo na zasadach wynikających z ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 z późn. zm.; dalej zwana: „ustawą o ryczałcie”), z zastosowaniem stawki 8,5% - art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o ryczałcie.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o ryczałcie, posiada Pan i przechowuje dowody zakupu towarów, prowadzi wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zakładając jednoosobową działalność gospodarczą w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jako przedmiot swojej przeważającej działalności wskazał Pan pozostałą działalność profesjonalną, naukową i techniczną, gdzie indziej niesklasyfikowaną. Jako przedmiot pozostałej działalności wskazał Pan: sprzedaż hurtową i detaliczną pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju, działalność w zakresie telekomunikacji przewodowej, działalność w zakresie telekomunikacji bezprzewodowej, z wyłączeniem telekomunikacji satelitarnej, działalność w zakresie pozostałej telekomunikacji, działalność związaną z doradztwem w zakresie informatyki, pozostałą działalność usługową w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowaną.

W ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej świadczy Pan obecnie usługi wyłącznie na rzecz polskiej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, na podstawie Umowy o współpracę (dalej zwana: „umową”), która została zawarta na czas nieoznaczony. Na mocy umowy wiąże Pana zakaz wykonywania działalności konkurencyjnej wobec kontrahenta. Kontrahent jest polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem czynnym podatku VAT, świadczącym szeroko pojęte usługi telekomunikacyjne. Pan i kontrahent nie jesteście podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów ustaw regulujących podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatek dochodowy od osób prawnych.

Zgodnie z treścią zawartej przez Pana umowy, jej przedmiotem jest świadczenie przez Pana na rzecz kontrahenta usług zawierania w jego imieniu i na jego rzecz umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz aneksów do tych umów, a w ramach zobowiązana przemiennego (jeżeli kontrahent tak postanowi) może Pan również świadczyć usługi stałego pośrednictwa przy zawieraniu ww. umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz aneksów do tych umów - szczegółowy zakres usług został określony w załączniku do umowy.

Czynności stanowiące przedmiot umowy wykonywane są przez Pana na podstawie i w zakresie udzielonego Panu przez kontrahenta pełnomocnictwa. Ponadto, w ramach umowy ma Pan również opracowywać informacje o projektach informatycznych dla kontrahenta, które ten mógłby realizować na rzecz swoich klientów, pozyskiwać lub opracować informacje, które przysłużyłyby się do opracowania leadów sprzedażowych i czynności z tym związanych (szczegóły również znajdują się w załączniku do umowy).

Za wykonywanie ww. usług zgodnie z umową przysługuje Panu wynagrodzenie, na które składają się następujące składniki: wynagrodzenie stałe, prowizja, marża oraz prowizja dodatkowa za wykonanie poszczególnych czynności w ramach umowy. Prowizja, marża oraz prowizja dodatkowa obliczane i ustalane są na podstawie postanowień załączników stanowiących integralną część umowy.

Zobowiązał się Pan do wykonywania umowy co do zasady osobiście, tj. bez pośrednictwa osób trzecich. Powierzenie wykonywania usług osobom trzecim jest możliwe wyłącznie po uprzednim uzyskaniu przez Pana zgody kontrahenta na takie powierzenie w formie pisemnej. Ma Pan prawo wykonywać umowę w dowolnym czasie, przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki świadczonych usług oraz celu zawartej umowy, rzeczywistych potrzeb kontrahenta oraz możliwości technicznych urządzeń i infrastruktury udostępnionej przez kontrahenta.

W związku z zawarciem umowy otrzymał Pan od kontrahenta do dyspozycji pakiet współpracownika (dalej zwany również: „pakietem”), co stanowi normalną praktykę w tego typu stosunkach gospodarczych.

W ramach pakietu zostały udostępnione Panu nieodpłatnie następujące urządzenia, dostępy do środowisk teleinformatycznych oraz inne narzędzia i materiały na czas obowiązywania umowy:

a)karta SIM z numerem telefonu w sieci kontrahenta, z której jest Pan uprawniony do korzystania zgodnie z Procedurami,

b)adres e-mail w domenach należących do kontrahenta,

c)karta służąca do dostępu do infrastruktury kontrahenta,

d)sprzęt komputerowy wydany zgodnie z Procedurami kontrahenta w zakresie wydawania oraz użytkowania sprzętu komputerowego u kontrahenta;

e)telefon komórkowy w wydany zgodnie z Procedurami kontrahenta w zakresie wydawania oraz użytkowania telefonów komórkowych u kontrahenta;

f)dostęp do sieci publicznej Internet oraz wewnętrznej sieci kontrahenta wraz z dostępem do połączonych w ramach tych sieci drukarek;

g)dostęp do aplikacji kontrahenta i innych źródeł informacji niezbędnych do wykonywania umowy przez Pana wraz z potrzebnymi do tego korzystania uprawnieniami.

Jak wynika z treści umowy pakiet współpracownika został udostępniony Panu w celu stworzenia warunków do poprawnego wykonywania przez Pana zobowiązań wynikających z postanowień umowy. Jednocześnie, zawierając umowę oświadczył Pan, że zapoznał się z procedurami wnioskodawcy oraz będzie ich przestrzegać. Co zresztą znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Nie ma Pan prawa do dalszego udostępniania pakietu współpracownika osobom trzecim bez uprzedniego uzyskania pisemnej zgody od kontrahenta.

Jest Pan uprawniony do nieodpłatnego korzystania z infrastruktury biurowej kontrahenta. Korzysta Pan z ww. uprawnienia, przy czym dzieje się to również zgodnie z procedurami wewnętrznymi funkcjonującymi u kontrahenta. W praktyce, w związku z ustalonym przez Pana i kontrahenta sposobem wykonywania umowy przez Pana (tj. w dowolnym czasie z uwzględnieniem specyfiki umowy oraz działalności kontrahenta) wykonuje Pan usługi w biurze sporadycznie, przy czym Pana aktywność biurowa w praktyce ogranicza się do kompletowania i wysyłania do klientów zawartych przez Pana w imieniu kontrahenta umów pocztą kurierską, wykonywanie kserokopii i skanów umów. Ilość i częstotliwość wykonywania usług z wykorzystaniem infrastruktury biurowej kontrahenta jest odpowiednio sporadyczna i niewielka. Innymi słowy, nie jest Pan obowiązany wykonywać usług w infrastrukturze biurowej kontrahenta każdego dnia oraz w wyznaczonym z góry okresie czasu, np. przez 6 godzin dziennie. We własnym zakresie ustala Pan częstotliwości wizyt w infrastrukturze biurowej kontrahenta oraz ilość czasu, jaką tam spędza.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym powziął Pan wątpliwości na gruncie przepisów zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z przepisami regulującymi podatek dochodowy od osób fizycznych. Konkretnie Pana wątpliwości wzbudzają przysługujące Panu w ramach umowy nieodpłatne świadczenia w postaci udostępnionego pakietu współpracownika oraz możliwości korzystania z infrastruktury biurowej kontrahenta. Stąd też wynikła potrzeba złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

Pytanie

Czy w związku z nieodpłatnym udostępnieniem Panu przez kontrahenta w ramach umowy pakietu współpracownika, w tym w szczególności telefonu komórkowego, sprzętu komputerowego oraz umożliwienia Panu korzystania z infrastruktury biurowej kontrahenta w związku ze świadczeniem na jego rzecz usług, po Pana stronie należy rozpoznać przychód w postaci wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie w zw. z art. 11 i art. 14 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.; dalej zwana: „ustawą o PIT”)?

Pana stanowisko w sprawie

W związku z nieodpłatnym udostępnieniem Panu przez kontrahenta w ramach umowy pakietu współpracownika, w tym w szczególności telefonu komórkowego, sprzętu komputerowego oraz umożliwienie Panu korzystania z infrastruktury biurowej kontrahenta w związku ze świadczeniem na jego rzecz usług, po Pana stronie nie powstanie przychód w postaci wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie w zw. z art. 11 i art. 14 ustawy o PIT.

Katalog źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych został przez ustawodawcę sformułowany w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód można zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym.

Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Tytułami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy art. 14 ust. 2 ustawy o PIT zawierają katalog rodzajów przychodów wchodzących do zakresu kategorii przychodów z działalności gospodarczej. Wśród nich, w ust. 2 pkt 8 ww. przepisu ustawy o PIT ustawodawca wskazał na wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o PIT, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2a ustawy o PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o PIT, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz w uchwale z 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 dokonał wykładni pojęcia nieodpłatnego świadczenia na gruncie przepisów regulujących podatek dochodowy od osób prawnych. NSA uznał, że na gruncie podatków dochodowych termin nieodpłatne świadczenie ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.”

W uchwale z 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził powyższe stanowisko wskazując, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie normatywnym przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.

Problematyka nieodpłatnych świadczeń z tym, że na gruncie dotyczącym świadczeń ze stosunku pracy, była również przedmiotem wykładni dokonanej przez Trybunał Konstytucyjny. TK w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 określił, jakie kryteria muszą spełnić nieodpłatne świadczenia, aby można było je zakwalifikować jako przychody pracownika z tytułu stosunku pracy. TK dekodując normę „innych nieodpłatnych świadczeń”, jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o PIT wskazał, że: za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które: po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie), po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść, po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).”

Innymi słowy, kwalifikując konkretne świadczenie ze strony pracodawcy jako przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, powinno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego obejmuje przedmiotem wprawdzie świadczenia uzyskiwane przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne dotyczące tego, jak w ogóle należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób świadczących usługi uzyskujących przychody na podstawie umów o świadczenie usług. Należy więc pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym ścisłym kontekście sytuacyjnym, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk oraz praktyk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Wskazać też należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem, gdy świadczenie to powoduje wystąpienie przysporzenia po stronie jego beneficjenta, tj. rozumiane jako świadczenie dokonywane w jego interesie, a nie w interesie przekazującego takie świadczenie.

W świetle powyższego należy zauważyć, że w przedstawionym opisie, otrzymując możliwość korzystania z pakietu współpracownika, w szczególności z telefonu komórkowego, sprzętu komputerowego oraz korzystania z infrastruktury biurowej kontrahenta jest Pan jednocześnie zobowiązany do świadczenia określonych usług na rzecz kontrahenta na podstawie zawartej umowy. Usługi świadczone przez Pana podlegają obowiązującym u kontrahenta zasadom i procedurom. Pakiet współpracownika został udostępniony Panu wyłącznie w celu świadczenia usług na rzecz kontrahenta. Celem udostępnienia pakietu było stworzenie Panu warunków do poprawnego wykonywania zobowiązań wynikających z postanowień umowy. Zawierając i podpisując umowę oświadczył Pan, że zapoznał się z procedurami kontrahenta dotyczącymi wykorzystywania świadczeń wchodzących w skład pakietu oraz zobowiązał się ich przestrzegać, co zresztą znalazło odzwierciedlenie w rzeczywistości. Innym, wynikającym z praktyki biznesowej i gospodarczej kontrahenta celem udostępnienia pakietu jest również zapewnienie odpowiedniego standardu obsługi klientów kontrahenta, zabezpieczenia ich praw i obowiązków, jak też ochrona swojego przedsiębiorstwa przed nadużyciami. Udostępnienie Panu pakietu służy również temu, aby usługi kontrahenta świadczone dalej na rzecz jego klientów były wykonywane w jak najbardziej efektywny sposób, tym samym przyczyniając się nie tylko do zwiększenia przychodów, ale także uzyskania większej zyskowności świadczonych przez kontrahenta usług. Należy więc stwierdzić, że korzystanie przez Pana z pakietu w celu wykonywania usług wynikających z umowy służy wyłącznie realizacji przedmiotu umowy przez Pana oraz kontrahenta, określonego w Umowie. Z tego względu nie można uznać, że udostępnienie pakietu generuje jakiekolwiek przysporzenie majątkowe po Pana stronie. Po Pana stronie nie ziści się żadne trwałe, a nawet nietrwałe przysporzenie, czy wzbogacenie.

Reasumując, udostępnienie pakietu służy wyłącznie interesom kontrahenta. W konsekwencji, nie można uznać udostępnienia pakietu w ramach umowy za nieodpłatne świadczenie na Pana rzecz. Nie otrzymuje Pan bowiem dla siebie żadnej korzyści majątkowej kosztem kontrahenta. Nie generuje to zatem po Pana stronie dodatkowego przychodu z działalności gospodarczej w postaci nieodpłatnego świadczenia, jak również przychodu z nieodpłatnych świadczeń odrębnie od działalności gospodarczej w rozumieniu innych wskazanych wyżej przepisów ustawy o ryczałcie oraz odpowiednio stosowanymi regulacjami ustawy o PIT.

Końcowo należy wskazać, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce interpretacyjnej, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 sierpnia 2021 r. Nr 0113-KDIPT2-3.4011.402.2021.2.AK, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 września 2022 r. Nr 0114-KDIP2-1.4011.548.2022.1.MR, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 stycznia 2023 r. Nr 0115-KDIT1.4011.809.2022.1.DB.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych stwierdzam, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pana wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.