Ulga termomodernizacyjna - budynek letniskowy całorocznego zamieszkania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 22 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 kwietnia 2024 r. (wpływ 17 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wniosek dotyczy roku podatkowego 2023. Wnioskodawca jest wraz z żoną właścicielem działki położonej w miejscowości (…), która przeznaczona jest pod zabudowę rekreacyjną, na której to działce jest usytuowany użytkowany przez cały rok dom letniskowy posiadający ocieplenie oraz ogrzewanie.

Nieruchomość Wnioskodawca nabył z żoną w 2017 r. celem realizacji własnych celów mieszkaniowych. Zamieszkuje z małżonką w tym budynku przez znaczną część roku. Jest on przez nich traktowany jako drugi dom, w związku z faktem, iż Wnioskodawca przeszedł już w stan spoczynku, a żona w niedalekiej przyszłości także zamierza przejść w stan spoczynku po kilkudziesięciu latach służby. Wówczas małżonkowie zamierzają zamieszkać w przedmiotowym domu na stałe. Obecnie Wnioskodawca jest właścicielem mieszkania w (…) i obecnie jest to jego stały adres zameldowania. Dom został oddany do użytku w 2003 r. Budynek na podstawie decyzji nr (…) o pozwoleniu na budowę sygn. (…) z dnia (…) r. wydanej przez (…) jest budynkiem letniskowym, jednak spełnia wymagania budynku mieszkalnego całorocznego, czyli jest budynkiem wolnostojącym, stanowiącym konstrukcyjnie samodzielną całość, służącym do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Dom został wyposażony we wszystkie instalacje i przyłącza niezbędne do codziennego funkcjonowania gospodarstwa domowego: instalację wodną podłączoną do własnej studni głębinowej, trójfazową instalację elektryczną, zbiornik ścieków, piec na drewno służący do ogrzewania.

Konstrukcja oraz wyposażenie budynku pozwala na zamieszkiwanie w nim przez cały rok. Budynek jest murowany, trwale związany z gruntem, posiada fundamenty, dach ocieplony i pokryty blachodachówką, ściany zewnętrzne z pustaka ocieplone styropianem. W budynku wydzielone są pomieszczenia mieszkalne: salon połączony z kuchnią (wyposażoną w meble kuchenne wraz z kuchnią gazową zasilaną butlą gazową, pochłaniacz, lodówkę), łazienkę (z kabiną prysznicową oraz zabudowaną instalacją WC, elektrycznym podgrzewaczem wody), a także w trzy pomieszczenia sypialne usytuowane na poddaszu. Obecnie oczekuję także na realizację wniosku o podłączenie do budynku szerokopasmowego Internetu. Budynek posiada parter i poddasze mieszkalne, tworząc konstrukcyjnie samodzielną całość, a zatem spełnia definicję budynku mieszkalnego jednorodzinnego (zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane).

W latach 2020-2023 Wnioskodawca dokonał w wymienionym budynku modernizacji polegającej na likwidacji pieca na drewno i montażu ekologicznego pieca na pellet, montażu elektrycznych podłogowych mat grzewczych w salonie, kuchni oraz łazience, dodatkowym ociepleniu podłogi na parterze budynku, wymianie drewnianej stolarki okiennej oraz drewnianych drzwi wejściowych na nowoczesne okna plastikowe oraz metalowe, ocieplane drzwi zewnętrzne. W budynku zainstalowana została także klimatyzacja multi split z funkcją grzania. Jednostki wewnętrzne klimatyzatora zostały zlokalizowane na parterze oraz poddaszu w celu efektywniejszego dogrzewania wszystkich pomieszczeń. Standard domu został znacznie podniesiony, a jego efektywność energetyczna znacznie poprawiona. Ponieważ dom służy nam przez cały rok, jest on szczególnie w okresie jesienno-zimowym stale ogrzewany elektrycznie, wewnątrz utrzymywana jest temperatura umożliwiająca normalną egzystencję o każdej porze roku i w każdych warunkach pogodowych.

W roku 2023 na działce została zainstalowana i podłączona do sieci elektroenergetycznej instalacja fotowoltaiczna o mocy 5,4 kW wraz z osprzętem (koszt 21 060 zł.). Koszty zakupu i montażu fotowoltaiki wraz z osprzętem zostały sfinansowane w całości ze środków własnych na co Wnioskodawca z żoną posiada fakturę VAT.

W roku 2023 małżonkowie otrzymali dofinansowanie do tej inwestycji z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach programu Mój Prąd 4.0 i Mój Prąd 5.0 w kwocie 7 000 zł.

Mając na uwadze powyższe, jako zdarzenie przyszłe Wnioskodawca chciałby dokonać odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej kwoty 14 060 zł., czyli części wydatków poniesionych na zakup i montaż fotowoltaiki wraz z osprzętem (21 060 zł zgodnie fakturą VAT pomniejszone o wysokość środków otrzymanych w ramach dofinansowania tej inwestycji z NFOŚiGW – 7 000 zł.).

Wydatki opisane we wniosku były realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego i znajdują się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych.

Wydatki poniesione na instalację fotowoltaiczną mają obniżyć zużycie prądu, czyli jest to ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energie elektryczną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania budynków mieszkalnych.

Kwota odliczenia wydatków na przedsięwzięcie termomodernizacyjne nie przekroczy 53 000 zł. Przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało zakończone w 2023 r.

Wnioskodawca posiada fakturę VAT nr (…) z dnia 19.01.2023 r. na kwotę 21 060 zł za zakup i montaż fotowoltaiki wraz z osprzętem w miejscowości (…), wystawioną przez podatnika podatku od towarów i usług, który nie korzysta ze zwolnienia od tego podatku.

Poniesione wydatki w kwocie 14 060 zł nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, nie zostały Wnioskodawcy ani jego żonie zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Wydatki, o których mowa nie były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie były odliczone od przychodu na podstawie ustawy o ryczałcie, nie były uwzględnione w żadnych ulgach podatkowych. Wnioskodawca oraz żona są podatnikami, którzy otrzymują dochody rozliczane zgodnie z zasadami ogólnymi i skalą podatkową. Wnioskodawca otrzymuje dochód z tytułu świadczenia emerytalnego, żona dochód z tytułu stosunku służbowego.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano:

W ubiegłych latach Wnioskodawca a także jego żona (…), nie dokonywali (w swoich rozliczeniach) odliczeń od podatku w ramach przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Kwota odliczenia z której Wnioskodawca zamierza skorzystać nie przekroczy 53 000 zł (w ubiegłych latach Wnioskodawca, a także jego żona (…), nie odliczali od podstawy obliczenia podatku żadnych przedsięwzięć termomodernizacyjnych).

Instalacja fotowoltaiczna służy opisanemu we wniosku budynkowi i zaopatruje w energię elektryczną tylko i wyłącznie opisany we wniosku budynek. Instalacja fotowoltaiczna nie służy żadnym innym potrzebom.

Faktura VAT nr (…) z dnia 19.01.2023 r. na kwotę 21 060 zł za zakup i montaż fotowoltaiki wraz z osprzętem w miejscowości (…), wystawiona jest na Wnioskodawcę oraz jego żonę: (…).

Wnioskodawca pozostaje ze swoją żoną (…) w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej.

Pytanie

Czy jako właścicielowi (wraz z żoną) budynku mieszkalnego przysługuje Wnioskodawcy prawo odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, części wydatków poniesionych na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej wraz z osprzętem)?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu prawo odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych części wydatków poniesionych z własnych środków na dokonane przedsięwzięcie termomodernizacyjne (zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej wraz z osprzętem) – ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów.

Budynek, w którym dokonano przedsięwzięcia termomodernizacyjnego spełnia wymagania budynku mieszkalnego jednorodzinnego zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Całoroczny budynek mieszkalny służy zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych.

Jest budynkiem wolnostojącym, jednorodzinnym, stanowiącym konstrukcyjnie samodzielną całość, a tym samym spełnia wymagania budynku mieszkalnego, pomimo iż według pozwolenia na budowę i zgody (…) na użytkowanie budynku jest budynkiem letniskowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 ww. ustawy to:

Budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2023 r. poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Ustawa dotycząca prawa budowlanego, ani ustawa podatkowa nie zawiera definicji „domu letniskowego”. Z wykładni systemowej można wywieść, że w pojęciu budynku mieszkalnego mieści się także pojęcie budynku mieszkalnego letniskowego.

Co do zasady, o tym czy dom można uznać za letniskowy czy za budynek mieszkalny, decyduje jego przeznaczenie, a więc funkcja, której ma służyć.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r. Nr 112 poz. 1316 ze zm.), dom letniskowy należy do klasy budynków mieszkalnych, jednakże dla oceny możliwości skorzystania z ulgi istotne jest ustalenie, czy w danym budynku podatnik będzie realizował swoje cele mieszkaniowe, czy jedynie potrzeby związane z rekreacją i wypoczynkiem.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Najwyższego utrwaliło się stanowisko, że dom letniskowy może być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych tylko wtedy, gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela i jego bliskich, służąc tym samym zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Jeżeli podatnik korzysta z domu jedynie w celach wypoczynkowych, sezonowo, wówczas dom taki uznać należy za letniskowy.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako:

Przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków:

Użyte w ustawie określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznacza przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

a)     ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,

b)     ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,

c)     wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a.,

d)     całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 273) Wśród nich wymienia się m. in. wydatki na nabycie ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy:

Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Na podstawie art. 26h ust. 4 komentowanej ustawy:

Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług. Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 26h ust. 5 cytowanej ustawy:

Odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1)sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;

2)zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Art. 26h ust. 6 ww. ustawy stanowi, że:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki.

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy:

Podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.

Stosownie zaś do art. 26h ust. 9 cytowanej ustawy:

W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin.

Z ulgi termomodernizacyjnej może skorzystać podatnik, będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek oraz posiada stosowną fakturę, potwierdzającą ich poniesienie. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Gdy podatnik wraz z współmałżonkiem dokonuje przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w jednorodzinnym budynku mieszkalnym należącym do ich majątku wspólnego, wydatek może odliczyć jeden z małżonków albo oboje w ustalonej przez siebie proporcji. Zatem to małżonkowie, jako podatnicy, powinni decydować o zakresie skorzystania z ulgi. Samo wystawienie faktury na któregokolwiek z małżonków ma znaczenie drugorzędne w sytuacji, gdy wydatek poniesiony jest z majątku wspólnego małżonków i przeznaczony na wspólną nieruchomość.

Z opisu sprawy wynika, że:

§       jest Pan współwłaścicielem działki na której posadowiony jest dom letniskowy spełniający wymagania budynku mieszkalnego całorocznego, czyli jest budynkiem wolnostojącym, stanowiącym konstrukcyjnie samodzielną całość, służącym do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych; został wyposażony we wszystkie instalacje i przyłącza niezbędne do codziennego funkcjonowania gospodarstwa domowego: instalację wodną podłączoną do własnej studni głębinowej, trójfazową instalację elektryczną, zbiornik ścieków, piec na drewno służący do ogrzewania;

§        w domu tym zamieszkuje Pan znaczną część roku;

§        w roku 2023 na działce została zainstalowana i podłączona do sieci elektroenergetycznej instalacja fotowoltaiczna o mocy 5,4 kW wraz z osprzętem; instalacja fotowoltaiczna służy opisanemu we wniosku budynkowi i zaopatruje w energię elektryczną tylko i wyłącznie opisany we wniosku budynek. Instalacja fotowoltaiczna nie służy żadnym innym potrzebom;

§        posiada Pan fakturę VAT nr (…) z dnia 19.01.2023 r. na kwotę 21 060 zł za zakup i montaż fotowoltaiki wraz z osprzętem w miejscowości wystawioną – na dane Pana i żony – przez podatnika podatku od towarów i usług, który nie korzysta ze zwolnienia od tego podatku;

Dokonując zatem analizy wskazanych wyżej przepisów prawa oraz przedstawionego opisu zdarzenia stwierdzić należy, że może Pan odliczyć w zeznaniu rocznym, w ramach ulgi termomodernizacyjnej określonej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki poniesione na przedsięwzięcie termomodernizacyjne jakim jest zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej wraz z osprzętem. Odliczeniu nie podlega jak słusznie Pan wskazał kwota dofinansowania uzyskana w ramach programów „Mój prąd 4.0” i „Mój prąd 5.0”.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).