Interpretacja indywidualna z dnia 23 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.58.2024.3.WS
Temat interpretacji
Ulga na ekspansję - art. 26gb.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 15 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 21 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 marca 2024 r. (data wpływu 28 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym (podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w kraju). Żadne z jego dochodów nie podlega opodatkowaniu za granicą.
Prowadzi on przedsiębiorstwo (w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej). Jego głównym elementem jest strona (…) stanowiąca narzędzie umożliwiające tworzenie spersonalizowanych (m.in. poprzez użycie imienia dziecka oraz własnych zdjęć) wiadomości i życzeń od (…). Wnioskodawca poprzez ww. stronę internetową oferuje klientom możliwość zakupu spersonalizowanego listu od (…). Produkt ten kierowany jest przede wszystkim do rodziców, którzy pragną uszczęśliwić najmłodszych niebanalnym prezentem z okazji (…). Bardzo istotne jest, by dzieci uwierzyły, że to prawdziwy list przysłany specjalnie do nich z (…). Poprzez użycie imienia dziecka oraz innych indywidualnych odnośników w treści listu każdy sprzedany produkt (list od (…)) jest osobisty i unikalny.
List jest rzeczą (nie jest produktem wirtualnym) i powstaje w wyniku pracy osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę.
List powstaje na ozdobnym papierze papeteryjnym zakupionym od zewnętrznego dostawcy. Wnioskodawca tworzy koncepcję każdego listu, ustalając jego treść (na podstawie danych oraz propozycji treści przesłanych przez klienta, tj. treść jest najczęściej efektem współtworzenia przez Wnioskodawcę i klienta) oraz dopasowując układ strony do wzoru papeterii, tak aby w efekcie końcowym całość była spójna, estetyczna i czytelna. Następnie Wnioskodawca, dzięki pracy zatrudnionych przez niego osób, drukuje powstały projekt, wykorzystując do tego własny sprzęt IT oraz drukarkę. Ostatecznie każdy list zostaje zapakowany w ozdobne koperty zamówione od dostawcy i zaadresowany do odbiorcy. Przy tym koperty są przez Wnioskodawcę oklejane materiałami o tematyce (…). Kartki zaś, na których jest drukowana treść listu, zadrukowywane są dodatkowo (…). Wnioskodawca dodaje tam także złotą pieczęć (specjalną naklejkę), nadającą efekt „3D”.
Strona internetowa (…) stanowi jedyny kanał służący do dystrybucji listów. Nie jest możliwe nabycie listu bez skorzystania z ww. strony. Oznacza to, że promocja produktu, jakim są listy, musi oznaczać promocję tego kanału dystrybucji. Zatem na wydatki poniesione na promocję ww. produktów składają m.in. koszty kampanii w Internecie, realizowanych (…) oraz przez wybranych influencerów, u których przekazuje się informacje m.in. temat strony (…) (tj. ukazuje się adres/link do tej strony). W tych przypadkach Wnioskodawca zleca działania mające na celu zwiększenie widoczności oferty produktów (tj. listów od (…)) w Internecie. Wynagrodzenie zaś, które on ponosi jako koszt, obliczane jest przede wszystkim w zależności od ilości lub czasu wyświetleń określonej treści (zawierającej informację o produkcie) lub też od ilości kliknięć.
Z reguły wyświetlane w ten sposób treści reklamowe odnoszą się także do usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Są to głównie zindywidualizowane filmiki, dostępne przez Internet, w których główną postacią jest (…) (usługi te nie mogą korzystać z ulgi prowzrostowej – art. 26gb Ustawy PDOF).
Co do zasady faktury wystawiane na Wnioskodawcę z tytułu ww. działań w Internecie zawierają kwoty łącznego wynagrodzenia (tj. obejmującego promowanie zarówno usług (filmików), jak i wytworzonych rzeczy (listów)).
W uzupełnieniu wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania.
Jaka jest forma opodatkowania prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (np. skala podatkowa, podatek liniowy)?
Wnioskodawca podlega podatkowi liniowemu (art. 30c ustawy PDOF).
W których latach poniósł Pan wydatki będące przedmiotem wniosku?
Chodzi o wydatki roku 2022 i 2023.
Czy w okresie dwóch kolejno następujących po sobie latach podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł Pan koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktu, tj. listu od (…), zwiększyły/zwiększą się przychody ze sprzedaży tego produktu w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów?
Tak. Sprzedaż listów wzrosła w roku 2023 (w stosunku do 2022) oraz wzrośnie w roku 2024 (w stosunku do 2023).
Co należy rozumieć pod pojęciem „kosztów kampanii w Internecie”; prosimy wskazać, jakie to są konkretnie koszty; czy dotyczą one Pana firmy, czy konkretnego produktu, tj. listu od (…)?
Koszty kampanii reklamowej to głównie koszty promocji strony www (poprzez tę stronę można nabyć listy, do których odnosi się wniosek). Zdarza się, ale nie jest to reguła, że reklama dotyczy listu jako takiego.
Czy z tytułu świadczenia przez Pana usług w postaci zindywidualizowanych filmików otrzymuje Pan również przychody?
Tak, także filmy generują przychody.
Czy wyodrębnia Pan koszty związane z promowaniem w Internecie tylko i wyłącznie wytworzonego produktu, tj. listu od (…); jeśli tak – prosimy wskazać w jaki sposób?
Nie. Wyodrębnianie kosztów promocji listów oraz kosztów promocji filmów nie jest możliwe.
Czy korzysta Pan ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Nie. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień dotyczących SSE oraz wynikających z ustawy o wspieraniu nowych inwestycji.
Czy sprzedaż produktu następuje na rzecz podmiotów powiązanych z Panem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Nie. Sprzedaż ma miejsce wyłącznie na rzecz osób niepowiązanych.
Czy wszystkie koszty będące przedmiotem wniosku zalicza Pan do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej?
Tak. Wszystkie te koszty są traktowane jako k.u.p. w ramach działalności gospodarczej.
Czy koszty będące przedmiotem wniosku nie zostały Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały przez Pana odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym?
Nie. Te koszty nie są zwracane w jakikolwiek sposób ani odliczane (z zastrzeżeniem odp. 9).
Pytania
1.Czy w związku z opisanym powyżej stanem faktycznym Wnioskodawca ma prawo do zastosowania odliczeń od dochodu na podstawie art. 26gb (tzw. ulga prowzrostowa), dlatego że przychody ze sprzedaży listów są traktowane jako przychody ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 26gb ust. 2 Ustawy PDOF (przyjmując, że pozostałe warunki, w szczególności, odnoszące się do zwiększania przychodów zostałyby spełnione)?
2.Mając na uwadze to, że co do zasady, wydatki na działania promocyjno-informacyjne odnoszą się zarówno do produktów (listów do (…)), jak i do usług, czy ma to wpływ na odpis z tytułu ww. ulgi?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – przysługuje mu prawo do ulgi prowzrostowej w opisanych powyżej okolicznościach.
List jest rzeczą w świetle art. 45 kodeksu cywilnego: „Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne”.
Produktem zaś w rozumieniu art. 26gb ust. 2 jest rzecz.
Dodatkowo listy zostają wytworzone przez personel Wnioskodawcy w wynajmowanych przez niego pomieszczeniach, na sprzęcie będącym jego własnością.
Należy wskazać, że kluczowym elementem listu jest jego treść, która jest indywidualnie tworzona dla każdego z klientów (klient wybiera jeden z wcześniej przygotowanych przez Wnioskodawcę szablonów, może go dowolnie edytować, po czym treść listu poddawana jest finalnej redakcji u Wnioskodawcy). Ta treść jest następnie nadrukowywana na papier, a następnie list jest wkładany (przez personel Wnioskodawcy) do koperty. Później zaś całość jest wysyłana na wskazany przez klienta adres. Wynagrodzenie należne od klientów pokrywa całość kosztów, związanych z tym procesem i jest naliczone od listu.
Ww. proces można więc porównać do tworzenia określonego produktu z nabytych wcześniej materiałów. Przy tym najwłaściwszą analogią wydaje się być produkcja książki. Nie można zaprzeczyć, że książka, jako produkt, uzyskuje swój indywidualny charakter w drukarni. Tam bowiem na papierze drukuje się określoną treść. Właśnie ta treść decyduje o tym, że klienci nabywają takie lub inne książki.
Książka – tak jak list – nie może powstać bez papieru. Dlatego papier stanowi konieczny w procesie produkcji książki materiał. Jego wpływ na finalny produkt, w tym jego percepcję przez odbiorcę (klienta), jest jednak ograniczony. Głównym czynnikiem nadającym każdej książce niepowtarzalny charakter jest jej TREŚĆ. Podobnie list od (…) jest produktem, na którego zakup decydują się klienci Wnioskodawcy, gdyż zawiera on treść atrakcyjną dla dziecka, w tym zwrot świadczący o tym, że (…) zwraca się do tego konkretnego (znanego z imienia) dziecka. Treść ta zostaje nadrukowana na papier (w formacie papeteryjnym) w ramach działań przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.
Należy więc podkreślić, że wytworzenie listu, w tym nadrukowanie treści oraz dodanie elementów zdobiących, ma miejsce nie tylko w pomieszczeniach Wnioskodawcy, lecz także w ramach działań jego przedsiębiorstwa – czynności te nie są podzlecane innym przedsiębiorcom.
Jak zauważył WSA w Lublinie w wyroku z 22.03.2023 r. (I SA/Lu 33/23):
„Ulga na ekspansję” przeznaczona jest dla niewielkich producentów, wytwarzających swoje produkty w sposób samodzielny. Przyjęcie odmiennego założenia mogłoby umożliwić skorzystanie z ulgi także dużym przedsiębiorstwom czy dyskontom, które sprzedają nabyte uprzednio od innych podmiotów produkty pod marką własną, co stałoby w oczywistej sprzeczności z założeniami ustawodawcy.
Dodatkowo usługi nabywane przez Wnioskodawcę od podmiotów, takich jak (…), spełniają warunki, o których mowa w art. 26gb ust. 7 pkt 2 Ustawy PDOF. Przepis ten bowiem odnosi się do „kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (…) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów”.
Wydatki poniesione na zwiększenie bądź utrzymanie widoczności oraz rozpoznawalności produktów Wnioskodawcy (w tym listów od (…)) z pewności zaliczają się do wydatków na cele promocyjno-informacyjne.
Jak określa Słownik Języka Polskiego PWN, promocją są „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań”. Informowanie zaś oznacza m.in. przekazywanie informacji o możliwości nabycia produktu, m.in. poprzez przekazanie danych kontaktowych sprzedawcy, linku do strony, na której ma miejsce sprzedaż itd.
Promocja w sieci, możliwa m.in. dzięki usługom (…), spełnia ww. warunki.
Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – przede wszystkim należy zauważyć, że art. 26gb Ustawy PDOF nie zawiera wymogu, aby wydatki na działania promocyjno-informacyjne były związane wyłącznie z produktami wytworzonymi przez podatnika. Mogą więc one dotyczyć także usług (pod warunkiem, że dotyczy także wytworzonych przez podatnika rzeczy).
Wnioskodawca uważa, że może on w całości ująć wydatki na działania promocyjno-informacyjne związane z stroną (…), ponieważ stanowi ona jedyny kanał, umożliwiający sprzedaż listów. Nawet gdyby sprzedaż usług nie była prowadzona, Wnioskodawca ponosiłby wydatki na promocję sprzedaży produktów (listów) w tej samej wysokości, w jakiej ponosi on je obecnie (tj. wyłączenie treści dotyczącej stricte usług nie spowodowałoby zmniejszenia kosztu, jaki obecnie ponosi Wnioskodawca).
Należy też zauważyć, że brak jest regulacji, które w opisanej tu sytuacji wymagałyby stosowania proporcji (w oparciu o dane dot. sprzedaży). W świetle ustalonej linii interpretacji nie można przyjmować, że proporcję należy stosować pomimo braku podstawy prawnej ku temu. Przykładowo pismo z 2.10.2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-3.4010.532.2023.1.JG: „Odnosząc się natomiast do dodatnich różnic kursowych, należy podkreślić, że przepisy ustawy o CIT nie przewidują zasad alokacji przychodów powstających w jednoczesnym związku z działalnością opodatkowaną i zwolnioną z opodatkowania na odpowiednie proporcje – tak jak ma to miejsce w przypadku kosztów podatkowych. Z kolei, próba zastosowania jakiegokolwiek klucza alokacji przychodów nie znajduje podstaw w żadnym z obowiązujących przepisów tej ustawy”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju przez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem tej ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.
Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2647 ze zm.) art. 26gb, który w ust. 1 stanowi, że:
Podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.
W myśl art. 26gb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.
Na podstawie art. 26gb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o którym mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4.
Stosownie do art. 26gb ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Na mocy art. 26gb ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl art. 26gb ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.
Zgodnie z art. 26gb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:
1) uczestnictwa w targach poniesione na:
a) organizację miejsca wystawowego,
b) zakup biletów lotniczych dla pracowników i podatnika,
c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników i podatnika;
2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;
3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
W myśl art. 26gb ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Zgodnie z art. 26gb ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Na podstawie art. 26gb ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Ulga „na ekspansję” polega na możliwości dodatkowego odliczenia kosztów, które musi ponieść podatnik, aby rozszerzać swoje rynki zbytu, w tym zagraniczne. Wydatki na ekspansję mogą zostać odliczone – raz jako koszty uzyskania przychodów, drugi raz w ramach ulgi jako odliczenie od podstawy opodatkowania (podstawy obliczenia podatku) – przy czym dla celów ulgi do wysokości nie większej niż 1 mln zł (limit skorzystania z ulgi).
Uprawnionym do skorzystania z ulgi na ekspansję jest podatnik, który poniósł określone wydatki oraz gdy wydatki te w wyznaczonym okresie przyniosły wymierny efekt w postaci zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Katalog kosztów ponoszonych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uprawniający do ulgi ma charakter zamknięty.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan przedsiębiorstwo w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Jego głównym elementem jest strona (…), stanowiąca narzędzie umożliwiające tworzenie spersonalizowanych (m.in. przez użycie imienia dziecka oraz własnych zdjęć) wiadomości i życzeń od (…). Oferuje Pan klientom możliwość zakupu spersonalizowanego listu od (…). List jest rzeczą (nie jest produktem wirtualnym) i powstaje w wyniku pracy osób zatrudnionych przez Pana. Strona internetowa ((…)) stanowi jedyny kanał służący do dystrybucji listów. Nie jest możliwe nabycie listu bez skorzystania z ww. strony. Ponosi Pan koszty kampanii reklamowej, czyli koszty promocji strony www. W Pana przypadku promocja produktu, jakim są listy, musi oznaczać promocję tego kanału dystrybucji. Zatem na wydatki poniesione na promocję ww. produktów składają m.in. koszty kampanii w Internecie. Z reguły wyświetlane treści reklamowe odnoszą się także do innych usług świadczonych przez Pana. Są to głównie zindywidualizowane filmiki, dostępne przez Internet, w których główną postacią jest (…) – usługi te nie korzystają z ulgi prowzrostowej (art. 26gb Ustawy PDOF).
Do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów zaliczane są m.in. – zgodnie z art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.
Użycie w art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres tego przepisu.
W związku z brakiem definicji ustawowej „działań promocyjno-informacyjnych” należy się posłużyć definicją zawartą w słowniku języka polskiego.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/) - promocja to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Pojęcie „reklama” - wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) - oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, informacja - zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) - to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.
Pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.
W związku z tym, że istotą ulgi prowzrostowej jest możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów związanych z działaniami promocyjnymi, które to koszty zostały poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, wydatki związane z promocją muszą dotyczyć tych właśnie produktów. Wynika to wprost z przepisu art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi o działaniach promocyjno-informacyjnych dotyczących produktów. U Pana produktem jest list od (…). Zatem, aby mógł Pan skorzystać z ulgi, musi Pan wyodrębnić koszty poniesione na promocję tego konkretnego produktu, czyli listu od (…).
Ponadto podkreślam, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że:
Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.
Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym, tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem dochodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Wszelkie odliczenia dokonywane w ramach ulg przewidzianych przez ustawodawcę przede wszystkim muszą być właściwie udokumentowane, tak aby wiadomo było, jaka wysokość odliczenia przysługuje podatnikowi.
Natomiast z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w Pana przypadku nie jest możliwe wyodrębnienie kosztów promocji listów od kosztów promocji filmów.
Zatem – w związku z poniesieniem kosztów promocji produktu, na które składają się koszty kampanii w Internecie – nie może Pan skorzystać z ulgi na ekspansję, określonej w art. 26gb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowanie: skoro wydatki na działania promocyjno-informacyjne odnoszą się zarówno do produktu, tj. listu do (…) , jak i do usług i nie jest Pan w stanie wyodrębnić tych kosztów, które dotyczą tylko listów, nie może Pan skorzystać z ulgi na ekspansję, określonej w art. 26gb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionych przez Pana kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu.
W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).