Ulga na powrót - brak miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – 3 marca 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W okresie od 22 lutego 2018 r. do 23 lutego 2022 r. Pani krajem zamieszkania wraz z pełnym wymiarem podatkowym była Republika Korei (Korea Południowa). W tym czasie brała Pani udział w dwuletnim programie studiów magisterskich (w pełni finansowanych przez Koreański rząd) na uczelni: (...) zlokalizowanej w (...) (Republika Korei). Po zakończeniu studiów podjęła Pani pracę w koreańskiej firmie X Co., Ltd zlokalizowanej w (...) (Republika Korei). W tym okresie odwiedzała Pani rodzinę (rodziców i siostrę) w Polsce, ale nie przebywała na terenie Polski w danym roku dłużej niż 183 dni. W okresie od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. nie posiadała Pani rezydencji podatkowej, ponieważ w tym okresie podróżowała Pani nie przebywając w żadnym kraju wystarczająco długo, aby zostać objęta obowiązkiem podatkowym. W tym okresie Pani głównym krajem zamieszkania była Federacyjna Republika Brazylii, ale mieszkała tam Pani jedynie w celach turystycznych na warunkach określonych przez wymogi / ograniczenia wizy turystycznej. W tym czasie odwiedzała Pani rodzinę (rodziców i siostrę) w Polsce, ale – jak wyjaśniła Pani w uzupełnieniu wniosku – nie przebywała Pani na terenie Polski w danym roku dłużej niż 183 dni. W dniu 18 stycznia 2023 r. powróciła Pani na teren Rzeczpospolitej Polskiej w celu podjęcia pracy w Y Sp. z o.o. we (...). Pracę w wyżej wymienionej firmie rozpoczęła Pani 6 lutego 2023 r. i od tego czasu została objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym.

Uzupełniając wniosek wyjaśniła Pani, że Republika Korei traktowała Panią jako osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zgodnie z wewnętrznym prawem Republiki Korei w okresie od 22 lutego 2018 r. do 23 lutego 2022 r. W latach 2020, 2021, i do 23 lutego 2022 r. w Polsce posiadała Pani konto bankowe wykorzystywane do celów osobistych. W tym czasie nie posiadała Pani w Polsce: męża/partnera, osób zależnych będących na Pani utrzymaniu, źródła dochodów, nieruchomości, wynajmowanych nieruchomości, kredytów, ani ubezpieczenia na życie lub majątkowego. W lutym 2022 r. przelała Pani większość oszczędności z koreańskiego konta bankowego na polskie konto bankowe w walucie USD. W latach 2020, 2021 i do 23 lutego 2022 r. w Republice Korei posiadała Pani źródło dochodów, wynajmowaną nieruchomość, konto bankowe, oszczędności. W tych latach Pani partner (nieformalny) zamieszkiwał w Brazylii.

W okresie od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. w Polsce posiadała Pani konto bankowe wykorzystywane do celów osobistych oraz oszczędności (znajdujące się na polskim koncie bankowym w walucie USD). W tym czasie również nie posiadała Pani w Polsce męża/partnera, osób zależnych będących na Pani utrzymaniu, źródła dochodów, nieruchomości, wynajmowanych nieruchomości, kredytów, ani ubezpieczenia na życie lub majątkowego. W okresie od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. w Brazylii posiadała Pani partnera (nieformalnego), który zapewniał Pani miejsce zamieszkania oraz utrzymanie przez cały ten okres. W okresie od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. w Republice Korei posiadała Pani konto bankowe wraz z częścią oszczędności. W tym okresie nie posiadała Pani źródła dochodów, nieruchomości, wynajmowanych nieruchomości, kredytów, ubezpieczenia ani w Polsce, ani w Brazylii, ani w żadnym innym kraju.

W okresie od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. centrum interesów życiowych posiadała Pani w Brazylii, gdzie Pani partner (nieformalny) miał wynajmowaną nieruchomość, źródło dochodów, konto bankowe, oszczędności, inwestycje oraz ubezpieczenie. Z dniem 18 stycznia 2023 r. przeniosła Pani do Polski centrum interesów życiowych posiadając na terenie Polski źródło dochodów (od 6 lutego 2023 r.), wynajmowaną nieruchomość (od 1 kwietnia 2023 r.), konto bankowe, oszczędności, ubezpieczenie na życie. W okresie od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. nie miała Pani oficjalnego stałego miejsca zamieszkania, ponieważ w tym czasie głównie przebywała Pani w Brazylii mieszkając w domu partnera. Przebywała Pani w tym kraju jedynie posiadając wizę turystyczną, co oznacza, że nie miała Pani stałego pozwolenia na zamieszkanie na terenie Brazylii. W tym okresie nie posiadała, ani nie wynajmowała Pani żadnej nieruchomości na terenie żadnego kraju. Od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. nie prowadziła Pani aktywności społecznej, politycznej, kulturalnej, obywatelskiej, ani nie przynależała do żadnych organizacji/klubów. Od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. zazwyczaj przebywała Pani na terenie Brazylii (łącznie 230 dni na terenie Brazylii).

Nie posiadała Pani miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie posiadała Pani miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w okresie od początku roku, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Posiada Pani obywatelstwo Polskie.

Nie posiada Pani certyfikatu rezydencji do celów podatkowych wydanego przez organ koreańskiej administracji podatkowej, jednak posiada Pani następujące dokumenty poświadczające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Korei Południowej:

(1)świadectwo ukończenia koreańskiej uczelni (...) na studiach stacjonarnych poświadczające Pani pobyt w Korei od 2 marca 2018 r. do 29 stycznia 2020 r. (w języku koreańskim),

(2)dyplom ukończenia koreańskiej uczelni (w języku angielskim),

(3)wykaz ocen z koreańskiej uczelni poświadczający odbycie wszystkich kursów koniecznych do ukończenia tej uczelni oraz poświadczający datę przyjęcia na studia w dniu 2 marca 2018 r. (w języku angielskim)

(4)dwuletnią Wizę D-2 uprawniającą do studiowania w Korei Południowej wraz z pieczęcią poświadczającą wjazd do Korei Południowej w dniu 22 lutego 2018 r.,

(5)kopię koreańskiego dokumentu tożsamości "Alien Registration Card" poświadczającą adres zamieszkania podczas dwuletniego programu studiów,

(6)umowę o pracę poświadczającą zatrudnienie od dnia otrzymania wizy uprawniającej do wykonywania zawodu do 31 grudnia 2020 r. (w języku koreańskim),

(7)umowę o pracę poświadczającą zatrudnienie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. (w języku koreańskim),

(8)certyfikat zatrudnienia poświadczający całkowity okres zatrudnienia w koreańskiej firmie X w Korei Południowej w okresie od 23 marca 2020 r. do 28 lutego 2022 r. (w języku angielskim),

(9)kopię koreańskiego dokumentu tożsamości "Alien Registration Card" poświadczającą adres zamieszkania w okresie od 10 marca 2020 r. do 5 marca 2021 r. oraz kopię umowy najmu nieruchomości znajdującej się pod tym adresem (w języku koreańskim),

(10)kopię umowy najmu nieruchomości w okresie od 27 lutego 2021 r. do 27 lutego 2022 r. (w języku koreańskim).

Nie posiada Pani certyfikatu rezydencji, ani innych dowodów dokumentujących Pani miejsce zamieszkania do celów podatkowych w okresie od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. Posiada Pani jedynie pieczątki w paszporcie poświadczające przebywanie na terenie Brazylii w następującym czasie: od 23 lutego 2022 r. do 5 maja 2022 r., od 1 lipca 2022 r. do 25 września 2022 r., od 5 listopada 2022 r. do 17 stycznia 2023 r.

Nie korzystała Pani uprzednio, ani w całości, ani w części ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Chciałaby Pani skorzystać z ulgi na powrót w latach 2023, 2024, 2025 oraz 2026.

Pytanie

Czy kwalifikuje się Pani do zwolnienia podatkowego z tytułu Ulgi na powrót na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z przepisami uzyskanymi od Krajowej Informacji Skarbowej zwolnienie przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej,

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zwolnienie ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.

Istotne jest takie przeniesienie miejsca zamieszkania, w wyniku którego podatnik podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W Pani ocenie spełnia Pani wymogi skorzystania z ulgi na powrót (czyli uzyskania zwolnienia podatkowego od podatku dochodowego nie przekraczającego 85 528 zł w danym roku podatkowym przez cztery kolejno po sobie następujące lata podatkowe), ponieważ:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu;

2)nie posiadała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

b)okres od początku roku, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3)posiada Pani obywatelstwo polskie;

4)posiada Pani:

a)skan koreańskiego dowodu tożsamości (Alien Registration Card) wraz z adresem zamieszkania i dozwolonym terminem zamieszkania pod danym adresem w okresie w którym zamieszkiwała Pani na terenie Republiki Korei,

b)dyplom ukończenia dwuletniego programu magisterskiego na uczelni: (...),

c)zaświadczenie wydane przez X Co. Ltd., poświadczające zatrudnienie w tej firmie,

d)możliwość zdobycia dodatkowych dokumentów poświadczających miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Korei Południowej (w razie potrzeby),

e)pieczątki przybite w Pani paszporcie oraz potwierdzenia rezerwacji biletów lotniczych poświadczające miejsce przebywania w okresie od 23 lutego 2022 r. do 18 stycznia 2023 r.

5)nie korzystała Pani uprzednio z tego zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są:

Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

–w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

–nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

–na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ponadto z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ponadto, w celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miało miejsce po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę, jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w art. 3 i art. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl natomiast art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ponadto, w celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

W opisie zdarzenia wskazała Pani, że w 2023 r. przeprowadziła się Pani do Polski i w związku z przeniesieniem miejsca zamieszkania do Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został przez Panią spełniony.

Ponadto wyjaśniła Pani, że w okresie od 22 lutego 2018 r. do końca 2022 r. nie przebywała Pani w Polsce przez okresy przekraczające 183 dni w roku. W tym czasie zamieszkiwała Pani odpowiednio w Korei Południowej i w Brazylii, gdzie miała Pani centrum interesów życiowych do 17 stycznia 2023 r. Z dniem 18 stycznia 2023 r. przeniosła Pani centrum interesów życiowych do Polski. Potwierdziła Pani, że zarówno w okresie 3 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej , jak i w okresie od początku roku 2023 do momentu powrotu do Polski nie posiadała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem uznać należy, że spełnia Pani wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy.

Wyjaśniła Pani również, że posiada polskie obywatelstwo, co oznacza spełnienie warunku wynikającego z art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ww. regulacji.

Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, nie mniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

W Pani sytuacji okresem niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest okres obejmujący lata 2020, 2021, 2022, oraz okres od 1 stycznia 2023 r. do momentu powrotu do Polski.

Wyjaśniła Pani, że w okresie od 22 lutego 2018 r. do 23 lutego 2022 r. Republika Korei traktowała Panią jako osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju, oraz wskazała Pani dokumenty potwierdzające posiadanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w tym państwie. Jednakże wskazała Pani również, że w okresie od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. nie posiadała Pani rezydencji podatkowej, ponieważ w tym okresie podróżowała Pani nie przebywając w żadnym kraju wystarczająco długo, aby zostać objęta obowiązkiem podatkowym. W tym okresie Pani głównym krajem zamieszkania była Federacyjna Republika Brazylii, ale mieszkała tam Pani jedynie w celach turystycznych na warunkach określonych przez wymogi / ograniczenia wizy turystycznej. Nie posiada Pani certyfikatu rezydencji, ani innych dowodów dokumentujących Pani miejsce zamieszkania do celów podatkowych w okresie od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. Posiada Pani jedynie pieczątki w paszporcie poświadczające przebywanie na terenie Brazylii w następującym czasie: od 23 lutego 2022 r. do 5 maja 2022 r., od 1 lipca 2022 r. do 25 września 2022 r., od 5 listopada 2022 r. do 17 stycznia 2023 r.

Skoro zatem od 24 lutego 2022 r. do 17 stycznia 2023 r. nie posiadała Pani rezydencji podatkowej w żadnym z krajów i nie posiada Pani certyfikatu rezydencji, ani innych dowodów dokumentujących Pani miejsce zamieszkania do celów podatkowych w tym okresie, to uznać należy, że nie przysługuje Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy. Skorzystanie ze zwolnienia jest warunkowane m.in. posiadaniem certyfikatu rezydencji lub innego dowodu dokumentującego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Oznacza to, że niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie spełnia Pani bowiem warunków niezbędnych do jej zastosowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.