Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek, uzupełniony pismem z 15 lutego 2024 r. (data wpływu 21 lutego 2024 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 marca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej od dnia (...) 2022 r. w formie jednoosobowej działalności gospodarczej wpisanej do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wiodącym przedmiotem zgodnie z PKD jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (62.01.Z). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie zatrudnia i nie będzie zatrudniał pracowników.

Na podstawie zawartych umów o świadczenie usług programistycznych Wnioskodawca świadczy i będzie świadczył w przyszłości usługi programistyczne. Obowiązkiem Wnioskodawcy na podstawie wskazanych umów jest i będzie wyłącznie tworzenie programów komputerowych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, z późn. zm.). W ramach umowy Wnioskodawca będzie przenosił na zamawiających całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez niego programu komputerowego, w chwili otrzymania wynagrodzenia za dany etap prac, bez konieczności składania w tym zakresie dodatkowych oświadczeń woli.

Wszelkie koszty ponoszone przez Wnioskodawcę będą pozostawały w związku ze wskazanymi umowami i wytwarzanymi w wykonaniu postanowień takich umów ─ programami komputerowymi, jako że Wnioskodawca nie będzie prowadził innego rodzaju działalności.

Wnioskodawca będzie wykonywał na co dzień usługi związane z zawartymi umowami w różnych miejscach, w tym w domu, wirtualnych biurach, w innych miejscach poza siedzibą zamawiających. Praca w siedzibie klientów będzie rzadkością. Może się zdarzyć, iż w danym okresie Wnioskodawca będzie posiadał zawartą umowę wyłącznie z jednym zamawiającym i będzie go ograniczała klauzula wyłączności. Wnioskodawca nie będzie posiadał jakiegokolwiek harmonogramu pracy, gdyż z punktu widzenia zamawiających istotna jest realizacja założonych planów programistycznych w ustalonym czasie. W przypadku zaistnienia takiej potrzeby, Wnioskodawca jest dostępny dla Zleceniodawcy również w jego siedzibie lub siedzibie końcowego użytkownika aplikacji/programu komputerowego (ostatecznego odbiorcy prac).

Wnioskodawca pracuje zespołowo (...) odbywając regularne rozmowy, za pośrednictwem Internetu, z innymi członkami grupy, w trakcie których określane będą cele programistyczne. Praca Wnioskodawcy cechuje się dużą samodzielnością – określane są jedynie cele programistyczne, a o sposobie ich realizacji decyduje Wnioskodawca jako specjalista w swojej dziedzinie. Wnioskodawca będzie programował w oparciu o najnowsze standardy dyktowane przez system testowania (...). W swojej pracy będzie dążył do jak najlepszego dostosowania tworzonych stron do najnowszych wymogów (...). Na podstawie umowy, Wnioskodawca będzie ponosił pełną odpowiedzialność odszkodowawczą za wyrządzenie szkody zamawiającemu lub podmiotom trzecim w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania.

Wnioskodawca w swojej pracy posługuje się językami programowania takimi jak: (...). Do programowania (...). Technologie z jakimi Wnioskodawca ma styczność to: (...).

Wykonawca (...) wykorzystując w ten sposób (...). Wnioskodawca aktualnie pracuje nad kilkoma projektami związanymi głównie z rozwijaniem oprogramowania (...) oraz (...). Praca Wnioskodawcy skupia się (...).

Innowacyjność i twórczość pracy Wnioskodawcy polega na poszukiwaniu nowych rozwiązań technologicznych oraz podejmowaniu wyzwań związanych z przenoszeniem istniejącego oprogramowania na nowsze platformy. Wnioskodawca stara się wykorzystywać najnowsze narzędzia i technologie, aby zapewnić efektywne działanie produktów, którymi się zajmuje. Nowatorski charakter działań Wnioskodawcy wynika z podejścia do problemów technicznych w sposób kreatywny oraz poszukiwania innowacyjnych rozwiązań, które mogą przyczynić się do usprawnienia pracy zespołu oraz jakości oferowanych produktów. W ramach tych projektów Wnioskodawca wykorzystuje (...). Projekty, nad którymi Wnioskodawca pracuje, często znajdują się na granicy aktualnie istniejących technologii, ponieważ Wnioskodawca stara się wykorzystywać najnowsze rozwiązania dostępne na rynku, aby zapewnić produkty wysokiej jakości i zgodne z najnowszymi standardami.

Podczas swojej pracy Wnioskodawca rozwiązuje wiele różnych problemów, głównie związanych z (...).

Dodatkowo, Wnioskodawca zajmuje się również integracją różnych systemów oraz automatyzacją procesów w ramach projektów, nad którymi pracuje. Wnioskodawca jest zawsze częścią zespołu programistów pracujących nad oprogramowaniem oraz nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: B+R) prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania wymagają kompleksowej i zaawansowanej wiedzy technicznej, umiejętności analitycznego i logicznego myślenia oraz wiedzy biznesowo-domenowej.

Nie są one możliwe do wykonania przez osoby niepracujące w branży IT. Aplikacje tworzone i dostarczane przez Wnioskodawcę odpowiadają najwyższym standardom jakości oraz najnowszym rozwiązaniom technologicznym. (...). Z uwagi na ogromną skalę i wysoki poziom skomplikowania, oprogramowanie współtworzone przez Wnioskodawcę znajduje się na granicy możliwości współczesnych technologii.

W konsekwencji Wnioskodawca musi stosować nowe, innowacyjne rozwiązania, aby zapewnić tak ogromnej ilości użytkowników jednoczesny dostęp do danych. Omawiane oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy Wnioskodawcy. Programy, które tworzy Wnioskodawca bazują m.in. na innowacyjnej myśli technicznej Wnioskodawcy. Logika biznesowa będzie wdrażana przez Wnioskodawcę i zespół programistów, który Wnioskodawca współtworzy. Nie ma takiej możliwości aby istniała inna platforma z dokładnie takim samym kodem źródłowym pracującym dokładnie tak samo, jak programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę.

Działalność Wnioskodawcy polega wyłącznie na programowaniu. W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box Wnioskodawca zamierza skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb u.p.d.o.f., które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy).

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniach rocznych za kolejne lata prowadzonej działalności rozliczać dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej działalności z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box będzie posiadał szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Uzupełnienie wniosku

Wniosek dotyczy dochodów uzyskiwanych począwszy od rozpoczęcia działalności gospodarczej, czyli od dnia 2 października 2022 roku, ponieważ Wnioskodawca od początku swojej działalności w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej realizuje projekty opisane w niniejszym wniosku (z uwagi na złożoność przedsięwzięcia), sukcesywnie zbywając poszczególne autorskie prawa do programu komputerowego. Zatem od tego dnia, wraz z postępami jego prac, dochodzi do zbywania kolejnych autorskich praw do programu komputerowego na podstawie zawartej umowy z zamawiającym. Wniosek w zakresie stanu faktycznego obejmuje zatem okres rozpoczynający się od daty 2 października 2022 roku do chwili obecnej, a także zdarzenie przyszłe dotyczące kontynuacji opisanej działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca doprecyzowuje, że wskazane pojęcia „(...)”, „produkty”, „aplikacje”, „funkcjonalności”, „oprogramowania” zostały użyte zamiennie, a efektem prac Wnioskodawcy jest program komputerowy. Niemniej wszystkie te pojęcia oznaczają efekt działalności programistycznej Wnioskodawcy i stanowią program komputerowy, który jest tworzony i rozwijany lub modyfikowany bezpośrednio przez niego.

Wnioskodawca uczestniczy w zespole programistów. Efekty pracy poszczególnych programistów z zespołu, po ich połączeniu, mają w założeniu stanowić produkt (...). Jest to kompleksowy projekt skierowany docelowo do szerokiej gamy klientów z sektora (...). Wszystkie opisane przez Wnioskodawcę efekty pracy składają się na program komputerowy bezpośrednio przez niego tworzony, który jest odrębnym programem komputerowym i podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), ponieważ podkreślić trzeba, że jest fragmentem docelowego produktu, ale sam spełnia również przesłanki objęcia go ochroną na podstawie wskazanego wyżej przepisu.

Wnioskodawca doprecyzował, że wniosek dotyczy tworzonego od początku działalności programu komputerowego, składającego się docelowo na produkt (...). Konkretnie chodzi o następujący program komputerowy Wnioskodawcy:

(...)

Podkreślenia wymaga, że sam fragment całego programu w postaci (...), sam fragment w postaci (...), a także (...) również spełniają odrębnie przesłanki objęcia ich ochroną prawnoautorską jako programy komputerowe, natomiast zgodnie z umową zawartą z zamawiającym, Wnioskodawca zbywa odpłatnie cały ten bezpośrednio przez niego tworzony i modyfikowany program komputerowy jako dobro niematerialne chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z perspektywy zdarzenia przyszłego podkreślić należy, że Wnioskodawca będzie kontynuował pracę nad wskazanych programem komputerowym, a będzie ona polegać dodatkowo także na (...).

Wnioskodawca stosuje najnowsze rozwiązania technologiczne na rynku, dążąc do wykreowania funkcjonalności wcześniej niewystępujących w danej branży wykorzystującej tworzony przez niego program komputerowy. Do narzędzi, nowych koncepcji i rozwiązań niewystępujących w praktyce gospodarczej, a których używa Wnioskodawca w swojej działalności należą między innymi:

–Wykorzystanie (...), czyli zaprojektowanej funkcjonalności umożliwiającej (...);

–Wykorzystanie (...) jako (...);

–Wykorzystanie (...) do (...);

–Wykorzystanie (...), jako narzędzia do (...);

–Zaniechanie stosowanej dotychczas w obrocie (...) na rzecz autorskich plików i funkcji (...), co wynikało z potrzeb poszukiwania rozwiązań mogących efektywniej oddać funkcjonalność tworzonych programów komputerowych.

Ponadto odnosząc się do zdarzenia przyszłego, to powyższy wykaz poszerzyć należy także o tworzenie (...), bowiem Wnioskodawca bezpośrednio będzie modyfikował samodzielnie program komputerowy w postaci opisanego (...). Jest to (...), co stanowić będzie nowość na rynku.

Wnioskodawca w ramach rozwoju i modyfikacji tworzonego programu komputerowego opisanego w pkt 4 niniejszego dokumentu wprowadza funkcjonalności (...). Chodzi tworzenie, ale również późniejsze ulepszenie polegające na (...). (...).

Ponadto Wnioskodawca na bieżąco rozwiązuje pojawiające się problemy związane z potrzebą dostosowania dostępnej technologii do wymogów (...).

Twórczy charakter podkreśla także potrzeba migracji niektórych istniejących rozwiązań programistycznych na najnowsze technologie, z których korzysta Wnioskodawca, w tym (...) oraz dostosowywaniu istniejących bibliotek do najnowszych standardów w celu zwiększenia wydajności i poprawy bezpieczeństwa programu komputerowego. Tworzone kody są kreowane z wykorzystaniem inwencji i doświadczenia Wnioskodawcy, ponieważ przy aktualnie tworzonych przez niego algorytmach nie ma istniejących kodów do skopiowania, z uwagi na fakt, iż technologie te są relatywnie nowym rozwiązaniem na rynku IT. Poprzez pisanie oraz różnorodne łączenie kodów programistycznych i ich użycie w odpowiedni sposób Wnioskodawca dąży do tworzenia nowych, zaprojektowanych przez niego funkcjonalności kreowanego programu komputerowego.

Wnioskodawca w działalności posługuje się nowymi funkcjonalnościami w postaci (...), umożliwiającego (...). Ponadto wykorzystaniu podlega najnowszy (...) jako (...). Wykorzystywane są ponadto technologie (...). Wnioskodawca dąży do uzyskania kompleksowego programu do (...).

Wnioskodawca tworzy wymienione funkcjonalności oraz modyfikuje już wprowadzone poprzez ich usprawnianie np. zastępując na potrzeby programu wykorzystywane w obrocie biblioteki danych własnymi kodami stworzonymi na potrzeby tego programu komputerowego. Z kolei funkcjonalności 4.

Oryginalność przyjętych rozwiązań jest efektem odrzucenia typowych rozwiązań funkcjonujących w programach komputerowych tego rodzaju, jak ten tworzony i modyfikowany przez Wnioskodawcę. Wynika to z przyjęcia niewystępujących wcześniej w działalności Wnioskodawcy funkcjonalności, polegających na (...). (...). Ponadto Wnioskodawca wykorzystuje usprawnienie polegające na (...). Połączenie tych funkcjonalności w jednym programie komputerowym stanowi o oryginalności tak kompleksowego podejścia. Z pewnością o wskazanej oryginalności świadczy także korzystanie z najnowszych technologii, dotyczących (...), co do których nie ma jeszcze w obrocie utartych wzorców postępowania.

Z kolei dodanie do rozwijanego programu komputerowego systemu (...) doprowadzi do (...). (...). Dodanie tej funkcjonalności doprowadzi do wprowadzenia na rynek produktu zapewniającego (...), a przyjęte rozwiązania w wyżej opisanym połączeniu nie występują obecnie w żadnym programie tworzonym, modyfikowanym lub ulepszanym wcześniej przez Wnioskodawcę.

Program komputerowy po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się systemem (...) z uwagi całkowicie nową i autorską koncepcję w tym zakresie, a także wprowadzane funkcjonalności doprowadzają do (...). Przyjęte rozwiązania mają na celu również wzbogacenie istniejących funkcjonalności o (...). Tego rodzaju rozwiązania przed ingerencją Wnioskodawcy nie występują w żadnym wcześniejszym programie komputerowym tego rodzaju, który był uprzednio tworzony w działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca postawił sobie za cel stworzenie (...). Cel ten realizowany jest poprzez sukcesywne pisanie kodów programistycznych, badanie efektów ich połączenia w określony sposób oraz różnych skutków wykorzystania ich (...). Za sprzedaż programu komputerowego Wnioskodawcy należy się wynagrodzenie uzyskiwane na podstawie umowy z zamawiającym, które jest wypłacane sukcesywnie w efekcie postępu prac zapewniając finansowanie wytworzenia programu komputerowego stanowiąc wynagrodzenie za przeniesienie praw do niego. Takie ukształtowanie zasad wynagradzania już na wstępie zapewniło Wnioskodawcy możliwość przeprowadzania prac w ramach realizacji postawionych celów. Niemniej Wnioskodawca korzysta także z własnych zasobów sprzętowych i logistycznych.

Cele te nie były na wstępie przypisane sztywno do poszczególnych lat podatkowych, lecz Wnioskodawca dąży do wytworzenia, modyfikacji i ulepszenia tworzonych kodów programistycznych, dla uzyskania programu komputerowego o wyżej wskazanych postulowanych specyfikacjach, do którego prawa majątkowe ostatecznie przechodzą sukcesywnie w całości na zamawiającego.

Obecnie Wnioskodawca znajduje się na etapie zaawansowanych prac testowych całej infrastruktury (...).

Efekty te zostały osiągnięte w ramach samodzielnej pracy Wnioskodawcy, nie zatrudnia on pracowników. Cały produkt (...) składa się z pracy programistów składających się na zespół, do którego należy Wnioskodawca, jednak w zakresie programu komputerowego tworzonego, modyfikowanego i sukcesywnie ulepszanego w toku prac przez Wnioskodawcę, jest to efekt jego samodzielnej pracy.

Wnioskodawca wykorzystuje własne zasoby sprzętowe i logistyczne (komputer, smartfon, samochód itd.) a także własne zasoby finansowe.

Obecnie, mając na uwadze, iż wniosek dotyczy także zdarzenia przyszłego, prace Wnioskodawcy będą zmierzać również ku osiągnięciu celu w postaci wprowadzenia (...).

Wnioskodawca nie ma narzuconego harmonogramu prac przez zamawiającego, bowiem zgodnie z zawartą umową ma on zrealizować wedle własnej inwencji i doświadczenia program komputerowy, do którego prawa ulegają przeniesieniu na zamawiającego. Natomiast brak takiego narzuconego harmonogramu nie wpływa na chaotyczność i niesystematyczność prac Wnioskodawcy. Wnioskodawca pracuje zespołowo (...) odbywając regularne rozmowy, za pośrednictwem Internetu, z innymi członkami zespołu programistów, w trakcie których określane są cele programistyczne. Praca Wnioskodawcy cechuje się dużą samodzielnością – określane są jedynie cele programistyczne, a o sposobie ich realizacji decyduje Wnioskodawca jako specjalista w swojej dziedzinie.

Systematyczność polega również na sukcesywnym rozwiązywaniu kolejnych problemów przez Wnioskodawcę, związanych z funkcjonalnościami, reaktywnością kodu lub opracowywaniem nowych rozwiązań. Przy tworzonych algorytmach nie istnieją bowiem kody podlegające prostemu skopiowaniu. Wnioskodawca w swojej codziennej pracy musi, więc łączyć w różnych konfiguracjach swoje kody, sprawdzać i porównywać efekty takiego działania, a następnie po wyciągnięciu wniosków przeprowadzić odpowiednie testy funkcjonalności przyjętych rozwiązań. Nawet jednak odpowiednie połączenie kodów programistycznych nie musi oznaczać pełnej funkcjonalności rozwiązania, stąd następnie konieczne jest jeszcze ich odpowiednie użycie w tworzonym programie komputerowym, dlatego też Wnioskodawca przeprowadza stosowne symulacje połączeń w tym zakresie poszukując optymalnych konstrukcji. Praca Wnioskodawca jest metodyczna, a zarazem polega na ustawicznym tworzeniu kodów, podejmowaniu prób ich lokacji oraz łączenia, a także w zależności od uzyskanych efektów, podejmowaniu decyzji w zakresie ich wykorzystania w ogóle lub co do sposobu tego wykorzystania. Samo programowanie ze swej natury bazuje na istniejących językach i zestawieniach algorytmów, ale to właśnie ustawiczne próby ich odpowiedniego połączenia i użycia rzutują na pożądany efekt finalny, do którego Wnioskodawca zmierza.

Umowy nie narzucają konkretnego harmonogramu prac, natomiast wyznaczają ich rezultat w zakresie obowiązków Wnioskodawcy. Zamawiający powierza w przedmiocie terminarzu prac swobodę Wnioskodawcy jako specjaliście w swojej branży, tak by sam najefektywniej wykonał umowę, której rezultatu oczekuje zamawiający.

Wnioskodawca działa wedle obranego schematu pracy, tworząc, łącząc, testując oraz wdrażając i modyfikując przyjmowane rozwiązania. Praca ta zakłada ustawiczne i zaplanowane próby różnych połączeń oraz zastosowań tworzonych kodów programistycznych. Wnioskodawca część po części tworzy program komputerowy, tak by uzyskać finalny efekt pełnej funkcjonalności. Określone zostały od początku cele, które postawił sobie Wnioskodawca. Cele te podlegają realizacji w toku codziennej pracy Wnioskodawcy. Kierunki działań obierane są przed przejściem do ich realizacji, tak iż całość prac ma charakter metodyczny.

Wyjaśniając, czy efekty pracy Wnioskodawcy, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, Wnioskodawca wskazał, że nie ma takiej możliwości, by istniał drugi taki sam program, jak program komputerowy tworzony przez Wnioskodawcę. Tworzony program jest w pełni autorski, Wnioskodawca sam tworzy kody programistyczne, których w tym celu używa. Polegają one na opracowanych we własnym zakresie koncepcjach, w tym cały kod i modyfikacje istniejących bibliotek używanych w projekcie są w pełni wynikiem inwencji Wnioskodawcy. Kreowana wartość niematerialna nie istniała wcześniej i dotyczy to zarówno jej tworzenia, jak również modyfikacji, ponieważ działania Wnioskodawcy kreują wartość dodaną cechującą się znaczącym usprawnieniem poprzez zastosowanie własnych rozwiązań funkcjonalnych, w tym poprzez dostosowanie możliwości nowych rozwiązań technologicznych do już opracowanych koncepcji występujących wcześniej w rozwiązaniach pojawiających się na rynku oraz w działalności Wnioskodawcy. Tego rodzaju działania wymagają podjęcia prac niekonwencjonalnych, ponieważ przy zastosowaniu nowych technologii nie istnieją jeszcze w obrocie utarte wzorce postępowania.

Oczywiście prace Wnioskodawcy wymagają rozległej i fachowej wiedzy programistycznej, natomiast program komputerowy, którego dotyczy niniejszy wniosek nie jest możliwy do stworzenia i sukcesywnej modyfikacji tylko poprzez proste czynności z zakresu programowania. Wymaga inwencji tworzącego, ponieważ sam musi opracować rozwiązania pozwalające wykorzystać nowości technologiczne dla uzyskania docelowych funkcjonalności, na które liczy zamawiający. Prace te nie mają charakteru powtarzalnego, a docelowego kształtu kodu programistycznego nie można było określić przy rozpoczęciu prac nad przedmiotowym programem.

Prace nad przedmiotowym programem komputerowym wymagają inwencji Wnioskodawcy, przez co nie sposób powiedzieć, że są jedynie odtwórcze czy techniczne, ponieważ polegają na tworzeniu i modyfikowaniu kodu programu w sposób przez siebie wykreowany, mając swobodę wyborów technologii i rozwiązań danych problemów. Nie ma możliwości, by opisane prace bazowały jedynie na prostym powielaniu istniejących kodów i niezłożonych czynnościach programistycznych.

Tworzony program komputerowy zawiera następujące elementy:

(...).

Wnioskodawca wskazuje, że poszczególne elementy programu komputerowego zawierają swoje szczegółowe specyfikacje. Program komputerowy zostanie wzbogacony o opisany w niniejszym dokumencie(...).

W ramach ww. programów komputerowych Wnioskodawca tworzy samodzielnie algorytmy programu.

Wnioskodawca dysponował wiedzą zdobytą w toku kursów szkoleniowych z zakresu języków programowania oraz struktur danych, a ponadto posiada wcześniejsze doświadczenie w pracy z systemami IT. Wskazane kursy dotyczyły: (...).

Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija w swojej działalności wiedzę nabytą na kursach szkoleniowych, o których mowa wyżej. Działalność Wnioskodawcy dotyczy w całości dziedziny programowania, a umiejętności wykorzystywane w tej działalności, po uzyskaniu uprzedniej podbudowy teoretycznej, obecnie są poszerzane w znaczącej mierze w toku sukcesywnie zdobywanego doświadczenia w efekcie codziennej pracy w branży. Jest to dziedzina podlegająca szybkim znamion, stąd od czasu rozpoczęcia realizacji programu komputerowego Wnioskodawca wciąż poszerzał i poszerza swoją wiedzę, by móc w pełni wykorzystać nowe możliwości związane ze zmianami technologicznymi, a także by być w stanie wprowadzać rozwiązania samodzielnie opracowane dla przeciwdziałania problemom praktycznym wykorzystania istniejących w obrocie zastosowań danej technologii.

Program komputerowy po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się systemem (...) z uwagi całkowicie nową i autorską koncepcję w tym zakresie, a także wprowadzane funkcjonalności doprowadzają do (...). Przyjęte rozwiązania mają na celu również wzbogacenie istniejących funkcjonalności o rozbudowaną dokumentację, która (...). Tego rodzaju rozwiązania przed ingerencją Wnioskodawcy nie występują w żadnym występującym programie komputerowym tego rodzaju, który był wcześniej tworzony w działalności Wnioskodawcy. Ponadto (...). Zatem Wnioskodawca tworzy i modyfikuje program komputerowy, który w sposób innowacyjny ma (...). Taki projekt nie był nigdy wcześniej tworzony w działalności Wnioskodawcy, a odznacza się odmiennościami technologicznymi od rozwiązań dostępnych na rynku z uwagi na opisane w niniejszym dokumencie kody programistyczne składające się na program komputerowy Wnioskodawcy. W założeniu ma stanowić nowość w postaci (...), co nie miało jeszcze miejsca w żadnym wcześniej tworzonym w ramach działalności Wnioskodawcy programie.

Wnioskodawca wskazał, że tworzone, rozwijane/modyfikowane produkty, usługi, procesy oparte były na zdobytej wiedzy teoretycznej w toku wymienionych wyżej kursów szkoleniowych oraz na doświadczeniu Wnioskodawcy jako specjalisty w branży programistycznej. Stosowane technologie bazowały na językach programowania wskazanych wyżej, przede wszystkim (...).

W każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty prac Wnioskodawcy są/były odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Wnioskodawca doprecyzował, że zmiany wprowadzane do rozwijanego oprogramowania nie mają charakter rutynowych, okresowych zmian, ponieważ wprowadzane modyfikacje mają charakter usprawniania poprzez dodawanie funkcjonalności stworzonej przez Wnioskodawcę. Tworzy on w całości wskazane usprawnienia, a zmiany prowadzące do powstania jego programu komputerowego nie polegają na prostych czynnościach korygujących istniejący kod.

Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca doprecyzował, że tworzony przez zespół programistów program komputerowy w postaci produktu CMS będzie docelowo programem komputerowym, ale Wnioskodawca podkreśla, że panel administracyjny tworzony przez niego jest programem komputerowym stanowiącym część produktu CMS, lecz podlegającym ochronie odrębnie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prawa autorskie do programu komputerowego tworzonego przez Wnioskodawcę przysługiwały, przysługują i będą przysługiwać wyłącznie jemu.

Sam program tworzony przez Wnioskodawcę był, jest i będzie chroniony odrębnie jako program komputerowy, o którym mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Autorskie prawo do programu komputerowego bezpośrednio tworzonego lub modyfikowanego przez Wnioskodawcę przysługuje wyłącznie Wnioskodawcy.

Odrębna ewidencja założona została wraz z początkiem działalności Wnioskodawcy, zatem od dnia 2 października 2022 roku.

Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy w tak opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że do przychodów uzyskiwanych z autorskich praw do programów komputerowych uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług w 2023 roku, tj. przychodów za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych, rozwijanych bądź ulepszanych programów komputerowych Wnioskodawca stosuje przepisy art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 5% stawkę podatku dochodowego?

Wnioskodawca wyjaśnił, że przedmiotem pytania jest prawo do zastosowania preferencyjnego opodatkowania wedle stawki 5% na zasadach przewidzianych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) w odniesieniu do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej w okresie, którego dotyczy wniosek.

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu zbycia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż działalność Wnioskodawcy spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powołanym przepisem, przez działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Natomiast przez badania naukowe, zgodnie z art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ─ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ─ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Uzupełniając powyższą definicję należy wskazać na art. 4 ust. 2 ustawy ─ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zgodnie z którym badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Przez prace rozwojowe, zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ─ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Uzupełniając powyższą definicję należy przytoczyć art. 4 ust. 3 ustawy ─ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zgodnie z którym prace rozwojowe są: działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wskazują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy ─ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, działalność badawczo-rozwojowa winna polegać na kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Ustawodawca wprost wskazuje przy tym, że działania te dotyczyć mogą także narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Istotnym jest przy tym, aby wykonywane czynności nie miały charakteru rutynowego i okresowego (nawet jeżeli stanowią ulepszenia). W zakresie ulgi IP BOX przyjmuje się co do zasady, że w celu skorzystania z tej ulgi należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową, tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tak m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 grudnia 2018 r., Nr 0114-KDIP2-1.4010.482.2018.1 JS).

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej:

1.twórczość,

2.systematyczność,

3.zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczość jak wynika z objaśnień Ministra Finansów wydanych dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej ─ IP BOX (dalej: objaśnienia MF), w których Minister Finansów definiuje warunki uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową: „33. (...) Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. 34. Orzecznictwo wyjaśnia również, że przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

–być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;

–mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;

–mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić „nowy wytwór intelektu”), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).”

Tym samym, o twórczym charakterze działalności możemy mówić, gdy podmiot tworzy innowacyjne rozwiązania, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika, a rezultat działalności powinien być odpowiednio ustalony i mieć charakter indywidualny i oryginalny. W niniejszej sprawie, Wnioskodawca realizuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które nie tylko odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów, ale kształtują je w taki sposób, dzięki którym przyczynią się do znacznego usprawnienia procesów biznesowych u klientów. Tworzone programy komputerowe mają charakter indywidualny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawcy jest zatem spełniony. Tym samym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę twórczości.

Systematyczność jak wynika z ww. objaśnień MF dotyczących działalności badawczo-rozwojowej: 40. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość.

Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy albo nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Jak wynika z powyższego fragmentu objaśnień podatkowych, działalność systematyczna, to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. W niniejszej sprawie, Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób zorganizowany, a więc metodyczny, zgodnie z określonym modelem i metodyką działania. Działalność ta jest odpowiednio ewidencjonowana ─ zarówno jeżeli chodzi o czas pracy, jak i efekty pracy. Powyższe stanowi o tym, że działalność Wnioskodawcy w tym zakresie ma charakter zorganizowany i uporządkowany. Ponadto, prace odbywają się według ściśle określonego harmonogramu działania, więc mają charakter zaplanowany i metodyczny. W związku z powyższym, w niniejszej sprawie działalność Wnioskodawcy ma charakter systematyczny. Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań. Jak wynika z ww. objaśnień MF dotyczących działalności badawczo-rozwojowej: 43. W świetle konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy lub umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii). (...) 45. W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box, czy też ulgi B+R, nie zdefiniował sformułowania „zwiększenia zasobów wiedzy”, nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększanie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat. Jasne jest jednak, że im większa będzie skalowalność wykorzystywania zwiększonych zasób wiedzy, tym większy będzie potencjał dochodowości w tym zakresie, co stanowi jeden z głównych determinantów prowadzenia przez podatników działalności badawczo- rozwojowej.

W niniejszej sprawie działalność Wnioskodawcy ma na celu wykorzystywanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy polega na wykorzystaniu zasobów wiedzy w celu tworzenia nowych, innowacyjnych programów komputerowych, objętych ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych. Tym samym, spełniona została przesłanka zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań. Jak wskazano w opisie zagadnienia ─ prace przy programach komputerowych nie należą do zakresu zadań rutynowych i nie mają charakteru okresowych zmian wprowadzanych do istniejących już programów komputerowych. Wnioskodawca tworzy rozwiązania oparte na autorskich koncepcjach, co ─ w ocenie Wnioskodawcy ─ bez wątpienia ma twórczy charakter.

W konsekwencji zostały spełnione wszystkie przesłanki uznania działalności Wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że kwestia kwalifikowania działań w zakresie tworzenia nowych rozwiązań z dziedziny IT do kategorii działalności badawczo-rozwojowej była wielokrotnie przedmiotem interpretacji indywidualnych, w których uznawano, że tego typu działania będą objęte przedmiotową ulgą.

Ponadto, w tożsamych stanach faktycznych rozstrzygano również o możliwości uznania za działalność badawczo-rozwojową prac w zakresie modyfikacji istniejącego oprogramowania/narzędzia informatycznego. Dla przykładu można wskazać:

–interpretacja indywidualna z dnia 18 czerwca 2018 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.242.2018.l.MBD, w której za działalność badawczo-rozwojową uznano działania opisane w poniższy sposób: „(...) głównym celem realizowanych przez Spółkę projektów badawczo-rozwojowych jest przede wszystkim tworzenie, rozwój oraz optymalizacje innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych komponentów oprogramowania medycznego oraz oprogramowania wbudowanego do urządzeń elektroniki użytkowej. Prowadzone przez Spółkę projekty obejmują pracę nad projektowaniem urządzeń (HW Design), tworzeniem oprogramowania do procesorów zintegrowanych z urządzeniami elektroniki użytkowej (embedded SW), tworzeniem aplikacji mobilnych na systemy, tj. Android, iOS czy wieloplatformowych, projektowaniem rozwiązań dla biznesu, rozwiązaniami chmur obliczeniowych oraz tworzeniem i projektowaniem serwisów dla końcowych użytkowników. Każdy projekt zaliczony do obszaru badawczo-rozwojowego zaczyna się od zdefiniowania wymagań, zagadnień i tematów badawczych. Prace składają się z wyraźnych etapów, w ramach których powstają prototypy, następnie są one testowane i weryfikowana jest ich przydatność. Każda iteracja polega na opracowywaniu wskazanych tematów badawczych poprzez tworzenie odpowiednich algorytmów/metod/skryptów, które powstają w wyniku twórczej pracy pracowników Spółki, którzy samodzielnie muszą znaleźć optymalne rozwiązania zagadnień. Istotną rolę w procesie odgrywa także proces testowania tworzonych rozwiązań. Prace wykonywane w Spółce w ramach projektów zakwalifikowanych do prac badawczo-rozwojowych pociągają za sobą postęp nauki oraz/lub techniki prowadzący do zwiększenia zakresu wiedzy. Rozwój nowych komponentów oprogramowania oraz rozwiązań w dziedzinie urządzeń medycznych (SaMD) prowadzi zaś do wprowadzenia na rynek innowacji produktowych”.

–interpretacja indywidualna z dnia 18 czerwca 2018 r., znak 0114-KDIP2-1.4010.117.2018.2.MS1: „(...) skoro prace kwalifikowane przez Spółkę jako badawczo-rozwojowe nie mają i nie będą miały charakteru działań mających na celu wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do produktów, niepociągających za sobą postępu technologicznego, natomiast każdorazowo są nakierowane na opracowywanie nowego oprogramowania, jak również rozwój rozwiązań technologicznych oraz funkcjonalności oferowanych w ramach istniejących produktów Spółki, to czynności podejmowane przez Spółkę spełniają definicję prac rozwojowych, tj. mają na celu nabywanie, łączenie, kształtowanie, czy wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług. Ponadto Spółka wyodrębni w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy koszty działalności badawczo-rozwojowej”.

–interpretacja indywidualna z dnia 14 grudnia 2018 r., znak 0114-KDIP2-1.4010.423.2018.1.JS: „(...) działania Wnioskodawcy w procesie opracowywania nowego oprogramowania, znaczącego ulepszenia go, oraz przeprowadzania walidacji i testów, jak również innych wymienionych w stanie faktycznym czynności mają charakter prac rozwojowych ze względu na ich wspólny cel: powstanie nowego albo znaczące unowocześnienie produktu.

Powyższy pogląd potwierdza również szereg innych interpretacji, w tym m.in.:

–z dnia 30 stycznia 2018 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.398.2017.1.JC,

–z dnia 7 lutego 2018 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.445.2017.l.BG,

–z dnia 19 lutego 2018 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.380.2017.JF,

–z dnia 9 sierpnia 2018 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.313.2018.2.MO,

–z dnia 13 września 2018 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.286.2018.JS ,

–z dnia 19 grudnia 2017 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.316.2017.1.PP.

Mając na względzie ponadto, iż Wnioskodawca w toku prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej wytwarza oraz sprzedaje autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, przysługuje mu prawo do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że od (...) 2022 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi programistyczne. Pana obowiązkiem w ramach zawartych umów jest i będzie wyłącznie tworzenie programów komputerowych. Wskazał Pan, że będzie programował w oparciu o najnowsze standardy dyktowane przez system testowania (...). W swojej pracy będzie Pan dążył do jak najlepszego dostosowania tworzonych stron do najnowszych wymogów (...). Jak wskazał Pan w opisie sprawy, tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Aplikacje tworzone i dostarczane przez Pana odpowiadają najwyższym standardom jakości oraz najnowszym rozwiązaniom technologicznym.

Doprecyzował Pan, że wskazane w opisie sprawy pojęcia „(...)”, „produkty”, „aplikacje”, „funkcjonalności”, „oprogramowania” zostały użyte zamiennie, a efektem Pana prac jest program komputerowy. Niemniej wszystkie te pojęcia oznaczają efekt Pana działalności programistycznej i stanowią program komputerowy, który jest tworzony i rozwijany lub modyfikowany bezpośrednio przez Pana.

Wskazał Pan, że wniosek dotyczy tworzonego od początku działalności programu komputerowego składającego się docelowo na produkt (...). Jest to następujący program komputerowy:

(...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w ramach rozwoju i modyfikacji tworzonego programu komputerowego wprowadza Pan (...). Cały kod i modyfikacje (...) w projekcie są w pełni zaprojektowane i napisane przez Pana, by dostosowywać (...). Na bieżąco rozwiązuje Pan pojawiające się problemy (...). Twórczy charakter podkreśla także potrzeba migracji niektórych istniejących rozwiązań programistycznych na najnowsze technologie, z których Pan korzysta w tym najnowszy (...) oraz dostosowywaniu (...) do najnowszych standardów w celu zwiększenia wydajności i poprawy bezpieczeństwa programu komputerowego. Tworzone kody są kreowane z wykorzystaniem Pana inwencji i doświadczenia, ponieważ przy aktualnie tworzonych algorytmach nie ma istniejących kodów do skopiowania, z uwagi na fakt, iż technologie te są relatywnie nowym rozwiązaniem na rynku IT. Poprzez pisanie oraz różnorodne łączenie kodów programistycznych i ich użycie w odpowiedni sposób dąży Pan do tworzenia nowych, zaprojektowanych przez Pana funkcjonalności kreowanego programu komputerowego. W swojej pracy posługuje się Pan językami programowania takimi jak: (...). Do programowania (...). Technologie z jakimi ma Pan styczność to: (...) Wskazał Pan, że oryginalność przyjętych rozwiązań jest efektem odrzucenia typowych rozwiązań funkcjonujących w programach komputerowych tego rodzaju, jak ten tworzony i modyfikowany przez Pana. Wynika to z przyjęcia niewystępujących wcześniej w Pana działalności funkcjonalności polegających na (...). (...). Ponadto wykorzystuje Pan usprawnienie polegające na (...). Połączenie tych funkcjonalności w jednym programie komputerowym stanowi o oryginalności tak kompleksowego podejścia. O oryginalności świadczy także korzystanie z najnowszych technologii, (...), co do których nie ma jeszcze w obrocie utartych wzorców postępowania.

Tworzony program jest w pełni autorski, sam Pan tworzy kody programistyczne, których w tym celu używa. Polegają one na opracowanych we własnym zakresie koncepcjach, w tym cały kod i modyfikacje (...) używanych w projekcie są w pełni wynikiem Pana inwencji. Kreowana wartość niematerialna nie istnieje wcześniej i dotyczy to zarówno jej tworzenia, jak również modyfikacji, ponieważ Pana działania kreują wartość dodaną cechującą się znaczącym usprawnieniem poprzez zastosowanie własnych rozwiązań funkcjonalnych, w tym poprzez dostosowanie możliwości nowych rozwiązań technologicznych do już opracowanych koncepcji występujących wcześniej w rozwiązaniach pojawiających się na rynku oraz w Pana działalności. Tego rodzaju działania wymagają podjęcia prac niekonwencjonalnych, ponieważ przy zastosowaniu nowych technologii nie istnieją jeszcze w obrocie utarte wzorce postępowania.

Pana prace wymagają rozległej i fachowej wiedzy programistycznej, natomiast program komputerowy, którego dotyczy niniejszy wniosek nie jest możliwy do stworzenia i sukcesywnej modyfikacji tylko poprzez proste czynności z zakresu programowania. Wymaga inwencji tworzącego, ponieważ sam musi opracować rozwiązania pozwalające wykorzystać nowości technologiczne dla uzyskania docelowych funkcjonalności, na które liczy zamawiający. Prace te nie mają charakteru powtarzalnego, a docelowego kształtu kodu programistycznego nie można było określić przy rozpoczęciu prac nad przedmiotowym programem.

Prace nad przedmiotowym programem komputerowym wymagają Pana inwencji, przez co nie sposób powiedzieć, że są jedynie odtwórcze czy techniczne, ponieważ polegają na tworzeniu i modyfikowaniu kodu programu w sposób przez siebie wykreowany, mając swobodę wyborów technologii i rozwiązań danych problemów. Nie ma możliwości, by opisane prace bazowały jedynie na prostym powielaniu istniejących kodów i niezłożonych czynnościach programistycznych.

Zmiany w rozwijanym oprogramowaniu nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian, ponieważ wprowadzane modyfikacje mają charakter usprawniania poprzez dodawanie stworzonej przez Pana funkcjonalności. Tworzy Pan w całości wskazane usprawnienia, a zmiany prowadzące do powstania programu komputerowego nie polegają na prostych czynnościach korygujących istniejący kod.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że omawiane oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy. Nie ma Pan narzuconego harmonogramu prac przez zamawiającego, bowiem zgodnie z zawartą umową ma Pan zrealizować wedle własnej inwencji i doświadczenia program komputerowy, do którego prawa ulegają przeniesieniu na zamawiającego. Brak takiego narzuconego harmonogramu nie wpływa na chaotyczność i niesystematyczność Pana prac. Pracuje Pan zespołowo (...) odbywając regularne rozmowy, za pośrednictwem Internetu, z innymi członkami zespołu programistów, w trakcie których określane są cele programistyczne. Pana praca cechuje się dużą samodzielnością – określane są jedynie cele programistyczne, a o sposobie ich realizacji decyduje Pan jako specjalista w swojej dziedzinie. Systematyczność polega na sukcesywnym rozwiązywaniu kolejnych problemów, związanych z funkcjonalnościami, reaktywnością kodu lub opracowywaniem nowych rozwiązań. Przy tworzonych algorytmach nie istnieją bowiem kody podlegające prostemu skopiowaniu. Pana praca jest metodyczna, a zarazem polega na ustawicznym tworzeniu kodów, podejmowaniu prób ich lokacji oraz łączenia, a także w zależności od uzyskanych efektów, podejmowaniu decyzji w zakresie ich wykorzystania w ogóle lub co do sposobu tego wykorzystania. Na wstępie postawił Pan sobie za cel (...). Cel ten realizowany jest poprzez sukcesywne pisanie kodów programistycznych, badanie efektów ich połączenia w określony sposób oraz różnych skutków wykorzystania ich (...). Za sprzedaż programu komputerowego należy się Panu wynagrodzenie uzyskiwane na podstawie umowy z zamawiającym, które jest wypłacane sukcesywnie w efekcie postępu prac zapewniając finansowanie wytworzenia programu komputerowego stanowiąc wynagrodzenie za przeniesienie praw do niego. Takie ukształtowanie zasad wynagradzania już na wstępie zapewniło Panu możliwość przeprowadzania prac w ramach realizacji postawionych celów. Wskazał Pan, że obecnie znajduje się Pan na etapie zaawansowanych prac testowych (...). Przezwyciężył jak dotąd problemy związane z (...).

Efekty te zostały osiągnięte w ramach samodzielnej pracy, nie zatrudnia Pana pracowników. Cały produkt (...) składa się z pracy programistów składających się na zespół, do którego Pan należy, jednak w zakresie programu komputerowego tworzonego, modyfikowanego i sukcesywnie ulepszanego w toku Pana prac jest to efekt Pana samodzielnej pracy. Wykorzystuje Pan własne zasoby sprzętowe i logistyczne (komputer, smartfon, samochód itd.), a także własne zasoby finansowe. Obecnie Pana prace zmierzać będą również ku osiągnięciu celu w postaci (...).

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Na podstawie zawartych umów o świadczenie usług programistycznych świadczy Pan i będzie świadczył w przyszłości usługi programistyczne. Obowiązkiem Pana na podstawie wskazanych umów jest i będzie wyłącznie tworzenie programów komputerowych. Innowacyjność i twórczość Pana pracy polega na poszukiwaniu nowych rozwiązań technologicznych oraz podejmowaniu wyzwań związanych z przenoszeniem istniejącego oprogramowania na nowsze platformy. Stara się Pan wykorzystywać najnowsze narzędzia i technologie, aby zapewnić efektywne działanie produktów, którymi się zajmuje. Nowatorski charakter Pana działań wynika z podejścia do problemów technicznych w sposób kreatywny oraz poszukiwania innowacyjnych rozwiązań, które mogą przyczynić się do usprawnienia pracy zespołu oraz jakości oferowanych produktów. W ramach tych projektów wykorzystuje Pan (...). Projekty, nad którymi Pan pracuje, często znajdują się na granicy aktualnie istniejących technologii, ponieważ stara się Pan wykorzystywać najnowsze rozwiązania dostępne na rynku, aby zapewnić produkty wysokiej jakości i zgodne z najnowszymi standardami.

Tworzony program jest w pełni autorski, sam Pan tworzy kody programistyczne, których w tym celu używa. Polegają one na opracowanych we własnym zakresie koncepcjach, w tym cały kod i modyfikacje istniejących bibliotek używanych w projekcie są w pełni wynikiem Pana inwencji. Kreowana wartość niematerialna nie istniała wcześniej i dotyczy to zarówno jej tworzenia, jak również modyfikacji, ponieważ Pana działania kreują wartość dodaną cechującą się znaczącym usprawnieniem poprzez zastosowanie własnych rozwiązań funkcjonalnych, w tym poprzez dostosowanie możliwości nowych rozwiązań technologicznych do już opracowanych koncepcji występujących wcześniej w rozwiązaniach pojawiających się na rynku oraz w Pana działalności. Tego rodzaju działania wymagają podjęcia prac niekonwencjonalnych, ponieważ przy zastosowaniu nowych technologii nie istnieją jeszcze w obrocie utarte wzorce postępowania.

Pana prace wymagają rozległej i fachowej wiedzy programistycznej, natomiast program komputerowy, którego dotyczy niniejszy wniosek nie jest możliwy do stworzenia i sukcesywnej modyfikacji tylko poprzez proste czynności z zakresu programowania. Wymaga inwencji tworzącego, ponieważ sam musi opracować rozwiązania pozwalające wykorzystać nowości technologiczne dla uzyskania docelowych funkcjonalności, na które liczy zamawiający. Prace te nie mają charakteru powtarzalnego, a docelowego kształtu kodu programistycznego nie można było określić przy rozpoczęciu prac nad przedmiotowym programem.

Dysponował Pan wiedzą zdobytą w toku kursów szkoleniowych z zakresu języków programowania oraz struktur danych, a ponadto posiada wcześniejsze doświadczenie w pracy z systemami IT. Wskazane kursy dotyczyły: (...).

Wykorzystuje i rozwija Pan w swojej działalności wiedzę nabytą na kursach szkoleniowych, o których mowa wyżej. Działalność Pana dotyczy w całości dziedziny programowania, a umiejętności wykorzystywane w tej działalności, po uzyskaniu uprzedniej podbudowy teoretycznej, obecnie są poszerzane w znaczącej mierze w toku sukcesywnie zdobywanego doświadczenia w efekcie codziennej pracy w branży. Jest to dziedzina podlegająca szybkim znamion, stąd od czasu rozpoczęcia realizacji programu komputerowego wciąż Pan poszerzał i poszerza swoją wiedzę, by móc w pełni wykorzystać nowe możliwości związane ze zmianami technologicznymi, a także by być w stanie wprowadzać rozwiązania samodzielnie opracowane dla przeciwdziałania problemom praktycznym wykorzystania istniejących w obrocie zastosowań danej technologii.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

–nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

–nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

–łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

–kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

–wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

–planowaniu produkcji oraz

–projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, omawiane oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny, w ramach codziennej Pana pracy. Program komputerowy po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się (...) z uwagi całkowicie nową i autorską koncepcję w tym zakresie, a także wprowadzane funkcjonalności (...). Przyjęte rozwiązania mają na celu (...). Tego rodzaju rozwiązania przed Pana ingerencją nie występowały w żadnym programie komputerowym tego rodzaju, który był wcześniej tworzony w Pana działalności. Ponadto (...). (...). Tworzy i modyfikuje Pan program komputerowy, który w sposób innowacyjny ma (...). Taki projekt nie był nigdy wcześniej tworzony w Pana działalności, a odznacza się odmiennościami technologicznymi od rozwiązań dostępnych na rynku z uwagi na opisane w niniejszym dokumencie kody programistyczne składające się na program komputerowy. W założeniu ma stanowić nowość w postaci (...), co nie miało jeszcze miejsca w żadnym wcześniej tworzonym w ramach Pana działalności programie. Oryginalność przyjętych rozwiązań jest efektem odrzucenia typowych rozwiązań funkcjonujących w programach komputerowych tego rodzaju, jak ten tworzony i modyfikowany przez Pana. Tworzone, rozwijane/modyfikowane produkty, usługi, procesy oparte były na rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych zdobytych w toku kursów szkoleniowych z zakresu języków programowania oraz struktur danych, a ponadto posiada wcześniejsze doświadczenie w pracy z systemami IT. Wskazane kursy dotyczyły: (...). Zmiany w rozwijanym oprogramowaniu nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Wprowadzane modyfikacje mają charakter usprawniania poprzez dodawanie stworzonej przez Pana funkcjonalności. Tworzy Pan w całości wskazane usprawnienia, a zmiany prowadzące do powstania jego programu komputerowego nie polegają na prostych czynnościach korygujących istniejący kod.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ramach prowadzonej działalności świadczy Pan usługi programistyczne. Na podstawie zawartych umów tworzy i będzie Pan tworzył programy komputerowe w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

W każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty Pana prac są/były odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa autorskie do programu komputerowego tworzonego przez Pana przysługiwały, przysługują i będą przysługiwać wyłącznie Panu. W ramach umowy będzie Pan przenosił na zamawiających całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego programu komputerowego, w chwili otrzymania wynagrodzenia za dany etap prac. Za sprzedaż programu komputerowego należy się Panu wynagrodzenie uzyskiwane na podstawie umowy z zamawiającym, które jest wypłacane sukcesywnie w efekcie postępu prac zapewniając finansowanie wytworzenia programu komputerowego stanowiąc wynagrodzenie za przeniesienie praw do niego. Sposób przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zwłaszcza z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Ponadto z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a odrębna ewidencja założona została wraz z rozpoczęciem działalności i prowadzona jest od 2 października 2022 r. Szczegółowa ewidencja pozwalająca na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną oraz pozwalająca na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych prowadzona jest zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oblicza Pan wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazał Pan, że wniosek w zakresie stanu faktycznego obejmuje okres rozpoczynający się od daty 2 października 2022 r. do chwili obecnej, a także zdarzenia przyszłego dotyczącego kontynuacji opisanej Pana działalności.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na zamawiającego mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za okres objęty wnioskiem, tj. za rok 2022 (począwszy od (...) 2022 r.), 2023 oraz za lata kolejne, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie.

Podkreślić w tym miejscu należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie objętym pytaniem interpretacyjnymi. A zatem, nie odnosi się do innych kwestii opisanych we wniosku.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).