Otrzymanie nagrody w postaci dodatkowych jednostek waluty wirtualnej w ramach stakingu i airdropu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy nie będzie Pan podmiotem prowadzącym działalność, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 15 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 7 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 marca 2024 r. (wpływ 29 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca to osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Wnioskodawca ma zamiar dokonywać zakupu walut wirtualnych na wybranej przez siebie giełdzie walut wirtualnych (dalej „giełda”), np. X lub w ramach handlu P2P, tj. procesu bezpośredniej wymiany walut wirtualnych bez pośrednictwa podmiotów trzecich.

Wnioskodawca nie podjął decyzji, czy będzie dokonywał obrotu walutami wirtualnymi okazjonalnie czy w sposób ciągły i zorganizowany (Wnioskodawca zakłada obydwa scenariusze). Waluty, które są objęte niniejszym zapytaniem, to waluty spełniające definicję walut wirtualnych, o której mowa w art. 5a pkt 33a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza również wykorzystywać zakupione waluty wirtualne m.in. do tzw. obstawiania (tzw. stakingu) w zamian za otrzymanie nagrody w postaci dodatkowych jednostek tejże waluty wirtualnej.

Staking waluty wirtualnej to proces polegający na trzymaniu i blokowaniu określonej ilości danej waluty wirtualnej w specjalnym portfelu (zwany też portfelem stakingowym) w celu wspierania sieci blockchain danej wirtualnej i realizacji różnych funkcji. Proces ten może różnić się w zależności od konkretnej waluty wirtualnej i protokołu (protokoły stakingowe określają zasady, według których użytkownicy mogą blokować swoje środki, przyczyniać się do weryfikacji transakcji i uczestniczyć w zarządzaniu siecią), ale ogólnie polega na utrzymaniu aktywnego zaangażowania w sieci i uczestnictwie w procesie weryfikacji transakcji, wdrażania nowych bloków, a także w innych aktywnościach potrzebnych do utrzymania funkcjonowania sieci blockchain.

Istnieje wiele różnych walut wirtualnych, które oferują mechanizmy stakingu. Najpopularniejszym jest (…) bloki są weryfikowane i dodawane do blockchainu na podstawie ilości jednostek waluty wirtualnej, jaką użytkownik posiada i blokuje jako stawkę.

Staking jest bezpośrednio związany z mechanizmem konsensusu Proof of Stake (PoS) w sieci blockchain. Proof of Stake jest jednym z głównych algorytmów konsensusu używanych w różnych walutach wirtualnych i opiera się na stawianiu stawki (ang. stake) w postaci waluty wirtualnej przez użytkowników, którzy chcą brać udział w procesie weryfikacji transakcji i tworzenia nowych bloków.

Podstawowa zasada Proof of Stake polega na tym, że im więcej danej waluty wirtualnej użytkownik posiada i blokuje jako stawkę, tym większe są jego szanse na zostanie wybranym jako weryfikator transakcji i otrzymanie nagród za wykonaną pracę. Weryfikatorzy (nazywani także stakerami) zostają wybierani według określonych kryteriów, często zależnych od ilości stawki, jaką zdeponowali w systemie.

Główne koncepcje Proof of Stake i stakingu to:

a)blokowanie waluty wirtualnej – użytkownicy, którzy chcą uczestniczyć w procesie stakingu, muszą blokować określoną ilość waluty wirtualnej w specjalnym portfelu (portfelu stakingowym) – ta zablokowana ilość jednostek waluty wirtualnej to właśnie „stawka” (stake);

b)wybieranie weryfikatorów – weryfikatorzy są wybierani, aby tworzyć bloki i weryfikować transakcje w sieci na podstawie wielkości stawki i zgodności z protokołem;

c)nagrody za staking – weryfikatorzy otrzymują nagrody w postaci nowych jednostek danej waluty wirtualnej za udział w procesie stakingu i wspieranie sieci.

Proof of Stake jest alternatywą dla bardziej tradycyjnego Proof of Work (PoW). W PoW, zamiast blokowania stawki, weryfikatorzy muszą rozwiązywać skomplikowane matematyczne zagadki, co jest kosztowne pod względem energii i sprzętu. W Proof of Stake proces ten jest znacznie bardziej energooszczędny i dostępny dla większej liczby użytkowników, którzy chcą stawiać swoje waluty wirtualne w sieci.

Dzięki stakingowi i Proof of Stake użytkownicy walut wirtualnych mają możliwość wspierania sieci, uczestniczenia w procesie konsensusu i zarabiania nagród w zamian za udostępnienie swojej waluty wirtualnej na potrzeby działania sieci.

Wskazać należy, iż Wnioskodawca po zgromadzeniu pewnej ilości waluty wirtualnej powstałej wskutek stakowania, tj. tej, która została przyznana jako nagroda, ma zamiar ją później wymieniać na walutę fiducjarną (tzw. FIAT), usiłując w ten sposób wygenerować zysk lub będzie wymieniał ją na inna walutę wirtualną. Wskazać należy, iż Wnioskodawca będzie dokonywać wymian zarówno poprzez polskie giełdy, jak również inne (nie polskie).

Podsumowując, staking, w sytuacji Wnioskodawcy będzie polegał na wpłaceniu określonej ilości waluty wirtualnej do tzw. portfela stalkingowe w celu walidacji transakcji i tym samym Wnioskodawca zostanie nagrodzony za to określoną ilością jednostek waluty wirtualnej, które on stakuje. W ramach stakingu Wnioskodawca otrzymywać będzie nagrody za „trzymanie” walut wirtualnych, gdyż w ten sposób zapewnia płynność przeprowadzanych transakcji w wybranym projekcie kryptowalutowym, a więc zapewnia ich walidację.

Proces stakingu jest pod pewnymi względami bardzo zbliżony do procesu kopania waluty wirtualnej. Zarówno stakowanie, jak i kopanie waluty wirtualnej umożliwiają użytkownikom zdobywanie nagród. W kopaniu nagrody w postaci nowych jednostek waluty wirtualnej przyznawane są za rozwiązywanie skomplikowanych problemów matematycznych i tworzenie nowych bloków w blockchainie (Proof of Work). Natomiast w stakowaniu nagrody są przyznawane za blokowanie określonej ilości waluty wirtualnej w sieci (Proof of Stake).

Ponadto, zarówno stakowanie, jak i kopanie wiążą się z pewnym ryzykiem. W kopaniu, tzw. górnicy mogą ponieść koszty związane z energią elektryczną i sprzętem, a także ryzyko niepowodzenia przy rozwiązywaniu problemów matematycznych. W stakowaniu ryzyko polega na tym, że jeśli staker nie spełnia określonych zasad, może stracić część swojej stawki. Zarówno w kopaniu, jak i stakowaniu nagrody są przyznawane za poświęcenie czasu, zasobów i wkład w rozwój sieci blockchain.

Inną formą pierwotnego nabycia waluty wirtualnej jest tzw. nabycie w ramach airdrop.

Airdrop waluty wirtualnej to rodzaj dystrybucji jednostek danej waluty wirtualnej do użytkowników, zwykle w celu promowania projektu kryptowalutowego, budowania społeczności, zwiększania świadomości o kryptowalucie lub nagradzania istniejących użytkowników. Jest to popularna metoda marketingowa w świecie kryptowalut, która polega na bezpłatnym przekazywaniu określonej ilości waluty wirtualnej do portfeli użytkowników, którzy spełniają określone warunki lub zarejestrowali się w określonym czasie.

Aby uczestniczyć w airdropie, użytkownicy muszą spełnić określone kryteria, które mogą różnić się w zależności od danego projektu kryptowalutowego. Warunki te mogą obejmować:

1)rejestrację na stronie projektu lub zasubskrybowanie newslettera;

2)posiadanie określonej ilości innej waluty wirtualnej w portfelu;

3)spełnienie określonych wymagań związanych z kontem na mediach społecznościowych;

4)uczestnictwo w określonych aktywnościach społecznościowych lub kampaniach marketingowych.

Airdropy mogą być organizowane zarówno przez nowo powstałe projekty kryptowalutowe, które chcą zdobyć popularność i zainteresowanie społeczności, jak i przez już istniejące kryptowaluty, które chcą zwiększyć swoją bazę użytkowników i zaangażowanie społeczności.

Wnioskodawca nie wyklucza, że uczestnicząc w takich projektach kryptowalutowych, otrzyma w ramach airdrop określone jednostki waluty wirtualnej, którą później wymieni na walutę fiducjarną (tzw. FIAT), usiłując w ten sposób wygenerować zysk, lub będzie wymieniał ją na inną walutę wirtualną.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie sprawy udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania.

Czy kryptowaluta, o której mowa we wniosku spełnia definicję waluty wirtualnej zawartej w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1124 ze zm.)?

Tak. Kryptowaluta, o której mowa we wniosku, spełnia definicję waluty wirtualnej zawartej w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1124 ze zm.).

Czy jest Pan lub będzie podmiotem, prowadzącym działalność, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu?

Jeżeli odpowiedź na ww. pytanie jest twierdząca, to prosimy wskazać, zgodnie z jaką formą opodatkowania opodatkowuje/będzie Pan opodatkowywać przychody z tej działalności?

Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (w tym zakresie Wnioskodawca pragnie przywołać dodatkowo wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 grudnia 2023 r. sygn. I SAA/VR 437/20).

Jakkolwiek w przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza prowadzenia działalności art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, opodatkowanej na zasadach ogólnych (według skali podatkowej) oraz pragnie uzyskać informacje, czy stanowisko prawne zaprezentowane we wniosku znajdzie zastosowanie także w takiej sytuacji.

Pytanie

1.Czy otrzymanie nagrody w postaci dodatkowych jednostek waluty wirtualnej przez Wnioskodawcę w ramach stakingu będzie się wiązało dla Wnioskodawcy z obowiązkiem rozpoznania przychodu podatkowego w momencie otrzymania tej nagrody?

2.Czy otrzymanie nagrody w postaci dodatkowych jednostek waluty wirtualnej przez Wnioskodawcę w ramach airdrop będzie się wiązało dla Wnioskodawcy z obowiązkiem rozpoznania przychodu podatkowego w momencie otrzymania tej nagrody?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy – otrzymanie nagrody w postaci dodatkowych jednostek waluty wirtualnej przez Wnioskodawcę w ramach stakingu i airdropa będzie neutralne podatkowo (nie powstanie w momencie ich otrzymania przychód podatkowy w postaci w wysokości wartości otrzymanych jednostek walut wirtualnych).

W ocenie Wnioskodawcy – przychód podatkowy związany z uzyskaniem ww. nagrody należy rozliczyć dopiero w czasie wymiany waluty wirtualnej na prawne środki płatnicze lub w momencie zapłaty jednostkami waluty wirtualnej.

Staking, przedstawiony w zdarzeniu przyszłym, a polegający na walidacji transakcji lub bloku (w zależności od rodzaju projektu kryptowalutowego) w zamian za otrzymanie nagrody w formie określonej ilości jednostek waluty wirtualnej, które są stakowane, jak również otrzymanie dodatkowych jednostek waluty wirtualnej w ramach airdrop, na gruncie prawnopodatkowym winno być traktowane identycznie do tzw. „kopania” waluty wirtualnej.

W kopaniu nagrody w postaci nowych jednostek waluty wirtualnej przyznawane są za rozwiązywanie skomplikowanych problemów matematycznych i tworzenie nowych bloków w blockchainie (Proof of Work). Natomiast w stakowaniu nagrody są przyznawane za blokowanie określonej ilości waluty wirtualnej w sieci (Proof of Stake).

Zarówno staking, airdropy, jak i kopanie waluty wirtualnej pozwalają użytkownikom zdobyć walutę wirtualną bez konieczności bezpośredniego zakupu na rynku. W airdropach użytkownik otrzymuje walutę w ramach promocji, podczas gdy w kopaniu górnicy otrzymują nagrody w postaci nowych jednostek kryptowaluty za swoją pracę w procesie weryfikacji transakcji. Zarówno w stakingu, airdropach, jak i w kopaniu użytkownik musi być aktywnie zaangażowany, aby otrzymać walutę. W airdropie może to oznaczać spełnienie określonych warunków, takich jak rejestracja na stronie internetowej projektu, posiadanie określonej ilości innej waluty wirtualnej lub udział w określonych aktywnościach społecznościowych. W kopaniu zaangażowanie polega na dostarczaniu mocy obliczeniowej do rozwiązywania złożonych problemów matematycznych w celu potwierdzania transakcji i dodawania bloków do blockchainu.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych nabycie waluty wirtualnej w wyniku procesu „kopania” w ujęciu prawa cywilnego jest nabyciem pierwotnym.

W jednym z wielu orzeczeń Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że proces kopania kryptowaluty jest zbliżony do procesu wytworzenia rzeczy lub utworu będącego przedmiotem praw autorskich. W przypadku kryplotwalut efektem „kopania” jest uzyskanie prawa, które wcześniej nie istniało. Z uwagi na tę okoliczność nabycie kryptowaluty w wyniku procesu „kopania” w ujęciu prawa cywilnego jest nabyciem pierwotnym (vide: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 maja 2023 r., sygn. I SA/Łd 281 /23; Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 września 2021 r., sygn. II FSK 651/21; wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 2 września 2021 r., sygn. II FSK 651/21; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Kr 191/22; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 grudnia 2021 r., sygn. I SA/Kr 1398/21).

Identycznie w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym, do pozyskania nagród przez użytkownika (Wnioskodawcę) będzie dochodziło w sposób pierwotny, a nagrody te będą przydzielane przez algorytm automatycznie – zarówno w formule stakingu, jak i w ramach airdrop.

W ocenie Wnioskodawcy taką sytuację będzie można porównać do wytworzenia rzeczy lub objęcia w posiadanie rzeczy niczyjej przez użytkownika, a zatem wartość nagród w postaci walut wirtualnych (które w ocenie Wnioskodawcy zostaną pozyskane przez niego w sposób pierwotny), będą rozliczone jako powstały przychód z kapitałów pieniężnych dopiero w momencie zbycia ww. walut, tj. w momencie ich wymiany na prawne środki płatnicze lub zapłaty walutami wirtualnymi. W takim przypadku istnieje także punkt odniesienia pozwalający określić wartość waluty wirtualnej w walucie tradycyjnej. Do tego momentu Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku rozliczenia jakiegokolwiek przychodu podatkowego (jak również przychodu z innych źródeł niż kapitały pieniężne).

W ocenie Wnioskodawcy – w opisywanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie będzie miał zastosowanie art. 11 ust. 1 w zw. z art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647; dalej „UPDOF”).

Pojęcie „waluty wirtualnej” od 1 stycznia 2019 r. jest elementem systemu prawa podatkowego. Ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), zmieniła bowiem art. 5a UPDOF, dodając pkt 33a, który zwiera odwołanie do definicji „waluty wirtualnej” zawartej w ustawie o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Od 1 stycznia 2019 r. przez walutę wirtualną rozumie się cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest;

a)prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej,

b)międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące,

c)pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,

d)instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,

e)wekslem lub czekiem – oraz jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.

Obecnie przychód z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej stanowi przychód z kapitałów pieniężnych (art. 17 ust. 1 pkt 11 UPDOF). W obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. stanie prawnym ustawodawca zaliczył przychody z opłatnego zbycia walut wirtualnych do przychodów z kapitałów pieniężnych (art. 17 ust. 1 pkt 11 UPDOF). Jednocześnie, definiując pojęcie odpłatnego zbycia walut wirtualnych, ustawodawca nie objął nim ich zamiany (art. 17 ust. 11 UPDOF). Tym samym również obecnie wymiana walut, wirtualnych na inne waluty wirtualnej jest neutralna podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 18 UPDOF za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Przychodami takimi, stosownie do art. 11 ust. 1 UPDOF, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przychodem z praw majątkowych, w tym ze zbycia walut wirtualnych, są zatem otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Generalną zasadą w przypadku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest stwierdzenie, że przychód podatkowy powstaje w momencie faktycznego uzyskania przez podatnika (postawienia do jego dyspozycji) określonych przysporzeń majątkowych. Postawionymi do dyspozycji są pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych odpłatnych, które podatnik – wykazując określoną aktywność – ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z nich i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do jego dyspozycji. Oznacza to, że przychód powstaje jedynie w przypadku otrzymania przez podatnika rzeczywistego przysporzenia majątkowego. Takie przysporzenie Wnioskodawca może uzyskać niewątpliwie w momencie gdy otrzyma w zamian za walutę wirtualną walutę tradycyjną, także towar lub usługę, której realną wartość (tj. wartość w walucie tradycyjnej) na moment zawarcia transakcji można określić. Nie można przyjąć, iż do takiego realnego przysporzenia, w rozumieniu art. 11 ust. 1 UPDOF, dojdzie w sytuacji otrzymania nagród w postaci walut wirtualnych. Wnioskodawca nie otrzymuje bowiem wówczas ani pieniędzy, ani wartości pieniężnych, o jakich mowa w ww. przepisie. Jak wynika bowiem ze stanowiska Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie wydawania i obrotu walutami wirtualnymi z dnia 1 grudnia 2020 r. w sprawie „walut wirtualnych” waluty wirtualne nie są prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, nie są zatem pieniądzem tradycyjnym, a z uwagi na brak punktu odniesienia nie istnieje też możliwość określenia wartości pieniężnej walut wirtualnych w momencie ich zamiany, tj. określenia wartości waluty wirtualnej wyrażonej w walucie tradycyjnej. Dlatego przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 UPDOF powstanie jedynie przy zamianie waluty wirtualnej na walutę tradycyjną, a także na towar lub usługę. W takim przypadku istnieje bowiem punkt odniesienia pozwalający określić wartość waluty wirtualnej w walucie tradycyjnej.

Na marginesie należy też wskazać, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazano sposobu przeliczenia waluty wirtualnej na walutę tradycyjną.

Zgodnie z art. 18 i art. 11 ust. 1 UPDOF przychodem z praw majątkowych, w tym ze zbycia waluty wirtualnej, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przychodem nie jest więc każde przysporzenie majątkowe, ale takie, które mieści się w ramach art. 11 ust. 1 UPDOF. W ocenie Wnioskodawcy – tak rozumiane przysporzenie w przypadku otrzymania waluty wirtualnej nie wystąpi. Waluty wirtualne nie są pieniądzem tradycyjnym, a ustawa podatkowa nie określa metody przeliczenia poszczególnych walut wirtualnych na pieniądz tradycyjny, nie jest zatem możliwe określenie wartości pieniężnej przysporzenia w momencie otrzymania waluty wirtualnej.

Podsumowując – w ocenie Wnioskodawcy – otrzymanie nagrody (kryptowalut) przez Wnioskodawcę w ramach stakingu i airdrop w znaczeniu opisanym w zdarzeniu przyszłym będzie neutralne podatkowo (nie powstanie w tym momencie obowiązek podatkowy), w związku z czym przychód związany z uzyskaniem ww. nagrody należy rozliczyć dopiero w czasie wymiany kryptowalut na prawne środki płatnicze lub w momencie zapłaty kryptowalutami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w sytuacji, gdy nie będzie Pan podmiotem, prowadzącym działalność, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 17 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 17 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Według art. 5a pkt 33a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie „waluta wirtualna” zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 593 ze zm.):

Na podstawie przytoczonych przepisów przychody z obrotu walutami wirtualnymi stanowią przychód z kapitałów pieniężnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tę zasadę stosuje się również do przychodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z wyjątkiem działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, zaliczanej do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Regulacja art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu określa, że:

W myśl art. 30b ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast wymiana między walutami wirtualnymi – niezależnie od miejsca dokonywania jest obojętna podatkowo.

Zgodnie z art. 30b ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30b ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

W myśl art. 30b ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwestię kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uregulowano w art. 22 ust. 14-16 oraz art. 23 ust. 1 pkt 38d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22 ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednocześnie, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 9 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z opisu sprawy wynika, że ma Pan zamiar dokonywać zakupu walut wirtualnych na wybranej przez siebie giełdzie walut wirtualnych lub w ramach handlu, tj. procesu bezpośredniej wymiany walut wirtualnych bez pośrednictwa podmiotów trzecich. Nie podjął Pan decyzji, czy będzie dokonywał obrotu walutami wirtualnymi okazjonalnie czy w sposób ciągły i zorganizowany. Waluty, które są objęte Pana pytaniami, to waluty spełniające definicję walut wirtualnych, o której mowa w art. 5a pkt 33a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przyszłości zamierza Pan również wykorzystywać zakupione waluty wirtualne m.in. do tzw. obstawiania (tzw. stakingu) w zamian za otrzymanie nagrody w postaci dodatkowych jednostek tej waluty wirtualnej. Po zgromadzeniu pewnej ilości waluty wirtualnej powstałej wskutek stakowania, tj. tej, która została przyznana Panu jako nagroda, ma Pan zamiar ją później wymieniać na walutę fiducjarną (tzw. FIAT), usiłując w ten sposób wygenerować zysk lub będzie wymieniał ją na inna walutę wirtualną. Podsumowując, staking, w Pana sytuacji, będzie polegał na wpłaceniu określonej ilości waluty wirtualnej do tzw. portfela stalkingowego w celu walidacji transakcji i tym samym zostanie Pan nagrodzony za to określoną ilością jednostek waluty wirtualnej, które Pan stakuje. W ramach stakingu otrzymywać Pan będzie nagrody za „trzymanie” walut wirtualnych, gdyż w ten sposób zapewnia płynność przeprowadzanych transakcji w wybranym projekcie kryptowalutowym, a więc zapewnia ich walidację. Ponadto wskazał Pan, że inną formą pierwotnego nabycia waluty wirtualnej jest tzw. nabycie w ramach airdrop. Aby uczestniczyć w airdropie, użytkownicy muszą spełnić określone kryteria, które mogą różnić się w zależności od danego projektu kryptowalutowego. Warunki te mogą obejmować: rejestrację na stronie projektu lub zasubskrybowanie newslettera; posiadanie określonej ilości innej waluty wirtualnej w portfelu; spełnienie określonych wymagań związanych z kontem na mediach społecznościowych; uczestnictwo w określonych aktywnościach społecznościowych lub kampaniach marketingowych. Airdropy mogą być organizowane zarówno przez nowo powstałe projekty kryptowalutowe, które chcą zdobyć popularność i zainteresowanie społeczności, jak i przez już istniejące kryptowaluty, które chcą zwiększyć swoją bazę użytkowników i zaangażowanie społeczności. Nie wyklucza Pan, że uczestnicząc w takich projektach kryptowalutowych, otrzyma Pan w ramach airdrop określone jednostki waluty wirtualnej, którą później wymieni Pan na walutę fiducjarną (tzw. FIAT), usiłując w ten sposób wygenerować zysk, lub będzie wymieniał ją na inną walutę wirtualną. Z uzupełnienia wniosku wynika, że nie prowadzi Pan działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

To oznacza, że w odniesieniu do przedstawionego opisu sytuacji, jako przychód powinno zostać rozpoznane otrzymanie przez Pana nagrody (kryptowalut) w ramach stakingu oraz w ramach airdrop. Ustalenie przychodu powinno mieć miejsce na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

W Pana przypadku już w momencie otrzymania nagrody (kryptowalut) w ramach stakingu oraz w ramach airdrop powstanie po Pana stronie przychód w wysokości wartości otrzymanych kryptowalut. Wysokość tego przychodu powinna zostać ustalona na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Skoro na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych waluty wirtualne/kryptowaluty uznaje się za prawa majątkowe, w momencie otrzymania nagrody (kryptowalut) powstanie po Pana stronie przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie: w momencie otrzymania przez Pana nagrody (kryptowalut) w ramach stakingu oraz w ramach airdrop powstanie po Pana stronie przychód w wysokości wartości otrzymanych kryptowalut. Wysokość tego przychodu powinna zostać ustalona na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w odniesieniu do sytuacji, gdy w przyszłości będzie Pan podmiotem prowadzącym działalność, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Ponadto wskazuję, że powołane przez Pana orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionych przez Pana kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że – moim zdaniem – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).