W zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4011.65.2021.13.ANK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 16 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4011.65.2021.13.ANK

Temat interpretacji

W zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box)

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

 1) ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 21 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 8 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 854/21, oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjny w Warszawie z 19 grudnia 2023 r. sygn. akt II FSK 185/22.

 2) stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 kwietnia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 lipca 2021 r. (data wpływu 8 lipca 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, od dnia … prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą … Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność związana z wytwarzaniem ….

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Dochód za 2019 r. i 2020 r. Wnioskodawca rozliczył podatkiem liniowym 19%. Wnioskodawca nie ma żadnych zaległości podatkowych ani z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. Jest mikroprzedsiębiorcą.

W dniu (...) 2019 r. Wnioskodawca zawarł z podmiotem XX z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, w stanie Kalifornia, dwie umowy: Umowę o świadczenie usług -.. oraz umowę o zachowaniu poufności i przeniesieniu praw do utworów/wynalazków, które Wnioskodawca opracuje w ramach wykonywania Umowy o świadczenie usług - „…”. Umowy te pozostają ze sobą w ścisłym związku. Na mocy pierwszej z wymienionych umów Wnioskodawca zobowiązany jest do świadczenia usług, zaś zgodnie z drugą nich Wnioskodawca przyjął na siebie obowiązek zachowania poufności wszystkich informacji dotyczących nawiązanego stosunku prawnego i przeniósł na spółkę XX prawa do wszystkich opracowanych przez siebie utworów/wynalazków w związku ze świadczeniem usług. Umowy poddane są prawu stanu …. Wnioskodawca, w załączeniu do niniejszego wniosku, składa przetłumaczone odpisy tych umów, dla uniknięcia wątpliwości organu co do ich treści.

Strony powyższych umów ustaliły wynagrodzenie godzinowe Wnioskodawcy na kwotę … dolarów amerykańskich (USD) za jedną godzinę świadczenia usług. Aktualnie, od 4 miesięcy, ustaleniami ustnymi, strony wynagrodzenie to podniosły do …dolarów amerykańskich (USD) za jedną godzinę świadczenia usług. Za przeniesienie przysługujących Wnioskodawcy praw autorskich nie otrzymuje on odrębnego wynagrodzenia. Zgodnie z umową, Wnioskodawca osiąga dochody z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania uwzględnione w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz spółki XX.

Wnioskodawca jest programistą i współpracuje ze spółką XX jako …, co można przetłumaczyć jako starszy inżynier …. W tym też zakresie świadczy usługi. … to skryptowy język programowania wysokiego poziomu. W efekcie pracy Wnioskodawcy powstają linie całkowicie nowego kodu.

Na podstawie przedmiotowych umów, Wnioskodawca świadczy usługi na terenie Rzeczypospolitej Polski. W pkt. 5 i 6 umowy o świadczenie usług strony wyraźnie zaznaczyły, że Wnioskodawca pozostanie niezależnym wykonawcą, a nie pracownikiem spółki XX, a nadto, że Wnioskodawca ponosi wyłączną odpowiedzialność za określenie sposobu, szczegółów i środków świadczenia usług. Wnioskodawca samodzielnie decyduje o miejscu i czasie świadczenia usług.

Wnioskodawca, jest członkiem międzynarodowego zespołu tworzącego i rozwijającego projekty: …

…to narzędzie do tworzenia aplikacji internetowych. Zazwyczaj aplikacje internetowe tworzą, utrzymują i modyfikują programiści, zaś za ich warstwę wizualną odpowiadają graficy. Graficy muszą zatem współpracować z programistami. Innowacyjność narzędzia … polega na tym, że umożliwia on grafikom korzystanie z systemu, w którym określają zmienne i ich wartości. Programiści, korzystając z …, używają tych zmiennych do budowania komponentów, z których można następnie budować aplikacje internetowe. Dzięki temu, graficy, bez udziału programistów, mogą aktualizować wygląd wszystkich aplikacji, które są zbudowane za pomocą ….  oraz … są przykładem aplikacji zbudowanych za pomocą Radiusa. Grafik może zaktualizować grafikę czy zestaw kolorów, a aplikacje po zaktualizowaniu wersji … otrzymają zaktualizowany wygląd. Wkład programisty w etapie utrzymania aplikacji będzie więc minimalny, co stanowi wyraźną oszczędność twórcy aplikacji. … został zbudowany za pomocą …, który jest nowatorskim rozwiązaniem technologicznym służącym do budowania rozwiązań dla przeglądarek internetowych.

… to rozbudowane, innowacyjne narzędzie do analizy ryzyka stworzone dla rynku ubezpieczeniowego i reasekuracyjnego. Narządzie to wspiera analizę ryzyka ubezpieczeniowego, które ponosi zakład ubezpieczeń, zawierając umowę z klientem. Ryzyko to polega na oszacowaniu, jak bardzo prawdopodobne jest wystąpienie zdarzenia, które generuje wypłatę świadczenia przez ubezpieczyciela. Na podstawie takiej analizy można określić odpowiednią wysokość składki ubezpieczeniowej, która powinna zabezpieczać interesy obu stron. Im wyżej zostanie ocenione ryzyko ubezpieczeniowe, tym droższe będzie ubezpieczenie. Narzędzie to pozwala więc ubezpieczycielowi na prawidłowe, tj. rentowne ustalenie wysokości składek w poszczególnych rodzajach oferowanych ubezpieczeń.

… także jest narzędziem służącym do analizy ryzyka. Pozwala ono na zwizualizowanie i lepsze zrozumienie księgi biznesowej (portfela klientów) oraz ustalenie, jakie kroki należy poczynić, celem zoptymalizowania jej i uzyskania wyższego zysku.

Członkowie zespołu zamieszkują w różnych krajach, dlatego z pozostałymi członkami zespołu Wnioskodawca komunikuje się za pomocą komunikatorów internetowych…. Zespół używa też programów …. … to aplikacja, która służy do planowania, śledzenia procesu tworzenia i wdrażania oprogramowania wysokiej jakości. … to wewnętrzna platforma dla firm, służąca do wymiany wiedzy, materiałów, pomysłów, plików, planów oraz do tworzenia dokumentacji. Wnioskodawca pracuje w systemie tzw. …. Na czele zespołu programistów stoi serum master, który ma funkcję wspierającą zespół. Serum master nie pisze kodu. Kod tworzą tylko programiści, w tym Wnioskodawca. W aplikacji … zespół ma wyznaczoną listę zadań, które należy wykonać w określonym czasie (sprincie). Istnieją różne rodzaje zadań: błędy do naprawy, rozwiązania do stworzenia, badania do przeprowadzenia (np. jakiej technologii czy rozwiązania użyć do osiągnięcia celów) itp. Wnioskodawca, widząc listę zadań do wykonania, przypisuje do siebie wolne zadanie, przełącza jego status w programie na „w toku”, następnie, za pomocą systemu wersjonowania kodu … ściąga najnowsze zmiany innych programistów, a w dalszej kolejności samodzielnie tworzy rozgałęzienie kodu i implementuje tam swoje zmiany w kodzie. Podczas pracy regularnie wysyła zmiany do serwera wersjonowania kodu, który automatycznie uruchamia zestaw testów jednostkowych, integracyjnych i funkcyjnych, aby wcześnie wykrywać ewentualne problemy ze zmianami. Po zakończeniu implementacji, Wnioskodawca tworzy prośbę o włączenie nowo utworzonej gałęzi do głównej części kodu, tak by był dostępny dla wszystkich programistów i ewentualnie klientów. Po wprowadzeniu ewentualnych poprawek, kod jest włączony do głównej gałęzi i przekazany do testerów oprogramowania.

Wnioskodawca codziennie uczestniczy w krótkich spotkaniach (zdalnych), podczas których członkowie zespołu programistów omawiają ze serum masterem nad czym ostatnio pracowali, nad czym pracują obecnie, oraz informują, jeśli napotykają trudności w rozwoju oprogramowania. Każdego tygodnia cały zespół odbywa spotkanie ze serum masterem związane z retrospekcją sprintu, gdzie analizuje, co w tym okresie w zespole funkcjonowało dobrze, co źle oraz wyciąga z tego wnioski na przyszłość. Także co tydzień zespół ma spotkania planowe, gdzie przygotowuje pracę na najbliższy tydzień.

Nadto, Wnioskodawca regularnie weryfikuje nowe rozwiązania proponowane przez grafików, by dobrze rozumieć rozwiązania, których klient oczekuje i proponuje usprawnienia.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, ale kod programu tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami spółki XX. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tworzony przez Wnioskodawcę kod prowadzi do powstania nowych aplikacji lub poprawia użyteczność i funkcjonalność aplikacji już istniejących. Stworzone i uaktualnione aplikacje odróżniają się od już funkcjonujących rozwiązań na rynku. W przypadku poprawy użyteczności i funkcjonalności istniejących aplikacji, dodawanie nowych funkcjonalności do istniejących aplikacji polega na wytworzeniu samoistnej pracy albo na rozwoju (modyfikacji) już istniejących części programów bądź aplikacji. Wnioskodawca nie „nadpisuje” programów ani aplikacji, tylko tworzy samodzielnie nowy kod programu zwiększając lub modyfikując jej funkcjonalność.

Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie działając w zespole z innymi programistami, o czym była mowa wyżej. Podział zadań pomiędzy programistów dokonywany jest przez nich samych wewnątrz zespołu. Ponieważ współtworzone oprogramowanie składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, prawa autorskie do tych poszczególnych elementów przysługują temu programiście, który je napisał. Każdy z programistów przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie elementów na spółkę XX, która w rezultacie staje się właścicielem wytworzonego oprogramowania, jako całości.

Elementem stworzenia prawidłowo działającego oprogramowania lub stworzenie dodatkowych funkcjonalności, poza samym wytwarzaniem kodu, jest projektowanie aplikacji, analiza wykonalności zgłaszanych pomysłów, analiza wymagań funkcjonalnych, poprawianie kodu, implementacja nowych rozwiązań, testowanie aplikacji i modułów, usuwanie błędów i awarii, jak również raportowanie stanu prac projektowych w czasie spotkań, o których była mowa wyżej.

Wnioskodawca w prowadzonej działalności nabywa, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowoczesnego, innowacyjnego oprogramowania.

Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2021 r. prowadzi odrębną od podatkowej książki przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Powyższa ewidencja zawiera m.in. informacje o wytworzonych utworach stanowiących autorskie prawo do programu komputerowego, w tym wytworzone przez Wnioskodawcę funkcjonalności oraz naprawy błędów do nowo wytworzonych funkcjonalności z wyróżnieniem konkretnego programu, do którego dana funkcjonalność trafia, a także czas poświęcony przez Wnioskodawcę na pracę nad danym prawem własności intelektualnej. Nadmienić w tym miejscu należy, że Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w wysokości określonej za każdą godzinę świadczenia usług na rzecz spółki XX, przy czym za dzień świadczenia usług rozumiane jest świadczenie usług przez 8 godzin w ciągu dnia. Prowadzenie ewidencji w sposób opisany powyżej powoduje, że przychody, koszt uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) osiągane przez Wnioskodawcę są powiązane z każdym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, zgodnie z wymaganiami przepisu art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, z przedmiotowej ewidencji wynikają bowiem bezpośrednio przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody Wnioskodawcy z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odrębnie. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, spełnia on kryteria korzystania z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na zasadach przewidzianych w art. 30ca i 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca jest w stanie, zgodnie z wymogami ustawowymi, przygotować odpowiednią ewidencję na potrzebę sporządzenia korekty zeznań podatkowych za lata 2019 i 2020 r.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza skorygować zeznania roczne za rok 2019 i 2020 i rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze spółką XX z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie, Wnioskodawca oświadcza, iż nie prowadzi ksiąg rachunkowych dlatego od 1 stycznia 2021 r. posiada odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca jest w stanie, zgodnie z wymogami ustawowymi, przygotować odpowiednią ewidencję za lata 2019 i 2020 r. na potrzeby złożenia korekty zeznań podatkowych za lata 2019-2020.

W przypadku kontynuowania wyżej opisanej formy świadczenia usług, w roku 2021 oraz następnych latach Wnioskodawca chciałby opodatkowywać dochód uzyskany z tego tytułu według preferencyjnej stawki 5%. Wnioskodawca, poza wyżej opisaną działalnością, prowadzi w ramach swojego przedsiębiorstwa także inne przedsięwzięcia. Dochody z nich uzyskane nie będą jednak rozliczane preferencyjną stawką 5% i niniejszy wniosek tych dochodów nie dotyczy.

Uzupełnienie wniosku

 1. Działalność podatnika prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Okoliczności te szeroko opisane były we wniosku o wydanie interpretacji. Wskazano tam m.in., że podatnik świadczy usługi w sposób systematyczny, podejmując czynności codziennie od poniedziałku do piątku. Nadto o systematyczności jego pracy świadczy fakt, że podatnik codziennie uczestniczy w krótkich spotkaniach (zdalnych), podczas których członkowie zespołu programistów omawiają ze scrum masterem nad czym ostatnio pracowali, nad czym pracują obecnie, oraz informują, jeśli napotykają trudności w rozwoju oprogramowania. Każdego tygodnia cały zespół odbywa spotkanie ze scrum masterem związane z retrospekcją sprintu, gdzie analizuje, co w tym okresie w zespole funkcjonowało dobrze, co źle oraz wyciąga z tego wnioski na przyszłość. Także co tydzień zespół ma spotkania planowe, gdzie przygotowuje pracę na najbliższy tydzień (harmonogram). Trudno zatem o bardziej systematyczne prowadzenie działalności, niż ma to miejsce w przypadku podatnika;

 2. Działalność podatnika nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Rozwój tworzonych przez podatnika (i zespół, w którym uczestniczy) aplikacji przebiega liniowo, tj. zespół posuwa się do przodu tworząc nowe ich funkcjonalności. Zespół, w tym podatnik, na bieżąco weryfikuje też błędy tworzonego kodu, jednakże nie można mówić w tym zakresie o rutynowości czy okresowości takiego działania, albowiem zespół reaguje na bieżąco, w razie takiej konieczności.

W kontekście ulepszania oprogramowania/części oprogramowania wskazano, że:

   - ulepszanie przez podatnika oprogramowania/części oprogramowania polega także na dodawaniu do istniejącego już oprogramowania nowych funkcjonalności poprzez tworzenie zupełnie nowej gałęzi kodu, zatem w wyniku jego działalności w tym zakresie powstaje utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

   - podatnikowi przysługują autorskie prawa majątkowe do tworzonego (ulepszanego) oprogramowania, które następnie, stosownie do umowy o zachowaniu poufności i przeniesieniu praw do utworów/wynalazków, przedłożonej w załączeniu do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, przenosi na podmiot XX w ramach uzyskiwanego wynagrodzenia za świadczenie tych usług. Podatnik osiąga więc dochód z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania uwzględniony w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz spółki XX.

Pytania

 1. Czy opisana wyżej działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy? (stwierdzenie o prowadzeniu przez Wnioskodawcę działalności badawczo rozwojowej nie jest elementem stanu faktycznego, lecz własnego stanowiska Wnioskodawcy);

 2. Czy w związku z opisaną sytuacją Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, może złożyć korektę zeznań podatkowych za lata 2019-2020 i skorzystać z opodatkowania dochodu uzyskanego w tych latach z wyżej opisanej działalności preferencyjną stawką opodatkowania 5%?

 3. Czy w związku z opisaną sytuacją Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, może skorzystać z opodatkowania dochodu uzyskanego w 2021 r. z wyżej opisanej działalności preferencyjną stawką opodatkowania 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku opisanego powyżej stanu faktycznego, możliwe jest skorzystanie przez Wnioskodawcę z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego za lata 2019-2021. W ocenie Wnioskodawcy zatem odpowiedź na wszystkie zadane pytania winna być twierdząca.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. z dnia 27 lipca 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.) (dalej: Ustawa), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 Ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 Ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 Ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

 1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

 2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

 3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Przekładając powyższe na stan niniejszej sprawy, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu przywołanych przepisów.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, lnnovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi lnnovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne w kontekście niniejszego stanu faktycznego, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Wobec powyższego, aby podatnik mógł skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania musi osiągać dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które definiuje art. 30ca ust. 2 Ustawy. Zgodnie z tym przepisem, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

 1. patent,

 2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

 3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

 4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

 5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

 6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

 7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

 8. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wynika z powyższego, pojęcie kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w odniesieniu do autorskiego prawa do programu komputerowego, odnosi się do terminu „działalności badawczo-rozwojowej”. Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte z kolei w art. 5a pkt 39 i 40 Ustawy. W myśl art. 5a pkt 39 Ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 cyt. ustawy wskazane, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

 1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

 2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”.

Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach prowadzonej działalności.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Wobec powyższego, pracami badawczo-rozwojowymi w rozumieniu ustawy jest m.in. świadczenie usług obejmujących nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, przy czym musi to być działalność twórcza, podejmowana w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy, a zatem odpowiedź na pytanie nr 1, jest twierdząca. Jego usługi odznaczają się bardzo dużą innowacyjnością, w efekcie jego pracy powstaje nowy kod, zapewniający nowe funkcjonalności, nieobecne dotychczas na rynku. Usługi świadczy w sposób systematyczny, podejmując czynności codziennie od poniedziałku do piątku. Wynikiem prac podjętych przez Wnioskodawcę jest zaistnienie zupełnie nowych, dotychczas nieistniejących i innowacyjnych funkcjonalności.

Zgodnie z definicją wyrażoną w art. 30ca ust. 2 Ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Należy więc dokonać analizy, czy Wnioskodawca tworzy programy komputerowe, podlegające ochronie prawnej. Autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.; dalej: „ustawa o prawie autorskim”). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo - rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 cyt. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Okoliczność, iż załączone umowy są poddane prawu amerykańskiemu nie ma dla niniejszej sprawy żadnego znaczenia, gdyż skoro Wnioskodawca posiada stałą rezydencję podatkową w Polsce, stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego. Nadto, zarówno Polska jak i Stany Zjednoczone Ameryki Północnej są członkami OECD, zatem wiążące pozostają przepisy raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, a w dodatku Polskę i Stany Zjednoczone Ameryki Północnej łączy traktat o stosunkach handlowych i gospodarczych ratyfikowany przez Sejm 26 lipca 1991 r., regulujący problematykę ochrony programów komputerowych w art. IV. Traktat ten stanowi, że każda ze stron zapewni odpowiednią i skuteczną ochronę oraz przestrzeganie praw własności intelektualnej. Dla ustanowienia takiej ochrony strony zgodziły się m.in. na rozciągnięcie ochrony prawnoautorskiej na programy komputerowe jako dzieła literackie. Nie ulega zatem najmniejszej wątpliwości, że Wnioskodawcy przysługuje autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podatnik chcący skorzystać z preferencji, będącej przedmiotem niniejszego wniosku, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 Ustawy). Zgodnie natomiast, z art. 30ca ust. 7 Ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak już wyżej wskazano, w ocenie Wnioskodawcy osiąga on dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, co wynika wprost z załączonych umów.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

 1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

 2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

 3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

 4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

 5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 Ustawy). Według art. 30cb ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Wnioskodawca, obok podatkowej księgi przychodów i rozchodów, od 1 stycznia 2021 r. prowadzi także odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 i 2 Ustawy i jest w stanie przygotować taką ewidencję za lata 2019 i 2020, zgodnie z ustawowymi wymaganiami, na potrzeby złożenia korekty zeznań podatkowych złożonych za te lata.

Reasumując, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części (zarówno tego wytworzonego, rozwijanego jak i modyfikowanego), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 cyt. ustawy.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodu uzyskanego nie tylko w roku 2021, ale też w latach 2019-2020 r. W tym celu konieczne jest sporządzenie odpowiedniej ewidencji oraz złożenie korekty zeznania rocznego za te lata. Stosownie do art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 z późn. zm.), zwanej dalej: Ordynacja, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Jak zaś stanowi art. 80 § 1 Ordynacji, prawo do zwrotu nadpłaty podatku wygasa po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jej zwrotu. Wnioskodawca może zatem złożyć korektę zeznań za lata 2019-2020. Warunkiem skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1 i 2 Ustawy. Żaden przepis Ustawy nie nakazuje jednak prowadzenia tej ewidencji w sposób bieżący. Należy więc stanąć na stanowisku, że ewidencja ta ma być w ten sposób prowadzona, aby na jej podstawie możliwe było sporządzenie deklaracji podatkowej lub korekty deklaracji podatkowej za lata ubiegłe.

Pogląd taki jednolicie podzielają Wojewódzkie Sądy Administracyjne. Przykładowo, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia z dnia 30 lipca 2020 r. l SA/Go 115/20 stanął na stanowisku, iż: „W ocenie Sądu, ewidencja o której mowa w ust. 2 art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sporządzana jest w celu wykazania informacji o których mowa w ust. 1 powołanego przepisu przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów i chcących podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 30ca ustawy. Skoro ewidencja umożliwi sporządzenie w terminie deklaracji podatkowej nie można jej uznać za prowadzoną nieprawidłową, niespełniającą przesłanek ustawowych. Istotą przedmiotowej ewidencji jest możliwość prawidłowego określenia podstawy opodatkowania stawką 5%. Z ewidencji tej powinno wynikać przypisanie kosztów prowadzonej działalności na poszczególne źródła przychodów. Dla celów obliczenia dochodu kwalifikowanego IP istotne jest by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty, tak aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączą sumę przychodów i kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5%. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja ma na celu obliczenie podstawy opodatkowania. Ewidencja ma być sporządzona w sposób mający osiągać wskazany cel. Jeżeli ten cel spełnia należy ją uznać za prowadzoną w sposób należyty.

W niniejszej sprawie organ pominął cel stworzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjmując, że sporządzenie tej ewidencji dopiero na potrzeby rozliczenia spowoduje, że będzie prowadzona nienależycie. Natomiast w ocenie Sądu, nienależyte prowadzenie ewidencji o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to takie jej prowadzenie które uniemożliwia określenie prawidłowej podstawy opodatkowania stawką 5%, która nie zawiera informacji o których mowa w art. 30cb ust. 1 powołanej ustawy. Jeżeli ewidencja ta spełnia wskazany cel na dzień dokonania rozliczenia to nie można jej uznać z prowadzoną w sposób nieprawidłowy.”

Wobec powyższego Sąd skonstatował: „ponadto w ocenie Sądu zasadny jest zarzut, że DlKS dokonał błędnej wykładni art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez przyjęcie, że odrębna ewidencja o której mowa w przepisach sporządzona dopiero na potrzeby rozliczenia nie wypełnia przesłanek ustawowych. Stanowisko organu, że „stworzenie tej odrębnej ewidencji tylko po to, by wypełnić obowiązek wynikający z powołanych przepisów, nawet w sytuacji kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, przekreśla uprawnienie do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów” jest zbyt daleko idące, a przez to nieprawidłowe.”

Powyższe stanowisko w całej rozciągłości podzielone zostało przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 sierpnia 2020 r. I SA/Wr 170/20.

Wnioskodawca, podzielając jednolicie argumentację wyrażoną w powyższych wyrokach staje na stanowisku, iż ewidencja powinna być prowadzona w taki sposób, aby możliwe było na jej podstawie złożenie prawidłowej deklaracji podatkowej. Wnioskodawca pozostaje jeszcze w terminie na złożenie korekty deklaracji podatkowych złożonych za lata 2019-2020. W zaistniałym stanie faktyczny, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca spełniał warunki skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania także w latach 2019-2020 r. i jeśli jest w stanie przygotować ewidencję w sposób prawidłowy (zgodnie z ustawowymi wytycznymi), na potrzeby złożenia korekty deklaracji za lata 2019-2020 r., może skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodu uzyskanego w tych latach.

Mając więc na uwadze, iż:

 1. w ocenie Wnioskodawcy prowadzi on pozarolniczą działalność gospodarczą, z której uzyskuje dochód, tj. prowadzi działalność zarobkową w rozumieniu art. 5a ust. 6 Ustawy i nie zachodzi żadna z przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 5b ust. 1 Ustawy, co wprost wynika z załączonych umów;

 2. w ocenie Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności, uzyskuje on dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegających ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy), a który to dochód został uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi, co wynika wprost z załączonych umów (art. 30 ca ust. 7 Ustawy);

 3. Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2021 r. prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 i 2 Ustawy i jest w stanie przygotować ją na potrzeby złożenia korekty zeznań podatkowych za lata 2019-2020

- odpowiedź na pytania nr 2 i 3 jest twierdząca.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 4 sierpnia 2021 r. wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB1-2.4011.65.2021.2.MS, w której uznałem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 za nieprawidłowe. Interpretację doręczono Panu 18 sierpnia 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

16 września 2021 r. wniósł Pan skargę na tą interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. Skarga wpłynęła do mnie 21 września 2021 r.

Wniósł Pan o uchylenie interpretacji w części w której organ uznał stanowisko za nieprawidłowe oraz o zwrot kosztów postępowania, zgodnie z właściwymi przepisami.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił interpretację indywidualną - wyrokiem z 8 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 854/21.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 19 grudnia 2023 r. sygn. akt II FSK 185/22 oddalił ww. skargę kasacyjną Organu.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. Organu 6 marca 2024 r. 

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

   - uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

   - ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, nr 2 i nr 3 - jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, dalej: „ustawa o PIT”):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT:

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

 1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

 2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

 3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT:

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

   - badaniach naukowych – oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85),

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

    - pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

 1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

 2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

        - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a + b) x 1,3]/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

 a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

 b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

 c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

 d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika Nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustawy:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

W myśl art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Przepisy art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o PIT nie określają terminu sporządzenia ewidencji. Niewątpliwie podatnicy, którzy zdecydują się na skorzystanie z preferencji IP Box, mają obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają przy tym konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Ustawodawca niezależnie od sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych i wspomnianej ewidencji zastrzegł w art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT, że „w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c”. Wobec tego w odniesieniu zarówno do ksiąg rachunkowych jak i ewidencji - najistotniejsza jest sprawdzalność i prawidłowość informacji, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, gdyż – jak Wnioskodawca wskazał:

    - w prowadzonej działalności nabywa, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowoczesnego, innowacyjnego oprogramowania,

    - efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących,

    - oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

    - Wnioskodawca od 1 stycznia 2021 r. prowadzi odrębną od podatkowej książki przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

    - Wnioskodawca jest w stanie, zgodnie z wymogami ustawowymi, przygotować odpowiednią ewidencję na potrzebę sporządzenia korekty zeznań podatkowych za lata 2019 i 2020 r.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Wnioskodawca wskazał, że od 1 stycznia 2021 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na wyodrębnienie kosztów itd. - tj. obowiązki określone w art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca również potwierdził, że w przypadku zastosowania ulgi IP Box do rozliczeń z 2019 r. oraz do następnych okresów, ewidencje rachunkowe będą spełniały warunki określone w ustawie o PIT konieczne do zastosowania ulgi IP Box.

Skoro Pana ewidencje będą spełniały warunki określone w ustawie o PIT konieczne do zastosowania ulgi IP Box w przypadku zastosowania ulgi IP Box do rozliczeń z 2019 r. oraz do następnych okresów, to w opisanym stanie faktycznym jest dopuszczalne skorzystanie z ulgi IP Box. Ze stanowiska Wnioskodawcy wynika bowiem jednoznacznie, że warunki konieczne skorzystania z tej ulgi zostaną spełnione w odniesieniu do rozliczeń z 2019 r. oraz do następnych okresów.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

 1. działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT – jest prawidłowe,

 2. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, może złożyć korektę zeznań podatkowych za lata 2019-2020 i skorzystać z opodatkowania dochodu uzyskanego w tych latach z działalności badawczo-rozwojowej preferencyjną stawką opodatkowania 5% - jest prawidłowe,

 3. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, może skorzystać z opodatkowania dochodu uzyskanego w 2021 r. z prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej preferencyjną stawką opodatkowania 5% - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Odnosząc się do powołanych przez Pana wyroków sądów oraz interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Do wniosku dołączono dokumenty (odpisy umów). Należy jednak zauważyć, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony ich oceny; jest związany wyłącznie opisem sprawy przedstawionym przez Wnioskodawcę we wniosku i jego stanowiskiem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ,…. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).