Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.124.2024.2.AKR

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 22 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.124.2024.2.AKR

Temat interpretacji

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 7 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie - pismem nadanym 10 kwietnia 2024 r. (data wpływu 12 kwietnia 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W styczniu 2022 r. otrzymała Pani rentę po zmarłym w USA mężu, posiadającym obywatelstwo polskie i amerykańskie. Otrzymuje Pani od Zarządu Ubezpieczeń Społecznych w USA (Social Security Administration) świadczenie wdowie, które jest równoważne z rentą rodzinną w Polsce. Mieszka Pani w …. Od tej wypłaty pobierany jest w USA podatek. Podatek został również pobrany w Polsce. Według Pani niesłusznie. Zgłosiła Pani reklamację 15 listopada 2022 r. w tej sprawie do Banku … w …. Dostarczyła Pani do Banku … zaświadczenie o pobieranym podatku w Stanach Zjednoczonych. Nie odniosło to skutku. Bank … pobrał Pani dodatkowo w dolarach podatek czterokrotnie (w listopadzie i w grudniu 2022 r. oraz w listopadzie i w grudniu 2023 r).

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że Pani centrum interesów osobistych jest na terenie RP, gdzie przebywa Pani całe życie. W odpowiedzi na zadane w wezwaniu z 29 marca 2024 r. pytanie: czy świadczenie wdowie wypłacane Pani z USA przyznane zostało Pani na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA, stwierdziła Pani, że świadczenia wdowie wypłacane z USA są świadczeniami rodzinnymi. Nadmienia Pani ponadto, że świadczenia rodzinne opodatkowane są w USA a Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Pytanie

Dlaczego została Pani podwójnie opodatkowana?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Pani, niesłusznie została Pani podwójnie opodatkowana i prosi Pani o zwrot. Świadczenia wdowie wypłacane z USA są świadczeniami rodzinnymi i nie podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8. Wskazuje Pani, że w internecie przeczytała Pani interpretację na temat identycznej sytuacji opisanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2023 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.480.2023.1 MN.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też, do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Pani centrum interesów osobistych jest na terenie RP, gdzie przebywa Pani całe życie. W styczniu 2022 r. otrzymała Pani rentę po zmarłym w USA mężu, posiadającym obywatelstwo polskie i amerykańskie. Otrzymuje Pani od Zarządu Ubezpieczeń Społecznych w USA (Social Security Administration) świadczenie wdowie, które jest równoważne z rentą rodzinną w Polsce. W odpowiedzi na pytanie, czy świadczenie wdowie wypłacane Pani z USA przyznane zostało Pani na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA, stwierdziła Pani, że świadczenia wdowie wypłacane z USA są świadczeniami rodzinnymi. Od tej wypłaty pobierany jest w USA podatek. Został również pobrany podatek w Polsce. Według Pani niesłusznie. 15 listopada 2022 r. zgłosiła Pani reklamację w tej sprawie do Banku …. Dostarczyła Pani do Banku … zaświadczenie o pobieranym podatku w Stanach Zjednoczonych. Nie odniosło to skutku. Bank … pobrał Pani dodatkowo w dolarach podatek czterokrotnie (w listopadzie i w grudniu 2022 r. oraz w listopadzie i w grudniu 2023 r).

W związku z otrzymywaniem przez Panią świadczenia ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma Umowa z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania wskazanego świadczenia (świadczenie wdowie). Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 ww. Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. Umowy:

Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 ww. Umowy:

Postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

a)prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub

b)przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. Umowy:

Bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu wskazanego świadczenia (świadczenie wdowie) wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 ww. Umowy, zgodnie z którym, państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

W myśl ogólnej zasady sformułowanej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są wymienione w pkt 1 emerytura lub renta oraz w pkt 9 inne źródła.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy:

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Natomiast, zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w tym przepisie.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem, wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis oraz obowiązujący stan prawny, należy stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, świadczenie otrzymywane przez Panią ze Stanów Zjednoczonych Ameryki podlega opodatkowaniu w Polsce.

W sytuacji gdy – jak wskazała Pani w opisie stanu faktycznego – świadczenie wdowie wypłacane z USA jest świadczeniem rodzinnym – to jest ono w Polsce zwolnione z zapłaty podatku na podstawie cytowanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku z ww. tytułu. W konsekwencji, w Polsce nie występuje obowiązek wykazywania ww. świadczenia w zeznaniu podatkowym.

Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii zwrotu pobranych zaliczek na podatek, wyjaśnić należy, że w zeznaniu podatkowym składanym za 2023 r. nie powinna Pani wykazywać uzyskanych w 2023 r. przychodów z tytułu świadczenia wdowiego, a jedynie pobrane przez płatnika z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy. Takie postępowanie umożliwi zwrot pobranych przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Natomiast za wskazany we wniosku 2022 r. przysługuje Pani prawo dokonania korekty zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym.

Stosownie do treści art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do § 2 tego artykułu:

skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Zgodnie z art. 75 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

W myśl natomiast art. 75 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.

Na podstawie art. 75 § 3 cyt. ustawy:

Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo zauważyć również należy, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydając przedmiotową interpretację nie prowadził postępowania dowodowego i opierał się wyłącznie na opisie stanu faktycznego, w którym wskazała Pani, że otrzymywane świadczenie z USA jest świadczeniem rodzinnym. Faktyczne wykazanie, czy świadczenie wdowie wypłacane jest na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA spoczywa na Pani, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o opis sprawy przedstawiony przez Panią, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega bowiem regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Dokumenty dołączone do wniosku i jego uzupełnienia nie podlegają analizie i ocenie tutejszego Organu. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy  Ordynacja podatkowa  jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie posiada kompetencji do rozpatrywania wniosków w sprawie zwrotu podatku  – w tym zakresie organem właściwym jest Naczelnik Urzędu Skarbowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).