Interpretacja indywidualna z dnia 15 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.48.2024.2.TR
Temat interpretacji
Obowiązki informacyjne.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w części dotyczącej kwalifikacji źródła przychodu oraz obowiązków płatnika i nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązków informacyjnych.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 kwietnia 2024 r. (wpływ 11 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych
Sp. z o.o. („Wnioskodawca”, „Spółka”) jest częścią grupy kapitałowej X z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki („Spółka amerykańska”). Spółka amerykańska jest notowana na amerykańskiej giełdzie.
Od 2018 roku w ramach grupy kapitałowej funkcjonuje program motywacyjny („Program”), którym objęci są kluczowi pracownicy Spółki amerykańskiej i jej podmiotów powiązanych („Uczestnicy”), w tym pracownicy polskich spółek („Pracownicy”).
Pracownicy Wnioskodawcy nie są zatrudnieni w Spółce amerykańskiej i nie są z nią związani umową o pracę, umową o świadczenie usług lub inną umową o podobnym charakterze. Pracownicy są stroną umów uczestnictwa w Programie zawartych ze Spółką amerykańską (są Uczestnikami Programu), jednocześnie w umowach o pracę łączących pracowników ze Spółką polską nie zostały zapisane uprawnienia do Uczestnictwa w Programie. Ponadto Pracownicy są polskimi rezydentami podatkowymi.
Celem Programu jest stworzenie dodatkowych mechanizmów motywujących najważniejszych pracowników Spółki amerykańskiej oraz pracowników spółek z grupy kapitałowej do pracy i działań na rzecz grupy, zgodnie z jej strategią.
Uczestnicy Programu uprawnieni są do otrzymywania nagród (“Nagrody”) w postaci gotówkowego ekwiwalentu wartości jednostek Restricted Stock Units (,,RSU”).
Nagrody objęte są okresem restrykcji (tzw. vesting), po upływie którego Uczestnicy nabywają uprawnienia wynikające z charakteru Nagród.
W momencie vestingu RSU, Uczestnicy otrzymują wypłatę gotówkową odpowiadającą wartości akcji Spółki amerykańskiej.
Posiadanie RSU nie przyznaje Uczestnikom praw przysługujących akcjonariuszom, tj. prawa głosu ani prawa do otrzymywania dywidendy.
Przed momentem vestingu, posiadane RSU mogą ulec redukcji, odwołaniu lub przepadkowi w razie zaistnienia określonych sytuacji (np. ustanie zatrudnienia). Ponadto RSU nie podlegają jakiejkolwiek formie swobodnego dysponowania, w tym sprzedaży na rzecz osób trzecich ani na rzecz jakiegokolwiek podmiotu.
Warunki przyznawania Nagród oraz funkcjonowania Programu zawarto wyłącznie w prospekcie Programu.
Zgodnie z dokumentacją Programu, Wnioskodawca nie jest jego organizatorem ani administratorem, a także nie ma wpływu na wysokość i liczbę przyznawanych Nagród, a także przyznanie prawa do uczestnictwa w Programie. Jednocześnie Wnioskodawca na zlecenie Spółki amerykańskiej dokonuje technicznej czynności wypłaty na rzecz Pracowników będących uczestnikami Programu oraz ponosi ich koszt.
Dodatkowo, RSU stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi z dnia 29 lipca 2005 r. (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 646, dalej jako „Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi”), ponieważ jego wartość, po vestingu, zależy od wartości innego instrumentu finansowego – Akcji Spółki amerykańskiej. Program utworzony przez Spółkę amerykańską zawiera kilka możliwych form przyznania wynikającej z niego Nagrody. Program w odniesieniu do Pracowników przyjął wypłatę nagrody w gotówce jako jedyną formę rozliczenia.
Aktualnie, z uwagi na wątpliwości w zakresie interpretacji polskich przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca ostrożnościowo rozpoznaje wypłaty z tytułu Nagród jako przychód Uczestników ze stosunku pracy. Niemniej, mając na uwadze charakter Programu oraz orzecznictwo w zakresie podobnych programów motywacyjnych Wnioskodawca podjął decyzję o skierowaniu do Dyrektora KIS następujących pytań.
Pytania
1)Czy w związku z otrzymaniem od Spółki amerykańskiej Nagrody w formie wypłaty pieniężnej w wysokości odpowiadającej wartości akcji Spółki amerykańskiej, w związku z uczestnictwem w Programie, stanowi ona dla Pracowników przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT?
2)Czy na Wnioskodawcy będącym pracodawcą Pracownika, w związku z pośredniczeniem w wypłatach na rzecz jego pracowników Nagrody wynikającej z uczestnictwa w Programie, będą ciążyły obowiązki płatnika w zakresie pobrania podatku oraz obowiązków informacyjnych w związku z takim przychodem?
Państwa stanowisko w sprawie
W Państwa ocenie:
1)W związku z otrzymaniem od Spółki amerykańskiej Nagrody w formie wypłaty pieniężnej w wysokości odpowiadającej wartości akcji Spółki amerykańskiej, w związku z uczestnictwem w Programie, stanowi ona dla Pracowników przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT.
2)W związku z zakwalifikowaniem wypłat z tytułu uczestnictwa w Programie jako przychodu z innych źródeł, Wnioskodawca pośrednicząc jedynie w wypłacie środków przekazanych przez Spółkę amerykańską nie będzie pełnić obowiązków płatnika, a w konsekwencji, na Wnioskodawcy – jako pracodawcy – nie będzie ciążyć obowiązek obliczenia i pobrania podatku oraz przygotowania informacji rocznej uwzględniającej przedmiotowe wypłaty.
UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY
Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W świetle art. 9 ust. 2 Ustawy o PIT, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f Ustawy o PIT nie stanowią inaczej, jest nadwyżka przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Katalog źródeł przychodów, zawarty w art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT, jako źródła przychodów do których należy zaklasyfikować uzyskane dochody, wymienia m.in.:
·stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
·kapitały pieniężne i prawa majątkowe;
·inne źródła.
Treść art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT stanowi natomiast, że „Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17”.
Zgodnie natomiast z treścią art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, „za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych”.
Użycie w cytowanym powyżej przepisie art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT sformułowania „w szczególności” oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. W ocenie Wnioskodawcy, zasadne jest uznanie, że jeżeli dany przychód nie został uzyskany w ramach stosunku pracy ani też nie stanowi przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, należy go traktować jako tzw. przychód z innych źródeł.
W przedstawionym stanie faktycznym, jednostki RSU, które będą przyznawane Uczestnikom Programu, stanowią jednostki uprawniające do otrzymania Nagrody. Ich wartość będzie odnosiła się do rzeczywistej ceny akcji Spółki amerykańskiej notowanej na amerykańskiej giełdzie na moment nabycia prawa do Nagrody. Ponieważ jednostki RSU w odniesieniu do Pracowników nie podlegają konwersji ani wymianie na akcje ani inne instrumenty finansowe, w ocenie Wnioskodawcy nie można mówić tutaj o przysporzeniu z tytułu nabycia akcji. Pracownicy nie są uprawnieni do nabycia akcji X, a wyłącznie do otrzymania Nagrody w formie wypłaty pieniężnej o wartości równej cenie akcji Spółki amerykańskiej. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, powstały w ten sposób przychód z tytułu uczestnictwa w Programie, oparty o wypłaty pieniężne należy zaliczyć do przychodów z tzw. innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.
Analiza okoliczności stanu faktycznego w kontekście przytoczonych wyżej przepisów prawa wskazuje, iż przychód z Nagrody, którą otrzymują Pracownicy w związku z udziałem w Programie w postaci wypłaty pieniężnej, nie stanowi dla nich przychodu ze stosunku pracy. Mając na uwadze, iż prawo do otrzymania Nagrody nie wynika z umowy o pracę, zawartej przez Uczestników ze Spółką, zaś Program jest organizowany globalnie i jest związany z uczestnictwem Spółki w Programie stworzonym przez Spółkę amerykańską, a ponadto prawo do udziału w Programie nie wynika również z innych obowiązujących w Spółce regulacji prawa pracy (np. regulaminu wynagradzania), wypłata Nagrody nie jest związana z istniejącym stosunkiem pracy pomiędzy Spółką a Pracownikami.
W związku z powyższym, uzasadnione jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wypłata otrzymana przez Pracowników z tytułu udziału w Programie nie stanowi dla nich przychodu ze stosunku pracy. Jest to tzw. przychód z innych źródeł pochodzący od Spółki amerykańskiej. Fakt, że Spółka pośredniczy wypłacie Nagrody w ocenie Wnioskodawcy w żaden sposób nie wpływa na zmianę w kwestii tej klasyfikacji.
Bez znaczenia jest tu również fakt, że Spółka polska częściowo jest obciążana kosztami udziału Uczestników (będących jej pracownikami) w Programie. Potwierdza to przykładowo interpretacja Dyrektora KIS z 1 lutego 2018 r. nr 0111-KDIB2-3.4011.287.2017.1.MK, w której stwierdzono: „Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania zostanie określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy go stosunek pracy”.
Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Zgodnie z cytowanym przepisem, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:
1)obliczenie,
2)pobranie,
3)wpłacenie,
– podatku, zaliczki lub raty.
Przepisy regulujące obowiązki płatników (art. 35-44 ustawy o PIT), nie nakładają obowiązków płatnika w przypadku uzyskiwania dochodu z innych źródeł, w związku z czym Wnioskodawca stoi na stanowisku że nie powinna mieć obowiązku obliczenia i wpłacenia podatku w związku z dokonywanymi na rzecz Pracowników wypłatami w imieniu Spółki Amerykańskiej.
Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Pracownicy w związku z wypłatą Nagrody uzyskują przychód z innych źródeł. Podstawą opodatkowania przychodu powstałego w związku z udziałem w Programie będzie przychód odpowiadający wartości środków pieniężnych otrzymanych przez Pracowników. Przychód ten podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej (art. 27 ustawy o PIT). Uczestnik zobowiązany będzie samodzielnie wykazać go w zeznaniu rocznym za rok, w którym został osiągnięty i opodatkować, zaś Wnioskodawca nie będzie posiadała obowiązku obliczenia i wpłacenia podatku, ani wystawienia formularza PIT-11.
Stanowisko takie potwierdzają interpretacje indywidualne wydane w analogicznych stanach faktycznych m.in.:
·interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS w odniesieniu do podobnego stanu faktycznego - z dnia 14 lipca 2023 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.379.2023.1.JŚ;
·interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2021 r. (0112-KDIL2-1.4011.568.2021.1.JK), w której organ stwierdził, że na Wnioskodawcy (polska spółka) nie ciążą obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne związane z przekazaniem świadczeń (środków pieniężnych od spółki amerykańskiej „Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym świadczenia w postaci ww. środków pieniężnych na rzecz pracowników, a jest jedynie podmiotem pośredniczącym w przekazaniu środków pieniężnych od Spółki amerykańskiej nie można uznać, że jego pracownicy otrzymują świadczenie ze stosunku pracy bądź jakiekolwiek świadczenie od Wnioskodawcy. Rola Wnioskodawcy sprowadza się jedynie do technicznego przekazania środków Spółki amerykańskiej”.
·interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 grudnia 2022 r. o numerze 0113-KDIPT2-3.4011.822.2022.1.SJ, w której organ za prawidłowe uznał stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „w odniesieniu do ewentualnych wypłat gotówkowych dokonywanych w ramach Programu (tj. tzw. ekwiwalentów dywidend), (...) podatnik powinien samodzielnie uwzględnić kwoty przysporzeń z tego tytułu w swoim zeznaniu podatkowym na podstawie samodzielnie uzyskanych informacji (nie na podstawie formularza PIT-11, który w tej sytuacji nie zostanie wystawiony przez Spółkę polską), uwzględniając kwoty wypłat gotówkowych dokonywanych w ramach Programu jako przychód z innych źródeł”.
Biorąc powyższe pod uwagę, wnieśli Państwo o potwierdzenie prawidłowości Państwa stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Natomiast stosownie do art. 7 § 1 ww. ustawy:
Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.
Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:
1)obliczenie,
2)pobranie,
3)wpłacenie
– podatku, zaliczki.
Z kolei jak stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:
Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.
Należy zaakcentować, że z przywołanej definicji płatnika wynika, że o tym, kto jest płatnikiem danego podatku, rozstrzyga treść przepisów odpowiedniej ustawy właściwej dla tego podatku. Ma to swój wyraz w sformułowaniu „obowiązana na podstawie przepisów prawa”. Ustalenie, czy dany podmiot jest w konkretnym przypadku płatnikiem, możliwe jest więc jedynie w oparciu o szczegółowe regulacje prawa podatkowego (w przedmiotowej sprawie – ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.
Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:
§tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;
§obliczenie i pobór podatku przez płatnika.
Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych spoczywa na podatnikach. W odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została jednak wyłączona przez ustawodawcę poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”.
Jak wynika z przepisów przywołanego Rozdziału 7, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:
- określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
- określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.
Ponadto ustawodawca uregulował również sytuacje, w których podmioty wypłacające należności lub realizujące świadczenia na rzecz podatników:
§nie mają obowiązku obliczenia i poboru podatku jako płatnicy, ale
§mają obowiązki o charakterze informacyjnym.
Ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stosownie natomiast do art. 20 ust. 1 przywołanej ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności (…) nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1, mieszczące się w ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy.
Zgodnie z art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Stosownie do art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152-154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych..
Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.
Przywołane przepisy dotyczą obowiązków płatniczych i informacyjnych w sytuacji przekazywania m.in. przychodów zaliczanych do przychodów ze stosunku pracy.
W analizowanej sprawie Państwo (Spółka) rozważają, czy ciążą na Państwu obowiązki płatnika i informacyjne wynikające z omawianej ustawy w związku z udziałem Państwa Pracowników w omówionym we wniosku programie.
Należy przeanalizować, czy ww. osoby otrzymują opisane świadczenia od Państwa, czy od innych podmiotów oraz czym w rozumieniu podatkowoprawnym te świadczenia są. Obowiązki płatnika oraz jednocześnie obowiązki informacyjne po Państwa stronie mogłyby bowiem powstać w odniesieniu do sytuacji udzielenia przez Państwo świadczeń ze stosunku pracy na rzecz ww. Pracowników.
Świadczeniami, do których odnoszą się Państwo, są Nagrody w postaci gotówkowego ekwiwalentu wartości jednostek RSU (stanowiących pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowym). W związku z tym, pytają Państwo o skutki wypłacenia Państwa Pracownikom Nagród w formie pieniężnej w wysokości odpowiadającej wartości akcji Spółki amerykańskiej.
Jak wskazano w opisie zdarzenia:
§w ramach grupy kapitałowej Spółki amerykańskiej (której to grupy kapitałowej są Państwo częścią) funkcjonuje Program, którym objęci są m.in. Państwa Pracownicy, będący polskimi rezydentami podatkowymi;
§Pracownicy są stroną umów uczestnictwa w Programie zawartych ze Spółką amerykańską (są Uczestnikami Programu), jednocześnie w umowach o pracę łączących pracowników ze Spółką polską nie zostały zapisane uprawnienia do Uczestnictwa w Programie;
§Nagrody objęte są okresem restrykcji (tzw. vesting), po upływie którego Uczestnicy nabywają uprawnienia wynikające z charakteru Nagród;
§W momencie vestingu RSU, Uczestnicy otrzymują wypłatę gotówkową odpowiadającą wartości akcji Spółki amerykańskiej.
§warunki przyznawania Nagród oraz funkcjonowania Programu zawarto wyłącznie w prospekcie Programu;
§zgodnie z dokumentacją Programu, nie są Państwo jego organizatorem ani administratorem, a także nie mają Państwo wpływu na wysokość i liczbę przyznawanych Nagród, a także przyznanie prawa do uczestnictwa w Programie. Jednocześnie na zlecenie Spółki amerykańskiej dokonują Państwo technicznej czynności wypłaty na rzecz Pracowników będących uczestnikami Programu oraz ponoszą jej koszt.
Z powyższego wynika zatem, że na gruncie opisanych zdarzeń Nagrody w formie pieniężnej w wysokości odpowiadającej wartości akcji Spółki amerykańskiej wprawdzie są przez Państwa wypłacane Pracownikom, ale nie są świadczeniami ze stosunku pracy łączącego Państwa z Pracownikami, ponieważ stanowią przysporzenia tychże Pracowników w istocie uzyskane od Spółki amerykańskiej.
Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że na gruncie opisanych zdarzeń wartość otrzymanej przez danego Pracownika Nagrody w formie wypłaty pieniężnej w wysokości odpowiadającej wartości akcji Spółki amerykańskiej, w związku z uczestnictwem w Programie, stanowi dla tegoż Pracownika przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie natomiast z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Przepis ten, zakreślając krąg podmiotów zobowiązanych do pełnienia obowiązków informacyjnych, nie posługuje się kategorią podmiotu, na którym spoczywa ciężar ekonomiczny świadczenia, lecz wyraźnie wskazuje, że ciężar informacyjny ciąży na podmiotach „które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1”.
Wobec powyższego, dla ustalenia rzeczonego obowiązku informacyjnego nie ma znaczenia kto ponosi ekonomiczny (finansowy) ciężar świadczenia oraz na czyje zlecenie jest organizowany program. Istotne jest bowiem jedynie, kto (jaki podmiot) wypłaca świadczenie.
W świetle przedstawionej regulacji podmiotami zobowiązanymi do ww. obowiązku informacyjnego są podmioty, które w momencie powstania zobowiązania podatkowego dysponują środkami finansowymi podatnika (w postaci wypłaconej Nagrody) lub dokonują czynności związanych z operacjami na jego majątku (w postaci wypłaconych/przekazanych środków pieniężnych).
Reasumując: na gruncie opisanych zdarzeń, na Państwu – będących pracodawcą Pracownika – w związku z pośredniczeniem w wypłatach na rzecz Państwa Pracowników Nagrody wynikającej z uczestnictwa w Programie, nie będą ciążyły obowiązki płatnika w zakresie pobrania podatku, natomiast będą ciążyły z rzeczonego tytułu obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).