Obowiązki płatnika, zwrot składek FUZ. - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.219.2024.2.MKA

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 17 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.219.2024.2.MKA

Temat interpretacji

Obowiązki płatnika, zwrot składek FUZ.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej uwzględnienia zaliczki na podatek w deklaracji PIT-4R za 2023 r.,

-prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku wystawienia informacji PIT-11 za 2023 r. oraz skorygowania PIT-11 za 2021 r.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 kwietnia 2024 r. (wpływ 11 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Za 2021 r. sporządzono dla osoby bezrobotnej PIT-11 (informacja o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy).

Od wykazanego w PIT-11 przychodu/dochodu pobrano:

-składki na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w przepisach, podlegające odliczeniu od podatku w kwocie 279,00 zł,

-zaliczkę pobraną na podatek dochodowy przez płatnika w kwocie 201,00 zł.

W 2023 r. na podstawie decyzji zakładu ubezpieczeń społecznych „wyzerowano” składki na ubezpieczenie zdrowotne z przychodu/dochodu za 2021 r.

Po wyzerowaniu składki zdrowotnej za 2021 r. naliczona zaliczka pobrana na podatek dochodowy przez płatnika zmieniła się (zwiększyła się) na kwotę 279,00 zł, a co za tym idzie wypłacono osobie bezrobotnej różnicę w zasiłku - chodzi o różnicę na kwocie netto 45,00 zł.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny - po uwzględnieniu „wyzerowanych składek zdrowotnych”, czy prawidłowym jest że tut. Urząd wykazał pobrana zaliczkę na podatek dochodowy w kwocie 279,00 zł w rocznej deklaracji PIT – 4R.

Jednocześnie nie wystawiając PIT-11 za 2023 r. (korekty PIT-11 za 2021 r.) osobie, której sprawa dotyczy.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podali Państwo następujące informacje:

Pobraną zaliczkę na podatek dochodowy w zwiększonej kwocie 279,00 zł wykazali Państwo w deklaracji rocznej PIT-4R za 2023 r.

Sformułowanie: nie wystawiając PIT-11 za 2023 r. (korekty PIT-11 za 2021 r.) osobie, której sprawa dotyczy oznacza, że nie sporządzili Państwo korekty PIT-11 za 2021 r. oraz nie sporządzili Państwo PIT-11 za 2023 r. dla tej osoby.

Pytanie

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny, po uwzględnieniu „wyzerowanych składek zdrowotnych”, czy prawidłowym jest, że Urząd wykazał pobraną zaliczkę na podatek dochodowy w kwocie 279,00 zł w rocznej deklaracji PIT-4R, jednocześnie nie wystawiając PIT-11 za 2023 r. (korekty PIT-11 za 2021 r.) osobie, której sprawa dotyczy?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny, Urząd prawidłowo wykazał pobraną zaliczkę na podatek dochodowy w kwocie 279,00 zł w rocznej deklaracji PIT-4R. Nie wystawiając jednocześnie PIT-11 za 2023 r. (korekty PIT-11 za 2021 r.) osobie, której sprawa dotyczy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1)obliczenie,

2)pobranie,

3)wpłacenie

– podatku, zaliczki.

Z kolei jak stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy wynika, że źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane organy zatrudnienia - od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy, pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.

W myśl art. 35 ust. 5 ww. ustawy:

Zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 3a, pobiera się, stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3. Przepisy art. 27 ust. 1b pkt 2 i art. 32 ust. 1e stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 35 ust. 9 ww. ustawy:

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W myśl zaś ust. 1a art. 38 ww. ustawy:

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.

Natomiast na mocy art. 39 ust. 1 tej ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74 i 148. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W opisie wniosku wskazali Państwo, że w 2021 r. sporządzili Państwo PIT-11 dla osoby bezrobotnej, w którym wykazali Państwo odliczone składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy. W 2023 r. ZUS wydał decyzję, w której „wyzerował” składki na ubezpieczenie zdrowotne za 2021 r. W związku z tym zwiększyła się naliczona zaliczka na podatek dochodowy oraz wypłacono osobie bezrobotnej powstałą różnicę w zasiłku.

Pobraną zaliczkę na podatek dochodowy w zwiększonej kwocie wykazali Państwo w deklaracji rocznej PIT-4R za 2023 r. Dla osoby bezrobotnej nie sporządzili Państwo korekty deklaracji PIT-11 za 2021 r. oraz nie sporządzili Państwo PIT-11 za 2023 r.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 ww. ustawy wynika, że:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Treść art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa, wskazuje zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

Może więc ona dotyczyć m. in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość przychodu bądź dochodu, wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Informacje i deklaracje podatkowe, w tym PIT-11 i PIT-4R, służą do odwzorowania zaistniałego w trakcie roku podatkowego stanu faktycznego, a nie do jego kreowania. Zatem w informacji PIT-11 składanej za dany rok podatkowy płatnik winien wykazać między innymi takie kwoty potrąconych w roku podatkowym ze środków podatnika składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczek na podatek dochodowy, które odzwierciedlają jego działania jako płatnika, tzn. kwoty faktyczne pobrane w tym roku podatkowym. Deklaracja PIT-4R jest natomiast deklaracją roczną o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku, w której płatnik wykazuje zaliczki od faktycznie uzyskanego w danym roku dochodu (pomniejszone – w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. – o pobrane ze środków podatnika składki na ubezpieczenie zdrowotne).

Zgodnie natomiast z art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W świetle powyższego należy podkreślić, że sytuacja zwrotu składek na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, została wprost unormowana w art. 45 ust. 3a ww. ustawy.

Jak wynika z tego przepisu, w przypadku zwrotu uprzednio zapłaconych i odliczonych składek na ubezpieczenie zdrowotne to podatnik obowiązany jest doliczyć do podatku kwoty uprzednio odliczone i dokonuje tego w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym składka została mu zwrócona.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego opisu zdarzenia nie mają Państwo obowiązku dokonania korekt informacji PIT-11 i deklaracji PIT-4R wystawionych za 2021 r. w zakresie składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczek na podatek dochodowy. Wystawione informacje i deklaracje odzwierciedlały zaistniały w 2021 r. stan faktyczny, a więc wysokość pobranych przez płatnika – Państwa – składek na ubezpieczenie zdrowotne, a nie wysokość składek należnych, a także wysokość faktycznie pobranych zaliczek na podatek dochodowy, w związku z czym brak jest podstaw prawnych do ich korygowania.

Należy zauważyć, że w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma regulacji określającej jaki dokument winien sporządzić płatnik, w sytuacji, gdy od przychodu/dochodu podatnika zostały nienależnie pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Należy więc przyjąć, że ma tu zastosowanie ogólna reguła postępowania podatkowego, w myśl której dowodem może być wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem – art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

W takiej sytuacji zasadne jest, aby Państwo jako płatnik poinformowali na piśmie podatnika o zwróconych składkach na ubezpieczenie zdrowotne, które uprzednio zostały odliczone od podatku dochodowego oraz o obowiązku wynikającym z ww. art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Państwa stanowisko, że nie mają Państwo obowiązku wystawienia informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 za 2023 r. oraz korygowania tej informacji za 2021 r. uznałem za prawidłowe. Za nieprawidłowe jednak uznałem Państwa stanowisko mówiące, że powinni Państwo uwzględnić zaliczkę na podatek w deklaracji rocznej o zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R, ponieważ to podatnik w zeznaniu rocznym jako doliczenie do podatku uwzględnia wcześniej odliczone składki na ubezpieczenia zdrowotne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy wnioskodawca prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez niego stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też nie analizowałem przedstawionych przez Państwa kwot.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).