Interpretacja indywidualna z dnia 12 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.96.2024.2.DJD
Temat interpretacji
Zbycie udziałów w działkach wykorzystywanych w działalności gospodarczej Spółki cywilnej oraz udziałów w działkach nabytych do majątku prywatnego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 25 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 marca 2024 r. (wpływ 25 marca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca.
Opis stanu faktycznego
W październiku 2006 r. Pan oraz Pana wspólnik – … nabywacie jako wspólnicy Spółki cywilnej pod firmą „….” S.c. …., nieruchomość położoną w X, stanowiącą działkę nr 1, dla której Sąd Rejonowy w Y…. prowadzi księgę wieczystą nr …., za cenę brutto .... zł - dowód akt notarialny Rep. A nr ….
W styczniu 2014 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Y…. …, jako wspólnicy Spółki cywilnej Pan oraz wspólnik nabywacie nieruchomość położoną w X, stanowiącą działkę nr 2 dla której Sąd Rejonowy w Y…. prowadzi księgę wieczystą nr …, za cenę brutto ... zł - dowód postanowienie Sądu Rejonowego w Y…..
W maju 2022 r. Pan oraz wspólnik aktem notarialnym Rep. … przenosicie na siebie samych w udziałach po ½ do majątku prywatnego ww. nieruchomości, tj. działkę nr 1 oraz nr 2, położone w X - dowód akt notarialny nr …. W tym też dniu ustają odpisy amortyzacyjne za nabycie ww. działek, bowiem zostają one nabyte w udziałach po ½ do majątków prywatnych.
W czerwcu 2022 r. w wyniku odpłatnej umowy notarialnej o zniesienie współwłasności nabywa Pan od wspólnika jego udziały po ½ w ww. działkach o nr 1 i 2. Udział w działce nr 1 nabywa Pan od wspólnika do swego majątku prywatnego za cenę …zł, natomiast za udział w działce nr 2 i nabycie do majątku prywatnego płaci Pan wspólnikowi kwotę … zł. Wspólnik, z uwagi na fakt, że swój udział sprzedał w przeciągu 6 lat od wycofania go z działalności gospodarczej powinien płacić podatek dochodowy, jak za sprzedaż nieruchomości pochodzącej z działalności gospodarczej.
W lipcu 2023 r. aktem notarialnym Rep. nr … oraz aneksem do umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego z sierpnia 2023 r. Rep. nr … sprzedaje Pan nabywcy Z… ww. działki o nr 2 i nr 1 za odpowiednio: działkę nr 1 za cenę … zł, a działkę nr 2 za … zł.
Pana zdaniem, w sprawie znajdą zastosowanie dwa reżimy obliczania podatku tzn. odpowiednio ½ przychodu za sprzedaż działki 1, tj. kwota … zł powinna być rozliczona jak za sprzedaż nieruchomości pochodzącej z działalności gospodarczej, z uwzględnieniem ceny nabycia i umorzonych odpisów amortyzacyjnych, tzn. podstawą obliczenia podatku jest dochód, będący różnicą pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych a kosztami uzyskania przychodów, powiększony o sumę odpisów amortyzacyjnych, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (np. opłaty notarialne, koszty pośrednictwa etc.).
Kosztami uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) nabytych odpłatnie są udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Koszty nabycia nieruchomości obejmują nie tylko cenę zakupu, ale również inne wydatki związane z tym nabyciem, np. wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych. Nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości, to np. wydatki na modernizację lokalu. Wysokość tych nakładów ustala się na podstawie faktur VAT oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych. Koszty nabycia lub koszty wytworzenia są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych nieruchomości i praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez GUS w Monitorze Polskim (koszty podwyższane co roku o stopień inflacji).
Z kolei, odpowiednio ½ przychodu za sprzedaż działki nr 1 tj. kwota …. zł powinna być rozliczona jak za sprzedaż nieruchomości niepochodzącej z działalności gospodarczej ze wszelkimi tego konsekwencjami.
W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości (prawa majątkowego) podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ustala się w następujący sposób:
1)ustala się dochód z odpłatnego zbycia, tj.: przychód - koszty uzyskania przychodu = dochód;
2)oblicza się dochód wolny od podatku, tj.: dochód x deklarowane wydatki na cele mieszkaniowe = dochód wolny od podatku przychód z odpłatnego zbycia;
3)oblicza się podstawę opodatkowania: dochód - dochód wolny od podatku = podstawa obliczenia podatku
Odpowiednie zasady opodatkowania powinny również obowiązywać przy sprzedaży działki nr 2. Tym samym, powinien Pan złożyć do 30 kwietnia 2024 r. dwie deklaracje podatkowe jedną PIT-39, a drugą PIT-36L (był Pan bowiem podatnikiem podatku liniowego).
Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych odpłatne zbycie nieruchomości może być kwalifikowane do dwóch odrębnych źródeł przychodu. W zależności od tego, czy mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, czy też ze sprzedażą majątku prywatnego, różny będzie mechanizm opodatkowania.
W Pana przypadku połowa przychodu ze zbycia działek nr 1 i nr 2 będzie kwalifikowana jako sprzedaż związana z działalnością gospodarczą, a druga połowa jako sprzedaż majątku prywatnego.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Powyższy przepis reguluje tzw. prywatne zbycie nieruchomości. W oparciu o tę regulację można wyróżnić dwa warunki, które muszą zostać spełnione, aby przychód z odpłatnego zbycia zakwalifikować do tego źródła:
·odpłatne zbycie następuje w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego nabycia nieruchomości (w przypadku budynków wzniesionych na gruncie użytkowanym wieczyście termin obliczamy od końca roku kalendarzowego wybudowania) oraz
·odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.
Udział nabyty od wspólnika w działkach nr 1 i nr 2 nie stanowił nabycia w wyniku działalności gospodarczej.
Jeżeli natomiast następuje sprzedaż nieruchomości w ramach działalności gospodarczej, to w takim wypadku mamy do czynienia ze źródłem przychodu określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczą działalnością gospodarczą. Sprzedaż udziału ½ w działkach nr 1 i nr 2, które nabył Pan w ramach działalności gospodarczej, pomimo przeniesienia ich do majątku prywatnego, należy traktować jako sprzedaż w ramach działalności gospodarczej, bowiem nie minęło sześć lat od ich przeniesienia do majątku prywatnego.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Działalność gospodarcza w formie Spółki cywilnej była prowadzona od listopada 1997 r. do września 2022 r., NIP Spółki …. Spółka prowadziła działalność w zakresie produkcji i montażu rolet, markiz, żaluzji i moskitier. W zakresie działalności gospodarczej Spółki cywilnej nie było obrotu nieruchomościami, nie było również działalności w zakresie najmu. W okresie wykonywania działalności dochody opodatkowane były podatkiem liniowym. Prowadzona była podatkowa księga przychodów i rozchodów. Obecnie nie prowadzi Pan działalności gospodarczej.
Działki ewidencyjne o numerach 1 i 2, o których mowa we wniosku, stanowiły grunt zabudowany zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych. Na działce nr 1 znajdowały się budynki handlowo-usługowe, o łącznej powierzchni zabudowy 479 m2. Natomiast na działce nr 2 znajdowały się budynki handlowo-usługowe, o łącznej powierzchni zabudowy 527 m2. Działki, o których mowa we wniosku, były nabyte w celu wykonywania działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę cywilną. Były zabudowane i w obiektach była prowadzona działalność gospodarcza do maja 2022 r. Działki te zostały wycofane z działalności gospodarczej w maju 2022 r. Po wycofaniu działek z działalności gospodarczej przed planowaną sprzedażą nie były poczynanie nakłady i te działki nie były przedmiotem najmu. Wcześniej były zbywane przez Pana inne nieruchomości, natomiast nie są one przedmiotem interpretacji podatkowej.
Przychód ze sprzedaży działek zostanie zaliczony do działalności gospodarczej w ½, a w ½ do przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt. 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko podatnika, który uważa, że w sprawie znajdą zastosowanie dwa reżimy obliczania podatku, tzn. odpowiednio ½ przychodu ze sprzedaży działek nr 1 i nr 2 powinna być rozliczona jako sprzedaż nieruchomości pochodzącej z działalności gospodarczej, z uwzględnieniem ceny nabycia i umorzonych odpisów amortyzacyjnych, tzn. podstawą obliczenia podatku jest dochód, będący różnicą pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych a kosztami uzyskania przychodów, powiększony o sumę odpisów amortyzacyjnych, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw; z kolei odpowiednio ½ przychodu ze sprzedaży działek nr 1 i nr 2 powinna być rozliczona jako sprzedaż nieruchomości niepochodzącej z działalności gospodarczej ze wszelkimi tego konsekwencjami?
Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)
Pana zdaniem, powinien Pan złożyć do 30 kwietnia 2024 r. dwie deklaracje podatkowe: jedną PIT-39, a drugą PIT-36L (był Pan bowiem podatnikiem podatku liniowego) z tytułu sprzedaży działek nr 1 i nr 2, odpowiednio traktując transakcję w ten sposób, że każdorazowo ½ dochodu za sprzedaż działek powinna być traktowana z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a druga połowa dochodu z tytułu sprzedaży ww. działek powinna być obliczona na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W sprawie znajdą zastosowanie dwa reżimy, bowiem do dnia .. maja 2022 r. obie działki były przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. Od czerwca 2022 r. na obu działkach nie była prowadzona działalność gospodarcza i działki te nie znajdowały w ewidencji środków trwałych.
W dniu .. czerwca 2022 r. nabył Pan do majątku osobistego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą po ½ udziału w działkach nr 1 i nr 2 od wspólnika.
Zatem, przychód ze sprzedaży ww. działek powinien być traktowany w połowie jako ze sprzedaży w ramach działalności gospodarczej, a w połowie jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt. 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na podstawie art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.
Jak wynika z tego przepisu, spółka cywilna nie jest odrębnym podmiotem prawa i stanowi wyłącznie stosunek zobowiązaniowy między wspólnikami będącymi stronami umowy spółki cywilnej, którzy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony w umowie spółki.
W spółce cywilnej właścicielami składnika majątku są wspólnicy w ramach współwłasności łącznej. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Jak stanowi art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.
W związku z powyższym przychody i koszty związane z działalnością spółki niebędącej osobą prawną wspólnicy będący osobami fizycznymi powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku tej spółki.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy Kodeks cywilny. W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.
Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Na mocy art. 198 ustawy Kodeks cywilny:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierają specyfikację źródeł przychodów, na podstawie których następuje przypisanie konkretnego przychodu do źródła przychodu. Przypisanie do konkretnego źródła przychodów jest istotne, ponieważ w zależności od ustalenia źródła przychodów, dla tego przychodu powstają dalsze skutki podatkowe prowadzące do obliczenia uzyskanego dochodu lub poniesionej straty w danym okresie rozliczeniowym.
Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i pkt 8 tego przepisu:
3) pozarolnicza działalność gospodarcza;
8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
Na podstawie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Natomiast w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy:
Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Z powyższego wynika, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) cyt. ustawy, spełnione powinny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:
·nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
·nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w działalności gospodarczej.
Zatem, w przypadku gdy co najmniej jeden z podanych warunków nie zostanie spełniony, przychód ze sprzedaży nieruchomości podlega zaliczeniu do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących: środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;
W świetle cytowanych powyżej przepisów należy zauważyć, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten nie powstałby jedynie, gdyby sprzedaż nastąpiła po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość została wycofana z działalności.
Z kolei, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie.
Jednocześnie, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.
Z powołanych wyżej przepisów art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a) oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychody z odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku, a więc również składników majątku trwałego, pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej, jeżeli zbycie to następuje przed upływem sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, do dnia ich odpłatnego zbycia - stanowią przychód z tej działalności.
Zatem, przy ustaleniu źródła przychodu ze sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej istotny jest okres, jaki upłynął między datą wycofania tych składników majątkowych z prowadzonej działalności gospodarczej, bądź datą likwidacji tej działalności, a datą ich sprzedaży. Jeżeli okres ten nie przekracza sześcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast gdy okres ten przekracza sześcioletni okres, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Podkreślić również należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych.
O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.
Jak stanowi art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2)maszyny, urządzenia i środki transportu,
3)inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Stosownie do ust. 2 tego przepisu:
Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:
1)przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej ,,inwestycjami w obcych środkach trwałych”,
2)budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
3)składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający
- zwane środkami trwałymi;
4)tabor transportu morskiego w budowie (PKWiU ex 30.11).
W myśl art. 22c ww. ustawy:
Amortyzacji nie podlegają:
1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,
3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,
5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności
- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Stosownie do art. 22d ww. ustawy:
1. Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.
2. Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.
Z powyższego wynika, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania jego amortyzacji (zwłaszcza, że część środków trwałych objęta jest ustawowym wyłączeniem z amortyzacji podatkowej).
Wobec powyższego, przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.
W celu zakwalifikowania działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia, czy sprzedaż wskazanych we wniosku udziałów w nieruchomościach będzie stanowiła przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.
Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości może stanowić przychód z jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.
Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że od listopada 1997 r. do września 2022 r. była prowadzona przez Pana oraz wspólnika działalność gospodarcza w formie Spółki cywilnej w zakresie produkcji i montażu rolet, markiz, żaluzji i moskitier. W zakresie działalności gospodarczej Spółki cywilnej nie było obrotu nieruchomościami, nie było również działalności w zakresie najmu. W okresie wykonywania działalności dochody opodatkowane były podatkiem liniowym. Prowadzona była podatkowa księga przychodów i rozchodów. W październiku 2006 r. w celu wykonywania działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę Pan wraz ze wspólnikiem nabyli nieruchomość stanowiącą działkę nr 1. Następnie w styczniu 2014 r., jako wspólnicy Spółki cywilnej Pan oraz wspólnik nabyli, nieruchomość stanowiącą działkę nr 2. Wskazane działki stanowiły grunt zabudowany. Na działkach tych znajdowały się budynki handlowo-usługowe, w których była prowadzona działalność gospodarcza. W maju 2022 r. Pan oraz wspólnik przenieśli na siebie samych po ½ udziałów ww. nieruchomościach, tj. w działkach nr 1 oraz nr 2, do swoich majątków prywatnych. W tym też dniu działki te zostały wycofane z działalności gospodarczej i ustały odpisy amortyzacyjne. Następnie w czerwcu 2022 r. w wyniku odpłatnej umowy notarialnej o zniesienie współwłasności nabył Pan do majątku prywatnego od wspólnika jego udziały we wskazanych działkach. W lipcu 2023 r. aktem notarialnym oraz aneksem do umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego z sierpnia 2023 r. sprzedał ww. działki zainteresowanemu nabywcy. Po wycofaniu działek z działalności gospodarczej, przed planowaną sprzedażą, nie były poczynanie nakłady i nieruchomości te nie były przedmiotem najmu.
Zaznaczyć należy, że wycofanie nieruchomości ze spółki cywilnej - która nie jest osobą prawną, a opodatkowaniu podlegają jej wspólnicy - do majątku prywatnego tych wspólników nie spowoduje powstania obowiązku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wycofanie nieruchomości jest bowiem neutralne podatkowo. Nieruchomość zostaje wycofana jako składnik majątku działalności gospodarczej, a przeniesiona do osobistych celów wspólników. Ewentualny przychód z tego tytułu będzie rozliczany przez wspólników spółki, jeśli wycofanie nieruchomości będzie miało charakter odpłatny. Rozliczenie przychodów podatkowych u wspólników spółki cywilnej będzie również konieczne w przypadku zniesienia współwłasności nieruchomości przez jednego z nich na rzecz drugiego.
Jak stanowi art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) przywołanej ustawy:
Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.
W przypadku, gdy w wyniku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną podatnik otrzyma określone składniki majątku, na moment likwidacji spółki nie powstanie przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten powstanie dopiero w momencie ewentualnego odpłatnego zbycia otrzymanych w wyniku likwidacji spółki składników majątku, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wskazano wcześniej, w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Powyższy przepis wprowadza zatem swoisty „mechanizm” wyodrębnienia z majątku prowadzonej działalności gospodarczej np. niewykorzystywanej w działalności gospodarczej nieruchomości i „przesunięcia” jej do majątku prywatnego przedsiębiorcy z jednoczesnym określeniem po upływie jakiego czasu do jej odpłatnego zbycia stosuje się przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że odpłatne zbycie przez Pana w 2023 r. udziału w nieruchomościach zabudowanych stanowiących działki nr 1 oraz nr 2 wykorzystywanych do końca maja 2022 r. do prowadzonej działalności gospodarczej skutkuje po Pana stronie powstaniem przychodu z działalności gospodarczej w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym Pana udziały we wskazanych nieruchomościach zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. W konsekwencji, jest to przychód ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Natomiast odpłatne zbycie w 2023 r. udziałów w nieruchomościach zabudowanych stanowiących działki nr 1 oraz nr 2, nabytych do majątku prywatnego w czerwcu 2022 r. od byłego wspólnika, skutkuje powstaniem przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
Reasumując - odpłatne zbycie przez Pana w 2023 r. udziału w nieruchomościach zabudowanych stanowiących działki nr 1 oraz nr 2 wykorzystywanych do końca maja 2022 r. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, skutkuje po Pana stronie powstaniem przychodu z działalności gospodarczej w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który podlega opodatkowaniu na zasadach właściwych dla opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. podatkiem liniowym. Natomiast odpłatne zbycie przez Pana w 2023 r. udziału w nieruchomościach zabudowanych stanowiących działki nr 1 oraz nr 2 nabytych do majątku prywatnego w czerwcu 2022 r., skutkuje powstaniem przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który podlega opodatkowaniu, na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Powyższa interpretacja odnosi się jedynie do oceny Pana stanowiska dotyczącego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Nie odnosi sie do innych kwestii zawartych w opisie sprawy.
Ponadto wskazać należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) nie przeprowadzam postępowania dowodowego, w związku z czym nie jestem obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Pana i Pana stanowiskiem.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako: „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).