Interpretacja indywidualna z dnia 16 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.131.2024.2.IM
Temat interpretacji
Przekazane do produkcji wina owoce winogron pochodzące z własnej uprawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych – w zakresie pytania nr 1 – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 8 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 6 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 kwietnia 2024 r. (wpływ 11 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych
Jest Pan rolnikiem i posiada Pan ziemię rolną w ilości (...) ha, z tego (...) ha stanowi uprawa winorośli. Poza winnicą użytkuje Pan również pozostałe grunty rolne jako łąki.
Gospodarstwo rolne prowadzi Pan bez zatrudniania pracowników. Wszystkie etapy dotyczące produkcji wina wykonuje Pan sam. Całość owoców przeznaczonych do produkcji wina pozyskuje Pan z własnej winnicy i nie dokonuje Pan zakupu owoców od innych rolników uprawiających winorośl.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 06.03.2018 r. Prawo Przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 z późn. zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego oraz wyrobu wina przez producentów będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż 100 hl wina w roku winiarskim, o których mowa w art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 02.12.2021 r. o wyrobach winiarskich (Dz. U. z 2022 r. poz. 24 i 2015).
W związku z powyższym nie musi się Pan rejestrować jako przedsiębiorca w CEIDG, a tym samym nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26.07.1991 r.
Nie prowadzi Pan również żadnej innej działalności gospodarczej. Nie prowadzi Pan również działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody ze sprzedaży wina stanowić będą źródło przychodów zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie zaś do treści art. 20 ust. 1a powołanej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie wyrobu wina przez producentów będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż 100 hl wina w ciągu roku podatkowego, o których mowa w art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 2.12.2021 r. o wyrobach winiarskich (Dz. U. z 2022 r. poz. 24 i 2015).
U podatników opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W związku z działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży wina ponosi Pan koszty.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23.
Jednym z podstawowych surowców niezbędnych do produkcji wina są owoce winogron. Podlegają one przetworzeniu w procesie produkcji wina i stanowią jego główny składnik.
Ponieważ pochodzą one z Pana winnicy, wprowadza Pan ich wartość do kosztów na podstawie dokumentu wewnętrznego w momencie wprowadzenia owoców do produkcji. Dokument ten zawiera datę, nr kolejny, ilość i cenę i wartość w kwotach netto. Opisuje moment przekazania owoców winogron uzyskanych z winnicy do winiarni, gdzie rozpoczyna się proces produkcyjny wina. Powyższy dokument zawiera również Pana podpis.
Wartość zużytych do produkcji winogron ustala Pan na podstawie cen rynkowych.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania.
Czy jest Pan:
–producentem wina w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich (Dz. U. z 2023 r. poz. 550) oraz
–rolnikiem wyrabiającym mniej niż 100 hektolitrów wina w ciągu roku podatkowego wyłącznie z winogron pochodzących z własnych upraw winorośli?
Jest Pan producentem wina w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich (Dz. U. z 2023 poz. 550), producentem w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273, który przetwarza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej świeże winogrona na wino.
Stosownie do postanowień art. 2 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273 z dnia 11 grudnia 2017 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli, rejestru winnic, dokumentów towarzyszących i świadectw, rejestrów przychodów i rozchodów, obowiązkowych deklaracji, powiadomień i publikowania zgłoszonych informacji oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do odpowiednich kontroli i kar, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 555/2008, (WE)nr 606/2009 i (WE) nr 607/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 436/2009 i rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/560 /Dz. Urz. UE z 2018 nr 58, str. 1, z późn. zm. jest Pan producentem, osobą fizyczną, która sama przetwarza świeże winogrona na wino do celów handlowych.
W związku z prowadzoną działalnością w zakresie produkcji wina jest Pan zobligowany do prowadzenia wszelkiej dokumentacji związanej z tą produkcją począwszy od rejestru winnicy, dokumentów towarzyszących i świadectw, rejestrów przychodów i rozchodów, obowiązkowych deklaracji i powiadomień.
Jest Pan również rolnikiem wyrabiającym mniej niż 100 hektolitrów wina w ciągu roku podatkowego wyłącznie z winogron pochodzących z własnych upraw winorośli.
Produkcja winogron zaliczana jest do działalności rolniczej. Inaczej jest w przypadku przetwarzania winogron i wyrobu z nich wina, jeśli te produkty zamierzamy sprzedawać. Taka działalność w myśl przepisów art. 20 ust. 1a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2048 z pózn. zm.) traktowana jest jako działalność wytwórcza w rolnictwie w zakresie wyrobu wina przez producentów będących rolnikami. Będąc rolnikiem prowadzącym działalność w zakresie produkcji wina, wykonuje Pan swą działalność w sposób zorganizowany, zawodowy i stały w celu osiągnięcia zysków oraz uczestniczy w obrocie gospodarczym. W zakresie wytwarzania wina spełnia Pan cechy działalności gospodarczej. Przesłanki działalności gospodarczej zostały już w judykaturze jednoznacznie określone. Przyjmuje się, że charakteryzuje ją cel zawodowy i zarobkowy, działanie we własnym imieniu, ciągłość tego działania oraz uczestnictwo w obrocie gospodarczym. Cechy tej działalności może mieć także działalność wytwórcza w rolnictwie i jeżeli je spełnia, jest działalnością gospodarczą. Potwierdza to Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26.02.2015 III CZP 108/14, w której podkreślono także, że wyłączenie przewidziane w art. 3 ustawy z 02.07.2004 o swobodzie działalności gospodarczej (obecnie w adekwatnym art. 6 ustawy Prawo Przedsiębiorców Dz. U. z 2018, poz. 646 z późn.zm.) nie odbiera działalności rolniczej cech działalności gospodarczej, a jedynie nie stosuje się do niej dalszych unormowań tej ustawy. W związku z powyższym działalność w zakresie produkcji wina do 100 hektolitrów wyłącznie z winogron pochodzących z własnych upraw winorośli jest działalnością gospodarczą i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 jako przychody z innych źródeł.
Pytania
1.Czy przekazane do produkcji wina owoce winogron pochodzące z własnej uprawy stanowią koszty uzyskania przychodów?
2.Czy dokumentowanie przekazania owoców winogron dowodem wewnętrznym jest prawidłowe?
3.Czy prawidłowo dokonuje Pan wyceny tych owoców wg cen rynkowych?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr 1 – kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskaniem przychodów.
Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.
Jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponieważ owoce winogron stanowią podstawowy składnik przy produkcji wina, to uważa Pan, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią one składnik kosztów.
W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr 2 – uważa Pan, że przekazanie do produkcji wina owoców winogron może być dokonane wewnętrznym dokumentem. Podatnicy prowadzący księgę przychodów i rozchodów w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej posiłkują się § 12 i § 13 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów z dnia 23.12.2019 r. (Dz. U. z 2019 poz. 2544), które to przepisy określają co uważa się za dowód księgowy i jak dokumentować wartość produktów roślinnych pochodzących z własnej uprawy.
W stosunku do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie wyrobu wina do 100 hl nie ma obowiązku prowadzenia księgi przychodów i rozchodów. Uważa Pan jednak, że sporządzenie dowodu wewnętrznego dla operacji przekazania owoców winogron do produkcji wina będzie dokumentem prawidłowym.
W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr 3 – dokonując wyceny zużytych do produkcji wina owoców winogron pochodzących z własnej winnicy, zastosował Pan cenę rynkową analogicznie jak przy prowadzeniu działalności gospodarczej.
Art. 22 ust. 6a w powiązaniu z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala zastosować w takiej sytuacji cenę rynkową, stosowaną w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Powyższy przepis odnosi się do surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej i zwierzęcej, zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub działach specjalnych produkcji rolnej.
Działalność wytwórcza w rolnictwie w zakresie produkcji wina przez producentów wina będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż 100 hl jest działalnością tożsamą jak pozarolnicza działalność gospodarcza, zakwalifikowaną jedynie do innego źródła przychodów niż pozarolnicza działalność gospodarcza.
Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa w jaki sposób wycenić wartość surowców zużytych w działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie wyrobu wina do 100 hl, uważa Pan, że zastosowanie ceny rynkowej jest prawidłowe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytania nr 1, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednak stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1) miesiąc – w przypadku roślin,
2) 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3) 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4) 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
Ustawodawca precyzyjnie określił, co dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć przez działalność rolniczą. Wyliczenie dokonane w powyższej regulacji ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej – podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Definicja ta określa więc w ujęciu rzeczowym rodzaje działalności zaliczane do działalności rolniczej.
Stosownie do z art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ,,in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
Przy czym w myśl art. 2 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym ,,załącznikiem nr 2”.
Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Literalna wykładnia tego przepisu wskazuje, że działalnością gospodarczą jest działalność zarobkowa, czyli służąca osiąganiu zysków, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, co oznacza, że jest to działalność przygotowana i uporządkowana oraz ma charakter powtarzalny. Ponadto, aby można było zaliczyć dane przychody do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, przychody te nie mogą być zaliczane do przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W Pana sprawie należy wskazać na art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznycy, w myśl którego źródłami przychodów są:
–pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);
–działy specjalne produkcji rolnej (pkt 4);
–inne źródła (pkt 9).
Wskazany podział źródeł przychodów ma istotny wpływ na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, jak również na sposób opodatkowania i jego wysokość.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pan rolnikiem i posiada Pan ziemię rolną, z czego (...) ha stanowi uprawa winorośli. Poza winnicą użytkuje Pan również pozostałe grunty rolne jako łąki. Gospodarstwo rolne prowadzi Pan bez zatrudniania pracowników. Ponadto produkuje i sprzedaje Pan wino. Wszystkie etapy dotyczące produkcji wina wykonuje Pan sam. Całość owoców przeznaczonych do produkcji wina pozyskuje Pan z własnej winnicy i nie dokonuje Pan zakupu owoców od innych rolników uprawiających winorośl. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, nie prowadzi Pan również działów specjalnych produkcji rolnej. W związku z działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży wina ponosi Pan koszty. Jak Pan wskazał, jednym z podstawowych surowców niezbędnych do produkcji wina są owoce winogron, które podlegają przetworzeniu w procesie produkcji wina i stanowią jego główny składnik. Ponadto zaznaczył Pan, że jest Pan producentem wina w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o wyrobach winiarskich, producentem w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273, który przetwarza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej świeże winogrona na wino oraz jest Pan rolnikiem wyrabiającym mniej niż 100 hektolitrów wina w ciągu roku podatkowego wyłącznie z winogron pochodzących z własnych upraw winorośli.
W związku tym powziął Pan wątpliwość dotyczącą możliwości zaliczenia przekazanych do produkcji wina owoców winogron pochodzących z własnej uprawy do kosztów uzyskania przychodów.
Istotne znaczenie dla rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w Pana sprawie ma kwalifikacja uzyskiwanych przez Pana przychodów do odpowiedniego źródła na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zwracam uwagę, że Pana działalność polegająca na uprawie winorośli stanowi działalność rolniczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to bowiem niewątpliwie działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw.
Jednocześnie Pana działalność polegająca na uprawie winorośli nie stanowi działów specjalnych produkcji rolnej, ponieważ nie wypełnia kryteriów do takiej klasyfikacji.
Natomiast przychody uzyskane z wyrobu i sprzedaży wina należy zaliczyć do innych źródeł, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
W myśl art. 20 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym o od osób fizycznych:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie wyrobu wina przez producentów wina w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich (Dz.U. z 2023 r. poz. 550) będących rolnikami wyrabiających mniej niż 100 hektolitrów wina w ciągu roku podatkowego wyłącznie z winogron pochodzących z upraw własnych winorośli. U podatników opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Wobec powyższego, uzyskiwane przez Pana przychody z działalności w zakresie produkcji wina w ilości nieprzekraczającej 100 hektolitrów w ciągu roku podatkowego należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W odniesieniu do kwestii kosztów uzyskania przychodów związanych z prowadzoną przez Pana działalnością polegającą na produkcji wina wskazuję, że w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie przychodu, ewentualnie na zwiększenie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.
Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:
–poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu lub mieć na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
–wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy,
–wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.
Ciężar prawidłowego udokumentowania wydatku i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem (zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła) przychodów spoczywa na podatniku. To właśnie on musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności. Decydując się na poniesienie określonych wydatków, musi sam dokonać oceny, czy wydatki, które poniósł, mają na celu uzyskanie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, a następnie podjąć decyzję o ich ewentualnym zakwalifikowaniu do kosztów podatkowych.
Na podstawie powołanych regulacji prawnych oraz przedstawionego opisu sprawy wskazuję, że w związku z tym, że prowadzi Pan działalność rolniczą w zakresie uprawy winorośli, to wytworzone produkty roślinne, jakimi są owoce winogron, mają związek właśnie z działalnością rolniczą. Działalność ta, jak już wskazano, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na to, że działalność rolnicza jest wyłączona spod przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to również koszty związane z prowadzeniem działalności rolniczej nie mogą być uznane za koszty podatkowe.
Winogrona pochodzące z własnej uprawy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów z innych źródeł, tj. przychodów uzyskiwanych z produkcji wina, gdyż nie są związane z tym źródłem przychodów. Fakt, że zużywa Pan do produkcji wina winogrona pochodzące z własnych upraw, nie powoduje automatycznie, że wyprodukowane owoce winogron mogą być zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów z „innych źródeł”, dotyczą one bowiem stricte działalności rolniczej.
Reasumując, przekazane do produkcji wina owoce winogron pochodzące z własnej uprawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Ponieważ w przedstawionych stanach faktycznych nie istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przekazanych do produkcji wina owoców winogron pochodzących z własnej produkcji, nie ustosunkowałem się do kwestii będącej przedmiotem Pana pytań nr 2 i nr 3. Dalsze rozważania na wskazane w pytaniach nr 2 i nr 3 zagadnienia stały się bezzasadne.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).