Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 11 marca 2024 r. (wpływ 14 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną, która prowadziła działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych. Z tego tytułu był Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Powyższą działalność zawiesił Pan w marcu 2023 r. i zaraz po tym stał się Pan rolnikiem podlegającym ubezpieczeniu społecznemu rolników (dalej: „KRUS”). Nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym. Ponadto, nigdy nie prowadził Pan działalności w zakresie obrotu nieruchomościami i nie zamierza takowej rozpoczynać.

W 2002 r. zawarł Pan związek małżeński nie wprowadzając jednocześnie rozdzielności majątkowej małżeńskiej pomiędzy sobą, a swoją żoną.

W 2019 r. małżeństwo nabyło do majątku wspólnego niezabudowaną nieruchomość oznaczoną 1 o powierzchni 0,3002 ha. Jeszcze w tym samym roku wraz z żoną zawarł Pan umowę o podział majątku wspólnego, wskutek którego niezabudowana nieruchomość oznaczona nr 1 stała się Pana wyłączną własnością. Małżeństwo rozwiodło się w 2020 r.

Na ww. nieruchomości rozpoczął Pan budowę domu jednorodzinnego (dalej: „Budynku”), do którego przeprowadził się w październiku 2021 r.

Z uwagi, że metraż domu jest nieadekwatny do potrzeb jednoosobowego gospodarstwa domowego, podjął Pan decyzję o sprzedaży domu. W tym celu dokonał Pan podziału nieruchomości oznaczonej nr 1 na dwie mniejsze działki o numerach 2 oraz 3 celem zachowania w swoim majątku prywatnym tej części działki, która nie została zabudowana (nr 2), a sprzedaży jedynie części z postawionym na niej domem (nr 3) - Nieruchomości zabudowanej.

Nie wystawiał Pan jeszcze żadnych ogłoszeń na portalach typu (...) i nie korzystał z usług biura nieruchomościowego. Możliwe, że w ogóle nie będzie Pan wystawiał takich ogłoszeń - zakupem nieruchomości jest bowiem zainteresowana zaprzyjaźniona rodzina, która planuje swój powrót z zagranicy (nie zawarli oni jednak żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży). Jeżeli ich plany ulegną zmianie, nie wyklucza Pan, że wystawi ogłoszenie o sprzedaży Nieruchomości zabudowanej i w przypadku trudności w znalezieniu kupca, skorzysta z biura nieruchomości prowadzonego przez jego znajomych. Nie ponosił i nie będzie ponosił Pan żadnych wydatków w celu zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości zabudowanej.

Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży Nieruchomości zabudowanej zostaną przeznaczone na zakup nieruchomości gruntowej blisko Pana ojcowizny, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zamierza Pan wybudować tam dom jednorodzinny, w którym ostatecznie zamieszka (własne cele mieszkaniowe) i skąd będzie miał blisko do swojej mamy, która jest już w podeszłym wieku i coraz częściej potrzebuje Pana pomocy. Budowa zostanie zakończona w ciągu trzech lat licząc od końca roku podatkowego, w którym sprzeda Pan działkę nr 3 wraz z posadowionym na niej domem.

Nigdy wcześniej nie kupował i nie sprzedawał Pan nieruchomości. W przyszłości nie wyklucza Pan, że zakupi kolejne nieruchomości w celu ulokowania swoich oszczędności i zabezpieczenia przyszłości swojej i swoich dzieci. Nie będą to działki przeznaczone na sprzedaż, pozostaną one w Pana majątku dopóki nie zdecyduje się on przekazać ich w drodze darowizny swoim dzieciom.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Nie wykorzystywał Pan działki nr 3 w prowadzonej działalności gospodarczej. Ww. działkę wykorzystywał Pan wyłącznie na cele prywatne.

Działka nr 3 będąca przedmiotem sprzedaży była wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Ww. działkę wykorzystywał Pan wyłącznie na cele prywatne.

Wyżej wymieniona działka nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze.

Nie udzielił i nie udzieli Pan nabywcy nieruchomości pełnomocnictwa ani żadnego innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu.

Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podział majątku wspólnego, na mocy którego stał się Pan wyłącznym właścicielem nieruchomości niezabudowanej nr n1 odbył się bez spłat i dopłat.

Planuje Pan dokonać sprzedaży nieruchomości zabudowanej w roku 2025. Data sprzedaży uzależniona jest od znalezienia nabywcy na ww. nieruchomość.

Mając na względzie okoliczności planowanej sprzedaży i fakt, że nigdy nie prowadził i nie zamierza prowadzić Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, w Pana ocenie odpłatne zbycie nieruchomości zabudowanej nr n3 nie nastąpi w wyniku wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Nieruchomość gruntowa, którą zamierza Pan nabyć ze środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej nr 3 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Wydatkowanie środków uzyskanych przez Pana ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej nr n3 nastąpi w ciągu trzech lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Część środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej nr n3 zostanie wydatkowana w powyższym terminie na zakup nieruchomości gruntowej, na której wybuduje Pan dom jednorodzinny.

Będzie Pan jedynym właściciel nieruchomości gruntowej, którą zamierza nabyć ze środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej nr 3.

Pytania

1)Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż Nieruchomości zabudowanej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Pana należy uznać za podatnika VAT z tytułu powyższej transakcji?

2)Czy 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT liczy się od końca roku, w którym nabył Pan nieruchomość gruntową, tj. od końca roku 2019, czy od końca roku, w którym wybudował budynek, tj. od końca roku 2021?

3)W przypadku sprzedaży Nieruchomości zabudowanej przed upływem okresu skazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, czy przychód uzyskany z tej transakcji korzysta ze zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 i 3. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko

Ad. 2

W Pana ocenia 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT liczy się od końca roku, w którym nabył Pan nieruchomość gruntową, tj. od końca roku 2019.

Nieruchomość gruntową oznaczoną nr 1 nabył Pan wraz z żoną w 2019 r. (wspólność ustawowa małżeńska). Ustawowy 5-letni okres liczony jest zatem od 31 grudnia 2019 r. i upływa w dniu 31 grudnia 2024 r. Na powyższy okres nie ma wpływu podział majątku, z uwagi iż te wydarzenie miało miejsce również w 2019 r. Bez znaczenia pozostają również okoliczności związane z budową domu na przedmiotowej nieruchomości. W myśl art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, tj. Dz. U. 2023 r. poz. 1610 ze zm. (zwana dalej: „k. c.”) za część składową gruntu uznaje się w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntom związano i jak wskazuje art. 47 k. c. część składa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Należy zaznaczyć, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT nie rozdziela sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku stanowiącego jego część składową. Nie wymienia ponadto sprzedaży budynku jako odrębnego źródła przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie można więc traktować, w rozumieniu przepisów wyżej wymienionej ustawy, jak również przepisów kodeksu cywilnego, odrębnie sprzedaży gruntu oraz sprzedaży znajdującego się na nim budynku. Należy zatem stwierdzić, że bieg terminu 5-tetniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, nie może być liczony odrębnie dla nabycia własności gruntu oraz dla wybudowanego na tym gruncie budynku, stanowiącego jego część składową. Bieg tego terminu liczony jest od daty nabycia własności gruntu, a data wybudowania budynku nie ma znaczenia. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 sierpnia 2011 r., nr (...) „art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy jest mowa tylko o sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. Przepis ten nie rozdziela sprzedaży gruntu od sprzedaży jego części składowych. Nie wymienia ponadto sprzedaży jego części składowych jako odrębnego źródła przychodu.”

Takie stanowisko zostało również potwierdzone przez Dyrektor Urzędu Skarbowego w Żyrardowie w interpretacji z 3 sierpnia 2007 r., nr (...). Tym samym warunek sprzedaży nieruchomości po upływie 5 lat od jej nabycia zostanie zachowany, przy założeniu, że Wnioskodawca przeprowadzi transakcję po 31 grudnia 2024 r.

Mając powyższe na względzie w opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż Nieruchomości zabudowanej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT.

Ad. 3

W Pana ocenie, w przypadku sprzedaży Nieruchomości zabudowanej, przychód uzyskany z tej transakcji korzysta ze zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT może zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania, mimo braku upływu 5 letniego terminu, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy, przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Norma ta stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e ustawy o PIT, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne ecie mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W świetle powyższych regulacji, aby dochód z tytułu sprzedaży Nieruchomości zabudowanej był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód uzyskany z jej sprzedaży musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wskazane w treści przepisu art. 21 ust. 25 ustawy o PIT, jednak nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe o których stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu łub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

a)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie;

b)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

c)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

d)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego niniejszej sprawy, środki otrzymane ze sprzedaży Nieruchomości zabudowanej, zamierza Pan przeznaczyć na zakup nieruchomości gruntowej i wybudowaniu domu jednorodzinnego, w którym zamierza Pan zamieszkać. Na możliwość zakwalifikowania takich wydatków do „celów mieszkaniowych”, wskazuje interpretacja ogólna nr Dd2.8202.4.2020 Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 13 października 2021 r., w której wyjaśniono, iż „Projektując omawiane zwolnienie podatkowe, ustawodawca nie miał na celu zawężenia katalogu wydatków mieszkaniowych wyłącznie do tych wydatków, które wiążą się z przygotowaniem budynku (lokalu) do tzw. „stanu surowego zamkniętego”. Własny cel mieszkaniowy polegać ma bowiem na możliwości zamieszkiwania i funkcjonowania w budynku (lokalu), czyli normalnej ludzkiej egzystencji.”

W związku z powyższym, wydatkami poniesionymi na cele mieszkaniowe będą zarówno koszty nabycia nieruchomości gruntowej, wybudowania domu przez Pana, jak i koszty poniesione na jego wykończenie, tj. doprowadzenie budynku do stanu umożliwiającego jej normalną egzystencję potwierdza to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji z dnia 19 grudnia 2023 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.833.2023.2.JK3 oraz w interpretacji z dnia 18 grudnia 2023 r., nr 0115-KDIT3.4011.721 2023.2.KP.

Mając powyższe na względzie, w przypadku sprzedaży Nieruchomości zabudowanej, przychód uzyskany z tej transakcji korzysta ze zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródło przychodów

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.

Jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły.

Nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną - nabywcę, przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

Przy czym, jak wynika z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami

Przepis art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.) stanowi, że:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ustawodawca ukształtował jako wspólność łączną, bezudziałową.

Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Stosownie natomiast do art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć - jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy Kodeks cywilny - podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, żeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności - tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

W związku z powyższym, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - datą nabycia przez Pana niezabudowanej nieruchomości oznaczonej nr 1 jest data nabycia do majątku wspólnego małżonków, tj. 2019 r.

Definicja nieruchomości

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, wobec tego należy odnieść się do przepisów Kodeksu cywilnego.

Stosownie do art. 46 § 1 wskazanej ustawy:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Artykuł 47 § 1- § 3 cytowanej ustawy stanowi, że:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Na mocy art. 48 Kodeksu cywilnego:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w świetle której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Budynek będzie odrębnym przedmiotem własności wówczas, gdy wzniesiony zostanie na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania.

W przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.

Zatem datą nabycia przez Pana zabudowanej działki jest data nabycia działki do majątku wspólnego małżonków, tj. 2019 r.

Skutki podatkowe związane ze sprzedażą działki nr 3

Planuje Pan sprzedaż działkę w 2015 r. Zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy upłynie 31 grudnia 2024 r.

Planowana sprzedaż ww. działki nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, o którym mowa w ww. przepisach.

Sprzedaż nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym działka została nabyta do majątku wspólnego małżonków. Nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu jej sprzedaży.

Na powyższe nie będzie miał wpływ podział nieruchomości, w wyniku którego następuje zmiana powierzchni działki oraz numerów ewidencyjnych. Wydzielenie działek z nieruchomości gruntowej nie powoduje zmiany jej właściciela. Na skutek dokonania tej czynności nie następuje przeniesienie prawa własności działki, a więc nie dochodzi do jej nabycia.

Wobec powyższego Pana stanowisko w zakresie pytania Nr 2 jest prawidłowe.

Odstępuję od odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku Nr 3. Planowane w 2025 r. przez Pana zbycie działki nr n3 nie będzie stanowiło źródła przychodu, zatem nie znajdą zastosowania przepisy dotyczące zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).