Brak prawa do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. - Interpretacja - 0114-KDIP3-2.4011.121.2024.2.AC

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 5 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.121.2024.2.AC

Temat interpretacji

Brak prawa do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 22 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania ulgi na powrót. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 marca 2024 r. (wpływ 1 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis i uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Wie Pani, że jest program Nowy ład, który mówi, że ludzie posiadający Kartę Polaka mogą wrócić część podatków. To dotyczy tylko tych ludzi, którzy przeprowadzili się do Polski po 31 grudnia 2021 r.

Pani miała wizę Poland Business Harbour i z rodziną fizycznie przyjechała Pani do Polski 8 czerwca 2021 r. Na terenie Polski dostała Pani Kartę Polaka (decyzja z 30 marca 2022 r.). W styczniu 2023 r. dostała Pani kartę stałego pobytu. Wskazała Pani, że ma niestandardową sytuację, bo przyjechała Pani do Polski 8 czerwca 2021 r., ale nie miała Pani Karty Polaka w ogóle. Od 29 stycznia 2022 r. wyszło prawo, w którym było napisane, że ci ludzie, którzy mają rodziców z Kartami Polaka mogą też otrzymać Kartę Polaka. Zatem 11 lipca 2022 r. otrzymała Pani decyzję o przyznaniu karty Polaka.

Chciałaby Pani skorzystać z ulgi na powrót od 2023 roku.

Wybrała Pani Polskę, żeby tutaj żyć, pracować i wychowywać dzieci i nie zamierza Pani wracać na Białoruś. Od 2021 roku nie wyjeżdżała Pani z Polski. Posiada Pani obywatelstwo białoruskie, ale w listopadzie 2023 r. złożyła Pani wniosek o obywatelstwo polskie dla siebie i dzieci.

Przyjechała Pani do Polski z mężem i dwójką dzieci 8 czerwca 2021 r. Zrobiła Pani nr PESEL 12 lipca 2021 r. Założyła Pani konto bankowe 15 czerwca 2021 r. Zarejestrowała Pani działalność gospodarczą 4 października 2021 r. Dzieci poszły do publicznego przedszkola 1 września. Pracuje Pani u polskiego pracodawcy (...) od 26 października 2021 r. na umowę zlecenie, a od 15 grudnia 2021 r. na umowę o pracę. Pracowała Pani na umowę o pracę do lipca 2023 r. Potem została Pani tylko na działalności gospodarczej. W marcu 2022 r. dostała Pani Kartę Polaka na terenie Polski. W kwietniu 2023 r. zdała Pani egzamin B1, żeby ubiegać się o polskie obywatelstwo. W maju 2023 r. wspólne z mężem kupiła Pani nieruchomość w (…) (kredyt zaciągnięty od banku (…)).

W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, ale nie pracowała Pani od 9 czerwca 2023 r. do 26 października 2023 r., bo szukała Pani wtedy pracy.

Ma Pani książkę pracodawcy (historię zatrudnienia), gdzie są wpisane wszystkie Pani miejsca pracy. Ostatnio pracowała Pani do 31 maja 2021 r. na terenie Białorusi.

Nie miała Pani miejsca zamieszkania nieprzerwanie co najmniej przez okres trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki. Do 8 czerwca 2021 r. żyła Pani tylko na Białorusi.

Suma osiąganych przez Panią przychodów przekroczy kwotę 85 528 zł. Od 26 października 2021 r. świadczy Pani pracę na rzecz podmiotu polskiego na podstawie umowy zlecenia, a od 15 grudnia 2021 r. - umowa o pracę. Chce Pani skorzystać z ulgi na powrót w odniesieniu do Pani przychodów uzyskanych tylko z działalności gospodarczej (PIT 36L -liniowy 19%). Nie korzystała Pani wcześniej z ulgi na powrót.

Po analizie treści wniosku złożonego 1 lutego 2024 r., mając na względzie zakres kompetencji przyznanej tut. organowi i treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa przyjęto, że Pani intencją było uzyskanie odpowiedzi na pytanie:

Czy może Pani skorzystać z ulgi na powrót?

Pani stanowisko w sprawie

Myśli Pani, że ma niestandardową sytuację, bo przyjechała Pani do Polski 8 czerwca 2021 r., ale nie miała Pani Karty Polaka w ogóle. Od 29 stycznia 2022 r. wyszło prawo, w którym było napisane, że ludzie, którzy mają rodziców z Kartami Polaka mogą też otrzymać Kartę Polaka. Zatem 11 lipca 2022 r. otrzymała Pani decyzję o przyznaniu Karty Polaka. Pani zdaniem tylko od tego momentu podlega Pani prawu o ulgę na powrót. Prowadzi  Pani działalność gospodarczą, płaci podatki, nie planuje Pani wracać na Białoruś.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

-w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)  podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu sprawy wynika, że przyjechała Pani z rodziną do Polski 8 czerwca 2021 r. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu Na terenie Polski przyznano Pani Kartę Polaka 30 marca 2022 r. W styczniu 2023 r. dostała Pani kartę stałego pobytu. Wybrała Pani Polskę, żeby tutaj żyć, pracować i wychowywać dzieci. Nie zamierza Pani wracać na Białoruś. Od 2021 roku nie wyjeżdżała Pani z Polski. Posiada Pani obywatelstwo białoruskie. Zarejestrowała Pani działalność gospodarczą 4 października 2021 r. Dzieci poszły do publicznego przedszkola. Pracuje Pani u polskiego pracodawcy od 26 października 2021 r. W kwietniu 2023 r. zdała Pani egzamin B1, żeby ubiegać się o polskie obywatelstwo. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Do 8 czerwca 2021 r. żyła Pani tylko na Białorusi.

Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.

Z treści wniosku wynika natomiast, że zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski jeszcze w 2021 r.

Zatem nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust.1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiana Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski nie nastąpiła po dniu wskazanym w art. 53 ustawy zmieniającej, tj. po 31 grudnia 2021 r.

Z uwagi na niespełnienie przez Panią warunku, o którym mowa w ww. art. 53 ustawy zmieniającej, organ odstąpił od analizowania pozostałych przesłanek uprawniających do skorzystania z tzw. ulgi na powrót.

Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej nie jest ustalenie obowiązku podatkowego w Polsce i miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Informacje te zostały przyjęte jako element stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).