Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 marca 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG pod kodem PKD: 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT.

Obecnie Wnioskodawca jest objęty 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30c ustawy o PIT, a dla celów rozliczeń podatkowych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2474).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na podstawie zawartej Umowy, świadczy usługi na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, działającej w branży IT, która specjalizuje się w tworzeniu oprogramowania oraz aplikacji (dalej: Klient).

Wnioskodawca w zależności od zapotrzebowania realizuje projekty:

• na potrzeby Klienta,
• na potrzeby projektu dla klientów swojego Klienta lub
• wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie jego kompetencji oraz przedmiotu zawartej umowy (tj. kompleksowych usług informatycznych).

Zgodnie z treścią zawartej Umowy przez projekt rozumie się zespół usług programistycznych, które prowadzą do powstania określonego rezultatu np. kodu, programu komputerowego, aplikacji mobilnej itp. (dalej: Oprogramowanie).

Zgodnie z zapisami umowy zawartej z Usługobiorcą Wnioskodawca jest odpowiedzialny wobec Usługobiorcy za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy, w tym zarówno za szkodę rzeczywistą jak również utracone korzyści, co nie wyklucza dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych Kodeksu cywilnego. Niewątpliwie zatem, Wnioskodawca, wykonując czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ponosi ryzyko gospodarcze swojej działalności.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca tworzy, rozwija i wdraża oprogramowanie związane z (...), skupiając się na funkcjonalnościach związanych z analizą obrazu z kamer. Poszczególne elementy oprogramowania są projektowane oraz implementowane przy zastosowaniu języków programowania Python oraz C++. Realizowany system do analizy obrazu ma działać w zdefiniowanym z góry środowisku (istniejący (...)), w zdefiniowanym z góry obszarze (…) i służyć do zdefiniowanego z góry celu (powstanie systemu (...)). Zatem z punktu widzenia przedmiotowego projektu koniecznym jest, aby system analizy obrazu działał odpowiednio dla tego obszaru i dla tego zastosowania. Wobec tego rozwijanie tych funkcjonalności wymaga od Wnioskodawcy zaimplementowania własnych rozwiązań i mechanizmów. Opracowanie docelowego rozwiązania wymaga przeprowadzenia uprzedniej analizy oraz weryfikacji możliwości zastosowania zróżnicowanych wariantów postępowania. W związku z tym działania wykonywane są w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany; na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i programowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnego oprogramowania.

Co istotne, zamierzonego efektu pracy Wnioskodawcy nie można byłoby spełnić zakupieniem gotowych rozwiązań oferowanych na rynku, gdyż takowe nie istnieją. Czynności wykonywane Wnioskodawcy nie mają zatem charakteru rutynowego i nie polegają na wprowadzaniu okresowych zmian. Zadania i problemy, przed którymi staje Wnioskodawca zawsze wymagają indywidualnego podejścia oraz twórczego praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Świadczenie usług przez Wnioskodawcę zasadniczo nie wymaga nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności nie zatrudnia pracowników.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, dalej: ustawa o PAIPP), tzn. odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem, jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej i nie jest efektem pracy, której rezultaty można z góry określić oraz przewidzieć. Stworzone przez Wnioskodawcę utwory spełniają definicje programu komputerowego i podlegają ochronie prawnej wynikającej z art. 74 ustawy o PAIPP.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w treści umowy z Klientem, która zawiera wprost postanowienie, iż Wnioskodawca przenosi na Klienta prawa majątkowe do utworów w rozumieniu ustawy o PAIPP, jakie powstają w trakcie realizacji umowy. Zgodnie z postanowieniami umowy, utworem w jej rozumieniu są w szczególności programistyczne kody źródłowe, oprogramowanie komputerowe w różnej formie, dokumentacja dotycząca oprogramowania lub urządzeń informatycznych, opracowania, analizy, raporty, instrukcje itp. W przypadku gdy utwór stanowi program komputerowy lub programistyczny kod źródłowy lub ich składnik strony uzgodniły, że przeniesienie praw autorskich majątkowych do takich utworów obejmuje wszystkie pola eksploatacji wymienione w art. 50 ustawy o PAIPP.

Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie z zasady może być częścią większego oprogramowania tj. wchodzić w skład systemu. Zazwyczaj bowiem Wnioskodawca nie jest jedyną osobą zaangażowaną przez Usługobiorcę do realizacji całokształtu realizowanego projektu. Projekt jest realizowany w ramach zespołu współpracujących ze sobą osób, chociaż należy zaznaczyć, że prace wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach projektu prace mają charakter samodzielny (brak stosunku podporządkowania służbowego Wnioskodawcy wobec Klienta lub innych osób zaangażowanych w projekt) oraz polegają na twórczym tworzeniu programu komputerowego lub jego części i elementów, w tym programistycznych kodów źródłowych, które samoistnie spełniają definicję utworu oraz podlegają ochronie prawnej wynikającej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nawet jeśli docelowo stanowią element kompleksowego rozwiązania informatycznego.

Potwierdzeniem powyższego jest treść wydanej w dniu 15 września 2020 r. interpretacji ogólnej Ministra Finansów, w której wskazano, że: "program komputerowy, jak każdy inny utwór, nie musi mieć postaci ukończonej, aby korzystać z autorsko prawnej ochrony (art. 1 ust. 3). Przedmiot prawa autorskiego stanowić mogą nawet krótkie fragmenty (elementy) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1" (J. Barta (red.), R. Markiewicz (red.), Komentarz do art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, LEX Gamma, stan prawny: 30.04.2011).

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone Oprogramowanie, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się ono od rozwiązań wcześniej opracowanych przez Wnioskodawcę. Stanowi ono przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Wnioskodawca wskazuje, że gdy rozwija/modyfikuje/ulepsza program komputerowy to jego działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego programu. Zmiany te nie mają charakteru rutynowych/okresowych. Wnioskodawca posiada licencję niewyłączną na korzystanie z programu komputerowego, który ulepsza. W wyniku podjętych czynności o charakterze ulepszeń, powstaje jednak samodzielny utwór, do którego Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych otrzymując w zamian wynagrodzenie za ich sprzedaż.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu wykonywania opisanych powyżej usług jest określone wg. stawki godzinowej, za każdą pełną godzinę rzeczywistego wykonywania usług na rzecz Usługobiorcy, a zatem różni się w poszczególnych miesiącach. Wynagrodzenie to stanowi zatem łączną zapłatę za całość czynności, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach umowy. Wynagrodzenie obejmuje przeniesienie praw autorskich do utworów w rozumieniu ustawy o PAIPP, wytworzonych przez Usługodawcę w wyniku usług świadczonych na podstawie zawartej umowy.

Umowa nie wyodrębnia wartości wynagrodzenia należnej za poszczególne rodzaje czynności, w tym za przeniesienie praw do Oprogramowania. Wnioskodawca samodzielnie wyodrębnia wynagrodzenie za przeniesienie praw do Oprogramowania oraz za inne czynności nie stanowiące wynagrodzenia za przeniesienie praw do Oprogramowania - o ile były realizowane w ramach Umowy na rzecz Usługobiorcy – w prowadzonej przez siebie ewidencji - na podstawie zestawienia faktycznych prac zrealizowanych w okresie, za który to wynagrodzenie jest należne.

Pomimo tego, że treść umowy nie odnosi się do kwestii okresów rozliczeniowych, to w praktyce jednak strony stosują miesięczne okresy rozliczeniowe. Wnioskodawca wykonuje prace zgodnie ze składanymi mu przez klienta zamówieniami, a świadczenie usług na jego rzecz wiążę się z bieżącym raportowaniem zrealizowanych prac.

Biorąc pod uwagę ww. zapisy, Wnioskodawca wskazuje, iż w ramach opisanej wyżej umowy z Klientem uzyskiwał oraz planuje uzyskiwać w przyszłości dochody ze sprzedaży na rzecz Usługobiorcy kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych.

W związku z prowadzoną działalnością, Wnioskodawca ponosi (lub planuje ponosić w przyszłości) między innymi następujące koszty:

1)koszty amortyzacji środka trwałego (peryferie komputerowe, sprzęt komputerowy);

2)wydatki na nabycie wyposażenia oraz materiałów eksploatacyjnych oraz wydatki dotyczące ich użytkowania (koszty napraw);

3)składki na ubezpieczenia społeczne oraz składki zdrowotne;

4)wydatki na obsługę księgową oraz usługi doradcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą;

5)wydatki na usługi telekomunikacyjne.

Pod pojęciem kosztów amortyzacji środka trwałego (sprzęt komputerowy) Wnioskodawca konkretnie rozumie:

1)odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych, o których mowa w art. 22f ustawy o PIT, w związku z nabyciem:

a.  peryferii komputerowych tzn. switch sieciowy, okablowanie: kabel lightning, ładowarka typu C, hub do laptopa (przejściówka), adapter, listwa zasilająca, podkładka pod myszkę, pendrive,

b.  sprzętu komputerowego tzn. monitor, laptop, drukarka, komputer,

2)koszty odpowiadające wydatkom poniesionym na nabycie aktywów wymienionych powyżej w pkt 1a) - b) jeśli ich wartość nie przekracza 10 000 zł i zgodnie z art. 22d ustawy o PIT stanowią one koszty uzyskania przychodów w miesiącu ich oddania do używania.

W odniesieniu do powyższych kosztów Wnioskodawca wskazuje, że ww. koszty związane z nabyciem:

a)peryferii komputerowych tzn. switch sieciowy, okablowanie: kabel lightning, ładowarka typu C, hub do laptopa (przejściówka), adapter, listwa zasilająca, podkładka pod myszkę, pendrive, uchwyty do monitora, słuchawki do laptopa – są niezbędne bezpośrednio do tworzenia Oprogramowania (pisania kodu źródłowego) jako narzędzia służące tego rodzaju aktywności Wnioskodawcy, co wskazuje na ich funkcjonalne powiązanie z tym procesem,

b)sprzętu komputerowego tzn. monitor, laptop, drukarka, komputer - są niezbędne bezpośrednio do tworzenia Oprogramowania (pisania kodu źródłowego) jako narzędzia służące tego rodzaju aktywności Wnioskodawcy, co wskazuje na ich funkcjonalne powiązanie z tą aktywnością.

Pod pojęciem wydatków na nabycie wyposażenia Wnioskodawca konkretnie rozumie faktycznie poniesione wydatki na nabycie:

a)  telefonu komórkowego,

b)  biurka i krzesła biurowego do pracy przy komputerze,

- jeśli ich wartość nie przekracza 10 000 zł i zgodnie z art. 22d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią one koszty uzyskania przychodów w miesiącu ich oddania do używania.

Pod pojęciem wydatków na nabycie materiałów eksploatacyjnych Wnioskodawca konkretnie rozumie faktycznie poniesione wydatki na nabycie papieru do drukarki, tuszy do drukarki oraz akcesoriów biurowych (zszywacz, zszywki).

Pod pojęciem wydatków na obsługę księgową oraz usługi doradcze Wnioskodawca rozumie faktycznie ponoszony przez niego koszt usług księgowych oraz usług doradztwa podatkowego związanych z prowadzeniem podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji IP BOX.

Pod pojęciem wydatków na usługi telekomunikacyjne Wnioskodawca rozumie wydatki na: internet, telefon, VPN. Wydatki te służą Wnioskodawcy do realizacji wielu zleceń programistycznych.

W odniesieniu do powyższych kosztów Wnioskodawca wskazuje, że ww. koszty związane z nabyciem:

a.wyposażenia w postaci telefonu komórkowego - są niezbędne bezpośrednio do tworzenia/rozwoju Oprogramowania, gdyż umożliwiają kontakt z Usługobiorcą, celem określenia jego parametrów, co wskazuje na ich funkcjonalne powiązanie z tym procesem.

b.wyposażenia w postaci biurka i krzesła biurowego do pracy przy komputerze są niezbędne bezpośrednio do tworzenia/rozwoju Oprogramowania, gdyż umożliwiają pracę przy komputerze, co wskazuje na ich funkcjonalne powiązanie z tym procesem,

c.materiałów eksploatacyjnych w postaci papieru do drukarki, tuszy do drukarki oraz akcesoriów biurowych (zszywacz, zszywki) - są niezbędne do tworzenia Oprogramowania, gdyż sporządzanie wydruków prowadzonych prac, ich pisemne dokumentowanie, co wskazuje na ich funkcjonalne powiązanie z tym procesem,

d.poniesieniem kosztów napraw wyposażenia - są niezbędne w celu prawidłowego użytkowania ww. aktywów w celach wskazanych w niniejszym piśmie, co wskazuje na ich funkcjonalne powiązanie z procesem tworzenia/rozwoju Oprogramowania.

e.usług telekomunikacyjnych (np. abonament, internet) – abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań. Natomiast koszt opłat za internet zapewnia szybkie i stabilne łącze, które jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca zapewnia sobie dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych. Stałe łącze otwiera również przestrzeń do zdobywania nowej wiedzy, klientów, czy przekazywania owoców swojej pracy. Oprogramowanie zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci. Jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez internetu.

Wnioskodawca ponosząc wskazane powyżej wydatki zabezpiecza prawidłowe prowadzenie działalności gospodarczej w ramach której tworzy, ulepsza lub rozwija Oprogramowanie, co wskazuje na ich funkcjonalne powiązanie z procesem tworzenia i rozwoju Oprogramowania.

Wnioskodawca wskazuje, że zamierza uwzględnić ww. koszty jedynie w takim zakresie, w jakim zostały lub zostaną one przez niego faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez siebie działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem, ulepszaniem (rozwijaniem) oprogramowania komputerowego lub jego części, tj. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, przy czym zaznacza, że wobec faktu, iż wniosek dotyczy także zdarzenia przyszłego pytanie obejmuje nie tylko koszty, które ponosił dotąd w związku z prowadzeniem prac rozwojowych, ale także takie, które mogą być faktycznie ponoszone w przyszłości, pod warunkiem spełnienia wszystkich przesłanek opisanych we wniosku i w niniejszym piśmie, w tym bezpośredniego związku tych kosztów z pracami rozwojowymi prowadzonymi przez Wnioskodawcę.

Stosownie do obowiązku wynikającego z art. 24a ust. 1 ustawy o PIT, ewidencja podatkowa dla działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest prowadzona w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Ponadto Wnioskodawca prowadził na bieżąco i zamierza prowadzić odrębną ewidencję dla operacji związanych z uzyskiwaniem dochodów z IP w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac, zgodnie wymogami art. 30cb ustawy o PIT. Zdarzenia dotyczące kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ujmowane są w odrębnej ewidencji prowadzonej w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, który zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, potwierdzających dochód na koniec danego, co spełnia warunki wynikające z zapisów art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT.

W związku z regulacjami zawartymi w ustawie o PIT Wnioskodawca zamierza zastosować przepis art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT do dochodów osiąganych począwszy od 1 września 2023 r., na podstawie Umowy zawartej z Klientem. Wnioskodawca wskazuje, że przyszłości nie wyklucza podpisania umów z innymi podmiotami aniżeli Usługobiorca, gdzie również zakres usług będzie dotyczył tworzenia szeroko pojętego oprogramowania. W związku z tym, Wnioskodawca wskazuje, że zamierza objąć ulgą IP Box również przyszłą działalność gospodarczą w zakresie tworzenia i rozwoju oprogramowania.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca interpretuje pojęcie „programu komputerowego”, „oprogramowania” zgodnie z treścią Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (strona 37). Pod pojęciem „Oprogramowania”/„programu komputerowego” należy zatem rozumieć efekty pracy Wnioskodawcy, które stanowią utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tzn. odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy której rezultaty można z góry określić i przewidzieć.

Oprogramowanie/programy komputerowe są utworami na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2022, poz. 2509, t.j. z dnia 06.12.2022 r., dalej: ustawa o PAIPP), będącymi utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi.

Przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w ustawie o PAIPP jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. „Oprogramowanie”/”program komputerowy” jest to zatem określony rezultat pracy w postaci np. kodu, programu komputerowego, aplikacji mobilnej itp, które to powstają na skutek świadczenia usług programistycznych przez Wnioskodawcę.

W ramach zawartej Umowy, Wnioskodawca świadczy na rzecz Usługobiorcy usługi programistyczne polegające na rozwijaniu „Oprogramowania”/„programów komputerowych”, które w zależności od zapotrzebowania są realizowane na potrzeby tego Usługobiorcy lub na potrzeby klientów tego Usługobiorcy.

Wnioskodawca wskazuje, że uczestniczy we własnych pracach, gdyż prowadzi samodzielne prace polegające na wytwarzaniu oraz rozwijaniu „Oprogramowania”/”programów komputerowych.

Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „Oprogramowania” przejawia się w tym, iż w procesie tworzenia lub rozwoju „Oprogramowania” Wnioskodawca wykorzystuje własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Działalność Wnioskodawcy jest zatem działalnością o charakterze kreacyjnym i prowadzi do powstania nowego wytworu intelektu.

Oprogramowanie stworzone na rzecz Klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego

W ramach pracy Wnioskodawca rozwija i wdraża funkcjonalności związane z (...), skupiając się na analizie obrazu z kamer. Rozwijanie takich funkcjonalności, zwłaszcza w zdefiniowanym z góry środowisku (istniejący (...)), wymaga zaimplementowania własnych rozwiązań i mechanizmów.

W projekcie realizowane są dwie funkcjonalności: system (...) i system (...).

System (...) się polega na samodzielnym (bez udziału ludzkiego) (...) po przejezdnym (dla (...)) obszarze w celu znalezienia się w określonym miejscu (np. 10 m przed (...)). W celu rozwinięcia/stworzenia tej funkcjonalności Wnioskodawca pracował nad modelem (...) służącej do segmentacji przejezdnego obszaru na obrazie z kamery.

Z kolei system (...) polega na automatycznym zatrzymaniu (...) gdy (...) zbliża się do człowieka lub zwierzęcia. Do realizacji tej funkcjonalności Wnioskodawca pracował nad modelem detekcji obiektów na obrazie z kamery.

Podczas pracy nad projektami zdarza się, że wraz z postępem prac część z dotychczas wytworzonych już elementów Oprogramowania wymaga dostosowania/ulepszenia, w celu wprowadzenia nowych funkcjonalności, zgodnie z założeniami wskazanymi przez Klienta. Wówczas przedmiotowe działania nie różnią się istotnie od działań podejmowanych w celu opracowania nowego Oprogramowania. W dalszym ciągu bowiem należy przed rozpoczęciem prac przeanalizować potrzeby Klienta, a także zbadać i zaprojektować możliwe rozwiązania, wraz z doborem odpowiedniej metody ich implementacji.

Główna różnica względem prac nad nowym Oprogramowaniem objawia się w tym, że Wnioskodawca w swych działaniach uwzględnia ramy, jakie narzuca na niego uprzednio utworzone Oprogramowanie. W związku z tym prace nad ulepszaniem programu komputerowego wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej są znacznie bardziej wymagające (wymagają więcej kreatywności), gdyż niejednokrotnie wymagają twórczego dostosowania istniejącego już kodu źródłowego.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prac opisanych we wniosku rozwijał i wdrażał funkcjonalności związane z (...), skupiając się na analizie obrazów z kamer. Realizowany system do analizy obrazu działa w zdefiniowanym z góry obszarze i służy do zdefiniowanego z góry celu (systemy (...)). Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie służy do samodzielnego (...).

W ramach prac nad segmentacją obszaru przejezdnego Wnioskodawca stworzył Oprogramowanie/Oprogramowania:

• do testowania działania architektury (...) i (...) na platformie(...) (w zakresie prędkość przetwarzania i zużycie pamięci (...));
• umożliwiające pobieranie odpowiednich danych obrazowych, które po odpowiednim oznaczeniu są później używane do treningu sieci;
• testujące jakość w segmentacji w kontekście działania algorytmu (...).

W ramach prac nad modelem detekcji Wnioskodawca stworzył Oprogramowanie umożliwiające pobieranie danych, które po odpowiednim oznaczeniu są używane do treningu sieci oraz Oprogramowanie testujące jakość w detekcji w kontekście działania algorytmu (...).

Żadne z powyższych prac nie były przez Wnioskodawcę realizowane wcześniej w ramach praktyki gospodarczej, a zatem ich cechą jest nowatorskość.

Poszczególne elementy oprogramowania zostały zaprojektowane oraz zaimplementowane przy zastosowaniu języków programowania Python oraz C++. Oprogramowanie jest uruchamiane na platformie obliczeniowej (...).

Oryginalność tego Oprogramowania wynika z tego, że aby było funkcjonalne i optymalne konieczne jest, aby analiza obrazu działała odpowiednio dla tego konkretnego obszaru i zastosowania. Wymaga to zaimplementowania własnych rozwiązań i mechanizmów, które z pewnością nie mogą być uznane za szablonowe. Tym samym to kreatywność Wnioskodawcy umożliwiła mu stworzenie kompletnie nowych rozwiązań, które bazowały przede wszystkim na Jego wiedzy, doświadczeniu oraz wyobraźni, która jest kluczowa w działalności jaką prowadzi Wnioskodawca.

Wnioskodawca wskazuje, że każde wytworzone lub modyfikowane przez niego „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań wcześniej już funkcjonujących, ponieważ tworzenie nowych kodów źródłowych skutkuje wprowadzeniem nowych funkcjonalności. Działalność w wyniku podjętych prac przez Wnioskodawcę prowadzi zatem do uzyskania nowych, nieistniejących wcześniej efektów. Każde Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę jest unikalne, ponieważ osiągnięcie celów narzuconych przez kontrahenta każdorazowo wymaga kreatywnego podejścia do napotykanych problemów. W proces twórczy wpisane jest zatem nieodłącznie stosowanie metody prób i błędów. Nowatorskość rezultatów oraz rodzaje stosowanych narzędzi i rozwiązań zostały szczegółowo opisane już we wcześniejszych częściach niniejszej odpowiedzi (m.in. w odpowiedzi na pytanie pod literą „a”).

Wnioskodawca za cel podstawowy działań twórczych postawił sobie stworzenie nowego programu komputerowego przy zastosowaniu odpowiednich technologii programistycznych.

Usługi Wnioskodawcy dotyczyły/dotyczą tworzenia „Oprogramowań”, realizacji, których celem jest zawsze zaspokojenie potrzeby Klienta w postaci uzyskania programu komputerowego o określonych funkcjonalnościach.

W ramach prac nad segmentacją obszaru przejezdnego Wnioskodawca postawił sobie do realizacji następujące cele:

• stworzenie możliwości testowania działania architektury (...) i (...) na platformie (...) (w zakresie prędkość przetwarzania i zużycie pamięci (...)).
• umożliwienie pobierania odpowiednich danych obrazowych, które po odpowiednim oznaczeniu są później używane do treningu sieci.
• stworzenie możliwości testowania jakości w segmentacji w kontekście działania algorytmu (...).

W ramach prac nad modelem detekcji Wnioskodawca postawił sobie za cel stworzenie Oprogramowania umożliwiającego pobieranie danych, które po odpowiednim oznaczeniu są używane do treningu sieci oraz Oprogramowania testującego jakość w detekcji w kontekście działania algorytmu (...).

Źródłami finansowania realizowanego przez Wnioskodawcę Oprogramowania jest wynagrodzenie otrzymywane od Usługobiorcy. Wnioskodawca nie pozyskuje zewnętrznych źródeł finansowania swoich prac twórczych poza wyżej wskazanym wynagrodzeniem.

Tak jak zostało wskazane wyżej, w zakresie już wytworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania osiągnięty został cel w postaci rozwinięcia i wdrożenia funkcjonalności związanej z  (...), która to skupiała się na analizie obrazów z kamer. Nadrzędnym celem prac było stworzenie oprogramowania (...).

Ze względu na to, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą dopiero we wrześniu 2023 r. nie jest możliwe wskazanie realizacji celów w latach wcześniejszych, gdyż we wcześniejszych latach działalność gospodarcza nie była prowadzona.

Wnioskodawca prowadzi pracę według ścisłego harmonogramu. W pierwszym etapie prac określa się wymagania umowne dotyczące brzegowych założeń zdefiniowanych przez Klienta (rozmowa z Klientem), a następnie Wnioskodawca ustala czy jest w stanie w oparciu o aktualne rozwiązania w dziedzinie oprogramowania stworzyć dane rozwiązanie(planowanie). Kolejny etap obejmuje implementację oraz wdrażanie poprawek i nowych funkcjonalności.

Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do działań ściśle zgodnych z harmonogramem współpracy, które to działania jest zobowiązany należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Klienta i ustalonym planem.

Przed rozpoczęciem projektu Wnioskodawca posiadał wiedzę na temat wytwarzania Oprogramowania, przetwarzania obrazu za pomocą (...) oraz przetwarzania obrazu na platformie (...).

Pracując nad wytworzeniem Oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia Oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów i aplikacji. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

W ramach tej działalności Wnioskodawca wykorzystywał i rozwijał wiedzę na temat wytwarzania Oprogramowania, przetwarzania obrazu za pomocą (...) oraz przetwarzania obrazu na platformie (...). Rozwiązania analizy obrazu powstają za pomocą wyrafinowanego wyszukiwania odpowiednich danych treningowych, optymalizacji sieci tak, aby mogła być wykorzystana na platformie (...), wyrafinowanego testowania sieci w kontekście realizowanego zadania. Tworzone Oprogramowanie różni się od innych już istniejących poprzez specyficzny kontekst pracy (...) tj. (...) się po chodniku w mieście (…) oraz ograniczenia sprzętowe (...) (platforma (...)).

Innowacyjność tworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania względem istniejących już rozwiązań wynika z faktu specyficznych potrzeb Klienta, które wymagają zapoznania się ze specyfiką jego branży oraz zbadania i zaprojektowania możliwych rozwiązań.

Wnioskodawca każdorazowo tworząc Oprogramowanie odpowiednio dobiera wiedzę, która może być wykorzystana uwzględniając jej przydatność, czyli do konkretnie tworzonego Oprogramowania ocenia możliwość tworzenia w ramach danego języka programowania, jak i technologii.

Tak jak zostało wskazane powyżej dotychczas Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej rozwijał i ofertował Oprogramowanie w zakresie systemu do analizy obrazu służącego do samodzielnego (...).

Dotychczas tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie było z wykorzystaniem języka Python i c++. Oprogramowanie jest uruchamiane na platformie obliczeniowej (...). W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza jednak korzystania z innych języków programowania, w zależności od potrzeby rozwijania konkretnych rozwiązań informatycznych.

W prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zaplanował tworzenie, rozwój oraz optymalizację (modyfikację) innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych narzędzi informatycznych.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma określony cel - jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Podejmowane aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy. Efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych/ulepszonych produktów na rzecz kontrahenta. Głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę prac jest przede wszystkim tworzenie, rozwój oraz optymalizacja (modyfikacja) innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych narzędzi informatycznych.

Wnioskodawca realizuje zaplanowane przedsięwzięcie w następujących etapach:

1.Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania – szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia Oprogramowania i metod jego implementacji.

2.Praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja – tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania Oprogramowania. Przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną Oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych. Wsparcie kontrahenta podczas wdrażania Oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania Oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania Oprogramowania oraz poprawą tychże błędów.

3.Integracja Oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu – Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z Oprogramowaniem wymagane jest do-stosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia Oprogramowania, kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest program komputerowy, napisany w języku programistycznym. Wnioskodawca wykorzystuje te wyniki we wszystkich efektach swojej pracy.

Projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności oraz niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i Klientów. Wnioskodawca nie posiada stałego asortymentu produktów i każdorazowo tworzy nowy program komputerowy na potrzeby wymagań biznesowych Klienta.

Efekty pracy Wnioskodawcy (w zakresie dotyczącym zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), które nazywane są Oprogramowaniem zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Powyższe oznacza, że powstałe utwory:

• zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
• nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
• nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Efekty pracy Wnioskodawcy nazywane „Oprogramowaniem”, które dotyczą zarówno jego tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania, zawsze były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Na gruncie tego przepisu, aby objąć program komputerowy ochroną prawną, wystarczające jest, że program ten stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. Oznacza to, że w przypadku programu komputerowego nie jest konieczne uzyskiwanie formalnego potwierdzenia ochrony prawnej czy też patentu, bowiem ustawa o PAIPP przyznaje taką ochronę z mocy ustawy, o ile spełniona jest definicja utworu.

Wnioskodawcy przysługiwały/przysługują/będą przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”.

Umowa zawarta między Wnioskodawcą a Zleceniodawcą wskazuje, że: „Spółka nabywa na podstawie niniejszej Umowy wszystkie Utwory stworzone przez Usługodawcę w wyniku wykonywania obowiązków wynikających z Umowy, z chwilą przekazania Utworu Spółce przez Usługodawcę, chyba że Spółka ma zastrzeżenia do Utworu”. W zakresie w jakim Umowa nie reguluje szczegółowo przeniesienia praw do konkretnego Oprogramowania zastosowanie mają przepisy ustawy o PAIPP. Zgodnie z art. 64 ustawy o PAIPP: Umowa zobowiązująca do przeniesienia autorskich praw majątkowych przenosi na nabywcę, z chwilą przyjęcia utworu, prawo do wyłącznego korzystania z utworu na określonym w umowie polu eksploatacji, chyba że postanowiono w niej inaczej. Zatem z chwilą przyjęcia utworu przez Zleceniodawcę następuje przeniesienie praw do konkretnego stworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania.

Wnioskodawca w rozliczeniu z Klientem stosuje miesięczne okresy rozliczeniowe. Wnioskodawca wykonuje prace zgodnie ze składanymi mu przez Klienta zamówieniami. Świadczenie usług na rzecz Klienta wiążę się z bieżącym raportowaniem zrealizowanych przez Wnioskodawcę prac.

Przeniesienie praw do danego Oprogramowania potwierdza fizyczne wydanie kodu źródłowego w postaci programu komputerowego Zleceniodawcy przez Wnioskodawcę.

Jak zostało wskazane we wniosku, Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki opisane we wniosku jedynie w takim zakresie, w jakim zostały lub zostaną one przez niego faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez siebie działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem, ulepszaniem (rozwijaniem) Oprogramowania lub jego części, tj. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Poszczególne wydatki były/są/będą przyporządkowywane na podstawie proporcji przychodów, tj. godzin pracy poświęconych na realizację usług, w wyniku których dochodzi do przeniesienia praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania, do ogółu godzin pracy Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym.

Wnioskodawca wskazuje, że nie zaliczał/nie zalicza/nie będzie zaliczał do wskaźnika nexus tych wydatków, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Wnioskodawca wskazuje także, że jego pytanie nie dotyczy sposobu przyporządkowania do wskaźników nexus innych wydatków aniżeli wyraźne określone w treści wniosku.

Zgodnie z art. 41 ustawy o PAIPP:

1.Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1)  autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;

2)  nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

2.Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

3.Nieważna jest umowa w części dotyczącej wszystkich utworów lub wszystkich utworów określonego rodzaju tego samego twórcy mających powstać w przyszłości.

4.Umowa może dotyczyć tylko pól eksploatacji, które są znane w chwili jej zawarcia.

5.Twórca utworu wykorzystanego lub włączonego do utworu audiowizualnego oraz utworu wchodzącego w skład utworu zbiorowego, po powstaniu nowych sposobów eksploatacji utworów, nie może bez ważnego powodu odmówić udzielenia zezwolenia na korzy-stanie z tego utworu w ramach utworu audiowizualnego lub utworu zbiorowego na polach eksploatacji nieznanych w chwili zawarcia umowy.

W umowie zawartej ze Zleceniodawcą wyraźnie wymienione zostały pola eksploatacji w ramach których Zleceniodawca korzysta z utworów oraz dotyczy tylko pól eksploatacji znanych w chwili zawarcia tej umowy.

Natomiast zgodnie z art. 53 ustawy o PAIPP: Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.

W związku z powyższym sposób „przenoszenia” praw autorskich każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o PAIPP, w szczególności ustalony jest z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

Jak zostało wskazane we wniosku – „Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na podstawie zawartej Umowy, świadczy usługi na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, działającej w branży IT, która specjalizuje się w tworzeniu oprogramowania oraz aplikacji.”

Wnioskodawca wskazuje, że Zleceniodawca, o którym mowa we wniosku jest podmiotem polskim, a usługi dla niego są wykonywane w Polsce. Zatem Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz Zleceniodawców będących podmiotami zagranicznymi.

Działalność gospodarcza jest prowadzona od 4 września 2023 r.

Pomimo tego, że treść umowy nie odnosi się do kwestii okresów rozliczeniowych, to w praktyce jednak strony stosują miesięczne okresy rozliczeniowe. Wnioskodawca wskazuje zatem, że pierwsze przychody z działalności gospodarczej, które zamierza rozliczyć za pomocą ulgi IP BOX, osiągnął we wrześniu 2023 r.

Jak zostało wskazane we wniosku: „Wnioskodawca od 4 września 2023 r. prowadzi odpowiednią ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.” – tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej. Ewidencja prowadzona jest na bieżąco, od momentu poniesienia pierwszych kosztów.

Wnioskodawca wskazuje, że wniosek dotyczy okresu podatkowego rozpoczynającego się od września 2023 roku. W związku z tym interpretacja indywidualna w zakresie stanu faktycznego powinna dotyczyć okresu od września 2023 r. do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (tj. 10 stycznia 2024 r.).

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że zamierza objąć ulgą IP Box również przyszłą działalność gospodarczą w zakresie tworzenia i rozwoju oprogramowania – jak zostało wskazane w treści wniosku w zakresie zdarzenia przyszłego.

Pytania

1.Czy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy z Klientem polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT?

2.Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

3.Czy dochody Wnioskodawcy osiągane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej w niniejszym wniosku sytuacji gospodarczej (występującej aktualnie i w przyszłości) Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

4.Czy ponoszone przez Wnioskodawcę i wskazane we wniosku koszty można uznać, przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji, za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z Oprogramowaniem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (lit. a we wskaźniku)?

Pana stanowisko

1.   Zdaniem Wnioskodawcy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach umowy z Klientem polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT.

2.   W ocenie Wnioskodawcy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

3.   W ocenie Wnioskodawcy, w ramach opisanej sytuacji gospodarczej (występującej aktualnie i w przyszłości) Wnioskodawca może stosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych do dochodów z kwalifikowanego prawa własności Intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

4.Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę i wskazane we wniosku koszty można uznać, przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji, za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z Oprogramowaniem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (lit. a we wskaźniku).

Uzasadnienie Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX opublikowane przez Ministerstwo Finansów, należy przyjąć, iż kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi spełniać łącznie trzy warunki:

1.zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2.należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

3.podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów:

• Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.   badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

• Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Prace programistyczne prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu Oprogramowania oraz jego rozwoju i mają twórczy charakter, ponieważ służą kreowaniu nowych i oryginalnych rozwiązań, które na rynku nie występują albo nie występują w takim zakresie oraz formie, która jest przedmiotem prac Wnioskodawcy.

Twórczość działalności Wnioskodawcy wynika zatem z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Ponadto, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Prace nad Oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Wnioskodawca realizuje prace nad danym projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie Oprogramowania.

Zgodnie z art. 1 ust. 1. ust. 2 pkt 1 uPAIPP:

1.Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

2.W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Z kolei zgodnie z art. 74 uPAIPP:

1.Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

2.Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Na gruncie tego przepisu, aby objąć program komputerowy ochroną prawną, wystarczające jest, że program ten stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. Oznacza to, że w przypadku programu komputerowego nie jest konieczne uzyskiwanie formalnego potwierdzenia ochrony prawnej czy też patentu, bowiem PAIPP przyznaje taką ochronę z mocy ustawy, o ile spełniona jest definicja utworu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem z kwalifikowanego IP jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1.z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP,

2.ze sprzedaży kwalifikowanego IP,

3.z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ponadto, Wnioskodawca od 4 września 2023 r. prowadzi odpowiednią ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca ujmuje we wskazanej ewidencji (lub planuje ujmować w przyszłości) w szczególności następujące kosztów:

• koszty amortyzacji innych środków trwałych niestanowiących nieruchomości (np. sprzęt komputerowy),
• wydatki na nabycie wyposażenia oraz materiałów eksploatacyjnych oraz wydatki dotyczące ich użytkowania (koszty napraw),
• składki na ubezpieczenia społeczne oraz składki zdrowotne,
• wydatki na obsługę księgową oraz usługi doradcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą,
• wydatki na usługi telekomunikacyjne

- w proporcji przewidzianej dla przychodów tj. godzin pracy poświęconych na realizację usług, w wyniku których dochodzi do przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania do ogółu godzin pracy Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym.

Powyższe wydatki są również kosztami ponoszonymi przez Wnioskodawcę celem osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Należy wziąć pod uwagę, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem lub rozwojem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy zatem pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie ww. przesłanki są spełnione w przypadku wydatków wyszczególnionych w niniejszym wniosku, zaś na podstawie posiadanej przez Wnioskodawcę ewidencji, zgodnej z wymogami art. 30cb ustawy o PIT można ustalić, jaka część tych stałych kosztów działalności Wnioskodawcy, związana jest z rozwojem Oprogramowania.

W ocenie Wnioskodawcy wskazane we wniosku koszty są powiązane bezpośrednio z uzyskiwaniem dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, gdyż w bezpośredni sposób przyczyniają się do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w działalności Wnioskodawcy.

W szczególności:

• koszty amortyzacji innych środków trwałych niestanowiących nieruchomości oraz wydatki na nabycie wyposażenia i materiałów oraz wydatki dotyczące ich użytkowania (koszty napraw), związane są bezpośrednio z tworzeniem i ulepszaniem Oprogramowania, gdyż dotyczą przedmiotów wykorzystywanych w procesie wytwarzania i rozwoju Oprogramowania, co bezpośrednio warunkuje sprawne i niezakłócone działanie w zakresie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej;
• składki na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne, a także usługi księgowe i doradcze oraz usługi telekomunikacyjne – związane są bezpośrednio z tworzeniem i ulepszaniem Oprogramowania, gdyż wydatki te warunkują możliwość prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej w ramach działalności gospodarczej, zatem bez ich poniesienia nie byłoby to w ogóle możliwe.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy:

a.podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT;

b.odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania) przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych prac programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c.wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przedstawione w treści wniosku ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

d.w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Stanowisko w zakresie prawa do zastosowania stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zostało zaprezentowane w linii orzeczniczej organów interpretacyjnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 stycznia 2023 r. (sygn. 0112-KDWL.4011.1013.2022.2.MW) lub interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 stycznia 2023 r. (sygn. 0112-KDWL.4011.1055.2022.2.KS).

Wnioskodawca ma świadomość, że wskazane w przedmiotowym wniosku interpretacje stanowią rozstrzygnięcia w indywidualnych sprawach i tylko do nich się zawężają. Mając jednak na uwadze postulat spójnego rozumienia prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz zasadę zaufania, należy zauważyć, że wykładnia przepisów w analogicznych stanach faktycznych powinna być jednolita.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Źródła przychodów

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja działalności badawczo-rozwojowej

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja prac rozwojowych

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany;  na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

W ramach prac nad segmentacją obszaru przejezdnego stworzył Pan Oprogramowanie/Oprogramowania:

• do testowania działania architektury (...) i (...) na platformie (...) (w zakresie prędkość przetwarzania i zużycie pamięci (...));
• umożliwiające pobieranie odpowiednich danych obrazowych, które po odpowiednim oznaczeniu są później używane do treningu sieci;
• testujące jakość w segmentacji w kontekście działania algorytmu (...).

W ramach prac nad modelem detekcji stworzył Pan Oprogramowanie umożliwiające pobieranie danych, które po odpowiednim oznaczeniu są używane do treningu sieci oraz Oprogramowanie testujące jakość w detekcji w kontekście działania algorytmu (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku).

Kryteria działalności badawczo-rozwojowej

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w  praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach podejmowanej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach prowadzonej działalności zdobywa Pan, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia Oprogramowania  w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Pana systemów i aplikacji.

Co istotne, zamierzonego efektu Pana pracy nie można byłoby spełnić zakupieniem gotowych rozwiązań oferowanych na rynku, gdyż takowe nie istnieją. Czynności wykonywane przez Pana nie mają zatem charakteru rutynowego i nie polegają na wprowadzaniu okresowych zmian. Zadania i problemy, przed którymi Pan staje zawsze wymagają indywidualnego podejścia oraz twórczego praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez Pana harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów.

Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia Oprogramowania, kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest program komputerowy, napisany w języku programistycznym. Wykorzystuje Pan te wyniki we wszystkich efektach swojej pracy.

Projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności oraz niepowtarzalny charakter. Opracowuje Pan nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana i Klientów. Nie posiada Pan stałego asortymentu produktów i każdorazowo tworzy nowy program komputerowy na potrzeby wymagań biznesowych Klienta.

Wskazał Pan, że gdy rozwija/modyfikuje/ulepsza program komputerowy to jego działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego programu. Zmiany te nie mają charakteru rutynowych/okresowych. Posiada Pan licencję niewyłączną na korzystanie z programu komputerowego, który ulepsza. W wyniku podjętych czynności o charakterze ulepszeń, powstaje jednak samodzielny utwór, do którego przenosi całość autorskich praw majątkowych otrzymując w zamian wynagrodzenie za ich sprzedaż.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii)prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. 

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzie informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że opisane prace rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Pana spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy i rozwija Pan Oprogramowanie;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)przenosi Pan prawa majątkowe do powstałych utworów na zleceniodawcę;

5)powyższe przeniesienie następuje odpłatnie na mocy umowy;

6)dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskuje Pan ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych;

7)od 4 września 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy.

Będzie Pan mógł zastosować od września 2023 stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku.

Ponadto, będzie Pan mógł zastosować stawkę 5 % od dochodów osiąganych w przyszłości pod warunkiem ze stan faktyczny lub prawny nie ulegnie zmianie.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 i 3 również należało uznać za prawidłowe.

Uwzględnienie kosztów przy ustalaniu wskaźnika nexus

Pana wątpliwość budzi również kwestia uznania kosztów:

• koszty amortyzacji środka trwałego (peryferie komputerowe, sprzęt komputerowy);
• wydatki na nabycie wyposażenia oraz materiałów eksploatacyjnych oraz wydatki dotyczące ich użytkowania (koszty napraw);
• składki na ubezpieczenia społeczne oraz składki zdrowotne;
• wydatki na obsługę księgową oraz usługi doradcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą;
• wydatki na usługi telekomunikacyjne

za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Tym samym wydatki poniesione przez Pana na: koszty amortyzacji środka trwałego (peryferie komputerowe, sprzęt komputerowy), wydatki na nabycie wyposażenia oraz materiałów eksploatacyjnych oraz wydatki dotyczące ich użytkowania (koszty napraw), składki na ubezpieczenia społeczne oraz składki zdrowotne, wydatki na obsługę księgową oraz usługi doradcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, wydatki na usługi telekomunikacyjne., mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 również należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Nadmienia się ponadto, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.  

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, dalej jako: „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).