Możliwość skorzystania z ulgi na powrót.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – 18 marca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani obywatelem Republiki Białorusi. Nie ma Pani innego obywatelstwa.

W 2014 r. otrzymała Pani Kartę Polaka w mieście A., którą wydał konsul w A.. Karta ta została wydana (...) 2014 r. na 10 lat, do (...) 2024 r.

Od 1990 r. do 31 października 2022 r. mieszkała Pani na terytorium Republiki Białorusi.

Od (...) 2022 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, opodatkowaną w formie ryczałtu. Jest to działalność Przedsiębiorcy Indywidualnego - Analityk Biznesowy w firmie IT spółka X. Posiada Pani umowę. Jest Pani rezydentką podatkową Rzeczypospolitej Polskiej.

Od 1 listopada 2022 r. cała rodzina przeprowadziła się do Rzeczypospolitej Polskiej na pobyt stały i do pracy. Od 1 listopada 2022 r. posiada Pani umowę najmu.

14 lutego 2023 r. złożone zostały dokumentów na pobyt stały.

20 czerwca 2023 r. otrzymała Pani SMS o pozytywnej decyzji na pobyt stały, na podstawie Karty Polaka.

26 września 2023 r. otrzymała Pani w Urzędzie (...) kartę stałego pobytu.

Oddała Pani Kartę Polaka inspektorowi Urzędu w zamian za kartę stałego pobytu. Przed przeprowadzeniem do Rzeczypospolitej Polskiej – do 31 października 2022 r. – nie mieszkała Pani w żadnym innym państwie poza Republiką Białorusi. Dowodem jest książeczka pracy i pieczątki w paszporcie.

Książeczka pracy została przetłumaczona przez tłumacza przysięgłego wpisanego do rejestru tłumaczy Rzeczypospolitej Polskiej.

W Republice Białorusi (w A.), mieszkała Pani z rodzicami. Właścicielem nieruchomości jest Pani ojciec, dlatego opłaty za media dokonywane były w imieniu i na nazwisko właściciela mieszkania (ojca). Nie może Pani udowodnić, że płaciła Pani za mieszkanie.

Od 1 listopada 2022 r. mieszka Pani i pracuje w Polsce. Pani z mężem i synem mieszka w wynajętym mieszkaniu. Pani synek chodzi do przedszkola od 1 grudnia 2022 r. Mąż od 1 lutego 2023 r. pracuje także w Polsce. Załączyła Pani skan umowy najmu oraz załącznik do umowy. W chwili przeprowadzki (1 listopada 2022 r.), otwarcia i prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej posiadała Pani Kartę Polaka. Jak wskazała Pani powyżej, Karta Polaka została wydana przez konsula w A. w 2014 r. Karta była ważna od (...) 2014 r. do (...) 2024 r. Karta Polaka jest ważna przez 10 lat od dnia jej przyznania.

W lutym 2023 r. złożyła Pani wniosek o pobyt stały na podstawie Karty Polaka, a 26 września 2023 r. oddała Pani inspektorowi w Urzędzie ważną Kartę Polaka oraz decyzję o przyznaniu Karty Polaka i otrzymała Pani w zamian kartę stałego pobytu wraz z decyzją o przyznaniu karty pobytu. Nie ma Pani już Karty Polaka. Ma Pani zdjęcie Karty Polaka i kserokopię.

Pobyt stały w Polsce wymaga legalizacji, aby móc mieszkać i pracować oraz nie podróżować do Republiki Białorusi i nie ubiegać się już o wizy. Wszystko to potwierdza Pani zamiar zamieszkania i pracy w Rzeczypospolitej Polskiej.

Do wniosku załączyła Pani oryginał i tłumaczenie książeczki pracy, zdjęcie i kserokopię Karty Polaka, skan decyzji w sprawie wydania zezwolenia na pobyt na podstawie Karty Polaka, umowę najmu mieszkania, zeskanowane paszporty i stemple graniczne oraz wizy.

Wizy i pieczątki w paszporcie:

1)Wiza krajowa od 5 czerwca 2019 r. do 3 czerwca 2020 r.:

(...)

2.Wiza krajowa na podstawie Karty Polaka od 2 listopada 2020 r. do 1 listopada 2021 r. - brak wyjazdów do 2022 r. z uwagi na COVID.

3.Wiza krajowa na podstawie Karty Polaka od 17 marca 2022 r. do 16 marca 2023 r.:

(...)

We wrześniu wiza została anulowana, ponieważ trzeba było zrobić wizę PBH. W paszporcie nie można mieć dwóch wiz krajowych. Dlatego jedna (wiza) została unieważniona. Wiza PBH dała Pani rodzinie możliwość wyjazdu „do życia i pracy” na terenie Polski.

4.Wiza Krajowa PBH:

(...)

Uzupełniając wniosek wyjaśniła Pani, że z dniem 1 listopada 2022 r. przeniosła Pani miejsca zamieszkania i swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych (centrum interesów życiowych) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Od listopada 2022 r. została Pani rezydentką podatkową Rzeczypospolitej Polskiej.

Do 1 listopada 2022 r. mieszkała Pani w Republice Białorusi.

Odpowiadając na pytanie tutejszego organu: czy do momentu przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiadała Pani certyfikat rezydencji wydany przez organ białoruskiej administracji podatkowej, wskazała Pani, że teoretycznie i praktycznie tak, musiała Pani mieć certyfikat.

Zawsze pracowała Pani na umowę o pracę, a pracodawca płacił za Panią podatki.

W przypadku uzyskania dochodu w okresie: 2019 r., 2020 r., 2021 r., do 2022 r. (włącznie) obywatel Republiki Białorusi jest uznawany za rezydenta podatkowego Republiki Białorusi, jeśli faktycznie przebywał w Republice Białorusi w roku dłużej niż 183 dni kalendarzowych.

Na tej podstawie była Pani rezydentem podatkowym Republiki Białorusi do momentu przeprowadzki, ponieważ mieszkała Pani na Białorusi ponad 183 dni w latach 1990-2022.

Posiada Pani inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych do momentu przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1.Historia zatrudnienia przetłumaczona przez tłumacza przysięgłego w Polsce,

2.Wyciąg bankowy, w którym można śledzić Pani dochody i wydatki, a także konkretne miejsca, gdzie i co Pani kupiła,

3.Zaświadczenie o miejscu zatrudnienia i wynagrodzeniu od pracodawców za lata 2019-2022, przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego w Polsce:

(...)

Chciałaby Pani skorzystać z ulgi na powrót za lata podatkowe: 2023, 2024, 2025, 2026.

Pytanie

Czy może Pani skorzystać z ulgi na powrót?

Pani stanowisko w sprawie

Zapoznała się Pani z dokumentami na stronach gov.pl, e-pit.pl oraz interpretacjami wydanymi przez Dyrektora (Krajowej Informacji Skarbowej) w 2023 r. i stwierdziła, że może zastosować ulgę na powrót.

Przez ostatnie 5 lat mieszkała Pani w innym kraju przed przeprowadzką do Polski. Kartę Polaka miała Pani przed przyjazdem do Polski. Pani przychody w Polsce opodatkowane są ryczałtem. Ma Pani dokument potwierdzające swoje podanie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

–w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

–nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

–na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ponadto, z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ponadto, w celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

W opisie zdarzenia wskazała Pani, że jest obywatelem Republiki Białorusi. Nie ma Pani innego obywatelstwa. W 2014 r. otrzymała Pani Kartę Polaka w mieście A., którą wydał konsul w A.. Karta ta została wydana (...) 2014 r. na 10 lat, do (...) 2024 r.

Od 1990 r. do 31 października 2022 r. mieszkała Pani na terytorium Republiki Białorusi.

Od (...) 2022 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, opodatkowaną w formie ryczałtu. Jest to działalność Przedsiębiorcy Indywidualnego - Analityk Biznesowy w firmie IT spółka X. Od 1 listopada 2022 r. cała rodzina przeprowadziła się do Rzeczypospolitej Polskiej na pobyt stały i do pracy. Z dniem 1 listopada 2022 r. przeniosła Pani miejsca zamieszkania i swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych (centrum interesów życiowych) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Od 1 listopada 2022 r. posiada Pani umowę najmu. Pani z mężem i synem mieszka w wynajętym mieszkaniu. Pani synek chodzi do przedszkola od 1 grudnia 2022 r. Pani mąż od 1 lutego 2023 r. pracuje także w Polsce. Jest Pani rezydentką podatkową Rzeczypospolitej Polskiej. W chwili przeprowadzki (1 listopada 2022 r.), otwarcia indywidualnej działalności gospodarczej oraz prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej posiadała Pani Kartę Polaka. W lutym 2023 r. złożyła Pani wniosek o pobyt stały na podstawie Karty Polaka, a 26 września 2023 r. oddała Pani inspektorowi w Urzędzie ważną Kartę Polaka oraz decyzję o przyznaniu Karty Polaka i otrzymała Pani w zamian kartę stałego pobytu wraz z decyzją o przyznaniu karty pobytu.

W konsekwencji zarówno w okresie 3 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej , jak i w okresie od początku roku, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie miała Pani miejsca zamieszkania w Polsce.

Zatem uznać należy, że spełnia Pani wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy.

Wyjaśniła Pani również, że na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski posiadała Pani ważną Kartę Polaka, którą wydał konsul w A. Otrzymała Pani ją w 2014 r. w mieście A.. W dniu 26 września 2023 r. oddała Pani w Urzędzie ważną Kartę Polaka oraz decyzję o przyznaniu Karty Polaka, i otrzymała Pani w zamian kartę stałego pobytu wraz z decyzją o przyznaniu karty pobytu.

W kontekście powyższego wyjaśnić należy, że stosownie do art. 229 ust. 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 519 ze zm.):

Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. z 2019 r. poz. 1598 oraz z 2022 r. poz. 91).

W myśl art. 195 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Zezwolenia na pobyt stały udziela się cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 192):

1.Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i spełni łącznie następujące warunki:

1)wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów;

2)w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „konsulem”, lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 - wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego;

3)wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat;

4)złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, do jednego z państw będących stroną tych umów.

2.Karta Polaka może być przyznana osobie:

1)nieposiadającej w dniu złożenia wniosku o wydanie Karty Polaka oraz w dniu przyznania Karty Polaka obywatelstwa polskiego lub

2)nieposiadającej zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

3)posiadającej status bezpaństwowca.

3.Karta Polaka może być także przyznana osobie, której polskie pochodzenie zostało stwierdzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1105), pod warunkiem wykazania się znajomością języka polskiego w stopniu co najmniej podstawowym. Przepisy art. 13 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w art. 3 ww. ustawy wskazano, że:

1.Karta Polaka jest dokumentem potwierdzającym przynależność do Narodu Polskiego.

2.Karta Polaka poświadcza uprawnienia wynikające z niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli posiadacz Karty Polaka nabył obywatelstwo polskie albo uzyskał zezwolenie na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadana przez niego Karta Polaka traci ważność z mocy prawa z dniem wydania dokumentu potwierdzającego nabycie obywatelstwa polskiego albo uzyskania zezwolenia na pobyt stały.

Stosownie do art. 20 ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, posiadacz Karty Polaka zwraca Kartę Polaka wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce pobytu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1)doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo

2)decyzja o uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna.

Wobec powyższego uznać należy, że spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Panią Karty Polaka. Utrata ważności z mocy prawa wydanej Pani Karty Polaka w związku z uzyskaniem przez Panią zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie pozbawia Pani prawa do skorzystania z przedmiotowej ulgi.

Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, nie mniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

We wniosku potwierdziła Pani, że przed przeprowadzeniem do Rzeczypospolitej Polskiej do 31 października 2022 r. nie mieszkała Pani w żadnym innym państwie poza Republiką Białorusi. Dowodem jest książeczka pracy i pieczątki w paszporcie oraz historia zatrudnienia (przetłumaczona przez tłumacza przysięgłego w Polsce), wyciągi bankowe, zaświadczenia o miejscu zatrudnienia i wynagrodzeniu od pracodawców za lata 2019-2022 (przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego w Polsce).

W oparciu o przedstawione przez Panią wyjaśnienia uznać zatem należy, że spełnia Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po przyjeździe do Polski uzyskuje Pani dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowanej w formie ryczałtu.

W konsekwencji, przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie. Skoro przeniesienie Pani miejsca zamieszkania do Polski nastąpiło 1 listopada 2022 r., to może Pani skorzystać z ulgi na powrót w latach 2023-2026.

Końcowo zaznaczyć należy, że zgodnie z zakresem pytania w interpretacji odnieśliśmy się tylko do możliwości zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodać należy, że organ interpretacyjny nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania kontrolnego czy podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.