Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na kosmetyki, usługi kosmetyczne i fryzjerskie oraz rajstopy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 8 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 8 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 marca 2024 r. (wpływ 19 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy Pani usługi wspomagające transport lotniczy (umowa B2B). Obowiązuje Panią „Podręcznik dyscypliny mundurowej„ według którego określony jest Pani wygląd (fryzura, makijaż, ubiór, kolor rajstop, kolor i długość paznokci ).

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na pytania:

Jaką formę opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu działalności gospodarczej Pani wybrała oraz jaki rodzaj dokumentacji podatkowej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych Pani prowadzi?

Zasady ogólne, skala podatkowa, księga przychodów i rozchodów.

Czy posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

TAK.

Czy kosmetyki będą przez Panią również wykorzystywane dla celów prywatnych – proszę udzielić jednoznacznej odpowiedzi?

NIE.

Jeżeli zgodnie z pkt 2 ubrania i rajstopy są przedmiotem zapytania, to:

Czy ubiór, rajstopy są opatrzone logiem firmy, np. linii lotniczych?

NIE.

Czy ubiór, rajstopy są przez Panią wykorzystywane również dla celów prywatnych – proszę udzielić jednoznacznej odpowiedzi.

NIE.

Pytania

Czy kosmetyki, takie jak puder, podkład, korektor, róż, rozświetlacz, bronzer, cienie do powiek, tusz do rzęs, szminki, błyszczyki, kremy – jako baza pod makijaż, usługi kosmetyczne, takie jak manicure, stylizacja brwi, usuwanie nadmiernego owłosienia z twarzy, usługi fryzjerskie mogą się zaliczać do kosztów uzyskania przychodu?

Czy rajstopy w kolorze (...) mogą zaliczać się do kosztów uzyskania przychodu?

Pani pytania w sprawie wynikają z uzupełnienia wniosku.

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem – może Pani zaliczyć wyżej wymienione usługi i zakupy kosmetyków, rajstop do kosztów uzyskania przychodu, ponieważ wstawiając się do pracy, zawsze musi Pani wyglądać zgodnie z wytycznymi w Podręczniku dyscypliny mundurowej (staranny i trwały makijaż, manicure o określonej długości i kolorze – (...), kolory: (...) i ich odcienie, włosy gładko uczesane i zadbane, rajstopy w odpowiednim kolorze – (...)). Przed każdym lotem jest Pani sprawdzana przez szefową pokładu czy ma Pani wszystko zgodne z podręcznikiem. Jeśli któryś z elementów się nie zgadza, szefowa ma prawo nie dopuścić Pani do wykonywania obowiązków służbowych.

Pani stanowisko w sprawie wynika z uzupełnienia wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Przy czym zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. A zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w ustawie – wymaga nie tylko oceny pod kątem, czy jego poniesienie miało związek z konkretnymi przychodami, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku, należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku między poniesionym kosztem a uzyskiwaniem bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

Na podstawie kryterium stopnia powiązania istniejącego między kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów podatkowych uzależniona jest m.in. od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

-wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

-został właściwie udokumentowany;

-wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w ramach prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Wskazane przez Panią wydatki nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w tej regulacji, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

 Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r., sygn. II FSK 3526/16:

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z dnia 8 sierpnia 2017 r., sygn. II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że:

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy Pani usługi wspomagające transport lotniczy. Obowiązuje Panią „Podręcznik dyscypliny lotniczej”, według którego określony jest Pani wygląd (fryzura, makijaż, ubiór, kolor rajstop, kolor i długość paznokci). Jak wskazała Pani w uzupełnieniu wniosku, kosmetyki i rajstopy nie będą wykorzystywane dla celów prywatnych. Doprecyzowała Pani również, że ubiór i rajstopy nie są opatrzone logiem firmy, np. linii lotniczych.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, stwierdzam, że aby wydatki na rajstopy w kolorze (...), można było uznać za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, to rajstopy muszą utracić charakter osobisty, np. przez trwałe opatrzenie zakupionych rajstop cechami charakterystycznymi logo reprezentowanej przez Panią firmy.

Zakupy odpowiednich elementów garderoby osobistej (np. rajstop) pod kątem wykonywania działalności gospodarczej należy więc oceniać na tle przepisów prawa pracy lub innych przepisów branżowych. Generalnie zakupy tego rodzaju stanowią wydatki związane z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym. Zatem, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowaną do własnych wymagań Garderobę osobistą – np. rajstopy. Dlatego też zakupy tych rzeczy stanowią spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej. Odstępstwa od tej zasady mogą wynikać z nałożonego na prowadzącego działalność gospodarczą prawnego obowiązku używania określonego rodzaju garderoby osobistej – np. rajstop, w sytuacji gdy rzeczy te utraciły charakter osobisty, na przykład z uwagi na dostosowanie tych do pełnienia określonych funkcji bądź zawodów.

Schludny i estetyczny wygląd świadczy o kulturze osobistej i nie jest zależny od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast obowiązujące zasady współżycia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące działalność gospodarczą posiadały wygląd adekwatny do wykonywanego zawodu, podobnie zresztą jak osoby zatrudnione w innych zawodach, np. nauczyciele, urzędnicy, prawnicy itp.

Niewątpliwie w wykonywanym przez Panią zawodzie dbałość o wizerunek zewnętrzny jest bardzo istotny, jednak nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych. Wydatki związane z zakupem odpowiednich elementów garderoby osobistej – rajstop w odpowiednim kolorze – (...), jak również wydatki dotyczące zakupu kosmetyków, takich jak puder, podkład, korektor, róż, rozświetlacz, bronzer, cienie do powiek, tusz do rzęs, szminki, błyszczyki, kremy – jako baza pod makijaż, wydatki dotyczące usług kosmetycznych, takich jak manicure, stylizacja brwi, usuwanie nadmiernego owłosienia z twarzy, czy wydatki dotyczące usług fryzjerskich mają charakter wydatków osobistych związanych z poprawą wizerunku i w konsekwencji nie można ich uznać za ściśle związane z działalnością gospodarczą.

Wprawdzie wydatki te nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, jednak nie stanowi to wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Jak już wskazałem, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowane do własnych wymagań odpowiednie kosmetyki, korzystać z usług kosmetycznych czy fryzjerskich. Z tej tez przyczyny zakup tych rzeczy i usług stanowią spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej. Ponadto schludny i estetyczny wygląd świadczy o kulturze osobistej.

Stąd, mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz przytoczone przepisy prawa, stwierdzam, że poniesione przez Panią wydatki na zakup rajstop w odpowiednim kolorze – (...), jak również wydatki dotyczące zakupu kosmetyków, wydatki dotyczące usług kosmetycznych, czy wydatki dotyczące usług fryzjerskich nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, gdyż wydatki te mają charakter wydatków osobistych.

Reasumując – kosmetyki, takie jak puder, podkład, korektor, róż, rozświetlacz, bronzer, cienie do powiek, tusz do rzęs, szminki, błyszczyki, kremy – jako baza pod makijaż, usługi kosmetyczne takie jak manicure, stylizacja brwi, usuwanie nadmiernego owłosienia z twarzy oraz usługi fryzjerskie nie mogą zostać zaliczone przez Panią do kosztów uzyskania przychodów.

Również rajstop w kolorze (...) nie może Pani zaliczać do kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).