Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – w dniu 5 marca 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dowodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647, ze zm., dalej powoływana jako „ustawa o PIT”).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od (...) 2022 r. opodatkowaną na zasadach ogólnych według skali podatkowej, rozliczając się za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i rozwój nowoczesnego oprogramowania oraz jego elementów składowych, które następnie są sprzedawane jego kontrahentom w ramach świadczonych na ich rzecz usług, na podstawie odpowiednich umów o świadczenie usług.

Wnioskodawca posiada kierunkowe wykształcenie, jest specjalistą w oprogramowaniu systemów informatycznych, co potwierdza dyplom wydany przez (...). Wnioskodawca ma odpowiednie kwalifikacje i ponad dziesięcioletnie doświadczenie w wykonywania usług programistycznych, zna języki programowania, m.in. (...).

Wnioskodawca tworzy i rozwija kilka rodzajów programów komputerowych lub ich części (modyfikacji, ulepszeń nowych modułów), które na potrzeby niniejszego wniosku będą łącznie przywoływane jako: „Oprogramowanie”, „części Oprogramowania”, „Programy komputerowe”.

Wnioskodawca działa i będzie działał na zlecenie różnych kontrahentów. Jednak działalność Wnioskodawcy, bez względu na zmianę kontrahentów, zachowuje cechy wskazane w niniejszym wniosku.

Przedmiotem umowy pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami jest wytwarzanie oprogramowania oraz dostarczanie innych usług informatycznych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, które są nazywane tworzeniem oprogramowania, obejmują w szczególności następujące czynności:

-tworzenie kodu w językach programowania;

-ulepszanie i rozwijanie istniejącego kodu, np. stworzonego przez samego Wnioskodawcę.

Zgodnie z doktryną prawa autorskiego, część programu (fragment kodu) lub oprogramowania (nowa funkcjonalność), którą tworzy, jest utworem w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, ze zm.).

Wobec tego, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że tworzone, rozwijane i ulepszane przez niego Oprogramowanie i jego części stanowią utwór na gruncie art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie i jego części, czyli utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca nabywa łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualne wiedzę, w tym przede wszystkim z informatyki, technologii, programowania oraz umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnego oprogramowania.

Działalność na rzecz danego kontrahenta polega na tworzeniu nowych produktów, zastosowań i funkcjonalności Oprogramowania, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę nie miały miejsca. Wnioskodawca ma na celu rozwiązywanie problemów biznesowych kontrahentów poprzez dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania kontrahenta. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie i jego części opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Proces wytwarzania Oprogramowania i jego części obejmuje m.in. analizę problemu (szczegółowych wymagań kontrahentów), zaprojektowanie algorytmu (definicja podstawowych części systemu i ich interakcji, wybór odpowiedniego podejścia do ich wdrożenia), czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację (tworzenie testów w postaci kodów źródłowych w celu udowodnienia spełnienia istotnych wymagań), modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych, aż po wdrożenie zaprojektowanego rozwiązania.

W ramach rozwoju każdego Oprogramowania i jego części Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe części i funkcjonalności Oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie funkcjonalności Oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek oraz usprawnień.

Tworzone oraz rozwijane Oprogramowanie powstaje przy użyciu najnowszych rozwiązań technologicznych. Prowadzi to do ciągłego rozwoju Wnioskodawcy oraz przyswajania nowej wiedzy i umiejętności. Z każdym projektem, zadaniem i funkcją Wnioskodawca rozwija swoje umiejętności i wiedzę w pracy.

Każdy projekt wymaga również zastosowania unikatowego zestawu narzędzi lub architektur. Istotą prac jest dopasowanie do danego projektu, aplikacji, programu odpowiednich technologii i narzędzi, które pozwalają utrzymywać kod przejrzystym i możliwym do ciągłego rozwoju.

Tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom kontrahenta lub konkretnego użytkownika wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego Oprogramowania i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku.

W przypadku projektów nie występuje element typowej standaryzacji. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez kontrahenta wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy.

Działania te prowadzone są w metodyczny sposób. Prace programistyczne Wnioskodawcy realizowane są według metodologii planowania pracy, tzw. Agile, która jest powszechnie stosowana w branży. Prowadzona działalność nie ma charakteru incydentalnego.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych.

Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Również czynności rozwoju (modyfikacji) Oprogramowania nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do Oprogramowania.

W wyniku prowadzonych ulepszeń i rozwoju Oprogramowania i jego części powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca pragnie podsumować, że prowadzona przez niego działalność, której przedmiotem jest wytwarzanie, ulepszanie i rozwój Oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w oprogramowaniu.

Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm.

Przykładem Oprogramowania wytwarzanego, ulepszanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę są (...), Wnioskodawca jest odpowiedzialny m.in. za stworzenie (...).

Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania i jego części ma charakter modułowy, więc Wnioskodawca jest właścicielem Oprogramowania i jego części, jakie tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przekazania praw autorskich. Z chwilą przekazania wytworzonego Oprogramowania Kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania.

Na podstawie zawartej z kontrahentem umowy Wnioskodawca jest obowiązany do przeniesienia na kontrahenta całości praw autorskich do wytworzonego w ramach zlecenia Oprogramowania. Wnioskodawca jest obowiązany do przeniesienia na Kontrahenta również wszelkich praw zależnych i pokrewnych bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

W przeważającej części wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Programów komputerowych.

Wnioskodawca każdorazowo na podstawie raportów czasu pracy ustala, jaka część wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do Oprogramowania i części Oprogramowania oraz za wykonywanie innych usług.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej.

Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie ewidencji czasowej stwierdzającej ilość godzin poświęconych na stworzenie określonego programu komputerowego.

W praktyce mogą zdarzyć się trzy sytuacje:

–projekt - czyli wytworzenie Oprogramowania - jest rozciągnięty w czasie, w konsekwencji czego można przypisać do niego kilka faktur przychodowych, wówczas część danej faktury, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, stanowić będzie część ogółu wynagrodzenia za dany program komputerowy wykonywany w ramach danej umowy;

–w tym samym okresie rozliczeniowym prace prowadzone są nad kilkoma projektami, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej faktury przychodów, pochodzących z poszczególnego projektu lub ich części;

–projekt wytworzenia Oprogramowania zamyka się w obrębie jednego okresu rozliczeniowego i jednej faktury przychodowej, wówczas część obejmująca wynagrodzenie z tytułu praw autorskich, będzie odnosiła się do przychodu z danego oprogramowania.

Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności są przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

Wnioskodawca nie wyodrębnia jednak na fakturach przychodu z wytworzonych praw własności intelektualnej.

Sposób nazwania FV nie ma decydującego znaczenia, gdyż z art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570) wynika wymóg wskazania w treści faktury nazwy (rodzaju) towaru lub usługi. Natomiast przepis ten nie określa, na ile szczegółowo należy sprecyzować nazwę towaru lub usługi w treści wspomnianego dokumentu. Nazwa widniejąca na fakturze przedstawia szeroki zakres świadczonych usług, w ramach których mieści się główny przedmiot działalności, a mianowicie usługi programistyczne. Jednak, jak zostało wskazane, wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich - mimo, że nie jest wyodrębnione na fakturze - jest zawsze ustalone na podstawie ewidencji czasu pracy i wykonywanych działań.

W związku z powyższymi faktami, Wnioskodawca jest zainteresowany opodatkowaniem dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach preferencyjnych z art. 30ca ustawy o PIT. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT, począwszy od (...) 2022 r.

Na potrzeby prowadzonej działalności Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W celu skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania na podstawie art. 30ca ustawy o PIT, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, na podstawie przepisu art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT (dalej jako „Ewidencja IP Box"). Wnioskodawca prowadzi odrębną Ewidencję IP Box w arkuszu kalkulacyjnym, zgodnie z Objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX. W prowadzonej Ewidencji dla celów rozliczenia preferencyjnego Wnioskodawca:

-wyodrębnia każde prawo własności intelektualnej,

-ustala przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję na bieżąco od (...) 2022 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności programistycznej.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustala i będzie ustalał faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Podstawą sporządzenia proporcji jest prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu świadczenia usług.

Wnioskodawca podkreśla, że przyjęta metodyka alokacji kosztów stosowana jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu z konkretnym przychodem z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie jest możliwe.

Stosując powyższy schemat, Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do konkretnego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją prac polegających na wytwarzaniu, ulepszaniu i rozwijaniu Oprogramowania. Bez ich poniesienia, prace nie mogłyby być realizowane, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga zarówno sprzętu oraz ponoszenia dodatkowych kosztów. Wnioskodawca oblicza i będzie obliczał wskaźnik nexus stosownie do przepisów ustawy o PIT. Należy wskazać, że Oprogramowanie i jego części opisane powyżej stanowią przykłady i z uwagi na okoliczność, że wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca może tworzyć inne rodzaje Oprogramowania, oraz działać na zlecenie innych kontrahentów, ale zawsze Oprogramowanie i działalność Wnioskodawcy będzie wykazywała cechy wskazane we wniosku.

Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony, a tym samym rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów z tytułu sprzedaży oprogramowania nie ulegnie zmianie.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Od początku podjęcia działalności gospodarczej Wnioskodawca wytwarzał, rozwijał i ulepszał wiele różnych typów Oprogramowania dla różnych Kontrahentów.

Przykłady konkretnych projektów, nad którymi pracował i pracuje Wnioskodawca, które skutkowały powstaniem Oprogramowania i jego części to:

Projekt (...)

Projekt polega na (...). Ten system jest realizowany wyłącznie pod indywidualne potrzeby Kontrahenta. Projekt był rozwijany w następnych etapach:

-badanie możliwości i ograniczeń istniejącego systemu;

-wyjaśnienie istotnych wymagań projektu;

-projektowanie rozwiązania i jego podstawowych części;

-stworzenie (...);

-tworzenie (...);

-dodanie (...);

-tworzenie i integracja (...);

-Integracja części rozwiązania do istniejącego systemu.

Projekt (...)

Projekt polega na (...).

Projekt składał się z następujących etapów:

–planowanie projektu (określenie podstawowych funkcji projektu i rozdzielenie realizacji na pojedyncze zadania);

–realizacja, przetestowanie i integracja zadań;

–demonstracja nowych możliwości prototypu realizowanych w ostatniej wersji i korekta kierunku projektu;

–demonstracja i akceptacja prototypu.

W ramach projektu Wnioskodawca zajmował się tworzeniem oprogramowania dla dwóch prototypów. Wnioskodawca bezpośrednio rozbudował (...). Sposoby wykonania funkcjonalności projektu opierają się na doświadczeniu i wiedzy Wnioskodawcy w branży (...).

Projekt (...)

Projekt polega na stworzeniu prototypu nowego rozwiązania programistycznego, które ma (...)

Projekt był realizowany w następujących etapach:

–wyjaśnienie istotnych wymagań projektu;

–opracowanie i udoskonalenie projektu rozwiązania i oprogramowania aplikacyjnego, które spełniają ustalone warunki i wymagania;

–uzgadnianie funkcjonalności, terminów realizacji oraz kryteriów akceptacji wszystkich wersji projektu;

–stworzenie aplikacji i ich rozwijanie zgodnie z wymaganiami.

Wyniki projektowania oraz sposoby jego realizacji i wdrożenia na każdym etapie projektu kształtowane są przez własne pomysły i umiejętności Wnioskodawcy.

Projekt (...)

Projekt polega na (...).

Systemy były realizowane w następujących etapach:

–wyjaśnienie istotnych wymagań systemu;

–analiza technologii i sposobów realizacji;

–projektowanie systemu zgodnie z wymaganiami na podstawie wyników analizy;

–realizacja i przetestowanie projektu systemu;

–realizacja prototypu dla demonstracji zdolności systemu;

–demonstracja prototypu;

–udoskonalenie systemu;

–integracja systemu.

Stworzone Oprogramowanie różni się od istniejących, tym że spełnia unikalne wymagania Kontrahenta dotyczące zachowania i możliwości systemu oraz poziomu integracji z produktem. Projekt i sposoby realizacji oprogramowania systemów był całkowicie zaprojektowany i zbudowany przez Wnioskodawcę na podstawie własnych pomysłów i doświadczenia.

Projekt (...)

Projekt polega na ulepszeniu i rozszerzeniu (...). Rolą Wnioskodawcy jest ulepszanie i rozwój (...).

Obecnie projekt jest w stanie realizacji i nie jest ukończony, więc nie wszystkie etapy są jeszcze określone i mogą się zmieniać w zależności od stanu i potrzeb rynku oraz wymagań użytkowników. W tym momencie były już realizowane etapy:

–integracja kilku serwisów back-endowych i dotyczących testów w jeden system;

–integracja (...) w celu zwiększenia wydajności;

–realizacja systemu uwierzytelniania użytkowników o wyższym poziomie bezpieczeństwa;

–badania i realizacja (...);

–implementacja nowego systemu (...).

Wnioskodawca jest odpowiedzialny za badania, projektowanie i realizację funkcjonalności na każdym z etapów. Tworzone w ramach rozbudowanych systemów Oprogramowanie opiera się na indywidualnych pomysłach Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że Oprogramowanie i jego części opisane powyżej stanowią przykłady i z uwagi na okoliczność, że wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca może tworzyć inne rodzaje Oprogramowania, oraz działać na zlecenie innych kontrahentów, ale zawsze Oprogramowanie i działalność Wnioskodawcy będzie wykazywała cechy wskazane we wniosku.

Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku oraz w uzupełnieniu charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony, a tym samym rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów z tytułu sprzedaży oprogramowania nie ulegnie zmianie.

Innowacyjność tworzonych wcześniej i tworzonego przez Wnioskodawcę obecnie Oprogramowania i jego części polega na jego niepowtarzalności, ponieważ nie istniały do tej pory analogiczne rozwiązania. Jest to dedykowane Kontrahentowi Oprogramowanie mające na uwadze potrzeby i zamówienia Kontrahenta, jak również uwzględniające możliwości rozwijającej się technologii.

Jak wskazano we wniosku, podejmowane przez Wnioskodawcę działania mają charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego Oprogramowania i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku.

Każde oprogramowanie tworzone, rozwijane lub ulepszane jest tworzone dla potrzeb konkretnego odbiorcy, zgodnie z jego indywidualnie zdefiniowanymi potrzebami. Rezultatem prac jest stworzenie produktu o unikatowym i oryginalnym charakterze, tj. nowych rozwiązań dotychczas nie występujących w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub w znaczącym stopniu odróżniających się od tych dotychczas stosowanych.

W przypadku projektów nie występuje element typowej standaryzacji. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez Kontrahenta wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Otrzymując zlecenie Wnioskodawca nie dostaje konkretnych instrukcji jak je zrealizować. Realizując zlecenie opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy.

Wnioskodawca korzysta z technologii front-endowych, jak i back-endowych, takich jak - (...). Zastosowanie tych technologii wykorzystywane jest do tworzenia nowego rozwiązania w postaci Oprogramowania lub jego części.

Na to, że Oprogramowanie po ich wytworzeniu lub modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy wpływ ma fakt, że każdorazowo Wnioskodawca sam wymyśla odpowiednią kombinację stosowanych narzędzi i dostępnych technologii, cały czas kształci się w zakresie nowoczesnych rozwiązań programistycznych, zdobywa dodatkową wiedzę i umiejętności, pozyskując je z fachowej literatury, kursów.

Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie wyróżnia się od istniejących już rozwiązań, ponieważ jest robione na zamówienie. Nie istniały do tej pory takie rozwiązania, dopasowane do potrzeb Kontrahenta. Jest to dedykowane rozwiązanie mające na uwadze potrzeby Kontrahenta, na rzecz którego Oprogramowanie jest tworzone, jak również uwzględniające możliwości rozwijającej się technologii. Każde Oprogramowanie i jego części tworzone, rozwijane lub ulepszane jest tworzone dla potrzeb konkretnego odbiorcy, zgodnie z jego indywidualnie zdefiniowanymi potrzebami. Rezultatem prac jest stworzenie produktu o unikatowym i oryginalnym charakterze, odróżniającego się o rozwiązań już istniejących. Nie ma na rynku takich rozwiązań.

Wszystkie usprawnienia, które wprowadził Wnioskodawca, dodają nowe możliwości i funkcjonalności do istniejących programów, względem programów już istniejących. W rezultacie, można używać tych programów w nowy sposób, który nie był wcześniej możliwy.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest i będzie w sposób uporządkowany, zaplanowany, systematyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Celem jest stworzenie nowego Oprogramowania i jego części przy zastosowaniu nowych technologii. Cele Oprogramowania i jego części są ściśle zależne od potrzeb Kontrahentów Wnioskodawcy.

Działania są finansowane z wynagrodzenia otrzymywanego od Kontrahentów.

Poszczególne cele konkretnego projektu, w ramach którego powstaje Oprogramowanie, ustalane są każdorazowo przez Wnioskodawcę z Kontrahentami.

Systematyczność przejawia się w ciągłym prowadzeniu działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie traktuje prowadzonej działalności jako czynności dodatkowej, doraźnej.

Wnioskodawca tworzy wewnętrzne harmonogramy (zwykle obejmujące 1 do 3 tygodni) w okresie tworzenia Oprogramowania. W ramach harmonogramu Wnioskodawca ustala szereg zadań zaplanowanych do wykonania przy tworzeniu nowego Oprogramowania i jego części.

Wnioskodawca posiada profesjonalną wiedzę w zakresie programowania programów komputerowych, ma kierunkowe wykształcenie oraz odpowiednie doświadczenie zawodowe. W dotychczasowej działalności Wnioskodawca oferował produkty, usługi, procesy z zakresu tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca oferuje swoim Kontrahentom takie produkty, jakie są przedmiotem ich zapotrzebowania, ponieważ - jak zostało wskazane - każdy produkt jest dostosowany do zapotrzebowania Kontrahentów. Wnioskodawca nie posiada konkretnego asortymentu Oprogramowania.

Wnioskodawca łączy wiedzę teoretyczną z praktyczną w szczególności w zakresie pisania skryptów (kodu, algorytmów) w językach programowania. Wnioskodawca wykorzystywał i wykorzystuje technologie front-endowe jak i back-endowe, takie jak - (...). Oprogramowania, które stworzył i tworzy Wnioskodawca nie istniały dotychczas w działalności Kontrahentów, stąd jest to innowacyjne.

Tworzone Oprogramowanie oparte jest o wiedzę z zakresu języków programowania wchodzącego w skład informatyki, a nadto wiedzę z zakresu matematyki i statystyki. Oprogramowanie tworzone jest przy wykorzystaniu technologii front-endowych jak i back-endowych, takich jak- (...). Wykorzystanie tych technologii pozwala w obecnie tworzonym Oprogramowaniu na wprowadzenie nowych, niedostępnych wcześniej funkcjonalności, zgodnie z wymaganiami Kontrahenta.

Wnioskodawca zaplanował stworzenie nowego Oprogramowania w zależności od wymagań stawianych przez jego Kontrahenta i dostosowanych do jego potrzeb.

Przedsięwzięcia są realizowane zgodnie z harmonogramem prac w sposób ciągły, zorganizowany i systematyczny.

Efektem działań jest nowe Oprogramowanie w postaci modułów i funkcjonalności, algorytmów będące zestawem instrukcji (poleceń) skierowanych do komputera (których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonego rezultatu), które podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wszystkie efekty prac polegających na wytwarzaniu lub ulepszaniu/rozwijaniu Oprogramowania i jego części są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie zawsze odznacza się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Oprogramowanie nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Oprogramowanie nie jest jedynie „techniczną” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta.

Sposób „przenoszenia” autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

Wytworzone, rozwijane oraz modyfikowane Oprogramowanie i jego części będące efektem prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie i jego części:

–odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

–nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

–nie są jedynie „techniczną” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów; są „twórczą” realizacją projektów.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Oprogramowania komputerowego i jego części przedstawiona w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy Oprogramowanie i jego części wskazane w niniejszym wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy jeżeli wskazany powyżej stan faktyczny nie ulegnie zmianie (Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody ze sprzedaży praw własności intelektualnej prowadząc działalność, jak w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym), Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych oraz w stosunku do lat przyszłych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania i jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca definiując w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tj. Dz. U. z 2023 r., poz. 742).

Również definicja prac rozwojowych została wprowadzona poprzez odwołanie się do definicji w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei, na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z ustawą o PIT, należy mówić, gdy spełnione są następujące przesłanki:

–działalność obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe;

–realizowane prace mają twórczy charakter;

–prace w tym zakresie prowadzone są w systematyczny sposób;

–wykonywane prace mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań. Wszystkie wskazane powyżej przesłanki występują w przypadku projektów B+R realizowanych przez Wnioskodawcę.

Prace rozwojowe

W ocenie Wnioskodawcy, jego działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania i jego części wyczerpuje pojęcie prac rozwojowych zawarte we wskazanych powyżej przepisach. Wnioskodawca prowadzi prace wykorzystując dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych właściwości i funkcjonalności Oprogramowania. Wnioskodawca podkreśla, że każdy projekt polega na wdrożeniu rozwiązania problemu specyficznego dla konkretnych wymagań kontrahentów. Tym samym, Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe zdefiniowane we wskazanych powyżej przepisach.

Należy przy tym podkreślić, że opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prace zmierzające do stworzenia Oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Twórczy charakter

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministra Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej jako: „objaśnienia IP Box”): „Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika".

W objaśnieniach podatkowych Minister Finansów, powołując się na orzecznictwo w zakresie przepisów prawa autorskiego podkreśla, że rezultat działalności twórczej powinien być (I) odpowiednio ustalony, (II) mieć charakter indywidualny, (III) mieć charakter oryginalny.

W przypadku Wnioskodawcy, przesłanka twórczości jest spełniona. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest odpowiednio wyodrębnione, ustalone. Produkty tworzone przez Wnioskodawcę mają charakter indywidualny, ponieważ nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji.

Tworzone Oprogramowanie ma charakter oryginalny. Działania podejmowane w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy mają na celu dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania kontrahentów. Oprogramowanie służy zaspokojeniu potrzeb biznesowych konkretnych kontrahentów co oznacza, że w wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę jego Kontrahenci otrzymują nowoczesne i innowacyjne Oprogramowanie, ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez kontrahentów wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych.

W pracy nad Oprogramowaniem nie występuje element typowej standaryzacji. Działalność na rzecz danego kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę nie miały miejsca. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Oprogramowanie i jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę jest dedykowane wyłącznie konkretnym potrzebom kontrahentów, jest niepowtarzalne, ponieważ rozwiązuje specyficzne problemy kontrahenta, podobne programy nie istnieją. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie i elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy.

Jednocześnie należy podkreślić, że Oprogramowanie i jego części oraz funkcjonalności jako rezultat prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej wynikającej z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Systematyczność prac

Za Objaśnieniami IP Box, kryterium systematyczności jest spełnione, kiedy przedsiębiorca prowadzi działalności badawczo-rozwojową w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, w sposób metodyczny i zaplanowany.

Prace programistyczne Wnioskodawcy realizowane są według metodologii planowania pracy, tzw. Agile, która jest powszechnie stosowana w branży. Prowadzona działalność nie ma charakteru incydentalnego. Zatem, również kryterium systematyczności działalności badawczo-rozwojowej jest w przypadku Wnioskodawcy spełnione.

Kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Ostatnią przesłanką do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych. Wnioskodawca posiada umiejętność programowania w wielu językach.

Wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca realizując przedmiotowe prace uzyskuje nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie może wykorzystywać do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (oprogramowanie, aplikacje). Prace programistyczne mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań.

W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, kontrahent Wnioskodawcy otrzymuje nowoczesne i innowacyjne Oprogramowanie, ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki, natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego Oprogramowania i jego części, wymaga specjalistycznej wiedzy interdyscyplinarnej. Jednocześnie celem prac nie jest wyłącznie wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do Oprogramowania. Dodatkowo Wnioskodawca, celem konkurencyjnego świadczenia usług musi ciągle poszerzać swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawiona we wniosku działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, gdyż jest podejmowana w sposób systematyczny, ma twórczy charakter, podejmowana jest w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy oraz Kontrahentów.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowane przez niego prace celem wytworzenia Oprogramowania i jego części stanowią (i będą stanowić) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art 5a pkt 38 Ustawy PIT.

Ad. 2

Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie i jego części oraz tworzone i rozwijane w podobny sposób inne Oprogramowanie i jego części, o cechach wskazanych we wniosku, stanowią autorskie prawa do programu komputerowego, a tym samym są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu ustawy o PIT.

Zgodnie z art 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

–patent;

–prawo ochronne na wzór użytkowy;

–prawo z rejestracji wzoru przemysłowego;

–prawo z rejestracji topografii układu scalonego;

–dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin;

–prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu;

–wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin;

–autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

–przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

–prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Oprogramowanie zostaje wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co zostało szczegółowo opisane we wniosku.

Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 1 ust 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2.plastyczne;

3.fotograficzne;

4.lutnicze;

5.wzornictwa przemysłowego;

6.architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7.muzyczne i słowno-muzyczne;

8.sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9.audiowizualne (w tym filmowe).

Autorskie prawo do programu komputerowego jest chronione w myśl art. 74 przywołanej ustawy.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Jak wynika z powyższego, oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, prawa autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaliczają się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, ponieważ:

–są wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie,

–podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

ich przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności opisanej we wniosku, która stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli wskazany powyżej stan faktyczny nie ulegnie zmianie (Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody prowadząc działalność, jak w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym), Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskiwanych oraz w stosunku do lat przyszłych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

–z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

–z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta wytworzone Oprogramowania i jego części oraz majątkowe prawa autorskie do nich.

W przeważającej części wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Programów komputerowych. Wnioskodawca nie wyodrębnia jednak na fakturach przychodu z wytworzonych praw własności intelektualnej. Otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Strony umowy współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania, należy zakwalifikować zatem jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W ramach usług Wnioskodawca wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej, kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez niego utworów, a Wnioskodawca je traci, za co dostaje wynagrodzenie.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 3, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Na podstawie art. 30ca ust. 4, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wskazanego w ustawie wzoru z uwzględnieniem tzw. wskaźnika nexus.

Wnioskodawca wskazuje, że kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym zostanie przez Wnioskodawcę każdorazowo pomnożony o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art 30ca ust. 4 i nast. ustawy o PIT.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

–wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

–prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

–wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

–dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

–dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Biorąc pod uwagę powyższe unormowania prawne jak i ogólnie przyjęty sposób ich interpretacji należy uznać, że prowadzona ewidencja przez Wnioskodawcę dotycząca tworzenia Oprogramowania i jego części spełnia wszelkie wymogi, aby uznać ją za wystarczającą do skorzystania z preferencji podatkowej IP BOX. Na podstawie tej dokumentacji Wnioskodawca jest w stanie dokładnie określić, jakie przychody i koszty, a także jaki dochód uzyskuje w związku z prowadzonymi projektami - wytwarzaniem Programów komputerowych. Co ważne dokumentacja ta prowadzona jest na bieżąco, od początku prowadzenia prac badawczo-rozwojowych przez Wnioskodawcę, przy zastosowaniu programu kalkulacyjnego oraz jest archiwizowana przez Wnioskodawcę.

Podsumowując:

–w rozpatrywanym przypadku kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa do programów komputerowych wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, które podlegają ochronie na podstawie odrębnych ustaw (ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych) i których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

–uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód stanowi zgodnie z art 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

–Wnioskodawca stosuje wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 30ca ust. 4-6 ustawy o PIT;

–Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję rachunkową dla celów skorzystania z ulgi IP Box.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%. Tym samym, jego zdaniem, Wnioskodawca uprawniony jest i będzie (jeżeli stan faktyczny odpisany we wniosku nie ulegnie zmianie) do opodatkowania kwalifikowanych dochodów z tytułu odpłatnego przeniesienia przez Wnioskodawcę kwalifikowanych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (sprzedaży) przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, obliczonych przy zastosowaniu wskaźnika nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r., poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r., poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności zajmuje się Pan tworzeniem i rozwojem nowoczesnego oprogramowania oraz jego elementów składowych, które na podstawie odpowiednich umów o świadczenie usług sprzedawane są kontrahentom.

Tytułem przykładu najważniejszych, zaimplementowanych funkcjonalności wskazał Pan:

1.Projekt (...) – polegający na stworzeniu nowego systemu do (...). System ten jest realizowany wyłącznie pod indywidualne potrzeby Kontrahenta.

2.Projekt (...) - polegający na (...).

3.Projekt (...) - polegający na (...).

4.Projekt (...) - polegający na tworzeniu (...).

5.Projekt (...) - polegający na ulepszeniu i rozszerzeniu (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że innowacyjność tworzonego przez Pana Oprogramowania i jego części polega na jego niepowtarzalności, ponieważ nie istniały do tej pory analogiczne rozwiązania. Oprogramowanie jest dedykowane Kontrahentowi, ma na uwadze jego potrzeby i zamówienia, uwzględnia również możliwości rozwijającej się technologii.

Ponadto, wskazał Pan, że podejmowane działania mają charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po Pana stronie. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego Oprogramowania i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku.

Rezultatem prac jest stworzenie produktu o unikatowym i oryginalnym charakterze, tj. nowych rozwiązań dotychczas nie występujących w Pana praktyce gospodarczej lub w znaczącym stopniu odróżniających się od tych dotychczas stosowanych. W przypadku projektów nie występuje element typowej standaryzacji. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez Kontrahenta wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Otrzymując zlecenie nie dostaje Pan konkretnych instrukcji jak je zrealizować. Realizując zlecenie opiera się Pan na indywidualnych, autorskich pomysłach.

Wskazał Pan również, że nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Również czynności rozwoju (modyfikacji) Oprogramowania nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do Oprogramowania.

Efekty pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

–zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

–nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

–nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działalność, w ramach której tworzy i rozwija oprogramowanie prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, systematyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Systematyczność Pana prac przejawia się w ciągłym prowadzeniu działalności gospodarczej. Nie traktuje Pan prowadzonej działalności jako czynności dodatkowej, doraźnej. Tworzy Pan wewnętrzne harmonogramy (zwykle obejmujące 1 do 3 tygodni). W ramach harmonogramu ustala Pan szereg zadań zaplanowanych do wykonania nowego Oprogramowania.

Działania Pana prowadzone są w metodyczny sposób. Prace programistyczne realizowane są według metodologii planowania pracy, tzw. Agile, która jest powszechnie stosowana w branży. Prowadzona działalność nie ma charakteru incydentalnego.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana prac jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach działalności nabywa łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualne wiedzę, w tym przede wszystkim z dziedziny informatyki, technologii, programowania oraz umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnego oprogramowania.

Tworzone oraz rozwijane Oprogramowanie powstaje przy użyciu najnowszych rozwiązań technologicznych. Prowadzi to do ciągłego Pana rozwoju oraz przyswajania nowej wiedzy i umiejętności. Z każdym projektem, zadaniem i funkcją rozwija Pan swoje umiejętności i wiedzę w pracy. Każdy projekt wymaga również zastosowania unikatowego zestawu narzędzi lub architektur. Istotą prac jest dopasowanie do danego projektu, aplikacji, programu odpowiednich technologii i narzędzi, które pozwalają utrzymywać kod przejrzystym i możliwym do ciągłego rozwoju.

Posiada Pan profesjonalną wiedzę w zakresie programowania, ma kierunkowe wykształcenie oraz odpowiednie doświadczenie zawodowe. Łączy Pan wiedzę teoretyczną z praktyczną, w szczególności w zakresie pisania skryptów (kodu, algorytmów) w językach programowania. Wykorzystuje Pan technologie front-endowe, jak i back-endowe, takie jak - (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

–nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

–nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

–łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

–kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

–wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

–planowaniu produkcji oraz

–projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, pracując nad wytworzeniem Oprogramowania nabywa łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualne wiedzę, w tym przede wszystkim z informatyki, technologii, programowania oraz umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnego oprogramowania.

Na to, że Oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących w praktyce gospodarczej wpływ ma fakt, że każdorazowo sam wymyśla Pan odpowiednią kombinację stosowanych narzędzi i dostępnych technologii, cały czas kształci się w zakresie nowoczesnych rozwiązań programistycznych, zdobywa dodatkową wiedzę i umiejętności, pozyskując je z fachowej literatury, kursów.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W każdym przypadku tworzenia, ulepszenia utworów, efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosi Pan całość praw autorskich do oprogramowania na rzecz kontrahenta otrzymując za nie wynagrodzenie. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Ponadto z treści wniosku wynika, że dokonał Pan stosownych wyodrębnień w prowadzonej oddzielnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od początku prowadzenia przez Pana działalności, tj. od (...) 2022 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej od 16 marca 2022 r. i w latach kolejnych, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące przepisy prawa nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.); (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).