Możliwości dokonania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na wyposażenie pomieszczenia do prowadzenia ćwiczeń rehabilitacyjnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w zakresie pytań: 1, 2, 3, 4 oraz prawidłowe w zakresie pytań 5, 6, 7, 8 i 9.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości dokonania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 marca 2024 r. oraz z 6 marca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Zgodnie z orzeczeniem (...)  w (...) oraz orzeczeniem Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w (...) został Pan zaliczony do drugiej grupy z ogólnego stanu zdrowia w związku ze (...). Data powstania grupy inwalidztwa (...) 2018 r.

Równocześnie zgodnie z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności (...) w (...) został Pan zaliczony do stopnia niepełnosprawności (...), z symbolem niepełnosprawności – (...).

Orzeczenie wydano na stałe i m.in. w ww. orzeczeniu, we wskazaniach dotyczących pkt: 5 i 6 zostało ustalone, że wymaga Pan konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające Panu funkcjonowanie oraz, że wymaga Pan rehabilitacji.

W wojsku służył Pan ok (...) lat. Pana niepełnosprawność nastąpiła w wyniku (...) – które w ostateczności doprowadziły do konieczności zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i od (...) 2017 r. został Pan wojskowym (...) z II grupą inwalidztwa oraz został Pan zaliczony przez (...) do niepełnosprawności lekkiej, z symbolem niepełnosprawności (...).

Pana niepełnosprawność przede wszystkim wynika z dolegliwości związanych z (...). Nie umie pogodzić się Pan z obecnym stanem swojego zdrowia i robi Pan wszystko, za wszelką cenę, żeby ten stan zmienić. Od tego też czasu intensywnie przechodzi Pan wszelkiego rodzaju konsultacje oraz rehabilitacje.

Do (...) 2018 r. mieszkał Pan w mieszkaniu w (...), ale w związku z ograniczonymi możliwościami tego mieszkania Pana egzystencja była w nim bardzo ograniczona, a prowadzenie w nim rehabilitacji było niemożliwe.

Konsultacje medyczne specjalistów oraz rehabilitacja w samych ośrodkach w (...) i okolicach były stanowczo niewystarczające i przede wszystkim ograniczone wolnymi terminami przyjęć itp. W związku z powyższym od (...) 2018 r. – żeby mieć lepszy dostęp do specjalistów i przede wszystkim rehabilitacji – przeprowadził się Pan do (...) gdzie już budował Pan dom (ze względu na potrzeby niezbędnej rehabilitacji i w trakcie budowy dokonał Pan adaptacji jednego z pomieszczeń w tym domu na pomieszczenie rehabilitacyjne).

Do domu wprowadził się Pan w (...) 2021 r. W tym czasie (tj. od 2021 r. do 2023 r.) kupował Pan do tego zaadoptowanego pomieszczenia niezbędny sprzęt do swojej rehabilitacji jak m.in.: drabinki, ławeczki, suwnica itp. Równocześnie – w miarę możliwości – prowadził Pan w tym pomieszczeniu rehabilitację. Obecnie pomieszczenie prawie już dostosował Pan do pełnej możliwości korzystania ze swojej rehabilitacji z końcem 2023 r.

Od 2022 r. Pana wcześniejsza dolegliwość doprowadziła do powstania nowej następnej dolegliwości tym razem związanej z (...), która to dolegliwość w znacznym stopniu ogranicza Panu już nawet samodzielną egzystencję i wymaga dodatkowej pilnej rehabilitacji (teraz oprócz rehabilitacji (...) doszła jeszcze rehabilitacja w zakresie (...)).

Do tej pory nie posiadał Pan samochodu, jednak w związku ze swoją nową sytuacją zdrowotną 9 stycznia 2024 r. kupił Pan samochód celem jeżdżenia na konsultacje medyczne i rehabilitacje.

Jeżeli chodzi o Pana roczne dochody to nigdzie dodatkowo Pan nie pracuje i nie ma Pan żadnych innych dodatkowych dochodów oprócz pobieranej renty wojskowej.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Orzeczeniem Miejskiego Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (...) z 10 czerwca 2021 r. postanowiono zaliczyć Pana do stopnia niepełnosprawności typu lekkiego i wskazano na symbol przyczyny niepełnosprawności – (...).

Orzeczenie wydane zostało na stałe, niepełnosprawność istnieje od 18 kwietnia 2018 r., zaś ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 12 maja 2021.r.

W roku 2021 zakupił Pan do pomieszczenia rehabilitacyjnego:

1)farbę do pomalowania pomieszczenia (2 lipca 2021 r.– faktura imienna),

2)wieszak do worka, sprężyny, linki odciążającej (20 września 2021 r. - paragon).

W roku 2022 zakupił Pan do pomieszczenia rehabilitacyjnego:

1)suwnicę (25 lutego 2022 r. - faktura imienna),

2)drabinkę + stojak na hankielki (2 marca 2022 r. - faktura imienna),

3)ławeczkę regulowaną (13 lutego 2022 r. – faktura imienna),

4)matę na podłogę - puzle piankowe (1 marca 2022 r. – faktura imienna),

5)drążek do suwnicy (14 lutego 2022 r. – faktura imienna),

6)kinkiet (13 lipca 2022 r.– paragon),

7)lustro (12 września 2022 r.– paragon),

8)kinkiet (9 października 2022 r. – faktura imienna).

W 2023 r. zakupił Pan do pomieszczenia rehabilitacyjnego:

1)poręcze do ćwiczenia ramion montowane na stałe (10 lutego 2023 r.– faktura imienna),

2)lustro (10 marca 2023 r. - faktura imienna),

3)plafon (9 maja 2023 r.– faktura imienna).

Faktury imienne mają wyszczególnione ww. asortymenty i są wystawione na Pana nazwisko z Pana adresem oraz danymi i adresem sprzedającego a także z kwotą którą zapłacił Pan wraz z podatkiem VAT.

W latach 2021-2023 oraz obecnie - w 2024 r. – otrzymuje Pan tylko rentę i rozlicza się Pan jako osoba fizyczna (wg skali podatkowej). Nie posiada Pan dodatkowej działalności gospodarczej i nie otrzymuje Pan żadnych innych dodatkowych dochodów.

Wszystkie zakupy zostały sfinalizowane z Pana środków i nie miał Pan z tego tytułu żadnych zwrotów np. z Narodowego Funduszu Zdrowia czy Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Od lutego 2017 r. do chwili obecnej otrzymuje Pan tylko rentę wojskową i tylko z tego się Pan utrzymuje. Ww. poniesione przeze Pana koszty na sprzęt rehabilitacyjny i dostosowanie pomieszczenia rehabilitacyjnego nie zostały przez Pana nigdy wcześniej odpisane w jakiejkolwiek innej uldze podczas rozliczania się z corocznego podatku.

Jest Pan jedynym właścicielem zakupionego przeze siebie samochodu (…). Jest to samochód osobowy do 3,5 tony (pięcioosobowy). Samochód jest i będzie przeznaczony tylko do Pana prywatnego użytku (w szczególności do jeżdżenia na rehabilitację i do lekarzy).

Z ulgi termomodernizacyjnej korzystał Pan w 2020 r. Poniesione wydatki w latach 2021-2023 wyszczególnione powyżej na dostosowanie ww. pomieszczenia oraz zakup sprzętu rehabilitacyjnego nie wchodziły w żadnym zakresie w ulgę termomodernizacyjną. Pana pytanie dotyczyło tylko tego, czy można w jednym roku podatkowym korzystać równocześnie z obydwu takich ulg jak rehabilitacyjna i termomodernizacyjna.

Pytania:

1.Czy w związku z ww. orzeczonymi grupami o niepełnosprawności mógł Pan korzystać z ulgi rehabilitacyjnej w latach 2021-2023?

2.Jeśli tak, to od kiedy (od którego roku)?

3.Czy to oznacza że, żeby z niej skorzystać, to musi Pan złożyć korektę do zeznania podatkowego na dany rok? Czy może Pan np. wszystkie wydatki (faktury za okres 2021-2023) zsumować i odliczyć w zeznaniu podatkowym za rok 2023?

4.Czy w skład tej ulgi rehabilitacyjnej może Pan zaliczyć koszty poniesione na adaptację i wyposażenie wspomnianego pomieszczenia rehabilitacyjnego (w tym m.in.: zakup sprzętu do swojej rehabilitacji jak drabinki, ławeczka, suwnica itp.) oraz np. kosztów związanych z przystosowaniem tego pomieszczenia do funkcjonowania np. zakup farby do pomalowania ścian itp.?

5.Czy na ww. koszty obowiązywały Pana jakieś limity (w ww. latach)?

6.Czy ulgę rehabilitacyjną, jeśli ona Panu przysługiwała w latach 2021-2023, może Pan łączyć z ulgą termomodernizacyjną?

7.Czy obecnie w 2024 r. ulga rehabilitacyjna Panu przysługuje?

8.Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej w zakresie wydatków limitowanych (tj. do kwoty w 2280 zł) może Pan odliczyć koszty używania swojego samochodu osobowego?

9.Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej do kosztu używania samochodu może Pan zaliczyć ubezpieczenie samochodu (OC, AC)?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, w związku z orzeczonymi grupami o niepełnosprawności mógł Pan korzystać z ulgi rehabilitacyjnej w latach 2021-2023. Mógł Pan korzystać z ulgi rehabilitacyjnej od 2021 r.

Uważa Pan, że może złożyć zeznanie za 2023 r. i w uldze rehabilitacyjnej wykazać całość wydatków, po zsumowaniu wszystkich faktur za okres 2021-2023, ponieważ jest to jedna i ta sama adaptacja i ma proces ciągły.

W skład tej ulgi rehabilitacyjnej może Pan zaliczyć koszty poniesione na adaptację i wyposażenie pomieszczenia rehabilitacyjnego (w tym m.in.: zakup sprzętu do swojej rehabilitacji jak drabinki, ławeczka, suwnica itp.) oraz np. kosztów związanych z przystosowaniem tego pomieszczenia do funkcjonowania np. zakup farby do pomalowania.

Na ww. wydatki nie obowiązują limity.

Ulgę rehabilitacyjną, w sytuacji, gdy przysługiwała ona Panu w latach 2021-2023, może Pan łączyć z ulgą termomodernizacyjną.

Obecnie – w 2024 r. – ulga rehabilitacyjna Panu również przysługuje.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej w zakresie wydatków limitowanych (tj. do kwoty 2280 zł) może Pan odliczyć koszty na używanie swojego samochodu osobowego.

Do kosztu używania samochodu może Pan zaliczyć ubezpieczenie samochodu (OC, AC).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe w zakresie pytań 1, 2, 3, 4 oraz prawidłowe w zakresie pytań 5, 6, 7, 8 i 9.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r.:

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie do ww. przepisu, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g oraz ust. 13a tego artykułu.

Zgodnie art. 26 ust. 7a pkt 1, pkt 3 i pkt 14 ww. ustawy:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

–adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (pkt 1),

–zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego (pkt 3 w brzmieniu, które ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.),

–używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł (pkt 14).

Wedle art. 26 ust. 7 pkt 4 tej ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Z art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

W przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;

2)okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego.

3)(uchylony)

Na mocy art. 26 ust. 7b tejże ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Z art. 26 ust. 7f ww. ustawy w brzmieniu, które ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r. wynika, że:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1)I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b)znaczny stopień niepełnosprawności;

2)II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy albo

b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.

W myśl art. 26 ust. 7g ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów je ustanawiających należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, prawo do korzystania z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek m.in. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach.

Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Mając na uwadze fakt, że w okresie, w którym ponosił Pan wydatki, o których mowa we wniosku posiadał Pan orzeczenie wydane 10 czerwca 2021 r. przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (...), w którym stwierdzono, że Pana niepełnosprawność istnieje od 18 kwietnia 2018 r. to od daty stwierdzenia Pana niepełnosprawności przysługiwało Panu prawo dokonywania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Rozpatrując czy wydatki, o których mowa we wniosku można zakwalifikować do wydatków na cele rehabilitacyjne wymienione w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z Pana niepełnosprawności koniecznym jest wyjaśnienie znaczenia użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”.

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

W doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej. Pojęcie „adaptacja” rozumieć należy więc jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy - w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej.

Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego - to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności.

Jednocześnie podkreślić należy, że art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu ani też nie zawiera żadnego wyłączenia konkretnego rodzaju wydatków. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania/budynku mieszkalnego odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Dlatego też istotne są okoliczności danej sprawy, tzn. czy konkretne elementy adaptacji czy wyposażenia mieszkania spełniają dla osoby niepełnosprawnej tę funkcję.

Dokonanie adaptacji mieszkania lub budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma - dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne - znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.

Za wydatki na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zatem uznać wydatki poniesione na np. likwidację barier architektonicznych, budowę podjazdów dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, „poszerzenie drzwi”, likwidację progów, założenie okien zamykanych z niskiego poziomu, położenie terakoty antypoślizgowej, likwidację wanny i zainstalowanie brodzika z panelem prysznicowym i siedziskiem dla osób niepełnosprawnych ruchowo, założenie „wiszącego” sedesu oraz umywalki „bez nogi” umożliwiających swobodne podjechanie wózkiem, także montaż wszelkiego rodzajów uchwytów, specjalnych baterii dla osób z niepełnosprawnymi dłońmi, montaż drzwi przesuwnych.

W świetle przedstawionych okoliczności wydatków na zakup: farby do pomalowania ścian, wieszaka do worka, sprężyny, linki obciążającej, suwnicy, drabinki i stojaka na hankielki, ławeczki regulowanej, maty na podłogę, drążka do suwnicy, kinkietów, luster, poręczy do ćwiczeń montowanych na stałe oraz plafonu nie sposób zakwalifikować do wydatków na adaptację i wyposażenia budynku mieszkalnego, które miałyby na celu ułatwienie Panu egzystowania w tym budynku. Wydatki te miały bowiem na celu przystosowanie tzw. pomieszczenia rehabilitacyjnego” w Pana domu do ćwiczeń (związanych z Pana rehabilitacją), tak aby (z uwagi na ograniczone możliwości i brak wolnych miejsc w przychodniach rehabilitacyjnych) mógł Pan wykonywać te ćwiczenia samodzielnie, we własnym zakresie.

Wydatków poniesionych przez Pana:

•w 2021 r. na zakup farby do pomalowania pomieszczenia oraz wieszaka do worka, sprężyny, linki odciążającej,

•w 2022 r. na zakup stojaka na hankielki, maty na podłogę, dwóch kinkietów i lustra,

•w 2023 r. na zakup lustra i plafonu

nie sposób zakwalifikować również do żadnej innej kategorii wydatków na cele rehabilitacyjne wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też ww. wydatków nie może Pan odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Zatem pomimo tego, że w 2021 r. posiadał Pan orzeczenie o niepełnosprawności uprawniające do korzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej, to jednak z uwagi na fakt, że wydatków poniesionych przez Pana w 2021 r. nie sposób zakwalifikować do żadnej z kategorii wydatków na cele rehabilitacyjne, które enumeratywnie wymienione zostały w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może ich Pan odliczyć w ramach omawianej ulgi.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy że paragonów, którymi zostały udokumentowany niektóre z tych wydatków nie sposób uznać za dokumenty stwierdzające poniesienie wydatków na cele rehabilitacyjne, o których mowa w 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż paragony nie zawierają danych identyfikujących kupującego (odbiorcę usługi lub towaru), a tym samym na podstawie takich dokumentów nie można stwierdzić, kto zakupił dany towar.

Odnosząc się natomiast do wydatków, które Pan poniósł w 2022 i 2023 r., to niektóre z nich można jednak zakwalifikować do wydatków na cele rehabilitacyjne wskazane w 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do wydatków na zakup indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z Pana niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji sprzętu urządzeń i narzędzi technicznych, w związku z tym należy odnieść się do ich pojęć zawartych w słownikach języka polskiego, które określają, iż:

•„sprzęt” to przedmioty użytkowe, maszyny, urządzenia,

•„urządzenie” to mechanizm lub zespół mechanizmów, służący do wykonania określonych czynności,

•„narzędzie” - to urządzenie proste lub złożone umożliwiające wykonywanie jakiejś czynności lub pracy.

Z uregulowań zawartych w ww. art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek. Zakupiony sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne muszą mieć indywidualny charakter, być wykorzystywane (używane) w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych, ograniczenie których wynika z zakresu niepełnosprawności.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności.

Do wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może Pan zatem zaliczyć wydatki na zakup ławeczki regulowanej, suwnicy do ćwiczeń oraz drążka do suwnicy, drabinki, poręczy do ćwiczenia ramion montowanych na stałe. Przedmioty te są bowiem pomocne w Pana rehabilitacji, gdyż dzięki nim może Pan wykonywać ćwiczenia rehabilitacyjne. Pomimo tego, że przedmioty te mogą być wykorzystywany przez każdą osobę również zdrową, to służą przywróceniu sprawności Pana organizmu i są potrzebne w rehabilitacji schorzeń u Pana występujących.

Jednak dla potwierdzenia faktu, że przedmioty te rzeczywiście pomocne są w Pana rehabilitacji powinien Pan dysponować zaświadczeniem wystawionym przez lekarza specjalistę fakt ten potwierdzającym.

Wydatki te nie są limitowane, a kwotę przysługującego odliczenia ustala się w oparciu o wystawione na podatnika dokumenty stwierdzające ich poniesienie, zawierające w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty. Odliczenie od dochodu przysługuje zatem w wysokości faktycznie poniesionych kosztów zakupu.

W sytuacji, gdy wydatki na zakup indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji zostały udokumentowane fakturami VAT na Pana wystawionymi i nie zostały/nie zostaną Panu sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały/zostaną Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie, to mógł/może je Pan odliczyć od dochodu – w ramach ulgi rehabilitacyjnej – w zeznaniach podatkowym za rok, w którym wydatki te zostały poniesione (odpowiednio w zeznaniu za 2022 r. i 2023 r.).

Z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem jednoznacznie, że podstawą obliczenia podatku jest dochód (ustalony zgodnie z powołanymi przepisami), po odliczeniu wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, które zostały poniesione w danym roku podatkowym. Tym samym wydatki na cele rehabilitacyjne można odliczać tylko i wyłącznie w zeznaniu za rok podatkowy, w którym zostały one poniesione. Nie może Pan zatem sumować wydatków poniesionych w latach 2022 -2023 i odliczyć ich łącznie w zeznaniu podatkowym składanym za 2023 r.

W sytuacji, gdy przysługiwało Panu prawo odliczeń od dochodu poniesionych przez Pana wydatków na cele rehabilitacyjne i z prawa tego Pan nie skorzystał, to na mocy art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), ma Pan możliwość złożenia korekty zeznania podatkowego za 2022 r., w którym uwzględni Pan przysługującą Panu kwotę ulgi. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Z art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej wynika, że:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Stosownie do art. 3 pkt 5 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Jednocześnie wskazać należy, że mógł Pan korzystać w jednym roku podatkowym zarówno z odliczeń w ramach ulgi termomodernizacyjnej, jak i ulg rehabilitacyjnej. Istotne jest jednak to, by tych samych wydatków nie odliczał Pan zarówno w ramach jednej, jak i drugiej ulgi.

Z art. 26h ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, że odliczeniu (na przedsięwzięcia termomodernizacyjne) nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Odnosząc się natomiast do wydatków, które będzie ponosił Pan w 2024 r. wskazać należy, że ponieważ orzeczenie Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (...) wydane zostało na stałe, to również za 2024 r. może dokonywać Pan odliczeń wydatków na cele rehabilitacyjne w ramach omawianej ulgi.

Wydatkami na cele rehabilitacyjne są również wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł. Należy jednak wyjaśnić, że pod pojęciem wydatków dotyczących eksploatacji samochodu osobowego (limitowanych kwotą 2280 zł) należy rozumieć nie tylko koszty samego przejazdu, ale i koszty utrzymania samochodu takie jak koszty przeglądów technicznych, napraw, zakupu części czy ubezpieczenia OC i AC. Wskazać jednocześnie należy, że określona w ustawie kwota 2280 zł jest maksymalną kwotą, która może być odliczona za dany rok podatkowy tytułem poniesienia ww. wydatków.

W przypadku wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. W kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dowodami tymi będą np. orzeczenie o niepełnosprawności oraz dowód rejestracyjny samochodu. Organ podatkowy weryfikujący zeznanie roczne w zakresie poprawności dokonanych odliczeń, ma również prawo domagać się od podatnika przedstawienia okoliczności związanych z poniesionymi wydatkami.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatko