Interpretacja indywidualna z dnia 25 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.930.2023.2.MZ
Temat interpretacji
Ustalenie, co jest przychodem w kantorze wymiany walut.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 21 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Uzupełnił go Pan pismem z 21 grudnia 2023 r. (wpływ 21 grudnia 2023 r.) oraz w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 marca 2024 r. (wpływ 6 marca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Osiąga Pan przychody, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 UOPDF, czyli prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna. Polega ona na skupie i sprzedaży walut.
Zgodnie z art. 5a pkt 6a ustawy UOPDF, pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową.
Ponieważ zgodnie z polskim prawem środkiem płatniczym w Polsce jest złoty polski, każda inna waluta obca jest towarem handlowym podlegającym transakcji kupna-sprzedaży. I taką właśnie działalność handlową Pan prowadzi. Składając sprawozdania finansowe (bilans i rachunek zysków i strat), zgodnie z ustawą o rachunkowości, bo pod nią Pan podlega (prowadzi Pan księgi handlowe) oraz zeznanie podatkowe roczne PIT-5L w pozycjach „Przychód” ujmuje Pan wartość sprzedanych walut (ilość waluty razy kurs waluty z Pana tabeli kursów), a w pozycjach „Koszty” ujmuje Pan wartość sprzedanej waluty. Wartość sprzedanej waluty oblicza Pan metodą średnioważoną stosowaną do wyceny towarów na magazynie. Zgodnie z tą metodą aktualizacja wartości waluty następuje po każdym jej zakupie.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że jest Pan osobą fizyczną i prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Polega ona na skupie i sprzedaży walut, czyli kantor wymiany walut. Kwoty otrzymane ze sprzedaży waluty ujmuje Pan w przychodach podlegających opodatkowaniu, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast koszt (cenę) nabycia waluty ujmuje Pan, zgodnie z art. 21 ust. 1 (winno być art. 22 ust. 1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszt uzyskania przychodów.
Pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku
Co jest przychodem w kantorze wymiany walut czy wartość sprzedanej waluty, czy różnica pomiędzy sprzedażą waluty a ceną nabycia waluty?
Pana stanowisko w sprawie (przedstawione ostateczne w uzupełnieniu wniosku)
Pana stanowisko jest takie, że przychodem w kantorze wymiany walut jest wartość sprzedanej waluty.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jednocześnie jak wynika z art. 14 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Na podstawie art. 14 ust. 1 omawianej ustawy można stwierdzić, że – co do zasady – przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.
Aby dany przychód można było przyporządkować do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, musi być on związany z taką działalnością. Chodzi tu o wszystkie te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał w art. 14 ust. 1 ustawy, że dla zakwalifikowania danych przychodów do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, wystarczy, że będą one związane z taką działalnością, a więc pomiędzy jej wykonywaniem a powstaniem takiego przychodu powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.
Przychody z działalności gospodarczej powstają na zasadzie kasowej albo memoriałowej, co zostało uregulowane w art. 14 ust. 1-1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym zasady określające moment powstania tych przychodów.
Z treści art. 14 ust. 1c cytowanej ustawy wynika z kolei, że:
Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1)wystawienia faktury albo
2)uregulowania należności.
Wobec powyższego, regułą jest, że przychód powstaje w dacie następujących zdarzeń: wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowe wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności. A zatem zasadą jest, że opodatkowany jest przychód należny, co oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.
Istnieją również sytuacje szczególne, w których dopiero otrzymanie środków pieniężnych rodzi obowiązek zadeklarowania przychodu podatkowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.
Kwestię tę reguluje art. 14 ust. 1i ww. ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.
Natomiast, zgodnie z art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
Jak wynika z opisu sprawy osiąga Pan przychody, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna. Polega ona na skupie i sprzedaży walut. Ponieważ zgodnie z polskim prawem środkiem płatniczym w Polsce jest złoty polski, każda inna waluta obca jest towarem handlowym podlegającym transakcji kupna-sprzedaży. I taką właśnie działalność handlową Pan prowadzi. Składając sprawozdania finansowe (bilans i rachunek zysków i strat), zgodnie z ustawą o rachunkowości, bo pod nią Pan podlega (prowadzi Pan księgi handlowe) oraz zeznanie podatkowe roczne PIT-5L w pozycjach „Przychód” ujmuje Pan wartość sprzedanych walut (ilość waluty razy kurs waluty z Pana tabeli kursów), a w pozycjach „Koszty” ujmuje Pan wartość sprzedanej waluty. Wartość sprzedanej waluty oblicza Pan metodą średnioważoną stosowaną do wyceny towarów na magazynie. Zgodnie z tą metodą aktualizacja wartości waluty następuje po każdym jej zakupie.
Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego opisu stanu faktycznego, należy wskazać, że skoro prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na skupie i sprzedaży walut (przedmiotem transakcji jest właśnie waluta), to w myśl ogólnej zasady określonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to kwoty otrzymane ze sprzedaży waluty należy ująć w przychodach podlegających opodatkowaniu.
Z uwagi na powyższe, Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Stosownie do przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zadanego pytania (wyznaczających zakres wniosku) przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia ustalenia, co jest przychodem w kantorze wymiany walut. Zatem, inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest zatem ocena w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a,
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).