Interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.65.2024.1.WS
Temat interpretacji
Liczenie limitu 2 mln euro.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 22 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 23 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych
Wnioskodawcą jest osoba fizyczna (dalej: „Wnioskodawca”) prowadząca od kilkunastu lat gospodarstwo rolne, w ramach którego uprawia (…). Wnioskodawca opłaca z tego tytułu podatek rolny, a jego dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi iż jego działalność rolnicza nie klasyfikuje się do działów specjalnych produkcji rolnej (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT).
Przychody uzyskiwane w ramach gospodarstwa rolnego przekroczyły na dzień składania niniejszego wniosku limit 2 mln euro, o którym mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o PIT, tj. 2 000 000 euro w zgodzie z art. 2 pkt 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. 2023 poz. 120 ze zm., zwana dalej: „ustawą o rachunkowości”). W związku z tym Wnioskodawca w 2024 r. będzie miał obowiązek zaprowadzenia ksiąg rachunkowych w prowadzonym gospodarstwie rolnym.
Na początku 2023 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie (…). Przychody uzyskiwane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekroczą w 2023 r. wspomnianego limitu 2 mln euro. Przychody (dochody) uzyskiwane z tego tytułu Wnioskodawca ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Celem niniejszego wniosku jest potwierdzenie, że w celu wyliczenia limitu 2 mln euro przychodów uzyskiwanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej i gospodarstwa rolnego nie sumuje się i Wnioskodawca w 2024 r. nie będzie musiał rozpocząć prowadzenia ksiąg rachunkowych w pozarolniczej działalności gospodarczej, z uwagi iż jego przychody uzyskiwane z tego źródła w 2023 r. nie przekroczą 2 mln euro.
Pytania
1.Czy limit, o którym mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o PIT powinien być przez Wnioskodawcę wyliczany oddzielnie dla pozarolniczej działalności gospodarczej i oddzielnie dla gospodarstwa rolnego?
2.Czy Wnioskodawca, z uwagi iż jego przychody uzyskiwane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekroczą w 2023 r. limitu 2 mln euro, ma obowiązek zaprowadzenia od 2024 r. ksiąg rachunkowych w pozarolniczej działalności gospodarczej?
Pana stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – limit, o którym mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o PIT, powinien być przez Wnioskodawcę wyliczany oddzielnie dla pozarolniczej działalności gospodarczej i oddzielnie dla gospodarstwa rolnego.
W myśl art. 24a ust. 4 ustawy o PIT obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy m.in. osób fizycznych, jeżeli ich przychody za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. Oznacza to, że jeżeli przychód Wnioskodawcy uzyskiwany w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej w 2023 roku przekroczy ten próg, Wnioskodawca będzie musiał od nowego roku rozpocząć prowadzenie ksiąg rachunkowych – zgodnie z art. 2 pkt 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości wspominany próg został ustalony na poziomie 2 mln euro.
Taka sama sytuacja dotyczy przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z działalności rolniczej, z tym że wówczas obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika wprost z art. 2 pkt 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, z uwagi iż do tych przychodów nie mają zastosowania regulacje ustawy o PIT.
Sytuacja Wnioskodawcy i przekroczenie progu 2 mln euro w ramach gospodarstwa rolnego wymaga ustalenia, czy przy wyliczaniu tego progu Wnioskodawca ma obowiązek sumowania przychodów uzyskiwanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej i gospodarstwa rolnego. W ocenie Wnioskodawcy takie działanie jest niedopuszczalne, po pierwsze z uwagi na odrębną podstawę prawną obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w każdym z tych dwóch przypadków. Jak już wskazano, do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej zobowiązuje podatnika art. 24a ust. 4 ustawy o PIT, natomiast do prowadzenia ich w ramach działalności gospodarczej – art. 2 pkt 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Przychody z działalności rolniczej są zatem wyłączone spod reżimu ustawy o PIT, co w konsekwencji oznacza, że nie należy ich sumować z przychodami, które pod tą ustawę podlegają (przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej).
Powyższe stanowisko jest potwierdzane przez sądy administracyjne. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 lutego 2020 r. sygn. akt II FSK 662/18 stwierdził, że „Ustawodawca odrębnie określił obowiązki w zakresie ewidencjonowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej od przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Do wyliczenia limitu przychodów określonego w ustawie o rachunkowości zobowiązującego podatnika do prowadzenia ksiąg rachunkowych nie należy przyjmować łącznej kwoty przychodów uzyskiwanych przez podatnika z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej oraz pozarolniczej działalności gospodarczej”. Tym bardziej, nie należy sumować przychodów uzyskiwanych ze źródeł opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych (pozarolnicza działalność gospodarcza) ze źródłami wyłączonymi spod reżimu ustawy o PIT, czyli z przychodami uzyskiwanymi z działalności rolniczej, niebędącej działami specjalnymi produkcji rolnej.
W konsekwencji Wnioskodawca winien liczyć limit 2 mln euro oddzielnie dla pozarolniczej działalności gospodarczej i oddzielnie dla gospodarstwa rolnego.
W ocenie Wnioskodawcy bez znaczenia pozostaje to, czy chodzi o przedmiotowość czy o podmiotowość obowiązku zaprowadzenia ksiąg rachunkowych. Skoro jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 16 marca 2023 r. wydanej w stosunku do małżonków prowadzących wspólne gospodarstwo rolne ,,limit przychodów netto uzyskanych w ramach gospodarstwa rolnego w kwocie 2 000 000 euro, o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zobowiązujących do założenia ksiąg rachunkowych – dotyczy każdego z Państwa odrębnie”, to tym bardziej limit ten ustala się odrębnie dla dwóch różnych, podlegających pod inne ustawy, źródeł przychodu.
Mając powyższe na względzie, limit, o którym mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o PIT, powinien być przez Wnioskodawcę wyliczany oddzielnie dla pozarolniczej działalności gospodarczej i oddzielnie dla gospodarstwa rolnego.
W ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – z uwagi, iż jego przychody uzyskiwane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekroczą w 2023 r. limitu 2 mln euro, nie ma on obowiązku zaprowadzenia od 2024 r. ksiąg rachunkowych w pozarolniczej działalności gospodarczej. Stanowisko Wnioskodawcy jest podyktowane analizą przepisów ustawy o PIT, co zostało szerzej omówione w odpowiedzi na pytanie nr 1. W ocenie Wnioskodawcy limit 2 mln euro powinien być liczony oddzielnie dla pozarolniczej działalności gospodarczej i oddzielnie dla gospodarstwa rolnego. Oznacza to, że nawet jeżeli przychody uzyskiwane w ramach gospodarstwa rolnego przekroczyły próg 2 mln euro, ale przychody z pozarolniczej działalności nie przekroczyły i nie przekroczą w 2023 r. tego progu, to Wnioskodawca nie ma obowiązku zaprowadzenia od 2024 r. ksiąg rachunkowych w pozarolniczej działalności gospodarczej.
Mając powyższe na względzie, z uwagi iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekroczą w 2023 r. limitu 2 mln euro, nie ma on obowiązku zaprowadzenia od 2024 r. ksiąg rachunkowych w pozarolniczej działalności gospodarczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 553 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych.
Jednak zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1)miesiąc – w przypadku roślin,
2)16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3)6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4)2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan gospodarstwo rolne, z którego dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Pana działalność rolnicza nie klasyfikuje się do działów specjalnych produkcji rolnej. Na początku 2023 r. rozpoczął Pan również prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie (…). Przychody uzyskiwane przez Pana w ramach gospodarstwa rolnego przekroczyły na dzień składania niniejszego wniosku limit 2 mln euro (w związku z tym, że wniosek wypełnił Pan 23 października 2023 r., przyjmuję, że limit przekroczony został w 2023 r.). W konsekwencji w 2024 r. będzie miał Pan obowiązek zaprowadzenia ksiąg rachunkowych w prowadzonym gospodarstwie rolnym. Jednocześnie wskazał Pan, że Pana przychody uzyskiwane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekroczą w 2023 r. wspomnianego limitu 2 mln euro.
W rozpatrywanej sprawie wątpliwość Pana dotyczy obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz limitów z tym związanych, jakie obowiązują w odniesieniu do przychodów uzyskanych w ramach działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne, przedsiębiorstwa w spadku, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 5a, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.
Na podstawie art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.
Limit kwotowy wskazany w tym przepisie zobowiązujący podatnika do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych precyzuje art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). Stanowi on, że:
Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz.U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.
Jednocześnie stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości:
Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 1a pkt 3 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.
Zwracam uwagę, że powyższy limit odnosi się do przychodów rozumianych zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Tak więc przy jego ustalaniu należy wziąć pod uwagę przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych, zatem przychody ze sprzedaży w ramach wszystkich rodzajów działalności danego podmiotu bez względu na to, czy określony rodzaj przychodów jest objęty ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przykładowo, taki przypadek będzie miał miejsce, jeśli podatnik osiągnie w danym roku podatkowym przychody z działalności rolniczej, które zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym.
Z tego wynika zatem, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zależy od formy prawnej jednostki lub wielkości osiąganych przychodów, nie natomiast od przedmiotu działalności i sposobu opodatkowania.
Oznacza to, że przychód z działalności rolniczej należy zsumować razem z przychodem uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej w celu ustalenia, czy przekroczył Pan w danym roku limit wynoszący co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.
Przekroczenie tego limitu powoduje, że jest Pan zobowiązany do założenia ksiąg rachunkowych – w Pana przypadku – również w pozarolniczej działalności gospodarczej.
Reasumując – na potrzeby weryfikacji, czy przekroczył Pan limit 2 000 000 euro, o którym mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, powinien Pan zsumować przychody osiągnięte w ramach działalności rolniczej z przychodami osiągniętymi z pozarolniczej działalności gospodarczej.
W konsekwencji z uwagi na to, że Pana przychody uzyskiwane w ramach działalności rolniczej i pozarolniczej działalności gospodarczej przekroczyły w 2023 r. limit 2 mln euro, ma Pan obowiązek zaprowadzenia od 2024 r. ksiąg rachunkowych także w pozarolniczej działalności gospodarczej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości tej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania tym postępowaniu.
W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).