Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości otrzymanej w spadku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 11 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 1994 r. wraz z mężem nabyła Pani lokal mieszkalny. Zgodnie z aktem sprzedaży stanowił on Pani i Pani męża wspólny majątek. W czerwcu 2015 roku zmarł Pani mąż. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z 12 czerwca 2015 r. spadek po Pani zmarłym mężu nabyła Pani i Pani dwoje dzieci, w częściach równych tj. po 1/3. W skład spadku wchodził udział w lokalu mieszkalnym, stanowiącym odrębną nieruchomość, z którym to lokalem związany był udział we wspólnych częściach budynku i w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest budynek. W akcie notarialnym sporządzonym 12 czerwca 2015 r. Pani dzieci udzieliły Pani pełnomocnictwa do zbycia ich udziałów w lokalu mieszkalnym wraz z przysługującymi do niego prawami na Pani rzecz, nieodpłatnie, w drodze umowy zniesienia współwłasności i działu spadku. Pełnomocnictwo nie zostało odwołane, zmienione, ani też nie wygasło. W dniu 16 listopada 2023 r. został sporządzony akt notarialny zawierający umowę zniesienia współwłasności i działu spadku oraz umowę sprzedaży. Na podstawie pełnomocnictwa z dnia 12 czerwca 2015 r., w imieniu własnym i jako pełnomocnik Pani dzieci dokonała Pani zniesienia współwłasności (podziału majątku wspólnego Pani i Pani męża) oraz działu spadku w taki sposób, że nabyła Pani lokal mieszkalny na wyłączną własność bez spłat i dopłat na rzecz Pani dzieci, a następnie sprzedała Pani lokal mieszkalny.

Pytanie

Czy sprzedając lokal mieszkalny uzyskała Pani przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości w tej części, którą nabyła Pani na własność w ramach zniesienia współwłasności i działu spadku bez spłat i dopłat na rzecz Pani dzieci, i czy w związku z tym od podstawy opodatkowania ma Pani obowiązek zapłacić podatek dochodowy ?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie dokonując sprzedaży lokalu mieszkalnego nie ma Pani obowiązku zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości naliczonego od podstawy opodatkowania dotyczącej tej części nieruchomości, którą otrzymała Pani od swoich dzieci nieodpłatnie w 2023 r. w ramach umowy zniesienia współwłasności i działu spadku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. W myśl art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Z ww. przepisów wynika, że istotna dla kwestii opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości jest data jej nabycia do majątku wspólnego. W chwili nabycia lokalu mieszkalnego w 1994 r. między Panią a Pani mężem istniała wspólność majątkowa i  trwała nieprzerwanie do 2015 r. W przypadku odpłatnego zbycia przez Panią lokalu mieszkalnego okres 5 letni należy liczyć od końca 1994 r, tj. roku, w którym nabyła Pani nieruchomość do majątku wspólnego. Nabycie w drodze zniesienia współwłasności i  działu spadku nie stanowi nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Według Pani kwota uzyskana ze sprzedaży zarówno w części, którą nabyła Pani w ramach dziedziczenia ustawowego, jak i w części, którą Pani dzieci przekazały Pani nieodpłatnie na podstawie notarialnej umowy zniesienia współwłasności i działu spadku nie stanowią podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości, ponieważ minął 5 letni okres nabycia do majątku wspólnego.

Pani stanowisko w sprawie oparła Pani na przepisach Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o  podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) i  interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 grudnia 2022 r. 0114-KDIP3-2.4011.1088.2022.1.JK3 oraz z dnia 17 marca 2023 r. 0112-KDIL2-1.4011.28.2023.2.MB.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Stosownie do art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 z późn. ze zm.) stanowi, że:

Według art. 924 ustawy Kodeks cywilny:

Na mocy art. 925 powołanej ustawy:

W świetle art. 1025 § 1 ww. ustawy:

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Przepis art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Wedle art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:

Biorąc pod uwagę kwestię nabycia nieruchomości do wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j.  Dz. U. z 2023, poz. 2809 ze zm.), w której zostały uregulowane stosunki majątkowe między małżonkami.

Jak stanowi art. 31 § 1 przytoczonej ustawy:

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności).

Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. W konsekwencji, po śmierci jednego z małżonków drugi z nich nie mógł ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości w drodze dziedziczenia, jak też w drodze działu spadku, skoro nieruchomość ta wchodziła wcześniej do wspólnego majątku małżeńskiego, a małżonkowi z tego tytułu przysługiwało już prawo własności całej nieruchomości.

Wobec powyższego stwierdzam, że z uwagi na panujący w Pani małżeństwie ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej nie można wyodrębnić udziałów, które Pani oraz Pani mąż posiadali w chwili nabycia nieruchomości. Z tego względu nie mogła Pani ponownie nabyć udziałów w przedmiotowej nieruchomości, ani w drodze dziedziczenia, ani w drodze działu spadku. W związku z powyższym nabycie przez Panią, stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nastąpiło w 1994 r., tj. w momencie nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków.

Wobec tego odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowi dla Pani źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym nie powstał u Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w części od dzieci w drodze działu spadku.

Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).