Interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.18.2024.3.KF
Temat interpretacji
Ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 8 marca 2024 r. (wpływ 8 marca 2024 r.) oraz z 11 marca 2024 r. (wpływ 11 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W 2023 r. ostatecznie zdecydował się Pan na przeprowadzkę do Polski, mimo że od 2020 r. ma Pan już mieszkanie w (…). Ponieważ jest Pan polskiego pochodzenia, dostał Pan pracę w (…) na podstawie umowy o pracę (ale pracował i pracuje Pan tam zdalnie i nie zawsze z Polski). W sierpniu 2023 r. złożył Pan wniosek o zezwolenie na pobyt stały, który otrzymał Pan w październiku 2023 r. Tylko Pan sam przeprowadził się do Polski, Pana rodzina (rodzice, babcie, dziadkowie, ciotki itp.) i przyjaciele pozostali na Białorusi.
W związku z tym, że w 2023 r. sprzedał Pan kryptowalutę (nie na terenie Polski), zwraca się Pan o indywidualną interpretację, ponieważ nie chce Pan przy wypełnieniu PIT-38 za 2024 r. w 2025 r. nagle okazać się przestępcą i otrzymać karę za niezapłacenie podatku.
Myśli Pan, że w 2023 r. nie był Pan polskim rezydentem podatkowym, bo nie miał Pan miejsce zamieszkania w Polsce w 2023 r. To również potwierdza doradca podatkowy, z którym skontaktował się Pan po odpowiedzi z urzędu skarbowego (…) z prośbą o pomoc.
Zgodnie z poradą Pana doradcy podatkowego nie ma Pan obowiązku składania PIT-38 za 2023 r. i zapłacenia podatku od sprzedaży kryptowaluty, gdyż nie był Pan polskim rezydentem podatkowym w 2023 r., bo nie miał Pan miejsce zamieszkania w Polsce w 2023 r. Ze słów doradcy podatkowego wynika, że fakt, że jest Pan zatrudniony na podstawie umowy o pracę w Polsce, w żaden sposób nie wpływa na Pana dochody ze sprzedaży kryptowalut.
W 2023 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi. Ma Pan również odpowiedź od organów podatkowych Białorusi, że jest Pan rezydentem podatkowym Białorusi.
Nie przebywał Pan w 2023 r. na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Nie posiadał Pan w 2023 r. na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych. Ponieważ centrum interesów osobistych, czyli wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność polityczna i kulturalna w 2023 r. była związana z Białorusią. Centrum interesów gospodarczych też było związane z Białorusią, bo ma Pan tam majątek nieruchomy i ruchomy, jest Pan tam zameldowany i ma konta bankowe.
Pana rodzina mieszka na Białorusi i w 2023 r. nikt z Pana rodziny nie mieszkał z Panem w Polsce. Ma Pan własny dom na Białorusi i mieszkanie w Polsce, konta bankowe ma Pan na Białorusi i w Polsce, nie ma Pan żadnych kredytów. Pana hobby i zainteresowania również w 2023 r. były związane z Białorusią. Uważa Pan, że nie da się w jeden dzień po przeprowadzce zaangażować się w życie kulturalne i polityczne, a jednocześnie znaleźć przyjaciół i nowe hobby w innym kraju. Ten proces będzie narastał każdego dnia. W 2024 r. ma Pan nadzieję przeprowadzić swoją rodzinę do Polski. Wtedy będzie Pan mógł śmiało powiedzieć, że z Polską związany był rok 2024, a nie rok 2023.
W 2023 r. w Polsce uzyskiwał Pan tylko przychody na podstawie umowy o pracę i już wypełnił Pan PIT-37. W 2023 r. w Polsce nie dokonywał Pan transakcji zakupu lub sprzedaży kryptowaluty.
Czynności związane z kryptowalutą dokonywał Pan jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności. Pod pojęciem kryptowaluty ma Pan na myśli (…).
Na Białorusi kryptowaluty są zwolnione z zysków kapitałowych, podatku dochodowego i podatku VAT dla firm i osób fizycznych do 1 stycznia 2025 r. Oznacza to, że osoby fizyczne nie płacą podatku dochodowego od wydobycia, przejęć, przeniesienia własności tokenów na ruble białoruskie, walut obcych, pieniądza elektronicznego i innych rodzajów tokenów. Tokeny i dochody z nich nie muszą być w ogóle deklarowane i rozliczone.
Pytanie
Prosi Pan o potwierdzenie, że nie ma Pan obowiązku wypełniania PIT-38 i zapłacenia podatku za 2023 r. od sprzedaży kryptowalut.
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, w 2023 r. nie był Pan polskim rezydentem podatkowym i w związku z tym nie ma Pan obowiązku wypełniania PIT-38 i zapłacenia podatku za 2023 r. od sprzedaży kryptowalut w Polsce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Powyższy przepis wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.
Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.
Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.
Natomiast osoby fizyczne, które nie spełniają żadnego z kryteriów określonych w cytowanym wyżej art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli:
1)nie posiadają na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych) ani
2)nie przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym,
nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu omawianej ustawy, a tym samym posiadają w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy.
Wskazana powyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego oznacza, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródeł przychodów położonych na jej terytorium.
Stosownie natomiast do art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nie posiadał Pan w 2023 r. na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych. Pana rodzina mieszka na Białorusi. Ma Pan tam własny dom oraz konta bankowe. Pana centrum interesów osobistych, czyli wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność polityczna i kulturalna w 2023 r. była związana z Białorusią. Pana centrum interesów gospodarczych też było związane z Białorusią, bo ma Pan tam majątek nieruchomy i ruchomy, jest Pan tam zameldowany i ma konta bankowe. Pana hobby i zainteresowania również w 2023 r. były związane z Białorusią. W 2023 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi, co potwierdza uzyskana przez Pana odpowiedź od organów podatkowych Białorusi, że jest Pan rezydentem podatkowym Białorusi. W Polsce posiadał Pan mieszkanie oraz źródło przychodów związane z zawartą umową o pracę (którą wykonywał Pan zdalnie i nie zawsze z Polski). Ponadto nie przebywał Pan w 2023 r. na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Mając na uwadze powyższe, ponieważ w 2023 r. ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze łączyły Pana z Białorusią, w związku z czym nie posiadał Pan w Polsce ośrodka interesów życiowych, a także nie przebywał Pan w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, należy uznać, że w 2023 r. nie posiadał Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w 2023 r. podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, określonemu w art. 3 ust. 2a ww. ustawy. Oznacza to, że był Pan zobowiązany do zapłaty podatku tylko od dochodów uzyskanych w danym roku na terytorium Polski.
Jak wskazał Pan we wniosku w 2023 r. w Polsce uzyskiwał Pan tylko przychody na podstawie umowy o pracę. W tym roku nie dokonywał Pan transakcji zakupu lub sprzedaży kryptowaluty w Polsce.
Zatem w 2023 r. opodatkowaniu w Polsce podlegały wyłącznie Pana dochody uzyskane z pracy wykonywanej na terytorium Polski, które to jak wynika z opisu sprawy rozliczył Pan w Polsce składając zeznanie podatkowe PIT-37.
Natomiast pozostałe Pana dochody uzyskane w 2023 r. ze źródeł przychodów położonych poza Polską nie podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie należy ich wykazywać w polskim zeznaniu podatkowym.
W związku z powyższym należy zgodzić się z Pana stanowiskiem, że z tytułu sprzedaży kryptowaluty w 2023 r. nie miał Pan obowiązku wypełniania zaznania PIT-38 i zapłaty podatku za 2023 r. w Polsce.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).