Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 14 marca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi od marca 2023 r. jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Przeważającym przedmiotem tej działalności jest działalność związana z oprogramowaniem, sklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności pod kodem 62.01.Z.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: UPDOF), czyli jest polskim rezydentem podatkowym. Swoją działalność gospodarczą Wnioskodawca wykonuje wyłącznie na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów(dalej: PKPiR), a podatek od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej rozlicza na zasadach określonych w art. 30c UPDOF.

Poza ewidencją w postaci PKPiR, Wnioskodawca zgodnie z artykułem 30cb UPDOF, prowadzi ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie prac.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej współpracuje z podmiotem o nazwie X Limited(dalej: X), który ma siedzibę na terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Bezpośrednim kontrahentem Wnioskodawcy jest X, lecz rozwiązania informatyczne tworzone przez Wnioskodawcę są finalnie wykorzystywane przez koncern paliwowy Q.

Zgodnie z zakresem umowy o świadczenie usług zawartej z X, Wnioskodawca jako programista współpracujący w ramach umowy B2B wykonuje czynności polegające na samodzielnym tworzeniu oprogramowania, w tym na projektowaniu rozwiązań i architektury systemów informatycznych.

Działania te są kluczowe w procesie tworzenia innowacyjnych produktów programistyczno- technologicznych, które przyczyniają się do rozwoju sektora nowoczesnych technologii.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę mają na celu wykorzystanie posiadanych zasobów wiedzy w zakresie programowania, w szczególności do tworzenia i/lub ulepszenia nowego oprogramowania przy zastosowaniu systematycznie tworzonych innowacyjnych rozwiązań. Co znamienne, działania te nie mają charakter rutynowego tudzież schematycznego.

W związku z tym, usługi świadczone przez Wnioskodawcę wpisują się w pojęcie działalności badawczo-rozwojowej zdefiniowanej w artykule 5a pkt 38) UPDOF, tak jak i spełniają wymagania stawiane pracom rozwojowym przez artykuł 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca zarazem nie prowadzi badań naukowych w rozumieniu drugiej z przywołanych ustaw.

Prace nad tworzeniem oprogramowania są systematycznie prowadzone w sposób zgodny z ustaleniami umownymi, najlepszą wiedzą techniczną oraz potrzebami podmiotu finalnie korzystającego z ich efektów i polegają w znacznym stopniu na pisaniu nowych kodów źródłowych programów komputerowych oraz testach tworzonego oprogramowania na urządzeniach końcowych, weryfikacji otrzymanych wyników czy też na wdrażaniu ewentualnych zmian mających przeciwdziałać przyszłym problemom technicznych i umożliwiać ergonomiczne korzystanie z kodów wytworzonych przez Wnioskodawcę.

W praktycznym spojrzeniu Wnioskodawca tworzy autorskie rozwiązania programistyczne, które mają na celu usprawnianie i optymalizację procesów informatycznych w przedsiębiorstwie korzystającym z efektów prac Wnioskodawcy. W szczególności są to produkty programistyczne służące do:

1)optymalizacji procesów zarządczo-organizacyjnych w przedsiębiorstwie,

2)efektywniejszej analizy danych dotyczących przedsiębiorstwa,

3)usprawniania komunikacji wewnątrz przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca w ramach świadczonych usług tworzy autorskie programy komputerowe, mające jako utwór ochronę prawnoautorską na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym na mocy artykułu 74 tejże ustawy.

Następnie Wnioskodawca zbywa całość autorskich praw majątkowych do tych utworów, za co otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Rozliczenie przeniesienia tych autorskich praw majątkowych następuje na podstawie faktury za przeprowadzone i udokumentowane prace programistyczne wystawianej na koniec danego miesiąca. Co istotne, Wnioskodawca na koniec każdego miesiąca zbywa całość autorskich praw majątkowych do utworów programistycznych wytworzonych w tymże miesiącu.

Współpraca odbywa się głównie za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Wnioskodawca wykonuje swoje obowiązki pod nadzorem organizacyjnym supervisora, który odpowiada za koordynację działań współpracowników, takich jak Wnioskodawca, funkcjonujących w modelu B2B. Wnioskodawca w ramach tej współpracy wytwarza własne programy komputerowe objęte ochroną prawnoautorską, które mogą być wykorzystywane przez użytkownika końcowego dopiero po nabyciu przez niego praw do utworów stworzonych przez Wnioskodawcę.

Co ważne, opisana wyżej działalność w zakresie usług programistycznych jest przez Wnioskodawcę wykonywana na własne ryzyko ekonomiczne i prawne, w sposób zorganizowany i ciągły, a dochody z niej przyporządkowane są do źródła dochodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, więc wypełniają one również definicję działalności gospodarczej opisaną w artykule 5a pkt 6 UPDOF.

W ramach prowadzenia opisanych prac, Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od jakichkolwiek podmiotów trzecich, w tym od podmiotów powiązanych. Ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z działalnością dotyczą przede wszystkim wydatków takich jak zakup sprzętu komputerowego czy innych narzędzi informatycznych, jako narzędzi niezbędnych do wykonania pracy czy też nabycia usług telekomunikacyjnych. Koszty te są bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, która prowadzi do osiągania przez niego kwalifikowanych dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca dodatkowo ponosi koszty ogólnie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, takie jak koszty prowadzenia księgowości.

Uzupełnienie wniosku

W piśmie z 14 marca 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:

1.Co – w kontekście przedstawienia opisu sprawy – należy rozumieć pod pojęciem „oprogramowanie”?

Odpowiedź: Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „u.p.a.p.p.”), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W myśl art. 1 ust. 2 pkt 1 u.p.a.p.p., przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Dodatkowe postanowienia w zakresie programów komputerowych zawiera art. 74 u.p.a.p.p. Na gruncie tego przepisu, aby objąć program komputerowy ochroną prawną, wystarczające jest, że program ten stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. Oznacza to, że w przypadku programu komputerowego nie jest konieczne uzyskiwanie formalnego potwierdzenia ochrony prawnej czy też patentu, bowiem u.p.a.p.p. przyznaje taką ochronę z mocy ustawy, o ile spełniona jest definicja utworu. Niemniej jednak, na gruncie przepisów prawa podatkowego oraz u.p.a.p.p. nie została określona definicja programu komputerowego.

Celem właściwego rozpatrzenia pojęcia „oprogramowania”, warto przeanalizować objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box.

Stanowią one, że: „Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy”.

„Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu (…)”.

„Zgodnie z akapitem 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych: „Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności”; podczas gdy sama „interoperacyjność” może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych”.

Zatem właściwe źródło interpretacji prawa unijnego używa pojęć: „oprogramowanie” (software), „sprzęt komputerowy” (hardware) i „program” niejako synonimicznie i implikuje, że interfejs stanowi funkcjonalną część programu komputerowego, umożliwiającą wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływania z wszystkimi elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego. Na kanwie tego można uznać, że:

-pojęcie „program komputerowy” utożsamienie jest z pojęciem „oprogramowanie” oraz, że

-interfejs może stanowić częścią nierozerwalnie związaną z programem komputerowym i funkcjonalnie łączy program komputerowy z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym”.

„Oczywiście to, czy dany interfejs stanowi funkcjonalną część programu komputerowego, podlega każdorazowo odrębnej ocenie i nie może wynikać tylko lub głównie z nazwy elementu danego produktu informatycznego, ale z jego rzeczywistych cech i funkcjonalności. W konsekwencji, jeżeli interfejs jest rzeczywiście źródłem funkcjonalnego wzajemnego połączenia i wzajemnego oddziaływania na siebie różnych elementów programu komputerowego, innego oprogramowania i sprzętu komputerowego („interoperacyjność”), to interfejs można uznać za nierozerwalną, funkcjonalną część składową programu komputerowego. Interfejs jako funkcjonalnie nierozerwalna część programu komputerowego, podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i dlatego może stanowić kwalifikowane IP.”

„Zwracamy także uwagę, że w świetle art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych daleko idąca synonimiczność (niemalże tożsamość) pojęć „program komputerowy” i „oprogramowanie” wynika z publikacji przedstawicieli doktryny prawa autorskiego, a więc występuje spójność pomiędzy wyinterpretowanym z prawa i praktyki stosowania prawa unijnego zakresem definicyjnym autorskiego prawa do programu komputerowego a tym uregulowanym w prawie polskim”.

„Reasumując: brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie  – w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego „autorskiego prawa do programu komputerowego”.

W związku z powyższym, „oprogramowanie” należy rozumieć przede wszystkim jako ciąg poleceń zapisanych w języku informatycznym oraz wszelkie inne dodatkowe funkcjonalności, które jako całość pozwalają komputerowi wykonywać różne czynności pozwalające na praktyczne zastosowanie tego ciągu poleceń przy użyciu sprzętu komputerowego.

2.Czy Pana prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem? Jeśli tak, co jest tym wynikiem lub wynikami? Czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają miały jakąś ustaloną formę (jaką)? W jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności? Czego dotyczą te prace rozwojowe? Co było ich celem lub celami? Jakie czynności obejmowały te prace?

Odpowiedź: Tak, podejmowane przez Pana prace rozwojowe zostały zakończone wynikiem pozytywnym. Wynikiem tych prac są autorskie programy komputerowe zgodne z umowami i ustaleniami poczynionymi z kontrahentami, którzy nabywają autorskie prawa majątkowe do tych programów. Prace rozwojowe, które Pan realizuje, koncentrują się na tworzeniu dedykowanego oprogramowania do wspierania sprzedaży, wykorzystując nowoczesne technologie i algorytmy opracowane własnoręcznie. Wyniki tych prac materializują się w formie zaawansowanych systemów informatycznych, które automatyzują i optymalizują procesy sprzedaży, zarządzania zapasami oraz obsługi klienta w różnych obszarach biznesowych.

Przykłady funkcjonalności opracowanego oprogramowania obejmują:

Wyniki tych prac mają postać kodów źródłowych programów komputerowych, które można przechowywać, odczytywać i wykorzystywać za pomocą właściwego sprzętu komputerowego.

Wyniki tych prac były i są regularnie wykorzystywane na potrzeby Pana działalności, albowiem na koniec każdego miesiąca zbywa Pan autorskie prawa majątkowe do nich na rzecz swojego kontrahenta, co jest podstawą Pana działalności gospodarczej i zapewnia Panu możliwość osiągania regularnych dochodów z tego tytułu.

Omawiane prace rozwojowe dotyczą opracowania innowacyjnego, nowego, stworzonego od podstaw oprogramowania, zgodnego z zapotrzebowaniem Pana kontrahenta. Ich celem jest regularne wytwarzanie przez Pana produktów programistycznych, które następnie zbywa Pan na rzecz swojego kontrahenta, tym samym finalnie osiągając podlegające opodatkowaniu w Polsce dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Proces tworzenia takiego oprogramowania rozpoczyna się od fazy analizy i planowania, gdzie w ścisłej współpracy z kontrahentem określamy kluczowe potrzeby i wymagania systemu. Następnie przechodzimy do etapu projektowania architektury oprogramowania oraz algorytmów, które będą stanowić jego serce. W fazie implementacji tworzy Pan kod źródłowy, realizując zaplanowane funkcjonalności. Testy oprogramowania, zarówno te automatyczne, jak i manualne, zapewniające wysoką jakość i stabilność systemu. Ostatnim etapem jest wdrożenie gotowego produktu oraz jego późniejsze utrzymanie i rozwijanie w oparciu o pojawiające się potrzeby i wymagania.

Tak zorganizowany proces pozwala na elastyczne zarządzanie projektem, szybką adaptację do zmieniających się wymagań i oczekiwań rynku, a także na ciągłe doskonalenie produktu, co stanowi klucz do sukcesu w dynamicznie rozwijającym się środowisku biznesowym.

3.Czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę)? Czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Tak, w wyniku podejmowanych prac rozwojowych stworzył Pan i dalej tworzy nowe, opracowane zgodnie z potrzebami Pana kontrahenta produkty z zakresu oprogramowania.

Przykłady konkretnych produktów to:

·System zarządzania sprzedażą i zapasami.

·Narzędzie wykorzystujące algorytmy uczenia maszynowego.

·Aplikacja mobilna.

Każdy z tych produktów charakteryzuje się wysokim stopniem innowacyjności oraz indywidualnym dostosowaniem do potrzeb kontrahenta, co stanowi o ich unikalnym charakterze.

Tak, oferuje Pan i będzie oferować produkty powstałe w ramach Pana prac rozwojowych w swojej działalności gospodarczej. Prowadzone przez Pana prace rozwojowe są ściśle powiązane z przedmiotem Pana działalności gospodarczej oraz ze zobowiązaniami jakie w jej ramach Pan zawarł, więc ich wyniki są stale oferowane przez Pana kontrahentom i na koniec każdego miesiąca sukcesywnie przenosi Pan autorskie prawa majątkowego do wyników tych prac, oczywiście za stosownym wynagrodzeniem, na rzecz tychże kontrahentów.

4.Czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter? Jeśli tak, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?

Odpowiedź: Tak, produkty, które Pan tworzy w ramach swoich prac rozwojowych, które wchodzą w skład Pana działalności gospodarczej, są projektami nowymi, innowacyjnymi, nowatorskimi również w odniesieniu do Pana dotychczasowej działalności gospodarczej. Każdy tworzony przez Pana projekt jest inny, ma sprostać indywidualnym oczekiwaniom wynikającym z każdorazowo innych potrzeb, w związku z czym za każdym razem musi Pan tworzyć innowacyjne rozwiązania.

Nowy i innowacyjny charakter tworzonych przez Pana produktów wynika z prac rozwojowych podejmowanych od podstaw, które nie mają żadnego związku z działalnością obejmującą wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

5.Z przedstawionego przez Pana opisu wynika, że:

Odpowiedź: Tak, wskazane przez Pana produkty programistyczne stanowią programy komputerowe. W szczególności stworzył/ulepszył Pan takie programy jak: system zarządzania sprzedażą i zapasami, moduł analizy zachowań konsumentów oraz różne aplikacje: mobilną i webową dla pracowników. Każdy z tych programów jest wynikiem indywidualnych potrzeb kontrahenta i służy do optymalizacji różnych aspektów działalności przedsiębiorstwa – od zarządzania zapasami, przez analizę danych, po usprawnienie komunikacji z klientami. Produkcja i rozwój tych programów rozpoczęły się z datą zawarcia pierwszej umowy z kontrahentem i od tego czasu odbywa się w sposób ciągły, z uwzględnieniem ewoluujących potrzeb rynku i możliwości technologicznych.

Tak, w celu wytworzenia oprogramowania wykorzystywał Pan dostępną aktualnie wiedzę  i umiejętności.

W celu wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia oprogramowania, wykorzystywał Pan wiedzę i umiejętności z zakresu najnowszych technologii informatycznych,technik programistycznych, a także zaawansowanych metod analizy danych. Rdzeniem, który łączy wszystko w całość, jest wiedza algorytmiczna, w szczególności dedykowane rozwiązania opracowane przez Pana. Trywialne łączenie dostępnych elementów nie pozwoliłoby uzyskać wymaganych przez kontrahenta efektów - stąd uszyte na miarę algorytmy, protokoły i procesy.

Proces tworzenia oprogramowania obejmował etapy od analizy i planowania, przez projektowanie i implementację, aż po testowanie i wdrażanie gotowych rozwiązań. Wszystkie te działania były wykonywane w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny, co zapewniało wysoką jakość i spójność tworzonych produktów.

Wykorzystane technologie to (poza wymienionymi wcześniej językami programowania), między innymi, frameworki do tworzenia aplikacji webowych i mobilnych.

Oryginalność Pana produktów programistycznych tkwi w ich zdolności do adresowania specyficznych i często złożonych wymagań przedsiębiorstw, przy jednoczesnym wykorzystaniu najnowszych dostępnych technologii. Usprawnienia wprowadzone w ramach tych produktów, takie jak algorytmy predykcyjne w zarządzaniu zapasami czy personalizacja ofert na podstawie analizy danych, odróżniają Pana oprogramowanie od istniejących rozwiązań przez skupienie na efektywności, elastyczności i skalowalności. Innowacyjność tych rozwiązań nie jest wynikiem wprowadzania rutynowych czy okresowych zmian, lecz efektem świadomego procesu badawczo-rozwojowego mającego na celu rozwiązanie konkretnych problemów technicznych i biznesowych, co zapewnia unikalną wartość dla użytkowników końcowych.

Oryginalność w znacznym stopniu wynika także z indywidualnie opracowanych algorytmów, nad którymi Pan pracował i które samodzielnie tworzył. Unikalność tych rozwiązań polega nie tylko na zastosowaniu najnowszych technologii, ale przede wszystkim na sposobie, w jaki te technologie są wykorzystywane dzięki właśnie tym algorytmom.

Kluczowe jest tutaj indywidualne podejście algorytmiczne, które umożliwia skuteczne połączenie różnorodnych technologii i metod w spójną całość, spełniającą specyficzne wymagania Pana kontrahenta. Bez tego podejścia, nawet korzystając z zaawansowanych technologii, można osiągnąć odwrotne do zamierzonych efekty, które nie tylko nie przynoszą oczekiwanych korzyści, ale mogą nawet negatywnie wpływać na procesy biznesowe w przedsiębiorstwie.

Pana praca nad algorytmami obejmuje zarówno ich projektowanie, jak i optymalizację pod kątem konkretnych zastosowań, co wymaga głębokiej wiedzy specjalistycznej oraz doświadczenia w rozwiązywaniu skomplikowanych problemów technologicznych. To indywidualne podejście algorytmiczne pozwala na tworzenie rozwiązań, które są nie tylko nowatorskie, ale także wysoce efektywne i dostosowane do indywidualnych potrzeb klientów, co stanowi o wyjątkowości i oryginalności Pana produktów programistycznych.

6.Czy uzyskiwane przez Pana przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: Tak, osiągane przez Pana przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a konkretnie są to przychody z tytułu zbycia autorskich praw majątkowych do tworzonych przez Pana programów komputerowych.

7.Czy wobec zaznaczenia w opisie sprawy, że Wnioskodawca w ramach świadczonych usług tworzy autorskie programy komputerowe, mające jako utwór ochronę prawnoautorską na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych należy rozumieć, że efekty Pana prac w postaci programu komputerowego lub jego elementów są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Tak, efekty Pana prac w postaci programu komputerowego lub jego elementów są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

8.Czy działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie programu, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów? Czy Pana działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Odpowiedź: Tak, prowadzona przez Pana działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Pana działania zwiększają zasoby wiedzy poprzez wytwarzanie nowych, innowacyjnych, unikatowych produktów w zakresie oprogramowania, ale i wykorzystują istniejące zasoby wiedzy do tworzenia tychże produktów, które dają istniejącej wiedzy w zakresie oprogramowania nowe praktyczne zastosowania.

9.W jaki sposób umowa z kontrahentem reguluje kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymuje Pan wynagrodzenie:

-wyłącznie z tytułu przenoszenia na kontrahenta praw do „programu komputerowego”, „oprogramowania” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

-także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich);

-czy faktury, które wystawia Pan na rzecz kontrahenta, wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na kontrahenta? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego?

Pana umowa z kontrahentem jest dość zwięzła, albowiem na światowym rynku programistycznym dąży się do odchodzenia od formalności, jednakże zawiera ona stosowne postanowienia co do wynagrodzenia, w tym co do tego, za co konkretnie to wynagrodzenie jest wypłacane. Jedynym rodzajem wynagrodzenia jaki zostaje w niej bezpośrednio wymieniony, jest wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Pana utworów w postaci programów komputerowych. Umowa z kontrahentem nie przyznaje Panu prawa do wynagrodzenia z jakichkolwiek innych tytułów.

Wystawiane przez Pana faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do poszczególnych efektów Pana prac, ponieważ celem uproszczenia współpracy, widnieje na nich jedna zbiorcza pozycja tytułowana jako „usługi programistyczne”. Jednakże zgodnie z łączącą mnie z kontrahentem umową, nie ma wątpliwości co do tego, że w ramach tych usług, otrzymuje wynagrodzenie jedynie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Pana utworów, więc stosowanie takiego uproszczenia nijak nie zmienia faktu, że otrzymywane przez Pana wynagrodzenie jest wynagrodzeniem z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do  tworzonego przez Pana oprogramowania.

10.W jaki sposób umowa/umowy kontrahentem regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów komputerowych”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Zgodnie z umową łączącą Pana z kontrahentem, przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonego przez Pana oprogramowania następuje w chwili zapłaty wynagrodzenia. Podczas pracy nad oprogramowaniem, sukcesywnie rozwija Pan poszczególne jego elementy, które na bieżąco wrzuca Pan do repozytorium dostępnego dla kontrahenta. Ta metoda pracy pozwala na ciągłą weryfikację postępów i umożliwia zgłaszanie ewentualnych uwag lub proponowanie zmian.

Regularnie kalkuluje Pan czas poświęcony na pracę nad projektem, co jest podstawą do Pana rozliczeń z kontrahentem. Taki sposób prowadzenia projektu gwarantuje przejrzystość w zakresie ilości pracy i wysiłku, jaki inwestuje Pan w rozwój oprogramowania. Gdy prace nad określonym etapem projektu są zakończone, i kontrahent dokonuje zapłaty, zgodnie z naszą umową, w tym właśnie momencie formalnie przenoszone są na niego prawa autorskie do oprogramowania. Zapłata ta jest równoznaczna z akceptacją wykonanych przez Pana prac. Mimo że kluczowym dokumentem regulującym przeniesienie praw jest umowa, prowadzi Pan także dokładną dokumentację całego procesu. Obejmuje ona zarówno zapisy z repozytorium, jak i szczegółowe kalkulacje czasu pracy, a także potwierdzenia dokonania zapłaty przez kontrahenta. Ta zorganizowana dokumentacja jest dowodem na prawidłowe wykonanie i przeniesienie praw do oprogramowania.

11.Jakiego rodzaju dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Pan osiąga?

Odpowiedź: Osiąga Pan dochody z tytułu wymienionego w artykule 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a konkretnie z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Pana programów komputerowych.

12.Czy w okresie będącym przedmiotem wniosku prowadzona przez Pana odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowa ewidencja, o której mowa we wniosku, prowadzona jest na bieżąco w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odpowiedź: Tak. Odrębna szczegółowa ewidencja jest prowadzona na bieżąco.

13.Od kiedy prowadzi Pan ww. ewidencję?

Odpowiedź: Ewidencja prowadzona jest od 5 czerwca 2023 r.

Pytanie

Czy Wnioskodawca tworząc programy komputerowe w sposób przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, będące następnie przedmiotem zbycia na rzecz kontrahenta, może skorzystać z preferencyjnej stawki 5% (tzw. IP Box) opodatkowania dochodów z tytułu zbycia prawa własności intelektualnej w 2023 r. i w latach następnych, zgodnie z art 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: UPAPP) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są między innymi utwory w postaci programu komputerowego. Autorskie prawo do programu komputerowego posiada taką specyfikę, że nie wymaga formalnej rejestracji w formie na przykład patentu i nie jest możliwe jego wyczerpujące legalne zdefiniowanie. W związku z tym, kierując się chęcią zapewnienia pewności co do prawidłowości własnych rozliczeń podatkowych, Wnioskodawca występuje z niniejszym wnioskiem o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Na podstawie art. 5a pkt 38 UPDOF, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe podlegają ochronie prawnej jak utwory literackie na mocy art. 74 UPAPP. Autorskim prawem do programu komputerowego, zgodnie z punktem 79 objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., jest w szczególności utwór, a w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego, co jest generalnie zgodne z informatycznym rozumieniem pojęcia program komputerowy.

W niniejszej sprawie, bez wątpienia, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe powstają na skutek działalności badawczo-rozwojowej oraz wypełniają definicję utworu podlegającego ochronie prawnej w rozumieniu przepisów UPAPP.

Dodatkowo działalność Wnioskodawcy wyczerpuje kryteria stawiane pracy badawczo-rozwojowej, poprzez jej autorski, innowacyjny i kreatywny charakter, którego efektem jest wytworzenie nowych rozwiązań w postaci nowatorskich programów komputerowych składających się z algorytmów i kodu źródłowego. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą prowadzoną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy utwory w rozumieniu prawa autorskiego w postaci programów komputerowych.

Na podstawie art. 30ca ust. 7 pkt 2 UPDOF, dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, w tym z tytułu sprzedaży praw do niego. W związku ze zbyciem autorskich praw majątkowych do stworzonych programów komputerowych przez Wnioskodawcę na rzecz swojego kontrahenta, dochód ze sprzedaży tychże praw stanowi dochód ze tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wytworzonych dóbr informatycznych jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnych i właściwa stawka podatku dla obliczonej przy zastosowaniu wskaźnika Nexus podstawy opodatkowania wynosi 5%.

Kryterium umożliwiającym skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest w myśl art. 30cb ust. 1 UPDOF:

1)wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonanie zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywanie zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług   - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Dodatkowo, na podstawie art. 30cb ust. 2 UPDOF, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Stosownie do art. 30cb ust. 3 UPDOF, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku, zgodnie z art. 27 lub art. 30c UPDOF. Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Wnioskodawca prowadzi wskazaną ewidencję i jest na jej podstawie w stanie ustalić przychody, koszty oraz dochód związany z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 UPDOF, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że sposób obliczania wskaźnika Nexus następuje w oparciu o koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyróżniając niektóre kategorie tych kosztów korzystnie lub niekorzystnie wpływające na wysokość tego wskaźnika. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami, zgodnie z art. 30ca ust. 5 UPDOF.

Poza wskazanymi wyżej wyłączeniami, przepisy nie wskazują innych kryteriów powiązania kosztów z kalkulacją wskaźnika Nexus. W szczególności, takiemu wyłączeniu nie podlegają wydatki na własną działalność badawczo-rozwojową podatnika związaną z określonym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zatem, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalają zaliczyć do wydatków kwalifikowanych nakłady na usługi zewnętrzne świadczone przez podmioty inne niż jednostki naukowe. Brak również wyraźnego zastrzeżenia, że wydatki uwzględnione w kalkulacji wskaźnika Nexus muszą stanowić koszty uznane za koszty uzyskania przychodu podatnika. Wnioskodawca może dzięki prowadzonej dodatkowej ewidencji przyporządkować poniesione wydatki do każdego tworzonych programów komputerowych i zdaniem Wnioskodawcy, wydatki te stanowią koszty bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Biorąc po uwagę powyższe Wnioskodawca stwierdza, że wydatki takie jak te na nabycie sprzętu komputerowego, elektronicznego, kabli, monitorów jako narzędzi niezbędnych do wykonania pracy, koszty nabycia usług telekomunikacyjnych oraz księgowych, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą zostać ujęte w kalkulacji wskaźnika Nexus pod literą „a” jako koszty poniesione na bezpośrednio prowadzoną przez podatnika działalność B+R związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że irrelewantnym z perspektywy rozpatrywania niniejszej sprawy pozostaje fakt, że jego kontrahent jest podmiotem ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Zgodnie z postanowieniami polsko-brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody takie jak te osiągane przez Wnioskodawcę, podlegają opodatkowaniu w państwie rezydencji.

Państwem rezydencji Wnioskodawcy jest Rzeczpospolita Polska, więc opodatkowanie dochodów Wnioskodawcy należy rozpatrywać zgodnie z prawem polskim.

Artykuł 30ca UPDOF nie przewiduje wyłączenia możliwości opodatkowania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką wynoszącą 5% ze względu na położenie siedziby kontrahenta, w związku z czym posiadanie przez kontrahenta Wnioskodawcy siedziby poza Polską jest bez znaczenia dla niniejszej sprawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na przedstawione we wniosku argumenty, może On skorzystać z prawa do opodatkowania swoich dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjną stawką 5% w 2023 r. i w latach następnych.

Wnioskodawca swoje stanowisko opiera również na dotychczasowej linii interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, czego przykład stanowi interpretacja indywidualna wydana dnia 23 czerwca 2023 roku, mająca 0113-KDIPT2-2.4011.258.2023.2.KK, która co więcej również dotyczyła przypadku transgranicznej współpracy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 724 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ww. ustawy:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ww. ustawy:

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego. Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą bowiem stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca wskazanej ustawy odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji (art. 30ca ust. 14 ww. ustawy).

Dodać również należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że:

• jest Pan polskim rezydentem podatkowym prowadzącym jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej od  marca 2023 r.;
• w ramach działalności, jako programista współpracujący w ramach umowy B2B wykonuje Pan czynności polegające na samodzielnym tworzeniu oprogramowania, w tym na projektowaniu rozwiązań i architektury systemów informatycznych;
• prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe, które Pan realizuje, koncentrują się na tworzeniu dedykowanego oprogramowania do wspierania sprzedaży, wykorzystując nowoczesne technologie i algorytmy opracowane własnoręcznie. Wyniki tych prac materializują się w formie zaawansowanych systemów informatycznych, które automatyzują i optymalizują procesy sprzedaży, zarządzania zapasami oraz obsługi klienta w różnych obszarach biznesowych;
• działalność Pana jest działalnością twórczą prowadzoną w sposób ciągły i systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy, a efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów oraz zmierza do zwiększenia wykorzystania zasobów wiedzy oraz do wykorzystania tej wiedzy do nowych zastosowań;
• program tworzony przez Pana podlega ochronie tak jak utwory literackie, na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efekt prac w postaci programu komputerowego, będącego utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim, tworzonego w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, jest zbywany na rzecz zlecającego jest efektem prac rozwojowych, który następnie jest zbywany na rzecz kontrahenta;
• otrzymuje Pan wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na kontrahenta praw do programu komputerowego w formie kodu źródłowego;
• tworzony przez Pana program komputerowy jest zbywany na rzecz kontrahenta. W wyniku zbycia następuje przeniesienie ogół praw majątkowych na kontrahenta.
• osiąga Pan przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - przenosi prawa własności do programów komputerowych na nabywcę, a umowa określa wysokość wynagrodzenia. Osiąga Pan dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);
• ponosi Pan ryzyko gospodarcze i nie działa pod kierownictwem w czasie oraz miejscu wskazanym przez kontrahenta;
• od 5 czerwca 2023 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębna szczegółową ewidencję.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że uzyskany przez Pana dochód z tytułu przenoszenia (zbycia) autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania lub jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte, ulepszone w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, przysługuje Panu prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5% uzyskanych od 5 czerwca 2023 r. i w kolejnych latach w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym, którego wysokość stanowi iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego – dla tego konkretnego IP – według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście przedstawionego pytania, zatem nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie były przedmiotem zadanego pytania.

Zaznacza się również, że prowadzenie przez Pana działalności badawczo˗rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczności te stanowiły element opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).