Interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.29.2024.2.JM
Temat interpretacji
Opodatkowanie w Polsce wynagrodzenia z pełnienia funkcji dyrektorskich w spółce brytyjskiej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 9 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania w Polsce wynagrodzenia z pełnienia funkcji dyrektorskich w spółce brytyjskiej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 stycznia 2024 r. (wpływ 9 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Przeprowadziła się Pani z mężem Anglikiem do Polski. Kupili Państwo tutaj dom (w Polsce) i planujecie Państwo mieszkać przez większość roku. Do tej pory prowadzili Państwo jednoosobowe działalności gospodarcze w Anglii. Planujecie Państwo założenie spółki (…) z biurem w Anglii, świadczącej usługi głównie na angielski rynek. Będziecie Państwo pełnić funkcje dyrektorskie w spółce. Wszystkie wpływy będą się odbywać na angielskie konto firmowe spółki. Kilka razy w roku planujecie Państwo wizyty w Wielkiej Brytanii w celu umawiania spotkań z potencjalnymi klientami. Spółka będzie wypłacać comiesięczną pensję dla dyrektorów oraz odprowadzać składki na ubezpieczenie. Nie będziecie Państwo pobierać wynagrodzenia z pracy w Polsce. Będziecie Państwo uzyskiwać jedyny dochód z pełnienia funkcji dyrektorów w spółce mającej biuro w Wielkiej Brytanii.
Uzupełnienie zdarzenia przyszłego
Interpretacja indywidualna ma dotyczyć sytuacji przyszłej, to znaczy Spółka (…) nie jest jeszcze zarejestrowana w Wielkiej Brytanii. Zakładając, że Spółka zostanie zarejestrowana w roku 2024 prosi Pani o interpretację dla roku podatkowego 2024.
Przeprowadziła się Pani do Polski w lipcu 2023 r. tymczasowo do domu rodziców, natomiast mąż pozostaje na ten moment w Wielkiej Brytanii, gdzie jest samozatrudniony. Planujecie Państwo wspólną przeprowadzkę do Państwa domu w Polsce w kwietniu 2024 r.
Od momentu przyjazdu do Polski Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych: najbliższa rodzina, stały dochód, ruchomości, nieruchomości, konta bankowe, kredyty) będzie znajdowało się w Polsce.
W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Będzie Pani przebywała na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w danym roku podatkowym.
Wynagrodzenie, o którym mowa we wniosku będzie wynagrodzeniem z tytułu pełnienia funkcji członkostwa w „radzie dyrektorów lub w radzie nadzorczej spółki” w rozumieniu prawa angielskiego, o której mowa w art. 15 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. nr 250 poz. 1840).
Do Pani obowiązków jako dyrektora spółki będzie należało pełnienie obowiązków wynikających z ustrojowego charakteru rady dyrektorskiej oraz spoczywać będzie na Pani odpowiedzialność za bieżącą działalność i wyniki finansowe przedsiębiorstwa.
Decyzje w sprawach zarządzania i sprawach handlowych będą podejmowane przez dyrektorów w Polsce i Anglii.
Ze względu na charakter pracy (praca na komputerze, telefonie) będzie Pani ją wykonywać zdalnie z Polski.
Na wysokość Pani wynagrodzenia będzie miał ogólny wynik przedsiębiorstwa, dochód przedsiębiorstwa, liczba nowych umów. Pani zadaniem będzie m.in. pozyskiwanie i utrzymanie dobrych kontaktów z klientami, umawianie potencjalnych spotkań, dbanie o wizerunek spółki.
Po przekroczeniu kwoty wolnej od podatku w Wielkiej Brytanii, będzie Pani zobowiązana do odprowadzania podatku dochodowego.
Poza wynagrodzeniem z tytułu pełnienia funkcji dyrektorskich w spółce, przewiduje Pani otrzymywanie dywidend jako udziałowiec, które będą opodatkowane w Wielkiej Brytanii podatkiem od dywidend.
Pytania
1. Czy wynagrodzenie z pełnienia funkcji dyrektorskich, tj. wynagrodzenie z tytułu członkostwa w radzie dyrektorskiej spółki brytyjskiej podlega opodatkowaniu w Polsce?
2. Czy wynagrodzenie to podlega wykazaniu i opodatkowaniu składanym corocznie zeznaniu podatkowym w Polsce?
Pani stanowisko w sprawie
Ad 1
Wynagrodzenie z pełnienia funkcji dyrektorskich, tj. wynagrodzenie z tytułu członkostwa w radzie dyrektorskiej nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce, natomiast będzie podlegać opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii.
Ad 2
Wynagrodzenie z tytułu członkostwa w radzie dyrektorskiej w Anglii nie powoduje obowiązku składania corocznych zeznań podatkowych w Polsce, chyba że otrzymywałaby Pani także wynagrodzenie za pracę w Polsce, wtedy będzie Pani musiała uwzględnić wszystkie źródła dochodów, także te z Wielkiej Brytanii.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Natomiast stosownie do art. 3 ust. 1a cyt. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W myśl art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W świetle powyżej przytoczonych przepisów należy zauważyć, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, co oznacza, że do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.
Z treści wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że w lipcu 2023 r. przeprowadziła się Pani do Polski. Od momentu przyjazdu do Polski Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych: najbliższa rodzina, stały dochód, ruchomości, nieruchomości, konta bankowe, kredyty) będzie znajdowało się w Polsce. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Będzie przebywała Pani na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w danym roku podatkowym. Wraz z mężem planuje Pani założenie spółki (…) z biurem w Anglii, świadczącej usługi głównie na angielski rynek. Będzie Pani pełnić funkcje dyrektorskie. Do Pani obowiązków jako dyrektora spółki będzie należało pełnienie obowiązków wynikających z ustrojowego charakteru rady dyrektorskiej oraz spoczywać będzie na Pani odpowiedzialność za bieżącą działalność i wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Decyzje w sprawach zarządzania i sprawach handlowych będą podejmowane przez dyrektorów w Polsce i Anglii. Ze względu na charakter pracy (praca na komputerze, telefonie) będzie Pani ją wykonywać zdalnie z Polski. Kilka razy w roku planuje Pani wizyty w Wielkiej Brytanii w celu umawiania spotkań z potencjalnymi klientami. Spółka będzie wypłacać comiesięczną pensję dla dyrektorów oraz odprowadzać składki na ubezpieczenie.
Wskazała Pani, że wynagrodzenie, o którym mowa we wniosku będzie wynagrodzeniem z tytułu pełnienia funkcji członkostwa w „radzie dyrektorów lub w radzie nadzorczej spółki” w rozumieniu prawa angielskiego, o której mowa w art. 15 Konwencji polsko-brytyjskiej.
W stosunku do przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania zawartej Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840) zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu dnia 7 czerwca 2017 r. (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1369).
Na podstawie art. 15 ww. Konwencji:
Wynagrodzenia dyrektorów i inne podobne wypłaty, które osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie dyrektorów lub w radzie nadzorczej spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
W doktrynie wskazuje się, że użyte w angielskim brzmieniu art. 16 MK OECD określenie "board of directors”, jest rozumiane w prawie angielskim jako główny organ odpowiadający za zarządzanie spółką. Organ ten może delegować swoje kompetencje w zakresie kierowania działalnością gospodarczą spółki na jej innych pracowników, jednakże nie może im przekazać związanej z tym odpowiedzialności. Użyte we francuskim brzmieniu art. 16 MK OECD określenie "member du conseil d’administration” podobnie wskazuje na organ pełniący funkcję zarówno zarządczą jak i nadzorczą (Klaus Vogel on Double Taxation Convention A commentary to the OECD -, UN-, US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital With Particular Reference to German Treaty Practise, Third Edition, Kluwer Law International, strona 956, Nb 11).
Zawarcie z członkiem organu spółki dodatkowego stosunku obligacyjnego, na podstawie którego jest on zobowiązany do wykonywania innych czynności niż sprawowanie funkcji, do pełnienia której został powołany powoduje, iż wynagrodzenie otrzymywane z tytułu zawartego stosunku zobowiązaniowego podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. w państwie miejsca faktycznego wykonywania czynności. Dla opodatkowania przychodów na mocy ww. art. 16 Konwencji decydujące znaczenie ma zakres obowiązków wynikający z zawartego stosunku obligacyjnego. Ważne jest czy wykonywane czynności wykraczają poza te, do pełnienia których członek organu jest zobowiązany na mocy powołania. Nie liczy zatem się podstawa prawna, ale istota funkcji wykonywanych przez danego podatnika.
Postanowienie w Konwencji, że danego rodzaju dochód „może być opodatkowany w drugim państwie” nie oznacza, że podatnik może wybrać państwo, w którym opodatkuje swój dochód i zapłaci podatek. Postanowienie to wskazuje natomiast, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.
W myśl ww. przepisu art. 15 Konwencji, wynagrodzenie osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu członkostwa w radzie dyrektorów lub w radzie nadzorczej spółki mającej siedzibę w Wielkiej Brytanii, może być opodatkowany w państwie źródła, tj. w Wielkiej Brytanii, oraz w państwie rezydencji, tj. w Polsce.
Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.
Zgodnie z treścią art. 22 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji
W przypadku Polski podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:
Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.
Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Wielka Brytania notyfikowały ww. Konwencję polsko – brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r. podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). Konwencja MLI, której celem było jednorazowe zmodyfikowanie sieci umów o unikaniu podwójnego opodatkowania bez konieczności czasochłonnych negocjacji bilateralnych, została ratyfikowana przez Polskę 23 stycznia 2018 r., a przez Wielką Brytanię 29 czerwca 2018 r. Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii 1 października 2018 r.
Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa, jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).
Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI. Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1370), natomiast wspólne stanowisko Polski i Wielkiej Brytanii zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z 11 października 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowanie w realizacji postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2253).
Konwencja wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 1 Konwencji MLI).
Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 2 ww. Konwencji).
Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.
Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI,
Przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:
a. w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz
b. w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin sześciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszy termin, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynający bieg z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Konwencji podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.
W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji polsko – brytyjskiej przez Polskę:
- w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.; oraz
- w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, do podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2019 r.
W wyniku wejścia w życie Konwencji MLI, przepis art. 15 polsko – brytyjskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania nie uległ zmianie. Zmianie uległ art. 22 ust. 2 lit. a) ww. Konwencji. Zastąpił go art. 5 ust. 6 Konwencji MLI, w świetle którego:
W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w [Polsce] uzyskuje dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami [Konwencji], mogą być opodatkowane w [Zjednoczonym Królestwie] (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez [Zjednoczone Królestwo] wyłącznie z powodu, że dany dochód lub zyski majątkowe są także dochodem lub zyskami majątkowymi uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium [Zjednoczonego Królestwa]), [Polska] zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, kwoty równej podatkowi od dochodu lub zysków majątkowych zapłaconemu w [Zjednoczonym Królestwie].
Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub od zysków majątkowych, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub zyski majątkowe, które mogą być opodatkowane w [Zjednoczonym Królestwie].
Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej [Konwencji], dochód lub zyski majątkowe uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w [Polsce] są zwolnione z opodatkowania w [Polsce], wówczas [Polska] może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub zyski majątkowe.
W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie (z wyłączeniem, o którym mowa w ww. przepisie), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, kwoty równej podatkowi od dochodu lub zysków majątkowych zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód, który może być opodatkowany w Zjednoczonym Królestwie.
Do dochodów, które uzyska Pani z tytułu pełnienia funkcji dyrektorskich w 2024 r. zastosowanie będzie miała metoda proporcjonalnego odliczenia.
W myśl art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
Stosownie do art. 27 ust. 9a ww. ustawy:
W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z metodą odliczenia proporcjonalnego, podatnik, który osiąga dochody za granicą jest zobowiązany do wykazania łącznych dochodów (zarówno krajowych, jak i zagranicznych) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.
Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Zatem, Pani wynagrodzenie za 2024 rok z tytułu pełnienia funkcji dyrektorskich, tj. wynagrodzenia z tytułu członkostwa w radzie dyrektorskiej spółki brytyjskiej będzie podlegało opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 Konwencji polsko – brytyjskiej, tj. w Wielkiej Brytanii oraz w Polsce. Stosownie do art. 5 ust. 6 Konwencji MLI w zw. z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynagrodzenie to będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce, z uwzględnieniem podatku od dochodu zapłaconego w Wielkiej Brytanii. Będzie na Pani ciążył obowiązek opodatkowania i wykazania tego wynagrodzenia w zeznaniu rocznym, nawet w przypadku, gdy nie uzyska Pani w danym roku innych dochodów opodatkowanych według skali podatkowej.
Pani stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Niniejsze interpretacja dotyczy jedynie Pani sytuacji podatkowej bowiem to Pani jest osobą, która wniosek ten złożyła. Pani mąż, chcąc uzyskać interpretację winien złożyć osobny wniosek i uiścić stosowną opłatę.
Podkreślenia wymaga, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, jest sam przepis prawa.
Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).