Skutki podatkowe z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku oraz spłata pozostałych spadkobierców.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych z tytułu sprzedaży nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 lutego 2024 r. (data wpływu 12 lutego 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2009 roku zmarła Pani babcia M.C., po której spadek na podstawie testamentu odziedziczyła dwójka jej dzieci po równo: J. C. i G. K. W 2020 roku umarł Pani dziadek E. C. - mąż M. C., który swoją część majątku przekazuje w testamencie dwóm wnuczkom: Pani (I. W.) oraz P. C. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w (…) z 9 sierpnia 2021 roku wraz z siostrą nabyła Pani spadek po dziadku E.C. w wysokości 1/2 każda z Pań. Przedmiot spadku to spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. W wyniku dziedziczenia testamentowego - nieruchomość zyskała czworo właścicieli: Pani, P. C., G. K. oraz J. C. W drodze działu spadku i podziału majątku wspólnego Sąd Rejonowy w (…) - 13 grudnia 2022 roku postanowił dokonać działu spadku po M. C. i E. C. przyznając na wyłączną własność spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu Pani i zasądzając spłaty na rzecz 2 uczestników: 1. G. K. kwotę 55.367 zł, 2. J. C. kwotę 55.367 zł, 3. Bez spłaty na rzecz P. C. Wysokość spłat dla poszczególnych uczestników wynikała z opinii biegłego sądowego powołanego przez sąd, który wycenił wartość nieruchomości (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu) na kwotę 218.572 zł. Rzeczywista spłata niektórych uczestników była w innej wysokości niż ta zasądzona przez Sąd, ponieważ nieruchomość została sprzedana za większą kwotę. W maju 2023 roku J. C. otrzymał spłatę w wysokości 55.367 zł. W listopadzie 2023 r. sprzedała Pani wyżej wymienione własnościowe prawo do lokalu za kwotę 300.000 zł i dokonała Pani spłat tak, że: G. K. otrzymała spłatę w wysokości 92.000 zł, P. C. otrzymała spłatę w wysokości 92.000 zł. Łącznie dokonała Pani spłat na rzecz rodziny w wysokości: 239.000 zł. Spłaty te są udokumentowane notarialnie w przypadku J. C. i potwierdzone przelewami w przypadku P. C. i G. K.. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT opodatkowaniu podlega odpłatne zbycie nieruchomości, jeśli zostało dokonane w ciągu 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie. Do końca kwietnia 2024 roku ma Pani obowiązek złożyć PIT-39 i zapłacić należny podatek. Dokonując sprzedaży nieruchomości, można uwzględnić w rozliczeniu podatkowym koszty odpłatnego zbycia nieruchomości, czyli wszelkie poniesione wydatki związane z procesem sprzedaży nieruchomości w tym także spłaty. Obliczyła Pani należny podatek w następujący sposób: Przychód: 225.000 zł kwota ze sprzedaży mieszkania pomniejszona o 1/4 udziału (nieopodatkowanego). Koszty uzyskania przychodu: - 55.367 zł (spłata J. C.) - 92.000 zł (spłata G. K.) - 92000 zł (spłata P. C.) DOCHÓD = 225.000 zł - 55.367 zł – 92.000 zł – 92.000 zł = - 14.367 (dochód na minusie) Wobec powyższego nie uzyskała Pani żadnego dochodu więc podatek wynosi 0 zł.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Data nabycia nieruchomości przez M. i E.C. - 12 czerwca 2001 r. Nabycie nastąpiło do majątku wspólnego. Nabycie nastąpiło w drodze kupna. Pani dziadkowie kupili to mieszkanie. Dziadek nie odziedziczył po babci. Babcia swoją część przepisała testamentem na dwoje dzieci (J.C. i G.K.).

Wartość udziałów nabytych w drodze działu spadku przekracza wartość udziału jaki przysługiwał Pani przed dokonaniem działu spadku. Jednak udziały te nie nabyła Pani za darmo. Udziały sąd zasądził na Panią z obowiązkiem spłaty J. C. i G. K. Czyli zapłaciła Pani za te udziały. Po zapłaceniu za te udziały została Pani dokładnie taka wartość jak przed działem spadku.

Pytania

1.Czy w takiej sytuacji nastąpił dochód?

2.Czy do kosztów uzyskania przychodu może Pani zaliczyć rzeczywiste spłaty, na podstawie potwierdzeń przelewów, a nie te z postanowienia sądowego?

3.Czy sprzedaż tej nieruchomości podlega opodatkowaniu?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1

Uważa Pani, że nie osiągnęła Pani dochodu. Należy uwzględnić RZECZYWISTE spłaty. Kwota sprzedaży 300.000 zł. Nieopodatkowane udziały -1/4. Przychód 225.000 zł. Od kwoty 225.000 zł. odjęła Pani rzeczywiste spłaty: 55.367 zł, 92.000 zł , 92.000 zł.

Ad. 2

Uważa Pani, że do kosztów uzyskania przychodu może zaliczyć rzeczywiste spłaty, na podstawie potwierdzeń przelewów, a nie te z postanowienia sądowego. Na postawie art. 22 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodu stanowią udokumentowane koszty nabycia. Warunkiem zakwalifikowania jest jego udokumentowanie. Tzn., że istnieje dowód umożliwiający obiektywną ocenę. Z art. 180 par. 1 Ordynacji podatkowej wynika, że jako dowód należy dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W przestawionej sprawie dowodami będą wyciągi z konta - przelewy potwierdzające spłatę (nazwisko odbiorcy, kwota, tytuł przelewu ).

Ad. 3

Uważa Pani, że sprzedaż tej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu. Obliczając dochód ze sprzedaży należy odjąć koszty uzyskania przychodu. W tym przypadku kosztami będą rzeczywiste spłaty spadkobiercom w związku z działem spadku. Uważa Pani, że obowiązek podatkowy nie powstał. Spłacając spadkobierców w kwocie 239.000 zł, pozostała Pani kwota równa Pani udziałowi przed działem spadku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:

W świetle art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Panią nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy jej odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

W myśl art. 922 § 1 ww. ustawy:

Art. 924 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Według art. 925 powołanej ustawy Kodeks cywilny:

Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ww. Kodeksu).

Według art. 1035 powołanego Kodeksu:

Na gruncie art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy mieści się w ramach posiadanego dotychczas udziału.

Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie majątkowym nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w drodze działu spadku (nawet jeżeli dział spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem majątkowym. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku. Nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe znajduje potwierdzenie w cytowanym wcześniej art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że w 2009 roku zmarła Pani babcia, po której spadek na podstawie testamentu odziedziczyła dwójka jej dzieci po równo: J C. i G. K. W 2020 roku zmarł Pani dziadek, który swoją część majątku przekazał w testamencie dwóm wnuczkom: Pani oraz P. C.. Przedmiot spadku po dziadkach to spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. W wyniku dziedziczenia testamentowego - nieruchomość zyskała czworo właścicieli: Pani, P. C., G. K. oraz J. C.. W drodze działu spadku i podziału majątku wspólnego Sąd Rejonowy 13 grudnia 2022 roku postanowił dokonać działu spadku po M. C. i E. C. przyznając na wyłączną własność spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu Pani -  zasądzając spłaty na rzecz 2.uczestników. W listopadzie 2023 r. sprzedała Pani wyżej wymienione własnościowe prawo do lokalu. Dokonała Pani spłat pozostałych spadkobierców. Wartość udziałów nabytych w drodze działu spadku przekracza wartość udziału jaki przysługiwał Pani przed dokonaniem działu spadku.

Przystępując do oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia przez Panią w listopadzie 2023 r. spółdzielczego własnościowego prawa lokalu mieszkalnego, w pierwszej kolejność zauważyć należy, że:

• do nabycia przez Panią 1/4 udziału w ww. lokalu doszło w drodze spadku po Pani dziadku zmarłym w 2020 r., oraz
• do nabycia 3/4 udziału w tym lokalu przez Panią doszło w drodze działu spadku, dokonanego postanowieniem sądu z 13 grudnia 2022 r.

Odnosząc się do udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który nabyła Pani w spadku, stwierdzić należy że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa do lokalu przez spadkodawcę, tj. Pani dziadka. Skoro spadkodawca nabył to prawo do lokalu wraz ze swoją żoną do majątku wspólnego małżeńskiego 12 czerwca 2001 r., to pięcioletni okres, o którym mowa wyżej niewątpliwie upłynął.

Zatem, odpłatne zbycie przez Panią ww. udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ww. przepisu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, odpłatne zbycie udziału w tym prawie do lokalu, który nabyła Pani w drodze działu spadku dokonanego postanowieniem sądu z 13 grudnia 2022 r., ponad pierwotny udział w spadku, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy w związku z art. 10 ust. 7 tej ustawy. Sprzedaż została dokonana przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano działu spadku. Tym samym, dochód z odpłatnego zbycia udziału nabytego wskutek działu spadku ponad udział nabyty w wyniku spadkobrania, podlega – zgodnie z art. 30e ust. 1 przywołanej ustawy – opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Artykuł 30e ust. 2 przywołanej ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 19 ust. 1 cyt. ustawy:

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Jak wynika z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

W przypadku udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytym odpłatnie w drodze działu spadku, tj. z  obowiązkiem spłaty pozostałych spadkobierców, zastosowanie znajduje art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy tych wydatków, które zbywca musiał ponieść, aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość lub prawo.

Katalog wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia (sprzedaży) nieruchomości nabytych odpłatnie zawarty w cytowanym przepisie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że nie dopuszcza się zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innych wydatków niż wymienione. Pojęcie kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy zatem wszystkich tych wydatków, które zbywca musiał ponieść, aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość lub wydatków, które poniósł jako nakłady, celem zwiększenia jej wartości. Nie wystarczy zatem samo subiektywne przekonanie podatnika o wpływie poniesionego przez niego wydatku na osiągnięcie przychodu. Wydatek musi zostać poniesiony celowo i być zasadny z punktu widzenia nabycia nieruchomości lub stanowić nakład zwiększający jej wartość.

We wskazanej kategorii kosztów mieszczą się zatem udokumentowane (faktyczne) kwoty spłat na rzecz pozostałych spadkobierców, które może Pani uwzględnić przy ustalaniu podstawy opodatkowania.

Kwestią bezsporną jest, że w momencie przeprowadzenia działu spadku nabyła Pani udziały w nieruchomości, które wcześniej należały do pozostałych spadkobierców. Spłata na rzecz pozostałych spadkobierców jest zatem dla Pani niejako ceną nabycia udziałów ww. nieruchomości i prawie, które należały do pozostałych spadkobierców. Zatem wypłacone faktycznie kwoty tytułem spłat na rzecz pozostałych spadkobierców, w części proporcjonalnie przypadającej na udział w nieruchomości nabyty w 2022 r. mogą być uznane jako koszt uzyskania przychodu z ich odpłatnego zbycia.

Podsumowując:

• odpłatne zbycie w 2023 r. udziału w nieruchomości odpowiadającego udziałowi nabytemu w spadku po dziadku nie podlega opodatkowaniu z uwagi na upływ pięcioletniego terminu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od sprzedaży tej części nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.
• odpłatne zbycie w 2023 r. udziału w nieruchomości odpowiadającego udziałowi w nieruchomości nabytemu w 2022 r. w wyniku działu spadku podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
• kosztem uzyskania przychodu są udokumentowane (faktyczne) kwoty spłat na rzecz pozostałych spadkobierców tytułem nabycia w dziale spadku udziałów w nieruchomości, ponieważ mieszczą się one w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłaty, w części proporcjonalnie przypadającej na ww. udział w nieruchomości, stanowią bowiem wydatek na ich nabycie od pozostałych spadkobierców.
• jeżeli wysokość udokumentowanych (faktycznych) spłat przewyższyła kwotę przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego w drodze działu spadku, to nie osiągnęła Pani dochodu ze sprzedaży ww. udziału w prawie do lokalu mieszkalnego.

Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Wyjaśnić należy, że organ nie prowadzi postępowania podatkowego ani dowodowego, nie ma uprawnień do analizowania dokumentów i ustalania w oparciu o informacje w nich zawarte wysokości przysługujących Pani udziałów, ani wysokości przychodu, kosztów uzyskania i dochodów do opodatkowania, bowiem nie posiada do tego uprawnień. Właściwy organ podatkowy sprawdzi poprawność dokonanych przez Panią obliczeń.

Zaznaczyć również trzeba, że w ramach interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można potwierdzić prawidłowości jakichkolwiek kwot, np. przychodu, kosztu, etc., jak również potwierdzić prawidłowości konkretnych wyliczeń podatnika przedstawionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, pytaniu, czy też stanowisku. Zgodnie z obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadą samoopodatkowania, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, ponieważ prawidłowość rozliczenia podatków podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).