Interpretacja indywidualna z dnia 8 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.54.2024.1.KR
Temat interpretacji
Skutki podatkowe sprzedaży udziału w nieruchomości.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 18 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 19 stycznia 1979 r. zmarł F.R, w chwili śmierci był żonaty z M.R, w dniu śmierci F.R - jego żona M.R żyła oraz troje jego dzieci, tj. W.Ś, M.J, J.R. Czwarte wspólne dziecko F. i M.R, tj. syn J.R, zmarł przed swoim ojcem w dniu 5 sierpnia 1971 r. Dnia 25 grudnia 1993 r. zmarła M.R - żona F.R, w dniu 6 października 2008 r. zmarł J.R, syn M. i F. R, w dniu śmierci bezdzietny kawaler. M.R i F.R oprócz syna J.R mieli troje dzieci J.R, który zmarł przed swoimi rodzicami oraz córkę – W.Ś i córkę – M.J - zmarłą 25 lipca 2022 r. M.J na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w (…), (…) z dnia 10 listopada 2021 r., postanowienie stało się prawomocne w dniu 17 listopada 2021 r. nabyła spadek, tj. udziały w nieruchomości po zmarłym ojcu F.R, który zmarł 19 stycznia 1979 r., po zmarłej matce – M.R, która zmarła 25 grudnia 1993 r. oraz po zmarłym bracie – J.R, który zmarł w dniu 6 października 2008 r. Łączny udział, który M.J nabyła na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w (…), (…) z dnia 10 listopada 2021 r. wynosi (…) części nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w (…), (…) prowadzi księgę wieczystą o numerze (…). Nieruchomość składa się z działek o numerach ewidencyjnych: nr (…), nr (…), nr (…), nr (…), nr (…), nr (…), nr (…), nr (…), nr (…), nr (…). Jedynym spadkobiercą po zmarłej w dniu 25 lipca 2022 r. M.J jest Wnioskodawczyni – B.J, która na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia sporządzonego przez notariusza w Kancelarii Notarialnej w (…) w dniu 26 sierpnia 2022 r. nabyła spadek po zmarłej M.J, w tym (…) części nieruchomości. W dniu 18 lipca 2023 r. Wnioskodawczyni aktem notarialnym sporządzonym w Kancelarii Notarialnej (…) dokonała sprzedaży przysługującego Jej udziału, tj. (…) w nieruchomości w postaci działki o nr ewidencyjnym (…) i kolejno w dniu 11 sierpnia 2023 r. w ww. Kancelarii Notarialnej dokonała sprzedaży przysługującego Jej udziału (…) w nieruchomości, tj. działce o nr (…).
Pytanie
Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek zapłacić podatek dochodowy ze sprzedaży dokonanych w dniu 18 lipca 2023 r. udziału (...) w odziedziczonej działce o nr (…) oraz od sprzedaży udziału (...) w działce o nr (…) sprzedanej w dniu 11 sierpnia 2023 r., czy podatek dochodowy od ww. sprzedaży jest nienależny, z uwagi na upływ 5 lat od nabycia przez spadkodawcę, czyli M.J ww. udziałów?
Pani stanowisko w sprawie
Wnioskodawczyni uważa, że nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży udziałów w odziedziczonych działkach o nr (…) i nr (…), dlatego że spadkodawca czyli M.J, po której Wnioskodawczyni odziedziczyła udziały w działkach o numerach ewidencyjnych: nr (…) i nr (…) nabyła te udziały nie w dniu wydania przez Sąd Rejonowy w (…) postanowienia o nabyciu spadku po F.R, M.R, J.R, czyli nie w dniu 10 listopada 2021 r., tylko z chwilą otwarcia spadku po kolejno F.R, czyli w dniu 19 stycznia 1979 r., po M.R w dniu 25 grudnia 1993 r. i po J.R. w dniu 6 października 2008 r., o czym stanowi art. 925 k.c., z kolei zgodnie z treścią zapisu art. 924 k.c. spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że pięcioletni termin liczy się od końca 1979 r. w odniesieniu do odziedziczonej części nieruchomości po F.R, od końca 1993 r. w odniesieniu do części nieruchomości odziedziczonej po M.R i od końca 2008 r. w odniesieniu do części odziedziczonej nieruchomość po J.R. W związku z powyższym, mając na uwadze treść obowiązujących przepisów, a zwłaszcza art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma obowiązku składać deklaracji PIT-39 i płacić podatku dochodowego ze sprzedaży odziedziczonych udziałów w wysokości (…) w sprzedanych działkach o numerach ewidencyjnych: nr (…) i nr (…).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Ponadto, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Przepis ten dodany został ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) i ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.
Należy również wskazać, że dla celów stosowania art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem nabycia nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę (M.J), który tę nieruchomość (udziały) nabył również w drodze spadku (po zmarłym ojcu, po zmarłej matce, po zmarłym bracie), jest moment nabycia tej nieruchomości zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.). Zatem, za moment nabycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się nabycie nieruchomości lub praw przez spadkodawcę, nie zaś przez jego spadkodawców.
Zgodnie z art. 922 ustawy Kodeks cywilny:
Spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.
Stosownie do art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).
Stosownie do art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy.
Zatem, w niniejszej sprawie 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien być liczony od końca roku nabycia nieruchomości przez M.J (spadkodawcę).
W przedmiotowej sprawie do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, udziałów w przedmiotowej nieruchomości (działce nr (…) oraz działce nr (…)) przez spadkodawcę (M.J) – doszło: 19 stycznia 1979 r., tj. w dniu śmierci jej ojca, 25 grudnia 1993 r., tj. w dniu śmierci jej matki, 6 października 2008 r., tj. w dniu śmierci jej brata.
Uwzględniając zatem powyższe – w szczególności treść art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, dla udziału nabytego przez spadkodawcę (M.J) po zmarłym ojcu należy liczyć od końca 1979 r., dla udziału nabytego przez spadkodawcę (M.J) po zmarłej matce należy liczyć od końca 1993 r., natomiast dla udziału nabytego przez spadkodawcę (M.J) po zmarłym bracie należy liczyć od końca 2008 r.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie w 2023 r. przez Panią udziału w przedmiotowej nieruchomości, tj. działce nr (…) oraz działce nr (…), w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez spadkodawcę – M.J w spadku po zmarłym jej ojcu oraz w części odpowiadającej udziałowi, który spadkodawca – M.J nabyła w spadku po zmarłej jej matce oraz w spadku po zmarłym jej bracie, nie stanowi dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie ww. udziałów nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej części nieruchomości przez spadkodawcę.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).