Skutki podatkowe sprzedaży lokalu niemieszkalnego (miejsca postojowego w garażu wspólnym).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2023 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu niemieszkalnego (miejsca postojowego w garażu wspólnym). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 2 lutego 2024 r. (wpływ 2 lutego 2024 r.) oraz z 7 lutego 2024 r. (wpływ 7 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Po śmierci Pana ojca sporządzony został „Notarialny akt poświadczenia dziedziczenia spadku” po nim. W wyniku czego spadkobiercy, czyli: Pan, Pana siostra i Pana matka/żona otrzymali każde po 1/3 części spadku. Następnie w wyniku notarialnej „Umowy o dział spadku i podziału majątku wspólnego” Pan, Pana siostra i Pana matka/żona, dokonaliście podziału tego spadku oraz majątku wspólnego objętego uprzednio ustawową wspólnością majątkową małżeńską Pana ojca i Pana matki w ten sposób, że m.in. nabył Pan 100% udziałów własnościowych lokalu niemieszkalnego (miejsce postojowe w garażu wspólnym) wraz z wpisem do księgi wieczystej.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

W dniu 5 kwietnia 2023 r. zmarł Pana ojciec. Po jego śmierci Pan, Pana siostra i Pana matka/żona ojca, przystąpiliście do podziału majątku po nim.

W dniu 3 lipca 2023 r. został sporządzony notarialnie „Akt poświadczenia dziedziczenia” w wyniku czego Pan, Pana siostra i Pana matka/żona nabyliście spadek po ojcu/mężu, każde z was w 1/3 części, czyli:

1)miejsce postojowe w garażu wspólnym, dla którego prowadzona jest księga wieczysta, o szacunkowej wartości (...) zł,

2)garaż użytkowy, dla którego nie była prowadzona księga wieczysta, o szacunkowej wartości (...) zł,

3)mieszkanie w bloku, dla którego prowadzona jest księga wieczysta, o szacunkowej wartości (...) zł.

W związku z nabyciem spadku Pan, Pana siostra i Pana matka/żona złożyliście zeznanie SD-3 lub SD-Z2 do właściwego urzędu skarbowego i skorzystał Pan ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadku i darowizn jako osoba najbliższa, tj. na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W dniu 23 października 2023 r. pomiędzy Panem, Pana siostrą i Pana matką/żoną ojca została sporządzona notarialna „Umowa o dział spadku i podział majątku wspólnego” w wyniku, której nabył Pan całościowy udział w prawie własności lokalu niemieszkalnego (miejsce postojowe w garażu wspólnym). Pana siostra nabyła całościowy udział w prawie własności garażu użytkowego, a Pana matka całościowy udział w prawie własności mieszkania.

Lokal niemieszkalny (miejsce postojowe w garażu wspólnym), o którym mowa we wniosku, został nabyty przez Pana ojca w formie notarialnej umowy kupna w dniu 14 lutego 2013 r.

Wartość rynkowa nabytego przez Pana lokalu niemieszkalnego (miejsca postojowego w garażu wspólnym) w wyniku działu spadku mieściła się w udziale jaki przysługiwał Panu przed podziałem spadku.

Jednocześnie w skutek podziału spadku nie uzyskał Pan przysporzenia majątkowego ponad udział w składnikach majątkowych objętych ww. działem spadku, poprzez nabycie majątku o większej wartości rynkowej aniżeli przypadająca na Pana wartość rynkową udziału we wszystkich składnikach majątkowych objętych działem spadku.

Nie potrafi Pan określić kiedy będzie Pan chciał sprzedać lokal niemieszkalny (miejsce postojowe w garażu wspólnym), wszystko zależy od tego czy wiąże się to z obowiązkiem podatkowym.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w wyniku ewentualnej sprzedaży przez Pana lokalu niemieszkalnego (miejsce postojowe w garażu wspólnym) będzie miał Pan obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W Pana ocenie, według informacji znalezionych w internecie na podstawie art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Pana interpretacji takie zobowiązanie nie występuje.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w ww. artykule, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna oraz moment nabycia.

W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten dodany został ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) i ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Wskazać należy, że moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Stosownie do art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 5 kwietnia 2023 r. zmarł Pana ojciec. W dniu 3 lipca 2023 r. został sporządzony notarialnie „Akt poświadczenia dziedziczenia” w wyniku czego Pan, Pana siostra i Pana matka nabyliście spadek po ojcu/mężu, każde z was w 1/3 części, czyli:

1)miejsce postojowe w garażu wspólnym, dla którego prowadzona jest księga wieczysta, o szacunkowej wartości (...) zł,

2)garaż użytkowy, dla którego nie była prowadzona księga wieczysta, o szacunkowej wartości (...) zł,

3)mieszkanie w bloku, dla którego prowadzona jest księga wieczysta, o szacunkowej wartości (...) zł.

Lokal niemieszkalny (miejsce postojowe w garażu wspólnym), został nabyty przez Pana ojca w formie notarialnej umowy kupna w dniu 14 lutego 2013 r.

W analizowanej sprawie datą nabycia lokalu niemieszkalnego (miejsca postojowego w garażu wspólnym) przez spadkodawcę, czyli Pan ojca, będzie 14 lutego 2013 r., a zatem 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) niewątpliwie minął.

Przedstawił Pan informację, że w dniu 23 października 2023 r. w wyniku notarialnej „Umowy o dział spadku i podziału majątku wspólnego” Pan, Pana siostra i Pana matka/żona, dokonaliście podziału tego spadku oraz majątku wspólnego objętego uprzednio ustawową wspólnością majątkową małżeńską Pana ojca i Pana matki w ten sposób, że nabył Pan całościowy udział w prawie własności lokalu niemieszkalnego (miejsce postojowe w garażu wspólnym). Pana siostra nabyła całościowy udział w prawie własności garażu użytkowego, a Pana matka całościowy udział w prawie własności mieszkania. Wartość rynkowa nabytego przez Pana lokalu niemieszkalnego (miejsca postojowego w garażu wspólnym) w wyniku działu spadku mieściła się w udziale jaki przysługiwał Panu przed podziałem spadku. Jednocześnie w skutek podziału spadku nie uzyskał Pan przysporzenia majątkowego ponad udział w składnikach majątkowych objętych ww. działem spadku, poprzez nabycie majątku o większej wartości rynkowej aniżeli przypadająca na Pana wartość rynkową udziału we wszystkich składnikach majątkowych objętych działem spadku.

W myśl art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom.

Tak więc na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem jak i stan jej majątku osobistego.

Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku.

Skoro w wyniku działu spadku dokonanego między spadkobiercami, wartość udziału w otrzymanym lokalu niemieszkalnym (miejscu postojowym w garażu wspólnym) nie przekroczyła wartości, która pierwotnie przysługiwała Panu w masie spadkowej, w niniejszej sprawie nie doszło do nowego nabycia lokalu niemieszkalnego (miejsca postojowego w garażu wspólnym).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że planowana przez Pana sprzedaż przedmiotowego lokalu niemieszkalnego (miejsca postojowego w garażu wspólnym) – nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu niemieszkalnego (miejsca postojowego w garażu wspólnym) przez spadkodawcę.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana i nie wywołuje skutków prawnych dla Pana siostry i Pana matki.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).