Interpretacja indywidualna z dnia 22 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.1022.2023.8.AC
Temat interpretacji
Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z wyjazdem szkoleniowym.
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 20 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z wyjazdem szkoleniowym.
Uzupełnił go Pan pismami z 17 stycznia 2024 r. ( wpływ 17 stycznia 2024 r.), z 17 stycznia 2024 r. (data wpływu 24 stycznia 2024 r. ) oraz z 14 lutego 2024 r. (data wpływu 15 lutego 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie: 71.11.Z Działalność w zakresie architektury 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, 74.10.Z - Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania usługi projektowe sprzedaję na terenie całego kraju i w krajach Unii Europejskiej.
Projektuje Pan obiekty przemysłowe, budynki wielorodzinne używając nowoczesnych programów (…). Zatrudnia Pan pracowników którzy dla zachowania przewagi konkurencyjnej Pana firmy muszą być na bieżąco z innowacjami, determinującymi rozwój budownictwa. Niezbędne jest poznawanie przez nich przyszłościowych narzędzi używanych w projektowaniu i rewitalizacji obiektów budowlanych.
W celu umożliwienia pracownikom wymiany wiedzy, doświadczeń z pracy nad projektami oraz zacieśnienia relacji między nimi i relacji z pracodawcą, zorganizował Pan wyjazd integracyjny do (...). Odpoczynek i docenienie pracowników poprawiły atmosferę pracy i stały się czynnikiem wpływającym na satysfakcję z niej.
Wyjazd składał się z czasu odpoczynku podczas którego pracownicy nabierali sił i energii zapobiegając wypaleniu zawodowemu, oraz czasu w którym skupili się Państwo się na omówieniu sukcesów i problemów wykonywanej pracy. Projektowanie to często praca pod presją czasu, która zmusza do podejmowania szybkich, trafnych decyzji. Wycieczki w ekstremalnych warunkach pomogły w przystosowaniu się do takiej pracy i promowały nieszablonowe myślenie. Chciałby Pan, aby pracownicy pracowali w Pana firmie jak najdłużej, byli lojalni i wierni, ponieważ częsta wymiana personelu nie sprzyja rozwojowi firmy i destabilizuje jej bieżące funkcjonowanie. Wieczorki integracyjne na których pracownicy wraz z Panem brali udział w kalamburach i innych zadaniach zabawowych spowodowały przełamanie lodów między nimi, zbudowały silne więzi interpersonalne, podniosły jakość komunikacji i zmotywowały do kreatywności co skutkuje podnoszeniem efektywności pracy zespołu, a przez to wzrost przychodów osiąganych przez firmę. Poprawa współpracy i zbudowanie zaufania zespołu przyczyniły się do wspólnego rozwiązywania problemów co przełoży się na większe efekty pracy i większą sprzedaż usług firmy.
Każdego dnia odbywały się spotkania, na których omawiali Państwo zakres prac bieżących projektów. Pracownicy wymieniali się zdobytymi umiejętnościami, wiedzą oraz doświadczeniami z pracy nad projektami, które będą przydatne do osiągnięcia pozytywnych wyników w pracach projektowych co przełoży się na większą sprzedaż i tym samym uzyskiwanie przychodów podlegających opodatkowaniu. Ważną częścią spotkań było omówienie wizji i strategii na 2024 rok. Kilkudniowe oderwanie się od codziennych obowiązków i odpoczynek, zwiększył motywację pracowników do dalszej pracy. Był również elementem strategii skutecznego zarządzania personelem, zwiększenia wydajności pracy, budowania pozytywnej atmosfery w pracy oraz w stosunkach z kontrahentami.
W związku z organizowanym wyjazdem szkoleniowym poniesione zostały wydatki na: przejazd oraz usługę turystyczną która obejmowała: przelot, ubezpieczenia, noclegi, wyżywienie , wycieczki. Zorganizowany wyjazd pozwolił wszystkim uczestnikom zregenerować siły, wymienić się umiejętnościami, zdobyć nową wiedzę, poprawić relacje, co przyczyni się do efektywniejszej, szybszej pracy. Wszystko to spowoduje, że Pana oferta będzie konkurencyjna dla obecnych i przyszłych kontrahentów. Wyjazd został zorganizowany w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Uzupełnienie stanu faktycznego
Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust.1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz.2647 ze zm.). Zorganizowany przez Pana wyjazd był wyjazdem szkoleniowym. Poniesione wydatki na zorganizowanie dla pracowników wyjazdu szkoleniowego nie były związane z działalnością socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Poniesione ww. wydatki zostały sfinansowane ze środków obrotowych prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
Prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT.
Jednocześnie wskazał Pan, że:
Wyjazd odbywał się w terminie od 06.10.2023 r. do 10.10.2023 r., trwał 5 dni.
Powodem wyboru przez Panu tego konkretnego miejsca wyjazdu szkoleniowego była duża atrakcyjność miejsca, stosunkowo niska cena i pomimo konieczności lotu samolotem nieduży czas dojazdu do hotelu, łatwa możliwość poznania lokalnej kultury i atrakcji. Wygodne zaplecza do prowadzenia szkolenia i integracji zespołu. W wyjeździe uczestniczyło 4 pracowników i są to wszyscy zatrudnieni pracownicy. W wyjeździe uczestniczyli sami pracownicy bez rodzin.
W odpowiedzi na pytanie - Kto prowadził i ile czasu trwała część szkoleniowa, jakie to były zajęcia, na czym one dokładnie polegały, jakiej konkretnie tematyki dotyczyły - wskazał Pan:
- Kontrola, samokontrola i samoocena - dyskusja.
- Projektowanie 3D - (...) - pracownik - przekazanie zdobytych doświadczeń 3 godziny.
- Omówienie/ analiza efektywności własnej pracy na podstawie wykonanych projektów.
- Sprawdzone sposoby na relaks i wzmocnienie sił.
- Omówienie zakresu prac bieżących projektów. Wymiana zdobytych umiejętności, wiedzy oraz doświadczenia z pracy nad projektami.
- Wolne głosy, dyskusje, wspólne gry - każdego dnia po kolacji około 2 godzin.
Średnio część szkoleniowa trwała 4 godziny dziennie. Składała się z 2 bloków. Moderatorami spotkania był Pan i pracownicy. Tym samym pracownicy budowali kompetencje prowadzenia negocjacji i rozmów z klientami. W dyskusji uczestniczyli aktywnie wszyscy.
Pracownicy Pana Biura wykonują pracę umysłową: są projektantami, twórcami, wizjonerami. Zintegrowany zespół, jego dobre samopoczucie przełoży się na wzrost wyniku finansowego. Wskazał Pan, że pracujecie w tej chwili min. nad dwoma bardzo dużymi tematami i już Pan widzi pełne zaangażowanie w realizację projektów, płynną wymianę informacji, mniej konfliktów, tworzenie atmosfery wzajemnego szacunku i wzrost wydajności. Namacalny wzrost wyniku finansowego będzie widoczny w dłuższej perspektywie.
Pytania
1.Czy poniesione wydatki związane z organizacją wyjazdu szkoleniowego mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej?
2.Czy przysługuje Panu prawo do odliczenia VAT z faktury dokumentującej transport na lotnisko?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Pana, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2022.2647 t.j.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 .
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo- skutkowym z osiąganymi przychodami.
Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.
Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody.
Kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów).
Kosztem uzyskania przychodów jest zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki: został poniesiony przez podatnika, jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, został właściwie udokumentowany, nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Kosztami podatkowymi są także m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy.
Wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika. Uważam, że wydatki poniesione przeze mnie na organizację wyjazdu integracyjnego dla pracowników mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Udokumentowane fakturami, są ściśle związane z prowadzoną przeze mnie działalnością. Stwierdzam, że spełniły cel poprawiając atmosferę w pracy oraz ułatwiły ułożenie wzajemnych relacji między pracownikami a w konsekwencji poprawiły efektywność pracy która w sposób bezpośredni przyczyni się do zwiększenia przychodów i zabezpieczenia źródła przychodów firmy. Wydatki poniesione przeze mnie na wyjazd integracyjny do (...), spełniają warunki o których mowa w artykule 22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.)
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.
W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.
Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).
Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Należy mieć również na uwadze negatywny katalog kosztów zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Nie każdy wydatek, choćby jego poniesienie - z punktu widzenia podatnika - posiadało racjonalne i ekonomiczne uzasadnienie, może stanowić koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej. Prowadząc działalność gospodarczą podatnik ponosi szereg wydatków, zarówno takich, których poniesienie w sposób bezpośredni związane jest działaniami firmy jak również i takich, których cechy - po przedstawieniu odpowiedniej argumentacji - uzasadniałyby ich związek z potencjalnym uzyskaniem przychodów, utrzymaniem źródła przychodów, bądź jego zabezpieczeniem.
Istotną przesłanką zaliczenia poniesionego wydatku do kosztu uzyskania przychodu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między tym wydatkiem, w taki sposób, że jego poniesienie przyczyni się do powstania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.
Przy kwalifikowaniu wydatków do kosztów uzyskania przychodu, każdy przypadek poza wyraźnie wskazanymi w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodami i racjonalnością działania.
Wydatek musi być zatem poniesiony w taki sposób, aby można było oceniając go obiektywnie, założyć z dużym prawdopodobieństwem, iż przyniesie on przychód. Oznacza to, że przy okazji prowadzenia działalności gospodarczej podatnik nie może kwalifikować jako koszty uzyskania przychodów tej działalności również innych wydatków, które nie są nakierowane na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu z działalności gospodarczej, a przy okazji służą do realizacji innych celów.
Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.
Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
a.„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
b.„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
c.„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Zasadę dotyczącą zwrotu „w celu” opisuje wyrok NSA z dnia 16.10.2012 r., sygn. akt II FSK 430/11, w którym stwierdzono: zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku”.
Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wątpliwości Pana budzi kwestia dotycząca możliwości zaliczenia do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej poniesionych wydatków w związku z wyjazdem szkoleniowym.
Wydatki związane z wyjazdem szkoleniowym nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest Pana pozarolnicza działalność gospodarcza.
Do stwierdzenia, czy poniesione wydatki związane z wyjazdem szkoleniowym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie, czy są one potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością. Należy przy tym wskazać, iż zgodnie z definicją słownikową „szkolić”, oznacza „uczyć, dokształcać kogoś w określonej dziedzinie (zwykle w trybie skróconym, na kursach, poprzez cykl wykładów z jakiegoś przedmiotu” (Mały Słownik Języka Polskiego pod redakcją Elżbiety Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999).
Z opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie: 71.11.Z Działalność w zakresie architektury 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, 74.10.Z - Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania usługi projektowe sprzedaję na terenie całego kraju i w krajach Unii Europejskiej. W celu umożliwienia pracownikom wymiany wiedzy, doświadczeń z pracy nad projektami oraz zacieśnienia relacji między nimi i relacji z pracodawcą, zorganizował Pan wyjazd integracyjno-szkoleniowy do (...). Zorganizowany wyjazd pozwolił wszystkim uczestnikom zregenerować siły, wymienić się umiejętnościami, zdobyć nową wiedzę, poprawić relacje, co przyczyni się do efektywniejszej, szybszej pracy. Wyjazd składał się z czasu odpoczynku podczas którego pracownicy nabierali sił i energii zapobiegając wypaleniu zawodowemu, oraz czasu w którym skupili się na omówieniu sukcesów i problemów wykonywanej pracy. Wycieczki w ekstremalnych warunkach pomogły w przystosowaniu się do takiej pracy i promowały nieszablonowe myślenie.
W ocenie tut. Organu, wyjazd do (...) miał charakter głównie turystyczny i rozrywkowy, o czym świadczy atrakcyjność celu podróży. Założył Pan, że wyjazd przyczyni się do zwiększenia efektywności, wyniku finansowego, sprzedaży opodatkowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Pana z uwagi na pogłębienie relacji w zespole, oraz zintegrowanie pracowników.
Z wniosku nie wynika jednak, aby wydatki związane z wyjazdem zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, biorąc pod uwagę prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą m. in. w zakresie projektowania obiektów przemysłowych oraz budynków wielorodzinnych.
Należy zauważyć, że wyjazd odbywał się poza Polską, co wymagało poniesienia istotnych kosztów przelotów, organizacji wyjazdu oraz zakwaterowania. Jednocześnie, w ramach usług, wymienił Pan również wycieczki w ekstremalnych warunkach, te zaś wydatki, zdaniem tutejszego organu, są ściśle związane wyłącznie z rozrywką w trakcie wyjazdu. Tym samym zorganizowany przez Pana wyjazd miał co do zasady charakter integracyjno-rozrywkowy.
Za tym, że nie był to wyjazd o charakterze szkoleniowym przemawia również charakter i zakres przeprowadzonego szkolenia. Szkolenia skupiały się na tematach takich jak m.in.: komunikacja, kontrola, samokontrola, samoocena, sprawdzone sposoby na relaks i wzmocnienie sił, wymiana doświadczeń. W ocenie Organu, gdyby istotnie kluczowy dla organizacji wyjazdu był element szkoleniowy, jego organizacja mogłaby mieć miejsce również w kraju - gdyż dla aspektu merytorycznego opisanego przez Pana bez znaczenia jest lokalizacja tego szkolenia. Z samego faktu wyjazdu poza Polskę nie sposób wywodzić, że został osiągnięty zarówno aspekt szkoleniowy (merytoryczny), jak i integracyjny.
Jednocześnie biorąc pod uwagę tematykę, czas trwania oraz liczbę uczestników biorących udział w wyjeździe szkoleniowym, w opinii Organu szkolenie takie mogłoby być bez wątpienia zorganizowane w siedzibie firmy, bez konieczności szukania innego miejsca, tym bardziej poza Polską i bez ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z przelotem, ubezpieczeniem, noclegami, wyżywieniem oraz organizacją wycieczek.
Organ zgadza się, że dobra współpraca członków zespołu i wzajemne podnoszenie wiedzy są konieczne w działalności gospodarczej wielu podmiotów, w tym również Pana, jednak przedstawione okoliczności, w tym fakt, że część szkoleniowa wyjazdu (średnio 4 godziny dziennie) stanowiła znikomą część czasu trwania całego wyjazdu (5 dni), zaś wśród wydatków ponoszonych w związku z wyjazdem nie wyszczególnił Pan żadnych kosztów mających związek z częścią merytoryczną wyjazdu - nie przemawiają za tym, by rzeczywiście wyjazd ten miał charakter szkoleniowy. Fakt, że wśród wydatków ponoszonych w związku z wyjazdem nie ma żadnych kosztów mających związek ściśle z częścią merytoryczną (szkoleniową) - świadczy o braku wymiernego efektu organizacji tego wyjazdu z uzyskaniem przychodów ze źródła przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem tego źródła przychodów prowadzonej przez Pana działalności.
Biorąc zatem pod uwagę powyższe, w przedstawionych okolicznościach stanu faktycznego należy uznać, że interes prywatny uczestników, tj. rozrywka przeważa nad celami, które w Pana opinii związane są z Pana działalnością gospodarczą.
W tym miejscu wskazać należy, że organ nie kwestionuje sensu ekonomicznego poniesionych wydatków, tylko dokonuje w trybie interpretacyjnym oceny celowości wydatku w granicach wyznaczonych przez art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czy konkretny wydatek został poniesiony w związku z dążeniem do osiągnięcia przychodu (zachowania lub zabezpieczenia jego źródła).
Mając powyższe na uwadze, wymienione we wniosku koszty na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego nie spełniają przesłanki, o której mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie można racjonalnie powiązać ich poniesienia z celem uzyskania przychodów lub zabezpieczeniem albo zachowaniem źródła przychodów.
Zatem stwierdzić należy, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku wydatki, które poniósł Pan na organizację wyjazdu do (...) nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym .
Ta interpretacja stanowi ocenę Pana stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W interpretacji ocenie zostały poddane tylko te wydatki, które zostały wymienione szczegółowo we wniosku.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).