Interpretacja indywidualna z dnia 11 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1021.2021.2023.9.MJ
Temat interpretacji
Ustalenie podstawy obliczenia daniny solidarnościowej.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
1.ponownie rozpatruję Pana sprawę z wniosku z 5 listopada 2021 r. (data wpływu 10 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – uwzględniam przy tym prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 października 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 702/22 (data wpływu orzeczenia – 13 listopada 2023 r.);
2.stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 5 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej.
Opis stanu faktycznego
Jest Pan osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. W 2020 r. uzyskał Pan dochody z dwóch źródeł i zadeklarował je przed organem podatkowym: z tytułu działalności wykonywanej osobiście oraz z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych oraz odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych. Łączna wartość dochodu z powyższych źródeł została zadeklarowana i wykazana na rocznych deklaracjach podatkowych PIT-37 (dochód z działalności wykonywanej osobiście) oraz PIT-38 (z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych oraz odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych).
Łączna wartość przychodów z obu źródeł po obniżeniu ich o koszty uzyskania przychodów, przypadające osobno na każde z tych źródeł, przekroczyła 1 mln zł, który obliguje Pana do złożenia deklaracji w sprawie daniny solidarnościowej, przewidzianej w art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niemniej podatnik ustalając dochód z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych oraz odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, przychód za dany rok obniżył o wartość poniesionych kosztów uzyskania przychodów oraz o wartość straty z tego źródła przychodów (tj. stratę z odpłatnego zbycia papierów wartościowych oraz odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych), poniesioną w 2019 r.
W efekcie, po ustaleniu wartości łącznego dochodu (sumowaniu dochodu z obu źródeł przychodów) oraz uwzględnieniu, tj. odjęciu straty poniesionej w ramach źródła przychodów, z których ustalony został dochód, łączna wartość takiej sumy dochodów nie przekraczała 1 mln zł.
Pytanie
Czy podatnik zobowiązany jest do zapłaty daniny solidarnościowej oraz złożenia deklaracji w sprawie daniny solidarnościowej tj. obowiązków wskazanych w art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie nie występuje obowiązek zapłaty daniny solidarnościowej oraz złożenia deklaracji dla celów ustalenia wartości tej daniny. Powyższe stanowisko wynika, Pana zdaniem, z następujących przepisów prawa.
W myśl art. 30h ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej również: ustawa), osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.
W myśl art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1.9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art 30f po ich pomniejszeniu o:
1) kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,
2) kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5 - odliczone od tych dochodów.
Stosownie do treści art 30h ust 3 ww. ustawy, przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4 uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w
1) rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,
2) zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa
- których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4
Na podstawie art. 30h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, są obowiązane składać urzędom skarbowym deklarację o wysokości daniny solidarnościowej, według udostępnionego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego i w tym terminie wpłacić daninę solidarnościową. Przepisy art. 45 ust. 1b i 1c stosuje się odpowiednio.
Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że kluczowe dla ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w Pana przypadku jest prawidłowa interpretacja art. 30h ust. 2 ustawy - tj. zapisu, że podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1. 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f. W efekcie, aby ustalić dochód należy wziąć pod uwagę zapisy wszelkich treści wskazanych zarówno w art. 9, 9a, jak i art. 27, 30b, 30c i 30f ustawy.
Dokonując takiej wykładni należy, Pana zdaniem zwrócić uwagę, że:
1) w każdym z powyższych przypadków w art. 30h ust. 2 znajduje się odwołanie do poszczególnych całych artykułów ustawy (z wyjątkiem jedynie art. 27 ust. 1, gdzie znajduje się wyraźne wskazanie ustępu 1) bez wskazywania poszczególnych ustępów lub innych części redakcyjnych tych artykułów; oznacza to, że ustawodawca odwołuje się do treści całości zapisów, jakie znajdują się w danym artykule w zakresie, w jakim każda z części artykułów ustawy mówi o dochodach podlegających opodatkowaniu. Za takim rozumieniem przemawia przede wszystkim podstawowa zasada wykładni przepisów podatkowych - wykładnia literalna (językowa). W innym przypadku dochodziłoby do absurdu, w którym odwołanie się do całego przepisu pozwalałoby na stosowanie wyłącznie jego części.
2) treść zapisów art. 9 i 9a ustawy do których odsyła art. 30h ust. 2 jako wskazujących zasady ustalania dochodu, powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu dochodu z każdego ze źródeł wskazanych w artykułach 27 ust. 1, 30b, 30c i 30f.
Ustawodawca odwołując się bowiem do treści art. 9 musiał wziąć pod uwagę, że jest to zasada ogólna ustalania dochodu, stosowana do wszystkich źródeł uzyskania dochodów i we wszystkich przypadkach wskazanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w których ustalany jest dochód. Na takie rozumienie treści wskazuje również art. 9 ust. 1, zgodnie z którym dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24- 24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. W efekcie gdyby nie stosować we wszystkich przypadkach wymienionych w art. 30h ust. 2 całej treści art. 9, dochodziłoby do tego, że jedynie podatnicy inni niż wskazani w art. 27 ust. 1, 30b, 30c i 30f mieliby możliwość stosować art. 9 (w tym zapisy o wskazanej w art. 9 ust. 3 stracie podatkowej), a to oznaczałoby, że nie można ich stosować do żadnego konkretnego źródła przychodów czyli nie dałoby się go w ogóle zastosować; w powiązaniu z art. 30h byłby wówczas martwy (treść art. 9 wskazuje na reguły ogólne, a nie na konkretne źródło, w którym ma mieć zastosowanie).
Mając powyższe na uwadze, uznaje Pan i interpretuje zapisy art. 30h ustawy w takim sposób, że do zapłaty daniny solidarnościowej obowiązane są osoby fizyczne, których łączny dochód ustalony jako suma dochodów podatnika zgodnie z art. 27, art. 9, 9a, jak i art. 30b, 30c i 30f ustawy przekroczył 1 000 000 zł. Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych:
a) w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody opodatkowane według skali podatkowej, m.in. ze stosunku pracy, działalności gospodarczej, rent i emerytur, umów o dzieło i umów zlecenia, itd.),
b) art. 9, 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ogólne zasady ustalania dochodu z każdego źródła przychodów o ile przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24- 24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej),
c) art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - opodatkowane według stawki 19%),
d) art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowane podatkiem liniowym według stawki 19%) oraz
e) art. 30f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody zagranicznej spółki kontrolowanej opodatkowane według stałej stawki 19%)
- pomniejszonych o możliwe do odliczenia od tych dochodów składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o kwoty wymienione w art. 30f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z tytułu uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania).
W efekcie skoro podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1.000.000 zł sumy dochodów podlegających "opodatkowaniu na zasadach określonych” w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przy ustaleniu dochodu należy odwołać się do wskazanego przepisu oraz do reguł ogólnych ustalania dochodu wskazanych w art. 9 (skoro w art. 9 ust. 2 nie wskazano, by miał on wyłączenie zastosowania do źródła wskazanego w art. 30b, to oczywistym jest, że cały art. 9 znajduje zastosowanie również do treści art. 30b ustawy oraz należy go zastosować w momencie ustalania podstawy ustalenia daniny solidarnościowej wskazanej w art. 30h ustawy). Na takie rozumowanie wskazuje ponadto literalne brzmienie przepisu art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie ustawodawca odwołał się do całego art. 30b ustawy oraz do całego art. 9 ustawy, a nie do konkretnej jednostki redakcyjnej tych przepisów.
W efekcie biorąc pod uwagę przywołany art. 9 ust. 2. dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24- 24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Natomiast z wcześniej przywołanego art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym, że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Pozwala to uznać, że art. 9 ust. 3 ma zastosowanie w przypadku ustalania daniny solidarnościowej przez podatnika ustalającego obowiązek zapłaty tej daniny z tytułu dochodów wykazanych w art. 30b ustawy.
Dodatkowo należy również zwrócić uwagę, że w art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mowa jest o pomniejszeniu sumy dochodów podlegających opodatkowaniu o kwoty wymienione w tym przepisie. Natomiast z art. 9 ust. 3 powołanej ustawy wynika, że o wysokość straty obniża się dochód uzyskany (...), czyli odwołuje się ten zapis do ściśle określonego źródła przychodów. Istotnym jest również, że pomniejszenie, o którym mowa w art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest obligatoryjne (po ich pomniejszeniu) natomiast obniżenie dochodu o wysokość straty ze źródła przychodów jest fakultatywne (podatnik może). Skoro skorzystał Pan fakultatywnie zgodnie z własną wolą tak jak wskazuje art. 9 ust. 3 z tego pomniejszenia i wykazał je w deklaracji podatkowej, to obliczając wartość podstawy dla opodatkowania daniną solidarnościową, powinien wówczas obligatoryjnie tę stratę rozliczyć i ująć w ostatecznej kalkulacji tej podstawy.
Wreszcie należy uznać, że wszystkie źródła przychodów wymienione w art. 30h ust. 2 powinny być traktowane w ten sam sposób, tzn. obliczając daninę solidarnościową podstawę ustalenia stanowić powinna suma dochodów ze wszystkich źródeł wskazanych w tym przepisie, traktowanych w jednolity sposób, tzn. w każdym z tych źródeł jednolicie wnioskodawca może skorzystać z rozliczenia straty i jednolicie odjąć jej wartość od kwoty stanowiącej podstawę dla ustalenia daniny solidarnościowej.
Podsumowując, skoro podstawa obliczenia daniny solidarnościowej w przypadku Pana (po uwzględnieniu w ramach źródła przychodów kapitały pieniężne straty z roku poprzedniego) nie przekracza 1 000 000 zł, to nie jest Pan obowiązany do zapłaty daniny solidarnościowej i wysyłki deklaracji DSF-1. Wnosi Pan zatem o potwierdzenie swojego stanowiska wskazanego w przedmiotowym wniosku i uznanie go za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna
Rozpatrzyłem Pana wniosek z 5 listopada 2021 r. (data wpływu 10 listopada 2021 r.) wydałem interpretację indywidualną z 11 stycznia 2022 r. znak 0114-KDIP3-2.4011.1021.2021.1.MJ, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Panu 12 stycznia 2022 r.
Skarga na interpretację indywidualną
10 lutego 2022 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 14 lutego 2022 r.
Wniósł Pan o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej.
Postępowanie przed sądem administracyjnym/sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną – wyrokiem z 27 października 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 702/22.
Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Następnie wycofałem skargę kasacyjna z Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny – postanowieniem z 8 września 2023 r. sygn. akt II FSK 143/23 umorzył postępowanie kasacyjne.
Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną, stał się prawomocny od 8 września 2023 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyroku;
- ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania interpretacji, tj. 11 stycznia 2022 r., bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 października 2022 r., sygn. III SA/Wa 702/22.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z dniem 1 stycznia 2019 r. na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1787 ze zm.) w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano rozdział 6a (przepisy art. 30h-30i), który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
W myśl art. 30h ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.
W myśl art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:
1) kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,
2) kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5
- odliczone od tych dochodów.
Jak stanowi art. 30h ust. 3 ww. ustawy:
Przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:
1) rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,
2) zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1 a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa
- których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.
Z kolei zgodnie z art. 33 ust. 3 ustawy o Funduszu Solidarnościowym:
Przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej podlegającej zapłacie w terminie, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia się dochody uzyskane od dnia 1 stycznia 2019 r. i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z art. 30h ust. 2 ustawy zmienianej w art. 21, wykazywane w:
1) rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 21,
2) zeznaniach wymienionych w art. 45 ust 1. ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa ustawy zmienianej w art. 21
- których termin złożenia upływa w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r do dnia 30 kwietnia 2020 r.
Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:
Dochodem – jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej – jest nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Definicja dochodu wskazuje, że elementy, które mają wpływ na wartość dochodu to przychód i koszty uzyskania przychodu.
W myśl art. 9 ust. 3 przedmiotowej ustawy:
O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Sąd stwierdził, że do zapłaty daniny solidarnościowej obowiązane są osoby fizyczne, których dochód przekroczył 1 000 000 zł. Osoby te, oprócz podatku dochodowego są obowiązane zapłacić dodatkowo daninę solidarnościową w wysokości 4% podstawy obliczenia oraz złożyć we właściwym urzędzie skarbowym deklarację o wysokości tej daniny solidarnościowej w terminie do 30 kwietnia roku kalendarzowego. W tym samym terminie upływa termin zapłaty daniny.
Zdaniem Sądu podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1000000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych:
a) w art. 27 ust. 1, 9, 9a ustawy (dochody opodatkowane według skali podatkowej, m.in. ze stosunku pracy, działalności gospodarczej, rent i emerytur, umów o dzieło i umów zlecenia, itd.),
b) art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zyski kapitałowe opodatkowane według stałej stawki 19%),
c) art. 30c ustawy (dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowane podatkiem liniowym według stawki 19%) oraz
d) art. 30f ustawy (dochody zagranicznej spółki kontrolowanej opodatkowane według stałej stawki 19%)
- pomniejszonych o możliwe do odliczenia od tych dochodów składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy oraz o kwoty wymienione w art. 30f ust. 5 ustawy (tj. z tytułu uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania).
W ocenie Sądu, jeżeli podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1.000.000 zł sumy dochodów podlegających "opodatkowaniu na zasadach określonych" m.in. w art. 30b ustawy to przy ustaleniu dochodu należy odwołać się do wskazanego przepisu. Według Sądu w art. 30h ust. 2 ustawy ustawodawca odwołał się do całego art. 30b ww. ustawy, a nie do konkretnej jednostki redakcyjnej. Zgodnie natomiast z art. 30b (zyski kapitałowe opodatkowane według stałej stawki 19 %) dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 2, ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy. Natomiast z wcześniej przywołanego art. 9 ust. 3 ustawy wynika, że o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może: 1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo 2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Co istotne, Sąd podkreślił, że w art. 30h ust. 2 ustawy mowa jest o pomniejszeniu sumy dochodów podlegających opodatkowaniu o kwoty wymienione w tym przepisie. Natomiast z art. 9 ust. 3 powołanej ustawy wynika, że o wysokość straty obniża się dochód uzyskany (...). Przy czym, pomniejszenie, o którym mowa w art. 30h ust. 2 ustawy jest obligatoryjne (po ich pomniejszeniu) natomiast obniżenie dochodu o wysokość straty ze źródła przychodów jest fakultatywne (podatnik może). Zgodnie z art. 30h ust. 2 ustawy podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o kwoty odliczone od tych dochodów, wymienione w art. 30h ust. 2.
W ocenie Sądu sposób sformułowania powołanego przepisu wskazuje, że ustawodawca uniemożliwił kompensowanie dochodu z jednego źródła przychodów stratą z innego źródła przychodów. Sąd wskazał, że skoro w art. 30b ustawy odwołano się między innymi do art. 9 ust. 2 i 3 ustawy, jak również w art. 30h ust. 2 brak jest zastrzeżenia, że na potrzeby ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie stosuje się art. 9 ust. 3 - to brak jest podstaw do przyjęcia, że ustalając podstawę obliczenia daniny solidarnościowej dla dochodów z kapitałów pieniężnych nie można dochodu obniżyć o stratę z lat poprzednich. W innym przypadku stosowałoby się inne zasady do obliczenia podstawy opodatkowania podatkiem od zysków kapitałowych i inne zasady obliczenia dochodu do podstawy obliczenia daniny solidarnościowej na co w ocenie Sądu nie wskazuje brzmienie przepisów.
Według Sądu jeżeli podstawę obliczenia daniny solidarnościowej ustala się na podstawie zasad określonych m.in. w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to zastosowanie ma również art. 9 ust. 3 ustawy. Tym samym dochód można obniżyć o wysokość straty z lat poprzednich z tego źródła przychodu.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, a także uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 października 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 702/22 wskazać należy, że dla potrzeb ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej może Pan pomniejszyć podstawę jej obliczenia o stratę podatkową z odpłatnego zbycia papierów wartościowych oraz odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych poniesioną w 2019 r.
Resumując, skoro podstawa obliczenia daniny solidarnościowej w przypadku Pana (po uwzględnieniu w ramach źródła przychodów kapitały pieniężne straty z roku poprzedniego) nie przekracza 1 000 000 zł, to nie jest Pan obowiązany do zapłaty daniny solidarnościowej i złożenia deklaracji DSF-1.
Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).