(i)był/jest Pan właścicielem lub współwłaścicielem „oprogramowania”, które Pan rozwijał/ulepszał, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego „oprogramowania” posiadał Pan wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa,

(ii)Pana działania zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego „oprogramowania”,

(iii)czy zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego/ulepszanego „oprogramowania” miały charakter rutynowych/okresowych zmian?

(iv)w wyniku podjętych przez Pana czynności powstał odrębny od tego „oprogramowania” utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

-jeżeli tak ‒ czy przenosił Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,

-jeżeli nie – czy Pana wynagrodzenie było tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?

Odpowiedź: Nie był/nie jest Pan właścicielem ani współwłaścicielem „oprogramowania”, które rozwijał/ulepszał i w stosunku do tego „oprogramowania” nie posiadał Pan wyłącznej licencji. Pana działania skoncentrowane były na poprawie użyteczności lub funkcjonalności tego oprogramowania, przy czym wprowadzane przez Pana zmiany nie miały charakteru rutynowych, czy okresowych. W wyniku Pana prac zawsze powstawały nowe, odrębne utwory, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Gdzie wraz z otrzymaniem wynagrodzenia przenosił Pan całość autorskich praw majątkowych na Kupującego.

9)czy w przypadku, gdy rozwijał/ulepszał Pan „oprogramowanie”, a w wyniku rozwijania/ulepszania „oprogramowania” nie powstało nowe prawo własności intelektualnej, to był Pan właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem tego „oprogramowania” na podstawie licencji wyłącznej?

Odpowiedź: W wyniku podjętych przez Pana czynności podczas rozwijania/ulepszania każdorazowo powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

10)Wobec wskazania we wniosku, że:

proszę wyjaśnić, czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych samodzielnie przez Pana powstała/powstaje „część oprogramowania”, to:

a)czy stanowiła/stanowi ona program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

b)czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – stanowiła/stanowi program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: „Część oprogramowania” stanowi osobny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

11)w jaki sposób umowa z Kupującym reguluje kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymywał/otrzymuje Pan wynagrodzenie:

-wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kupującego praw do „oprogramowania”/ „programu komputerowego” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

-także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich)?

Odpowiedź: Wynagrodzenie w umowie wskazywane jest kwotowo i jest łączną zapłatą za całość czynności, które realizuje Pan na rzecz Kupującego w ramach świadczenia usług programistycznych – od wytworzenia i przekazania oprogramowania, do przeniesienia praw autorskich (całości autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych do wytworzonych dzieł).

12)w jaki sposób umowa z Kupującym reguluje kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kupującego praw do konkretnego stworzonego/rozwiniętego/ulepszonego przez Pana „oprogramowania”? W jaki sposób odbywało się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kupującego (jakie czynności realizował odpowiednio Pan i Kupujący)? Co potwierdzało przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Przeniesienie praw autorskich do oprogramowania następowało automatycznie (bez podejmowania przez Pana i Kupującego dodatkowych czynności) na podstawie łączącej was umowy. Przeniesienie było warunkowe, tj. z zastrzeżeniem zapłaty należnego wynagrodzenia.

13)czy sposób przenoszenia na Kupującego praw do programów komputerowych każdorazowo spełniał warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 i 53 tejże ustawy?

Odpowiedź: Przeniesienie każdego z autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ustawy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych została zawarta w formie pisemnej.

14)czy w związku z wykonywaną umową zawartą z Kupującym wystawiał/wystawia Pan faktury, jeśli tak, to czy wyodrębniały/wyodrębniają one wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kupującego? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego i w jaki sposób określa Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?

Odpowiedź: Faktury nie wyodrębniały wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, gdyż nie jest to wymagane, ani nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych z Kupującym.

15)czy i w jaki sposób oblicza Pan tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Odpowiedź: Oblicza Pan wskaźnik nexus w oparciu o przepisy podatkowe, tj. art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w oparciu o Objaśnienia Ministerstwa Finansów w zakresie możliwości korzystania z ulgi IP-BOX.

16)od kiedy (dokładnie) rozpoczął Pan prowadzenie odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (proszę wskazać datę – dd-mm-rrrr)?

Odpowiedź: Od 6 maja 2019 r.

17)czy w odrębnej ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan:

a)każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

b)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

c)koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odpowiedź: W odrębnej ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

18)dochodów za jaki okres albo okresy (lata podatkowe) dotyczy Pana wniosek?

Odpowiedź: Za cały 2023 r.

Pytanie

Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi badawczo-rozwojowe w zakresie świadczenia usług programistycznych spełniają wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8. Ponadto, zgodnie z art. 30cb Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Na podstawie powyższych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do dochodów z opisanych wyżej prac badawczo-rozwojowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem oprogramowania, w której działania podejmuje Pan w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W 2023 r. podpisał Pan umowę o współpracy z polską Spółką z branży IT (zwaną dalej Kupującym). W zakres Pana usług realizowanych dla Kupującego wchodziło tworzenie oprogramowania zgodnie z dostarczonymi wymaganiami. Ponadto, w zakres Pana obowiązków wchodziło również przeprowadzanie analizy otrzymanych wymagań, projektowanie funkcjonalności zgodnie z otrzymanymi wymaganiami, tworzenie algorytmów oraz walidacji wraz z pisaniem testów jednostkowych do wytwarzanego oprogramowania. Wytworzone przez Pana oprogramowanie komputerowe, w postaci (…), zostało napisane w językach programowania (…).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana projekty programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (oprogramowania opisanego we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że całość działań prowadziła do powstania kompletnego oprogramowania komputerowego. Czynności podczas tworzenia, ulepszenia, rozwijania oprogramowania lub jego części wykonywał Pan zgodnie ze swoją metodyką. Kupujący przekazywał Panu wymagania oraz kryteria akceptacji co do wytwarzanego przez Pana oprogramowania. Jednak to Pan miał prawo i obowiązek wyboru odpowiedniego sposobu, za pomocą którego postawione przez Kupującego wymagania zostały zaimplementowane w wytworzonym przez Pana oprogramowaniu. Czynności wykonywane przez Pana nie miały charakteru rutynowego, czy okresowych zmian. W procesie wytwarzania, ulepszania, rozwijania oprogramowania podejmował Pan działania twórcze – Pana praca cechowała się kreatywnością, a jej rezultat (wytworzone oprogramowanie) było skutkiem procesów myślowych wymagających kreatywności. Z tego względu wytwarzanie, rozwijanie, ulepszanie przez Pana oprogramowania, przez stworzenie nowego oprogramowania, stanowiło przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Efekty Pana działalności były rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących. W uzupełnieniu wniosku dodał Pan, że innowacyjność tworzonego i rozwijanego/ulepszanego przez Pana oprogramowania polega na kilku kluczowych elementach. Po pierwsze, jest to oprogramowanie, które wprowadza na rynek nowe rozwiązania i funkcjonalności, nieobecne dotychczas w dostępnych produktach. Po drugie, innowacyjność objawia się poprzez opracowanie unikalnych, specjalnie dostosowanych algorytmów, które są wyjątkowe i nie były dotąd stosowane w innych dostępnych aplikacjach. To podejście pozwala na rozwiązywanie specyficznych problemów w nowy i efektywny sposób. Dodatkowo, innowacyjność przejawia się w tworzeniu oprogramowania, które wykracza poza standardowe rozwiązania dostępne na rynku, przynosząc zupełnie nową wartość dla użytkowników. Twórczy charakter działalności przejawiał się poprzez oryginalne podejście do projektowania, programowania i rozwiązywania problemów, gdzie każdy etap tworzenia oprogramowania charakteryzował się innowacyjnością i kreatywnością, począwszy od analizy wymagań, przez projektowanie architektury i funkcjonalności, aż po ostateczne wdrożenie i testowanie. Dokładne zrozumienie i analiza potrzeb użytkowników oraz wymagań technicznych, projektowanie opracowania architektury oprogramowania i interfejsu użytkownika zapewniające łatwość użycia i wysoką funkcjonalność, zastosowanie nowoczesnych technik programistycznych i frameworków do tworzenia wydajnego i skalowalnego kodu oraz zapewnienie niezawodności i bezpieczeństwa oprogramowania poprzez rygorystyczne procedury testowania stanowiły kluczowe działania. Technologie i narzędzia obejmowały języki programowania (…), z wprowadzeniem nowych koncepcji i rozwiązań, takich jak specjalistyczne algorytmy oraz zaawansowane techniki programowania reaktywnego i asynchronicznego. Nowe oprogramowanie różniło się od istniejących rozwiązań poprzez unikalne funkcjonalności, takie jak zaawansowane interaktywne formularze i niestandardowe algorytmy przetwarzania danych, gdzie oryginalność polegała na integracji tych funkcji w sposób umożliwiający bardziej intuicyjną i efektywną interakcję z użytkownikami. Zastosowanie nowoczesnych technologii i narzędzi umożliwiło tworzenie bardziej zaawansowanych i efektywnych rozwiązań, z naciskiem na zastosowanie najnowszych trendów w programowaniu webowym, w tym technik programowania asynchronicznego, reaktywnego oraz zaawansowanej obsługi danych, co pozwoliło na stworzenie oprogramowania, które w znaczący sposób różniło się od dotychczasowych realizacji, oferując lepszą wydajność, większą skalowalność i lepsze doświadczenie użytkownika. Efekty Pana pracy, które nazywa „oprogramowaniem”, zawsze były i są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawsze charakteryzują się one oryginalnym, twórczym charakterem i zawsze stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Pana oprogramowanie nie jest efektem pracy, która ogranicza się jedynie do zastosowania określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty można by z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Każde stworzone przez Pana oprogramowanie jest wynikiem twórczego procesu, gdzie wykorzystuje Pan wiedzę, doświadczenie i kreatywność do rozwiązania unikalnych problemów i tworzenia nowych rozwiązań. Nie jest to jedynie „techniczna” realizacja projektów zleconych przez Kupującego, ale twórcza aktywność, która przekracza standardowe podejścia i wprowadza nowe, oryginalne elementy do istniejącej praktyki programistycznej.

Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionego oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W przedstawionym opisie sprawy wskazał Pan, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem oprogramowania, w której działania podejmuje w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wyjaśnił Pan w uzupełnieniu wniosku, że Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania oprogramowania prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny. Działa Pan według określonego systemu, opierając się na przygotowanym harmonogramie prac, co pozwala Panu na skuteczną realizację wyznaczonych celów. Systematyczność Pana pracy polega na ścisłym przestrzeganiu kolejnych etapów tworzenia oprogramowania, od analizy wymagań, przez projektowanie, programowanie, testowanie, aż po wdrożenie i ewentualne modyfikacje. Cele, które na wstępie stawiał Pan sobie w zakresie realizowanego oprogramowania, obejmowały stworzenie wydajnych, funkcjonalnych i innowacyjnych rozwiązań, odpowiadających na specyficzne potrzeby i wymagania Kupującego. Finansowanie Pana prac pochodziło z własnych środków, dzięki czemu mógł Pan zachować pełną kontrolę nad kierunkiem i jakością projektów. Konkretne cele, które udało się Panu osiągnąć, to stworzenie oprogramowania spełniającego wszystkie ustalone wymagania, w tym funkcjonalności, niezawodności i bezpieczeństwa. Pana działania opierały się na wykorzystaniu własnej wiedzy i doświadczenia, bez angażowania dodatkowych zasobów ludzkich. Wszystkie prace wykonywał Pan samodzielnie, co pozwoliło Panu na szczegółowe dopracowanie każdego aspektu projektu. W związku z Pana działalnością opracowywał Pan harmonogramy prac dla każdego projektu oprogramowania. Każdy z nich był dostosowany do specyfiki danego zadania i obejmował wszystkie niezbędne etapy prac, od fazy koncepcyjnej po finalne wdrożenie. Realizacja tych harmonogramów pozwoliła Panu na terminowe dostarczenie oprogramowania, zgodnie z oczekiwaniami i wymaganiami Kupującego.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności, zdobywał, poszerzał i łączył Pan interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Przed rozpoczęciem pracy nad nowym oprogramowaniem, dysponował Pan solidną wiedzą w dziedzinie programowania, obejmującą znajomość popularnych języków i doświadczenie w projektowaniu oraz implementacji systemów informatycznych. Pana działalność skupiała się na rozwijaniu umiejętności związanych z inżynierią oprogramowania, takich jak projektowanie algorytmów, optymalizacja kodu i implementacja nowych funkcji, przy jednoczesnym poszerzaniu wiedzy o najnowsze trendy i narzędzia w branży IT. Wykorzystał Pan innowacyjne technologie, w tym zaawansowane frameworki programistyczne i nowe metody przetwarzania danych, co pozwoliło Panu na stworzenie oprogramowania wyróżniającego się nowymi zastosowaniami, usprawnieniami takimi jak zwiększona wydajność, lepsza skalowalność oraz innowacyjne funkcje, niedostępne wcześniej w istniejących rozwiązaniach. Oferował Pan usługi programistyczne, polegające na tworzeniu programów komputerowych, dostosowanych do potrzeb Kupującego oraz sprzedaż autorskich praw majątkowych do tych programów. Pana celem było stworzenie oprogramowania, które nie tylko odpowiada na konkretne potrzeby Kupującego, ale również wprowadza innowacyjne rozwiązania, przyczyniając się do Pana dalszego rozwoju umiejętności i poszerzenia wiedzy technologicznej. Efektem Pana działań było stworzenie oprogramowania z nowymi funkcjonalnościami i rozwiązaniami technologicznymi, zwiększające efektywność i funkcjonalność oprogramowania. Projekt ten realizował w sposób metodyczny, stosując elastyczne metodyki zarządzania projektem, co pozwoliło Panu skutecznie reagować na zmieniające się wymagania i wyzwania, od analizy potrzeb, przez wdrożenie, aż po testowanie oprogramowania. Technologie i narzędzia wykorzystywane w Pana działalności obejmowały języki programowania (…), z wprowadzeniem nowych koncepcji i rozwiązań, takich jak specjalistyczne algorytmy oraz zaawansowane techniki programowania reaktywnego i asynchronicznego.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii)prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, związaną z wytwarzaniem oprogramowania, w której działania podejmuje w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W zakres Pana usług realizowanych dla Kupującego wchodziło tworzenie oprogramowania zgodnie z dostarczonymi wymaganiami. Ponadto w zakres Pana obowiązków wchodziło również przeprowadzanie analizy otrzymanych wymagań, projektowanie funkcjonalności zgodnie z otrzymanymi wymaganiami, tworzenie algorytmów oraz walidacji wraz z pisaniem testów jednostkowych do wytwarzanego oprogramowania. Wytworzone przez Pana oprogramowanie komputerowe, w postaci (…), zostało napisane w językach programowania (…). Pana działalność obejmowała nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów. W ramach działalności zdobywał, poszerzał i łączył Pan interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty Pana działalności były rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących. Zgodnie z treścią umowy zawartej z Kupującym przeniósł Pan na Kupującego prawa autorskie majątkowe do wytworzonego przez Pana oprogramowania komputerowego powstałego w ramach wykonywania umowy w chwili zapłaty przez Kupującego ustalonego wynagrodzenia. Czynności wykonywane przez Pana nie miały charakteru rutynowego, czy okresowych zmian. W procesie wytwarzania, ulepszania, rozwijania oprogramowania podejmował Pan działania twórcze – Pana praca cechowała się kreatywnością, a jej rezultat (wytworzone oprogramowanie) było skutkiem procesów myślowych wymagających kreatywności. Z tego względu wytwarzanie, rozwijanie, ulepszanie przez Pana oprogramowania, przez stworzenie nowego oprogramowania, stanowiło przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że przed rozpoczęciem pracy nad nowym oprogramowaniem, dysponował Pan solidną wiedzą w dziedzinie programowania, obejmującą znajomość popularnych języków i doświadczenie w projektowaniu oraz implementacji systemów informatycznych. Pana działalność skupiała się na rozwijaniu umiejętności związanych z inżynierią oprogramowania, takich jak projektowanie algorytmów, optymalizacja kodu i implementacja nowych funkcji, przy jednoczesnym poszerzaniu wiedzy o najnowsze trendy i narzędzia w branży IT. Wykorzystał Pan innowacyjne technologie, w tym zaawansowane frameworki programistyczne i nowe metody przetwarzania danych, co pozwoliło Panu na stworzenie oprogramowania wyróżniającego się nowymi zastosowaniami, usprawnieniami takimi jak zwiększona wydajność, lepsza skalowalność oraz innowacyjne funkcje, niedostępne wcześniej w istniejących rozwiązaniach. Oferował Pan usługi programistyczne, polegające na tworzeniu programów komputerowych, dostosowanych do potrzeb Kupującego oraz sprzedaż autorskich praw majątkowych do tych programów. Pana celem było stworzenie oprogramowania, które nie tylko odpowiada na konkretne potrzeby Kupującego, ale również wprowadza innowacyjne rozwiązania, przyczyniając się do Pana dalszego rozwoju umiejętności i poszerzenia wiedzy technologicznej. Efektem Pana działań było stworzenie oprogramowania z nowymi funkcjonalnościami i rozwiązaniami technologicznymi, zwiększające efektywność i funkcjonalność oprogramowania. Projekt ten realizował w sposób metodyczny, stosując elastyczne metodyki zarządzania projektem, co pozwoliło Panu skutecznie reagować na zmieniające się wymagania i wyzwania, od analizy potrzeb, przez wdrożenie, aż po testowanie oprogramowania.

Powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz uzupełnieniu opis sprawy, a także powołane przepisy należy stwierdzić, że podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takiego jak ten, który został wymieniony we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikającej z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji, a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest:

·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, należy ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że stosowanie ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, dodatkowe obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że ulga IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)w ramach umowy o współpracy z Kupującym tworzy, rozwija/ulepsza Pan oprogramowanie;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania oprogramowania, efekty Pana prac zawsze były i są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)przeniósł Pan na Kupującego prawa autorskie majątkowe do wytworzonego przez Pana oprogramowania komputerowego powstałego w ramach wykonywania umowy oraz osiągnął dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

5)od 6 maja 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną ewidencję, w której wyodrębnia Pan: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Prawo do oprogramowania tworzonego przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanej przez Pana działalności stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu rocznym za rok 2023.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników Nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie podlega cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki Nexus dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).