Ustalenie możliwości zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków w koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 16 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 stycznia 2024 r.  (wpływ 18 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie tworzenia dokumentacji technicznej wyrobów medycznych, systemów zarządzania jakością, audytów, szkoleń i doradztwa. Jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Nikogo Pani nie zatrudnia. W 2022 r. wzięła Pani na firmę auto osobowe typu SUV z silnikiem benzynowym i napędem na cztery koła w leasingu operacyjnym w związku z dalszymi wyjazdami w ramach wykonywanej działalności. Skupia się Pani na rozwijaniu działalności lokalnie, ponieważ jest ona dla Pani bardziej dochodowa ze względu na wyeliminowanie godzin spędzonych w trasie na dojazdy do klienta i ewentualne noclegi, które zazwyczaj nie są wliczane do kosztorysu. W związku z powyższym duża część świadczonych przez Panią obecnie usług odbywa się w obrębie …, a spotkania z klientami są dość częste. Drugi samochód, który chciałaby Pani nabyć dla celów działalności w 2024 r., i na który pozwalają Pani przychody z niej uzyskiwane to małe auto osobowe z napędem elektrycznym, takie jak …, czy … . Planuje Pani nabyć je w formie leasingu operacyjnego i będzie wykorzystywane w sposób mieszany. Pozwoli ono na zmniejszenie kosztów dojazdów, takich jak wysokie spalanie auta firmowego w obszarze miejskim (15 litrów na 100 km), obecnie (6,5 zł) i prognozowany wzrost poziomu cen benzyny, czy obowiązkowe opłaty parkingowe w obrębie znaczną części miasta (do 6 zł za godzinę). Dodatkowo ma Pani w planach montaż fotowoltaiki w miejscu zamieszkania, która pozwoli docelowo jeszcze zmniejszyć koszt poruszania się elektrycznym pojazdem. Kolejnym aspektem korzystania z planowanego zakupu małego auta elektrycznego będzie maksymalizacja czasu spędzonego na prowadzenie działalności gospodarczej poprzez dużo szybsze przemieszczanie się po …, w związku z możliwością korzystania z buspasów, jak również wjazd do ścisłego centrum i bezproblemowe parkowanie ze względu na rozmiar pojazdu.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.  Działalność gospodarczą prowadzi Pani od września 2021 r. Przychody uzyskane z działalności gospodarczej opodatkowują Pani w formie podatku liniowego. Umowa leasingu samochodu z silnikiem elektrycznym w momencie zawarcia będzie spełniała wszystkie warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samochód z silnikiem elektrycznym, o którym mowa we wniosku, będzie stanowił samochód osobowy, zgodnie z art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość powyższego samochodu z umowy leasingu będzie odzwierciedlała jego wartość rynkową na dzień zawarcia tej umowy.

Do kosztów uzyskania przychodu zamierza Pani zaliczyć wydatki poniesione w okresie trwania umowy leasingowej (rodzaj wydatków: raty leasingowe).  W odpowiedzi na pytanie, jaki będzie związek ponoszonych wydatków na leasing samochodów z uzyskiwanymi przez Panią, w okresie, którego ma dotyczyć wniosek przychodami (lub ich zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), podała Pani: oszczędności na paliwie oraz w szczególności zaoszczędzony czas na poruszaniu się po zatłoczonym … buspasami, który zostanie spożytkowany na generowanie dodatkowych przychodów, co przewyższy ratę leasingową za samochód elektryczny,

W związku ze sformułowaniem we wniosku pytania dotyczącego możliwości zaliczenia przez Panią wydatków m.in. na ubezpieczenie samochodu z silnikiem elektrycznym, doprecyzowała Pani, że:

• wniosek dotyczy ubezpieczenia OC, AC oraz NNW;
• wysokość składki na ubezpieczenie będzie uzależniona od wartości samochodu;
• składka ubezpieczeniowa jest/będzie płacona przez Panią jako korzystającego;
• składka na ubezpieczenie nie będzie składnikiem raty leasingowej.

Pytanie

Czy będąc osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, posiadającą już jedno auto osobowe w firmie w ramach leasingu operacyjnego, ma Pani prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłaty związane z leasingiem operacyjnym drugiego auta osobowego, które będzie miało wyłącznie silnik elektryczny, a także związane z tym pojazdem wydatki takie jak ubezpieczenie, przegląd gwarancyjny, czy zakup opon?

Pani stanowisko w sprawie

W ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie występują ograniczenia co do liczby lub rodzaju posiadanych w przedsiębiorstwie pojazdów.

W związku z powyższym brak jest przeszkód prawnych, aby podatnik w prowadzonej działalności wykorzystywał kilka samochodów osobowych, o ile przemawia za tym celowość, jaką w opisywanym przypadku jest potencjalne przyczynienie się wydatku do osiągnięcia przychodu poprzez zmniejszenie kosztów i czasu dojazdów w ramach prowadzonej działalności.

W zbliżonym przykładzie przedstawionym w interpretacji indywidualnej o Nr 0115- KDTT3.4011.503.2022.3.KP Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

W uzupełnieniu wniosku dodała Pani, że Jej zdaniem, wydatek na samochód elektryczny przyczyni się do osiągnięcia przychodu poprzez zagospodarowanie zaoszczędzonego czasu (poruszanie się po buspasach) na dodatkową aktywność w ramach działalności gospodarczej oraz do zminimalizowania bezpośrednich kosztów podróży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pani osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie tworzenia dokumentacji technicznej wyrobów medycznych, systemów zarządzania jakością, audytów, szkoleń i doradztwa. W 2022 r. wzięła Pani na firmę auto osobowe typu SUV z silnikiem benzynowym i napędem na cztery koła w leasingu operacyjnym w związku z dalszymi wyjazdami w ramach wykonywanej działalności. Drugi samochód, który chciałaby Pani nabyć dla celów działalności w 2024 r., i na który pozwalają Pani przychody z niej uzyskiwane, to małe auto osobowe z napędem elektrycznym, takie jak …, czy … . Planuje Pani nabyć je w formie leasingu operacyjnego i będzie wykorzystywane w sposób mieszany. Umowa leasingu samochodu z silnikiem elektrycznym w momencie zawarcia będzie spełniała wszystkie warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samochód z silnikiem elektrycznym, o którym mowa we wniosku, będzie stanowił samochód osobowy, zgodnie z art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wątpliwości Pani budzi kwestia, czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłaty związane z leasingiem operacyjnym drugiego auta osobowego, które będzie miało wyłącznie silnik elektryczny, a także związane z tym pojazdem wydatki, takie jak ubezpieczenie, przegląd gwarancyjny, czy zakup opon.

W kontekście tych wątpliwości należy wyjaśnić, że decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości wykorzystywania na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu, w tym także samochodów osobowych oraz ilości zakupionych środków transportu. Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na nabycie określonego składnika majątku, w tym przypadku samochodu osobowego, za koszt uzyskania przychodu jest jego wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga fakt, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między wykorzystywaniem samochodu a osiągniętym przychodem spoczywa na Pani. To Pani bowiem osiągać będzie korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w związku z leasingiem samochodu osobowego i jego eksploatacją do kosztów uzyskania przychodów i tym samym obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Brak jest przeszkód prawnych, aby w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywała Pani kilka samochodów osobowych, o ile jest to uzasadnione rodzajem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Jeżeli zatem charakter prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (np. jej rozmiar, sposób wykonywania usług) uzasadnia wykorzystywanie w tej działalności gospodarczej dwóch środków transportu (samochodów), to (co do zasady) wydatki związane z tymi pojazdami – w ustawowych granicach – mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Zasady opodatkowania stron leasingu reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 wskazanej wyżej ustawy:

Art. 23a pkt 2 cytowanej ustawy stanowi:

W myśl art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wskazano w art. 23b ust. 2 tej ustawy:

Stosownie do art. 23b ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 23f ust. 1-3 ww. ustawy:

Przy ocenie możliwości zaliczenia wydatków związanych z umową leasingu operacyjnego do kosztów uzyskania przychodów należy także mieć na względzie generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co do zasady umowa leasingu operacyjnego musi spełniać łącznie następujące warunki, jeżeli zostaje ona zawarta z korzystającym, który nie jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej (czyli jest zawarta z przedsiębiorcą), to:

• powinna być zawarta na czas oznaczony,
• minimalny okres jej trwania powinien wynosić 40% normatywnego okresu amortyzacji określonego w wykazie stawek amortyzacyjnych, który stanowi załącznik do ustaw o podatkach dochodowych, gdy przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, 
• w przypadku nieruchomości – powinna ona trwać co najmniej 5 lat, gdy przedmiotem umowy są podlegające amortyzacji nieruchomości,
• suma opłat leasingowych pomniejszona o należny VAT powinna odpowiadać co najmniej wartości początkowej przedmiotu umowy leasingu. 

Co ważne, do sumy opłat leasingowych nie zalicza się:

• płatności na rzecz leasingodawcy za świadczenia dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat leasingowych;
• podatków, w których obowiązek podatkowy ciąży na leasingodawcy z tytułu własności lub posiadania środków trwałych oraz składek na ubezpieczenie środków trwałych, jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że leasingobiorca będzie ponosił ciężar tych podatków i składek niezależnie od opłat za używanie;
• kaucji wpłaconej leasingodawcy przez leasingobiorcę. 

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisy amortyzacyjne mogą podlegać ograniczeniom w zaliczaniu ich do kosztów uzyskania przychodów:

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 46a ww. ustawy

Podatnik będzie więc mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów tylko 75% wskazanych wydatków, gdy samochód będzie wykorzystywać do tzw. celów mieszanych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ograniczenie to odnosi się wyłącznie do składek na dobrowolne ubezpieczenie komunikacyjne.

Ponadto zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie występują ograniczenia co do liczby lub rodzaju posiadanych w przedsiębiorstwie pojazdów, z wyjątkiem ograniczeń wynikających z ogólnych warunków, jakie musi spełniać dany wydatek, by mógł zostać uznany za koszt działalności gospodarczej.

Zatem, jeżeli finansujący w dniu zawarcia nie będzie korzystał ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to będzie Pani uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej opłat związanych z leasingiem operacyjnym drugiego auta osobowego, które będzie miało wyłącznie silnik elektryczny. Do kosztów uzyskania przychodów będzie Pani mogła zaliczyć także wydatki związane z bieżącą eksploatacją przedmiotu leasingu takie jak: przegląd gwarancyjny, zakup opon oraz składek na ubezpieczenia komunikacyjne - jeżeli z umowy leasingu wynika obowiązek ich płacenia przez Panią.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie sprawy objętej sformułowanymi przez Panią pytaniami. A zatem, nie odnosi się do innych kwestii, które nie były przedmiotem zapytania (tj. ustalenia w jakiej części może Pani zaliczyć wskazane we wniosku wydatki do kosztów uzyskania przychodów).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).