Możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.959.2023.1.KK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 20 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.959.2023.1.KK

Temat interpretacji

Możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prosi o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej możliwości rozliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej kosztów remontu, adaptacji i wyposażenia łazienki dla osoby  z orzeczeniem o niepełnosprawności 05-R, poniesionych ze środków własnych Wnioskodawcy. Stopień niepełnosprawności Wnioskodawcy został ustalony na dzień 28 września 2020 r. w stopniu niepełnosprawności - umiarkowanym, wydanym w dniu 19 października 2022 r. przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (…) Nr (…), z terminem orzeczenia do dnia 19 października 2027 r. W związku z posiadanymi ograniczeniami ruchowymi, w wyniku choroby oraz przebytych operacji, w celu zapewnienia funkcjonowania wynikającego z niepełnosprawności Wnioskodawca przeprowadził remont i adaptację łazienki. Wiązało się to z poniesieniem wydatków celem wykonania niezbędnego remontu łazienki pod Jego warunki zdrowotne. Z uwagi na fakt, że w łazience pojawiły się wilgoć i grzyb, wymagane było skucie wszystkich tynków ze ścian i sufitu w pomieszczeniu. W ramach prowadzonego remontu, została wymieniona wanna wraz z zestawem natryskowym-prysznicowym, parawanem oraz uchwytami zapewniającymi bezpieczeństwo niepełnosprawnego w trakcie i po kąpieli. Zostały zamontowane również umywalka oraz zestaw podtynkowy WC z misą toaletową oraz uchwytem umożliwiającym podnoszenie się. Z uwagi na warunki, zamontowany został także nowy grzejnik zapewniający dogrzanie łazienki oraz odpowiednią temperaturę i warunki w pomieszczeniu. Całość adaptacji i nowego rozmieszczenia elementów wodno-kanalizacyjnych, wymagało rozprowadzenie zarówno podłączeń hydrauliki, jak również instalacji elektrycznej. Na podłodze oraz części ścian, po zabezpieczeniu specjalną folią w płynie tworzącą powłokę elastyczno-ochronną, zostały położone gres i płytki ceramiczne oraz wymieniono stolarkę drzwiową, poprzez zamontowanie nowych drzwi wraz z ościeżnicą, bez progu. Remont i adaptacja łazienki ma zapewnić odpowiednie warunki bytowe dla osoby z ograniczeniem ruchowym. Całość wydatków została pokryta ze środków własnych Wnioskodawcy, bez uzyskania dofinansowania z innych źródeł. Kwoty wydatkowane mają pokrycie w fakturach imiennych, które Wnioskodawca chce rozliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej za 2023 r., z tytułu rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca dochody za 2023 r. uzyskał z tytułu stosunku pracy/służby oraz emerytury. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności obowiązuje przez cały rok podatkowy, którego dotyczy wniosek. Przeprowadzony remont łazienki dotyczy własności Wnioskodawcy, mieszkanie własnościowe - wydzielona własność - w bloku wielorodzinnym, w którym On zamieszkuje oraz użytkuje. Przedmiotowe wydatki zostaną uwzględnione w związku  z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Wydatki poniesione na remont łazienki, stanowią wydatki na przystosowanie tej łazienki do potrzeb wynikających z rodzaju niepełnosprawności i są związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poruszania się w pomieszczeniu, zapewnieniu bezpieczeństwa w trakcie wykonywania czynności życiowych, wynikających z ograniczenia ruchowego.

Pytanie

Czy możliwe jest odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej kosztów remontu, adaptacji  i wyposażenia łazienki dla osoby z orzeczeniem o niepełnosprawności 05-R, poniesionych ze środków własnych Wnioskodawcy?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca, jako osoba z niepełnosprawnością 05-R, po prześledzeniu opinii, jak  i interpretacji dotyczących odliczania ulgi remontowej, uznał, że Jego sytuacja zdrowotna oraz poniesione wydatki na adaptację i wyposażenie łazienki są stosowne do potrzeb wynikających z niepełnosprawności oraz mają na celu ułatwienie czynności życiowych i egzystencji. W ocenie Wnioskodawcy, wydatki te mogą zostać rozliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej przy rozliczaniu podatku PIT za 2023 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot: wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na: adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ww. ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy :

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1)I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa)niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b)znaczny stopień niepełnosprawności;

2)II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy albo

b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Stosownie do treści art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest zatem ich interpretacja rozszerzająca.

Odnosząc się do możliwości odliczenia przez Pana w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych w 2023 r. na remont, adaptację i wyposażenie łazienki, należy wskazać, że odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych w tym m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Rozpatrując, czy wymienione we wniosku wydatki mieszczą się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenie użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”.

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu – „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego – to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, adaptacja i wyposażenie mieszkania/budynku mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym mieszkaniu/budynku, biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też, w przypadku każdego niepełnosprawnego wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkania/budynku mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań/budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy wskazać, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania/budynku, które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej – wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11.

Dokonanie adaptacji mieszkania oraz budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma – dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne – znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.

W związku z przytoczonym przepisem art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki takie można uznać wydatki poniesione na np. likwidację barier architektonicznych, budowę podjazdów dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, „poszerzenie drzwi”, likwidację progów, założenie okien zamykanych z niskiego poziomu, położenie terakoty antypoślizgowej, likwidację wanny i zainstalowanie brodzika z panelem prysznicowym i siedziskiem dla osób niepełnosprawnych ruchowo, założenie „wiszącego” sedesu oraz umywalki „bez nogi” umożliwiających swobodne podjechanie wózkiem, także montaż wszelkiego rodzajów uchwytów, specjalnych baterii dla osób z niepełnosprawnymi dłońmi, montaż drzwi przesuwnych.

Wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań/budynków mieszkalnych, w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych nie muszą mieć indywidualnego charakteru. Istotne jest jedynie czy wydatki te są podyktowane potrzebami osoby niepełnosprawnej związanymi z tą niepełnosprawnością.

Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, że „nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 pdf, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg „indywidualnego przeznaczenia” w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 pdf, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 pdf należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom”.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą z orzeczeniem o niepełnosprawności 05-R. Stopień niepełnosprawności Wnioskodawcy został ustalony na dzień 28 września 2020 r. w stopniu niepełnosprawności - umiarkowanym, wydanym w dniu 19 października 2022 r. przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, z terminem orzeczenia do dnia 19 października 2027 r. W związku z posiadanymi ograniczeniami ruchowymi, w celu zapewnienia funkcjonowania wynikającego z niepełnosprawności, Wnioskodawca przeprowadził remont i adaptację łazienki. Wnioskodawca chce dokonać rozliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej kosztów remontu, adaptacji i wyposażenia łazienki, poniesionych ze środków własnych. Przeprowadzony remont łazienki dotyczy własności Wnioskodawcy, mieszkanie własnościowe - wydzielona własność - w bloku wielorodzinnym, w którym On zamieszkuje oraz użytkuje. Remont i adaptacja łazienki wiąże się z poniesieniem wydatków celem wykonania niezbędnego remontu łazienki pod warunki zdrowotne Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, że w łazience pojawiły się wilgoć i grzyb, wymagane było skucie wszystkich tynków ze ścian i sufitu w pomieszczeniu. W ramach prowadzonego remontu, została wymieniona wanna wraz z zestawem natryskowo-prysznicowym, parawanem oraz uchwytami zapewniającymi bezpieczeństwo niepełnosprawnego w trakcie i po kąpieli. Zostały zamontowane również umywalka oraz zestaw podtynkowy WC z misą toaletową oraz uchwytem umożliwiającym podnoszenie się. Z uwagi na warunki, zamontowany został także nowy grzejnik zapewniający dogrzanie łazienki oraz odpowiednią temperaturę i warunki w pomieszczeniu. Całość adaptacji i nowego rozmieszczenia elementów wodno-kanalizacyjnych, wymagało rozprowadzenie zarówno podłączeń hydrauliki, jak również instalacji elektrycznej. Na podłodze oraz części ścian, po zabezpieczeniu specjalną folią w płynie tworzącą powłokę elastyczno-ochronną, zostały położone gres i płytki ceramiczne oraz wymieniono stolarkę drzwiową, poprzez zamontowanie nowych drzwi wraz z ościeżnicą, bez progu. Wydatki poniesione na remont łazienki, stanowią wydatki na przystosowanie tej łazienki do potrzeb wynikających z rodzaju niepełnosprawności i są związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poruszania się w pomieszczeniu, zapewnieniu bezpieczeństwa w trakcie wykonywania czynności życiowych, wynikających z ograniczenia ruchowego.

W związku z powyższym, wymienione wydatki poniesione na remont łazienki w związku z adaptacją i wyposażeniem mieszkania do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Wnioskodawcy, mogą zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że poniesione wydatki związane z dostosowaniem łazienki do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Wnioskodawcy, stanowić będą wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkania, przyczyniają się bowiem do ułatwienia wykonywania codziennych czynności życiowych przez Wnioskodawcę. Zatem, poniesione w 2023 r. ze środków własnych wydatki na remont, adaptację i wyposażenie łazienki będą mogły zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie przez Wnioskodawcę. Tym samym, Wnioskodawca przedmiotowe wydatki może odliczyć w kwocie faktycznie poniesionej od dochodu w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego za rok podatkowy, w którym wydatki zostały poniesione (w zeznaniu rocznym za 2023 r.) przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z powyżej zacytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informujemy ponadto, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej :

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a ;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. O podatku od towarów i usług ;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej :

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).