Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

–nieprawidłowe – w części dotyczącej uznania wydatku na udostępnienie pomieszczeń biurowych przez Zleceniodawcę, za koszt do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT;

–prawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 stycznia 2024 r. (data wpływu 30 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie prac programistycznych od (...) 2022 r. w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Wykonuje Pan niżej opisaną działalność polegającą na pracach programistycznych od (...) 2022 do nadal. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje Pan prace programistyczne i wytwórcze zlecone przez podmiot trzeci, które prowadzą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane na potrzeby indywidualne Zleceniodawcy (Kontraktodawcy). Efekty Pana pracy są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co potwierdza również zapis obowiązującej umowy o współpracy (menagerska) z Firmą, że jakiekolwiek utwory utworzone przez Pana w związku z wykonywanymi usługami, w zakresie programów komputerowych, za odpowiednim wynagrodzeniem zobowiązuje się Pan przenieść ich własność na Zleceniodawcę – zawsze w chwili powstania utworu, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń – wszystkie prawa autorskie majątkowe do utworów wraz z prawem do wykonywania zależnych praw autorskich.

Tym samym wyniki Pana pracy:

–odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem;

–są wykonaniem wyłącznie nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

–nie są w żadnym aspekcie efektem pracy, która wymagałaby do osiągnięcia rezultatu wyłącznie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty z góry można by było określić i przewidzieć, jakby miały charakter powtarzalny i rutynowy;

–nie są wyłącznie techniczną umiejętnością, ale twórczą realizacją szczegółowych projektów powierzonych do wytworzenia przez Zleceniodawcę.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan:

1.Tworzeniem nowych funkcjonalności i nowoczesnego oprogramowania w ramach projektu do obsługi (...).

2.Rozwojem aplikacji (oprogramowania), dzięki której powstaje nowoczesna, zaawansowana technologicznie platforma automatyzująca procesy (...).

W tworzonych lub rozwijanych oprogramowaniach (nazywanych na fakturach sprzedaży usługi jako rozwój oprogramowania) odpowiada Pan za:

1.Rozwój aplikacji, która pozwala zautomatyzować procesy (...).

2.Dostarczenie nowych, personalizowanych funkcji dla Zleceniodawcy do obsługi aktywów (...).

3.Naprawianie błędów powstałych w działaniu wytwarzanych aplikacji.

Podkreślił Pan, iż utwory wytworzone lub modyfikowane przez Pana są chronione przez art. 74 ust.1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zwaną dalej ustawą o PAPP (t. j. Dz.U. z 2022 poz. 2509). Wskazał Pan, iż w zakresie rozwoju Oprogramowania dokonuje wytworzenia innowacyjnego produktu na mocy postanowień umowy o świadczenie usługi podpisanej ze Zleceniodawcą. Zobowiązuje ona Pana do wytworzenia dobra niematerialnego, które stanowi osobny program chroniony wskazanym wyżej art. 74 ust. 1 i 2 prawa autorskiego. Rozwój oprogramowania – jest poszukiwaniem ulepszonego kwalifikowanego IP poprzez znalezienie nowego zastosowania do niego albo sztuką tworzenia nowych rozwiązań cyfrowych, które umożliwiają uzyskanie przewagi konkurencyjnej na rynku, wymaga jednocześnie łączenia sfery kreatywności, technologii i przedsiębiorczości celem uzyskania cyfrowych innowacyjności.

Działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie nowego Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy. Działania te muszą zmierzać do zwiększenia zasobów dóbr niematerialnych Zleceniodawcy, a po stronie wytwórcy zawsze wzbogacają posiadaną przez Pana wiedzę i umiejętności do wytworzenia innowacyjnych rozwiązań.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Pana zadaniem jest podejmowanie aktywności, która obejmuje nabywanie nowej i wykorzystywanie dostępnej już wiedzy, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowań, do projektowania i tworzenia zmienionych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace wykonuje Pan w miejscu zgłoszonym przez Pana jako wykonywanie działalności, w razie potrzeby w siedzibie Zleceniodawcy lub innym miejscu dogodnym dla Pana. Ponadto samodzielnie decyduje Pan o godzinach świadczenia usług, niemniej jednak uwzględniając nieprzekraczalne terminy określone w umowie na wykonanie utworu.

Efekty prowadzonych prac wytwórczych są kwalifikowane przez Pana jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych poprzez stworzenie nowego programu lub poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego wykorzystywanego przez Zleceniodawcę.

Projekty (i poszczególne ich etapy – sprinty) polegające na tworzeniu – rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu czynności o charakterze programistycznym popartym wiedzą (nieustannie pogłębianą) i coraz to nowymi umiejętnościami. W procesie rozwoju oprogramowania łączy Pan kilka następujących po sobie faz, tj. specyfikację, projektowanie, kodowanie, następnie testowanie w środowisku testowym aplikacji, a następnie wdrożenie. Każda z nich wymaga różnych umiejętności i łączy działania o różnym charakterze. Każda z nich kończy się stworzeniem dokumentów lub półproduktów, w które jest Pan zaangażowany. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności i niepowtarzalny charakter. Pana zadaniem zatem jest opracowanie nowego, ulepszonego produktu lub procesu, albo jego części (etapu).

W zakresie jakichkolwiek utworów w rozumieniu prawa autorskiego wytworzonych przez Pana i związanych z wykonywanymi usługami, w szczególności programów komputerowych, zobowiązany jest Pan przenieść na Zleceniodawcę, zawsze w chwili powstania utworu, wszystkie prawa autorskie majątkowe wraz z prawem do wykonywania zależnych praw autorskich oraz wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich w stosunku do dzieł uzyskanych z utworu, tj. do zapisywania, zwielokrotniania programu komputerowego, tłumaczenia, dekompilacji i edycji, obrotu oryginałem albo egzemplarzami i rozpowszechniania programu komputerowego. Wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich do utworu przenosi Pan własność nośników oraz kodów źródłowych. Ponadto w przypadku opracowywania koncepcji racjonalizatorskiej prawa autorskie przenoszone są na Zleceniodawcę wraz z konieczną dokumentacją, opisem koncepcji lub metody umożliwiającej jej wdrożenie.

Przeniesienie praw autorskich jest odpłatne. Z tego tytułu osiąga Pan dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej z tytułu ich sprzedaży (przychody IP Box).

W wyniku osiągnięcia dochodów jak wyżej, zamierza Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu działalności (opodatkowanej na zasadach ogólnych) – z zastosowaniem stawki 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności, uregulowanego w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwaną dalej ustawą o PIT), za okres od maja 2023 do nadal.

W tym celu w prowadzonej ewidencji dokonuje Pan wyodrębnienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wyodrębnionymi prawami są majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania.

Ponadto w związku z prowadzoną działalnością ponosi Pan koszty bezpośrednio związane z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania (wyłącznie te wymienione niżej), bez przyporządkowywania tych wydatków do wskaźników nexus, tj.:

1.Koszty udostępnienia sprzętu i pomieszczeń biurowych przez Zleceniodawcę – wydatki te są niezbędne do wykonywania czynności rozwojowych, implementacji i wersjonowania wymagań procesów w siedzibie kontrahenta.

2.Sprzętu komputerowego (monitor, komputer, mysz, telefon, słuchawki) – wydatki te są niezbędne do tworzenia oprogramowania i prowadzenia prac rozwojowych, służą do codziennej pracy, bez których nie powstałoby nowe oprogramowanie, natomiast telefon do kontaktu ze Zleceniodawcą, w sytuacji gdy prace realizatorskie wykonuje Pan w miejscu prowadzenia działalności.

3.Urządzenia i materiały biurowe (tusz do drukarki, licencja roczna na obsługę rejestrów podatkowych i wystawiania faktur VAT) – w celu utrzymania zaplecza technicznego, wystawiania faktur dla Zleceniodawcy, rozliczenia godzin pracy poświęconych dla wytworzenia aplikacji i kodów źródłowych, a także do prowadzenia oddzielnej ewidencji dla prac rozwojowych.

4.Licencje na oprogramowanie, np.: (...).

Pozostałe koszty i dochód niezaliczany do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, powstałe w trakcie roku podatkowego podlegać będą rozliczeniu w stawce podstawowej w podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

Uzupełnienie

Oświadczył Pan, że wniosek dotyczy stanu faktycznego obejmującego rok 2023, który się zakończył, bez wskazania zdarzeń przyszłych.

W odniesieniu do określeń, których używa Pan w opisie sprawy, takich jak: „prace programistyczne”, „projekty”, „rozwiązania”, „program komputerowy”, „oprogramowanie”, „aplikacja”, „platforma”, „utwór”, „praca koncepcyjna”, „funkcjonalności”, „personalizowane funkcje”, „półprodukty” doprecyzował Pan, że pytania dotyczą tworzenia programu komputerowego w ramach Pana osobistej działalności rozwojowej. Używane przez Pana różne pojęcia służą zamiennie do określenia efektów Pana pracy. Użycie pojęcia: oprogramowanie, aplikacja, utwór czy program komputerowy oznacza ten sam efekt Pana pracy rozwojowej. Aplikacja, oprogramowanie, program komputerowy czy utwór są zamiennie używane przez programistów i takie synonimy można spotkać w różnych słownikach, z których korzystamy dokonując wykładni językowej.

Wskazał Pan, że praca koncepcyjna to inaczej praca związana z planowaniem jakiegoś projektu, wymagająca wytężonego wysiłku umysłowego i szczególnej koncentracji uwagi, której efektem ma być właśnie program komputerowy czy inaczej aplikacja. W trakcie prac rozwojowych nad programem komputerowym powstają półprodukty, nowe funkcjonalności, o których wspominał Pan we wniosku, które ostatecznie składają się na efekt końcowy Pana pracy rozwojowej.

Prace rozwojowe są wykonywane bezpośrednio przez Pana, niemniej jednak stworzenie nowoczesnego oprogramowania do obsługi (...) nie będzie zadaniem, które można wykonać w miesiąc ani nawet w kilka miesięcy. Jest ono rozciągnięte w czasie, wymaga zaangażowania twórczego wielu programistów na jednakowym podłożu projektowym, z różnym zakresem wytwórczym. Za rezultat wykonanych prac ponosi Pan osobistą odpowiedzialność. Sposób wykonywania oraz stworzone rozwiązania są Pana wyborem, a za nienależyte wykonanie umowy Kontrahent (często nazywany zleceniodawcą – choć nie łączy Państwa umowa zlecenia) może wystąpić z roszczeniem regresowym. Zadania programistyczne nie są wykonywane pod żadnym kierownictwem, za swoją działalność rozwojową ponosi Pan ryzyko gospodarcze związane z odpowiedzialnością za jakość i ewentualne wady programu, jak i metod wyboru dojścia do rezultatu tych prac. Jest to Pana twórcza działalność intelektualna, nie pracuje Pan nad ulepszeniem czy rozwijaniem oprogramowania będącego autorstwem innych osób. Powstanie nowego, autorskiego pomysłu i jego zrealizowanie do wyniku, jakim jest program komputerowy jest uzasadnione potrzebą konkretnego rynku. Zawsze jednak powstanie produktu wynalazczego ma swoje przeznaczenie, albo na potrzeby jakiegoś określonego klienta, albo na potrzeby klienta powszechnego (czyli do tzw. sprzedaży rynkowej). Najbardziej wartościowe są takie produkty, które w dobie tak szybkiego rozwoju technologicznego na świecie, stanowią materię dotychczas niezdefiniowaną. Nad taką właśnie ma Pan okazję pracować.

Dokonywany przez Pana proces twórczy oprogramowania komputerowego nie zawiera w sobie cech o charakterze rutynowym i powtarzalnym, natomiast ma charakter systematyczny. Systematyczność właśnie pozwala krok po kroku dochodzić do nowych funkcjonalności, tym sposobem rozszerzyć zasób wiedzy i następnie tę wiedzę wykorzystać do tworzenia nowych rozwiązań. Powstają one w formie programów komputerowych, których zastosowanie ma w tworzeniu nowatorskich, nowoczesnych aplikacji do obsługi (...), ale te programy i aplikacje powstaną tylko w wyniku prac rozwojowych. Aplikacje te są nowe, nieznane i nie oferowane przez inne podmioty. W projekcie, który Pan realizuje nie ma płaszczyzny do wykorzystania zasobów pracy ludzkiej dostępnej na rynku. Efekt tej pracy jest istotny, bo jest nowy dla Kontrahenta, dla Pana jako twórcy, ale i dla całej branży (w zakresie zaawansowanej technologicznie platformy automatyzującej procesy (...). Nowe umiejętności, które Pan nabywa, zarówno techniczne, jak i intelektualne są wykorzystywane w powstającym programie komputerowym i stanowią dowód na to, że zostały wdrożone w celu pozyskania nowych technologii. Pojawiają się jednak błędy, gdyż program komputerowy też, jako nowy produkt jest obarczony ryzykiem wystąpienia błędów, wówczas czynności dokonywania zmian w cechach jego użyteczności mogą mieć charakter rutynowy. Ale jeśli tych poprawek dokonuje twórca programu, jest to doskonalenie produktu pod kątem użyteczności w jego własnym dziele. Czynności, które będą stricte rutynowe i wykonywane według typowych schematów nie będą rozliczane w IP BOX.

Doprecyzował Pan, że efekty pracy nazywane zamiennie oprogramowaniem, aplikacją, półproduktem czy funkcjonalnością są odrębnymi programami komputerowymi i wypełniają dyspozycję pojęcia programu komputerowego, stąd podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czym jest zatem program komputerowy – to zrozumiały dla komputera ciąg poleceń, zapisów (kodów źródłowych), który po wczytaniu do pamięci operacyjnej jest wykonywany przez procesor. W związku z tym, tworzenie oprogramowania jest konkretnym procesem:

-zdobycia wymaganej wiedzy domenowej;

-planowania oraz zaprojektowania rozwiązania;

-tworzenia programu;

-optymalizacji stworzonego oprogramowania.

To czy efektem pracy jest odrębny program komputerowy jest istotne, ale istotniejsze jest po co ten program powstał, czemu ma służyć i w wyniku jakiej wiedzy czy umiejętności został zapisany. Nie korzysta Pan z gotowych rozwiązań czy aplikacji i szkoleń fachowców z branży, oczywiście dostępną wiedzę też Pan wykorzystuje, ale żeby mógł udokumentować produkt nowatorski, nieznany, musi wiele godzin poświęcić na jego komponowanie narzędziami programistycznymi.

Opisując twórczy charakter działalności wskazał Pan, że w celu tworzenia nowego oprogramowania podejmuje złożony proces składający się z kilku etapów wymienionych wyżej, ukierunkowany na powstanie złożonych aplikacji do obsługi (...).

W ramach realizacji projektu zajmuje się Pan przygotowaniem programów komputerowych służących stworzeniu zaawansowanego i elastycznego silnika konfiguracyjnego procesów, umożliwiającego (...). Innowacyjne podejście stosowane przez Pana podczas procesu wytwarzania oprogramowania objawia się tym, że nowe oprogramowanie uczestniczy w tworzeniu i automatyzacji procesów na płaszczyźnie biznesowo-przesyłowej. Polega ona na (...). Procesy te są całkowicie innowacyjne, nie występujące na światowym rynku. Aby jednak w sposób niezawodny mogły łączyć wszystkie funkcje muszą powstać zaawansowane technologicznie programy komputerowe, które będą je obsługiwać. (...). Olbrzymia konkurencja (...), zmusza do poszukiwania nowych rozwiązań w tym zakresie.

W ramach działalności gospodarczej nie posiada Pan gotowych rozwiązań w zakresie programów komputerowych. Pan je poszukuje w procesie myślowo-twórczym na konkretnej płaszczyźnie. Działalność Pan rozpoczął w październiku 2022 r., nawiązując w tym czasie współpracę z Kontrahentem do udziału w realizowanym obecnie projekcie. Posiada Pan potrzebną wiedzę, którą rozwija systematycznie w celu wytworzenia własności intelektualnej. Każda powstała sekwencja symboli opisująca realizowanie obliczeń zgodnie z pewnymi regułami zwanymi językiem programowania jest Pana pracą twórczą. Choć efekt Pana pracy jest bardzo istotny, bo przecież powstaje nowatorski program komputerowy, w którym pojawiające się nie raz błędy musi Pan odnaleźć i naprawić, to niemniej istotny jest fakt, że do każdej linii nowego kodu musi posiąść nową wiedzę, zdefiniować ją po swojemu, przyswoić, zrozumieć i zastosować tak, aby powstały odrębny program komputerowy był sprawny, wydajny i znalazł zastosowanie w Pana założeniach. Droga do nowych rozwiązań jest obarczona dużym ryzkiem gospodarczym i Pana odpowiedzialnością za to, że powstający produkt spełni oczekiwania rynku.

Tworzenie programu komputerowego dotyczy rozwoju inteligentnych (...), do efektywnego zarządzania (...), wdrożenia inteligentnych systemów telemetrycznych, a także automatycznego monitorowania, sterowania, regulacji i zabezpieczenia (...).

Narzędzia, które Pan wykorzystuje, są dostępnymi na rynku językami programowania. Języki programowania i technologie stanowią jedynie narzędzia, które umożliwiają przekształcanie koncepcji i pomysłów w funkcjonalne programy komputerowe. Natomiast o koncepcjach i rozwiązaniach stosowanych przez Pana, będących wytworem Pana intelektu nie będzie pisać. To stanowi tajemnicę handlową, nie jest Pan zainteresowany, aby osoby trzecie mogły o Pana pomysłach czytać, bez względu czy się na tym znają czy nie. Jest Pan autorem konkretnego pomysłu, pracuje nad nim z wykorzystaniem swojej wiedzy i umiejętności, a gdy powstaje gotowy produkt, będący Pana własnością, zbywa go jako majątkowe prawo autorskie, zgodnie z obowiązującymi zasadami prawa.

Wskazał Pan, że ostateczna wartość, użyteczność oraz stopień innowacyjności powstałego programu nie zależy bezpośrednio od użytych przy jego tworzeniu języków i technologii, ale od umiejętności, doświadczenia i pracy kreatywnej twórcy.

W ramach prowadzonej działalności używa Pan głównie technologii. (...), która zapewnia narzędzia programistyczne umożliwiające tworzenie zaawansowanych aplikacji chmurowych oraz projektowanie złożonych baz danych przy pomocy technologii (...). Uważa Pan jednak, że dokładny opis użytych narzędzi jest nieistotny w kontekście omawianej sprawy, gdyż to Pana praca koncepcyjna (zrealizowany pomysł) nadaje powstającym rozwiązaniom indywidualny charakter.

Doprecyzował Pan, że pisząc we wniosku, że prowadzi swoją działalność w sposób systematyczny, uporządkowany odnosi Pan tę cechę do swojej pracy twórczej. Podejmowane czynności dotyczące programowania muszą być zaplanowane i uporządkowane, ukierunkowane na tworzenie nowych rozwiązań. Dzięki takim zasadom i przygotowaniu planu działania, harmonogramu poszczególnych czynności, zapisanego bądź w jakikolwiek sposób udokumentowanego w Pana pracach, może Pan wykonać swoje zadania z najwyższą starannością. W tworzeniu kodów źródłowych, które przekłada się na powstanie programu komputerowego czy inaczej aplikacji, systematyczność działań jest kluczowa. Pozwala rozwijać tworzony program, udoskonalać, następnie sprawdzać, żeby na koniec wdrożyć jako gotowy produkt do nowej funkcjonalności.

W Pana pracy systematyczność przejawia się w nieustannym ocenianiu i analizowaniu możliwości intelektualnych i podejmowaniu takich działań i decyzji, które będą ukierunkowane na cel. Tworzenie programu komputerowego musi Pan przemyśleć i zaplanować w taki sposób, aby wprowadzanie w przyszłości zmian było łatwe i nie przyczyniało się do wzrostu kosztów. Tworzenie oprogramowania, nazywane też rozwojem oprogramowania, nie sprowadza się do powielania istniejących schematów. Stawia Pan na kreatywność i kompetencję, bo bez tego nie ma pracy twórczej. Nie znaczy to wcale, że tworzenie oprogramowania nie jest czynnością powtarzalną. Jej powtarzalność (czyli systematyczność zachowań) polega na ciągłym tworzeniu zapisów – szczegółowych instrukcji programu komputerowego za pomocą wybranych języków programowania, opisujących operacje – komendy jakie powinien wykonać komputer na zgromadzonych lub otrzymanych danych. Systematyczność polega na wytrwałości i powtarzalności, nawet tysięcy operacji dających zapis kodu źródłowego, który następnie jest poddany translacji na kod wynikowy – w procesie kompilacji jest tłumaczony do postaci kodu wynikowego. Każdy etap: planowanie, tworzenie programu, kompilacja, konsolidacja będzie się odnosił do powstającego oprogramowania. To długotrwały proces, złożony i rozciągnięty w czasie, w efekcie którego ma powstać oprogramowanie obsługujące skomplikowany i wymagający (...).

Cele jakie Pan sobie postawił przed podjęciem zadania tworzenia oprogramowania, to pogłębienie wiedzy praktycznej, umiejętności rozumienia kodu źródłowego i poznania nowych technologii i trendów w branży IT. Może to właśnie wyróżniło Pana na tle innych, młodych programistów. Dziś nie poszukuje Pan możliwości tworzenia aplikacji, o szerokim, powszechnym zastosowaniu, stawia Pan sobie za cel ciągłe poszukiwanie płaszczyzn, na których jest wiele do zrobienia. Do prowadzenia prac rozwojowych w zakresie programów komputerowych nie potrzebuje Pan dużych nakładów finansowych, wystarczyły takie, które pozwoliły stworzyć odpowiednie warunki środowiska programistycznego.

Wyjaśniając jakie konkretne cele zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych wskazał Pan, że swoją działalność prowadzi od października 2022 r. jednoosobowo. Zajmuje się Pan tworzeniem nowoczesnego oprogramowania dla (...). Nie posiada innych zasobów ludzkich, nie są one Panu potrzebne. Nie tworzył Pan harmonogramów, planów ani innych założeń w innych latach niż rok 2023, w którym uzyskuje przychody kwalifikowane IP. Pana praca związana z wytworzeniem nowego oprogramowania rozpoczęła się rok temu i trwa nadal w realizacji projektu, o którym Pan pisał. Nie odnosi się Pan do poszczególnych lat, bo nie zajmuje się programowaniem od lat, jak większość programistów tworzących aplikacje do powszechnego użytku. Swoją pracą twórczą tworzy Pan oprogramowanie, które zostanie wykorzystane w międzynarodowym projekcie (...). Nie jest ono zatem przeznaczone do masowej sprzedaży. Projekt jest wysoce spersonalizowany i w części, do której zobowiązał się Pan stworzyć oprogramowanie jest jego właścicielem do momentu jego odpłatnego przekazania na Kontrahenta. Jako twórca pisze Pan program na potrzeby klienta, w sposób ściśle zindywidualizowany, taki że nie będzie przydatny nikomu innemu.

Prowadząc prace rozwojowe wykorzystuje Pan dostępną wiedzę – taką, która pozwala poznać specyfikę branży inżynierskiej, w materii, w której się Pan obraca. Aby mógł Pan osiągnąć cel musi tę wiedzę poszerzyć o praktyczne aspekty, metodą prób i błędów, eliminując po drodze niepoprawne wybory. Wciąż uzupełnia Pan wiedzę z różnych dziedzin nauki, gdyż w swojej pracy nie może do końca przewidzieć jakie problemy trzeba będzie rozwiązać, gdy wytworzony program komputerowy okaże się nie być doskonałym.

Pozyskuje Pan zatem nową wiedzę i umiejętności, stara się ją zrozumieć, a potem połączyć w logiczny ciąg przyczynowo-skutkowy. Tym sposobem znajduje Pan zależności między posiadaną wiedzą z różnych zakresów i umiejętnościami, które nabył w wyniku poszukiwania nowych rozwiązań. Każda linia zapisu poprawnie napisanego kodu źródłowego musi być efektem zdobytej wiedzy i umiejętności, a po dokonaniu kompilacji stanowi szereg komend dla systemu operacyjnego. Cały proces nabywania wiedzy, zdobywania nowych umiejętności, wdrażania w nowe praktyki, właściwe jej segregowanie służy na dalszym etapie umiejętności planowania zadań i projektowania (w znaczeniu informatycznym, nie graficznym) produktu, którym jest program komputerowy.

Oprócz praktycznego doświadczenia, które wciąż Pan nabywa z każdą nową linią kodu źródłowego, każdym poszukiwanym błędem w powstającym oprogramowaniu, posiada szeroką wiedzę z zakresu matematyki, informatyki, programowania i innych nauk ścisłych, systemów operacyjnych (ich budowy, podziału), języków programowania. Określa Pan siebie jako Software Engineer (ang. inżynier oprogramowania). W Pana przypadku programowanie to tylko część Pana pracy, w której skupia się też na tworzeniu nowych koncepcji (pomysłów, programów), testowaniu i projektowaniu. Każdy z tych etapów jest niezbędny do powstania programu komputerowego. Mam Pan doświadczenie w programowaniu, szeroki zakres wiedzy i potrafi stworzyć aplikację mobilną czy webową. Co więcej, umiejętność dobrej organizacji pracy jest Pana dużym atutem. Posiadana przez Pana wiedza i umiejętności są na tyle duże, aby wystarczyły do poszukiwania nowoczesnych rozwiązań w dziedzinie (...)z dużym powodzeniem.

Tworzone przez Pana programy komputerowe powstają w oparciu o technologie (...) oraz nowoczesne rozwiązania chmurowe oraz platformę (...). Programy komputerowe, których jest Pan pomysłodawcą i wykonawcą jednocześnie są wynikiem pomysłu (koncepcji) czyli planowania programistycznego. Projektowanie jako kolejny etap procesów twórczych oprogramowania, pozwala określić cel powstania tego oprogramowania i jego funkcje. Wskazał Pan, że skoro zatem zarówno planowanie, projektowanie, jak i tworzenie programu jest Pana dziełem, jak mu odmówić cech niepowtarzalności, a Pana pracy charakteru odkrywczego.

Uczestniczy Pan we własnych pracach polegających na „pracach programistycznych”. Jako przedsiębiorca osiąga dochody ze zbycia majątkowych praw autorskich do odrębnego własnego programu komputerowego, nie do jego części ani programu będącego własnością osób trzecich. Programem komputerowym nie jest wyłącznie produkt w swej użytecznej postaci. Wyrażenie algorytmu jako zapisu w określonym języku programowania oznacza program komputerowy i nie istotne jest jak rozbudowaną architekturę mu Pan stworzy, ile setek tysięcy linii kodu zapisze, w jakim programie i ile czasu na to poświęci. Niemal każdy współczesny produkt software’owy jest połączeniem wielu podprogramów, z których każdy wykonuje określoną funkcję. I jeśli tę funkcję, nadaną przez Pana spełni, jest programem. W Pana pracy oprócz tego, że jest programem – jest programem nowatorskim, innowacyjnym. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawia się opracowywaniem nowych koncepcji (pomysłów) zbudowania oprogramowania niewystępującego dotychczas w praktyce gospodarczej. Prowadzone systematycznie prace opiera Pan na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz doświadczeń praktycznych, które nabywa wraz z powstawaniem nowych produktów. Celem, który musi Pan założyć jest wytworzenie w ostatecznym kształcie nowych produktów, których rezultatu się spodziewa, ale nie jest w stanie przewidzieć ile czasu poświęci na jego osiągnięcie, ile nowej wiedzy będzie musiał zdobyć, aby zakończyć proces tworzenia i czy będą konieczne późniejsze ulepszenia.

Efekty Pana pracy to odrębne programy komputerowe, powstałe w wyniku planowania (koncepcji racjonalizatorskiej), projektowania i wytworzenia. Dokumentem analitycznym jest Specyfikacja Wymagań Oprogramowania, która zawiera zdefiniowane, funkcjonalne wymagania produktu, którym jest program komputerowy. Zawiera specyfikacje określające środowisko, w którym będzie działał system oraz określa wymagania jakim będzie musiał sprostać, ponadto zawiera specyfikację techniczną produktu, który Pan tworzy czyli jego wymagania techniczne oraz specyfikację interfejsu (czyli wytyczne jak powinna przebiegać interakcja między komponentami oprogramowania), a także specyfikacje algorytmów (opisujące problemy algorytmów przy założeniu jakiś danych wejściowych i wyjściowych). Specyfikacje zawierają kluczowe informacje na temat powstałego programu, jednakże na większości etapów opracowywania specyfikacji projektu, stanowią one zagadnienie dość abstrakcyjne, głównie dlatego, że powstały program komputerowy nie należy do dóbr namacalnych.

Wyjaśniając, czym ma być odtworzenie treści programu komputerowego wskazał Pan, że jeśli chodzi o treść cyfrową oprogramowania komputerowego jest ona podstawowym składnikiem oprogramowania, ponieważ to ona zawiera funkcjonalności i algorytmy, które umożliwiają programowi wykonywanie swoich zadań. Bez treści cyfrowej oprogramowanie komputerowe byłoby po prostu pustym plikiem, który nie byłby w stanie niczego zrobić.

Potwierdził Pan, że można odtworzyć treść programu komputerowego w takim znaczeniu, jeśli przyjmiemy, że formą wyrażenia programu komputerowego jest taka konstrukcja, dzięki której odtworzenie samego programu pozwala komputerowi na wypełnienie jego funkcji.

W innym znaczeniu też można to rozważyć. Tworząc oprogramowanie posługuje się Pan komendami, których wygląd i brzmienie zależą od zastosowanego języka programowania. Choć kod zapisany w tej postaci może zostać z łatwością odczytany przez człowieka, który jest w stanie określić na jego podstawie, jak dany program ma działać, to niestety jest on całkowicie niezrozumiały dla maszyny. Ta pierwotna postać programu nazywa się kodem źródłowym i aby komputer mógł ją uruchomić konieczne jest jej przekształcenie w kod wynikowy. Proces, w którym dokonuje się takie przekształcenie nazywa się kompilacją kodu. Otrzymując od Pana gotowy program komputerowy, użytkownik – Kontrahent dostaje go w formie kodu wynikowego. Nikt poza twórcą oprogramowania nie jest w stanie go odczytać, a więc nie wie jakie dokładnie rozwiązania zostały zastosowane. Możliwe jest jednak odwrócenie procesu kompilacji, na skutek czego kod maszynowy przyjmie znów postać kodu źródłowego. Proces ten nazywa się dekompilacją, jest on jednak czasochłonny, a przez to także kosztowny. Dekompilacja jest co do zasady niedozwolona.

Potwierdził Pan, że tworzy samodzielnie algorytmy programu komputerowego. Algorytm jest bowiem instrukcją, według której program komputerowy wykonuje określone zadanie.

Nie realizuje Pan zaleceń dla informatyków obsługujących gotowe programy komputerowe. Zajmuje się Pan w swojej pracy tworzeniem takich programów, pisaniem kodów źródłowych, instrukcji, używaniem języków programowania według, których program komputerowy wykonuje określone zadanie.

Efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi. Zawierają bowiem zestaw instrukcji/rozkazów, przeznaczonych do bezpośredniego lub pośredniego użycia w komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. I choć rezultatem Pana pracy nie jest tworzenie gier komputerowych czy aplikacji użytkowych, łatwych do oceny i testowania, to podkreślił Pan jak ogromne znaczenie mają dziś programiści zajmujący się bardzo wymagającą płaszczyzną (...).

Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z zapisami art. 41 i 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności ma formę pisemną i obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Wskazał Pan, że umowa zawiera dokładne zdefiniowanie stron i przedmiotu umowy oraz pól eksploatacji. Wraz z przeniesieniem własności do programu przenoszona jest własność nośników, na których programy zostały utrwalone oraz własność kodów źródłowych. Ponadto Kontrahent zastrzega, że jeżeli podejmie Pan starania o projekt wynalazczy, Kontrahent będzie wyłącznie upoważniony do złożenia wniosku o ochronę takich praw własności przemysłowej i będzie jedynym uprawnionym do rejestracji, na co wyraża Pan zgodę. Zobowiązuję się Pan jednocześnie przenieść na Kontrahenta prawa autorskie w chwili powstania konkretnego programu komputerowego.

Jako programista nie wykonuje Pan żadnych specyficznych czynności mających na celu przekazanie wytworzonych programów komputerowych kontrahentowi. Zarówno własność oraz sam kod źródłowy aplikacji są przekazywane Kontrahentowi w sposób zautomatyzowany w momencie powstania programu za pomocą specjalnie skonfigurowanego systemu. Powyższe uregulowane jest umową pisemną, zgodnie z wymogami prawa, a fakt sprzedaży tychże praw własności intelektualnej potwierdza faktura VAT.

Sporządzana przez Pana dokumentacja zawsze zawiera niezbędne elementy do definiowania powstałego produktu – oprogramowania. Zawiera specyfikację, założenia, harmonogram czynności, objaśnienie sposobu działania produktu, jego obsługi, tworzenia i złożenia w całość, dokładny opis metody działania programu, algorytmów w nim zastosowanych, rozmieszczenia i sposobu działania poszczególnych komponentów. Jeśli jest to możliwe korzysta Pan ze sposobu generowania dokumentacji technicznej wprost z kodu źródłowego.

Przeniesienie własności na Kontrahenta dotyczy także plików źródłowych, kodów, ogólnie tworzenia architektury i projektowania systemu oraz jego komponentów. Przenosząc prawa autorskie na Kontrahenta wyraża Pan zgodę na: nieograniczone ani czasowo ani terytorialnie pozbycie się możliwości dalszego dysponowania programem, pozbycie się możliwości dalszej odsprzedaży programu, pozbycie się możliwości udzielania licencji do niego.

Stworzenie kodu źródłowego może być poprzedzone stworzeniem dokumentacji projektowej, choć w praktyce nie zawsze musi. Dla Pana dokumentacja jest o tyle ważna, że na jej podstawie istnieje możliwość stworzenia programu komputerowego i ten materiał przygotowawczy będzie razem z kodem źródłowym elementem programu komputerowego. Ponadto istotnym jest fakt, że powstały program z całym środowiskiem inżynierskim (dokumentacyjnym) stał się własnością Kontrahenta, bo to on wyłącznie ma czerpać korzyści z wytworzonych programów komputerowych, wykorzystywanych do ściśle zdefiniowanej bazy projektowej u Kontrahenta.

Rezultatem Pana pracy jest wytworzony program komputerowy natomiast stworzona do niego dokumentacja techniczna i użytkowa stanowi integralną część programu (zawierającą informację o programie i sposobie jego obsługi, opis metody działania programu, zastosowanych algorytmów oraz sposobów działania poszczególnych komponentów).

Dokumentacja jest tworzona po to, by móc obsłużyć program, poznać metody jego działania. Natomiast kod źródłowy jest rezultatem Pana pracy twórczej w wyniku zastosowania określonego języka programowania. Wskazał Pan, że dokumentacji nie przekształca się do postaci kodu. Ona stanowi część tzw. środowiska domenowego, służy do tłumaczenia bez ujawniania szczegółów dotyczących wewnętrznej architektury i implementacji.

Doprecyzował Pan, że w kosztach udostępnienia sprzętu i pomieszczeń biurowych, mieszczą się konkretnie:

1.Użyczenie komputera (laptopa) o ściśle wyspecjalizowanych parametrach, służących do pisania zaawansowanych programów komputerowych. Użyczony sprzęt informatyczny w postaci komputera, opatrzonego specjalnymi zabezpieczeniami, używa Pan wyłącznie do czynności opodatkowanych, stanowiących przychody kwalifikowane IT.

2.Użyczenie pomieszczeń biurowych, w których Pan pracuje tworząc oprogramowanie, gdyż rodzaj prowadzonej przez Pana działalności pozwala na wykonywanie pracy w różnych miejscach bez ograniczeń, ponadto korzysta Pan z tych pomieszczeń kiedy jest to uzasadnione, a warunki pomieszczeń w innym miejscu prowadzenia działalności czy zamieszkania są mniej sprzyjające. Wynajęte biuro zapewnia ergonomiczne miejsce pracy, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług, w wyniku czego znajduje to odzwierciedlenie w uzyskiwanych przychodach. Jeżeli istnieje sytuacja, że biuro jest wykorzystywane do innych prac, niezwiązanych z działalnością badawczo-rozwojową, wydziela Pan koszty biura w proporcji do przychodów.

Wydatek, który Pan ponosi na „udostępnienie sprzętu i pomieszczeń biurowych” dotyczy powierzchni biurowej i komputera (laptopa) będących własnością Kontrahenta, z którym nie łączy Pana ani stosunek pracy, ani umowa zlecenia, ani też umowa o dzieło. Zarówno biuro jak i komputer zostały Panu użyczone za odpłatnością na Pana wyraźną prośbę, potwierdzoną umową. Wybrał Pan pracę na tym właśnie sprzęcie w celu wytworzenia skomplikowanych programów komputerowych. Nie wiedząc z góry, jak wymagający produkt finalnie powstanie, był Pan zmuszony dostosować wymagania sprzętu do poziomu zaawansowanych technologii. Z obawy żeby nie miała miejsca sytuacja, że w procesie twórczym, używany przez Pana sprzęt komputerowy nie będzie mógł sprostać zaawansowanym potrzebom systemowym, zdecydował się Pan dodatkowo pracować na użyczonym sprzęcie, dającym gwarancję właściwych parametrów i zabezpieczeń.

Wskazał Pan, że ewidencja prowadzona jest w sposób zgodny z art. 30cb ust. 2 i 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencję w sposób opisany wyżej prowadzi Pan od 1 stycznia 2023 r.

Doprecyzował Pan, że będzie obliczał wskaźnik nexus w sposób określony w ustawie z zastosowaniem kosztów, o których rozstrzygnął Dyrektor KIS stwierdzając w interpretacji z 9 maja 2022 r., że wydatki poniesione na usługi księgowe, składki na ubezpieczenia społeczne, koszty użytkowania samochodu, zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Niemniej jednak u Pana część takich kosztów nie występuje (tj. używanie samochodu, koszty księgowej). Wykluczy Pan koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik nexus wyliczy Pan dla każdego kwalifikowanego prawa własności wg wzoru:

(a+b)* 1,3

a+b+c+d

a – to koszty poniesione na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, dla którego liczony jest nexus;

b – koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, dla którego liczony jest nexus, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego;

c – koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, dla którego liczony jest nexus, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego;

d – koszty poniesione na nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP, dla którego liczony jest nexus.

Jednakże w Pana działalności koszty określone we wzorze pod literą b, c i d nie wystąpiły. W kosztach zaś poniesionych na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, zamierza Pan uwzględnić koszty nabycia sprzętu komputerowego wykorzystywanego w ramach prac prowadzonych nad poszczególnymi Produktami IT, koszty najmu sprzętu komputerowego wykorzystywanego w ramach prac prowadzonych nad poszczególnymi Produktami IT, wydatki poniesione na nabycie oprogramowania komputerowego i narzędzi cyfrowych, składki na ubezpieczenie społeczne przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji.

Pytania

1.Czy opisane prace wykonywane przez Pana, polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania wypełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT?

2.Czy dochód IP Box osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do Oprogramowania) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%?

3.Czy Prawa IP Box, tj. prawa majątkowe do Oprogramowania wskazane we wniosku, a wytworzone jako efekt tworzenia i rozwijania spersonalizowanych kodów i programów komputerowych, mają charakter kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

4.Czy ustalając wskaźnik nexus, ma Pan prawo do uwzględnienia kosztów opisanych we wniosku do litery „a” wskaźnika nexus (zawsze poniesione wyłącznie w związku z prowadzoną działalnością rozumianą jako działalność badawczo-rozwojowa, związana z danym prawem)?

Pana stanowisko w sprawie

Preferencyjną stawką opodatkowania mogą być objęte tylko dochody, na które składa się wynagrodzenie otrzymane z umowy wykonywanej jako przedsiębiorca. Ulgę mają prawo wykazać jedynie programiści opodatkowani w danym roku na zasadach ogólnych (tj. według skali lub liniowej stawki 19%). Zatem jak Pan wskazał wcześniej podstawowy warunek został przez Pana wypełniony.

Ad 1.

Mówiąc o IP Box, zwykle największy nacisk kładzie się na wymóg wytworzenia (bądź rozwinięcia lub ulepszenia) kwalifikowanego IP w toku działalności obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe. Definicje obu terminów zawiera ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w świetle której prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Pana zdaniem, wykonywana praca koncepcyjna wymagająca ciągłego podnoszenia kwalifikacji, myślenia algorytmicznego i stosowania nowych technologii wpisuje się w ramy definicyjne działalności badawczo-rozwojowej (B+R).

Jak natomiast wynika z przepisów podatkowych, aby warunek prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej został spełniony, prace rozwojowe powinny odznaczać się twórczym charakterem i być podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Twórczość należy rozumieć jako kreację czegoś niepowtarzalnego, nowego. Stopień nowości pozostaje jednak bez znaczenia.

Jako programista prowadzi Pan w jakimś stopniu prace rozwojowe, co wynika ze specyfiki tej profesji. Zawodowy programista musi nadążać za nowymi technologiami, systematycznie dokształcać się. Przełożenie zdobytej wiedzy na projektowanie i tworzenie określonych dóbr niematerialnych w postaci kodu (twórczy charakter prac) jest oczywiste.

Prawo własności intelektualnej do programu komputerowego zostało wprost wyodrębnione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 30ca pkt 8, a także ochrona jego jest przyznana na mocy art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z tym przepisem programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Tym samym w przypadku programu komputerowego nie jest wymagane uzyskiwanie odrębnej ochrony prawnej na wytworzone oprogramowanie (kod źródłowy), ponieważ jest ono przyznawane z mocy ustawy po wytworzeniu oprogramowania/kodu źródłowego. Przede wszystkim, koniecznym do przyznania ochrony prawnej dla programu/kodu jest przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy PAPP) oraz spełnienie definicji „programu komputerowego”. Co więcej, o ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy przy wytworzeniu programu komputerowego.

Ponadto zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy PIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.Wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych.

2.Prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

3.Wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

4.Dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3.

5.Dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Z punktu widzenia prawnego, umowa ze Zleceniodawcą zobowiązująca Pana do wytworzenia i przeniesienia na Zleceniodawcę prawa do Oprogramowania, kwalifikowana jest jako umowa o świadczenie usług. Efektem pracy, do którego zobowiązuje się Pan jako Zleceniobiorca jest powstanie Oprogramowania dedykowanego wyłącznie potrzebom i wymaganiom (zgodnie ze specyfikacją) Zleceniodawcy. Celem umożliwienia korzystania Zleceniodawcy z wytworzonego Oprogramowania, zrzeka się Pan całości autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania. I ten charakter działalności pozostaje niezmieniony, nie ulega także zmianie rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów z tytułu sprzedaży Oprogramowania, w ramach jednego rodzaju własności intelektualnej.

Ponadto ponosi Pan ryzyko odpowiedzialności kontraktowej wynikającą z zapisów kodeksu cywilnego. Umowa kontraktowa łącząca Pana ze Zleceniodawcą nie nosi znamion umowy o pracę, nie działa Pan pod kierownictwem ani w czasie i miejscu wskazanym przez Zleceniodawcę. Rola Zleceniodawcy ogranicza się do wskazania ogólnych kierunków Pana działań i analizy tego czy dedykowane Oprogramowanie spełnia wymagania zgodne ze specyfikacją projektu oraz czasowych ram wykonania produktu lub procesu. W pozostałym zakresie indywidualnych możliwości i potrzeb, miejsca i czasu poświęconego na wykonanie usługi wytwórczej – decyzja należy wyłącznie do Pana. Jedynie w tym ostatnim elemencie – roboczogodzin poświęconych wytwórczości IP, prowadzi Pan szczegółowe rozliczenie służące wyodrębnieniu dochodu uzyskanego z rozwoju Oprogramowania IT.

Realizowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zadania dotyczą tworzenia, ulepszania oprogramowania, czyli tworzenia i rozwijania kodu źródłowego programów komputerowych dla Zleceniodawcy. W ramach tych prac rozwojowych tworzy i będzie Pan nadal tworzyć oprogramowanie, tj.:

1.Projektować oprogramowania (projektować kod źródłowy programu komputerowego).

2.Tworzyć oprogramowanie (tworzyć kod źródłowy programu komputerowego dla Zleceniodawcy).

3.Ulepszać oprogramowanie (rozwijać kod źródłowy programu komputerowego dla Zleceniodawcy).

W Pana ocenie, w ramach świadczonej usługi oferuje produkt, który jest wynikiem prac rozwojowych w działalności gospodarczej. Powstały nowy produkt w działalności twórczej, którą Pan podejmuje jest również efektem systematycznego zwiększania zasobów wiedzy i wykorzystywania tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań oraz implementacji systemu.

W Pana działalności wystąpiły działania poboczne (czynności o charakterze nietwórczym), z których dochodu nie zamierza Pan obejmować preferencyjną stawką podatkową.

Wszystkie projekty, aplikacje, produkty, funkcjonalności, platformy czy utwory to programy komputerowe, które są tworzone w ramach zawartej umowy. Są to pojęcia używane zamiennie dla określenia efektów pracy, które są programami komputerowymi, podlegającymi ochronie zapisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad 2.

W każdym ww. przypadku tworzenie oraz rozwijanie oprogramowania wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych. Umowa, w ramach której wykonuje Pan usługę wytworzenia nowej funkcjonalności programu komputerowego lub powstania nowych, spersonalizowanych elementów aplikacji – nie wyodrębnia wartości wynagrodzenia należnej za poszczególne rodzaje czynności. Wraz z momentem upływu okresu rozliczeniowego jest Pan zobowiązany przenieść na kontrahenta prawa do stworzonego w tym okresie oprogramowania czy aplikacji, za co otrzymuje wynagrodzenie w kwocie wynikającej z umowy oraz prowadzonych rejestrów realizowanych prac.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, gdyż nie jest to wymagane ani nie jest przyjęte w stosunkach gospodarczych z kontrahentem.

Program komputerowy tworzony przez Pana był wersjonowany (jako ważny aspekt tworzenia oprogramowania i korzystania z niego) w odpowiednim systemie, który następnie systematycznie jest synchronizowany z wersją kontrahenta, z której korzysta.

Prowadzona ewidencja pozwala na wyszczególnienie prac rozwojowych w ramach tworzenia i rozwijania oprogramowania komputerowego poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań. Ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej. Ponadto pozostały dochód, otrzymany również od kontrahenta za inne działania niepolegające na usługach programowania, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych w stawce 12%.

Ad 3.

Pana zdaniem, prawa IP BOX, tj. autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania wskazane w niniejszym wniosku i będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

W ust. 1 wyżej powołanego artykułu ustawodawca uważa za takie prawa m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Spełniony zostaje również warunek ich ochrony prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, a także umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Spełniony również został warunek, że przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty albo ulepszony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Przejaw działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej w Pana ocenie stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust. 38 ustawy o PIT. Pana praca spełnia definicję prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy prawo szkolnictwie wyższym i nauce. W ramach prowadzonej działalności m.in. tworzy i rozwija Pan oprogramowanie podlegające osobnej ochronie prawnej, o której mowa w art.74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad 4.

Pana zdaniem, ustalając wskaźnik nexus, ma prawo do uwzględnienia wszystkich kosztów wskazanych we wniosku do litery „a” wskaźnika.

Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskazał, że podatnik, który chce skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźniku są koszty faktycznie poniesione na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

1.Koszty udostępnienia sprzętu i pomieszczeń biurowych u Zleceniodawcy – wydatki te są niezbędne do wykonywania czynności rozwojowych, implementacji i wersjonowania wymagań dokumentu w siedzibie kontrahenta.

2.Sprzętu komputerowego ( monitor, komputer, mysz, telefon, słuchawki) – wydatki te są niezbędne do tworzenia oprogramowania i prowadzenia prac rozwojowych, zapewniają możliwość korzystania z rozwiązań technologicznych do pracy i komunikowania się.

3.Urządzenia i materiały biurowe (tusz do drukarki, licencja roczna na obsługę ewidencji oraz raportów sprzedaży, kosztów i wystawiania faktur) – w celu utrzymania zaplecza technicznego.

Są to koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość w całości powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje Pan prace programistyczne i wytwórcze zlecone przez podmiot trzeci, które prowadzą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Działalność prowadzona jest w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie nowego Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan:

1.Tworzeniem nowych funkcjonalności i nowoczesnego oprogramowania w ramach projektu do obsługi (...).

2.Rozwojem aplikacji (oprogramowania), dzięki której powstaje nowoczesna, zaawansowana technologicznie platforma automatyzująca procesy (...).

W tworzonych lub rozwijanych oprogramowaniach (nazywanych na fakturach sprzedaży usługi jako rozwój oprogramowania) odpowiada Pan za:

1.Rozwój aplikacji, która pozwala zautomatyzować procesy (...).

2.Dostarczenie nowych, personalizowanych funkcji dla Zleceniodawcy do obsługi aktywów (...).

3.Naprawianie błędów powstałych w działaniu wytwarzanych aplikacji.

Tworzone przez Pana programy komputerowe powstają w oparciu o technologie (...) oraz nowoczesne rozwiązania chmurowe oraz platformę (...).

W odniesieniu do określeń, których używa Pan w opisie sprawy, takich jak: „prace programistyczne”, „projekty”, „rozwiązania”, „program komputerowy”, „oprogramowanie”, „aplikacja”, „platforma”, „utwór”, „praca koncepcyjna”, „funkcjonalności”, „personalizowane funkcje”, „półprodukty” doprecyzował Pan, że używane przez Pana różne pojęcia służą zamiennie do określenia efektów Pana pracy. Użycie pojęcia: oprogramowanie, aplikacja, utwór czy program komputerowy oznacza ten sam efekt Pana pracy rozwojowej.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że projekty (i poszczególne ich etapy – sprinty) polegające na tworzeniu – rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu czynności o charakterze programistycznym popartym wiedzą (nieustannie pogłębianą) i coraz to nowymi umiejętnościami. W procesie rozwoju oprogramowania łączy Pan kilka następujących po sobie faz, tj. specyfikację, projektowanie, kodowanie, następnie testowanie w środowisku testowym aplikacji, a następnie wdrożenie. Każda z nich wymaga różnych umiejętności i łączy działania o różnym charakterze. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności i niepowtarzalny charakter. Pana zadaniem zatem jest opracowanie nowego, ulepszonego produktu lub procesu, albo jego części (etapu). Tym samym wyniki Pana pracy odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem; są wykonaniem wyłącznie nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są w żadnym aspekcie efektem pracy, która wymagałaby do osiągnięcia rezultatu wyłącznie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty z góry można by było określić i przewidzieć, jakby miały charakter powtarzalny i rutynowy; nie są wyłącznie techniczną umiejętnością, ale twórczą realizacją szczegółowych projektów powierzonych do wytworzenia przez Zleceniodawcę.

Rozwój oprogramowania – jest poszukiwaniem ulepszonego kwalifikowanego IP poprzez znalezienie nowego zastosowania do niego albo sztuką tworzenia nowych rozwiązań cyfrowych, które umożliwiają uzyskanie przewagi konkurencyjnej na rynku, wymaga jednocześnie łączenia sfery kreatywności, technologii i przedsiębiorczości celem uzyskania cyfrowych innowacyjności.

Efekty prowadzonych prac wytwórczych są kwalifikowane przez Pana jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych poprzez stworzenie nowego programu lub poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego wykorzystywanego przez Zleceniodawcę.

W uzupełnieniu wniosku podkreślił Pan, że w celu tworzenia nowego oprogramowania podejmuje złożony proces składający się z kilku etapów, ukierunkowany na powstanie złożonych aplikacji do obsługi (...).

Innowacyjne podejście stosowane przez Pana podczas procesu wytwarzania oprogramowania objawia się tym, że nowe oprogramowanie uczestniczy w tworzeniu i automatyzacji procesów (...). Procesy te są całkowicie innowacyjne, nie występujące na światowym rynku. Aby jednak w sposób niezawodny mogły łączyć wszystkie funkcje muszą powstać zaawansowane technologicznie programy komputerowe, które będą je obsługiwać.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie nowego Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy. Dokonywany przez Pana proces twórczy oprogramowania komputerowego nie zawiera w sobie cech o charakterze rutynowym i powtarzalnym, natomiast ma charakter systematyczny. Systematyczność właśnie pozwala krok po kroku dochodzić do nowych funkcjonalności, tym sposobem rozszerzyć zasób wiedzy i następnie tę wiedzę wykorzystać do tworzenia nowych rozwiązań. W procesie rozwoju oprogramowania łączy Pan kilka następujących po sobie faz, tj. specyfikację, projektowanie, kodowanie, następnie testowanie w środowisku testowym aplikacji, a następnie wdrożenie. Podejmowane czynności dotyczące programowania muszą być zaplanowane i uporządkowane, ukierunkowane na tworzenie nowych rozwiązań. Dzięki takim zasadom i przygotowaniu planu działania, harmonogramu poszczególnych czynności, zapisanego bądź w jakikolwiek sposób udokumentowanego w Pana pracach, może Pan wykonać swoje zadania z najwyższą starannością. W tworzeniu kodów źródłowych, które przekłada się na powstanie programu komputerowego czy inaczej aplikacji, systematyczność działań jest kluczowa. Pozwala rozwijać tworzony program, udoskonalać, następnie sprawdzać, żeby na koniec wdrożyć jako gotowy produkt do nowej funkcjonalności. Nie tworzył Pan harmonogramów, planów ani innych założeń w innych latach niż rok 2023, w którym uzyskuje przychody kwalifikowane IP. Pana praca związana z wytworzeniem nowego oprogramowania rozpoczęła się rok temu i trwa nadal w realizacji projektu, o którym Pan pisał.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje Pan prace programistyczne i wytwórcze zlecone przez podmiot trzeci, które prowadzą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Działalność prowadzona jest w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie nowego Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy. Pana zadaniem jest tworzenie programów pozwalających (...). Narzędzia, które Pan wykorzystuje, są dostępnymi na rynku językami programowania. Języki programowania i technologie stanowią jedynie narzędzia, które umożliwiają przekształcanie koncepcji i pomysłów w funkcjonalne programy komputerowe. Jest Pan autorem konkretnego pomysłu, pracuje nad nim z wykorzystaniem swojej wiedzy i umiejętności. Wskazał Pan, że ostateczna wartość, użyteczność oraz stopień innowacyjności powstałego programu nie zależy bezpośrednio od użytych przy jego tworzeniu języków i technologii, ale od umiejętności, doświadczenia i pracy kreatywnej twórcy. Tworzone przez Pana programy komputerowe powstają w oparciu o technologie. (...) oraz nowoczesne rozwiązania chmurowe oraz platformę (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

W opisie sprawy wskazał Pan, że prace rozwojowe są wykonywane bezpośrednio przez Pana. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Pana zadaniem jest podejmowanie aktywności, która obejmuje nabywanie nowej i wykorzystywanie dostępnej już wiedzy, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowań, do projektowania i tworzenia zmienionych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność prowadzona jest w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie nowego Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy. Efekty prowadzonych prac wytwórczych są kwalifikowane przez Pana jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych poprzez stworzenie nowego programu lub poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego wykorzystywanego przez Zleceniodawcę. Dokonywany przez Pana proces twórczy oprogramowania komputerowego nie zawiera w sobie cech o charakterze rutynowym i powtarzalnym. Projekty (i poszczególne ich etapy – sprinty) polegające na tworzeniu – rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu czynności o charakterze programistycznym popartym wiedzą (nieustannie pogłębianą) i coraz to nowymi umiejętnościami. W procesie rozwoju oprogramowania łączy Pan kilka następujących po sobie faz, tj. specyfikację, projektowanie, kodowanie, następnie testowanie w środowisku testowym aplikacji, a następnie wdrożenie. Każda z nich wymaga różnych umiejętności i łączy działania o różnym charakterze. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności i niepowtarzalny charakter. Pana zadaniem zatem jest opracowanie nowego, ulepszonego produktu lub procesu, albo jego części (etapu).

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy wskazał Pan, że realizuje prace programistyczne i wytwórcze zlecone przez podmiot trzeci, które prowadzą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane na potrzeby indywidualne Zleceniodawcy. Efekty prowadzonych prac wytwórczych są kwalifikowane przez Pana jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Efekty pracy nazywane zamiennie oprogramowaniem, aplikacją, półproduktem czy funkcjonalnością są odrębnymi programami komputerowymi i wypełniają dyspozycję pojęcia programu komputerowego, stąd podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W zakresie rozwoju Oprogramowania dokonuje Pan wytworzenia innowacyjnego produktu na mocy postanowień umowy o świadczenie usługi podpisanej ze Zleceniodawcą. Zobowiązuje ona Pana do wytworzenia dobra niematerialnego, które stanowi osobny program chroniony wskazanym wyżej art. 74 ust. 1 i 2 prawa autorskiego. W zakresie jakichkolwiek utworów w rozumieniu prawa autorskiego wytworzonych przez Pana i związanych z wykonywanymi usługami, w szczególności programów komputerowych, zobowiązany jest Pan przenieść na Zleceniodawcę, zawsze w chwili powstania utworu, wszystkie prawa autorskie majątkowe wraz z prawem do wykonywania zależnych praw autorskich oraz wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich w stosunku do dzieł uzyskanych z utworu, tj. do zapisywania, zwielokrotniania programu komputerowego, tłumaczenia, dekompilacji i edycji, obrotu oryginałem albo egzemplarzami i rozpowszechniania programu komputerowego. Wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich do utworu przenosi Pan własność nośników oraz kodów źródłowych. Przeniesienie praw autorskich jest odpłatne. Z tego tytułu osiąga Pan dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej z tytułu ich sprzedaży (przychody IP Box). Wskazał Pan, że przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z zapisami art. 41 i 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności ma formę pisemną i obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że od 1 stycznia 2023 r. prowadzi Pan na bieżąco ewidencję w sposób zgodny z art. 30cb ust. 2 i 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W prowadzonej ewidencji dokonuje Pan wyodrębnienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wyodrębnionymi prawami są majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania. Będzie Pan obliczał wskaźnik nexus w sposób określony w ustawie.

Zamierza Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu działalności (opodatkowanej na zasadach ogólnych) – z zastosowaniem stawki 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności, uregulowanego w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwaną dalej ustawą o PIT), za 2023 rok.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata objęte wnioskiem, tj. za rok 2023.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy na:

–udostępnienie sprzętu przez Zleceniodawcę – użyczenie komputera (laptopa) o ściśle wyspecjalizowanych parametrach, służącego do pisania zaawansowanych programów komputerowych;

–sprzęt komputerowy (monitor, komputer, mysz, telefon, słuchawki);

–urządzenia i materiały biurowe (tusz do drukarki, licencja roczna na obsługę rejestrów podatkowych i wystawiania faktur VAT);

–licencje na oprogramowanie, np.: (...);

–składki na ubezpieczenie społeczne;

mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem jest powstanie kwalifikowanego IP.

Odnosząc się do kwestii uznania za koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności wydatku na udostępnienie pomieszczeń biurowych przez Zleceniodawcę należy mieć na uwadze treść przywołanego wyżej art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej m.in. w szczególności kosztów związanych z nieruchomościami.

W tym miejscu należy przywołać stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., gdzie w akapicie 118 wyjaśniono, że:

Do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Kosztami nieujętymi we wskaźniku nexus będą na przykład koszty utrzymania nieruchomości, w której prowadzona jest działalność badawczo-rozwojowa zmierzająca do wytworzenia kwalifikowanego IP, czy też odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości. Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. OECD jako przykład braku możliwości ustalenia bezpośredniego związania kosztu z kwalifikowanymi IP podaje koszt budynku (nabycia, utrzymania, etc.), w którym wytwarzane są kwalifikowane IP. Taki koszt jest kosztem pośrednio związanym z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zawierać się we wskaźniku nexus.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że użycie na końcu listy skrótu etc. w ww. objaśnieniach ma na celu zobrazowanie kosztów związanych z nieruchomościami i zostało zamieszczone dla zaznaczenia, że inne – podobne elementy nie zostały wymienione, np. koszt najmu budynku lub lokalu, koszty mediów związane z utrzymaniem nieruchomości, itp. Należy również zauważyć, że na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „kosztów związanych z nieruchomościami”, dlatego dla właściwego zrozumienia tego pojęcia należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś”. Zatem do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki pozostające w związku z nieruchomościami.

W związku z powyższym, wydatki na udostępnienie pomieszczeń biurowych przez Zleceniodawcę, które Pan ponosi w celu – jak wynika z uzupełnienia wniosku – „zapewnienia ergonomicznego miejsca pracy, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług” są wydatkami dotyczącymi nieruchomości, w związku z czym nie mogą stanowić kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy w świetle przytoczonych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że wydatki ponoszone na udostępnienie pomieszczeń biurowych przez Zleceniodawcę, nie mogą stanowić kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dlatego też nie stanowią kosztów, o których mowa w literze a) wzoru wskazanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 30ca ust. 5 tej ustawy. Zatem w tym zakresie Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Jednakże zauważyć należy również, że dokonując oceny Pana stanowiska w zakresie uznania poniesionych wydatków za koszt oznaczony literą a) wzoru nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, organ związany jest przedstawionym we wniosku stanem faktycznym w kontekście zadanego pytania oraz zajętego stanowiska. To oznacza, że organ interpretacyjny ocenia możliwość uznania danego wydatku za koszt, uwzględniony w lit. a) wzoru nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności. Jednakże ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a ich bezpośrednim związkiem z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ciąży na Panu, a weryfikacja zasadności poczynionych ustaleń możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).