Interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.852.2023.4.IM
Temat interpretacji
Przekazanie byłej żonie, w ramach umowy o częściowy podział majątku, pojazdu wykupionego z leasingu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 30 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 23 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 18 stycznia 2024 r. (wpływ 2 lutego 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Od lipca 2007 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W ramach prowadzonej działalności zawarł Pan w dniu 7 grudnia 2016 r. umowę leasingu operacyjnego, mającą za przedmiot fabrycznie nowy samochód osobowy marki (...). Zgodnie z postanowieniami przedmiotowej umowy dokonał Pan zapłaty opłaty wstępnej w wysokości 45% ceny pojazdu, a następnie uiszczał Pan opłaty leasingowe w 24 równych ratach, płatnych miesięcznie. Po dokonaniu zapłaty wszystkich rat skorzystał Pan z opcji wykupu pojazdu za kwotę stanowiącą 19% ceny pojazdu, co też nastąpiło na podstawie faktury VAT z dnia 21 stycznia 2019 r. Wskazany wyżej pojazd wykorzystywany był przez Pana w ramach tzw. użytku mieszanego, tj. zarówno do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych. W okresie obowiązywania umowy leasingu odliczał Pan 50% kwoty podatku VAT od każdej raty leasingowej, a także z tytułu wydatków ponoszonych w związku z eksploatacją samochodu.
Wartość pojazdu na fakturze ze stycznia 2019 r., dokumentującej wykup z leasingu, określona została na kwotę 10.450,01 zł brutto (w tym 23% VAT, tj. 1.954,07 zł). Faktura ta została wystawiona na prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą. Zaliczył Pan fakturę dokumentującą wykup pojazdu do kosztów podatkowych oraz dokonał odliczenia 50% kwoty podatku VAT wykazanej na fakturze (co stanowiło kwotę 977,03 zł). Następnie pojazd został ujęty bezpośrednio w kosztach w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana, zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.). Po wykupie pojazdu z leasingu nie był on jednak wykorzystywany przez Pana na cele związane z działalnością gospodarzą.
Do lutego 2019 r. pozostawał Pan w związku małżeńskim, w którym obowiązywała wspólność majątkowa (wspólność ustawowa). W związku z rozwiązaniem Pana małżeństwa przez rozwód, strony wspólnie postanowiły, że w ramach umownego podziału majątku, wskazany wyżej pojazd przypadnie Pana byłej żonie, która jest obecnie jego wyłącznym użytkownikiem.
W tym celu strony zawarły w 2019 r. umowę przedwstępną częściowego podziału majątku. Aktualnie strony zamierzają sporządzić umowę o częściowym podziale majątku, obejmującą przedmiotowy pojazd, która to umowa stanowić będzie podstawę uzyskania przez Pana byłą żonę pełnego prawa własności pojazdu, co z kolei umożliwi jego przerejestrowanie.
Pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych
1.Czy w związku z przekazaniem przez Pana byłej żonie, w ramach umowy o częściowy podział majątku, pojazdu wykupionego z leasingu i następnie ujętego bezpośrednio w kosztach w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana powstanie u Pana obowiązek podatkowy z dochodowego PIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)
2.W przypadku objęcia czynności opisanej w punkcie 1) obowiązkiem podatkowym z tytułu podatku PIT, czy podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość netto pojazdu wykazana na fakturze wykupu, czy też wartość rynkowa netto pojazdu na dzień zawarcia umowy o częściowy podział majątku? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr 1 – czynności podejmowane poza prowadzoną działalnością gospodarczą nie będą stanowić bowiem czynności opodatkowanych podatkiem PIT, gdyż dokonująca ich osoba fizyczna nie będzie występować w charakterze podatnika.
W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr 2 – podział majątku wspólnego po rozwodzie jest zdarzeniem, które nie wywołuje skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Ustawa o PIT z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2002 r. poz. 2647 ze zm.) wyłącza z opodatkowania przychody z podziału majątku po rozwodzie.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 tej ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich. Tym samym przekazanie pojazdu byłej małżonce w drodze podziału majątku wspólnego nie jest opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Tożsame stanowisko z ww. wnioskiem przedstawiono w interpretacjach indywidualnych nr 2461-IBPB-2-2.4511.855.2016.1.IN, 0113-KDIPT2-2.4011.451.2023.1.ACZ.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie jednak do art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.
Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, że wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, jak również przychody z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.
Przychodem z podziału majątku wspólnego jest wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych przez małżonków z tytułu podziału majątku. Wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z tego tytułu przez małżonków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Na podstawie art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Stosownie do art. 43 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Jest to ich majątek wspólny. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.
Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego:
–małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową,
–z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie współwłasności,
–wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków lub też ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.
Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych.
Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) – podział ten nie jest obowiązkowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
W myśl natomiast art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.
Zgodnie z orzecznictwem sądów strony mogą dokonać umownego podziału majątku, nie zachowując reguły równych udziałów, co może być wynikiem wzajemnego obrachunku obejmującego splot interesów osobistych, majątkowych, rodzinnych, biznesowych i innych wykraczających poza ramy majątku dorobkowego.
Na podstawie powołanych przepisów prawa oraz opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzam, że nie będzie ciążył na Panu obowiązek podatkowy w związku z zawarciem umownego częściowego podziału majątku wspólnego, gdyż na mocy powołanego na wstępie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody uzyskane w wyniku tej czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując – w związku z przekazaniem przez Pana byłej żonie, w ramach umowy o częściowy podział majątku, pojazdu wykupionego z leasingu i następnie ujętego bezpośrednio w kosztach w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana nie powstanie u Pana obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Skoro stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1 (oznaczone we wniosku nr 4) jest prawidłowe, odpowiedź na pytanie nr 2 (oznaczone we wniosku nr 5) jest bezzasadna.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.
Ponadto wskazuję, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).