Zwolnienie z opodatkowania świadczenia otrzymanego od ubezpieczyciela z Wielkiej Brytanii.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 3 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania świadczenia otrzymanego od ubezpieczyciela. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą jest małoletni (…) będący polskim rezydentem podatkowym.

Matka Wnioskodawcy zginęła w wypadku (…), który miał miejsce (…) r. w wyniku (…).

Wnioskodawca przebywał od śmierci matki pod opieką rodziny zastępczej, której Sąd Rejonowy powierzył piecze nad osobą i majątkiem Wnioskodawcy. Ojciec Wnioskodawcy został pozbawiony praw rodzicielskich, a Sąd Rejonowy ustanowił rodzinę zastępczą opiekunami prawnymi Wnioskodawcy.

Opiekunowie Wnioskodawcy podjęli działania zmierzające do uzyskania dla Wnioskodawcy świadczenia w związku ze śmiercią matki, przy współpracy z polską i brytyjską kancelarią prawną.

Oprócz Wnioskodawcy w postępowaniu występowali członkowie rodziny drugiej z ofiar wypadku.

xx xx 2023 r. pomiędzy Wnioskodawcą i członkami rodziny drugiej z ofiar a Właścicielami, (...) i Ubezpieczycielami (…) winnej zderzenia (dalej jako „Pozwani”) doszło do zawarcia ugody (dalej jako „Ugoda”). Na mocy ugody Pozwani zobowiązali się do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy tytułem pełnego i ostatecznego uregulowania wszelkich roszczeń, jakie Wnioskodawca może mieć wobec Pozwanych w jakiejkolwiek jurysdykcji na świecie. Zgodnie z Ugodą, uzgodniona kwota miała zostać przekazana przelewem elektronicznym na konto Wnioskodawcy w Polsce.

Ponadto Pozwani zobowiązali się zapłacić określoną kwotę tytułem udziału w kosztach poniesionych przez Wnioskodawcę i członków rodziny drugiej z ofiar w Anglii na rachunek brytyjskiej kancelarii prawnej reprezentującej ich.

Wnioskodawca otrzymał środki pieniężne przyznane na mocy Ugody kilka tygodni po zawarciu ugody, które zostały mu wypłacone z konta brytyjskiej kancelarii prawnej reprezentującej Pozwanych. Wedle oświadczenia tej kancelarii, środki na wypłatę pochodziły od Ubezpieczyciela (…) – (…).

Na mocy Ugody, Wnioskodawca oraz członkowie rodziny drugiej z ofiar, zobowiązali się, że po wypełnieniu przez Pozwanych zobowiązania do zapłaty kwoty ugody i udziału w kosztach, nie będą wszczynać i dochodzić przeciwko Pozwanym, ich członkom kadry kierowniczej, pracownikom, podwładnym, przedstawicielom, agentom, spółkom dominującym, stowarzyszonym, powiązanym lub zależnym żadnych roszczeń o jakimkolwiek charakterze i rodzaju oraz w jakikolwiek sposób powstałych w związku z wypadkiem, z wyjątkiem tych, które mogą być niezbędne do wyegzekwowania warunków Ugody.

Środki uzyskane w ramach Ugody zostały wypłacone Wnioskodawcy w związku z polisą ubezpieczeniową (…), którą (…), winnej wypadku, posiadał w dniu zdarzenia.

Ubezpieczyciel będący stroną polisy posiadał w dniu zawarcia tej polisy siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii. Polisę wystawiła spółka (…) występująca w imieniu Ubezpieczyciela jako tzw. (…). Podmiot ten działa jako ogólny agent ubezpieczeniowy, specjalizujący się w produktach ubezpieczeniowych dla (…). Posiada licencję wydaną przez Urząd Nadzoru Finansowego Wielkiej Brytanii i podlega nadzorowi ze strony tej instytucji.

Zgodnie z tą polisą, ochrona obejmowała wszelkie kwoty (do kwoty określonej w certyfikacie ubezpieczenia), które (...) lub inna osoba odpowiedzialna za (...), jest prawnie zobowiązana zapłacić, wynikające z: uszkodzenia innego (...) lub mienia, śmierci lub obrażeń, zanieczyszczenia i utraty środków finansowych. Na podstawie polisy, ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów prawnych poniesionych lub wymaganych do poniesienia w związku z rozstrzyganiem lub obroną roszczenia oraz opłat i/lub wydatków poniesionych w związku z udziałem w oficjalnym dochodzeniu.

Wnioskodawca wskazuje, że otrzymał świadczenie jako osoba uprawniona na podstawie zawartej Ugody, w związku z posiadaniem przez (…) polisy ubezpieczeniowej, a nie na drodze spadku po zmarłej matce.

Wypłacone świadczenie nie dotyczyło składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, gdyż Wnioskodawca nie prowadził ani nie prowadzi takiej działalności.

Wnioskodawca posiadał w dniu otrzymania omawianego świadczenia miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, tzn. podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz był polskim rezydentem podatkowym.

Pytanie

Czy przyznane i wypłacone na mocy Ugody przez ubezpieczyciela świadczenie wynikające z wypadku, w którym śmierć poniosła matka Wnioskodawcy, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, a tym samym czy ww. świadczenie jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przyznane i wypłacone na mocy Ugody przez ubezpieczyciela świadczenie wynikające z wypadku, w którym śmierć poniosła matka Wnioskodawcy, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, a tym samym ww. świadczenie jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis art. 4a ww. ustawy stanowi przy tym, że przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 cyt. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).

Z uwagi na to, że Wnioskodawca jest rezydentem polskim (ma miejsce zamieszkania w Polsce), a świadczenie, które otrzymał jest wypłacone przez firmę ubezpieczeniową mającą siedzibę w Wielkiej Brytanii, to w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdują przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, podpisanej w Londynie w dniu 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840), dalej jako UPO.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 UPO, części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zatem, świadczenia z Wielkiej Brytanii otrzymane przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski, określone w art. 21 ust. 1 ww. UPO, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Oznacza to, że do ich opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego obowiązujące w danym roku podatkowym.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak z powyższego wynika, przychodem w rozumieniu ustawy o PIT jest każda forma przysporzenia majątkowego, tj. pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika lub postawione do jego dyspozycji w roku kalendarzowym, a także wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, które zostały otrzymane przez podatnika.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Artykuł 20 ust. 1 ustawy o PIT jest uzupełnieniem katalogu źródeł przychodów, zawartego w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Uszczegóławia on pkt 9 tego katalogu „inne źródła”. Przepis ten nie zawiera zamkniętego katalogu przychodów z innych źródeł, gdyż poprzez użycie określenia „w szczególności” jedynie wymienia w sposób przykładowy tego rodzaju przychody i stanowi wskazówkę, co do kierunku interpretacji pojęcia przychodu z „innych źródeł”.

Co do zasady świadczenie od ubezpieczyciela stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Niektóre ze świadczeń, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w art. 21 ust. 1 ustawy o PIT korzystają jednak ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

a)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,

b)dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

Stosownie do art. 24 ust. 15 ustawy o PIT, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 15a ustawy o PIT, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie, zawartą na podstawie odrębnych przepisów, w której świadczenie zakładu ubezpieczeń z tytułu dożycia jest:

1)ustalane na podstawie określonych indeksów lub innych wartości bazowych albo

2)równe składce ubezpieczeniowej powiększonej o określony w umowie ubezpieczenia wskaźnik

– jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a składką wpłaconą do zakładu ubezpieczeń.

Należy wskazać, że powyższe przepisy – tj. art. 27 ust. 1 lub art. 30c oraz art. 24 ust. 15 i 15a ustawy o PIT – nie mają w niniejszej sprawie zastosowania. Wypłacone świadczenie nie obejmowało dochodów z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z ubezpieczeniem związanym z funduszami kapitałowymi. Wypłacone świadczenie nie dotyczyło składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, gdyż Wnioskodawca nie prowadzi takiej działalności.

W art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT ustawodawca posługuje się zwrotem „kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń”. Zatem jeżeli świadczenie wypłacone zostało z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, a nie mieści się ono w punktach a i b tego przepisu, to takie świadczenie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przez kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń objęte dyspozycją tego przepisu rozumie się świadczenia, do wypłaty których zobowiązany jest ubezpieczyciel w związku z zawartą umową ubezpieczenia.

Co prawda, polisa ubezpieczeniowa, w związku z którą na mocy Ugody wypłacone zostało Wnioskodawcy świadczenie regulowana jest przepisami prawa brytyjskiego (z uwagi na miejsce siedziby Ubezpieczyciela), tym niemniej na potrzeby zdefiniowania pojęcia ubezpieczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT należy sięgnąć do definicji zawartej w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm., dalej jako „Kodeks cywilny”).

Zgodnie z art. 805 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Zgodnie z art. 805 § 2 Kodeksu cywilnego, świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:

1)przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku;

2)przy ubezpieczeniu osobowym – umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Z art. 822 § 1 ww. Kodeksu wynika natomiast, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Stosownie do art. 822 § 4 Kodeksu cywilnego, uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Zgodnie z art. 829 § 1 Kodeksu cywilnego, ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

1)przy ubezpieczeniu na życie – śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku;

2)przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków – uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.

Podkreślenia wymaga, że ze zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, korzystają środki wypłacone przez instytucję ubezpieczeniową z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia. W przypadku tego zwolnienia bez znaczenia pozostaje, czy środki wypłacane są w drodze wyroku sądowego, ugody sądowej (sądowej i pozasądowej), czy też dobrowolnie przez ubezpieczyciela.

Za takie środki należy również, w ocenie Wnioskodawcy, uznać środki uzyskane przez niego w wyniku zwartej Ugody, które wypłacono mu w związku z posiadaniem polisy ubezpieczeniowej przez (…), winnego śmiertelnego wypadku matki Wnioskodawcy. Wnioskodawca, jako uprawniony do świadczenia w związku ze zdarzeniem objętym polisą (…), dochodził roszczenia w szczególności od ubezpieczyciela, które zostało mu wypłacone na mocy Ugody.

We wskazanym przepisie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się zwrotem „kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń”. Przez kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń objęte dyspozycją ww. przepisu rozumie się świadczenia, do wypłaty których zobowiązany jest ubezpieczyciel w związku z zawartą umową ubezpieczenia. Jednocześnie przepis art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy nie uzależnia zastosowania zwolnienia od tego, czy ubezpieczycielem jest firma, w której ubezpieczył się zmarły, czy firma będąca ubezpieczycielem podmiotu, który odpowiada za poniesione szkody (w przypadku Wnioskodawcy – (…)).

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że świadczenie wypłacone Wnioskodawcy przez Ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia w związku z wypadkiem, w wyniku którego zginęła jego matka, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie niewątpliwie mieści się w pojęciu kwot wypłacanych z tytułu ubezpieczeń, o których mowa w tym przepisie. W niniejszym przypadku nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a i b. Otrzymane świadczenie nie dotyczy składników majątku związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, jak również z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c. Otrzymane świadczenie nie stanowi także dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a ustawy o PIT.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że Dyrektor KIS w wydawanych interpretacjach potwierdza prawidłowość powyższego stanowiska. Przykładowo w interpretacji z dnia 4 kwietnia 2023 r., znak 0115-KDIT2.4011.147.2023.1.MM Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że zadośćuczynienie z tytułu śmierci dziecka na skutek błędu lekarskiego wypłacone z umowy odpowiedzialności cywilnej lekarza i szpitala, niezależnie od tego, że zadośćuczynienie to zostało przyznane częściowo na mocy decyzji i częściowo na mocy ugody – w całości korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Z kolei w interpretacji z dnia 14 czerwca 2023 r., znak 0114-KDIP3-2.4011.362.2023.2.MN Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że również kwota wypłacona przez duńskiego ubezpieczyciela osobie uprawnionej na podstawie polisy ubezpieczeniowej będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Interpretacja ta zdaniem Wnioskodawcy potwierdza, że zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT nie ogranicza się wyłącznie do ubezpieczeń regulowanych przepisami polskiego Kodeksu cywilnego, ale również świadczeń z tytułu ubezpieczeń wypłacanych przez ubezpieczycieli państw obcych.

Również w interpretacji z dnia 21 grudnia 2022 r., znak 0113-KDIPT2-2.4011.821.2022.1.KK Dyrektor potwierdził, że zadośćuczynienie i odszkodowanie wypłacone przez firmę ubezpieczeniową (będącą holenderską firmą ubezpieczeniową) z tytułu ubezpieczenia pracodawcy w związku ze śmiercią pracownika wskutek wypadku przy pracy, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Natomiast w interpretacji z dnia 6 września 2018 r., znak 0113-KDIPT3.4011.355.2018.3.IL, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej za prawidłowe uznał stanowisko podatnika, zgodnie z którym odszkodowanie uzyskane w drodze przedsądowej ugody, które zostało wypłacone przez firmę ubezpieczeniową z siedzibą w Wielkiej Brytanii, w której posiadał polisę ubezpieczeniową sprawca wypadku, w wyniku którego zginał małżonek wnioskodawczyni, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, przy czym przedmiotowe świadczenie jest zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie okoliczności opisanych we wniosku o udzielenie interpretacji, przyznane i wypłacone na mocy Ugody przez ubezpieczyciela świadczenie wynikające z wypadku, w którym śmierć poniosła matka Wnioskodawcy, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, a tym samym ww. świadczenie jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.