Interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.800.2023.3.TR
Temat interpretacji
Ulga na powrót.
Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 3 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z: 10 stycznia 2024 r. (wpływ 10 stycznia 2024 r.) oraz 16 stycznia 2024 r. (wpływ 16 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan osobą, która mieszkała i pracowała za granicą, i która wróciła do Polski po kilku latach pracy. Zdecydował się Pan zamieszkać ponownie w Polsce, tutaj żyć i pracować. Aktualnie rozwija się Pan w branży IT.
W Holandii był Pan zatrudniony w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony od 9 czerwca 2019 r. do końca roku 2022. W tym samym czasie był Pan zameldowany w Holandii oraz ubezpieczony, podlegał Pan tamtejszym składkom i podatkom. Mieszkał Pan tam w wynajmowanym mieszkaniu, w tej samej miejscowości co zakład pracy.
W tym okresie, w Polsce przebywał Pan jedynie sporadycznie, np. podczas krótkich urlopów.
Z dniem 1 stycznia 2023 r. wymeldował się Pan ze swojego adresu w Holandii i przeprowadził się Pan do Polski. Zamieszkał Pan w mieszkaniu w Polsce, które nabył Pan w roku 2021. W pierwszym dniu roboczym roku 2023 zarejestrował się Pan w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna, a od 1 marca 2023 r. jest Pan zatrudniony w oparciu o umowę o pracę w jednej z firm w Polsce.
W uzupełnieniu wniosku podał Pan, co następuje.
Oświadcza Pan, że w roku 2023 korzystał Pan z omawianej „ulgi na start”. Po rozpoczęciu pracy w Polsce, w marcu 2023 r. złożył Pan u pracodawcy PIT-2 ze stosownym oświadczeniem, tym samym z Pana miesięcznej wypłaty nie były potrącane zaliczki na podatek dochodowy. Chce Pan nadmienić, że był to rok, w którym przeprowadził się Pan do Polski, oraz że nigdy wcześniej nie korzystał Pan z wyżej wymienionej ulgi.
Wniosek dotyczy rozliczeń za lata podatkowe: 2023, 2024, 2025, 2026
Suma Pana przychodów objętych pytaniem prawdopodobnie nie przekroczy za rok 2023 oraz prawdopodobnie przekroczy za rok 2024, 2025 i 2026 kwotę 85 528 zł.
Przedmiotowy wniosek dotyczy przychodów osiągniętych przez Pana: ze stosunku pracy oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Posiada Pan obywatelstwo polskie.
Ze względu na długi czas oczekiwania na wydanie certyfikatu, na dole dokumentu, jako dowód dokumentujący Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Holandii przedstawia Pan holenderski odpowiednik PIT-11, tzw. Jaaropgave, w którym pracodawca wyszczególnia Pana adres zamieszkania oraz wszystkie dane o przychodach i podatkach niezbędnych do rozliczenia z holenderskim urzędem skarbowym.
Po powrocie do Polski bliższe relacje rodzinne posiada Pan w Polsce.
Po powrocie do Polski odczuwa Pan bliższą więź z Polską.
Po powrocie do Polski, większą i jedyną aktywność przejawia Pan w Polsce, np. poprzez prowadzenie działalności gospodarczej, uczestnicząc w życiu publicznym i korzystając ze swojego prawa wyborczego.
Po powrocie do Polski swoje zainteresowania, hobby itd. realizuje Pan jedynie w Polsce.
Po powrocie do Polski, posiada Pan zobowiązania jedynie w Polsce. Są to zobowiązania z tytułu korzystania z mediów, zaciągniętego kredytu hipotecznego oraz pożyczki gotówkowej.
Po powrocie do Polski korzysta Pan z polskiej publicznej oraz prywatnej służby zdrowia, np. poprzez wizyty u specjalistów.
Po powrocie do Polski posiada Pan telefon zarejestrowany w Polsce.
Po powrocie do Polski posiada Pan auta zarejestrowane w Polsce.
Pytanie
Czy przysługuje Panu prawo do skorzystania z „Ulgi na powrót”, tj. zwolnienia od podatku dochodowego przychodów do kwoty 85.528 zł rocznie w 4 kolejnych latach kalendarzowych?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, odpowiadając na postawione pytanie, uważa Pan, że przysługuje Panu prawo do skorzystania ze wspomnianej „Ulgi na start”, jako iż spełnia Pan warunek czasowy do skorzystania z ulgi, Pana interesy życiowe znajdowały się w tym czasie poza granicą Polski i przeprowadził się Pan ponownie do kraju w 2023 roku w celu rozwoju osobistego i zawodowego, z zamiarem pobytu na stałe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3)podatnik:
a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b)miał miejsce zamieszkania:
- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).
Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
W konsekwencji, zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia po dniu 31 grudnia 2021 r. miejsca zamieszkania na terytorium Polski podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W świetle art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Zatem, ww. ulga, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 przedmiotowej ustawy polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy – tak jak Pan – przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po 31 grudnia 2021 r.
W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.
Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z analizy sprawy wynika, że do Polski przeprowadził się Pan (przeniósł Pan swoje miejsce zamieszkania) 1 stycznia 2023 r. i w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.
Jest Pan osobą, która mieszkała i pracowała za granicą, i która wróciła do Polski po kilku latach pracy. W Holandii był Pan zatrudniony w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony od 9 czerwca 2019 r. do końca roku 2022. W tym samym czasie był Pan zameldowany w Holandii oraz ubezpieczony, podlegał Pan tamtejszym składkom i podatkom. Mieszkał Pan tam w wynajmowanym mieszkaniu, w tej samej miejscowości co zakład pracy. W tym okresie, w Polsce przebywał Pan jedynie sporadycznie, np. podczas krótkich urlopów.
Posiada Pan obywatelstwo polskie. Ze względu na długi czas oczekiwania na wydanie certyfikatu, jako dowód dokumentujący Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Holandii przedstawia Pan holenderski odpowiednik PIT-11, tzw. Jaaropgave, w którym pracodawca wyszczególnia Pana adres zamieszkania oraz wszystkie dane o przychodach i podatkach niezbędnych do rozliczenia z holenderskim urzędem skarbowym. Po powrocie do Polski: bliższe relacje rodzinne posiada Pan w Polsce, odczuwa Pan bliższą więź z Polską, większą i jedyną aktywność przejawia Pan w Polsce, np. poprzez prowadzenie działalności gospodarczej, uczestnicząc w życiu publicznym i korzystając ze swojego prawa wyborczego, swoje zainteresowania, hobby itd. realizuje Pan jedynie w Polsce, posiada Pan zobowiązania jedynie w Polsce, korzysta Pan z polskiej publicznej oraz prywatnej służby zdrowia, np. poprzez wizyty u specjalistów, posiada Pan telefon zarejestrowany w Polsce, posiada Pan auta zarejestrowane w Polsce.
Z analizy wniosku wynika zatem, że w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2023, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski, nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski, bowiem w okresie tym do przyjazdu 1 stycznia 2023 r. do Polski mieszkał Pan w Holandii. Zatem, zrealizował Pan także wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Spełnił Pan również warunek określony w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy. Co równie istotne, jednym z wymagań, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy jest posiadanie obywatelstwa polskiego, który to warunek również Pan spełnił.
Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.
Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.
Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.
Z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia wynika, że posiada Pan inne dowody dokumentujące, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się poza Polską (w Holandii). Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie, w sposób oczywisty spełnił Pan również obwarowanie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 cytowanej ustawy podatkowej, jako że skorzystanie z rzeczonej ulgi jest możliwe co do zasady dopiero poczynając od rozliczenia za rok 2022, przy czym w Pana przypadku – za rok 2023.
Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że na gruncie opisanego zdarzenia przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w limitowanej wysokości.
Przedmiotowym zwolnieniem od opodatkowania może Pan objąć przychody uzyskiwane przez Pana: ze stosunku pracy oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Zgodnie z Pana wolą, może Pan skorzystać z tej ulgi za lata: 2023-2026.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto, wskazuję, że nie jestem uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację lub jego uzupełnień. Wszystkie istotne dla sprawy informacje powinny znaleźć się w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – zatem dołączone przez Pana do wniosku oraz jego uzupełnień załączniki nie podlegały analizie w toku niniejszego postępowania.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).