Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 6 lutego 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynikający z uzupełnienia wniosku

Od (...) 2021 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (NIP: (...), REGON: (...), kody PKD: 62.01.Z, 72.19.Z), której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania oraz działalność badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowa działalność dotyczy wytwarzania programów komputerowych, które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm., dalej zwana „ustawa o PAIPP”) są utworami.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z Kontrahentem/Zlecedniodawcą (aktualnie z X Sp. z o.o. z siedzibą w A.) Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne jako jeden z podwykonawców. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, stanowiącego każdorazowo modyfikację pojedynczego kwalifikowanego IP (poprzez jego rozwinięcie lub ulepszenie), za co otrzymuje wynagrodzenie. W ramach umowy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Kod programu tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami Klienta.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi prace samodzielnie i w sposób niepodporządkowany, co oznacza, że decyduje również o miejscu (i czasie) realizacji czynności zleconych. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności Wnioskodawca również ponosi samodzielnie.

Zasoby rzeczowe, które Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy obejmują w szczególności: materiały biurowe (np. zeszyty, kartki, długopisy), sprzęt komputerowy (komputer oraz peryferia komputerowe (np. monitor, klawiatura, okablowanie, baterie zasilające peryferia komputerowe itp.), publikacje z zakresu IT w postaci książek oraz materiałów internetowych.

Zasoby finansowe, z których Wnioskodawca korzysta w celu realizacji założonych zadań obejmują środki uzyskane w ramach samodzielnej innowacyjnej pracy programistycznej realizowanej w ramach działalności gospodarczej.

Wykonując usługi, których dotyczy wniosek, Wnioskodawca prowadzi je na własny rachunek i na własne ryzyko. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością jest związane w szczególności z zapewnieniem sobie warunków pracy (świadczenia usługi), które odbywają się zasadniczo w pełni w trybie zdalnym, a więc wymagają np. odpowiedniej jakości (szybkości oraz stabilności) łącza internetowego, sprzętu komputerowego, materiałów biurowych, oświetlenia itp. Nie bez znaczenia jest również ryzyko w stosunku do Zlecającego związane z jakością świadczonych usług, które mogłoby zagrozić otrzymywaniu kolejnych zleceń.

Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest wykorzystywanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wynika to m.in. z tego, że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić (co nadaje cech oryginalności). Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności (wynik działania jest odpowiednio ustalony). W rezultacie efekty prowadzonej przez Wnioskodawcę samodzielnie działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wśród celów szczegółowych prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych znajduje rozwiązanie praktycznych problemów takich jak np.: optymalizacja wydajności implementowanych rozwiązań, adaptacja rozwiązań w taki sposób by była gotowa pod najnowsze wersje Javy oraz zwiększenie poziomu reużywalności kodu. Znalezienie optymalnych rozwiązań wymaga sporego wysiłku twórczego.

Wskazać przy tym należy, iż szczegółowe cele i przedmiot prac rozwojowych w przyszłości uzależnione będą od konkretnego projektu, nad którym Wnioskodawca będzie pracował. Wnioskodawca nie wyklucza również podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie niezmieniony, przy czym z oczywistych względów poszczególne zadania realizowane w ramach tworzenia oprogramowania będą różnić się od tych wskazanych we wniosku.

Poszczególne prace związane z wytwarzaniem oprogramowania obejmują następujące etapy:

1)analiza oraz planowanie: krok ten obejmuje zrozumienie biznesowych wymagań dla programu komputerowego bądź jego części (określonej funkcjonalności). Analiza dotyczy określonych czynności: istniejącego systemu, identyfikacja obszarów do ulepszenia i stworzenie planu dla nowego projektu,

2)projektowanie: opiera się o stworzenie szkicu architektury programu komputerowego bądź jego części. Obejmuje również wybór stosownych technologii i stworzenie projektu interfejsu użytkownika,

3)implementacja: na podstawie zaprojektowanego i określonego planu obejmuje rozpoczęcie programowania. Programowanie natomiast przejawia się w tworzeniu kodu programu komputerowego bądź jego części, który to tworzy określone funkcje i usprawnienia według zawartych w planie celów i wymagań,

4)testowanie: stanowi nieodłączną czynność obejmującą poprawną realizację każdego z projektów. Po zakończeniu implementacji Wnioskodawca na ogół pisze testy jednostkowe i integracyjne (niekiedy również tzw. black-box testy), aby upewnić się, że wszystko działa zgodnie z założonym planem i spełnia jego wszelkie oczekiwania,

5)wdrożenie i utrzymanie: po udanym testowaniu następuje wdrożenie programu do środowiska testowego (skąd po udanych testach akceptacyjnych trafia na środowisko produkcyjne). Czynności te obejmują monitorowanie działania oprogramowania, naprawianie ewentualnych błędów i dokonywanie dalszych ulepszeń na podstawie opinii użytkowników programu komputerowego.

Stworzenie programu komputerowego wymaga od Wnioskodawcy nabycia, łączenia, kształtowania oraz wykorzystania wiedzy i umiejętności przede wszystkim z zakresu IT oraz programowania (znajomość różnych języków programowania, różnych metodologii programowania, działania i budowania algorytmów, zasad przetwarzania i zabezpieczenia danych itp.). W efekcie wykorzystania tej wiedzy w działalności Wnioskodawcy powstaje nowe (oryginalne) oprogramowanie komputerowe.

W praktyce na co dzień poprzez zbieranie doświadczenia Wnioskodawca poszerza i łączy wiedzę z nauk podstawowych (takich jak m.in. matematyka czy statystyka) lub stosowanych (np. informatyka), tak aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanych w opisie stanu faktycznego części oprogramowania.

Każdy z programów komputerowych jest tworzony pod konkretne wymagania biznesowe Zleceniodawcy. Są to rozwiązania, których Zleceniodawca nie jest w stanie nabyć na wolnym rynku i przez to musi korzystać z indywidualnych rozwiązań, z czym wiąże się ich unikalność. Nawet gdyby teoretycznie taki produkt był dostępny na rynku, wymagałby adaptacji pod konkretne wymagania danego Klienta oraz integracji z jego środowiskiem (ten aspekt również każdorazowo, co do zasady, jest unikalny i odmienny dla każdej organizacji).

W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki IT, m.in. przygotowywane przez Wnioskodawcę programy komputerowe uwzględniają modyfikacje pozwalające na sprawne funkcjonowanie w środowisku chmurowym oraz architekturze (...), czy też uwzględniają planowane zmiany do wykorzystywanych bibliotek.

Wykonywane czynności nie są zadaniami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz dotyczy innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT. Przykładem może być koncepcja związana ze wzrostem dostępności systemów poprzez integrację jej ze środowiskiem (...), automatycznie orkiestującym poszczególne instancje aplikacji. By takie rozwiązanie działało poprawnie należy ponieść wysiłek twórczy by zaprojektować sposób jego działania, który zależny jest od liczby czynników wynikających ze od stopnia złożoności danego programu komputerowego, z czym tez wiąże się unikalność wprowadzanych rozwiązań. Innym wyzwaniem jest stopień uniwersalności rozwiązania, tak by nadawało się do łatwego zastosowania w stosunku do innych modułów danego systemu komputerowego.

Działania Wnioskodawcy w zakresie tworzenia programów komputerowych mają charakter systematyczny, ponieważ oprogramowanie wytwarzane jest w metodologii (...), a to oznacza, że prace są podzielone na krótkie okresy czasowe zwane sprintami, trwającymi około 2-4 tygodni (w zależności od projektu). Każdy sprint zawiera z góry ustaloną listę zadań programistycznych do wykonania. Jeśli z jakiś powodów (np. choroby, zależności od innego zadania itp.) dane zlecenie nie zostanie ukończone, na koniec sprintu ustalany jest nowy harmonogram, do którego dane zlecenie może trafić. Prace planowane w ramach poszczególnych sprintów uwzględniają również alokację czasu pozwalającą na naprawę błędów w oprogramowaniu. Obsługa błędów również odbywa się w sposób skoordynowany, zależny głównie od priorytetu danego zadania oraz ogólnej liczby zadań w kolejce i stopnia ich złożoności.

Praca Wnioskodawcy nad programami komputerowymi jest równoznaczna z tworzeniem kodu źródłowego stanowiącego ciąg instrukcji wyrażony w języku programowania. W każdym przypadku oprogramowanie jako jeden produkt końcowy jest oprogramowaniem wytwarzanym przez Kontrahenta w oparciu o pracę wielu programistów. Wnioskodawca zaś w swojej działalności wytwarza samodzielnie poszczególne części tego oprogramowania stanowiące - technicznie - jako samodzielne programy komputerowe odrębny przedmiot ochrony w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm., dalej: ustawa o prawie autorskim). Każdy końcowy efekt prac przenoszony przez Wnioskodawcę na Kontrahenta jest programem komputerowym w rozumieniu ustawy o prawie autorskim.

Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania bądź części oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie ewidencji czasowej stwierdzającej ilość godzin poświęconych na stworzenie określonego programu komputerowego.

Zgodnie z treścią wniosku Wnioskodawca uzyskiwał/uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usługi zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT. Wynagrodzenie z tytułu innych czynności nie jest przedmiotem wniosku, stąd Wnioskodawca nie domaga się oceny stanu faktycznego w tym zakresie (jak np. związanego z pozostawaniem w gotowości do realizacji usługi zw. z trzymaniem ciągłości pracy systemów produkcyjnych).

Umowa ze Zleceniodawcą zakłada miesięczne rozliczenia oraz wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. Płatność wynagrodzenia nie musi być bezpośrednio powiązana z zakończeniem konkretnego etapu prac. W praktyce jest to jednak wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego, gdyż jest to finalny efekt prowadzonych prac.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich, obowiązek taki nie wynika bowiem z zapisów umownych. Rozdzielenie otrzymywanego wynagrodzenia na to należne za przeniesienie majątkowych praw autorskich następuje w prowadzonej ewidencji.

Przenoszenie praw majątkowych odbywa się na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej ze wskazanymi polami eksploatacji, na których następuje takie przeniesienie. Przeniesienie praw majątkowych następuje bez dodatkowych dokumentów w momencie ustalenia utworu, poprzez fizyczne wydanie kodu źródłowego w postaci programu komputerowego. Wyodrębnienie programu komputerowego/oprogramowania komputerowego następuje w momencie jego ukończenia. Wnioskodawca przekazuje program Zleceniodawcy, a Zleceniodawca go przyjmie. Potwierdzeniem przeniesienia tych praw będzie fizyczne wydanie kodu poprzez umieszczenie go w repozytorium w chmurze. W relacji z Kontrahentem następuje indywidualizacja i konkretyzacja tych praw, tj. kontrahent wie jakie konkretnie prawa majątkowe nabywa, w którym momencie do jakich utworów, za jaką cenę i na jakich polach eksploatacji.

Pomiędzy wykonywanymi pracami programistycznymi a uzyskiwanym wynagrodzeniem istnieje bezpośrednia zależność, ponieważ gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał oprogramowania (aplikacji) to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie umowy, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za sprzedaż/przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP. Programy komputerowe są również wyodrębniane przez Wnioskodawcę w raportach prac i ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX.

Co do zasady 100% czasu w harmonogramie Wnioskodawca poświęca na wytwarzanie oprogramowania bądź jego rozwinięcie.

Jedynie zgodnie z treścią umowy Klient zobowiązał się do comiesięcznego opłacania dla Wnioskodawcy abonamentu medycznego (do stycznia 2024 r.), który stanowi dodatkowy przychód, który Wnioskodawca uznaje za niezwiązany bezpośrednio ze sprzedażą praw majątkowych z tyt. wytworzenia oprogramowania, a więc jako niepodlegający preferencyjnej stawce opodatkowania.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, począwszy od grudnia 2021 r. oraz lat następnych (do czasu, kiedy stan faktyczny lub stan prawny nie ulegną zmianie) Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (IP), tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

Od (...) 2021 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne (kumulatywne) zestawienie dokumentów, w tym wyliczenie wskaźnika Nexus odrębnie dla każdego IP.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi wydatki na:

a)Koszt usługi księgowej i doradczej, obejmuje: prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, prowadzenie ewidencji podatkowych odrębnie dla podatku PIT jak i VAT, prowadzenie deklaracji ZUS oraz terminowego przekazywania ich do ZUS, prowadzenie deklaracji podatkowych oraz terminowego przekazywania do US.

Potencjalnie może obejmować również koszt pomocy prawnej oraz doradztwa podatkowego. Póki co takie koszty w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jeszcze nie wystąpiły.

b)Koszt użytkowania samochodu - aktualnie koszty amortyzacji, paliwa, części eksploatacyjnych oraz usług mechaników samochodowych. Od 1 grudnia 2021 r. w ewidencji środków trwałych figuruje samochód osobowy.

c)Koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego obejmuje następujące składniki wyposażenia: Laptopy (…) + plecak do ich przenoszenia, Telefon (...) + etui ochronne + zestaw słuchawkowy, (...) Mikrofon adapter, drukarka (...), Lampka na biurko z regulacją natężania światła oraz jego barwy, Klawiatura + mysz (+ zestaw baterii/akumulatorów), Ładowarka akumulatorów baterii (klawiatury oraz myszy bezprzewodowej), monitor, router WIFI, przedłużacz elektryczny,

d)Koszt usług telekomunikacyjnych, zw. z telefonem komórkowym, obejmuje: rozmowy telefoniczne, usługi SMS, Internet,

e)Koszt energii elektrycznej - występuje, jednak póki co Wnioskodawca nie zdecydował się wykazywać ich dla celów podatkowych,

f)Koszt materiałów biurowych - aktualnie nie wystąpił jeszcze podatkowo. Wnioskodawca korzysta póki co z prywatnych zapasów tych materiałów (np. długopisy, zeszyty, papier formatu A4 do drukarki itp.),

g)Koszt dokształcenia zawodowego (np. literatura branżowa, szkolenia, konferencje, certyfikaty, licencje). Aktualnie są to składniki wyposażenia obejmujące następującą literaturę branżową: (...),

h)Koszt licencji do programu komputerowego - jest to koszt zawarty w cenie rynkowej składników wyposażenia jakim są dwa używane laptopy oraz zainstalowany na nich fabrycznie (licencjonowany) system operacyjny, plus odrębnie oprogramowanie na potrzeby certyfikacji (...),

i)Składki na ubezpieczenia społeczne, płatne co miesiąc do ZUS w zakresie prawnie wymaganym w zw. z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wydatki, które Wnioskodawca uwzględnia w literze „a” wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4, wymienione we wniosku koszty uzyskania przychodu, są faktycznie przez Wnioskodawcę poniesione i funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj.:

a)wydatki na zakup sprzętu komputerowego (komputer oraz peryferia komputerowe (np. monitor, klawiatura, okablowanie, baterie zasilające peryferia komputerowe itp)) - (koszty bezpośrednie) są potrzebne do przygotowywania prototypów rozwiązań, ich testowania oraz pisania docelowego kodu źródłowego. Działalność twórcza związaną z tworzeniem oprogramowania wymaga narzędzi niezbędnych do prawidłowego świadczenia tego rodzaju pracy, jakim jest sprzęt komputerowy. Wydatki poniesione na zakup sprzętu komputerowego mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością twórczą;

b)wydatki na zakup publikacji z zakresu IT - (koszty bezpośrednie) są niezbędne w celu utrzymywania wiedzy z zakresu technologii informatycznych na poziomie dostosowanym do wymagań realizowanych projektów informatycznych (zapewniając zgodność z tzw. stackiem technologicznym projektu) lub innymi słowy, wydatki te są potrzebne do nabywania wiedzy teoretycznej celem poprawnego pisania kodu źródłowego. Jednym z elementów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności twórczej jest stałe zdobywanie wiedzy. W tym celu Wnioskodawca ponosi koszty na zakup publikacji z zakresu IT. Zdobyta za ich pośrednictwem wiedza wykorzystywana jest w prowadzonej pracy twórczej;

c)wydatki na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych (sieci GSM, Internetu) - (koszty bezpośrednie) potrzebne do codziennej komunikacji w projekcie, przesyłania danych oraz komercjalizacji przygotowywanych rozwiązań. Za pośrednictwem sieci GSM oraz Internet Wnioskodawca komunikuje się ze Zleceniodawcą odnośnie wszelkich kwestii związanych z pracą nad oprogramowaniem. Ponadto za pośrednictwem sieci Internet Wnioskodawca ma dostęp do nieograniczonych źródeł wiedzy. Jednym z elementów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności twórczej jest stałe zdobywanie wiedzy. Za pośrednictwem sieci Internet Wnioskodawca ma dostęp do kursów i szkoleń online, artykułów i literatury branżowej. Zdobytą w ten sposób wiedzę Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej działalności twórczej.

Brak któregokolwiek z wyżej wymienionych wydatków uniemożliwiłby lub znacząco ograniczyłby możliwość uzyskiwania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Każdorazowo w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym Wnioskodawca dokonuje modyfikacji kwalifikowanych IP (poprzez jego rozwinięcie, lub ulepszenie), za co otrzymuje wynagrodzenie. Jeśli w danym okresie rozliczeniowym prace są prowadzone nad więcej niż jednym IP, wówczas rozdział kosztów następuje w proporcji przychodów z danego prawa majątkowego. Wnioskodawca zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego” jeśli oczywiście w danym okresie, w którym powstał dany program komputerowy wszystkie są poniesione.

Tak więc prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja zawiera wszystkie prawa IP będące przedmiotem prowadzonej działalności, a wszystkie ponoszone koszty związane zw. z pracami rozwojowymi są do tego prawa IP przypisywane na bieżąco, wg klucza wielkości przychodów uzyskiwanych z tych praw.

(...) 2022 r. Wnioskodawca uzyskał pozytywne stanowisko dot. indywidualnej interpretacji podatkowej (sygnatura: (...)) w zakresie prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej (o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych); uzyskiwania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT) oraz możliwości zastosowania stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej (wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT).

Z kolei (...) 2022 r. Wnioskodawca uzyskał pozytywne stanowisko dot. indywidualnej interpretacji podatkowej (sygnatura: (...)) w zakresie prawidłowości ustalania wartości wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Stan faktyczny nie uległ zmianie, Wnioskodawca nadal wykonuje zlecenia dla tego samego Kontrahenta, na podstawie tej samej umowy dotyczącej świadczenia usług programistycznych, przy czym uległ rozszerzeniu katalog kwalifikowanych IP nad którymi Wnioskodawca pracował/pracuje, tj.:

•Wnioskodawca zakończył w styczniu 2023 r. prace nad IP dotyczącym systemu logistycznego (...),

•Wnioskodawca rozpoczął w styczniu 2023 r. prace nad IP dotyczącym systemu logistycznego (...),

•Wnioskodawca zakończył w maju 2023 r. prace nad IP dotyczącym systemu logistycznego (...),

•Wnioskodawca rozpoczął w czerwcu 2023 r. prace nad IP dotyczącymi systemu płatniczego (...).

Analogicznych zmian dotyczących rodzaju IP należy oczekiwać w przyszłości, co wynika z cyklu życia projektów informatycznych.

Wniosek stanowi więc doprecyzowanie stanu faktycznego o katalog nowych IP będących przedmiotem prac rozwojowych oraz uwzględnienie możliwości analogicznych zmian w obrębie zdarzeń przyszłych.

Dodatkowo, w przyszłości Wnioskodawca oczekuje możliwości rozszerzenia katalogu usług świadczonych na rzecz Kontrahenta o wsparcie dotyczące utrzymania ciągłości pracy oraz poprawności działania systemów informatycznych. Na usługę tę składać się może:

•przychód za pozostawanie w gotowości do realizacji usługi,

•przychód z tytułu faktycznie realizowanego wsparcia w zakresie utrzymania systemu informatycznego, polegający na analizie logiki funkcjonowania aplikacji w celu rozwiązania problemów w bieżącym jego funkcjonowaniu.

Wsparcie dotyczące utrzymania ciągłości pracy oraz poprawności działania systemów informatycznych obejmuje:

1)pozostawanie w gotowości do realizacji usługi, które w ocenie Wnioskodawcy stanowiły czynności związane z pracami rozwojowymi, jako że obejmuje jedynie pasywną gotowość do realizowania faktycznego wsparcia w zakresie utrzymania systemu informatycznego poprzez oczekiwanie na komunikaty e-mail, GSM oraz SMS informujące o nieprawidłowościach w funkcjonowaniu produkcyjnego systemu informatycznego,

2)realizowanie wsparcia w zakresie utrzymania systemu informatycznego – w podpowiedzi na nadsyłane komunikaty może zaistnieć konieczność diagnozy analizy przyczyny nieprawidłowości - zasadniczo polegający na analizie logiki funkcjonowania aplikacji w celu rozwiązania problemów w bieżącym jego funkcjonowaniu - a następnie zaplanowania prac nad jego realizacją, zaprojektowania oraz wdrożenia zmian kodu źródłowego, eliminujących lub przeciwdziałających ponownemu pojawieniu się incydentu. Działania te zdaniem Wnioskodawcy obejmują łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które nie obejmują prac rutynowych (w momencie ich wystąpienia nieznane jest rozwiązanie wymagane do ich rozwiązania) ani okresowych (pojawiają się incydentalnie) i mają charakter doraźnych ulepszeń.

Wniosek dotyczy więc stanu faktycznego, tj. dotyczy sytuacji zaistniałej przed złożeniem wniosku, a więc dotyczy wydatków za lata 2021, 2022, 2023 (sprzed złożenia wniosku) oraz obejmuje (hipotetyczne) zdarzenia przyszłe dotyczące kolejnych lat rozliczeniowych. Te ostatnie obejmują zdarzenia opisane we wniosku jako przyszłe oraz ekstrapolację stanu faktycznego na kolejne, przyszłe okresy rozliczeniowe licząc od daty złożenia wniosku.

Pojęcia „wytwarzanie”, „tworzenie” oraz „modyfikacja”, „ulepszenie”, „rozwinięcie” programu komputerowego każdorazowo odnoszą się do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań, w efekcie których powstają rozwinięte i ulepszone części oprogramowania (kody źródłowe), które stanowią samodzielny przedmiot ochrony, tj. program komputerowy w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim.

Pytania

1.Czy bezpośrednio podejmowana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof), jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 updof?

2.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniach przyszłych wskazane we wniosku koszty (tj. wydatki na nabycie sprzętu komputerowego, wydatki na zakup publikacji z zakresu IT oraz wydatki na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych - sieci GSM, Internetu), o ile zostały faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości za składniki wzoru Nexus oznaczone literą „a”, o którym mowa w art. 30ca ust. 4?

4.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz zdarzeniach przyszłych możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego IP.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z opisywanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP (zgodnie z art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o PIT).

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa, to (...) działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W kontekście wskazanej definicji istotne są opublikowane przez Ministerstwo Finansów Objaśnienia IP BOX, w których stwierdzone zostało, że: „Użycie przez ustawodawcę spójnika «lub» wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe (...)”.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 40 ustawy o PIT za prace rozwojowe uznaje się: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wykonywane przez Wnioskodawcę prace, o których mowa w opisie stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych, spełniają przesłanki wskazane w przytoczonej powyżej definicji działalności rozwojowej. W jej myśl bowiem za prace rozwojowe uznane powinny być m.in. wszelkie prace wykorzystujące dostępną wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów lub procesów. W praktyce na co dzień poprzez zbieranie doświadczenia Wnioskodawca poszerza i łączy wiedzę z nauk podstawowych (takich jak m.in. matematyka czy statystyka) lub stosowanych (np. informatyka), tak aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanych w opisie stanu faktycznego części oprogramowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku czynności i prace, które polegają m.in. na opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań niewystępujących wcześniej w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej mieszczą się w zakresie tak ujmowanej działalności rozwojowej. Celem wskazanych prac jest tworzenie nowego lub ulepszanie istniejącego oprogramowania w ramach realizowanych projektów informatycznych.

Co więcej, w związku z przedstawionym w opisie stanu faktycznego prowadzeniem działalności wyłącznie w zakresie „tworzenia programów komputerowych” stwierdzić należy, że dotychczasowa działalność w pełni była poświęcona realizacji prac rozwojowych, co znajduje odzwierciedlenie w wyodrębnionej na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ewidencji (wskazanej w opisie stanu faktycznego).

Dodatkowo, w przyszłości Wnioskodawca oczekuje możliwości rozszerzenia katalogu usług świadczonych na rzecz Kontrahenta o wsparcie dotyczące utrzymania ciągłości pracy oraz poprawności działania systemów informatycznych, który w części związanej z pozostawaniem w gotowości do realizacji usługi nie będzie w ocenie Wnioskodawcy stanowił czynności związanej z pracami rozwojowymi, w pozostałym zaś zakresie, tj. faktycznego realizowanego wsparcia w zakresie utrzymania systemu informatycznego, polegający na analizie logiki funkcjonowania aplikacji w celu rozwiązania problemów w bieżącym jego funkcjonowaniu. Działania te zdaniem Wnioskodawcy obejmują łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które nie obejmują prac rutynowych (w momencie ich wystąpienia nieznane jest rozwiązanie wymagane do ich rozwiązania) ani okresowych (pojawiają się incydentalnie) i mają charakter doraźnych ulepszeń.

Z przytoczonych definicji wynika, że wskazana w opisie stanu faktycznego działalność spełnia jednocześnie przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, ponieważ:

•ma charakter twórczy - twórczość w pracy Wnioskodawcy przejawia się przede wszystkim poprzez to, iż efekty działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, spełniając wskazaną przesłankę;

•jest podejmowana w sposób systematyczny - w opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach IP BOX znalazły się wytyczne dotyczące tego warunku, zgodnie z którymi „Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. W związku z tym, iż opisane działania stanowią stały element realizowanych prac, nie są one ani incydentalne ani jednorazowe, a przed przystąpieniem do każdego nowego zlecenia programistycznego następuje jego planowanie, projektowanie i estymacja czasu realizacji, a wynik oraz inne aspekty prac rozwojowych wskazane w wymienionej w opisie stanu faktycznego ewidencji, należy więc uznać, iż wskazana działalność jest prowadzona w sposób metodyczny, zaplanowany oraz systematyczny spełniając wskazaną przesłankę;

•ma określony cel - wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wynika to m.in. z tego że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić (co nadaje cech oryginalności). Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności (wynik działania jest odpowiednio ustalony). W rezultacie efekty prowadzonej samodzielnie działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, spełniając i tę przesłankę.

Nadto projektowanie i tworzenie omawianego systemu nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, ani też nie obejmuje wdrożenia oprogramowania na produkcję (kod dostarczany do repozytorium kodu Klienta, skąd trafia na środowiska testowe, a nie produkcyjne), lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu ulepszenie oprogramowania poprzez tworzenie nowego kodu źródłowego, rozszerzające jego użyteczność.

Z wymienionych wyżej powodów należy zdaniem Wnioskodawcy uznać, że wykonywane prace spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o PIT. Dlatego też autorskie oprogramowanie, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.

Stanowisko to potwierdza również uzyskana przez Wnioskodawcę (...) 2022 r. indywidualna interpretacja podatkowa, sygnatura: (...).

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnień IP BOX, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1)zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, niniejsza przesłanka została spełniona zgodnie z zawartą we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych odpowiedzi na pytanie nr 1;

2)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, w szczególności pkt 8 - autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane jest na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (model ochrony prawnej sui generis). Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie/modyfikacja stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a także wszystkie efekty realizowanych zleceń programistycznych na rzecz Kontrahenta są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu, zatem i tą przesłankę Wnioskodawca uznaje za spełnioną.

Niemniej w opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach IP BOX, czytamy, że „zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. W konsekwencji, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS);

3)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie z opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniami IP BOX: brak jest legalnej definicji programu komputerowego, jednak orzecznictwo i doktryna prawa autorskiego w tej kwestii są zgodne:

–przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PA1PP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816);

–do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Zatem i tę ostatnią przesłankę Wnioskodawca uznaje za w pełni spełnioną.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Mając na uwadze opisaną we wniosku sytuację faktyczną i zdarzeń przyszłych oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, uzyskany dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na Klienta praw autorskich do wytworzonych, rozwijanych i ulepszanych programów komputerowych/oprogramowania, które stanowią utwory prawnie chronione i zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej obejmującej prace rozwojowe, kwalifikuje się do dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko to potwierdza również uzyskana przeze Wnioskodawcę (...) 2022 r. indywidualna interpretacja podatkowa, sygnatura: (...).

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: [ (a + b)*1,3]/[a + b + c + d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT: do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT: w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1 przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Mając na uwadze przepisy j.w. należy uznać, że w celu ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania należy prawidłowo obliczyć wskazany w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskaźnik.

Dla potrzeb ustalania kosztów faktycznie poniesionych na bezpośrednio prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (a dokładniej autorskim prawem do programu komputerowego) we wzorze podanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oznaczonym literą „a” Wnioskodawca nie zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem programu komputerowego, które są faktycznie przez Wnioskodawcę poniesione, funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj.:

a)wydatki na zakup sprzętu komputerowego (np. komputer, monitor, klawiatura, okablowanie, baterie zasilające peryferia komputerowe) - (koszty bezpośrednie) są potrzebne do przygotowywania prototypów rozwiązań, ich testowania oraz pisania docelowego kodu źródłowego. Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą związaną z tworzeniem oprogramowania, narzędziami niezbędnymi do prawidłowego świadczenia tego rodzaju pracy jest sprzęt komputerowy. Wydatki poniesione na zakup sprzętu komputerowego mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością twórczą;

b)wydatki na zakup publikacji z zakresu IT - (koszty bezpośrednie) są niezbędne w celu utrzymywania wiedzy z zakresu technologii informatycznych na poziomie dostosowanym do wymagań realizowanych projektów informatycznych (zapewniając zgodność z tzw. stackiem technologicznym projektu) lub innymi słowy, wydatki te są potrzebne do nabywania wiedzy teoretycznej celem poprawnego pisania kodu źródłowego. Jednym z elementów prowadzonej działalności twórczej jest stałe zdobywanie wiedzy. W tym celu Wnioskodawca ponosi koszty na zakup publikacji z zakresu IT. Zdobyta za ich pośrednictwem wiedza wykorzystywana jest w prowadzonej pracy twórczej;

c)wydatki na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych (sieci GSM, Internetu) - (koszty bezpośrednie) potrzebne do codziennej komunikacji w projekcie, przesyłania danych oraz komercjalizacji przygotowywanych rozwiązań. Za pośrednictwem sieci GSM oraz Internet Wnioskodawca komunikuje się ze Zleceniodawcą odnośnie wszelkich kwestii związanych z pracą nad oprogramowaniem. Ponadto za pośrednictwem sieci Internet Wnioskodawca ma dostęp do nieograniczonych źródeł wiedzy. Jednym z elementów prowadzonej działalności twórczej jest stałe zdobywanie wiedzy. Za pośrednictwem sieci Internet Wnioskodawca ma dostęp do kursów i szkoleń online, artykułów i literatury branżowej. Zdobytą w ten sposób wiedzę Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej działalności twórczej.

Brak któregokolwiek z wyżej wymienionych wydatków uniemożliwiłby lub znacząco ograniczyłby możliwość uzyskiwania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Pozostałe zaś koszty wymienione w opisie stanu fatycznego oraz zdarzeń przyszłych, z uwagi na ich bardziej pośredni charakter związany z prowadzoną działalnością rozwojową, Wnioskodawca zalicza do kosztów pośrednich działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i nie ujmuje jako składniki wzoru j.w.

W przeciwieństwie do liter b, c czy d ze wskazanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wzoru, kosztowa pozycja oznaczona lit. a odnosi się do prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Nie dotyczy ona nabycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale przede wszystkim dotyczy wszelkich działań i kosztów, jakie Wnioskodawca wykonuje i ponosi w ramach działalności badawczo-rozwojowej nastawionej na stworzenie przedmiotowego prawa. Mają one na celu udoskonalenie projektowanych rozwiązań czy ich dostosowanie do oczekiwań potencjalnych klientów. Aktywność ta może powodować powstanie kosztów, które należy zakwalifikować jako te poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Za kwalifikacją przedmiotowych wydatków jako kosztu faktycznie poniesionego na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a z ww. wzoru) przemawia fakt, że przedmiotowe koszty dotyczą bezpośrednio nabycia usług, sprzętu lub uzyskania odpowiedniej wiedzy i umiejętności, co umożliwia (lub może umożliwiać w przyszłości) prowadzenie prac badawczo-rozwojowych. Każdy z ponoszonych wydatków, opisanych w stanie faktycznym, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma lub będzie miał w przyszłości bezpośredni związek z codzienną pracą i wykonywanymi zadaniami, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia innowacyjnej działalności. W szczególności, w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca musi ponosić wydatki na zakup sprzętu komputerowego, który jest niezbędny do faktycznego wykonywania czynności programowania oraz wydatki na stałe podnoszenie poziomu swojej wiedzy i umiejętności - bez których poprawne wykonanie prac rozwojowych nie byłoby faktycznie możliwe. Realizując innowacyjne projekty kluczowym dla Wnioskodawcy jest zakup publikacji z zakresu IT, aby nabyta w ten sposób wiedza mogła zostać następnie wykorzystana w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie byłby też w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej bez dostępu do podstawowych usług telekomunikacyjnych (jak dostęp do Internetu i sieci GSM) - a także nie byłaby możliwa komercjalizacja wytwarzanych programów komputerowych.

W związku z powyższym Wnioskodawca uznaje, że wydatki te stanowią koszty faktycznie ponoszone na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego). Bez poniesienia wskazanych wydatków prowadzona działalność nie przynosiłaby rezultatu, nie mógłby być stworzony program komputerowy (lub programy), a następnie nie mógłby być on komercyjnie wykorzystywany (w zakresie wskazanym w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT) lub byłoby to znacznie utrudnione.

Pozostałe pozycje ze wzoru podanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oznaczone literami b, c i d nie znajdują zastosowania w opisywanym stanie faktycznym, ponieważ dotyczą one kosztów faktycznie poniesionych na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych lub kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co w przedstawionym stanie faktycznym nie ma miejsca i również nie przewiduje możliwości wystąpienia w obrębie ew. zdarzeń przyszłych. W razie poniesienia wyłącznie kosztów wskazanych powyżej, wymienione w ww. wzorze litery b, c oraz d osiągną wartość „0”. Zatem wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie w omawianym przypadku wynosiła iloczyn dochodu z osiągniętego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz wskaźnika obliczonego według wzoru, który ostatecznie przyjmie następującą postać: (a x 1,3) / (a).

Tak określona wartość przy zakwalifikowaniu wskazanych kosztów do składnika wzoru oznaczonego literą „a” będzie większa od 1, zatem zgodnie z treścią art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT będzie ona finalnie wynosiła 1. To spowoduje, że podstawę opodatkowania w omawianym przypadku stanowić będzie suma dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Jeżeli chodzi o przyporządkowanie konkretnej wartości wydatków do konkretnego prawa własności intelektualnej, to zgodnie z opisem stanu faktycznego, jeśli w danym okresie rozliczeniowym realizowane były prace rozwojowe nad więcej niż jednym kwalifikowanym prawem IP, przyporządkowanie konkretnej wartości wydatków do konkretnego prawa własności intelektualnej ustalane jest przy uwzględnieniu odpowiedniej proporcji (o ile wydatek nie jest związany w całości z jednym prawem) odnoszącym się do czasu świadczenia usług, poświęconych na wytworzenie danego programu komputerowego w danym miesiącu. Prowadzona ewidencja zawiera poszczególne prawa IP, a wszystkie ponoszone koszty związane zw. z pracami rozwojowymi danego miesiąca są do tego prawa IP przypisywane na bieżąco.

Jeśli zaś chodzi o przyporządkowanie poszczególnych wydatków do działań, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe, a jaka jego część służy do pozostałych celów (tj. usług niezaliczanych do tzw. ulgi IP Box), to Wnioskodawca per analogiam stosuje art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego jedną kategorią przychodów (w okresie do złożenia Wniosku) niezwiązaną z pracami rozwojowymi jest - zgodnie z umową - opłacany dla Wnioskodawcy przez Kontrahenta abonament medyczny.

Dodatkowo, w przyszłości Wnioskodawca oczekuje możliwości rozszerzenia katalogu usług świadczonych na rzecz Kontrahenta o wsparcie dotyczące utrzymania ciągłości pracy oraz poprawności działania systemów informatycznych. Na usługę tę składa się:

–przychód za pozostawanie w gotowości do realizacji usługi - którego w ocenie Wnioskodawcy nie można uznać za czynności związane z pracami rozwojowymi, z kolei

–przychód z tytułu faktycznie realizowanego wsparcia w zakresie utrzymania systemu informatycznego, polegający na analizie logiki funkcjonowania aplikacji w celu rozwiązania problemów w bieżącym jego funkcjonowaniu. Działania te zdaniem Wnioskodawcy obejmują łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które nie obejmują prac rutynowych (w momencie ich wystąpienia nieznane jest rozwiązanie wymagane do ich rozwiązania) ani okresowych (pojawiają się incydentalnie) i mają charakter doraźnych ulepszeń.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, zdarzeń przyszłych oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, zdaniem Wnioskodawcy przyjmuje prawidłową metodologię w zakresie obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, w szczególności poprzez uznanie, że wskazane we wniosku koszty (tj. wydatki na nabycie sprzętu komputerowego (np. komputera, monitora, klawiatury czy myszki), wydatki na zakup publikacji z zakresu IT oraz wydatki na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych (sieci GSM czy Internetu), o ile zostały faktycznie poniesione, mogą zostać zakwalifikowane w całości za składniki wzoru oznaczonego literą „a”, tj. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Przyjęcie takiego stanowiska potwierdza pozytywne stanowisko dot. indywidualnej interpretacji podatkowej jakie Wnioskodawca uzyskał (...) 2022 r. (sygnatura: (...)) oraz wydane w ostatnim czasie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej podobne interpretacje (które niejednokrotnie do kosztów bezpośrednich zaliczają znacznie szerszy katalog wydatków).

Ad 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, z początkiem roku 2019 weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o PIT, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, która wprowadziła korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. „IP BOX”). Omawiane rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, czy właśnie autorskie prawo do programu komputerowego (dalej także: „kwalifikowane prawa własności intelektualnej” lub „kwalifikowane IP”).

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT w aktualnym brzmieniu: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach IP BOX można znaleźć wytyczne na temat dochodu objętego wskazaną preferencją. Zgodnie z ich treścią: dochodem z kwalifikowanego IP zgodnie z (...) art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

•z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP,

•ze sprzedaży kwalifikowanego IP,

•z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

•z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego IP.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z opisywanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP (zgodnie z art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: ((a + b)*1,3]/[a + b + c + d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT: do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT: w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

W ww. Objaśnieniach IP BOX znaleźć można szczegółowe uzasadnienie takiego ujęcia podejścia do aspektu kosztowego. Zgodnie z ww. objaśnieniami: „z powyższego wzoru wynika, że im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie lub zlecał podmiotom niepowiązanym, tym większy będzie kwalifikowany dochód podlegający opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką, ponieważ wskaźnik będzie bliższy wartości 1 (kończąc na 1 przy najwyższej wartości wskaźnika). Wynika to z podejścia wymaganego przez OECD, zgodnie z którym dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika (zob. między innymi akapit nr 29 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5), czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus”.

Mając na uwadze powyższe można stwierdzić, iż preferencyjne opodatkowanie jest możliwe do zastosowania tylko w sytuacji, gdy Podatnik ponosi jakiekolwiek koszty, które są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w roku jego wytworzenia). Analizując to stwierdzenie w kontekście zaprezentowanego stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych należny wg Wnioskodawcy wskazać, że poniósł on w przedmiotowym zakresie lat 2021-2023 koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Powyższe koszty przypadają w całości na wytworzone przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wystąpienia analogicznych kategorii kosztów Wnioskodawca spodziewa się w kolejnych latach rozliczeniowych. Prawidłowej kwalifikacji wskazanych kosztów dotyczy przedstawione we Wniosku pytanie nr 3.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, a w ramach zawartej umowy sprzedaje (komercjalizuje) prawo do nich. Jednocześnie należy przypomnieć, że przepisy ustaw podatkowych nie zawierają definicji terminu „program komputerowy”. Bezpośrednio takiej definicji nie przedstawia również ustawa o prawie autorskim. Przewiduje ona jednak przepisy szczególne dotyczące „programów komputerowych” (zob. art. 74 i nast. tejże ustawy). Przepisy te wzorowane są na Dyrektywie Rady z 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych 91/250/EWG zastąpionej później przez Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych. W świetle wspomnianej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programem komputerowym będzie więc zestaw instrukcji adresowany do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania odpowiednich wyników czy realizacji odpowiednich celów. Zatem utwory, tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z wykładnią celowościową i funkcjonalną (zob. także Raport OECD BEPS Plan Działania nr 5), mogą być uznane za kwalifikowane IP w świetle wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT jako autorskie prawa do programu komputerowego, jeśli ich wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Jako że finalny efekt ich prac to kod źródłowy programu komputerowego, w myśl powyższego należy uznać, że Wnioskodawca wytwarza chronione prawa własności intelektualnej. Ponadto działalność wykonywana przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej. Prawidłowej kwalifikacji prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności polegającej na tworzeniu programów komputerowych dotyczy przedstawione we wniosku pytanie nr 1.

Przyjmując, że wyrażone przez Wnioskodawcę stanowisko odnośnie pytania 1 jest prawidłowe można uznać, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT (tj. autorskie prawo do programu komputerowego). Na podstawie ww. umowy Wnioskodawca wykonuje usługę informatyczną (programistyczną), a wszelkie wytworzone prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz Usługobiorcy, za ustaloną opłatą (zawartą finalnie na fakturze). W ten sposób następuje także faktyczne skomercjalizowanie wytworzonych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Całość usług, jaką Wnioskodawca wykonał na rzecz Usługobiorcy stanowiły prace w ramach projektów, którego efektem finalnym jest kod źródłowy programu komputerowego. Dochodem z kwalifikowanego IP z programu komputerowego jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własność intelektualnej. Odpowiednie zasady dokonywania rozliczeń z Usługobiorcą wskazane zostały w opisie stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych.

Zatem, spełniając warunki formalne związane z prowadzeniem na bieżąco odrębnej ewidencji księgowej (art. 30cb ustawy o PIT) i w związku z tym, że:

(1)efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac są utwory objęte kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, spełniające wymogi art. 30ca ustawy o PIT;

(2)następuje przekazanie Usługobiorcy praw własności intelektualnej, za co jest pobierane wynagrodzenie; oraz

(3)Wnioskodawca ponosi koszty, które są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

w jego ocenie ma prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca ustawy o PIT, korzystając z preferencyjnej stawki podatkowej.

Stanowisko to potwierdza również uzyskana przez Wnioskodawcę (...) 2022 r. indywidualna interpretacja podatkowa, sygnatura: (...).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.),

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy,

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy,

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy,

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432oraz z 2020 r. poz. 288),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy,

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

W świetle natomiast ust. 4 art. 30ca tej ustawy,

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy,

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy, przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak sam Pan wskazał we wniosku – mają twórczy charakter, są podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększania oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i obejmują prace rozwojowe w świetle definicji wynikającej z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Podkreślenia jednak wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak zaznaczono w opisie zdarzenia, zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania (modyfikowania) utworów, efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do programów komputerowych chronionych z powyższego przepisu, tworzonych i rozwijanych w ramach Pana działalności gospodarczej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika ponadto, że zamierza Pan opodatkować preferencyjną stawką podatkową osiągnięty dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zawierającą elementy wskazane w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji będzie Pan uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5%. Wyeksponować w tym miejscu należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Nexus wylicza się w oparciu o koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

W odniesieniu więc do Pana wątpliwości dotyczących ustalania wskaźnika nexus (możliwości uznania wydatków wymienionych w pytaniu trzecim za koszty prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – art. 30ca ust. 4 ustawy), ponoszone przez Pana wydatki w zakresie, w jakim są przeznaczone na działalność badawczo-rozwojową, mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu wskaźnika/ wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).