Dotyczy obowiązków płatnika w zakresie ustalenia, czy w przypadku zakwalifikowania wynagrodzenia na gruncie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jako zysków przedsiębiorstwa opodatkowanych w kraju rezydencji kontrahenta dla wypłat nieprzekraczających 2.000.000 zł w trakcie roku podatkowego będą Państwo uprawnieni do niepobrania podatku u źródła w oparciu o otrzymany certyfikat rezydencji, bez konieczności dalszego szczegółowego weryfikowania przesłanek, o których mowa w art. 44f ust. 4 pkt 4-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w zakresie ustalenia, czy w przypadku zakwalifikowania wynagrodzenia na gruncie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jako zysków przedsiębiorstwa opodatkowanych w kraju rezydencji kontrahenta dla wypłat nieprzekraczających 2.000.000 zł w trakcie roku podatkowego będą Państwo uprawnieni do niepobrania podatku u źródła w oparciu o otrzymany certyfikat rezydencji, bez konieczności dalszego szczegółowego weryfikowania przesłanek, o których mowa w art. 44f ust. 4 pkt 4-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 grudnia 2023 r. (wpływ 8 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Są Państwo spółką kapitałową mająca siedzibę na terytorium Polski, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Prowadzą Państwo działalność gospodarczą polegającą na handlu (...).

Są Państwo podmiotem działającym w ramach międzynarodowej grupy (…) (dalej: "Grupa"), która posiada swoje podmioty zależne m.in. w Czechach, Słowacji, Rumunii, USA, Niemczech, Hiszpanii.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nabywają Państwo, zarówno od podmiotów będących osobami prawnymi, jak i osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, w tym podmiotów powiązanych, jak i niepowiązanych w rozumieniu przepisów o cenach transferowych, o których mowa w art. 11a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) oraz w art. 23m ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm. dalej: „ustawa o PIT”), posiadających siedzibę poza terytorium RP (dalej: „Kontrahenci” lub pojedynczo „Kontrahent”), usługi niematerialne wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT oraz w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT, które na gruncie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowią zyski przedsiębiorstw opodatkowane w kraju rezydencji Kontrahenta (dalej „Usługi”), przykładowo są to:

• usługi reklamowe, w tym reklama online, reklama drukowana, artykuły reklamowe online, artykuły reklamowe drukowane, baner online,
• usługi prawne,
• usługi doradcze.

Wskazują Państwo, że dokonywane przez Państwa wypłaty należności z tytułu Usług na rzecz Kontrahenta mogą przekroczyć w danym roku podatkowym limit 2 mln zł.

Państwa kontrahenci posiadają swoje siedziby, między innymi, na terytorium USA, Wielkiej Brytanii, Holandii, Republice Czeskiej oraz Niemczech.

Kontrahenci nie prowadzą w Polsce działalności poprzez zakład w rozumieniu stosownych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, do którego przypisane byłyby zyski z przedmiotowych usług niematerialnych.

W związku z powyższym, wynagrodzenie wypłacane przez Państwa za Usługi zasadniczo podlega opodatkowaniu u źródła w Polsce na podstawie ustawy o CIT – w przypadku podmiotów będących osobami prawnymi oraz ustawy o PIT - w przypadku podmiotów będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej jako: "Wynagrodzenie"), a Państwo - w jego zakresie - pełnią funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy o PIT.

Są Państwo w posiadaniu ważnych na dzień wypłaty należności z tytułu Usług certyfikatów rezydencji Kontrahentów.

Elementy transgraniczne dotyczące osób fizycznych: USA, Wielka Brytania, Holandia, Republika Czeska, Niemcy.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy w przypadku zakwalifikowania Wynagrodzenia na gruncie właściwej UPO jako zysków przedsiębiorstwa opodatkowanych w kraju rezydencji kontrahenta, dla wypłat nieprzekraczających 2.000.000 PLN w trakcie roku podatkowego, będą Państwo uprawnieni do niepobrania podatku u źródła w oparciu o otrzymany certyfikat rezydencji, bez konieczności dalszego szczegółowego weryfikowania przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT?

2.Czy w przypadku zakwalifikowania Wynagrodzenia na gruncie właściwej UPO jako zysków przedsiębiorstwa opodatkowanych w kraju rezydencji kontrahenta, dla wypłat nieprzekraczających 2.000.000 PLN w trakcie roku podatkowego, będą Państwo uprawnieni do niepobrania podatku u źródła w oparciu o otrzymany certyfikat rezydencji, bez konieczności dalszego szczegółowego weryfikowania przesłanek, o których mowa w art. 44f ust. 4 pkt 4-5 ustawy o PIT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast odpowiedź na pytanie nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych została udzielona odrębnym rozstrzygnięciem.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 2.

Państwa zdaniem, w sytuacji zakwalifikowania Wynagrodzenia na gruncie właściwej UPO jako zysków przedsiębiorstwa opodatkowanych w kraju rezydencji kontrahenta, dla wypłat nieprzekraczających 2.000.000 PLN w trakcie roku podatkowego będą Państwo uprawnieni do niepobrania podatku u źródła w oparciu o otrzymany certyfikat rezydencji, bez konieczności dalszego szczegółowego weryfikowania przesłanek, o których mowa w art. 44f ust. 4 pkt 4-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

W tym miejscu również odwołać się należy do art. 7 ust. 1 zd. 1 Modelowej Konwencji, który był przedmiotem analizy w Państwa uzasadnieniu powyżej. Zgodnie z nim zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. W niektórych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, które obowiązują pomiędzy Rzeczpospolitą Polską, a państwem rezydencji Państwa Kontrahentów występuje również art. 14. Zasady opodatkowania dochodu uzyskiwanego przez osobę fizyczną z działalności o samodzielnym charakterze są analogiczne jak w przypadku zakwalifikowania dochodów jako zysków przedsiębiorstwa. Z tego powodu artykuł ten 29 kwietnia 2000 r. został skreślony z tekstu Modelowej Konwencji.

Z uwagi na powyższe, Państwa argumentacja dotycząca przesłanek materialnoprawnych, od których mogłaby zależeć możliwość niepobrania w Polsce podatku u źródła od „zysków przedsiębiorstwa” bądź „dochodów uzyskiwanych z wykonywania działalności o samodzielnym charakterze”, osiąganych przez rezydenta kraju innego niż Rzeczpospolita Polska jest tożsama z tą zaprezentowaną w uzasadnieniu stanowiska nr 1.

Reasumując, jeżeli Wynagrodzenie za Usługi stanowi „zyski przedsiębiorstwa” bądź „dochód uzyskiwany z wykonywania działalności o samodzielnym charakterze”, o których mowa w art. 7 ust. 1, art. 14 ust. 1 UPO, a otrzymujący je Kontrahent nie prowadzi w Polsce działalności poprzez położony tu zakład, to w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku spełnione są warunki materialnoprawne niepobrania podatku w przypadku wypłaty Wynagrodzenia.

Przechodząc natomiast do aspektów formalnych braku obowiązku poboru podatku, należy wskazać, że w myśl art. 29 ust. 2 ustawy o PIT przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Poza powyższym przepisem, ustawodawca wskazał również, w art. 41 ust. 4aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, iż przy weryfikacji warunków zastosowania obniżonej stawki podatku albo zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów prawa podatkowego, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązanie w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Powołane powyżej przepisy statuują warunki formalne, które muszą być spełnione, aby możliwy był brak poboru podatku u źródła w oparciu o postanowienia Modelowej Konwencji oraz przepisy właściwej UPO.

Podobnie jak w przypadku ustawy o CIT, na gruncie ustawy o PIT warunkami tymi są:

1)udokumentowanie miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji oraz;

2)dokonanie weryfikacji warunków niepobrania podatku wynikających z odpowiedniej umowy przy dochowaniu należytej staranności, która uwzględniać powinna charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Niezależnie należy wskazać, że art. 44f ustawy o PIT nakazuje szczegółową weryfikację przesłanek do zastosowania zwolnienia wynikającego z przepisów szczególnych w celu dokonania zwrotu podatku pobranego zgodnie z art. art. 41 ust. 12 ustawy o PIT. W ust. 4 ww. artykułu zawarty jest otwarty katalog dokumentacji pozwalającej na ustalenie zasadności wniosku. Innymi słowy celem wymienionych w nim dokumentów jest poświadczenie, iż przesłanki do zastosowania zwolnienia zostały szczegółowo zbadane i nie występuje sytuacja, w której wypłacający lub odbiorca ich nie spełnia. Do wniosku o zwrot podatku dołącza się dokumentację pozwalającą na ustalenie jego zasadności, w szczególności:

1)oświadczenie podatnika, że w odniesieniu do czynności, w związku z którą składany jest wniosek o zwrot podatku, podatnik jest podmiotem, na którym ciąży obowiązek podatkowy, a także oświadczenie podatnika, że podatnik albo jego zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności - w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1;

2)oświadczenie podatnika, że prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych, z którą wiąże się uzyskany przychód - w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, gdy należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Powyższe dokumenty pozwalają zatem na ustalenie, że przesłanki dotyczące posiadania statusu rzeczywistego właściciela zostały szczegółowo zbadane i potwierdzone stosownymi oświadczeniami.

Niemniej jednak, przepis art. 41 ust. 4aa ustawy o PIT w swoim brzmieniu nie uzależnia możliwości niepobrania podatku na gruncie stosownej UPO, od gromadzenia dokumentacji, która potwierdzałaby dokonanie weryfikacji warunków niepobrania podatku wynikających z odpowiedniej umowy przy dochowaniu należytej staranności. Wprowadza on jedynie konieczność dochowania należytej staranności, jednak bez wymogu potwierdzenia jej dochowania stosownymi oświadczeniami.

W ustawie o PIT występuje analogiczny jak w przypadku ustawy o CIT przepis odnoszący się do wypłat na rzecz podmiotu powiązanego, które w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego przekraczają łącznie kwotę 2 mln zł.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 12 zd. pierwsze ustawy o PIT, jeżeli łączna kwota dokonanych na rzecz podmiotu powiązanego wypłat (świadczeń) lub postawionych do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a przekracza w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 mln zł na rzecz tego samego podatnika, płatnik jest obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, stosując stawki podatku określone w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 mln zł, z pominięciem stawki podatku, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Powyższy przepis wprowadza zatem zróżnicowanie w zakresie sposobu poboru (brak poboru, zastosowania zwolnienia lub obniżonej stawki) podatku u źródła z tytułu należności wypłacanych w ramach roku podatkowego płatnika na rzecz danego podmiotu powiązanego, niemniej jedynie w przypadku wypłat przewyższających kwotę 2 mln zł oraz jedynie z tytułu należności licencyjnych, odsetek oraz dywidend.

Obowiązek badania szczegółowych przesłanek z art. 44f ust. 4 pkt 5-6 ustawy o PIT oraz gromadzenia dokumentacji wymaganej do wykazania przez Państwa spełnienia warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, występuje przy chęci złożenia wniosku o zwrot podatku z tytułu wpłaconych należności.

W konsekwencji, w sytuacji wskazanej w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), jeśli Wynagrodzenie podlega opodatkowaniu tylko w państwie rezydencji Kontrahenta, są Państwo uprawnieni do niepobrania podatku u źródła z tytułu Wynagrodzenia na podstawie przepisów Modelowej Konwencji oraz stosownej UPO, jeżeli wartość tego Wynagrodzenia nie przekroczyła w danym roku podatkowym płatnika kwoty 2 mln zł, wyłącznie w oparciu o otrzymany certyfikat rezydencji.

Na tle powyższego uzupełnienia wnoszą Państwo o uznanie wniosku za kompletny i wydanie interpretacji indywidualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383):

Obowiązek podatkowy

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Według art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Z art. 4a ww. ustawy wynika, że:

Źródła przychodów

Jak wynika z art. 3 ust. 2b pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 3 ust. 2d ustawy stanowi, że:

Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w cytowanym wyżej art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest katalogiem zamkniętym; wymienia jedynie przykładowe, najczęściej podejmowane czynności służące uzyskaniu przychodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Główna zasada dotycząca ograniczonego obowiązku podatkowego wyrażona jest w art. 3 ust. 2a ww. ustawy, natomiast ust. 2b podaje tylko przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie jest to wyliczenie wyczerpujące.

Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów cudzoziemca znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Cytowany uprzednio art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że opodatkowaniu podlega dochód (przychód) osiągnięty na terytorium Polski.

Jest to generalna zasada, według której ustala się, jaki dochód podlega opodatkowaniu w Polsce. Decyduje o tym miejsce osiągania dochodów, nie zaś miejsce świadczenia usługi. O źródle dochodów położonych w Polsce można mówić wtedy, gdy takie źródło dochodów trwale związane jest z terytorium Polski lub gdy źródłem dochodu są polscy rezydenci eksploatujący rzeczy lub dobra niematerialne należące do innych podmiotów.

Jak już bowiem wspomniano przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się z uwzględnieniem Konwencji/umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z informacji przedstawionych przez Państwa wynika, że:

1.  nabywają Państwo od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą usługi, jak np. usługi reklamowe, prawne i doradcze;

2.  Państwa kontrahenci mają swoje siedziby m.in. w USA, Wielkiej Brytanii, Holandii, Republice Czeskiej oraz w Niemczech;

3.  na dzień wypłaty należności z tytułu usług posiadają Państwo ważne certyfikaty rezydencji kontrahentów.

Podatek u źródła

Stosownie do art. 29 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy:

Według postanowień art. 29 ust. 2 powołanej ustawy:

Certyfikat rezydencji

Stosownie do art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe regulacje prawne wskazują na fakt, że w przypadku podmiotu, który nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, a uzyskuje przychody na tym terytorium, w kwestii sposobu opodatkowania, pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przy czym należy podkreślić, że zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej oraz spełnienia innych warunków o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe z którego wynika w szczególności, że wynagrodzenie tytułem usług reklamowych, prawnych oraz doradczych wypłacane będzie na rzecz rezydentów mających siedzibę na terytorium USA, Wielkiej Brytanii, Holandii, Republiki Czeskiej oraz Niemiec, zasadnym jest przeanalizowanie zapisów stosownych umów/konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania poszczególnych Kontrahentów.

Z wniosku wynika, że osoby, którym wypłacają Państwo wynagrodzenie kwalifikowane jako zyski przedsiębiorstwa, mają stałe miejsce zamieszkania m.in. w USA, Wielkiej Brytanii, Holandii, Republice Czeskiej i w Niemczech.

Zasadnym jest zatem przeanalizowanie zapisów stosownych umów/konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 8 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. poz. 178):

Stosownie do art. 7 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. poz. 1840), zmodyfikowanej Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku podpisaną 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369):

Stosownie do art. 7 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz zapobiegania uchylaniu się i unikaniu opodatkowania podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 216 poz. 2120 ze zm.) zmienionej Protokołem między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 roku, oraz Protokołu, podpisanego w Warszawie dnia 13 lutego 2002 roku z dnia 29 października 2020 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 906):

 Stosownie do art. 7 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 września 2011 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 991), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Czechy dnia 7 czerwca 2017 r.:

Stosownie do art. 7 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 90):

Z powyższych przepisów Umów/Konwencji wynika, że zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jeśli przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony zakład, to zyski przypisane temu zakładowi mogą być opodatkowane w drugim Państwie.

Według organu, analizując zapisy ww. umów UPO w odniesieniu do opisu sprawy, z której wynika, że kontrahentami, świadczącymi na Państwa rzecz usługi niematerialne są/będą osoby prawne mające siedzibę między innymi, na terytorium USA, Wielkiej Brytanii, Holandii, Republice Czeskiej oraz Niemczech, należy zgodzić się ze Spółką, że należności z tytułu usług wskazanych we wniosku stanowią/stanowić będą „zyski przedsiębiorstwa”, o których mowa w art. 7 i 8 ust. 1 ww. umów UPO. Zyski te podlegają zatem opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu, który dochód taki uzyskuje (w rozpatrywanej sprawie - odpowiednio w USA, Wielkiej Brytanii, Holandii, Republice Czeskiej oraz Niemczech - pod warunkiem właściwego formalnego udokumentowania).

Powzięli Państwo wątpliwość, czy w przypadku zakwalifikowania Wynagrodzenia na gruncie analizowanych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jako zysków przedsiębiorstwa opodatkowanych w kraju rezydencji dla wypłat nieprzekraczających 2.000.000 zł w trakcie roku podatkowego płatnika są Państwo uprawnieni do niepobrania podatku u źródła w oparciu o posiadany certyfikat rezydencji, bez konieczności dalszego szczegółowego weryfikowania przesłanek, o których mowa w art. 44f ust. 4 pkt 4-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wymóg zachowania należytej staranności

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 41 ust. 12 tej ustawy:

Przepis art. 41 ust. 15 omawianej ustawy stanowi natomiast, że:

Pomocne w ustaleniu zasad należytej staranności są przepisy art. 44f ust. 4 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Zgodnie z art. 5a pkt 33d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Weryfikacja warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak wynika z powołanych powyżej przepisów, powinna się odbywać z należytą starannością. Obowiązek dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spoczywa na płatniku, który dokonując wypłaty nie pobiera podatku u źródła na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę. Należy podkreślić, że należyta staranność w weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku wymagana jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2.000.000 zł. Wniosek taki wynika z literalnego brzmienia art. 41 ust. 4aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując weryfikacji należytej staranności należy odnosić się do aspektów istotnych z punktu widzenia stosowania danej preferencji podatkowej. W szczególności dotyczy to:

1)  weryfikacji statusu kontrahenta jako podatnika (rzeczywistego właściciela) w stosunku do otrzymanej należności, w tym poprzez pryzmat prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej przez ten podmiot;

2)  weryfikacji rezydencji podatkowej odbiorcy należności;

3)  weryfikacji otrzymanych dokumentów pod kątem ich zgodności ze stanem faktycznym (w tym na podstawie informacji dostępnych publicznie).

Oceniając czy należyta staranność została w określonym przypadku dochowana należy uwzględniać także powszechnie dostępne informacje na temat statusu odbiorców należności. W każdym przypadku konieczne jest udokumentowanie (dla celów dowodowych) przez płatnika, że dochował on należytej staranności przy weryfikacji, o której mowa w 41 ust. 4aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aktualne brzmienie art. 41 ust. 4aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie stanowi, że obowiązek płatnika przy wypłacie należności, do których można zastosować obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie, sprowadza się nie tylko do „uzyskania” od podatnika certyfikatu rezydencji ale także weryfikacji warunków zwolnienia z opodatkowania wypłacanych należności lub zastosowania preferencyjnej stawki. Podkreślenia wymaga, o czym pisano już wcześniej, że weryfikacja ta musi być dokonana z zachowaniem należytej staranności.

Zaznaczyć również należy, że omówiony powyżej art. 41 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi samodzielną podstawę składania oświadczeń, co do okoliczności natury faktycznej gdyż wystąpienie okoliczności w nim wskazanych jest warunkiem zastosowania zwolnienia (zaniechania poboru bądź zastosowania obniżonej stawki) wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zasadnym jest twierdzenie, że na gruncie znowelizowanych przepisów w każdym przypadku stosowania zasad wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zwolnień z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, konieczne będzie weryfikowanie statusu kontrahenta/nierezydenta i wykazywanie, że w stosunku do danych należności jest on m.in. ich rzeczywistym właścicielem oraz że prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby podatnika dla celów podatkowych - czy innych przesłanek wymienionych w art. 44f ust. 4 pkt 4-5 omawianej ustawy.

Płatnik, który chce zastosować przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie dokonywać poboru podatku u źródła, jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia/niepobrania podatku, zachowując przy tym należytą staranność.

To oznacza w przedmiotowej sprawie, że płatnik (Państwo) mają obowiązek weryfikować, czy uzyskujący dochody z tytułu Usług (Nierezydent) spełnia wszystkie warunki do skorzystania z możliwości niepobrania podatku u źródła. W ramach należytej staranności nie można ograniczać się jedynie do weryfikacji warunków zastosowania niepobrania podatku na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tym samym poza posiadaniem certyfikatu rezydencji podatnika konieczna jest weryfikacja okoliczności i warunków uzasadniających możliwość niepobrania podatku u źródła. Płatnik wypłacający należności z tytułu Usług, o których mowa we wniosku, ma obowiązek sprawdzać, czy istnieją okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 44f ust. 4 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie zawarte w tym artykule ma charakter katalogu otwartego. Ustawodawca poprzez użycie sformułowania „w szczególności” przedstawił minimalny zakres objętej/potwierdzonej oświadczeniem weryfikacji. Niewykluczone jest, że dla dochowania należytej staranności w pewnych okolicznościach wymagane będzie także posiadanie dodatkowej dokumentacji potwierdzającej zasadność niepobrania podatku zgodnie z wyżej wymienionymi umowami UPO.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że chociaż w przedmiotowej sprawie spełnienie warunków niepobrania podatku u źródła, tj. kwalifikacji wypłacanych należności do zysków przedsiębiorstwa winno wynikać z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a krajem danego kontrahenta, to jednak obowiązki płatnika wynikają z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).