Skutki podatkowe wprowadzenia programu motywacyjnego w formie benefitów.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych – w zakresie pytania piątego i szóstego – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (zwany dalej również „Spółką”) jest spółką akcyjną założoną w 2019 r., czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz polskim rezydentem podatkowym. W związku z zatrudnianiem pracowników Wnioskodawca pełni również rolę płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązananego do obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy.

Spółka jest podmiotem zajmującym się zarówno hurtową, jak i detaliczną dystrybucją kawy, herbaty oraz różnego rodzaju akcesoriów związanych z tymi napojami, (...) Spółka świadczy także szeroką gamę usług, w tym: szkolenia, obsługę eventów oraz usługi serwisowe.

Spółka zamierza wprowadzić system benefitów (dalej: „System”) dla swoich pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umów zlecenie (dalej: „Pracownicy”) oraz innych, w tym również stale współpracujących na zasadzie umów o świadczenie usług (dalej: „Współpracownicy”, łącznie: „Beneficjenci”).

Planowany do wdrożenia System polegać będzie na:

•przypisaniu poszczególnym produktom z asortymentu sklepu internetowego Wnioskodawcy innej ceny, po której będą one dostępne dla Beneficjentów; cena taka będzie w większości przypadków niższa niż oferowana ogółowi nabywców, jednak wyższa od ceny nabycia towaru przez Spółkę, gwarantując tym samym Wnioskodawcy zysk. Wartość procentowa obniżki [rabatu] będzie zmienna w zależności od rodzaju towaru, jednak w każdym wypadku cena oferowana Beneficjentom będzie wyższa od ceny nabycia danego towaru przez Spółkę. Możliwa jednak będzie sytuacja, w której preferencyjna cena dostępna dla beneficjentów będzie dostępna również dla ogółu klientów Wnioskodawcy, a nawet sytuacja, w której cena skierowana dla ogółu klientów będzie niższa od ceny oferowanej beneficjentom;

•udzieleniu Beneficjentom jednorazowych kodów rabatowych związanych ze szczególnymi okazjami (przykładowo – w okresie świątecznym). Ten rodzaj rabatu będzie imienny i będzie mógł zostać wykorzystany wyłącznie przez Beneficjenta.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym oba elementy programu motywacyjnego stanowią formę wyrażenia uznania, podziękowania oraz motywowania, nie zaś element wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na podstawie zawartych z Beneficjentami umów. Jest to zatem dobrowolne świadczenie ze strony Spółki, do którego nie jest (nie będzie) zobowiązana na podstawie żadnych postanowień umownych. Stosowanie preferencyjnych cen sprzedaży nie będzie uzależnione od jakichkolwiek świadczeń wzajemnych ze strony Beneficjenta. Beneficjent nie będzie także zobowiązany do realizacji otrzymanej obniżki – będzie to jego własna decyzja.

Celem wdrożenia opisywanego programu jest stworzenie dobrej atmosfery pracy, zintegrowanie Beneficjentów (poprzez wspólny system benefitów), a w dłuższym okresie zapewnienie utrzymania w Spółce dobrze wykwalifikowanych osób, co stanowi gwarancję kontynuowania efektywnej działalności gospodarczej oraz rozwoju przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Istotny jest także cel marketingowy przedsięwzięcia. Beneficjenci programu będą bowiem mogli wyrażać opinie o produktach z oferty Wnioskodawcy w swoim środowisku rodzinnym oraz wśród znajomych, co w oczekiwaniu Spółki przełoży się na pozyskanie nowych klientów, zwiększenie wolumenu sprzedaży i pomoże w budowaniu pozytywnego wizerunku wnioskodawcy na rynku.

Stosowane benefity nie będą wyrażane w fizycznej formie, w szczególności nie będą miały postaci kart czy fizycznych bonów. W przypadku udzielanych jednorazowych rabatów przybiorą one formę możliwego do wykorzystania w sklepie internetowym elektronicznego kodu przesłanego Beneficjentowi na adres poczty elektronicznej. Udzielenie takiego kodu samo w sobie nie będzie przedstawiać wartości ekonomicznej dla Beneficjenta w tym sensie, że nie będzie zaspokajać żadnych jego istniejących uprzednio potrzeb. Będzie stanowiło jedynie ekspektatywę nabycia oferowanego towaru po obniżonej cenie.

Udzielane kody jednorazowe będą mogły zostać wykorzystane jedynie do nabycia towarów z asortymentu Spółki w jej sklepie internetowym. Wykorzystanie kodu rabatowego spowoduje obniżenie ceny towaru, nie będzie mogło jednak stanowić samoistnego środka zapłaty za dany produkt. Oznacza to, że kod rabatowy będzie w praktyce uprawniał do uzyskania obniżki ceny zakupu, jednak nie będzie możliwości obniżenia kwoty należnej do zapłaty do 0 zł.

Ze względu na rodzaj oferowanych produktów w asortymencie Spółki przeważająca większość towarów opodatkowana jest podstawową stawką VAT (23%). Niemniej jednak mogą zdarzać się sporadyczne przypadki kiedy do oferowanego produktu zastosowanie znajduje stawka obniżona (np. 8% czy 5%).

Pytania

1.Czy na moment udzielenia Beneficjentom opisanych w zdarzeniu przyszłym rabatów i kodów rabatowych, możliwości skorzystania z cen preferencyjnych, powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?

2.Czy podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług w przypadku zastosowania zarówno cen preferencyjnych, rabatów, jak i kodów rabatowych na rzecz Beneficjentów będzie faktycznie zastosowana cena sprzedaży towaru (tj. cena katalogowa obniżona o wartość rabatu)?

3.Czy w przypadku stosowania przez Spółkę preferencyjnych cen sprzedaży w transakcjach z Pracownikami przychód z tytułu sprzedaży powinien być rozpoznany w oparciu o faktycznie zastosowane ceny sprzedaży towaru (tj. cena katalogowa obniżona o wartość rabatu)?

4.Czy w przypadku wykorzystania przez Pracownika kodu rabatowego w ramach realizowanych zakupów przychód z tytułu sprzedaży powinien być rozpoznany przez Spółkę w oparciu o faktycznie zastosowane ceny sprzedaży towaru (tj. cena katalogowa obniżona o wartość rabatu)?

5.Czy stosowanie preferencyjnych cen w transakcjach z Pracownikami spowoduje powstanie po ich stronie dodatkowego przychodu podatkowego?

6.Czy przekazanie przez Spółkę kodów rabatowych Pracownikom nie spowoduje po ich stronie przychodu ze stosunku pracy (dla Pracowników zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę) ani przychodu z działalności wykonywanej osobiście (dla Pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy zlecenie)?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania piątego, stosowanie preferencyjnych cen w transakcjach z Pracownikami nie spowoduje powstania po ich stronie dodatkowego przychodu podatkowego. Sprzedaż Beneficjentom towarów z asortymentu po preferencyjnych cenach nie spowoduje powstania u nich przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy PIT opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody (z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku). W art. 11 ust. 1 Ustawy PIT wskazano, że przychodami (z pewnymi zastrzeżeniami) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychody opodatkowane PIT należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, mającą formę zarówno pieniężną jak i niepieniężną, w tym również nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Przepisy Ustawy PIT nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnych świadczeń”. W praktyce dla celów PIT nieodpłatne świadczenie definiuje się jako działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne (niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W przypadku świadczeń przekazywanych na rzecz pracowników należy uwzględnić także wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. K 7/13), w którym wskazano m.in., że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą.

Stanowisko to jest akceptowane również przez organy podatkowe, które w wydawanych interpretacjach podkreślają, że gdy grono beneficjentów nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników to brak jest podstaw do uznania, że po stronie pracowników powstaje przychód w rozumieniu Ustawy PIT. Mając na uwadze powyższe – w opinii Spółki – po stronie osób wskazanych w stanie faktycznym nie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

W kontekście powyższego Spółka pragnie wskazać, że program nie ogranicza kręgu uprawnionych do korzystania z rabatów wyłącznie do Pracowników. Adresatami programu jest szeroka grupa osób, obejmująca nie tylko Pracowników. Na tę grupę składają się – oprócz Pracowników Spółki – także osoby trzecie (współpracujące ze Spółką na podstawie kontraktów B2B). Ponadto zasady funkcjonowania Programu są takie same w przypadku wszystkich kategorii osób uprawnionych do uczestnictwa w nim. Preferencyjny cennik nie jest bowiem różnorodny w zależności od formy współpracy, jest taki sam dla wszystkich Beneficjentów. Wielkość upustu przyznawanego w ten sposób Pracownikom nie jest większa niż przyznawane osobom trzecim. Ponadto może zdarzyć się sytuacja, w której cena dostępna ogółowi klientów Wnioskodawcy będzie niższa od ceny dostępnej dla Beneficjentów wynikającej z programu.

Obniżki dla wszystkich Beneficjentów będą takie same, a zasady ich przyznawania i ich wysokość będą z góry określone. Dlatego gdy mowa o Beneficjencie będącym Pracownikiem Spółki, w ocenie Wnioskodawcy nie ma podstawy do ustalenia przychodu w wartości rynkowej towarów, z pominięciem przyznanych rabatów. Stosunek pracy czy umowa zlecenie zawarta z Pracownikiem nie daje mu żadnych szczególnych przywilejów w porównaniu do innych kategorii Beneficjentów. Wszystkie ceny objęte programem są ustalane tak samo dla wszystkich Beneficjentów niezależnie od tego czy są oni Pracownikami czy też współpracują z Wnioskodawcą na innych zasadach. Innymi słowy, Beneficjent będący Pracownikiem nie uzyska korzystniejszej ceny niż Beneficjent niebędący Pracownikiem i jego sytuacja nie będzie w żaden sposób zróżnicowana ze względu na istniejący stosunek pracy.

Ponadto może zdarzyć się sytuacja, w której preferencyjna cena przysługująca Beneficjentom w związku z uczestnictwem w programie będzie dostępna także ogółowi klientów Wnioskodawcy, a nawet od niej niższa. Spółka planuje bowiem różnorodne akcje promocyjne skierowane do ogółu swoich klientów, czyli do grupy docelowo nieograniczonej. W takim wypadku preferencyjny cennik nie będzie limitowany w żaden sposób przesłankami powiązań ani współpracy ze Spółką. Tym bardziej nie będzie więc można mówić o jakimkolwiek związku czy wynikaniu preferencyjnego cennika z istniejącym stosunkiem pracy.

Podsumowując, po stronie uczestników Programu z tytułu uczestnictwa w nim nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu PIT, w tym w szczególności z tytułu nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania szóstego, przekazanie przez Spółkę kodów rabatowych Pracownikom nie spowoduje po ich stronie przychodu ze stosunku pracy (dla Pracowników zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę) ani przychodu z działalności wykonywanej osobiście (dla Pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy zlecenie).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy PIT opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody (z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku). W art. 11 ust. 1 Ustawy PIT wskazano, że przychodami (z pewnymi zastrzeżeniami) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednocześnie art. 20 ust. 1 ustawy PIT wskazuje, że za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W świetle powyższego, za przychody opodatkowane PIT należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, mającą formę zarówno pieniężną jak i niepieniężną, w tym również nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Przepisy ustawy PIT nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnych świadczeń”. W praktyce dla celów PIT nieodpłatne świadczenie definiuje się jako działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne (niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W przypadku świadczeń przekazywanych na rzecz pracowników należy uwzględnić także wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. K 7/13), w którym wskazano m.in., że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą.

Stanowisko to jest akceptowane również przez organy podatkowe, które w wydawanych interpretacjach dotyczących rabatów podkreślają, że gdy grono beneficjentów – podmiotów korzystających z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników to brak jest podstaw do uznania, że po stronie pracowników powstaje przychód w rozumieniu ustawy PIT. Mając na uwadze powyższe – w opinii Spółki – po stronie osób wskazanych w stanie faktycznym nie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

W kontekście powyższego Spółka pragnie wskazać, że program nie ogranicza kręgu uprawnionych do korzystania z kodów rabatowych. Adresatami programu jest szeroka grupa osób, obejmująca nie tylko Pracowników, na którą to grupę składają się – oprócz Pracowników Spółki – także osoby trzecie (współpracujące ze Spółką na podstawie kontraktów B2B). Ponadto zasady funkcjonowania Programu są takie same w przypadku wszystkich kategorii osób uprawnionych do uczestnictwa w nim. Imienne karty rabatowe przyznają bowiem taki sam rabat. Wielkość rabatu przyznawanego Pracownikom nie jest większa niż przyznawane osobom trzecim.

Podkreśla się zarazem, że skutkiem uzyskania rabatu będzie obniżenie ceny zakupu towarów, a nie uzyskanie nieodpłatnego (częściowo odpłatnego) świadczenia. Pojęcie „rabat”, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust”. W rezultacie skorzystania z rabatu zapłacona kwota stanowi rzeczywistą cenę zakupu towaru dla nabywcy. Co do zasady każdy rabat udzielany przez Spółkę stanowi określoną korzyść dla nabywcy towaru objętego rabatem. Przyznanie takiego rabatu w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie jest świadczeniem częściowo odpłatnym. Stanowisko przeciwne prowadziłoby bowiem do konkluzji, że każdy konsument nabywający towar po cenie obniżonej w stosunku do pierwotnej każdorazowo powinien wykazywać przychód opodatkowany PIT w części odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną pierwotną a rzeczywistą ceną zapłaconą za dany towar. Takie podejście nie byłoby racjonalne w odniesieniu do uczestników Programu. Program jest bowiem kierowany do różnych odbiorców, a „korzyści” otrzymywane przez poszczególnych adresatów (pracowników i osoby trzecie) są analogiczne. W konsekwencji nie można mówić o uprzywilejowaniu którejkolwiek z tych grup.

Podsumowując, po stronie uczestników Programu w związku z otrzymaniem kodów rabatowych nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu PIT.

Powyższe potwierdza również praktyka organów podatkowych, w tym m.in. interpretacje:

1)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 marca 2017 r. (nr 1462-IPPB4.4511.13.2017.1.JK3);

2)Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 września 2016 r. (nr ILPB1-1/4511-1-96/16-2/AN);

3)Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 stycznia 2017 r. (nr 1462-IPPB2.4511.719.2016.1.AK); z 26 stycznia 2017 r. (nr 1462-IPPB4.4511.1302.2016.1.JM) oraz z 26 sierpnia 2016 r. (nr IPPB4/4511-1009/16-2/MS).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań 5 i 6 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z ww. przepisem:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na płatniku ciążą zatem trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1)obliczenia podatku w prawidłowej wysokości,

2)pobrania podatku,

3)wpłacenia pobranego podatku do właściwego organu podatkowego.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są m.in.:

•stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);

•działalność wykonywana osobiście (pkt 2);

•inne źródła (pkt 9).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

W świetle art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się:

przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c)przedsiębiorstwa w spadku

–z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z kolei w myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy stosowanie preferencyjnych cen w transakcjach z Pracownikami spowoduje powstanie po ich stronie dodatkowego przychodu podatkowego oraz czy przekazanie przez Spółkę kodów rabatowych Pracownikom nie spowoduje po ich stronie przychodu ze stosunku pracy (dla osób zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę), ani przychodu z działalności wykonywanej osobiście (dla osób zatrudnionych w oparciu o umowy zlecenie).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rabat”. Zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, rabat oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

Zatem nie można uznać, że osoba otrzymująca rabat, czy korzystająca z kodu rabatowego, nabywając towar po cenie niższej od regularnej oferty osiąga korzyść majątkową odpowiadającą różnicy w cenie produktu. Nie ma wątpliwości, że każdy rabat (jako zniżka ceny) uzyskany w związku z realizacją kodu rabatowego stanowi określoną korzyść dla nabywcy towaru objętego tym rabatem. Jednakże przyjęcie stanowiska, że stanowi on przychód w postaci wartości pieniężnej oznaczałoby, iż każdy konsument nabywający towar po obniżonej cenie w stosunku do pierwotnej ceny towaru, każdorazowo powinien wykazywać przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych w części odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną pierwotną a rzeczywistą ceną zapłaconą za dany towar.

Podobnie jest w przypadku przypisania poszczególnym produktom z asortymentu sklepu internetowego Spółki innej ceny, po której będą one dostępne dla Beneficjentów.

Jak wynika z opisu sprawy, system benefitów ma być skierowany do pracowników, zleceniobiorców oraz innych osób stale współpracujących na zasadzie umów o świadczenie usług. Ponadto, jak wskazali Państwo we wniosku, istotny jest także cel marketingowy przedsięwzięcia. Beneficjenci programu będą bowiem mogli wyrażać opinie o produktach z oferty Spółki w swoim środowisku rodzinnym oraz wśród znajomych, co w oczekiwaniu Spółki przełoży się na pozyskanie nowych klientów, zwiększenie wolumenu sprzedaży i pomoże w budowaniu pozytywnego wizerunku wnioskodawcy na rynku.

Krąg uprawnionych do skorzystania z systemu benefitów jest szeroki. System nie będzie ograniczony wyłącznie do jednego grona beneficjentów.

Mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stosowanie preferencyjnych cen w transakcjach z Pracownikami oraz przekazanie przez Spółkę kodów rabatowych Pracownikom nie spowoduje powstania po ich stronie przychodu podatkowego, w tym ze stosunku pracy ani z działalności wykonywanej osobiście.

Tym samym na Spółce nie będą spoczywać obowiązki płatnika.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).