Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). - Interpretacja - 0115-KDST2-2.4011.408.2023.2.BM

www.shutterstock.com

Interpretacja indywidualna z dnia 21 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.408.2023.2.BM

Temat interpretacji

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe.

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 2 listopada i 18 grudnia 2023 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Od dnia (...) 2012 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą A. Posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybraną formą opodatkowania jest podatek liniowy. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej współpracuje Pan z wieloma podmiotami na postawie zawartych z nimi umów o współpracy, czy o świadczenie usług. Wyżej wskazani kontrahenci to spółki prawa handlowego albo osoby prowadzące własną działalność gospodarczą.

Zdarza się, iż wykonuje Pan czynności na rzecz podmiotów zagranicznych, jednak każdorazowo odbywa się to na podstawie stosownego kontraktu. Usługi są świadczone zatem pomiędzy przedsiębiorcami i przede wszystkim ich zakresem jest realizacja przez Pana zadań programistycznych. Świadczy Pan usługi na terenie Polski, a uzyskiwane dochody podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wykonuje Pan projekty zarówno samodzielnie dla ww. Zleceniodawców, jak i bezpośrednio na swoją rzecz, w stosunku do których to oprogramowań zamierza Pan udzielać odpłatnej licencji.

Zdarza się, iż jest Pan członkiem zespołu programistów. We wszystkich przypadkach Pana rola sprowadza się do zaprojektowania rozwiązania oraz wytworzenia kodu źródłowego czyli programowania. Pracując samodzielnie nad danym produktem dla kontrahenta dostarcza mu Pan całe oprogramowanie, natomiast świadcząc usługi w ramach zespołu programistów odpowiedzialny jest za wytworzenie osobnej, nowej części oprogramowania – nowego kodu źródłowego, który jest implementowany do istniejącego oprogramowania.

Gdy jest Pan członkiem zespołu programistów, to każdy z zespołu jest odpowiedzialny za własne zadania. Samodzielnie w oparciu o własną wiedzę i twórczość realizuje Pan powierzone zadania, tj. wytwarza programy komputerowe i odbywa się to niezależnie od podejmowanych działań przez pozostałych programistów.

Prowadzona bezpośrednio przez Pana indywidualna działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywa Pan nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych, interfejsów).

Powstałe programy komputerowe są efektem Pana własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Pana czynności, proces myślowy i efekt tego procesu. Oprogramowanie tworzone dla danego kontrahenta (w sytuacji gdy jest Pan członkiem zespołu programistów) jest rozwijane w oparciu o wytworzone przez Pana programy komputerowe – kody źródłowe, interfejsy. Jest Pan autorem i właścicielem tych rozwinięć (programów komputerowych), do których autorskie prawa majątkowe są przenoszone na kontrahenta i następnie utwory te są implementowane do istniejącego oprogramowania.

Opisane w powyższy sposób rozwijanie odbywa się na podstawie umowy zawartej z danym kontrahentem, która nie przewiduje licencji wyłącznej na korzystanie przez Pana z tego oprogramowania. Na skutek Pana działalności powstają nowe algorytmy w językach programowania. Wytworzone przez Pana rozwinięcia prowadzą do ulepszenia tego oprogramowania. Zatem w opisanych powyżej przypadkach tworzy Pan programy komputerowe, tj. utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jest Pan autorem utworów oraz właścicielem autorskich praw majątkowych do tych utworów. Nie korzysta Pan z wyników czyjejś działalności twórczej. Powstałe utwory – programy komputerowe są wynikiem Pana działalności twórczej.

Oprogramowania, które Pan wytwarza zależą od projektu, nad którym aktualnie pracuje. Przykładowo wymienić można:

biblioteki w różnych językach programowania (biblioteki takie są dołączane do programu w celu usprawnienia jego pracy i przyspieszenia procesu tworzenia gdyż nie trzeba kodu pisać ponownie),

moduły i funkcje – każdy system składa się ze zbioru funkcji, które razem tworzą pełen produkt, wykonując taki moduł, kod Wnioskodawcy jest bezpośrednio włączany w kod systemu,

mikroserwisy – czasami produkt składa się z kilku odrębnych części pracujących razem i komunikujących się z sobą (taki mikroserwis służy zazwyczaj do wykonywania jednego konkretnego zadania w obrębie całego serwisu),

koncepty/prototypy (tzw. PoC – proof of concept) są to proste, podstawowe wersje docelowego programu, których celem jest pokazanie zasady działania i udowodnienie, że koncepcja, którą się wymyśliło i zaprojektowało działa,

pełnowartościowe oprogramowanie – w przypadku, kiedy wykonuje Pan projekt samodzielnie (dla zleceniodawcy lub we własnym zakresie),

budowanie modeli maszynolerningowych,

systemy przetwarzania potokowego.

Na podstawie zawartych przez Pana umów, każdorazowo przenosi Pan na danego zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie utworów w wyniku realizacji umowy wraz z wyłącznym prawem do wykonywania zależnych praw autorskich do tych utworów. Postanowienia zawartych umów ukształtowane są w ten sposób, iż wynagrodzenie za wykonane usługi obejmuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych na zleceniodawcę. Zatem uzyskuje Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usługi – zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Nadto zamierza Pan czerpać również dochody z pobieranych opłat licencyjnych na skutek korzystania przez podmioty trzecie z Pana oprogramowania, które jest aktualnie przez Pana tworzone (i jeszcze nie jest ukończone – opłaty takie zatem będą uzyskiwane w przyszłości).

W każdym przypadku świadczy Pan usługi jako niezależny wykonawca, ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług, a także nie pozostaje pod bezpośrednim kierownictwem żadnego ze zleceniodawców. W zespołach programistów są co prawda kierownicy projektów, jednakże ich rola sprowadza się do rozdzielania zadań. Sposób tworzenia programów komputerowych pozostaje w pełni po Pana stronie.

Na bieżąco powiększa Pan zasób swojej wiedzy dokształcając się – codziennie śledzi najnowsze artykuły branżowe, bierze udział w kursach i szkoleniach, jak również czyta literaturę branżową. Przy świadczeniu swoich usług wykorzystuje Pan wiedzę z zakresu matematyki i informatyki, a zdarza się że również wiedzę z zakresu ekonomii i statystyki.

Tworząc programy komputerowe, czy całe oprogramowania dla kontrahentów wykonuje Pan prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W tym miejscu wskazać bowiem trzeba, iż w ramach swojej działalności wytwarza Pan programy komputerowe/oprogramowania dla zleceniodawców bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty Pana samodzielnej działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności wykonywane przez Pana nie mają charakteru rutynowego.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, przenosi Pan na zleceniodawców w ramach zawartych z nimi umów całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, osiąga Pan dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Nadto uzyskuje Pan dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z prowadzoną przez Pana działalnością na rzecz kontrahentów, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych/oprogramowania ponosi Pan i będzie ponosił wydatki takie jak:

zakup szeroko rozumianego sprzętu komputerowego/elektronicznego wraz z peryferiami i materiałami użytkowymi, np. komputery klasy PC, laptopy, drukarki, tusze, słuchawki, kamery internetowe, pamięci zewnętrzne, serwery do kopii zapasowych NAS, szafy do bezpiecznego przechowywania sprzętu, np. szafa antywłamaniowa do umieszczenia serwera NAS, który zawiera kopie bezpieczeństwa danych – są to główne narzędzia do wykonywania usług programowania, jak również niezbędne do przechowywania kodów źródłowych i dokumentów,

zakup oprogramowania oraz kursów – usługa programowania jest wykonywana przy użyciu zakupionego oprogramowania, natomiast kursy służą do zwiększania i pogłębiania Pana wiedzy,

wyjazdy na konferencje (wszystkie kosztami związane z wyjazdem, np. koszty dojazdów, zakwaterowania, wyżywienia, zakup toreb podróżnych) – podnoszenie kompetencji niezbędnych do wytwarzania nowych funkcjonalności wymaga uczestnictwa w konferencjach,

wydatki podróży służbowych – zarówno krajowych jak i zagranicznych (np. z uwagi na fakt, że kontrahenci są z całego świata, może zajść potrzeba spotkania w danym miejscu na świecie i to nie koniecznie w miejscu siedziby firmy) – wydatki te służą wytworzeniu programów komputerowych zgodnych z potrzebami danego klienta, spotkania z kontrahentami są niezbędne do poznania tych potrzeb i zaprezentowania im wytworzonych funkcjonalności,

opłaty za Internet – służą wyszukiwaniu informacji, przesyłaniu kodów źródłowych,

opłaty abonamentowe za telefon – służą komunikacji z klientem,

wydatki na środki komunikacji (samochody, motocykl latem) oraz koszty z nimi związane (tj. paliwo, serwis) – służą do dojazdu do klientów, czy do specjalistycznych sklepów celem zakupu sprzętu komputerowego/elektronicznego.

Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy – fizycznego wytwarzania na jego rzecz oprogramowania. Jest Pan w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, chciałby Pan skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, zamierza Pan w zeznaniu rocznym za rok 2023 rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Zamierza Pan kontynuować współpracę z kontrahentami również w kolejnym roku i w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Na analogicznych zasadach zamierza Pan współpracować również z innymi, kolejnymi kontrahentami. Nadto z uwagi na współpracę ze zleceniodawcami również w roku 2019, 2020, 2021, 2022, zamierza Pan wykonać korektę zeznania podatkowego za ten rok i rozliczyć dochody uzyskiwane w roku 2019, 2020, 2021, 2022 w oparciu o tę ulgę.

Jednocześnie oświadcza Pan, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75. Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że w ramach swoich usług wykonuje programy komputerowe, które są przekazywane jako fragmenty większych systemów informatycznych. Nie noszą one konkretnych nazw.

Wymienił Pan następujące realizacje:

moduł służący do (...),

moduł do (...),

moduł do (...),

moduł do (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł do (...),

moduł do (...),

moduł do (...),

moduł do (...),

moduł do (...),

moduł do (...)

moduł (...)

moduł do (...),

moduł do (...),

moduł (...),

moduł do (...),

PoC modułu do (...),

PoC modułu do (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...),

moduł (...).

Za każdym razem zdefiniowane są nowe wymagania od kontrahenta i Pana realizacja jest czymś nowym dla niego lub ulepszeniem. Technologie i frameworki, które Pan wykorzystuje: scala, java, apache kafka, spark, spark structure streaming, apache flink, avro, json, algorytmy i struktury danych, hive, akka, programowanie obiektowe, programowanie funkcyjne, wzorce projektowe, dobre praktyki, kafka streams, hadoop, hive, hbase, elastic search, amazon cloud, cloudera, snowflake, feature engineering, spark streaming, groovy.

Na pytanie organu, zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że program komputerowy po jego wytworzeniu/rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u kontrahenta wyjaśnił Pan, że efekty Pana prac wyróżnia samo rozwiązanie a nie technologia. Technologia, w której się Pan specjalizuje jest bardzo innowacyjna i mało jest osób posiadających w niej kompetencje.

Potwierdził Pan, że działania polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania, a nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Na pytanie, czy wytwarzane i rozwijane przez Pana oprogramowanie, stanowi przejaw Pana działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej), oraz na czym polega twórczy charakter tej działalności, odpowiedział Pan, że za każdym razem jest to nowy fragment kodu lub poprawiony błąd poprzez dodanie nowego fragmentu kodu.

Na pytanie, czy w przypadku zarówno tworzenia, jak i rozwijania programów komputerowych (lub ich części) efekty Pana pracy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych odpowiedział Pan, że realizacja programów komputerowych każdorazowo tworzy nowy autorski program komputerowy. Zleceniodawca definiuje jak funkcjonalnie ma działać. Nie posiada kompetencji aby wskazać jak ją zrealizować.

W odniesieniu do „usług świadczonych w ramach zespołu programistów”, wskazał Pan, że nie ma Pan dostatecznej wiedzy na jakiej podstawie inni przekazują swoją pracę. Pan przekazuje swój program komputerowy.

Na pytanie organu, na czym polega systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności wskazał Pan, że systematycznie poświęca czas na pracę.

Natomiast na pytanie, jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie „programów komputerowych” oraz jakie posiadał źródła finansowania wskazał Pan, że cele to edukowanie się i pogłębianie swojej wiedzy, z projektu na projekt oraz, że nie posiada Pan finansowania na projekty.

Nigdy nie tworzył Pan harmonogramów. Ma Pan jednoosobową działalność i nie ma Pan zasobów ludzkich, ani źródeł finansowania.

Przed rozpoczęciem tworzenia każdego programu komputerowego, dysponuje Pan wiedzą z zakresu języka Java/Scala, programowania obiektowego oraz ogólnej teorii informatyki. Dodatkowo, zawsze stara się zaznajomić z konkretną dziedziną, która będzie podstawą dla danego projektu.

W ramach swojej działalności wykorzystuje Pan głównie umiejętności programowania w języku Java/Scala oraz tworzenia aplikacji opartych na tych technologiach. Stara się Pan także rozwijać umiejętności związane z big data bazami danych i projektowaniem modeli strumieniowych. Innowacyjne rozwiązania są tworzone przy użyciu najnowszych technologii i narzędzi dostępnych na rynku, co pozwala na wprowadzenie nowych funkcjonalności oraz poprawę wydajności i skalowalności.

Wybór i wykorzystanie konkretnej wiedzy jest uzależnione od specyfiki każdego fragmentu programu. Przy tworzeniu innowacyjnych programów komputerowych, korzysta Pan z wiedzy dotyczącej algorytmów i struktur danych, technologii strumieniowych, a także specjalistycznej wiedzy z dziedziny, w której ma być zastosowany dany program (np. finanse, medycyna, gaming, gambling itp.). Selekcja wiedzy jest kluczowa, aby dostosować rozwiązanie do konkretnych wymagań i potrzeb danego projektu.

Produkty, usługi i procesy, które Pan tworzy opierają się na zaawansowanych rozwiązaniach wiedzowych, technicznych i programistycznych. Wykorzystuje Pan aktualne standardy programowania w języku Java/Scala, frameworki i biblioteki dedykowane danym dziedzinom. W przypadku aplikacji strumieniowych wykorzystuje Pan technologie takie jak apache kafka, kafka streams, apache flink, spark structure streaming, przy big data są to spark, hadoop, hive, hbase, elastic search. Przy aplikacjach rozproszonych akka actors, zio.

Efektem Pana działań jest stworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań, które przynoszą realne korzyści dla klienta. Na przykład, na przestrzeni lat prowadzenia działalności udało się Panu stworzyć wydajny silnik do wyliczania promocji dla klienta łączący wiele produktów przeliczając pełen iloczyn kartezjański w sekundach, przez co użytkownik końcowy nie dostrzegał złożoności, dzięki czemu program stał się głównym silnikiem do rekomendacji jednej z głównych platform telco w Polsce. W innym projekcie udało się stworzyć program komputerowy przetwarzający dane przez przyśpieszenie przetwarzania 30 mln danych z 1 godzin do 2 minut przechodząc dodatkowo w model strumieniowy – czyli dane aktualizowały się w czasie rzeczywistym.

Na pytanie, czy Pana działalność, w ramach której tworzy/rozwija Pan Oprogramowanie obejmuje prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, odpowiedział Pan przecząco.

Nie ponosi Pan odpowiedzialności za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahent).

Na pytanie, w jaki sposób poszczególne umowy z Kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów komputerowych, oraz jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pana i Kontrahent), co potwierdza/będzie potwierdzać przeniesienie tych praw wyjaśnił Pan, że przeniesienie praw odbywa się wraz z wystawioną fakturą oraz że odbywa sie to zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Pana programów komputerowych nie jest wyodrębnione na wystawionej fakturze. Faktury do umów są wystawiane za tworzenie programów komputerowych, 100% kwoty jest za czas poświęcony na tworzeniu programu komputerowego. Nie wystawia Pan faktur za czas poświęcony na czas z zespołem.

W formie tabeli wymienił Pan katalog wydatków, które poniósł Pan w okresie, którego dotyczy wniosek.

Ponadto doprecyzowł Pan, że od 2019 roku prowadzi odrębną szczegółową ewidencję zapewniającą wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W latach następnych będzie Pan kontynuował działalność na takich samych warunkach, jak opisał w treści wniosku.

Ponadto wyjaśnił Pan, że wytwarzanie programów komputerowych następuje w sposób systematyczny i uporządkowany. Korzysta Pan zarówno z metody zwinnych typu agile/scrum oraz innych metodyk, jeżeli chodzi o proces wytwórczy. Natomiast jeżeli chodzi o kody źródłowe programów komputerowych, również dobiera Pan metodyki wytwarzania adekwatnie do problemu, jaki ma Pan rozwiązać. W ramach objętego rozwiązania wykonuje je Pan w sposób metodyczny i uporządkowany.

Realizacja programów komputerowych każdorazowo tworzy nowy odrębny program komputerowy.

Ponadto w odniesieniu do wydatków, o których mowa we wniosku wyjaśnił Pan, że torba podróżna jest torbą dedykowaną do przenoszenia laptopa.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Pana działalność, tj. prace rozwojowe polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego w opisany we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym będzie Pan mógł w zeznaniu rocznym za rok 2019, 2020, 2021, 2022, 2023 i lata następne rozliczyć kwalifikowany dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami) uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

3.Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym będzie Pan mógł w zeznaniu rocznym za rok 2019, 2020, 2021, 2022, 2023 i lata następne rozliczyć kwalifikowany dochód uzyskany z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

4.Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu ponoszone przez Pana koszty, takie jak: zakup sprzętu komputerowego/elektronicznego wraz z peryferiami i materiałami użytkowymi, wydatki na zakup oprogramowania oraz kursów, wydatki związane z wyjazdami na konferencje i podróże służbowe, opłaty za internet i opłaty abonamentowe za telefon, a także wydatki na środki komunikacji, stanowią koszty o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Przedmiotowe części programów komputerowych opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując, tworzone przez Pana programy komputerowe – kody źródłowe stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP.

Pana zdaniem, przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie przez Pana dochodu z tego tytułu kwalifikuje Pana do skorzystania z ulgi IP BOX. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą: 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Pana zdaniem, prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Po pierwsze, prace prowadzone przez Pana polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po Pana stronie. Oprogramowanie tworzone przez Pana stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, wykonywane przez Pana prace obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości. Przenosi Pan na zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w Pana ocenie – osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Nadto udziela Pan licencji podmiotom trzecim na korzystanie z wytworzonego przez Pana oprogramowania, a zatem uzyskuje dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Powyższe stanowisko odnosi się do współpracy z kontrahentami od roku 2019 do dnia dzisiejszego, przy czym zamierza Pan kontynuować tę współpracę na takich samych zasadach również w latach kolejnych.

Pana zdaniem, ponoszone wydatki takie jak zakup sprzętu komputerowego/elektronicznego wraz z peryferiami i materiałami użytkowymi, wydatki na zakup oprogramowania oraz kursów, wydatki związane z wyjazdami na konferencje i podróże służbowe, opłaty za internet i opłaty abonamentowe za telefon, a także wydatki na środki komunikacji stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Ponoszone przez Pana ww. wydatki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy :

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy :

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.)

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracuje Pan z wieloma podmiotami na postawie zawartych z nimi umów o świadczenie usług w zakresie realizacji przez Pana zadań programistycznych. Wykonuje Pan projekty zarówno samodzielnie dla ww. zleceniodawców, jak i bezpośrednio na swoją rzecz, w stosunku do których to oprogramowań zamierza Pan udzielać odpłatnej licencji. Przykładowo wymienił Pan biblioteki w różnych językach programowania, moduły i funkcje, mikroserwisy, koncepty/prototypy (tzw. PoC – proof of concept), pełnowartościowe oprogramowanie, budowanie modeli maszynolerningowych, systemy przetwarzania potokowego.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku oraz jego uzupełnieniu) oraz cech prowadzonej przez Pana działalności.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że efekty Pana samodzielnej działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności wykonywane przez Pana nie mają charakteru rutynowego. Potwierdził Pan, że działania polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania, a nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Powstałe programy komputerowe są efektem Pana własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Pana czynności, proces myślowy i efekt tego procesu. Oprogramowanie tworzone dla danego kontrahenta (w sytuacji gdy jest Pan członkiem zespołu programistów) jest rozwijane w oparciu o wytworzone przez Pana programy komputerowe – kody źródłowe, interfejsy. Jest Pan autorem i właścicielem tych rozwinięć (programów komputerowych), do których autorskie prawa majątkowe są przenoszone na kontrahenta i następnie utwory te są implementowane do istniejącego oprogramowania.

W uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan natomiast, że twórczy charakter tej działalności polega na tym, że za każdym razem jest to nowy fragment kodu lub poprawiony błąd poprzez dodanie nowego fragmentu kodu. Wskazał Pan, że w ramach swoich usług wykonuje programy komputerowe, które są przekazywane jako fragmenty większych systemów informatycznych, wymienił Pan moduły („realizacje”), nad którymi Pan pracował, oraz technologie i frameworki, które Pan wykorzystuje.

Wyjaśnił Pan, że efekty Pana prac wyróżnia samo rozwiązanie a nie technologia. Technologia w której się Pan specjalizuje jest bardzo innowacyjna i mało jest osób posiadających w niej kompetencje.

Można zatem uznać, że prowadzona przez Pana działalność w zakresie wytwarzania programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że wytwarzanie programów komputerowych następuje w sposób systematyczny i uporządkowany. Korzysta Pan zarówno z metody zwinnych typu agile/scrum oraz innych metodyk, jeżeli chodzi o proces wytwórczy. Natomiast jeżeli chodzi o kody źródłowe programów komputerowych, również dobiera Pan metodyki wytwarzania adekwatnie do problemu, jaki ma Pan rozwiązać. W ramach objętego rozwiązania wykonuje je Pan w sposób metodyczny i uporządkowany.

Można zatem uznać opisaną działalnośc za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej, nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.

Z opisu sprawy wynika, że przed rozpoczęciem tworzenia każdego programu

komputerowego, dysponuje Pan wiedzą z zakresu języka Java/Scala, programowania obiektowego oraz ogólnej teorii informatyki. Dodatkowo, zawsze stara się Pan zaznajomić z konkretną dziedziną, która będzie podstawą dla danego projektu. W ramach swojej działalności wykorzystuje Pan głównie umiejętności programowania w języku Java/Scala oraz tworzenia aplikacji opartych tych technologiach. Stara się Pan także rozwijać umiejętności związane z big data bazami danych i projektowaniem modeli strumieniowych. Innowacyjne rozwiązania są tworzone przy użyciu najnowszych technologii i narzędzi dostępnych na rynku, co pozwala na wprowadzenie nowych funkcjonalności oraz poprawę wydajności i skalowalności.

Zatem powyższe pozwala również uznać, że wykorzystuje Pani istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–   badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–   prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

–   nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–   łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–   kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–   wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

–   nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

–   łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

–   kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

–   wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

–   planowaniu produkcji oraz

–   projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Wskazał Pan, że tworząc programy komputerowe, czy całe oprogramowania dla kontrahentów wykonuje Pan prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzona bezpośrednio przez Pana indywidualna działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywa Pan nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych, interfejsów).

Zatem można uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazał Pan, że efekty Pana pracy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Realizując program komputerowy każdorazowo tworzy Pan nowy autorski program komputerowy.

Postanowienia zawartych umów ukształtowane są w ten sposób, iż wynagrodzenie za wykonane usługi obejmuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych na zleceniodawcę.

Przeniesienie praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych odbywa się wraz z wystawioną fakturą oraz, że odbywa się to zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Od 2019 r. prowadzi Pan odrębną szczegółową ewidencję zapewniającą wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscy przypomnieć należy, że w myśl art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak wskazano, przepis art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej, nie dokonując jego zbycia. Natomiast Pan – jak wskazano we wniosku – dokonuje przeniesienia każdego z wytworzonych kwalifikowanych IP zgodnie z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Nadto zamierza Pan czerpać dochody z pobieranych opłat licencyjnych na skutek korzystania przez podmioty trzecie z Pana oprogramowania.

Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (oprogramowania) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast opłaty licencyjne dotyczące kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowią dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ww. ustawy.

W myśl art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2382).

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w latach 2019-2023 oraz w latach kolejnych, jeżeli nie ulegną zmianie przestawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–   dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–   wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–   wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–   kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–   dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wymienione we wniosku wydatki przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

–  stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

–  zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2382). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).