Amortyzacja od części ½ nieruchomości otrzymanej poprzez dział spadku, jak i od części ½ nieruchomości otrzymanej przez zniesienie współwłasności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 9 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 30 listopada 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pani oraz Pani syn – (…), jesteście spadkobiercami testamentowymi po (…), który zmarł 19 września 2021 r. Była Pani małżonką zmarłego, z którym pozostawała w ustroju rozdzielności majątkowej. Zmarły do śmierci prowadził jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (…). 29 września 2021 r. został sporządzony notarialny akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłym, stwierdzający nabycie spadku na podstawie testamentu przez Panią oraz Pani syna – (…), w udziałach po 50% części spadku dla każdego z zainteresowanych.

Spadkodawca i spadkobiercy to obywatele polscy, mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3 marca 2022 r. każdy ze spadkobierców zgłosił do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego (…) deklarację SD-Z2.

W zgłoszonych deklaracjach podatkowych spadkobiercy wykazali nabycie własności rzeczy i praw majątkowych (w tym składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa w spadku), zgodnie z przysługującym każdemu ze spadkobierców udziałem w spadku po zmarłym (…). Z uwagi na późniejsze powzięcie wiadomości o nabyciu również własności innych rzeczy i praw majątkowych niewskazanych we wcześniejszych zgłoszeniach, spadkobiercy dokonali zgłoszeń uzupełniających. Zarówno w pierwszych, jak i kolejnych zgłoszeniach przedsiębiorstwo nie zostało zgłoszone w deklaracjach jako całość.

W dniu śmierci (…), zgodnie z wnioskiem zgłoszonym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jeszcze za życia przedsiębiorcy, zarządcą sukcesyjnym przedsiębiorstwa w spadku został syn zmarłego – (…), na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 170 ze zm., dalej: ustawa o zarządzie sukcesyjnym). Działalność wspomnianego przedsiębiorstwa była kontynuowana na zasadach zarządu sukcesyjnego, jako przedsiębiorstwo w spadku, pod zarządem sukcesyjnym (…). Przedsiębiorstwo w spadku nie zaprzestało swojej działalności, cały czas zatrudnia pracowników i realizuje kontrakty handlowe i inwestycje.

Składniki masy spadkowej po zmarłym (…) stanowiły odrębną własność spadkodawcy, z uwagi na rozdzielność majątkową pomiędzy małżonkami.

W skład masy spadkowej wchodzi przedsiębiorstwo pod nazwą (…) w spadku, stanowiące zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, na które to przedsiębiorstwo składają się m.in.: prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oraz prawo własności znajdującego się na tym gruncie i stanowiącego odrębną nieruchomość budynku  biurowo-magazynowego oraz inne środki trwałe i składniki majątkowe, w tym: samochód osobowy, naczepy i wózki widłowe, zestawy komputerowe, a także wierzytelności. Poza wymienionym przedsiębiorstwem w spadku w skład masy spadkowej po zmarłym (…) wchodzą m.in. prawa własności innych nieruchomości i lokali mieszkalnych, wierzytelności oraz udziały w spółkach prawa handlowego.

8 września 2023 r., wraz z synem, dokonała Pani częściowego działu spadku. Dokonali Państwo czynności, która przeniosła w całości własność podzielonego wcześniej majtku po zmarłym (…), obejmującego przedsiębiorstwo w spadku, na Panią. Dokonane zostało w tym celu nieodpłatne zniesienie współwłasności, które skutkowało objęciem przez Panią części spadku przypadającego na (…). W konsekwencji, obejmie Pani pełny majątek przedsiębiorstwa podzielonego uprzednio w ramach spadku na udziały ½ między Panią oraz Pani synem.

Stała się Pani wyłącznym nabywcą przedsiębiorstwa zmarłego i kontynuuje działalność przedsiębiorstwa w spadku w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej (…), NIP: (…). Jest Pani czynnym podatnikiem VAT w ramach prowadzonej przez Panią jednoosobowej działalności gospodarczej, która prowadzona jest niezależnie od przedsiębiorstwa w spadku.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że działalność (…) prowadzona jest od 19 września 2022 r. Przychody z tej działalności opodatkowane są wg stawki liniowej 19%. Prowadzona jest pełna księgowość – księgi handlowe.

Spadkodawca prowadził działalność w niżej wymienionym zakresie:

·działalność pozostałych agencji transportowych,

·transport drogowy,

·wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi (hala magazynowa).

Działalność (…) prowadzona jest w niżej wymienionym zakresie:

·działalność pozostałych agencji transportowych,

·transport drogowy,

·wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi (hala magazynowa).

Działalność (…) jest kontynuacją działalności (…) w spadku z wykorzystaniem składników nabytych działem spadku. Działalność jest prowadzona w tym samym zakresie w oparciu o te same składniki majątku.

Przedmiotem wniosku jest budynek hali magazynowej z częścią socjalno-biurową położony w (…) przy ul. (…), na działce nr (…) w obrębie (…). Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych budynek hali magazynowej jest sklasyfikowany pod PKOB 125 – budynki przemysłowe i magazynowe.

Spadkodawca nabył nieruchomość – grunty wraz z zabudowaniami magazynowymi – 12 marca 2015 r., nabycie potwierdzone jest aktem notarialnym (…). Nieruchomość wykorzystywana była w działalności przedsiębiorstwa (…). W lutym 2021 r. zostały wyburzone wszystkie stare budynki i zaczęto budowę nieruchomości – nowej hali magazynowo-biurowej, będącej przedmiotem sprawy. We wrześniu 2021 r. (19 września 2021 r.) zmarł właściciel przedsiębiorstwa Pan (…). Przedsiębiorstwo w spadku kontynuowało inwestycję polegającą na budowie wyżej opisanej nieruchomości. Budowa nieruchomości zakończona została 28 czerwca 2022 r., co potwierdza zaświadczenie Inspektora Nadzoru Budowlanego. Środek trwały został przyjęty do środków trwałych przedsiębiorstwa (…) w spadku 28 czerwca 2022 r. Zakwalifikowany jako Grupa I KŚT 104, amortyzowany liniowo stawką 2,5 % od lipca 2022 r.

Nieruchomość nabyta w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności została przyjęta do użytkowania przez przedsiębiorstwo (…) 8 września 2023 r., zgodnie z aktem notarialnym rep. (…) z 8 września 2023 r. i wprowadzona do środków trwałych 8 września 2023 r. Pierwszej amortyzacji dokonano za październik 2023 r.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w przedsiębiorstwie (...), amortyzacja od października 2023 r., w całości będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu? (w całości, czyli zarówno amortyzacja od części ½ nieruchomości otrzymanej poprzez dział spadku, jak i od części ½ nieruchomości otrzymanej przez zniesienie współwłasności)

Pytanie dotyczy amortyzacji nieruchomości w Pani firmie przeniesionej rzeczonym aktem notarialnym poprzez częściowy dział spadku i zniesienie współwłasności z przedsiębiorstwa (...) w spadku NIP: (...) do Pani przedsiębiorstwa.

Pani stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Odpisy amortyzacyjne od wartości rynkowej nieruchomości przekazanej 8 września 2023 r. poprzez częściowy dział spadku i zniesienie współwłasności z firmy (...) w spadku do Pani firmy stanowić będą w Pani firmie koszty uzyskania przychodu od października 2023 r.

Rozpatrując możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (w tym nieruchomości budynkowej), należy wskazać na art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się:

Mając na uwadze treść zacytowanego art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że nabycie nieodpłatnie, tj. w drodze spadku, nie mieści się w zakresie sposobu nabycia, który uniemożliwia zaliczenie odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 922 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, ze zm.):

W myśl art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Stosownie zaś do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Jednak zgodnie z art. 1036 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Dział spadku odbywa się według tych samych zasad co zniesienie współwłasności w częściach ułamkowych (art. 210 – art. 212 w związku z art. 1035 Kodeksu cywilnego).

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między samymi spadkobiercami dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy. Dział spadku jest czynnością wtórną, wynikającą z podziału majątku spadkowego, a zatem nie jest tą samą czynnością co zniesienie współwłasności.

W myśl art. 210 ww. ustawy:

Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W myśl art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu, bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat.

Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni.

Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

·podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

·wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, dział spadku lub zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego działu spadku lub zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty, wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział.

Tym samym, data działu spadku lub zniesienia współwłasności będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647):

Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione następujące warunki:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy:

W myśl art. 22a ust. 1 cyt. ustawy:

Stosownie zaś do treści art. 22c pkt 1 i 2 ww. ustawy:

W myśl art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przepisu art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że:

Art. 22h ust. 2 cyt. ustawy stanowi, że:

Przechodząc natomiast do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, o których mowa we wniosku, wskazać należy, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że jest Pani spadkobiercą testamentowym po zmarłym 19 września 2021 r. mężu. Z mężem pozostawała Pani w ustroju rozdzielności majątkowej. Zmarły do śmierci prowadził jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (...). 29 września 2021 r. został sporządzony notarialny akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłym, stwierdzający nabycie spadku na podstawie testamentu przez Panią oraz Pani syna – (...), w udziałach po 50 % części spadku dla każdego z zainteresowanych. Zarządcą sukcesyjnym przedsiębiorstwa w spadku został syn zmarłego – (...). Działalność przedsiębiorstwa była kontynuowana na zasadach zarządu sukcesyjnego, jako przedsiębiorstwo w spadku. W skład masy spadkowej wchodzi przedsiębiorstwo pod nazwą (...) w spadku, stanowiące zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, na które to przedsiębiorstwo składa się m.in. budynek hali magazynowej z częścią socjalno-biurową (PKOB 125 – budynki przemysłowe i magazynowe), który jest przedmiotem wniosku.

8 września 2023 r., wraz z synem, dokonała Pani częściowego działu spadku. Dokonali Państwo czynności, która przeniosła w całości własność podzielonego wcześniej majtku po zmarłym (…), obejmującego przedsiębiorstwo w spadku, na Panią. Dokonane zostało w tym celu nieodpłatne zniesienie współwłasności, które skutkowało objęciem przez Panią części spadku przypadającego na (…). W konsekwencji, obejmie Pani pełny majątek przedsiębiorstwa podzielonego uprzednio w ramach spadku na udziały ½ między Panią oraz Pani synem. Pani Działalność jest kontynuacją działalności (...) w spadku z wykorzystaniem składników nabytych działem spadku. Działalność jest prowadzona w tym samym zakresie w oparciu o te same składniki majątku. Przychody z tej działalności opodatkowane są wg stawki liniowej 19 %. Prowadzona jest pełna księgowość – księgi handlowe.

Spadkodawca nabył nieruchomość – grunty wraz z zabudowaniami magazynowymi – 12 marca 2015 r. Nieruchomość wykorzystywana była w działalności przedsiębiorstwa (...). W lutym 2021 r. zaczęto budowę hali magazynowo-biurowej. Po śmierci spadkodawcy przedsiębiorstwo w spadku kontynuowało budowę nieruchomości. Budowa nieruchomości została zakończona 28 czerwca 2022 r. Budynek był amortyzowany liniowo stawką 2,5% od lipca 2022 r. Nieruchomość nabyta w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności została przyjęta do użytkowanie przez Pani przedsiębiorstwo, zgodnie z aktem notarialnym i wprowadzona do ewidencji środków trwałych 8 września 2023 r. Pierwszej amortyzacji dokonano za październik 2023 r.

Należy podkreślić, że w zakresie pojęcia „nabycie w drodze spadku” mieszczą się te sytuacje, w których własność przechodzi na spadkobiercę w drodze dziedziczenia, w wyniku zdarzenia, jakim jest otwarcie spadku (śmierć spadkodawcy). Natomiast nieodpłatnego nabycia rzeczy i praw majątkowych w wyniku umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności nie należy traktować w taki sam sposób jak nabycie w drodze dziedziczenia. Dział spadku jest bowiem zniesieniem współwłasności, co doprowadzić może do nabycia rzeczy lub praw ponad odziedziczony udział w spadku. W sytuacji, w której spadkobierca w wyniku działu spadku nabywa prawa ponad udział przez siebie odziedziczony dochodzi do przejścia praw majątkowych, które wcześniej w drodze spadku przeszły na innego spadkobiercę. Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Środki trwałe powinny zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w dniu przyjęcia ich do używania.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy 8 września 2023 r., wraz z synem, dokonała Pani częściowego działu spadku. Dokonali Państwo czynności, która przeniosła w całości własność podzielonego wcześniej majątku po zmarłym (…), obejmującego przedsiębiorstwo w spadku, na Panią. Dokonane zostało w tym celu nieodpłatne zniesienie współwłasności, które skutkowało objęciem przez Panią części spadku przypadającego na Pani syna. W konsekwencji, objęła Pani cały majątek przedsiębiorstwa podzielonego uprzednio w ramach spadku na udziały ½ między Panią oraz Pani synem.

W niniejszej sprawie działu spadku i zniesienia współwłasności dokonano nieodpłatnie.

Zatem, mając na uwadze treść cyt. art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że nabycie nieodpłatnie, tj. w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności, nie mieści się w zakresie sposobu nabycia, który umożliwia zaliczenie odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów. Wobec powyższego odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środków trwałych, w której środki te zostały nabyte nieodpłatnie w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności, stosownie do treści cytowanego powyżej art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi  on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pani syna.

Ponadto, przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania. Inne kwestie zawarte w opisie sprawy nie podlegały ocenie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1648 ze zm.; dalej jako „PPSA”)

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).