Możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej w zw. z poniesieniem wydatku na zakup pompy insulinowej i systemu do ciągłego monitorowania. - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.815.2023.2.AK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.815.2023.2.AK

Temat interpretacji

Możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej w zw. z poniesieniem wydatku na zakup pompy insulinowej i systemu do ciągłego monitorowania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 8 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 grudnia 2023 r. (wpływ 11 grudnia 2023 r.) oraz pismem z 18 grudnia 2023 r. (wpływ 18 grudnia 2023 r.).Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 2005 roku choruje Pan na cukrzycę typu 1 (cukrzyca insulinozależna). Od tego czasu codziennie przyjmuj Pan insulinę i kontroluje Pan glikemię (pomiary cukru).

W roku 2020 uzyskał Pan orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przez Miejski Zespół do Spraw o Orzekaniu o Niepełnosprawności. Symbol niepełnosprawności 11-I, ustalony umiarkowany stopień niepełnosprawności datowany od lipca 2013 roku, niepełnosprawność istnieje od 30-go roku życia. Orzeczony stopień niepełnosprawności ma charakter trwały, a orzeczenie wydane zostało na stałe. Z uwagi na choroby współistniejące i konieczność precyzyjnego monitorowania glikemii i podawania insuliny używa Pan pompy insulinowej połączonej z systemem do ciągłego monitorowania glikemii (składającym się z sensora i transmitera). System ten zapewnia stały monitoring glikemii, przez co zmniejsza ryzyko wystąpienia przypadków hipoglikemii. Sensor działa przez 7 dni i po tym czasie wymaga wymiany. Urządzenie to pozwala na ciągłe monitorowanie poziomu cukru bez względu na sytuację, w której znajduje się w danym momencie osoba chora, w przeciwieństwie do zwykłych glukometrów.

W związku z powyższym, w roku 2023 poniósł Pan wydatki zakupu pompy insulinowej wraz z zestawem sensorów, jak również będzie Pan ponosił wydatki na zakup sensorów w latach następnych. Wydatki związane z zakupem pompy insulinowej i systemu do ciągłego monitorowania glikemii (sensorów i transmitera) nie były sfinansowane ani dofinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Zakładowego Funduszu Aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, środków Narodowego Funduszu Zdrowia, Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, ani nie były zwrócone Panu w jakiejkolwiek formie.

Pompa insulinowa wraz z systemem do ciągłego monitorowania glikemii (sensory i transmiter) stanowią sprzęt niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwiają wykonywanie czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosownie do posiadanej niepełnosprawności (z powodu cukrzycy).

Poniesione wydatki są udokumentowane fakturami, jak również posiada Pan wskazanie od lekarza prowadzącego (diabetologa) o konieczności prowadzenia samokontroli glikemii i terapii za pomocą pompy insulinowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że faktury na poniesione wydatki zawierają Pana dane identyfikacyjne w postaci imienia i nazwiska z adresem zamieszkania identyfikujące Pana jako odbiorcę towaru lub usługi. Faktury zawierają dane sprzedającego w postaci nazwy wraz z adresem i numerem NIP. Faktury zawierają rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę do zapłaty. Uzyskuje Pan dochody podlegające opodatkowaniu z tytułu stosunku pracy. Wydatki będą odliczane od dochodu, który jest opodatkowany według skali podatkowej (PIT-37).

Pytanie

Czy w zeznaniu PIT za 2023 rok może Pan rozliczyć zakup pompy insulinowej i systemu do ciągłego monitorowania glikemii (sensory i transmiter), a w zeznaniach PIT za przyszłe lata sensory i transmiter jako wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem czynności życiowych (art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, zakup pompy insulinowej i systemu do ciągłego monitorowania glikemii można odliczyć od dochodu jako wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Wymienione urządzenia umożliwiają precyzyjne dawkowanie insuliny i dokonywanie z dużą częstotliwością pomiarów cukru. Ponadto charakteryzują się indywidualnym przeznaczeniem oraz niezbędnością w procesie rehabilitacji w niepełnosprawności z chorobą cukrzycową. Stosowanie przedstawionego systemu umożliwi wykonywanie czynności życiowych osoby niepełnosprawnej z chorobą cukrzycy typu 1 i pozwoli zmniejszyć ograniczenia, jakim ta osoba podlega ze względu na swoją chorobę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Na mocy art. 26 ust. 7a pkt 2a omawianej ustawy:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 463, 583 i 974) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Na mocy art. 26 ust. 7b omawianej ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

W opisie sprawy przedstawił Pan informacje:

1.  Od 2005 r. choruje Pan na cukrzyce typu 1 (cukrzyca insulinozależna).

2.  W 2020 r. uzyskał Pan orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wydane przez Miejski Zespół do Spraw o Orzekaniu o Niepełnosprawności, Stopień niepełnosprawności datowany jest od lipca 2013 roku.

3.  W 2023 r. poniósł Pan wydatki na zakupu pompy insulinowej wraz z zestawem sensorów, jak również będzie Pan ponosił wydatki na zakup sensorów w latach następnych.

4.  Poniesione wydatki są udokumentowane fakturami. Faktury zawierają Pana dane identyfikacyjne w postaci imienia i nazwiska z adresem zamieszkania identyfikujące Pana jako odbiorcę towaru lub usługi. Zawierają również dane sprzedającego w postaci nazwy wraz z adresem i numerem NIP, rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę do zapłaty.

5.  Posiada Pan wskazanie od lekarza prowadzącego (diabetologa) o konieczności prowadzenia samokontroli glikemii i terapii za pomocą pompy insulinowej.

6.  Wydatki związane z zakupem pompy insulinowej i systemem do ciągłego monitorowania glikemii (sensorów i transmitera) nie były sfinansowane ani dofinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Zakładowego Funduszu Aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, środków Narodowego Funduszu Zdrowia, Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, ani nie były zwrócone Panu w jakiejkolwiek formie.

7.  Pompa insulinowa wraz z systemem do ciągłego monitorowania glikemii (sensory i transmiter) stanowią sprzęt niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwiają wykonywanie czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosownie do posiadanej niepełnosprawności (z powodu cukrzycy). System ten zapewnia stały monitoring glikemii, przez co zmniejsza ryzyko wystąpienia przypadków hipoglikemii.

8.  Uzyskuje Pan dochody podlegające opodatkowaniu z tytułu stosunku pracy.

Z powołanego wcześniej art. 26 ust. 7a wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia techniczne i sprzęt o indywidualnym charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności.

W związku z powyższym, wskazać należy, że będące przedmiotem zapytania urządzenie pompa insulinowa i system do ciągłego monitorowania glikemii (sensory i transmiter), stanowią sprzęt niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwiają wykonywanie czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosownie do posiadanej niepełnosprawności (z powodu cukrzycy). Z uwagi na choroby współistniejące i konieczność precyzyjnego monitorowania glikemii i podawania insuliny używa Pan pompy insulinowej połączonej z systemem do ciągłego monitorowania glikemii (składającym się z sensora i transmitera). System ten zapewnia stały monitoring glikemii, przez co zmniejsza ryzyko wystąpienia przypadków hipoglikemii. Sensor działa przez 7 dni i po tym czasie wymaga wymiany. Urządzenie to pozwala na ciągłe monitorowanie poziomu cukru bez względu na sytuację, w której znajduje się w danym momencie osoba chora, w przeciwieństwie do zwykłych glukometrów. Urządzenie, które zmniejsza ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje, że posiada ono indywidualny charakter, związany z Pana niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada ono cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz zaprezentowany opis sprawy, stwierdzam, że wydatki poniesione przez Pana na zakup pompy insulinowej i systemu do ciągłego monitorowania glikemii (sensorów i transmitera) stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania przez Pana czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności mieszczące się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, wobec tego, że we wniosku wykazał Pan związek poniesionych przez Pana wydatków z Pana niepełnosprawnością – ww. sprzęt ułatwia Panu wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z Pana niepełnosprawności, jak również pomiędzy rodzajem przedmiotów, o których mowa we wniosku, a rodzajem Pana niepełnosprawności istnieje ścisły związek – to wydatki te będzie mógł Pan odliczyć w zeznaniu rocznym za 2023 r. od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł dokonać - w zeznaniach rocznych składanych za latach przyszłe - odliczenia wydatku poniesionego na zakup sensorów i transmitera jako wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym, podanymi przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).