Obowiązek pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek na poczet zysku wypłacanych na rzecz swojego komplementariusza.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Uzupełnili go Państwo pismem z 11 grudnia 2023 r. będącym odpowiedzią na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka komandytowa (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Prowadzi działalność gospodarczą pod firmą A Spółka komandytowa od (...) czerwca 2023 r., pod adresem ul. B 1/1, (...), zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem KRS: (...), numerem NIP: (...) oraz numerem REGON: (...).

Przedmiotowa działalność dotyczy świadczenia usług (...) Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT). Komplementariusz Wnioskodawcy natomiast posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca rozlicza się na podstawowej 19% stawce CIT.

W trakcie trwania roku, w ramach uzyskiwanego zysku oraz możliwości płynnościowych, Wnioskodawca 3 października 2023 r. wypłacił komplementariuszowi zaliczkę w wysokości (...) zł na poczet zysku. Spółka w tym celu nie zaciągnie żadnych zobowiązań.

Uzupełnienie wniosku

Umowa spółki reguluje kwestie wypłaty zaliczek w następujących zapisach:

(...)

Wypłaty zaliczek są wprost w umowie przewidziane, bez limitów co do proporcji. Mimo, iż spółka komandytowa stała się podatnikiem CIT, to nie obowiązują jej limity przewidziane w Kodeksie Spółek Handlowych dla spółek kapitałowych.

Umowa nie reguluje kwestii rozliczeń wspólników ze Spółką w sytuacji, gdyby wypłacone zaliczki na poczet zysków były wyższe niż ostateczny zysk przeznaczony do podziału między wspólników.

Pytanie

Czy na gruncie art. 30a ust. 6a oraz 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca powinien pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od zaliczek na poczet zysku wypłacanych na rzecz swojego komplementariusza?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacając w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku na rzecz komplementariusza nie jest zobowiązany do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego. Uzasadnieniem stanowiska Spółki jest przede wszystkim jednolite, aktualne w orzecznictwo sądów administracyjnych wskazujące, że obowiązek podatkowy komplementariusza zarówno w spółce komandytowej, jak i komandytowo-akcyjnej przekształca się w zobowiązanie podatkowe dopiero w momencie obliczenia dochodu spółki, bo wtedy dopiero znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza, a w konsekwencji powstanie obowiązku podatkowego nie oznacza jeszcze, że na podatniku dąży obowiązek zapłaty podatku, bo w tym celu musi powstać zobowiązanie podatkowe.

Tym samym wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku Spółka nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego. Przykładowo odwołać się należy do:

–wyroku NSA z 3 grudnia 2020 r., sygn. akt IIFSK 2048/18, w którym wskazano, że zaliczki na poczet przyszłego zysku wypłacane komplementariuszowi pozostają nieopodatkowane. Podatek staje się należny dopiero po zakończeniu roku obrotowego, gdy zostaje ustalony zysk spółki dokonującej wypłaty;

–wyroku WSA w Krakowie z 16 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 828/21, w którym wskazano, iż wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku spółka komandytowa nie ma obowiązku pobierana zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust 1 pkt 4 u.p.d.o.f. Ustawodawca w zakresie tego podatku nie wprowadził obowiązku pobierania zaliczek przez płatnika, zaś obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f;

–wyroku WSA w Gliwicach z 10 listopada 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1126/21, w którym Sąd stwierdził, iż należy wskazać, że ustawodawca nie wprowadził w przypadku zaliczkowej wypłaty zysku komplementariuszowi obowiązku pobierania przez spółkę zaliczek na podatek;

–wyroku WSA w Szczecinie z 21 października 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 672/21, w którym orzeczono, iż wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, spółka komandytowa nie ma zatem obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f.

Sądy administracyjne w wydawanych orzeczeniach zwracają uwagę, że organ interpretacyjny, wydając interpretację indywidualną, powinien brać pod uwagę jednolitą linię orzeczniczą sądów administracyjnych i kierując się określoną w art. 14a Ordynacji podatkowej zasadą dążenia do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego winien wydawać interpretacje indywidualne uwzględniające jednolitą linią orzeczniczą.

Odwołać się w tym miejscu należy do stanowiska NSA zaprezentowanego w wyroku z 15 maja 2018 r., sygn. akt l FSK 990/16, w którym wskazano, iż:

W tym miejscu podkreślenia wymaga szczególna rola postępowania w zakresie wydawania interpretacji podatkowych. Jego konsekwencję ma być przede wszystkim zapewnienie jednolitości w stosowaniu prawa podatkowego, a jedną z dyrektyw dla tejże wykładni winno być orzecznictwo sądów. Przy wydawaniu interpretacji indywidualnej, poza wskazaniem wnioskodawcy właściwego kierunku wykładni przepisów prawa podatkowego odpowiadających jego sytuacji prawnopodatkowej (zaistniałej bądź hipotetycznej), organ obowiązany jest dążyć do jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego. (...) z postanowień art. 14e § 1 O.p. płynie wniosek, iż organy są zobowiązane do uwzględniania w ramach interpretacji indywidualnych orzeczeń sądów, w szczególności w sytuacji, gdy odnośnie zagadnienia, którego dotyczy dana interpretacja indywidualna, ukształtowała się jednolita linia orzecznicza.

Przechodząc natomiast do analizy przepisów prawa mających zastosowanie w tej sprawie, Wnioskodawca wskazuje, że obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku od wypłat zysku komplementariuszowi przez Spółkę, jako płatnika, nałożony został w art. 41 ust. 4e ustawy o PIT. Z literalnego brzmienia powyższego przepisu prawnego wynika, iż pobór zryczałtowanego podatku powinien nastąpić z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust 6a-6e. Ustawodawca wprost zatem wskazał, w jaki sposób płatnik powinien obliczyć podatek (aby pobrać podatek od podatnika płatnik powinien wcześniej dokonać prawidłowego jego obliczenia. Wobec powyższego Spółka, chcąc pobrać zryczałtowany podatek od wypłat komplementariuszowi udziału w zysku, powinna go wyliczyć z uwzględnieniem zasad przewidzianych w art 30a ust 6a-6e).

Jak wynika z art. 30a ust 6a ustawy o PIT, zryczałtowany podatek obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4 od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Literalna wykładnia art. 30a ust. 6 ustawy o PIT z uwagi na zawarcie przez ustawodawcę w ww. przepisie następujących sformułowań: „podatek należny” oraz „podatek za rok podatkowy” pozwala stwierdzić, iż zamiarem ustawodawcy było to, że odliczenie od zryczałtowanego podatku naliczonego od przychodu komplementariusza z tytułu udziału w zysku podatku należnego zapłaconego przez spółkę komandytową odnosi się do roku podatkowego, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Skoro bowiem art. 30a ust. 6a ustawy o PIT odnosi się do podatku należnego obliczonego według art. 19 ustawy o CIT, to znaczy, że chodzi wyłącznie o zaliczenie na poczet podatku zryczałtowanego od przychodów komplementariusza z tytułu udziału w zysku spółki podatku dochodowego od osób prawnych mającego odzwierciedlenie wynikające z zeznania rocznego spółki komandytowej (CIT-8). Mając na uwadze powyższe, zaliczkowa wypłata zysku w trakcie roku obrotowego nie rodzi po stronie Spółki obowiązku poboru zaliczki na PIT. Nie byłby to bowiem podatek, a de facto zaliczka na podatek, którego ostateczne obliczenie jest możliwe dopiero po obliczeniu podatku spółki za dany rok.

Jak słusznie podniósł NSA w wyroku z 3 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2048/18, obowiązek podatkowy komplementariusza, powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 u.p.d.o.p. Dopiero wówczas znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza. W konsekwencji w tym momencie płatnik będzie mógł zrealizować swój obowiązek w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu.

Wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku spółka (...) nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. Ustawodawca w zakresie tego podatku nie wprowadził obowiązku pobierania zaliczek przez płatnika, zaś obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. Jest to natomiast możliwe dopiero po obliczeniu podatku należnego spółki (...) za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Podsumowując, Wnioskodawca (spółka komandytowa), w świetle literalnej wykładni omawianych przepisów, nie musi pobierać podatku od zaliczek wypłacanych komplementariuszowi aż do zakończenia roku podatkowego Spółki. Dopiero wtedy znana będzie bowiem wysokość podatku należnego od zysku spółki komandytowej, przypadającej na danego komplementariusza, o którą należy pomniejszyć podatek należny od komplementariusza. Powyżej zaprezentowany sposób rozumienia przepisów ustawy PIT również odpowiada zamiarowi ustawodawcy, zmierzającemu do zakazu podwójnego opodatkowania zysku komplementariusza spółki komandytowej.

W celu dokonania potwierdzenia prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy odwołać się również należy do interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 stycznia 2021 r. w sprawie nr 0113-KDIPT2-3.4011 913.2020.1.AC, w której wskazano, że:

Z literalnej wykładni przepisu art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolą ustawodawcy było zastosowanie mechanizmu odliczenia od zryczałtowanego podatku naliczonego od przychodu komplementariusza z tytułu udziału w zysku spółki komandytowo-akcyjnej, podatku należnego zapłaconego przez spółkę komandytowo-akcyjną za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Skoro w art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mowa jest o podatku należnym obliczonym wg art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to oznacza, że chodzi wyłącznie o możliwość odliczenia od zryczałtowanego podatku od osób fizycznych równowartości odpowiedniej części należności podatku dochodowego od osób prawnych wynikającego z zeznania rocznego CIT-8 spółki komandytowo-akcyjnej.

Wnioskodawca podnosi również, że żaden z obowiązujących przepisów prawa w swoim literalnym brzmieniu nie nakłada na Spółkę obowiązku pobrania zaliczek od wypłaty części zysku spółki komplementariuszowi w trakcie roku. Biorąc więc pod uwagę to, że przepisy ustawy o PIT/CIT nie przewidują obowiązku pobrania podatku zryczałtowanego od wypłacanej komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku, ustawodawca wprowadził zasadę jednokrotnego opodatkowania dochodów komplementariuszy w spółce komandytowej oraz komandytowo-akcyjnej bez jakichkolwiek wyjątków od tej zasady. W sytuacji, gdyby zaliczki wypłacone w trakcie roku przewyższały ostateczny wynik spółki, to odprowadzanie zryczałtowanego podatku w momencie wypłaty zaliczki powodowałoby opodatkowanie kwot niebędących przychodem komplementariuszy. Samo powstanie obowiązku podatkowego po stronie komplementariusza w momencie zaliczkowej wypłaty na poczet zysku nie oznacza jeszcze, że na podatniku dąży obowiązek zapłaty podatku, a na płatniku obowiązek jego pobrania i odprowadzenia do właściwego Urzędu Skarbowego (w tym celu musi powstać zobowiązanie podatkowe, do czego kluczowe jest poznanie wysokości podatku należnego spółki komandytowej za dany rok podatkowy), to w przedstawionym w tym wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek wypłacanych na rzecz komplementariusza.

Zdaniem Wnioskodawcy, chociaż zaliczka stanowi przychód w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a momentem jego osiągnięcia jest dzień wypłaty zaliczki, to przychód ten będzie wykazany i rozliczony w zeznaniu rocznym. Samo bowiem osiągnięcie przychodu nie musi skutkować opodatkowaniem go, a już na pewno nie determinuje momentu podatkowego. Jeżeli przepisy wprost nie wskazują na obowiązek płatnika do pobrania zaliczki, to opodatkowanie winno być rozliczane wyłącznie w modelu rocznym.

Jeżeli spółka komandytowa jest małym podatnikiem CIT, to moment opodatkowania zaliczek będzie po zamknięciu roku podatkowego oraz wskazaniu jaka część zysku zostanie wypłacona, jaka przekazana na kapitał i tak dalej. Wówczas obliczamy PIT komplementariusza pomniejszony proporcjonalnie o podatek CIT płacony przez spółkę, a przypadający na jego udział w zysku. W przypadku, w którym spółka jest dużym podatnikiem CIT, jak w stanie faktycznym będącym przedmiotem tego wniosku, ponieważ PIT komplementariusza zawsze będzie mniejszy niż CIT spółki, czyli przysługujące mu prawo do odliczenia, podatek nie zostanie pobrany wcale. Taki zresztą był cel regulatora, który rozróżnił możliwość odliczenia od odpowiedzialności wspólników w spółkach komandytowej oraz komandytowo-akcyjnej od odpowiedzialności za zobowiązania spółki. Wspólnicy ponoszący pełną odpowiedzialność (komplementariusze) mieli na zmianie nie stracić, utrzymując prawo do efektywnie pojedynczego opodatkowania dochodów.

Ze względu na fakt, że podatek PIT na koniec roku nawet przy wypłacie całego zysku w przypadku komplementariusza wyjdzie zerowy, to spółka nie pobierze podatku również po zakończonym roku podatkowym. Wynika to z faktu, że 19% * X, gdzie X to dochód spółki, zawsze będzie większe niż 19% * 81% * Y / X, gdzie Y to część dochodu wypłacona komplementariuszowi po zamknięciu danego roku (suma zysku wypłaconego w zaliczkach i na koniec roku, po jego zamknięciu).

Gdyby podatek mógł, nawet czysto teoretycznie, wystąpić, jak ma miejsce w spółkach komandytowych z małym (9%) podatkiem CIT, to spółka powinna zachować rezerwę na poczet podatku, niemniej jednak w tej sytuacji, gdy podatek PIT komplementariusza wyniesie niechybnie wartość zerową w zeznaniu rocznym, to tworzenie takiej rezerwy mija się z jej celem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jednym z przepisów, który ustanawia obowiązki płatnika jest art. 41 ust. 4e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e.

Spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c ustawy to spółki komandytowe i spółki komandytowo-akcyjne, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Polski.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy:

Od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Przychody uzyskane z dywidend i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych zostały określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – są przychodami z kapitałów pieniężnych, powstają w momencie ich faktycznego uzyskania przez podatnika.

Według art. 24 ust. 5 ustawy dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału. Ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy, ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki w rozumieniu art. 5a pkt 28 ustawy jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Spółka komandytowa, która dokonuje wypłaty należności z tytułu działu w zyskach na rzecz komplementariusza – osoby fizycznej, ma obowiązek poboru zryczałtowanego 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 30a ust. 6a-6e ustawy – niezależnie czy jest to wypłata udziału w zysku za rok podatkowy, czy też wypłata zaliczki na poczet zysku. Wynika to z art. 41 ust. 4e ustawy.

Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy:

Zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

A zatem w przypadku przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, zryczałtowany 19% podatek dochodowy pomniejsza się o kwotę, która odpowiada iloczynowi:

•procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i

•podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Kwota takiego pomniejszenia nie może jednak przekroczyć kwoty podatku obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 (art. 30a ust. 6b ustawy).

Wykładnia literalna art. 30a ust. 6a ustawy prowadzi do wniosku, że kwotę pomniejszenia podatku można ustalić dopiero, gdy znana jest wartość podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dochodu spółki za rok podatkowy, w którym uzyskany został zysk dzielony między wspólników. Przesądza o tym użycie przez ustawodawcę w treści art. 30a ust. 6a sformułowania „za rok podatkowy”.

Nie ma zatem możliwości stosowania tego pomniejszenia w odniesieniu do wypłacanych wspólnikom w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziału w zysku za ten rok (zaliczek na poczet zysku, jaki spółka może osiągnąć w tym roku podatkowym). Ustawa nie pozwala bowiem na ustalenie kwoty pomniejszenia w oparciu o zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych należne od dochodu spółki, obliczone zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za okres do momentu wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku.

Regulacja art. 30a ust. 6a ustawy uwzględnia zależność pomiędzy dochodem (zyskiem) uzyskanym przez spółkę w danym roku podatkowym a przychodami wspólników z udziału w zysku spółki za ten rok podatkowy. Ustawodawca ukształtował omawiane uprawnienie uwzględniając „modelowy” system podziału zysków, tj. następującą sekwencję zdarzeń:

•Spółka w trakcie roku uzyskuje dochody, które opodatkowuje podatkiem dochodowym;

•po zakończeniu roku obrotowego i roku podatkowego spółka ustala swój zysk i ustala podatek dochodowy należny za dany rok podatkowy;

•po ustaleniu wyników za dany rok obrotowy spółka podejmuje decyzję o podziale zysków za dany rok;

•wypłata zysków za dany rok „wynika” z uzyskania dochodów (zysków) za ten rok.

Na mocy art. 30a ust. 6c ustawy:

Przepisy ust. 6a i 6b stosuje się również w przypadku, gdy przychód z tytułu udziału w zysku spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, za dany rok podatkowy zostanie uzyskany przez komplementariusza w innym roku niż rok następujący po danym roku podatkowym, jednak nie dłużej niż przez 5 kolejnych lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty.

Przepis art. 30a ust. 6c ww. ustawy określa zakres „czasowy” uprawnienia komplementariusza do omawianego pomniejszenia. Kwota wyliczona zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy w oparciu o wartość podatku należnego od dochodu spółki za dany rok podatkowy może pomniejszać podatek od wypłat uzyskiwanych przez wspólnika z udziału w zyskach spółki za ten rok podatkowy – w okresie do 6 lat od końca tego roku podatkowego.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione zdarzenie Państwa Spółka – zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy – była obowiązana pobierać jako płatnik zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów wypłacanych komplementariuszowi z tytułu udziału w jej zysku także w formie zaliczek na poczet zysku.

Momentem powstania tego obowiązku jest moment wypłaty komplementariuszowi przychodu z udziału w zyskach osoby prawnej. Pobór podatku przez płatnika następuje bowiem „u źródła”. Taka zasada jest podstawą konstrukcji instytucji płatnika podatku. Ustawa nie zawiera przepisów szczególnych, które pozwalałyby na „odroczenie” lub przesunięcie momentu poboru podatku.

Jednocześnie na moment wypłaty przez Spółkę zaliczek na poczet zysku nie było możliwości faktycznego pomniejszenia wartości pobieranego zryczałtowanego podatku dochodowego o kwoty pomniejszenia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Nie była bowiem jeszcze znana kwota podatku należnego od dochodu spółki komandytowej, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku (zaliczka na poczet udziału w zysku) został uzyskany. Jako płatnik Spółka powinna więc pobrać podatek według stawki 19%, bez pomniejszeń.

Pobranie zryczałtowanego podatku bez pomniejszenia nie oznacza przy tym, że Spółka nie uwzględnia przepisów art. 30a ust. 6a-6e ustawy PIT. Jako płatnik Spółka uwzględnia treść tych przepisów, ale ponieważ na moment wypłaty zaliczki nie jest jeszcze znana wartość należnego podatku CIT, to nie dokonuje faktycznego pomniejszenia. Płatnik, który stosuje przepis art. 41 ust. 4e ustawy uwzględnia te dane, które są mu znane. W Państwa przypadku, na moment wypłaty zaliczek należny podatek CIT nie miał ustalonej wartości – więc Spółka powinna go potraktować tak, jakby wynosił „zero”.

Brak podstaw do uwzględnienia kwoty pomniejszenia przez Państwa jako płatnika nie oznacza, że podatnik (komplementariusz) nie będzie miał możliwości skorzystania z uprawnienia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Kwestia sposobu realizacji tego uprawnienia (w drodze stosownych wniosków do organu podatkowego) jest indywidualną sprawą komplementariusza, a nie Państwa Spółki jako płatnika.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wyroki, które Państwo powołali dotyczą indywidualnych spraw odrębnych podmiotów. Niemniej jednak w toku rozważań nad sposobem rozstrzygnięcia wniosku miałem na względzie także prezentowane w nich stanowiska i argumenty.

Powołana przez Państwa interpretacja indywidualna 0113-KDIPT2-3.4011.913.2020.1.AC dotyczy wypłaty zysku, a nie wypłaty zaliczki na poczet zysku. Nie są to więc tożsame zagadnienia interpretacyjne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).