Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje Panu zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu 20% wydatków związanych z eksploatacją pojazdu prywatnego. Zatem nie ma Pan możliwości dodatkowego zaliczania i rozliczania jako kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze zwrotem kosztów przejazdu do czynności z wyznaczenia Powiatowego Lekarza Weterynarii na podstawie wystawionej noty obciążeniowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodu.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 21 sierpnia 2023 r. (data wpływu 21 sierpnia 2023 r.) oraz z 1 grudnia 2023 r. (data wpływu 4 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan lekarzem weterynarii prowadzącym zakład leczniczy (gabinet weterynaryjny) dla zwierząt w formie spółki cywilnej trzech wspólników - dwóch lekarzy weterynarii i jednego technika weterynarii. Podstawową działalnością spółki są usługi weterynaryjne. Dodatkowo wykonywane są zabiegi inseminacyjne krów. Każdy ze wspólników posiada odrębny wpis do ewidencji działalności gospodarczej.

Oprócz tego wspólnicy - wyłącznie lekarze weterynarii świadczą usługi na rzecz Powiatowego Lekarza Weterynarii. Zakres zadań oraz organizację Inspekcji Weterynaryjnej określa ustawa z 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. 2022.2629 t.j. z dnia 15 grudnia 2022 r. ze zm. ) Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Czynności wykonywane w ramach wyznaczenia pokrywają się z zakresem działalności spółki.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, jeżeli Powiatowy Lekarz Weterynarii z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać ustawowych zadań Inspekcji, może wyznaczać na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji, w tym lekarzy weterynarii świadczących usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt do określonych w ustawie zadań.

Wyznaczenie do wykonania czynności, o którym mowa w ust. 1, nastąpiło w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez Powiatowego Lekarza Weterynarii (określającej rodzaj i zakres czynności przekazanych do wykonania ) oddzielnej dla każdego lekarza wspólnika. Zaznacza Pan, że czynności wykonywane są tylko i wyłącznie przez wspólników spółki - lekarzy weterynarii. Każdy z lekarzy otrzymuje dodatkowo „wyznaczenie” do wykonania czynności w przydzielonych gospodarstwach. Z powierzonych czynności i materiałów pomocniczych lekarze rozliczają się każdy za siebie. Wszystkie dokumenty i zaświadczenia opatrzone są urzędową pieczątką Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz z wyznaczenia imienną pieczątką Urzędowego Lekarza weterynarii zastrzeżoną do tych czynności i otrzymaną od Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Na mocy art. 16 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, następuje po zawarciu przez Powiatowego Lekarza Weterynarii umowy.

Żaden ze wspólników nie jest pracownikiem Powiatowej Inspekcji Weterynaryjnej a wykonywanie czynności wynikających z wyznaczenia nie stanowi zatrudnienia w rozumieniu kodeksu pracy.

Umowa zawarta pomiędzy Spółką a Powiatowym Lekarzem Weterynarii a także zapisy ustawy o inspekcji Weterynaryjnej wyraźnie wskazują że czynności objęte wyznaczeniem wykonywane są w imieniu i na rachunek Powiatowego Lekarza Weterynarii i nie stanowią samodzielnych czynności z których spółka czerpie korzyści a wynagrodzenie otrzymywane przez wspólników wypłacane jest w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 16 ust. 6 pkt 2 ww. ustawy.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 sierpnia 2022 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii, lekarzom weterynarii niebędącym pracownikami powiatowego inspektoratu weterynarii oraz lekarzom weterynarii niebędącym pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej, wyznaczonymi przez powiatowego lekarza weterynarii, a także podmiotom prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt, z którymi została zawarta umowa, o której mowa w art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej za wykonywanie czynności wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy przysługuje wynagrodzenie.

Wynagrodzenie o którym mowa powyżej jest wypłacane na rachunek Zleceniobiorcy (spółki) na podstawie złożonego Zleceniodawcy zestawienia z wykonanych czynności. Noty obciążeniowe ewidencjonowane są w księdze przychodów i rozchodów spółki w pozycji pozostałe przychody.

Uzupełnienie wniosku

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej opodatkowaną na zasadach ogólnych. Zapytanie dotyczy niezamkniętych podatkowo okresów 2023 r. i kolejnych lat, na które umowy wyznaczenia zostaną zawarte w wyznaczonym przez Powiatowego Lekarza Weterynarii terminie.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 sierpnia 2022 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii, lekarzom weterynarii niebędącym pracownikami powiatowego inspektoratu weterynarii oraz lekarzom weterynarii niebędącym pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej, wyznaczonym przez powiatowego lekarza weterynarii, a także podmiotom prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt, z którymi została zawarta umowa, o której mowa w art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej za wykonywanie czynności wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy przysługuje wynagrodzenie oraz zwrot udokumentowanych na podstawie kilometrówki kosztów dojazdu do miejsca wykonywania czynności.

Koszty dojazdu liczone są według stawek określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. Suma tych składników ujmowana jest w nocie obciążeniowej wystawionej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na Powiatowy Inspektorat Weterynarii wskazując kwotę należną z tytułu wykonanych w danym okresie czynności na podstawie której otrzymuje Pan należne wynagrodzenie, oraz zwrot kosztów dojazdu.

Wartość noty obciążeniowej zarówno wynagrodzenie jak i zwrot kosztów dojazdu traktowana jest w całości jako przychód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W działalności gospodarczej wykorzystywane są prywatne samochody współwłaścicieli spółki w związku z czym na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy PIT wydatki związane z eksploatacją (paliwo) pojazdów zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% poniesionych wydatków. Spółka prowadzi księgę przychodu i rozchodu.

Pytania

1.Czy czynności wykonywane przez wspólników spółki cywilnej (niebędących pracownikami Inspekcji) na rzecz Powiatowego Inspektoratu Weterynarii pozostają poza zasięgiem regulacji ustawy VAT i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2.Czy prawidłowym dokumentem w tej sytuacji będzie nota obciążeniowa bądź inny dokument księgowy?

3.Czy w sytuacji, gdy w kosztach podatkowych wykazuje Pan 20% wydatków związanych z eksploatacją pojazdu prywatnego bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, można w odrębnej pozycji rozliczać koszty przejazdów do czynności z wyznaczenia Powiatowego Lekarza Weterynarii na zasadzie „kilometrówki" z noty obciążeniowej? (wykaz przejazdów Spółka i tak sporządza dla Powiatowego Lekarza Weterynarii do rozliczenia wykonanych czynności).

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 1 i 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie czynności o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej wykonywane przez lekarzy weterynarii, którzy nie są pracownikami Inspekcji, nie stanowią jak już powyżej wspomniano samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej.

Nota księgowa stanowi w całości przychód i dochód (w tym zwrot kosztów przejazdów) od którego wylicza Pan podatek dochodowy i składkę zdrowotną. Zwrot kosztów przejazdu jest kosztem uzyskanego przychodu zmniejszającym dochód z ww. czynności i powinien być wykazany w kosztach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez Podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność Podatnika przez osoby inne niż Podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, na podstawie zgromadzonych dowodów, związku między poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodów, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Należy przy tym zauważyć, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.

Jak z powyższego wynika, podatnik ma zatem prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich poniesionych przez siebie wydatków, które nie zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy - pod warunkiem, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów).

Ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159), wprowadziła z dniem 1 stycznia 2019 r. zmiany dotyczące m.in. zasad ujmowania w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodem osobowym.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei na podstawie art. 23 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednocześnie zgodnie z art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z uzasadnienia do ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) wynika, że podatnicy, którzy dla potrzeb działalności gospodarczej wykorzystują samochód stanowiący ich własność, do kosztów uzyskania przychodów mogą zaliczyć 20% poniesionych wydatków (80% wydatków wyłączono z kosztów podatkowych). Dla ustalenia limitu wydatków zaliczanych do kosztów podatkowych podatnicy mogą uwzględniać wszystkie wydatki związane z eksploatacją stanowiącego ich własność, prywatnego samochodu osobowego faktycznie wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, tj. niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazuję na treść art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Zgodnie zatem z powyższym, w celu ustalenia limitu wydatków zaliczanych do kosztów podatkowych podatnik uwzględnia wszystkie wydatki związane z używaniem prywatnego samochodu osobowego.

Podkreślam, że w ramach limitu w wysokości 20% poniesionych wydatków uwzględnia się również podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pan lekarzem weterynarii prowadzącym zakład leczniczy (gabinet weterynaryjny) dla zwierząt w formie spółki cywilnej. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Spółka prowadzi księgę przychodu i rozchodu. Oprócz tego wspólnicy - wyłącznie lekarze weterynarii świadczą usługi na rzecz Powiatowego Lekarza Weterynarii. W działalności gospodarczej wykorzystywane są prywatne samochody współwłaścicieli spółki w związku z czym na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki związane z eksploatacją (paliwo) pojazdów zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% poniesionych wydatków. Przedmiotem Pana wątpliwości jest możliwość rozliczania w odrębnej pozycji kosztów przejazdów do czynności z wyznaczenia Powiatowego Lekarza Weterynarii na zasadzie „kilometrówki" z noty obciążeniowej w sytuacji, gdy w kosztach podatkowych wykazuje Pan 20% wydatków związanych z eksploatacją pojazdu prywatnego bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Koszty dojazdu liczone są według stawek określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. Suma tych składników ujmowana jest w nocie obciążeniowej wystawionej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na Powiatowy Inspektorat Weterynarii wskazując kwotę należną z tytułu wykonanych w danym okresie czynności, na podstawie której otrzymuje Pan należne wynagrodzenie, oraz zwrot kosztów dojazdu. Wartość noty obciążeniowej zarówno wynagrodzenie jak i zwrot kosztów dojazdu traktowana jest w całości jako przychód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje Panu zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu 20% wydatków związanych z eksploatacją pojazdu prywatnego. Zatem nie ma Pan możliwości dodatkowego zaliczania i rozliczania jako kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze zwrotem kosztów przejazdu do czynności z wyznaczenia Powiatowego Lekarza Weterynarii na podstawie wystawionej noty obciążeniowej.

Wobec powyższego Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji,
• stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja odnosi się wyłącznie do Pana skutków podatkowych, jako wspólnika Spółki cywilnej, nie dotyczy pozostałych wspólników Spółki cywilnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).